Louis Vervaeke

Waar is Louis Vervaeke gebleven? Hier het antwoord:

Te veel en te extreem: klimtalent Louis Vervaeke verdwaald op weg naar de top

Omdat de grote belofte Louis Vervaeke (23) liever snel dan traag de wielerhemel wilde bestormen, ging hij dit voorjaar extreem. Trainingen die zwaarder waren dan wedstrijden en dan ook nog met een lege maag naar bed. Contraproductief, weet hij nu. “Ik heb aan roofbouw gedaan. Een beetje dom.”

Louis Vervaeke (Lotto-Soudal) kwam gisteren als tweeënvijftigste boven op Villars-sur-Ollon, acht minuten en dertig seconden na ritwinnaar Larry Warbasse. Zijn gevoel op de klim omschrijft hij als “neutraal”. Na een blikje fris en een extra jasje voor de afdaling richting teambus zegt hij: “Ik heb nog niet intensief getraind. Het is normaal dat mijn vorm niet super is.”

Vervaeke – een van de grootste klimtalenten van ons land – is op zijn 23ste bezig aan een comeback. Dit voorjaar raakte hij even helemaal de weg kwijt. “Het is begonnen in Mallorca dit jaar”, zegt hij. “Ik finishte tweede in de Trofeo Serra de Tramuntana en vierde in de Trofeo Andratx. Voor het eerst in mijn carrière had ik het gevoel dat ik het niveau had om wedstrijden te winnen bij de profs. Dat had ik nooit eerder gehad.”

“Op dat moment ben ik te fanatiek beginnen te werken. Te gemotiveerd. Samen met mijn trainer gingen we te veel geloven dat ik nog eens een extra stap kon zetten. Om het cru te zeggen: mijn trainingsweken waren zwaarder dan een rittenkoers van een week. Ik heb mezelf helemaal in de vermoeidheid getraind.”

Ook met het diëten ging Vervaeke extreem: “Dat is de grootste fout die ik heb gemaakt. Op trainingsdagen at ik ’s ochtends nog goed, maar nadien gewoon veel te weinig. Op rustdagen al helemaal. Het werd een vicieuze cirkel, mijn lichaam recupereerde niet meer. Dat zag je aan alles: bloed, hormonen, vitaminen... Het wees allemaal op extreme overtraining.”

Presteren lukte helemaal niet meer. Het meest confronterend was de voorbije Ronde van het Baskenland. Vorig jaar finishte hij daar elfde in het algemeen klassement, een briljant resultaat voor een renner van tweeëntwintig. Dit jaar gaf hij op in de vierde rit. Leeg, uitgewrongen. “Extreem confronterend”, zegt hij. “Ik herkende de wegen van het jaar voordien. Ik zag het letterlijk voor me: Hier reed ik vorig jaar met Contador mee naar boven. Nu rijdt het peloton vier kilometer per uur te snel voor mij.”

Te gemakkelijk bij de jeugd

Het is geen toeval dat overtraining net Louis Vervaeke overkomt. Hij omschrijft zichzelf als “ambitieus, maar ook een losgeslagen projectiel”. De lat ligt niet lager dan de wereldtop. “Toen ik vorig jaar die elfde plaats haalde in het Baskenland was ik daar best blij om. Maar ’s anderendaags op training vloekte ik alweer omdat Wilco Kelderman maar één seconde sneller was op plaats tien. In mijn hoofd speelde ik de afsluitende tijdrit opnieuw af: Daar heb ik een seconde laten liggen. En daar. En daar. Was ik alweer ontgoocheld:Fuck, het was niet goed genoeg.”

Vervaeke haalt ook aan dat hij het bij de jeugd te gemakkelijk had. Winst in de Tour des Pays de Savoie en de Ronde de L’Isard. Vijfde in de Ronde van de Toekomst, met ritwinst boven op La Toussuire. Wereldtop. “Zeker in het laatste jaar bij de beloften won ik bij manier van spreken waar ik wilde”, zegt hij. “Mijn carrière is altijd in een stijgende lijn gegaan. Met te weinig tegenslag. Je hoort dat het bij de profs van nul herbeginnen is, maar in mijn hoofd was ik daar niet klaar voor. Ik gaf mezelf een jaar, anderhalf jaar. Dan wilde ik tussen de wereldtop staan.”

Overtraining heet het topsport-equivalent van een burn-out te zijn. Voor Vervaeke waren er zeker raakvlakken. Dat het privé een beetje stormde afgelopen jaar hielp de zaak niet vooruit. “Maar ik heb het nooit laten schieten”, zegt hij. “Ik presteerde niet omdat ik te veel wilde, niet omdat ik de luierik heb uitgehangen. (lacht) Beetje jammer misschien, anders had ik er nog wat plezier aan kunnen beleven.”

Met dank aan De Gendt

Nu is de weg naar het herstel ingezet. De trainingsschema’s zijn teruggeschroefd, de ambities bijgesteld. Sportpsychologen helpen daarbij en ook een hoogtestage met ‘zenmaster’ Thomas De Gendt heeft geholpen. Met Mario Aerts heeft hij ook al een ploegleider voor wie ‘gewoon doen’ het hoogste goed is. “Ik leer om het los te laten”, zegt Vervaeke. “Om te vertrouwen op mijn talent en het niet te veel te willen te manipuleren.”

De relatie met trainer Stefan Van Meirhaeghe heeft onder druk gestaan, maar is nu wel hersteld. “Hij is ook te ambitieus geweest”, zegt Vervaeke. “We hebben er allebei uit geleerd.”

Het volgende grote doel is de Vuelta, al heeft hij dus gesnapt dat het niet helpt om doelen te groot te maken: “Mijn ambitie? Laat ik beginnen met eens mee te zijn in de vroege vlucht. Dat is het belangrijkste dat ik heb geleerd: ik moet mezelf gewoon minder druk opleggen.”

Door Jan-Pieter De Vlieger in Villars-Sur-Ollon

Lotto Soudal schiet hier toch ook een beetje te kort.
Daar zit dus niemand die de trainingsschema's naast zijn personal trainer ziet en zich daar vragen bij stelt.

Dat je bij de meer ervaren renners weet dat ze goed genoeg weten hoe en wat, tot daar aan toe, maar een jonge renner die zichzelf omschrijft als een 'losgeslagen projectiel' heeft toch betere begeleiding nodig vanuit de ploeg.

Vreemd dat die Belgische klimtalenten zo vaak ergens verdwalen onderweg richting top.

Slechte genen

Ik vraag me vaak sowieso af in hoeverre persoonlijke begeleiding van bepaalde coaches mag gaan.
Controleert de trainingsstaf genoeg op schema's en voeding?
Het lijkt er toch op dat deze vertrouwenspersonen vaak Carte Blanche krijgen.
Bij Dumoulin pakt het goed uit , maar die lijkt zelf ervaren genoeg om aan te geven waar hij zich niet goed bij voelt.Dat lijkt me voor een jonge (20-23 jaar) toch moeilijker.

Overigens niets mis met de instelling van Vervaeke.
Talent genoeg die gaat nog mooie dingen laten zien.
Vorig jaar kwam dat er hier en daar al een beetjd uit.
Die ladder effe wat geleidelijker opklimmen.

Bij de inleiding dacht ik nog: Vervaeke krijgt gewoon prima trainingsschema's en diëten om aan te werken, vanuit de ploeg en zijn omkadering.
Waar het eerder op lijkt is dat hij op eigen houtje denkt: hé, als ik nu net wat meer train en wat minder eet, dan zit ik sneller op het gewenste niveau.

Maar na het hele artikel gelezen te hebben, dan is dat stuk overtraind mede op advies van zijn eigen trainer.
"Hij heeft er van geleerd, die trainer"
Je zou verwachten dat iemand die de wereldtop wil bereiken met mensen werkt die zich bewezen hebben en niet zelf nog aan het ontdekken zijn.
Die trainer kan een fantastisch mens zijn en een prima trainer op bepaald niveau, maar lijkt niet de geschikte trainer om Vervaeke richting top te brengen.
als je de lat dan toch zo hoog legt en zo kritisch bent, wees het dan ook in de omkadering en zorg dat je specialisten om je heen hebt die jouw eigen zwakke punten opvangen.

Ach, ik denk dat we hier altijd de structuur en begeleiding van een wielerploeg overschatten
Renners zijn een soort zzp-ers die zichzelf verhuren .......
Meestentijd weet die ploeg niet waar een renner mee bezig is...
gr

Tja treurig verhaal plaatst het artike dat Sporza in februari plaatste ook wel in een ander daglicht:

Vervaeke: "Blijkbaar moet ik de lat op training nog hoger leggen"

Vervaeke: "Ontgoocheling, maar ook motivatie om harder te trainen"
DI 28/02/2017 - 07:27
Louis Vervaeke had zijn zinnen gezet op een goed resultaat in de bergrit in de Ronde van Abu Dhabi, maar een plaats in de top 10 zat er niet in. "Op dit niveau kom ik nog iets tekort."
Vervaeke moest zaterdag bijna anderhalve minuut toegeven op winnaar Rui Costa en belandde daarmee op de 31e plaats in de uitslag. "Het ging eigenlijk te hard voor mij. Ik was niet goed genoeg", zei Vervaeke achteraf.

"Op dit niveau kom ik blijkbaar nog iets tekort. Als de écht grote mannen gaan, dan heb ik die versnelling niet meer. Ik was niet goed genoeg om te volgen."

Vervaeke had ook de pech dat hij net voor de slotklim lek reed.

VRT
"Ik mag me niet laten ontmoedigen"
"Ik denk dat het goed is om alles te analyseren en te bepalen hoe de aanpak op training nu zal zijn. Het motiveert wel om harder te trainen en mee te kunnen met die mannen in de Ronde van het Baskenland", zegt Vervaeke nog.

"Op training moet ik misschien nóg meer alles geven. Ik was na Mallorca tevreden dat ik op training dezelfde wattages kon trappen als tijdens de wedstrijd. Maar blijkbaar moet ik de lat nog hoger leggen."

"Het is een ontgoocheling dat ik nog niet meekon, maar het Baskenland ligt me beter en ik ga nog harder trainen. Ik mag me niet laten ontmoedigen, het is nog maar februari. We hebben nog twee maanden voor de klassiekers."

Het simpele feit dat dat kennelijk zo is, wil nog niet zeggen dat dat goed is. Is gewoon gewoon een gebrek aan professionaliteit van sommige ploegen.
Ben er ook vrij zeker van dat dat bij bv. Team Sky of Movistar niet zo is.

manke begeleiding van bepaalde personen, die te weinig nadenken en teveel dirigeren.

wel dom dat hij in een trainingskoers de pedalen verliest en denkt bij het echte werk te gaan winnen..... hij dacht 4 stappen ineens te nemen.
een gevolg van te makkelijk bij de jeugd en steeds met de rode loper in aanslag door team en persoonlijke omgeving... maw te hard verwent en dan vlieg je al snel verloren.
Blij dat hij eindelijk zelf eens ziet dat het niet ZO simpel gaat en je als jongeling geen extreme dingen doet zonder dat je fysiek hard afgestraft word.

en ja, Lotto schiet daarbij fel te kort omdat men hem daarin sterk gestimuleerd heeft. Ze weten normaal veel beter.
Ik ken wel een coach die zich daar al stevig druk in maakte maar gewoon tegenwnd kreeg van oudgedienden.

het mag dan wel het profwereldje zijn, je mag gerust stellen dat er qua begeleiding en trainingsadvies en verzorging soms bijzonder amateuristisch aan toe gaat.
dat is bij vele teams het geval.
alles is mooi naar buiten toe maar de realiteit kan wel heel anders zijn.

hijzelf en de mensen die hem pushen vergaten 1 ding : de leeftijd zit nog wat in de weg, wat gebrek aan power tegenover rijpere renners.
punt 2 is dat Lotto van mee af de zaken verkeerd aanpakten.... ineens de Giro ingooien als 1e jaars..... waanzin.
2e jaars..te vol kalender....... en betaalt nadien de tol. als 3e jaars legt hij de lat veel te hoog en knijpt Lotto de citroen verder uit........ maakt men hem helemaal gek en gaat er bovenop nog eens extremer trainen en hongeren....
en dan verschieten dat het niet zo vlot ?

probleem is dat de Belgische media hier al een halfgod van maakt, maar heeft eigenlijk nog niks echt bewezen en vult vooral het peleton, getekent met DNF op de belangrijkere afspraken.
benieuwd wat de RV Zwitserland zegt.... weer een DNF ?

Hoofdcoach Lotto-Soudal: "Voor talenten zoals Vervaeke en De Bie is het nog wat zoeken"
[sporza.be]

Overtraining kan bij schaatsers leiden tot blijvende schade. Dat zal bij wielrenners dan ook wel het geval kunnen zijn. Presteren als voorheen zit er dan niet meer in.

[binnenland.eenvandaag.nl]

True that

En hier zit dus een vette tegenstrijdigheid in het beleid van de Belgische Lotto:


"Wij verplichten de renners niet om bij ons te komen. Sommigen hebben een jarenlange relatie met hun eigen coach en als dat goeie resultaten oplevert, kan dat gerust. Twee op de drie renners van Lotto-Soudal zitten bij de coaches van Energy Lab, dus bij Paul of mezelf."

Van Hoolst: "Vervaeke wordt niet gecoacht vanuit Energy Lab. We hebben dus geen dagelijks contact met Louis. Vorig jaar was ik zijn coach, nu heeft hij een andere, namelijk Stefan Van Meirhaeghe. Elke coach werkt volgens de algemene principes, maar heeft zijn eigen aanpak."

is wel wat snel........... de vooral blijvende schade is vaak hartschade omdat men blijft en blijft doorpushen ondanks de pols niet meer omhooggaat, stereker... in dalende lijn blijft gaan.
wat overtraining en rust tot het herstel is doorgezet, geeft zelden schade, zeker bij doortrainde atleten. Hoe beter het lichaam (verantwoord) is getraind, hoe minder kans op schade.
Wat de topsport in het algemeen als gekend probleem heeft, zeker in het wielrennen is, dat de atleten maar plankgas willen geven maar niet eens opletten hoe hun lichaam reageert op alle impulsen.
maw : ze leren niet meer de taal van hun lichaam, de signalen dat het uitzend onder bepaalde stressfactoren (type training, druk enz enz..)
. ze doen maar omdat ze een zeker quota willen halen.... en dan gaat het fout.

ze kunnen ook zeggen...... we weten niet goed hoe we met dit type renner moeten omgaan. Een gekend fenomeen bij de lotto leiding. En degenen die het wel weten worden genegeerd.

DNF Vervaeke in Zwitserland