Boogerd weigert "verhoor" door Belgische wielerbond

Er stond gisteren een afspraak gepland tussen Michael Boogerd en Jaak Fransen, de procureur van de tuchtafdeling van de Belgische wielerbond. Het onderwerp: de strafzaak tegen Boogerd vanwege dopinggebruik tijdens zijn carrière. Maar die afspraak ging niet door.

Boogerd: 'Het had geen zin om te gaan. In plaats daarvan heb ik een advocaat ingehuurd. De Belgische bond stelt hetzelfde voor als de Nederlandse Dopingautoriteit: óf ik word geschorst voor langere tijd, óf ik krijg strafvermindering als ik over anderen praat. En dat laatste doe ik niet. Dan pak ik nog liever een levenslange schorsing.'

De strafzaak van Boogerd heeft sinds zijn bekentenis, anderhalf jaar geleden, de vorm aangenomen van een kastje-en-de-muur-dossier. Er werd geen tuchtrechtelijke procedure gestart door de Nederlandse Dopingautoriteit, niet door de Belgische, en niet door de UCI. Het dossier werd van de ene partij naar de andere geschoven - volgens Boogerd zelf zonder dat hij wist bij wie het lag.

Toen Boogerd samen met Breukink, Van Poppel en Zijlaard het initiatief nam een wielerploeg (Orange Cycling) te starten besloot hij zélf naar de UCI te bellen om te horen hoe het ervoor stond met zijn strafzaak.

'Het is alsof je geflitst wordt, een jaar lang geen boete krijgt en dan zelf maar belt naar de politie. Maar de enige die ik bij aan de lijn kreeg waren secretaresses. Ik zou worden teruggebeld, maar dat is nooit gebeurd. Ik kreeg een tijd later wel een mail van CIRC - de waarheidscommissie van de UCI. Of ik wilde praten. Heb ik gedaan.'

'Volgens CIRC had ik drie opties. De Belgen bellen, wachten of alsnog over anderen praten bij CIRC. Ik heb de tweede gekozen. Ik had niet de indruk dat die Belgen werk wilden maken van mijn vervolging - anders hadden ze het wel eerder gedaan. Als ze me nu alsnog schorsen ga ik er vol tegenin. Ik vind het terecht dat ik gestraft word, maar niet pas na anderhalf jaar onduidelijkheid. Anders was ik ook nooit aan het opzetten van een ploeg begonnen.'

Uit een publicatie op de site van de Nederlandse Dopingautoriteit blijkt dat het dossier al minstens een jaar is overgedragen aan de Belgische bond. Procureur Jaak Fransen wil niet reageren op de vraag waarom het zo lang geduurd heeft voordat de Belgische bond vervolgstappen heeft genomen, en ook niet op de vraag wat voor een schorsing Boogerd boven het hoofd hangt. Fransen: ,,Ik zeg niets over de inhoud van het dossier in de media.'

[AD]



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/10/2014 09:18 door JW.

Een klucht in 7 delen gaat het worden.....

Boogerd, gewoon al die Belgen er bij lappen.

Idd, gewoon precies doen wat die fascisten van de Belgische bond willen, het zijn immers toch best aardige jongens daar?

De Nederlandse en de Belgische cultuur zijn t.a.v. doping een wereld van verschil,

Toen in Nederland iets begon te dagen over mogelijk systematische doping bij de Raboploeg in het epo-tijdperk, ontstond een massale klopjacht van alle media om dit schandaal bloot te leggen, en de al vele jaren de ploeg steunende sponsor ten val te brengen.
Dit alles leidde uiteindelijk ook tot de bekentenis van Boogerd, die de Belgische bond nu tegen hem wil gebruiken.

In België ontbrak die behoefte aan ontmythologisering van het eigen verleden, anders had dat beslist ook Belgische Boogerds opgeleverd.

Meten met twee maten, niet zo fraai...

Hoe löllig het ook is, vind ik dat te kort door de bocht en niet het hele verhaal. Buiten het feit dat het natuurlijk 'logisch' was dat er in Nederland bloed geroken werd, en het dus ook een puur Nederlandse verantwoordelijkheid was, om het (doping)verhaal van een Nederlandse ploeg te 'ontrafelen'. De manier waarop dat gebeurde was echter typisch Nederlands (dat kun je de Belgen dus niet aanrekenen, noch hen verwijten dat ze in België niet hetzelfde hebben gedaan) zo ook de vrij tamme zo niet doodgebloede afloop daarvan. Er is veel tamtam geweest, bekentenissen een paar loze rapportjes en vooral Boogerd is opgeknoopt, maar (zoals helaas te voorzien was) feitelijk dus geen echte maatregelen of diepere inzichten die we aan deze zelfbevuiling hebben overgehouden...

Ook kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat, zoals ook de USADA-zaak al 'vreemd' was, er veel zaken niet echt jofel zijn ingeschat en afgehandeld waar het de precieze jurisdictie betreft. Boogerd heeft in Nederland gepraat, omdat hij door de druk feitelijk niet anders kon, maar eigenlijk is dat voor noppes en is hij volledig overgeleverd aan wat het systeem hem verder nog zal brengen. Het was al vanaf het begin duidelijk dat de 'deal' niet echt keihard was - er werd vrij slapjes verwezen naar een soort 'USADA-achtige constructie' met gedoogsteun van WADA. Dat neemt echter niet weg dat de uiteindelijke bevoegdheid dus gewoon ligt waar hij ligt: in het geval van Boogerd in België. Het is uiteraard bui tengewoon schraal dat die nu zo laat in actie komen (al is het niet zo laat als de Nederlanders willen doen geloven) maar dat doen ze eigenlijk altijd - zie bijvoorbeeld het openen van een paspoortzaak tegen een reeds gestopte Hoste. Het echte probleem zit hem natuurlijk in het feit dat er nul coördinatie is in Anti-doping land, men naar elkaar wijst en afwacht, terwijl de atleet een schijnzekerheid wordt voorgehouden die hij maar te slikken heeft...

Grotendeels eens met wat je zegt.

Dat neemt echter niet weg dat de uiteindelijke bevoegdheid dus gewoon ligt waar hij ligt: in het geval van Boogerd in België. Het is uiteraard bui tengewoon schraal dat die nu zo laat in actie komen (al is het niet zo laat als de Nederlanders willen doen geloven) maar dat doen ze eigenlijk altijd - zie bijvoorbeeld het openen van een paspoortzaak tegen een reeds gestopte Hoste.

Maar hoelang heeft het geduurd voordat de KBWB een zaak opstarte tegen hoste? De uitkomst liet vrij lang op zich wachten dat wel. Maar volgens mij toen de UCI de Belgen vroeg om een onderzoek in te stellen zijn ze daar direct mee begonnen. Dat voor er een uitspraak was het even duurde lijkt me logisch in een "bloedwaardenzaak".

En het opstarten van de zaak Boogerd gebeurt dus nu pas met hem oproepen voor verhoor, 1,5 jaar later dan dat bekend was de zaak de KBWB toehoorde

Had die Boogerd om fiscale voordeeltjes maar niet in België moeten gaan wonen.

Voor de goeie orde: de Nederlandse klopjacht, met uiteindelijk dat rare dopingakkoord, is door mij al vaak beschimpt. Je kunt van geen enkel land verwachten (of hopen) dat ze het daar op dezelfde manier doen. Dat deed ook eigenlijk geen enkele land.

Wat ik de meeste landen (en dus ook Belgïë) wèl verwijt is dat ze (vrijwel) helemaal niets deden. Terwijl er (m.i.) toch echt wel reden toe was.
In dàt kader vind ik de Belgische aktie, nadat ze het dossier al zo lang in handen hebben, op dit late moment merkwaardig.

Helemaal mee eens. Echter: Boogerd hoeft er natuurlijk nu niet aan mee te werken, met de Belgen. Er is geen enkele reden om dat nu te doen. Sterker nog: heeft hij onder ede iets verklaard? Ik denk dat hij in België glashard kan ontkennen. En dan hebben ze dus niks. Maar op zijn minst kan hij zwijgen.

Er zijn 3 redenen voor Boogerd om de kont tegen de krib te gooien:
1) Het lijkt er zeer op dat de Belgen Boogerd nu pas aanpakken omdat hij een nieuwe functie krijgt. Het geneuzel over jurisdictie sloeg nergens op. De brief van Ram toonde heel hard aan dat Fransen al 1,5 jaar wist dat de jurisdictie bij de Belgen lag.
2) Rams brief toonde ook aan dat Fransen loog over wat Fransen noemde de onduidelijkheid over die jurisdictie.
3) Boogerd hoorde dat de Belgen met hem wilden praten via de pers. Hoe moeilijk is eerst een telefoontje en een officiële brief?

Boogerd (en niet Fransen) heeft hier het morele gelijk aan zijn zijde. Met zo'n vent praat je niet zelf. Je stuurt je advocaat.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/10/2014 01:08 door Andere Peter.

Klopjacht zegt-ie. Leuk, maar onzin. Veruit de meeste media deden hier zelf niets actief aan. Twee kwaliteitskranten leverden uitstekende journalistiek. Het is goed dat ze dat deden. Goed voor de geschiedschrijving. Goed voor het wielrennen. Goed voor Boogerd (die in 2007-2012 nergens in aanmerking kwam voor een functie). Bepalend voor of ze een verhaal konden brengen was de bereidheid van (meerdere) directe bronnen om te praten. Dát gegeven, in combinatie met Boogerds functie als absoluut uithangbord voor Rabobank en het NL wielrennen tussen 1996 en 2007, maakte dat de druk op Boogerd zo groot werd dat er maar één keuze was in zijn eigen belang: bekennen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/10/2014 01:37 door Andere Peter.

Bij ons kwam dit alles al een paar jaar eerder in de media.
De dopingbekentenissen van Museeuw, VDB, Planckaert, Mattan, Peers ..

Zij hebben hun straffen toen ook gehad.

Ik heb ze niet allemaal feit-voor-feit op mijn netvlies, maar volgens mij is dat een reeks van halfslachtige bekentenissen, meestal gedwongen door harde feiten die naar buiten kwamen, waarbij de journalistiek nauwelijks een rol speelde in het onderzoeken van de handel en wandel van de ploegen. Op dat punt ben ik het eens met JW. Zoals Volkskrant en NRC naar Rabobank keken, zo keek (kijkt) geen enkele Belgische kwaliteitskrant naar Quick-Step of Lotto.

In principe is er toch niks mis mee als een ex-renner pas begint met het uitzitten van zijn straf als hij weer een functie in de wielerwereld bekleedt?
Een schorsing tot 1 juli 2015 zou best op z'n plaats zijn voor Boogerd, gelijk aan de straf van bijv Kemna.

Dat voelt misschien goed, maar met dat principe is wel iets mis. Je moet straffen op basis van een vergrijp, niet op basis van een functie. Je moet straffen na vaststelling van een vergrijp. Niet nadat iemand een baan krijgt. En wat tel je eigenlijk als functie? Het zet bovendien de deur open naar trucs, renners die na hun carrière een jaartje een stromanfunctie hebben bij een ploeg om maar even hun strafje uit te zitten. Vrouwe Justitia is blind.

Die redenering kan ik niet volgen, en is feitelijk ook niet helemaal juist. De Belgen hebben, in elk geval, het in Nederland opgemaakte (en door de UCI aangevulde?) dossier toegestuurd gekregen. Dat is overigens vorig jaar oktober pas overhandigd en dus niet al 1,5 jaar geleden. Verder toont Rams brief m.i. weinig aan, behalve dan een poging tot verbloeming van (deels tot echt eigen) onmacht. Verder sta ik overigens volledig achter Boogerd hoor, laat dat duidelijk zijn, maar vind ik de situatie waarin hij nu terecht is gekomen simpelweg niet volledig aan de Belgen te wijten...

@Hoste. Ik heb daar geen keiharde data van dus ik kan niet precies zeggen hoe dat verlopen is. In de zaak Boogerd vind ik de 1.5 jaar overigens niet geheel correct, en in zekere zin een onnodige benadrukking van de laksheid van de Belgen, daar het dossier pas in oktober vorig jaar is overgemaakt...

Tsja, die anderhalf jaar wil ik best in een jaar veranderen. Natuurlijk is het niet volledig aan de Belgen te wijten. Dat beweert ook niemand. Ik verdedig Boogerd huidig houding van niet-meewerken. Je krijgt geen goed gevoel van samenwerking van de 3 dingen die ik hierboven noemde.

Vooral het liegen over de jurisdictie en het communiceren via de media roepen een gevoel op van een politiek spel, van alternatieve motieven dan recht willen spreken. Daar leg je geen (ongedwongen) bekentenis af zonder verdere garanties.

Officieel is het 'slechts' 10 maanden Verder ben ik het nog steeds oneens met jouw redenering en zie ik ook weinig leugens of politieke spelletjes (bij de Belgen, waar jij waarschijnlijk op doelt).

Verder heeft Boogerd die bekentenis natuurlijk reeds gegeven bij de Nederlandse dopingautoriteit (zonder garanties, bleek achteraf pijnlijk duidelijk toen ze de in eerste instantie naar zich toegetrokken jurisdictie later moesten afgeven aan de UCI en uiteindelijk de Belgen). Ook zie ik niet dat Boogerd, zoals jij stelt, niet wil meewerken. Volgens mij wil hij dat juist heel graag. Hoe sneller dit over is, hoe beter. Het feit dat hij nu niet ging praten, is omdat zijn advocaat de zaken eerst eens op een rijtje wilde hebben (omdat het een warboel is) en Boogerd duidelijk geen zin heeft om het eerder in Nederland gedane riedeltje nog eens overnieuw te doen. Hij heeft zijn verhaal reeds gedaan in Nederland (en bij de UCI) en hij heeft geen zin dat nog eens te doen (of om over anderen te praten). In die zin is zijn standpunt dus min of meer duidelijk: mijn daden zijn bekend, meer ga ik niet vertellen, dus geef een oordeel en dan kan ik weer verder...

Niet akkoord, er zijn wel vaker opiniestukken verschenen in de zogenaamde kwaliteitskranten van journalisten als pakweg Hans Vandeweghe etc.. waarin herhaaldelijk keihard werd ingehakt op de werking binnen de ploegen.

Jaak Fransen zit al 2 jaar op Johan B.te wachten die nooit op afspraak komt.

Hans Vandeweghe, ja. Die heeft diverse keren beslist geen blad voor de mond genomen.

Natuurlijk is België ver weg, en lees ik lang niet alles van wat daar gebeurt.

Mijn beleving is dat zo'n kritisch stuk heel kort stof doet opwaaien, maar heel snel daarna ook weer helemaal wegebt. Dat er op geen enkele manier een vervolg op komt, of tot acties leidt. Zodat het ook vrij snel weer uit beeld is.
Terwijl in Nederland een gesignaleerd schandaal, of verdacht zaakje, blijft doorwroeten en doorsmeulen. En door het ene na het andere nieuwsmedium wordt overgenomen. Dat was een kleine twee jaar geleden bij de Nederlandse klopjacht/heksenjacht"/het gedegen onderzoek van de Nederlandse kwaliteitskranten" (ik geef die drie opties hier maar zodat alle prikkers naar believen kunnen kiezen ) zeker het geval.

Misschien wordt dat "cultuurverschil" mede bepaald door wat lezers in het betreffende land graag in hun kranten lezen ?

Zouden de Belgen deze aktie ook hebben ondernomen als er geen sprake was geweest van de vorming van de Roompotploeg met Boogerd als beoogde ploegleider ? Misschien wel, maar mijn gevoel zegt me "nee".

Los daarvan: deze hele zaak vloeit vooral voort uit het rammelende Nederlandse dopingakkoord, waar Ram/KNWU een veel te grote broek aantrokken zonder juridische rugdekking van de UCI. Opgejaagd door de grote publieke druk/hysterie (aankruisen naar believen ).
Dat maakt de KNWU partij, en verklaart m.i. hun reactie. Voor wat die waard is.....

Opiniestukken. Prima. Hulde. Maar dat is nog iets anders dan de dopingcultuur geheel ontrafelen door elkaar opvolgende stukjes onderzoeksjournalistiek.

Het gaat om een vrijwillige bekentenis. Waarom deed Fransen het dan niet in deze volgorde?
1) Telefoontje naar Boogerd, we gaan je uitnodigen.
2) Officiële brief naar Boogerd en diens advocaat.
3) Persbericht eruit.

Dat ze het anders doen duidt ofwel op vergaande incompetentie, ofwel op effectbejag in de media.

Nu vragen ze om een dwarsliggerige Boogerd. Natuurlijk vertraagt die advocaat. Als ze zo met je kloten spelen, dan ga je dwars liggen totdat duidelijk is dat je niet met je kloten laat spelen. Ik verwacht ook dat Boogerd er uiteindelijk wel naartoe gaat. En ik hoop dat hij niet zomaar zijn verklaring geeft. Huid duur verkopen.

Eind 2015 zijn de feiten verjaard.

Wat een wanstaltige vertoning. Boogerd is in de fout gegaan, heeft de regels overtreden en daar staat een straf op. Wees niet zo ontzettend slap, neem verantwoordelijkheid voor je eigen daden. Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten. Niet meer dan normaal dat hij een straf krijgt. Dat risico heeft hij genomen op het moment dat hij die bloedzak in zijn arm leeg liet lopen.

Boogerd heeft nergens spijt van, behalve dat hij betrapt is. Nu wil hij zelfs een advocaat in de arm nemen om een mogelijke schorsing aan te vechten. Hij valt wat dat betreft gewoon in het rijtje Armstrong, Vinokourov en consorten. Gewoon schorsen die man, volkomen terecht.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 13/10/2014 07:42 door nachtwacht.

Euhh... hij is niet betrapt. Kleinigheidje.

Dat is natuurlijk weer een hoop gedoe over formuleringen en definities. Hij heeft gewoon bekend, openlijk en achter gesloten deuren. Zijn dopinggebruik is naar buiten gekomen. Dat wilde hij liever niet, is wel gebeurd, dus betrapt. Maar als jij daar echt niet mee kunt leven: Boogerd heeft nergens spijt van, behalve dat zijn dopinggebruik bekend is geworden.

Ik kan met alles leven en ik gaf al aan dat de Volkskrant een dopingcultuur bij Rabobank aantoonden op het moment dat velen nog in een ontkenningsfase zaten. Ik werd ervoor zowat gelyncht.

Het punt is hier van belang omdat Boogerd heeft bekend zonder harde dopingbewijzen (voor een rechter of dopingautoriteit) tegen hem. Dat is in veel gevallen van belang voor de strafmaat. Maar vooral: het kan leiden tot een sfeer van samenwerking tussen - in dit geval - Fransen en Boogerd. Die sfeer is verziekt door Fransen. Onnodig lang wachten, leugens over de jurisdictiekwestie, communiceren via de media. Dan zou ik ook mijn advocaat laten traineren, in plaats van de volgende dag zelf langs gaan.