Giro winst Dumoulin een zege voor de wielersport ?

Column | AD-columnist Thijs Zonneveld was de hele maand mei in Italië, in het spoor van Tom Dumoulin. Hij genoot van zijn eindzege in de Giro d'Italia, maar ziet ook het grotere plaatje. "Dumoulin verloste het Nederlandse wielrennen van een minderwaardigheidscomplex."


En zo werd de Giro d'Italia gewonnen door een renner die zo goed was dat hij zelfs nog tijd had om te kakken tijdens de koers. Drie weken lang werd Tom Dumoulin van alle kanten aangevallen - bergop, bergaf, in de koers en erbuiten - maar hij gaf geen krimp. Hij bleef belachelijk rustig, hij controleerde wat hij kon controleren, hij schraapte het in de laatste bergetappes uit zijn tenen en hij maakte het vakkundig af in de laatste tijdrit. En tussen de bedrijven door kon hij het ook nog opbrengen te wachten op een gevallen concurrent.

Dumoulin verloste het Nederlandse wielrennen van een minderwaardigheidscomplex. Hij sluit niet aan in de schier eindeloze rij van kroonprinsen die de troon niet bestegen, hij werd niet genekt door plotseling opduikende sneeuwmuren. Zesendertig jaar na dato heeft Joop Zoetemelk een opvolger.

Impact op het wielrennen

Maar er is nog een groter plaatje. Een plaatje dat verder gaat dan nationaliteit. De overwinning van Dumoulin heeft ook een impact op het wielrennen als geheel. Het is iets gevaarlijks wat ik hieronder ga schrijven, en daarom probeer ik het zo genuanceerd mogelijk te doen.

Het wielrennen heeft een donker verleden - en soms ook een donker heden. Er zijn zoveel winnaars van grote rondes uit de uitslag geschrapt dat je er ook als liefhebber soms moedeloos en cynisch van wordt. Door de echo van talloze dopingaffaires staat ook de geloofwaardigheid van de renners van nu ter discussie. Je kunt daar als ploeg, en als renner, op twee manieren mee omgaan.

Dopingprobleem

Je kunt doen alsof het dopingprobleem niet bestaat of bestond - of je kunt een actief antidopingbeleid voeren en je erover uitspreken. Sunweb (met manager Iwan Spekenbrink voorop) heeft ervoor gekozen om dat laatste te doen. Ze rekruteerden geen renners met een verdacht verleden, ze zetten mensen uit de ploeg die ze niet volledig vertrouwden en ze waren een van de grootste voorvechters van de MPCC - een beweging van ploegen die zich probeert in te zetten voor een geloofwaardigere wielersport. De ploeg is van heel ver gekomen - in de eerste jaren werden ze uitgelachen. Maar door de jaren heen zijn ze gegroeid. Er werd meer en meer gewonnen. Zonder één positieve test.

Geloofwaardig

Binnen het peloton wordt Sunweb door veel renners en ploegleiders gezien als schone ploeg. Of dat volledig zo is weet je nooit - maar ze voeren als ploeg in ieder geval een actief en tot op heden geslaagd antidopingbeleid. Dumoulin heeft mede voor Sunweb gekozen vanwege dat imago - en hij zal waarschijnlijk zijn contract verlengen. Als je hem vraagt naar zijn standpunt over doping geeft hij normaal antwoord. En twee jaar geleden deelde hij als een van de eerste renners al zijn vermogensgevens van de Ronde van Spanje vanuit het oogpunt van transparantie.

Ik weet niet of Dumoulin schoon rondrijdt - dat weet alleen hijzelf. Maar er is geen enkel bewijs, geen enkele aanleiding, om hem ergens van te verdenken (en ja, ik heb ernaar gezocht). Integendeel: hij en zijn ploeg proberen actief een bijdrage te leveren aan een geloofwaardigere sport.

Daarom, met één slag om de arm: de overwinning van Dumoulin is niet alleen een zegen voor het Nederlandse wielrennen.

Het is een zegen voor de sport.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/05/2017 15:24 door Cecchini.

Waarom niemand Dumoulin van doping verdenkt

'Zijn prestaties zijn tot dusver altijd menselijk gebleken'

Is het zijn uitstraling? Zijn frisse kop? Het is zijn open blik. Het is de gunfactor. Het is misschien ook wel zijn team, Sunweb. Er vallen verschillende antwoorden in de wielerkaravaan op te tekenen op de vraag waarom enige vorm van twijfel over de prestaties van Tom Dumoulin in de Giro d'Italia de afgelopen week nagenoeg is uitgebleven.


Door: Rob Gollin/ Volkskrant

En dat terwijl de geschiedenis van grote rondewinnaars toch enige argwaan rechtvaardigen. Er is in de afgelopen decennia maar één winnaar van de Tour de France nooit in opspraak geweest: de Belg Lucien Van Impe. Hij was de beste in de editie van 1976. Kijk naar winnaars van het roze: Marco Pantani, Ivan Basso, Danilo Di Luca, Alberto Contador. Niet van smetten en smetjes vrij. Tweevoudig Giro-winnaar Vincenzo Nibali kreeg ook vragen toen hij nog voor Astana reed en iemand met een dopingverleden als baas had, Aleksandr Vinokoerov.

'Menselijke prestaties'

Dumoulin hoefde deze dagen geen rekenschap af te leggen. Twee Italiaanse kranten becijferden dat hij op de klim naar Santuario di Oropa een vermogen trapte dat zelfs niet is weggelegd voor buitengewone stervelingen. Dumoulin zelf vond het een compliment.

Tot zover de speculaties. 'Zijn prestaties zijn tot dusver altijd menselijk gebleken', zeggen Stephen Farrand en Barry Ryan van de gezaghebbende Britse website Cyclingnews. 'De stappen die hij maakt zijn gelijkmatig. Hij lijkt eerlijk, hij zakt er ook wel eens doorheen, zoals in de Vuelta van 2015 en nu weer in de etappe naar Piancavallo. Je ziet geen dubieuze types om hem heen, zoals Vinokoerov.' Wat zeker helpt: 'Het is een aardige jongen.' Eén aantekening: 'In de Tour de France zal zo'n vraag zeker worden gesteld. In de Giro gaat het toch wat vriendelijker toe.'

Bij Team Sunweb bezweren ze dat ze vraagtekens helemaal niet erg vinden. Integendeel, ze juichen het toe. Een ploeg die het schone fietsen en de transparantie predikt, moet niet de deur dichtgooien als er kanttekeningen worden geplaatst.

Anko Boelens is de arts van de ploeg. Renners weten zich in het vizier, beklemtoont hij. Meters registreren geregeld hun vermogen. Als dat plotseling stijgt, wordt naar de oorzaak gezocht. Is het een gevolg van een andere training? Ligt het aan de voeding? Of is er iets met het bloed aan de hand? Van de Cycling Anti-Doping Foundation, die namens de internationale wielerbond UCI testen uitvoert en een biologisch paspoort met onder meer bloedwaarden bijhoudt, worden data betrokken. Eens per maand bespreekt de dokter met trainers, coaches en een wetenschappers de gegevens. 'Ze weten dat we er boven op zitten. Wij zijn de politie van de ploeg.' Wie betrapt wordt, vliegt eruit.

Ploegleider Aike Visbeek: 'Tom laat geen ongeloofwaardige dingen zien. Hij maakt een heel natuurlijke ontwikkeling door. Dat hij klassementen kan rijden, heeft hij al eerder laten zien. Twee jaar geleden reed hij in de Vuelta ook al in de rode trui. We zijn er scherp op, we zijn zelf de partij die het meest is geïnteresseerd in de waarden van onze renners. Er is niets in de prestaties van Tom dat ons verontrust.'

Het protocol binnen de ploeg voorziet erin dat renners alleen mogen werken met trainers van het eigen team - Dumoulin wisselde juist dit seizoen van begeleider: Adriaan Helmantel maakte plaats voor de Duitser Hendrik Werner die zich meer richt op het kneden van klassementsrenners. Volgens hetzelfde reglement mag een arts zich alleen bemoeien met de gezondheid van de renners, niet met diens prestaties.

Doping niet zomaar weg

Ja, de overwinning van Tom kun je ook zien als een overwinning voor het andere wielrennen
— Algemeen manager Iwan Spekenbrink
Ziet een renner het hele pakket niet als een motie van wantrouwen? Ploegarts Boelens: 'We kunnen het goed uitleggen. We hebben te maken met 24 ploeggenoten. We hebben sponsoren die van ons een cleane sport verwachten. Als dat wordt beschaamd, dan zouden die hun steun wel eens kunnen heroverwegen. Dat zou een rampje kunnen veroorzaken.'

Op het Piazza del Duomo, slaat algemeen manager Iwan Spekenbrink stralend het feestgedruis gade. 'Het wielrennen heeft een lastige tijd achter de rug. Pas op, doping is niet zomaar weg. Maar ik denk dat nu dat het wielrennen zelfs als voorbeeld kan dienen voor andere sporten. Renners worden aan één stuk gecontroleerd. Ja, de overwinning van Tom kun je ook zien als een overwinning voor het andere wielrennen.'

Maar hoe zat het nu eigenlijk met die wattages omhoog naar de Santuario di Oropa? De ploeg weet het zeker: die waren niet zo hoog als die kranten beweerden.

Leuk artikel; NOT

Op buitenlandse forums werden hier en daar wel wat vraagtekens geplaatst. Maar het waren er inderdaad opvallend weinig, en dan meestal ook door types die wat aluhoed-achtig overkwamen (je weet wel, met van die fake nieuws "facts" door hun relaas) dus weinig aanhang kregen.

Sluit allemaal niet uit dat Dumoulin niet fout kan zijn maar de volgers zijn in regel niet zo wantrouwig als anders.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/05/2017 16:04 door Arsimo.

Zonneveld doet een beetje denken aan een chauvinistische variant van Mads Mikkelaen in Adam's Apples.

't Is sowieso een zege voor de Nederlandse wielersport. Of het een zegen is, moeten we nog zien...

Aanhakend in dit topic.
Bromerta bedankt voor de bijna dagelijkse perfecte renner tabel tijdens de giro.
Vind dat echt een meerwaarde en daardoor kun je bepaalde prestaties toch in een juist perspectief plaatsen.

"Let a smile be your umbrella."

Werd Armstrong niet ook gezien als een zegen voor de wielersport en Rabobank als ploeg die door dopinggebruik van anderen werd benadeeld? Niets ten nadele van Dumoulin en Sunweb, maar ik houd nog even een slag om de arm wanneer het gaat om heiligverklaringen.

Objectief gezien is het natuurlijk twijfelachtig of hij een zegen voor de wielersport is.
Als ik een neutrale toeschouwer zou zijn, uit een ander wielerminnend land, zou ik zijn rijstijl niet echt waarderen.
Indurain was verschrikkelijk om naar te kijken, Wiggins idem. En in mindere mate Froome.
Dumoulin gaat op een saaie manier de schade willen beperken bergop, om in de tijdrit toe te slaan.

Geef mij dan maar type renners als Pantani of Zakarin, die niet rekenen maar gewoon aanvallen.

Ik vind Zonneveld een extreem irritante kerel die zeker met dat TD boekje zijn dieptepunt heeft bereikt.
Mag graag zijn tweets lezen omdat ik me nu eenmaal graag kapot erger aan zijn gezeik.

Los daarvan is er geen reden om Dumoulin verdacht te vinden.

Schade beperken? De bergetappe die hij won was echt geen schade beperken maar door aan te vallen.

Rijstijl niet waarderen ? Dumoulin is de mooiste stijlvolle renner van het peloton. In dat opzicht is Froome de lelijkste, maar die komt er bij jou juist beter af in vergelijking met een stilist als Indurain. Volgens mij won Dumoulin een bergetappe door aan te vallen, zoals hij dat eerder deed in de Vuelta en de Tour.

Op zich terecht, ik hou ook altijd een slag om de arm, maar vergeleken met het verleden is het in dit geval toch maar een heel klein slagje. En nee, dat is niet omdat Dumoulin een Nederlander is.
Tegenwoordig is er in het wielrennen zo ongelofelijk veel bereikt qua dopingopsporing, zowel kwalitatief als kwantitatief, dat het welhaast onmogelijk is om als topper van een WT-ploeg naast de pot te pissen.
Het feit dat de (sub)toppers in een (grote) ronde steeds dichter bij elkaar lijken te komen is daar bovendien een aardige indicatie van..



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/05/2017 18:33 door El Chaba.

tvm Schreef:
-------------------------------------------------------
> Objectief gezien is het natuurlijk twijfelachtig
> of hij een zegen voor de wielersport is.
> Als ik een neutrale toeschouwer zou zijn, uit een
> ander wielerminnend land, zou ik zijn rijstijl
> niet echt waarderen.
> Indurain was verschrikkelijk om naar te kijken,
> Wiggins idem. En in mindere mate Froome.
> Dumoulin gaat op een saaie manier de schade willen
> beperken bergop, om in de tijdrit toe te slaan.
>
> Geef mij dan maar type renners als Pantani of
> Zakarin, die niet rekenen maar gewoon aanvallen.

Als Dumoulin de schade in bergetappe 2 en 3 beperkt had, in plaats van aan te vallen, dan had hij de Giro hoogstwaarschijnlijk niet gewonnen.

Met wel het verschil dat als Dumoulin in een klimetappe kan winnen ,hij wel degelijk demarreert. Zijn winst in Oropa en die Vuelta etappe waren naar mijn mening behoorlijk innemend. Dat soort overwinningen heb ik Wiggins,of Indurain nooit voor elkaar zien krijgen. Al had Indurain wel eens een machtige solo (Tour 1990).
Dat Froome zo als saaie renner word gezien komt denk ik meer door het beeld van zijn ploeg en zijn karakter.
En die tijdritten van al die mannen waren sowieso smullen.

Fcdh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Aanhakend in dit topic.
> Bromerta bedankt voor de bijna dagelijkse perfecte
> renner tabel tijdens de giro.
> Vind dat echt een meerwaarde en daardoor kun je
> bepaalde prestaties toch in een juist perspectief
> plaatsen.

Horsie heeft zich hieraan juist zo geërgerd. Mag Horsie dat zeggen, dat mag Horsie.

tvm Schreef:
-------------------------------------------------------
> Objectief gezien is het natuurlijk twijfelachtig
> of hij een zegen voor de wielersport is.
> Als ik een neutrale toeschouwer zou zijn, uit een
> ander wielerminnend land, zou ik zijn rijstijl
> niet echt waarderen.
> Indurain was verschrikkelijk om naar te kijken,
> Wiggins idem. En in mindere mate Froome.
> Dumoulin gaat op een saaie manier de schade willen
> beperken bergop, om in de tijdrit toe te slaan.
>
> Geef mij dan maar type renners als Pantani of
> Zakarin, die niet rekenen maar gewoon aanvallen.

Ik bestrijd dat de zin "> Dumoulin gaat op een saaie manier de schade willen
> beperken bergop, om in de tijdrit toe te slaan." de werkelijkheid in de afgelopen Giro ook maar eniszins weergeeft.
Nog los van zijn aanval in Oropa heeft hij toch meerdere keren persoonlijk ervoor gezorgd dat de wedstrijd
alles behalve saai was. In de Stelvio-etappe zorgde zijn sanitaire noodstop ervoor dat de strijd om de roze trui weer
volop oplaaide. Waarbij zijn knappe achtervolging, en zeker zijn pijlsnelle afdaling, toch wel meer dan boeiend waren.
Ook zijn "keuvelen achterin het peloton" leidde weer tot een meer dan spannend uurtje koers. Het achtervolgingswerk in de laatste bergritten
was m.i. ook voor de neutrale toeschouwer alles behalve saai.
Als Tom na die eerste tijdrit alleen maar had aangeklampt, was deze Giro misschien als een nachtkaars
uitgegaan. Zeker als hij een machtige Sky-achtige ploeg in zijn dienst had gehad. Dan had het inderdaad saai kunnen worden.
Maar het aanvalswerk van de sterkere ploegen van de verzamelde concurrentie, èn de wat ongebruikelijke manier waarop
Tom soms met zijn leiderspositie omging, zorgden voor spanning tot het laatste uur !



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/05/2017 19:42 door JW.

Kan me van Indurain nog een hele vroege aanval in Ardennen herinneren. Werd hij geflest door Bruyneel die de trui en etappe pakte. Dag later won Indurain die terug in de tijdrit en was de ronde beslist.

Horsie pakt Het Geheim van Wielrennen er maar weer eens bij.

Snelle Eddy start op 88% van zijn Vo2 max (ADV) en dus heeft glycogeen een 74% aandeel in de brandstof.
Zonder koolhydraat stapeling krijgt hij dan na 2,12 uur een hongerklop.
Bij een rustiger aanvangstempo daalt het aandeel van glycogeen in de brandstof naar 35%. Dan kan hij zonder problemen 4,5 uur toe.
Daarom zijn bergetappe's, waarvan de eerste kilometers al volle bak wordt gereden uiteraard moordend.

De moraal van het verhaal is dus, dat je ten allen tijde moet weten hoe het lichaam er voor staat.

Tom Dumoulin heeft als tijdrijder kennelijk een ideale vorm gevonden om zo lang mogelijk goed rond zijn kritisch vermogen te blijven fietsen.
Dit is het vermogen, dat je "eindeloos" zoudt kunnen volhouden. Mits je energie toevoegt, want het perpetuum mobile fenomeen bestaat niet.

Hoewel wielrenners een feilloos gevoel kunnen ontwikkelen voor het vermogen dat ze rijden, de moderne powermeter en de analyses zijn natuurlijk een heel welkom geschenk. Tom Dumoulin is voor Horsie dus de Homo Roboticus. Kijk maar eens naar dat 3D model van hem.

Ik zie de term aanvallen nog wel eens voorbij komen. Zoals vroeger. Zij konden dit natuurlijk alleen maar omdat hun graanschuren uitpuilden.
Dan morsen maakt niet zo veel uit. Ik zag gisteren Frau Merkel met een enorme glas bier. Ik dacht direct, je kunt best wat morsen, Antje.
Maar als je maar een beperkte voorraad hebt zul je er zuiniger mee om moeten gaan en al te veel bokkensprongen vermijden.

Zakarin met zijn open shirt en Pinot in de voorlaatste etappe. dat oogt mooi, maar ze betaalden beiden wel hun tol de dag er op.
Pinot dacht effe een groot verzet te kunnen draaien. Nee, dus.

In mijn top tien

Hoe menselijk zijn de wattages van Tom Dumoulin? Mijn berekeningen (op basis van de vermogensmeters van Anacona en Ten Dam op Strava) wijzen in geen enkel opzicht op bovenmenselijkheid of "not normal." Het wordt interessant als Dumoulin zijn data vrijgeeft, zoals ie gedaan heeft na de Vuelta.


[pbs.twimg.com]

De vermogens per kilogram in een overzicht.
[pbs.twimg.com]

Diezelfde vermogens maar dan teruggerekend naar zeeniveau
[pbs.twimg.com]

En dan nog de percentages ten opzichte van de Perfecte Renner in een grafisch overzicht, waar vooral bij de dreumes Pozzovivo de rode vlag gehesen kan worden, want die presteert het om 5 van de 6 keer (als we de matte uitvoering van de Etna niet meetellen) de Perfecte Renner wel heel dicht op de hielen te zitten.
[pbs.twimg.com]

aut tutti miteinand

Een wel heel bizarre conclusie voor een renner die bij lange na niet op de photo finish voorkomt.

How deep is your love?

De perfecte renner kan zijn wie je maar wilt doch volgens het vandalistische bierviltgefrøbel van Bromertáá zal Dumoulin zich erg gelukkig prijzen dan dit menneke niet mee deed:

Horsie meldt dat Fred naar een parallel universum is afgereisd om te ervaren wat er te ervaren zou zijn als Tom het niet had gered.
Kreeg net een sms-je. Man, man, man. Charts: 1. Cry me a river; 2. Buckets of tears (on the bucket list for everyone)
Maar goeddoeme, er zat ook een zanger, die rustig Watching the River flow zat te zingen.

@prikdude. Is dit nou de song and dance man, die Dylan zei te zijn als antwoord op een vraag wat de diepere betekenis was van zijn teksten?

Nota multo José bene: ondanks dat de conclusies me (vaak) wat kort door de bocht lijken weldegelijk met interesse de voorbijkomende wattageparades van B. gelezen en waarvoor dank.

WOW MoT WoW.ORIG NOW.
Zei de kleine man.

Er lijkt enige mate van correlatie te zijn tussen lengte/gewicht van renners en hun percentage t.o.v. 'de perfecte renner'. Minder luchtweerstand?

Finish in Luik toen. Indurain pakte tijd, sjmiecht en wielzuiger Bruyneel de rit. Alsof ik achter een brommer reed, waren zijn woorden toen.

Zonneveld ook?

Misschien moet je het dan gewoon niet lezen (ik had eerst geschreven: "Misschien moet Horsie het dan niet lezen"

Het is goed voor de wielersport in het algemeen dat Dumoulin zijn neus tegen het venster heeft gedrukt. De verhoudingen tussen de usual suspects Froome, Quintana, Contador en Nibali zijn zo'n beetje wel bekend. Het zou leuk zijn als mannen als Dumoulin, Pinot, Jungels, Landa, Yates (vul gerust aan) zich er tussen kunnen fietsen, ook in de tour.

Denk/hoop dat Chaves zich ook in dat rijtje gaat voegen, maar even afwachten hoe hij terugkomt van z'n blessure straks. Heeft met 2x podium in de grote rondes vorig jaar wel laten zien wat hij kan in ieder geval.

Exact.

Dat gezegd hebbende: ze kunnen beter in deze sfeer over je lullen. Maar kijk 2 Tourzeges verder, met Pinot als beste Fransman op een kwartier en Bardet op een half uur, dan wil ik L'Équipe nog wel eens zien.

Ik snap je punt maar los - wat hier door andere aangegeven is - dat Dumoulin allesbehalve een afwachtende type is gebleken tot nu toe, ook deze Giro, is dat juist een sterke renner die het moet hebben van tijdritten en "schade beperken" andere renners die niet die tijdritkwaliteiten hebben uitnodigt om te gaan aanvallen in de bergen.

Alleen klimmer-types levert vaak afwachtend gedrag op tot de laatste klim. Zie Quintana bijvoorbeeld. Juist de mix van verschillende soorten toppers die tegen elkaar opgewasssen zijn zorgt voor strijd, taktische zetten en spectakel.

Bijvoorbeeld het mooie van Pantani was dat hij Ullrich aanviel en won. Schleck viel Evans aan en won niet.

Tuurlijk, een echte overheerser zoals Indurain was is minder leuk voor de neutrale kijker. Dat lag aan de macht van Indurain maar ook aan de relatief mindere tegenstand als het ging om grote rondes (met alle respect voor Gianni Bugno, Claudio Chiappucci, Mottet, Rominger e.a. Fignon, Delgado en Lemond waren al over the hill en toen Riis, Pantana en Ullrich aan hun top kwamen was het met Indurain (net) over.)



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 30/05/2017 12:12 door Arsimo.

Gefundenes Fressen.

Imagine pedalling your legs into the ground every day only to find out the cycling world has condemned you as ‘weak’.

Over wie zou dit gaan, prikkervrinden?

Prikdude Schreef:
-------------------------------------------------------
> Nota multo José bene: ondanks dat de conclusies
> me (vaak) wat kort door de bocht lijken
> weldegelijk met interesse de voorbijkomende
> wattageparades van B. gelezen en waarvoor dank.

Horsie geeft Bromertà hierbij alvast opdracht () om voor de komende TDF de wattages te bepalen van de top twintig.
Want zou numèro 20 dan net zo'n wattage draaien als Tom Dumoulin in de Giro 100? #Blaudzun

"2 tourzeges verder". Misschien past daar ook een slagje om de arm.

Luchtweerstand speelt bergop nauwelijks een rol van betekenis, al is elke seconde verschil tussen gelijkgestemden natuurlijk de eeuwigheid.
Zie Zakharin, die met een breed open hangend shirt bergop toch vooraan blijft.
Een baansprinter, die dit zou doen, is meteen gezien.

Chris Boardman was in zijn UUR der UREN (ja Prikdude, hier is Horsie weer om jou te plagen) de meest aerodynamische rijder aller tijden.
Hij kwam echter wel fysiek volledig geradbraakt van de fiets af. Boardman sprintte met zijn Super Man Position kilometers langer dan met een conventionele renfiets.

Luchtweerstand speelt bij snelheden van 20 a 21 km per uur wel degelijk een rol.

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> Luchtweerstand speelt bij snelheden van 20 a 21 km
> per uur wel degelijk een rol.

Horsie schreef, dat luchtweerstand bergop nauwelijks een rol speelt, al is elke seconde verschil tussen gelijkgestemden de eeuwigheid.

Dan moet Luijt er niet ineens geen rol van maken. We leven tenslotte niet in een vacuüm.
Breaking2# had men veel beter op een tredmolen kunnen afwerken. Dan hadden ze de marathon een 6-tal minuten sneller en dus dik onder de 2 uur kunnen lopen.

Maar bij 20km/h of nog minder hoef je je als ronderenner niet zo druk te maken of je shirt wel goed zit, dat je niet steeds op de pedalen gaat staan of dat je even niet achter iemand kunt rijden. De echte adelaars, zoals die van Toledo en vooral die van Herning, gingen bijvoorbeeld vooral opzichtig staan om een beter uitzicht te hebben op de tegenstanders.

Voor snelle Luijt betekent bijvoorbeeld het verlagen van diens weerstandsoppervlak van 0,30 naar 0,20 (Dumoulin's tijdrithouding zit op zo'n 0,21) op het vlakke een 14 maal hogere winst dan bergop.

Dat Fred bovendien een ervaringsdeskundige zonder weerga is, zij nog maar effe door Horsie vermeld.

Horsie is back Schreef:
-------------------------------------------------------
> Gefundenes Fressen.
>
> Imagine pedalling your legs into the ground every
> day only to find out the cycling world has
> condemned you as ‘weak’.
>
> Over wie zou dit gaan, prikkervrinden?

Wat jammer nou Jacco Banaan? Je had boetedoening kunnen doen met het juiste antwoord: Laurens ten Dam.

Lul er maar weer een punt aan!

"Topsport is een vak voor eenzamen", orakelt de nestor Mart Smeets in zijn analyse over Ajax niet en Dumoulin wel.
Pas op, Mart, Tom is nog niet toe aan 7x1.

Maar hij heeft een punt bij zijn bewering, dat het publiekelijk in hun sport volwassen zien worden van een topsporter, uitermate boeiend is.
The next big thing.

In tegenstelling tot...