Lieuwe Westra bekent cortisonengebruik

"Wielrenner Lieuwe Westra heeft tijdens zijn loopbaan vaak cortisonen gebruikt, een in het wielrennen verboden stresshormoon dat het lichaam helpt de pijngrens te verleggen.

Dat vertelt de inmiddels gestopte prof uit Tijnje in het boek Het Beest, het wielerleven van Lieuwe Westra dat dinsdag in Amsterdam wordt gepresenteerd. ,,Ik spoot het in mijn eigen lijf om harder te fietsen, om prijzen te pakken, om complimenten in ontvangst nemen’’, vertelt Westra aan auteur Thomas Sijtsma."

Lees meer: [www.lc.nl]

Boeie..

Weer bewijs dat het dopinggebruik in NL veel wijdverbreider was dan in het kleine Belgie!

Dat boek kwam een paar dagen te laat.

Edit: een paar jaar eigenlijk



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/04/2018 10:18 door Sjorsoll.

Spijt heeft de 35-jarige Westra niet. “Ik vind dat ik het verhaal over de cortisoneninjecties open kan vertellen, omdat ik niet het gevoel heb dat ik echt iets fout heb gedaan. Bijna iedereen van mijn generatie werkte op deze manier naar piekmomenten toe. 

Is er ook nog iets dat ie niet 'open' kan vertellen?

Zal een jaar of tien duren voordat we te horen krijgen wat Lieuwe en zijn makkers nog meer pakten.

Ik vind dat toch zo jammer dat renners onze sport zo naar de gallemiezen helpen. Ennuh, Vancansoleil en Astana zijn heus wel doorsnee ploegen die de gangbare wielerethiek vertegenwoordigen. Hebbie die nieuwe kaaklijn van LLS al van dichtbij gezien? Als een scheermes, zelfs over plus 10% hellingen. Cortisonen, wie is er niet mee groot geworden?

Ja vooral die Parijs-Nice toen, dat was laten we zeggen opmerkelijk.

Opnieuw: what’s new? Next.

Maar toch even: wie zijn het hier altijd die zeggen dat Nederlandse renners O zo goed zijn en alle Spanjaarden en Italianen aan de dope zitten?

Ik. Want een beetje cortisonen is wat anders dan wat de klanten van fuentes en Ferrari kregen. Maar goed dat weet je zelf ook wel.

Ik zou het niet weten. Dat ik Astana renners (waar Westra ook reed) altijd verdacht vind, en het toenmalige Vacansoleil (dat stond stijf van de Nederlandse renners) nog meer, doet niets af aan het feit, dat ik Valverde, Aru, LL Sanchez, dopingploeg Bardiani de schijn (de blijk) erg tegen vind hebben, kan ik ook niets aan doen. Landa, de broertjes Izagirre, om maar enkele te noemen ogen wat mij betreft gek genoeg als redelijk tot zeer betrouwbaar. Wat is er eigenlijk met Sam Sanchez eigenlijk gebeurd ? Ik hoor er nooit meer iets over.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/04/2018 12:04 door Cecchini.

Iemand al een lijstje met renners die "knieklachten" hadden de afgelopen jaren?

Valse attesten laten uitschrijven, aan de shit zitten, je tegenstanders je hielen laten zien, de lauwerkransen in ontvangst nemen, alle verdachtmakingen van minderwaardige, miezerige persoontjes counteren met verontwaardiging, alles onder het tafellaken vegen. Na je carriere met een biografie komen, that's the way to go these days.

Dit alles om complimenten in ontvangst te nemen.

Look at me! Look at me! Look at me! Please!

-
Zeker nergens in dat boek credits voorruh degene die zijn bijnaam ooit bedacht?

Waar dóe ikkut toch allemaal voor?

Zegt de man die het Kroontopic opende.

Aerts Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik. Want een beetje cortisonen is wat anders dan
> wat de klanten van fuentes en Ferrari kregen. Maar
> goed dat weet je zelf ook wel.




Westra werd prof in 2009. Ver na Fuentes/Puerto/Ferrari. Als je na die tijd nog snoept moeten ze je afvoeren.

Sanchez, tja wat moet je nog als bijna 40’er als je al een paar jaar overweegt om te stoppen.

Is dat zo?
Volgens mij vertrouwt minder dan 50% van de prikkers de talenten van zo’n 6-10 jaar geleden.
De Rabo mannen Gesink, Boom. De Vacansoleil mannen Poels, Hoogerland, Westra.
Gevoelsmatig (terecht of onterecht) in contrast met Ten Dam, Dumoulin, Kelderman.

Alsof er ná het tijdperk Fuentes c.s. geen doping meer wordt genomen?

Reactie Stef Clement, op: TUE voor cortisone was gemeengoed, je moet een hele knaap zijn om daar niet aan mee te doen: [twitter.com].

Ja wel dus. Maar ik vind een onderscheid terecht.

Iedereen gebruikte rond 2006. Ook Valverde. Maar daar hoef he hem nu niet meer op aan te kijken. Als iemand nu betrapt wordt op EPO, bijv zo’n Pirazzi, Ruffoni, tja dan hoeven ze Nmm ook nooit meer terug te komen. Idem voor Westra. Je bezoedelt de goede naam van de sport.

Interessant. Poels?

Cortisonen met voorschrift? Wil je dat echt zware doping noemen?

Jouw hypocrisie is gelukkig wel bijzonder boeiend om te blijven volgen, Lucas.

Met geveinsde blessures wel ja. Zie ook inspanningsastma.

Look at me now At Jubilee Street


[www.youtube.com]

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Wat is er eigenlijk
> met Sam Sanchez eigenlijk gebeurd ? Ik hoor er
> nooit meer iets over.

Nee,dat is ook zo afgesproken in de deal...
gr

-
Bij Pirazzi en Ruffoni ging het om groeihormonen.

Niet mee eens. Valverde is een zakkenwasser, bulkt van het talent en dan ook nog een beetje doping gaan spuiten om minzaam de bloemen in ontvangst te nemen. Pirazzi en Ruffoni schijten gewoon in hun broek vlak voor de Giro. Alle begrip voor. B-renners die het hele jaar B-koersjes rijden en dan 3 weken lang in de aanval moeten rijden tegen een WorldTour peloton. 'Tutti pazzi per Pirazzi' HEUJJJJ! Ga er maar aan staan!

Eg waar?? Dan heb je toch een bijdrage geleverd aan de wielergeschiedenis

Welke deal?

Ik zag het interview in de late zaterdagavonduitzending van Studio Sport.
Dat was wat mij betreft althans toch wel even schrikken!!

De vergelijking, die u maakte tussen enerzijds het dopinggebruik in andere sporten in het algemeen en de 100 m sprint in het bijzonder en anderzijds in de oh zo zware wielersport kwam op mij eerlijk gezegd toch behoorlijk arbitrair over. Al begrijp ik best welk punt u wilt maken.

Dat wielrenners naar dopinggeduide middelen grijpen, zodra hun fysiologische gesteldheid (we hebben het tenslotte niet over zieken) hen niet langer in staat stelt maximaal te presteren (en niet alleen dan) is altijd evident geweest. Het is ook zeker waar, dat allen nauw bij het wielrennen betrokkenen- van toeschouwers tot sponsoren - ook altijd het meest haalbare van de heroïeke renners hebben verlangd en nog wel zullen verlangen.
Maar men moet zich daarbij toch wel realiseren, door welke oorzaak de lichamelijke gezondheid van de renners steeds in het gedrang raakt.

Dit heeft enerzijds te maken met de wijze, waarop de wielersport is gestructureerd en anderzijds met de dynamiek van het wielrennen zelf. Een team kan een voetbalwedstrijd winnen op basis van momenten, uitstraling etc., maar een wielrenner, hoe goed ook, zal zich gedurende aantal uren tot vaak nog aan de meet zéér degelijk moeten blijven inspannen.

Het wielrennen is een zéér hoog geëvolueerde sport, maar door de introductie van EPO eind tachtiger en begin negentiger jaren als het meest effectieve dopingmiddel in de duursport tot dusverre is er een bijzondere situatie ontstaan. Daarbij is de totale duurbelasting per wedstrijd echter beslist niet groter geworden, doordat de gemiddelde snelheid aanzienlijk toenam, maar wel de intensiteit, waarmede plotseling gereden kon worden, vooral in de tweede helften van races en zeker in eindfases, doordat EPO gebruik een relatief sterk verhoogd zuurstofopname-vermogen mogelijk maakte en de (top-)renners daarmede figuurlijk vleugels gaf. Alle wielrenners, die zich verre van EPO hielden, waren in één klap structureel zo goed als kansloos geworden. Wat plotseling de intrede mogelijk maakte van een zogenaamd peloton met de twee snelheden, zoals de Fransen dit oorspronkelijk zo origineel uitdrukten.

TOEN kwam die gedenkwaardige Tour de France 1998.
En als uiteindelijke reactie daarop: de invoering van de zogenaamde gezondheidscontroles, in eerste instantie nog de controle op het niet overschrijden van de zogenaamde 50% hematocriet-waarde.

Het peloton van de twee snelheden blijkt anno 2000 in die uitgesproken vorm van weleer ineens niet meer te bestaan. Dit seizoen praat Mart Smeets nu plotseling over de zoveelste narrow escape overwinning in een klassieker, alhoewel die zaterdag nu net weer niet doorging, doordat de Italiaan Paolo Bettini luttele meters tekort kwam en de SPRINTER Erik Zabel uiteindelijk toch nog een heuse klassieker met een dertigtal hellingen won.

Terwijl de groten der aarde: Ullrich, Armstrong, VDB en Pantani laborieren, is tussentijds de democratisering of egalisering van het prestatieniveau van het grote peloton op gang gekomen zo niet al een vaststaand feit geworden.
Maar wat blijkt nu: momenteel wordt bij het wielrennen op de weg in de top en in de breedte zeker niet langzamer gereden, hetgeen men in het post-EPO tijdperk toch zou kunnen verwachten. Nu ben ik de eerste om toe te geven, dat het bijzonder complex zal zijn om precies te kunnen aantonen hoeveel harder er in het wielrennen op enigerlei moment wordt gereden in vergelijking met het (recente) verleden.

Het allergrootste probleem daarbij is m.i. daarbij nog het berekenen van het effect, dat de wedstrijddynamiek heeft op het algemeen uurgemiddelde.
Daarmede bedoel ik, dat enkele jaren terug de toprenners in tegenstelling tot de zogenaamde tweede garnituur juist in de tweede helft c.q. eindfase van een wedstrijd een vermogensniveau wisten te bereiken, alsof ze daaraan volledig uitgerust konden beginnen (Poggio-klim in de klassieker Milan-San Remo is daar een berucht voorbeeld van). Het effect van die snelheids-verhoging werkt dus maar voor de helft of een kwart uit op het algemeen uurgemiddelde.
De enige juiste parameter blijft nu eenmaal de vermogensmeting in WATT.

Als leek op het sportmedische vlak denk ik dan toch: zou de zogenaamde 50% hematocriet-grenswaarde uiteindelijk toch alleen maar een sterk democratisch effect tot stand gebracht hebben. Met andere woorden, H-60 renners, rijden nu niet meer ongestraft rond!?
En tot vlak bij de grens van 50% doet niemand volgens de letter van de wet iets verkeerds?!

U deed het in dat interview voorkomen, alsof u die arme renner gelijk zou moeten geven in zijn streven doping te nemen, omdat hij anders zijn gezondheid in de waagschaal zou zetten. U haastte zich erbij te vertellen, dat u dit als bestuurder uiteraard niet kon zeggen, maar deep down.. Als het inderdaad zo is, dat renners voortdurend moeten bijtanken om een bepaald niveau in de wielrennerij te kunnen handhaven, omdat ze anders qua gezondheid in de problemen komen, moet er wat gedaan worden aan de structuur van het wielrennen. Zoals bekend hinken alle vergelijkingen, maar een top-marathonloper weet, dat hij na een top-marathon voorlopig geen marathon van vergelijkbaar niveau kan lopen.

Als de obligatorische 50% hematocrietwaarde-grens (om maar niet te spreken over 53%) inderdaad heeft gezorgd voor een democratisering van het wielerpeloton, is dit op zich een vooruitgang, maar de vraag blijft voor mij of daarmede het dopingprobleem dan is opgelost.

De renners zullen zelf moeten beslissen hoezéér hun prestatieniveau is gebaseerd op reguliere vormen van training en talent. Zij weten ook op welk moment ze dat prestatieniveau niet meer op reguliere wijze kunnen handhaven. Dat is nu eenmaal inherent aan de wedstrijdsport.
Wanneer ze echter ten koste van veel toch dat prestatieniveau willen handhaven is dat hun verantwoording, maar praat dan niet meer over arme renners.

Met vriendelijke groet,

PS:
Ik ben trouwens blij met de huidige ontwikkelingen in de wielersport. In de tachtiger jaren was de (vrouwen-)atletiek ongetwijfeld het wereldcentrum van de doping. Het wielrennen heeft die dubieuze fakkel daarna in de negentiger jaren overgenomen. In de (vrouwen-)atletiek is uiteindelijk (voor een deel zéér zeker) wel degelijk sprake geworden van een post-dopingtijdperk. Ik zal het wielrennen nauwgezet blijven volgen.

Bedankt voor uw antwoord. Mijn reactie was bij wijze van spreken al vergeten!

Eerlijk gezegd gaven uw antwoorden mij in het algemeen geen goed gevoel.

U hebt mij niet op andere gedachten kunnen brengen voor wat betreft mijn stelling, dat uw vergelijking iets arbitrairs in zich had, al begrijp ik best (ook nu nog) welk punt u wilt maken. De vergelijking, die nu in uw tekst opduikt, doet echter volgens mij toch geen recht aan de werkelijkheid. Alsof er dat aan de hand zou zijn.

Dat het verschil tussen het prestatieniveau van de gebruiker en niet-gebruiker van EPO niet substantieel (geweest) zou zijn, lijkt mij een onhoudbare stelling. In deze zin was de kreet van de Fransen over het bestaan van een peloton met twee verschillende snelheden (waarover ik ook sprak) juist. Laten we daarover alsjeblieft niet moeilijk doen.

Dat u mijn opmerkingen over democratisering of egalisering van het prestatieniveau zo benadert, zoals u dat doet, geeft mij te denken. Het egaliseren heeft betrekking op het terugbrengen van de verschillen. Daarvoor hoeft niet het hele peloton aan de EPO geweest te zijn.

Dat in het wegwielrennen het praktisch onmogelijk is goede vergelijkingen te maken statistisch zuivere verschillen boven tafel te halen moge duidelijk zijn. Een longitidunaal onderzoek ten aanzien van alle vermogensmetingen bij wielrenners zou daarover wat meer licht op kunnen doen schijnen.

Ik begrijp niet, dat u mijn passage over die arme renner, zo benadert. Ik beschrijf gewoon wat u volgens mij gezegd hebt. U toont begrip. Wat is daar mis mee, het komt tenslotte vaker in het leven voor, dat begrip voor iets opgebracht moet worden, wat vervolgens wel bestraft moet blijven.

Als het inderdaad zo is: bijtanken

Uw opmerking over de marathonloper maakt - sorry, dat moet ik toch even kwijt - pas echt duidelijk, dat u van atletiek niets begrepen hebt.

Met .. de renner doet zijn marathon van 23 dagen .. maakt u het vervolgens wel heel bont. Een marathon kan alleen met een (zware) etappewedstrijd vergeleken worden. Rekenkundig is een grote Ronde met 23 etappes een wedstrijd van 23 marathon's achtereen. Gelukkig is dit fysiologisch bezien ook een onzinnige vergelijking, omdat hardlopen en wielrennen nu eenmaal op verschillende wijzen een beroep doen op fysiologische processen. Zoals ook geldt voor de vergelijking van voetbal en wielrennen. Een EK voetbal bijvoorbeeld met 23 wedstrijddagen achtereen zou een gruwel worden.

U hebt gelijk wat uw laatste opmerking betreft over arme renners. Dat hebt u niet gezegd.

Zijn boekje moet verkopen natuurlijk.
Wel opvallend dat die bekentenissen bij Nederlandse renners zo laat komt.
Bij ons had je die golf van bekentenissen (Mattan, J Planckaert, Bruylandts, Farazijn, Roesems, VDB, Museeuw) 10. 15 jaar geleden al.

Grtz

Westra werd pas in 2009 prof hè? Dan kan hij moeilijk 10-15 jaar terug bekend hebben.

Die waren veel ouder. Westra is van de generatie Gibert, Van Avermaet..

Heeft er ooit één Belg bekend dan ?

Wat betreft het lijstje van Sub Culture:

- Mattan heeft nooit echt bekend. Op een vraag over EPO-gebruik zei hij wel ooit eens "wie pakte er niet?".
- Jo Plankaert is me niets van bekend. Graag een link Sub..
- Bruylandts is één keer betrapt en een paar jaar later werden er door de politie ook nog stimulerende middelen bij hem thuis gevonden, waarna hij stopte met wielrennen. Van een bekentenis is mij niets bekend, dus graag een link Sub..
- Van Peter Farazijn is mij ook niets bekend. Graag een link Sub..
- Roesems idem.
- VDB heeft pas bekend in zijn boek na zijn carrière nadat hij al talloze malen in opspraak was gekomen vanwege doping en drugsgebruik (maar is volgens mij nooit betrept).
- Museeuw werd in zijn nadagen betrapt op EPO waarna hij toegaf één keer gebruikt te hebben, Bekentenis my ass..

Ten Dam heb ik in dat unibet jaar ook danig over getwijfeld. Rabo's heb ik altijd bovenmatig veel vertrouwd...



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/04/2018 19:18 door PVW.

Ik ga niet op zoek naar linken voor jou.
Dat moet je vooral zelf doen.
Ik baseer mij op uitspraken en interviews die ik de afgelopen jaren gezien of gelezen heb.
Ik vergeet er vast nog wel een paar.

Kleedde het in een eerdere post wat ludiek in maar ik wou gewoon even de perceptie die hier bij sommigen.op het prikbord leeft als zou men in NL aanschuiven richting biechtstoel in een.oase van transparantie itt B waar men consewuent zwijgt onderuit halen
,

Een opleving in dopingnieuws? Dan kan het niet anders zijn dan dat er een grote ronde zit aan te komen...

Ik denk dat Nederlandse renners in niets verschillen van Belgische renners als het gaat om spontane bekentenissen. Zowel bij jullie als bij ons - en overal ter wereld - wordt er bijna altijd pas bekend als ze door de realiteit zover in het nauw zijn gebracht dat ze niet meer terug kunnen. Wat dat betreft dus eens.
Het verschil bestaat er volgens mij in dat het Belgische journaille niet of nauwelijks actief onderzoek doet naar dopinggebruik van Belgische renners en/of ploegen in het verleden in tegenstelling tot in Nederland. Overigens geldt dat net zo goed voor Frankrijk, Spanje en Italië..



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/04/2018 19:34 door El Chaba.

OFFICIAL STATEMENT ABOUT LIEUWE WESTRA

 28/04/2018 /  PRESS RELEASES

We’re shocked to read about Lieuwe Westra and his use of drugs in the period he had a contract with Astana Pro Team, as the team never provided him with any of the medicines that are mentioned in the media today.

We’re shocked about the news and we want to make clear that at Astana Pro Team forbidden drugs are never and will never be provided to any rider.

In case that the use of prohibited drugs really took place, Astana Team reserves the right to demand financial compensation from the rider, since the use of doping is strictly prohibited by the internal regulations of the team, which is signed by each rider.

Dus een douw van Astana in het verschiet. Zou Lieuwe daar rekening mee hebben gehouden voordat hij aan het 'kotsen' sloeg?



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/04/2018 19:52 door veluweracer.

M.n. Lefevere en Boonen zijn vooralsnog too big to fall. Welke journalist wil daar zijn vingers aan branden, en wat voor zin heeft het? Vangenechten heeft 'zijn gedacht' gezegd, maar daar is het bij gebleven. Ach, iedereen weet ook wel hoe de vork in de steel zit.

l,



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/04/2018 01:06 door Prikdude.

Dat zal wel de reden zijn dat Liewe geen namen noemt.

Thomas Dekker zei dat hij van één iemand zeker wist dat hij niet gebruikte, dat was Ten Dam.

Lieuwe heeft geen doping gebruikt, alleen onterecht TUE's aangevraagd: [twitter.com]

Astana is shocked. Veel gekker gaat het niet meer worden.

Zouden Lieuwes depressies te maken hebben gehad met veelvuldig gebruik van cortisonen? Is in ieder geval een bekende bijwerking van het middel...

Dit is ook de schuld van die Zonneveld!

Hik

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hik

Wat heb je hiervan niet begrepen, Luijt?
Uit eigen werk voorlezen mag toch ook wel eens. Dan weet je waar Horsie vandaan komt. Het leek mij wel relevant in deze non-discussie over doping.
Hoever ben je eigenlijk gekomen, hoeveel woorden?

Dat is niet waar. Hij heeft doping gebruikt en dit verbloemd door te frauderen met TUE's. Cortisonen zijn alleen toegestaan bij onderliggende ziektes met een TUE. Waarschijnlijk heeft hij de cortisonen injectie intramusculair gezet wat ziezo niet is toegestaan. Dus het zijn 2 overtredingen van de dopingregels.
Het meest trieste is nog dat hijzelf nog steeds meent dat hij geen doping heeft gebruikt

Dit is juist een heel typische reactie uit deze contreien. Altijd de vermoorde onschuld, rookgordijnen van twijfel of gewoon keihard terugslaan door de ander van de zaken te beschuldigen waar je zelf van beschuldigd wordt.

De Russische methode zeg maar..

Klinkt meer als de Trump-doctrine.

Weer zo'n slappe lul die achteraf met dit nieuws komt. Eerst dik geld vangen en na de carrière roepen dat hij van verboden spulletjes heeft geslikt maar er niets aan kon doen.

Interessant. Boek van Dekker nooit gelezen.

Had Foliforov niet ook last van zijn knie met die betgtijdrit 2 jaar geleden?

Een onbekende Rus die uit het niets een klimtijdrit in de Giro wint. Dat zou ruim voldoende bewijs moeten zijn voor twee jaar schorsing.

Ik weet nog goed dat men na de Tour de Dopage van 1998 claimde dat het allemaal een stuk schoner zou worden door de EPO test. In 2006 bleek er weinig te zijn veranderd. Daarna kwam het biologisch paspoort, waardoor het wederom een stuk schoner zou worden. Het zal tegenwoordig allemaal best wat lastiger zijn, waardoor je wellicht wat minder kunt snoepen dan voorheen, maar ik zie geen enkele aanleiding om te denken dat er niet nog steeds op grote schaal wordt gedopeerd. Ik blijf evengoed gewoon lekker kijken. Wel ruk natuurlijk dat er door dit soort schandalen (potentiële) sponsors afhaken.

De snelweg van 1998 is inmiddels opgetuigd met trajectcontrole en mobiele flitsers. Je kan nog steeds te hard rijden, maar dan hebben we het over kleine voordeeltjes en niet langer over een peloton met twee snelheden.

Ik mag hopen dat ze allemaal sneller rondrijden op hun karretjes, want anders doen ze (de renfietsbouwers welteverstaan) het niet goed.
Er zit al weer een wezenlijk verschil in snelheid tussen de racefiets van 1998 en die van 2018.

Alhoewel één potentiële Parijs-Roubaix winnaar niet door had, dat hij op een minderwaardig (aerodynamisch gezien) karretje rondreed.
Op dit prikbord werd deze renner dan ook vakkundig afgefakkeld doordat hij niet meer aan de hoogste eisen van den fan kon beantwoorden.
Er gaat nu een siddering door het prikbordgepeupel. Horsie durft!

Kleine voordeeltjes, dat lijkt warempel wel erg veel op marginal gains.
Maar als het ene geheel uitgedroogd paard in de Mohavi woestijn 10 druppels water krijgt en het andere paard in exact dezelfde omstandigheden niks, mag U raden, welk paar alsnog de finish twee meter verder haalt.

Ze moeten bij de TDF alle renners maar weer even echocardiografisch onderzoeken, dan kunnen ze misschien wel zien welke invloed doping kan hebben op de hartprestatie inclusief de hartdimensies.

"Non-discussie"

Je hebt nogal veel woorden nodig om geen punt te maken.

"dan weet je waar Horsie vandaan komt"

Eindelijk! Die vraag hield me al geruime tijd bezig.

Eens dat je minder kunt pakken nu, maar Westra geeft wel aan dat winnen haast onmogelijk is zonder cortisonen. De invloed lijkt nog steeds groot te zijn.

Snorfietser Schreef:
-------------------------------------------------------
> Eens dat je minder kunt pakken nu, maar Westra
> geeft wel aan dat winnen haast onmogelijk is
> zonder cortisonen. De invloed lijkt nog steeds
> groot te zijn.

Het beest zal toch vooral voor zichzelf gesproken hebben.

Zo lang de depressies hem geselen durft Wenstra niet na te denken over zijn toekomst



Ex-renner Lieuwe Wenstra over zijn verleden

Ex-renner zocht altijd de grenzen op. In zijn tienerjaren slikte hij in het weekeinde niet één xtc-pilletje, nee, het waren er meteen 25.

Door: Iwan Tol / Volkskrant

Zijn biografie, Het Beest, wordt dinsdag pas gepresenteerd, maar Lieuwe Westra is er al 'mooi klaar mee'. In zijn boek geeft de voormalig renner van de Nederlandse formatie Vacansoleil en het Kazachse Astana het gebruik toe van cortisonen, een middel waarmee renners hun pijngrens kunnen verleggen. Cortisonen staat op de dopinglijst, maar Westra simuleerde knieblessures, waardoor hij vrijstelling kreeg voor de medicatie.

Dus doping? Nee, meent Westra. 'Met een attest mag je cortisonen gebruiken, dus ik zie niet in wat ik verkeerd heb gedaan. Als topsporter zoek je de grenzen op. Dat is in mijn optiek wat anders dan doping gebruiken. Maar nu hoor ik overal in het dorp: wat erg. Mijn moeder wil zelfs de straat niet meer op.'

Westra is 35 jaar oud en sinds anderhalf jaar ex-renner. Zijn erelijst vermeldt overwinningen in Parijs-Nice en Critérium du Dauphiné, twee Nederlands titels tijdrijden, een eindzege in Driedaagse De Panne en een glansrol als helper van Tourwinnaar Vincenzo Nibali in 2014. Maar het was vooral zijn levensverhaal dat auteur Thomas Sijtsma bewoog om hem voor een biografie te benaderen.

Housescene

Zo fanatiek als Westra in zijn jeugd als fietser was, zo fanatiek stortte hij zich in zijn tienerjaren in de housescene, met alles wat daar bij hoorde. In weekeinden slikte hij niet één xtc-pilletje, nee, het waren er meteen 25. Dat extreme heeft Westra altijd gehad in zijn karakter. Als wielrenner zocht hij ook geregeld de grenzen op.

Cortisonen, tramadol, cafeïnepillen, herstelpreparaten; alles was geoorloofd om de fysieke limieten op te rekken. In zijn boek schrijft hij: 'Sommige ochtenden tikte ik zo twintig pillen naar binnen. Met een beetje fantasie voelde ik me dan weer de gabber die als voorheen stond te rammen.'

'Elke renner van naam zorgde voor een belangrijke wedstrijd voor een attest', stelt Westra. 'Na het gesjoemel met epo en bloedtransfusies zocht zijn generatie naar nieuwe mogelijkheden om voordeel te halen in de koers.'

Nadat Westra met zijn onthullingen was gekomen, reageerde Astana direct met een statement op de website. De ploeg stelde nooit verboden middelen te hebben verstrekt aan welke renner dan ook. Ook voormalig teambaas Daan Luijkx van Vacansoleil spreekt Westra tegen. De Nederlandse wielerploeg hield in 2013 op te bestaan.

Eenzaamheid en depressies

Westra zette in 2017 een punt achter zijn carrière. Hij werd geteisterd door eenzaamheid en depressies, een ander thema in zijn biografie. Vanuit Monaco, waar hij een appartement huurde, keerde hij vorig jaar terug naar Friesland. Platzak, want van zijn zes ton aan jaarsalaris bij Astana was niets meer over na slepend juridisch conflict met zijn voormalige zaakwaarnemer en een exorbitant uitgavenpatroon. 'Ik ging elke avond uit eten. Bij een beetje restaurant in Monaco ben je dan toch al snel vijfhonderd euro kwijt.'

Nee, geld is geen reden geweest om het boek te maken, bezweert hij. Westra wil het taboe op depressie doorbreken. 'Vier van de vijf mensen die je in de apotheek ziet, komt voor antidepressiva. Maar slechts een paar mensen durven daar openlijk voor uit te komen.' Hele dagen lag hij soms in bed in Monaco, in zijn laatste jaar als renner. 'Dan was de pizzakoerier de enige die ik nog zag.'

Met dank aan antidepressiva wisselt hij nu goeie weken met een enkele slechte dag af. Maar zo lang de depressies hem nog geselen, durft Westra niet na te denken over zijn toekomst. Eerst de kop goedkrijgen.

Acht seizoenen was hij profrenner. Voor iemand die zijn geld verdiend had als stratenmaker, en zichzelf in zijn jeugd alleen maar verstaanbaar kon maken in het Fries, was dat soms een onwerkelijk gevoel. Zodra hij met de felgekleurde bus van Astana voor de koers het startterrein opdraaide, gaapten mensen hem aan. Hij, Lieuwe Westra uit Moleneind, wás iemand.

'Het Beest' had er keihard voor gewerkt om zover te komen. Maar er was meer dan alleen eerzucht en talent nodig om zich in de top te handhaven. Volgens Westra kampten veel renners van Vacansoleil met 'knieproblemen'. 'Vaak werd in overleg met de ploegarts een ontsteking verzonnen, zodat er een attest kon worden uitgeschreven voor een cortisoneninjectie. Cortisonen geven een enorme oppepper. Je bent prof, dus elk procentje dat je verder kan helpen, grijp je aan.'

Westra won Driedaagse De Panne, maar niet nadat hij eerst tramadol had geslikt, een pijnstiller, zodat hij zijn pijngrens kon oprekken in de afsluitende tijdrit. Daarna: een cafeïnepil van 600 milligram, gelijk aan zo'n zes koppen koffie, voor nét dat beetje extra energie. Extreem? Westra schudt zijn hoofd. Er is, zegt hij, een verschil tussen hoe de buitenwereld tegen dergelijke preparatie aankijkt en hoe de renners daarmee omgaan. 'Mensen zeggen: waarom gebruik je tramadol? Waarom een puffertje? Je hebt toch geen astma? Het antwoord is simpel: omdat het mag en omdat je er beter van gaat presteren. En als ik het niet doe, dan doet een ander het wel. Zó denkt een wielrenner.'

Schoner dan ooit

Westra is er van overtuigd dat het huidige wielrennen, met dank aan de verscherpte regelgeving, schoner is dan ooit, al zullen er zullen er ook altijd renners blijven die, net als hijzelf deed, in het grijze gebied opereren. Met belangstelling volgt hij de zaak rond Chris Froome, bij wie vorig jaar in de Vuelta 2.000 nanogram per milliliter salbutamol, een astmamedicijn, in zijn urine is aangetroffen. Het zou neerkomen op 32 pufjes met een inhalator.

'Ik kan me dat gewoon niet voorstellen', zegt Westra. 'Voor een koers nam ik vier, vijf keer zo'n pufje. Het hoogste aantal dat ik heb gehaald was zeven, maar toen stond ik echt te shaken. Met 32 sta je compleet op de kop. Daarom ben ik heel benieuwd naar zijn uitleg.'

In zijn boek rept Westra van een schonere sport. Het lijkt er eerder op dat hij bedoelt 'eerlijkere sport'. 'Het is zo simpel: laat een neutrale dokter voor een grote ronde kijken of je écht astma hebt. Dan is iedereen gelijk en hadden ook problemen zoals nu bij Froome voorkomen kunnen worden.'

Westra vertelt in zijn biografie ook over het kopen en verkopen van koersen. Het gebeurt nog altijd, meent hij. Ja, ook op het hoogste niveau, met al die camera's rond een kopgroep. 'Je rijdt kop over kop. In het voorbijgaan roep je een bedrag. Zo moeilijk is dat niet.'

Zelf kocht hij in 2009 een koers. Het was misschien wel het belangrijkste advies uit zijn carrière dat collega Aart Vierhouten hem gaf: 'Zorg dat er een overwinning achter je naam staat, Lieuwe, desnoods betaal je ervoor, want je verdient het altijd terug bij je contractonderhandelingen'. Tijdens de Arno Wallaard Memorial was het zover. Westra: 'Ik was weg met een Duitser sprinter, Eric Baumann. Ik zou sowieso verliezen en waagde het er op. 'Duizend?', riep ik. Hij knikte. Na de koers heb ik dat geld gepind. Zo simpel was dat dus.'

Een paar weken terug zag hij tijdens Parijs-Roubaix Peter Sagan samen aankomen op de beroemde wielerbaan, samen met Silvan Dillier, een Zwitserse baanwielrenner. 'Ik zei meteen voor de tv: die zal morgen met plezier naar zijn bankrekening kijken. Bewijzen kun je het niet. Maar Peter heeft geld genoeg. Waarom zou hij niet wat hebben geboden zodat hij er zeker van was dat hij de sprint niet zou verliezen?'

En nee, dat is geen vals spelen, vindt Westra. 'Je moet het alleen niet te opzichtig doen.'

Hopelijk leidt het boek van Westra ertoe dat het taboe op depressies inderdaad weer een klein beetje meer wordt afgebroken.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hopelijk leidt het boek van Westra ertoe dat het
> taboe op depressies inderdaad weer een klein
> beetje meer wordt afgebroken.

De op één na laatste alinea hierboven is anders wat mij betreft knap deprimerend.

Jij vindt koersen verkopen deprimerend? Dat hoort er m.i. gewoon bij (al vinden ze het in België de moeite waard om er een rechtszaak over te beginnen, maar dat moeten ze zelf weten).

Waar zitten we dan naar te kijken?
Ik vind het in tegenstelling tot jou vervelend als mensen doping gebruiken (mechanische doping nog erger), maar daar probeert iedereen nog te winnen.
Bij omkoping wordt de eerste voorwaarde tot topsport weggenomen.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Jij vindt koersen verkopen deprimerend? Dat hoort
> er m.i. gewoon bij (al vinden ze het in België de
> moeite waard om er een rechtszaak over te
> beginnen, maar dat moeten ze zelf weten).

Ja, trouwens het hele verhaal. Als je God in Frankrijk wilt zijn, dan ligt depri worden op de loer na vrijwel elke volgende bocht.
Ik snap best dat ik het ook allemaal maar heb van horen zeggen en me een oordeel aanmatig achter mijn PC, maar mijn indruk is toch ook: get a life.

25 xtc-pillen. Je hebt verschillende hoeveelheden mdma per pil, maar dit is hoe dan ook bizar. Je hebt trouwens iets als het seretonine-syndroom wat uit overmatig xtc-gebruik kan voortkomen...

Edit: en depressie is een bijwerking van cortisonen. En er zijn nog duizend redenen waardoor een depressie kan ontstaan.
Maar jee, dit is wel echt excessief.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/05/2018 19:48 door Sjorsoll.

Sjorsoll Schreef:
-------------------------------------------------------
> Waar zitten we dan naar te kijken?
> Ik vind het in tegenstelling tot jou vervelend als
> mensen doping gebruiken (mechanische doping nog
> erger), maar daar probeert iedereen nog te winnen.
>
> Bij omkoping wordt de eerste voorwaarde tot
> topsport weggenomen.


Maar dat is het ook precies. Want ik vind de vraag: "wie wint er?" Zo ongeveer het minst relevant van een wielerkoers.
Voor mij is juist het mooie dat er 180 man samen op weg gaan en dat er vanaf de start van alles gebeurt. En van dat alles zien we misschien 10 procent (of een ander willekeurig percentage). Daarom kan ik ook prima urenlang naar een koers kijken. Elke beweging of schijnbeweging lokt weer iets uit. Je zit eigenlijk naar een levensechte roman te kijken. En daar hoort elkaar flikken, belazeren en kopen/verkopen wat mij betreft bij.

Pas wanneer er doden vallen knalt voor mij die hele "roman-ervaring" totaal uit elkaar. Daarom was voor mij de schok tijdens Parijs-Roubaix ook zo groot. Alles wat er gebeurde deed er niet meer toe, toen.

Horsie is back Schreef:
-------------------------------------------------------
> maar mijn indruk is toch ook: get a life.

Om even hierop in te haken: dat is dus precies wat depressie zo'n ernstige ziekte maakt. "A life getten" lukt dan niet meer.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Horsie is back Schreef:
> --------------------------------------------------
> -----
> > maar mijn indruk is toch ook: get a life.
>
> Om even hierop in te haken: dat is dus precies wat
> depressie zo'n ernstige ziekte maakt. "A life
> getten" lukt dan niet meer.

Dat snap ik. Maar als je zijn levenswandel bekijkt komt toch ook de vraag boven drijven van de kip of het ei.
Ook nu strooit hij schijnbaar moeiteloos rond met zaken als cortisonen op valse voorwendsels gebruiken om er beter van te worden en bij Parijs-Roubaix heeft hij nog steeds de modus Lieuwe aanstaan, die in dezelfde situatie aanbeland kennelijk direct gedacht zou hebben even afzekeren. Hij kan zich wat mij betreft beter afvragen hoe het komt, dat Sagan in de situatie van laatste twee terechtkomt.

Ik weet helemaal niks van Lieuwe, maar wat me wordt voorgeschoteld roept bij mij niet zoveel medelijden op.
En ik gun iedereen het hoogste wielerplezier zelfs voor figuren als Thomas dekker, Jan Ullrich en Lance Armstrong.

Ik zet I pity the Immigrant maar weer eens op, misschien krikt dat mijn empathie level een beetje op.

@Tjappie2 de minnaar van een groot Wie is de Mol op wielen? Zo lang er maar geen (vooral blinde) mollen een haar wordt gekrenkt.

Ik vind het een mooie vergelijking

Met het grote verschil dat er in Wie is de Mol een paar omhooggevallen BN'ers hun net niet uiterste best doen en in de koers carrières gemaakt en gebroken worden.

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> "Non-discussie"
>
> Je hebt nogal veel woorden nodig om geen punt te
> maken.
>
> "dan weet je waar Horsie vandaan komt"
>
> Eindelijk! Die vraag hield me al geruime tijd
> bezig.

Net op tijd zie ik het antwoord van Luijt.
Ik liet al doorschemeren, dat ik aan iets uit mijn eigen werk dacht van nutte voor de door mij non-discussie genoemd item. Knuppeltje.
Waar ik vandaan kom weet ik niet, maar wel dat ik er lang over deed. Althans dat zei ooit mijn moeder en moeders moet je altijd geloven.
Maar ik doelde uiteraard op het jaar, waarin beide brieven zijn geschreven aan de toenmalige voorzitter van de UCI.
Jij hebt dat natuurlijk al lang uitgezocht.

Horsie Raleigh is vandaag overigens weer teruggekeerd. Voorzien van een nieuwe trapas, de oude volkomen aan gruzelementen. Sterk werk, hè.
Horsie Puch B City had overigens geweldige reservebeurten.

Overigens schreef de man netjes terug, wat natuurlijk ook uit mijn tweede brief valt op te maken.

Ik ben jaloers op je. Als ik tijdens de koers merk dat er gekocht is dan ben ik er klaar mee.

Ik hoop ook dat ze zoiets als die board radio van Formule 1 gaan organiseren als uitbreiding op de video-ref.
Want dit is al sinds wielerheugenis een probleem, Tjappie