2018 » 101st Giro d'Italia (2.UWT) 7e etappe

Stage 7 » Pizzo › Praia a Mare (159k)



Parcours - Bron Wielerflits
De 101e editie van de Giro d’Italia bereikt na drie dagen Israël en een even zolang verblijf op Sicilië, dan eindelijk het Italiaanse vasteland. De Corsa Rosa gaat namelijk verder in het zuiden van de laars, in Pizzo om precies te zijn. Deze kustplaats in de regio Calabrië verzorgde ook in 2008 al eens de start van een etappe en staat bekend om haar nagerechten – en dan met name de Tartufo di Pizzo. Deze ruwe bol van hazelnootijs en chocolade, gevuld met warme chocolade en bedenkt met cacaopoeder en suiker, is in binnen- en buitenland Pizzo’s bekendste paradepaardje.

Het startsein voor de 159 kilometer lange etappe geeft de wedstrijdleiding om 13.30, waarna de renners noordwaarts trekken over vrijwel vlakke wegen net boven zeeniveau. De route volgt eigenlijk de hele etappe lang de kustlijn met de Tyrreense Zee via de SS.18, de rijksweg die de regio’s Calabrië en Campanië verbindt. Bergpunten zijn er niet te verdienen, waardoor de blauwe trui van Johan Esteban Chaves niet van schouders zal veranderen. Evenwel zijn er flink wat punten te verdienen bij de twee tussensprints, de eerste acht renners krijgen telkens punten.

In de slotfase loopt de SS.18 bij San Nicola Arcella nog iets op, tot de renners via een lus naar finishplaats Praia a Mare afdalen. De weg is echter breed en overzichtelijk en zal de sprintersploegen niet verontrusten. De aankomstlijn is getrokken aan het strand, na een laatste rechte lijn van bijna twee kilometer. Ook in 2016 werd er gefinisht in Praia a Mare, maar toen lag er in de slotfase nog een stevige klim in het parcours. Diego Ulissi kwam er solo over de streep en Tom Dumoulin eindigde op de tweede plaats. Daarmee heroverde de Nederlander de roze trui.

Weer en TV
Na dagen van prima en bij tijden zelfs uitputtend weer, kloppen de regengoden vrijdag zachtjes op de deur. Vooral in de finale is de kans op wat neerslag niet ondenkbeeldig. De gemiddelde temperatuur schommelt rond de twintig graden. De wind waait in het middenrif vanuit het oosten, terwijl hij in de finale zal afzwakken.

De renners gaan om 13.30 van start, terwijl men de finish tussen 17.02 en 17.22 verwacht. Eurosport 1 is er om 13.00 bij met een voorbeschouwing op de etappe, een kwartier later gevolgd door de live-uitzending

Pizzo


Praia a Mare


Algemeen Klassement
1 Yates Simon Mitchelton-Scott 20 22:46:03
2 Dumoulin Tom Team Sunweb 0:16
3 Chaves Johan Esteban Mitchelton-Scott 0:26
4 Pozzovivo Domenico Bahrain Merida Pro Cycling Team 0:43
5 Pinot Thibaut Groupama - FDJ 0:45
6 Dennis Rohan BMC Racing Team 0:53
7 Bilbao Pello Astana Pro Team 1:03
8 Froome Christopher Team Sky 1:10
9 Bennett George Team LottoNL-Jumbo 1:11
10 Aru Fabio UAE-Team Emirates 1:12

Johan de Muynck


De laatste Belgische Giro winnaar is Johan de Muynck, in mijn herinneringen een erg sympathieke en bescheiden renner, 4e in de Tour van 80, die Zoetemelk won, en volgens mij opende Johan nog een grote aanval op Joop's Gele Trui de dag nadat die door een onhandige manoeuvre van Johan van de Velde tegen het wegdek werd gesmeten. Maar zoals zo vaak, zijn de verhalen over de verliezers vaak boeiender dan de winnaars. Het is dat Dumoulin vorig jaar uit de broek moest, maar anders was de Giro van Kruijswijk van 2016 voor immer hét Giro verhaal geweest. Daarom het verhaal over de Giro die Johan uiteindelijk met een aantal secondes verschil verloor aan Felici Gimondi, Ik kreeg bij het lezen van het verhaal "Uit het is Koers" een groot Jan Janssen Herman van Springel deja vu.

Johan wint de Giro (niet) - Uit het is Koers
By Filip Osselaer

Hij was al een sterk renner.
Een goeie helper, in de rode Flandriaploeg van het begin van de jaren 1970, bijvoorbeeld. Met Roger De Vlaeminck (die speelt straks nog een hoofdrol in dit verhaal…), met Jempi Monseré (mét de dodelijke val in Retie. Hij was er toen ook bij, verschrikt uit de ogen kijkend).
Maar er zat meer in. Hij kon meer dan zomaar knechten, dat voelde hij zelf ook wel. Dat voelde de wereld van de koers ook wel. Toch duurde het nog even voor hij écht helemaal zou doorbreken.

In 1976 groeit hij dan toch boven zichzelf uit.
Johan De Muynck rijdt dan al twee jaar in Italië, bij Brooklyn. Een goeie ploeg, in blauw, rood en wit. Met Bellini, Bertoglio, Sercu, Eric De Vlaeminck. En Roger De Vlaeminck (daar is-ie weer, hij komt straks nog terug). Johan wint in 1976 plots de ene na de andere rit in de Ronde van Romandië. Een lastige, nijdige koers. Een koers voor klimmers die zich voorbereiden op de Giro. De Muynck wint de tweede rit, de vierde rit, de vijfde rit. En het eindklassement. En de combiné. Kortom: Johan zou het wel eens goed kunnen gaan doen in de Giro. Waarom zou hij niet voor een top 10 gaan? Moet toch kunnen? En misschien zat er wel meer in. Eddy Merckx was over zijn hoogtepunt heen, leek het. Het jaar voordien had hij de Tour verloren aan Thévenet. En ook in deze Giro zou het uiteindelijk niet meer lukken. Merckx werd achtste op ruim zeven minuten van de winnaar.

De Giro van 1976 begint schitterend voor de Belgen. Patrick Sercu wint al direct de eerste etappe A én B, in Catania. Roger De Vlaeminck wint de tweede rit, spurter Rik Van Linden de derde. En kijk: Johan De Muynck was dus écht wel in bloedvorm. Hij wint de zesde rit, van Cosenza naar Matera.
Ook zonder een winnende Merckx wordt het voor de Belgen verder een prachtige Ronde van Italië: Sercu zal drie ritten winnen, Rik Van Linden twee, Ronny De Witte één, net als Joseph Bruyère. Luxe, dus.

En Johan De Muynck? Die was intussen in alle stilte roze truidrager geworden. Hij zou zomaar de Giro gaan winnen. En dat stak. Dat stak heel erg. Johan was toch geen kopman? Dat was toch Roger? Zijn ploegmaten begonnen op te geven, Ronny De Witte gaf op. En Roger zélf – uiteindelijk vier keer winnaar in die Giro – gaf op. Johan De Muynck stond er helemaal alleen voor. Maar hij bleef in het roze.In de voorlaatste rit viel Johan. Hij blééf die avond wel in de leiderstrui, maar hij ging een slechte nacht tegemoet. Die val deed pijn. En dan moest de slottijdrit nog komen.

Toen speelde zich het drama af. Een kwartier voor hij van start zou gaan, was zijn volger – de adjunct-sportdirecteur – nergens te vinden. Die zou – volgens de overlevering – ergens midden in de stad door de politie zijn opgehouden. De échte sportdirecteur was er niet. Franco Cribiori (zo heette de man) volgde liever Felice Gimondi. Die stond tweede in het klassement. En hoe zijn de Italianen, wist de Italiaanse leider van Brooklyn zelf? Het zou wel eens kunnen dat ze liever Gimondi zien winnen. Dus wou hij wel eens zien of het allemaal een beetje zou lopen zoals het hoorde.



Johan stond er alleen voor. Niemand die zich echt over hem ontfermde. Nu zou iets gaan gebeuren wat ongezien was: de leider in een grote Ronde zou zijn afsluitende tijdrit gaan rijden zonder ook maar iemand uit zijn entourage rond zich. Dat kon Fred De Bruyne – ooit zelf een fantastisch coureur en nu de sterverslaggever van de Belgische televisie – niet aanzien. Hij werd de ‘instant’ sportbestuurder van Johan. Met twee wielen ging hij mee in de wagen zitten van Girobaas Torriani. En volgde De Muynck tijdens zijn tijdrit.

Het werd een ramp. Johan verloor de Giro, in de laatste kilometers. Op de koop toe waren de televisiebeelden van de RAI een zootje. Niemand kon precies zien wat er allemaal aan de hand was. Bewust? Of zomaar wat improvisatie? Hoe dan ook: Felice Gimondi won de Giro, met 19 seconden voorsprong op Johan.
Johan was een gebroken man. Hij was in één klap een held in België.

Uitslag 1976
1 Gimondi Felice Bianchi 119:58:15
2 De Muynck Johan Brooklyn 0:19
3 Bertoglio Fausto Jolly Ceramica 0:49
4 Moser Francesco Sanson 1:07
5 Baronchelli Gianbattista Scic Colnago 1:35
6 Panizza Wladimiro Scic Colnago 2:35
7 Vandi Alfio Magniflex 4:07
8 Merckx Eddy Molteni - Campagnalo 7:40
9 Riccomi Walter Scic Colnago 8:49
10 Pujol Juan KAS 8.49

En het kwam alsnog goed: twee jaar later, in 1978, won Johan De Muynck toch de Giro. Hij had net geen minuut voorsprong op Gianbattista Baronchelli.
Dat jaar had Johan een luxehelper: Felice Gimondi.





5 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/05/2018 10:26 door Cecchini.

Wielerflits Schreef:
-------------------------------------------------------
> Vooral in de finale is de kans op wat neerslag niet ondenkbeeldig.

Strakblauwe lucht dus?

Jammer, ik hoopte toch op een sneer naar uwes belgische vrienden
gr

#zegetrein

Heeft Drucker gisteren zitten sparen, of is het gewoon oo na een sterk voorjaar?

Hij heeft veel kopwerk gedaan.

Dank dokter voor het plaatsen van dit verhaal.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/05/2018 23:46 door Luijt.

Wat we weten na één week Giro

Columnist Thijs Zonneveld somt op wat hem in de eerste week van de Giro is opgevallen. 'Dat die hele Sky-trein voorlopig meer lijkt op het boemeltreintje tussen Winschoten en Hoogezand-Sappemeer.'

Dat Tom Dumoulin na een ontomdumouliaans voorseizoen weer verdacht veel op Tom Dumoulin begint te lijken.

Dat de orthodoxe gelovigen in Jeruzalem nog jaren schande zullen spreken van het staaltje tijdritporno dat hij er op het asfalt legde.

Dat je als toerist zeker naar Israël moet als je houdt van lange, brede snelwegen door een dorre woestijn.

Dat Chris Froome een pufje tekortkomt.

Dat die hele Sky-trein voorlopig meer lijkt op het boemeltreintje tussen Winschoten en Hoogezand-Sappemeer.

Dat Elia Viviani deze Giro nog drieëntwintig sprintetappes wint. Ook als hij in de laatste meters nog even stopt om een ijsje te kopen.

Dat Laurens ten Dam een snotbaard heeft die zo mooi is dat we ’m na zijn carrière moeten ophangen in het Rijksmuseum.

Dat je blijkbaar niet meer langs de kant van een wielerkoers mag staan als je het voorbijrazende peloton niet van vijf centimeter afstand filmt met je nieuwe telefoon.

Dat er binnen de ploeg van Wil­lier-Triestina een onderlinge strijd is losgebar­sten om de laatste plek in het algemeen klassement
Dat Sicilië potverdrie prachtig is.

Dat Tim Wellens op de fiets net zo indrukwekkend is als in zijn interviews.

Dat Robert Gesinks mond bij elke demarrage zo ver openstaat dat je kunt zien wat hij die morgen heeft ontbeten.

Dat Simon Yates in de eerste week de sterkste van allemaal is.

Dat hij zoveel lijkt op zijn tweelingbroer Adam, dat je je afvraagt of iemand het zou merken als ze om de beurt een etappe rijden.

Dat Esteban Chaves met zijn babysmoeltje bij de supermarkt nog in geen honderd jaar een blikje bier zou kunnen kopen.

Dat er binnen de ploeg van Willier-Triestina een onderlinge strijd is losgebarsten om de laatste plek in het algemeen klassement.

Dat Roy Curvers een uitstekende afgevaardigde zou zijn voor het WK Bidonsmijten.

Dat Fabio Aru als twee druppels water lijkt op Bert van Sesamstraat.

Dat Kenny Elissonde zo klein is dat hij met gemak tussen de O-benen van zijn kopman door kan fietsen.

Dat Sam Oomen heel stiekempjes een klein beetje begint te bestaan.

Dat er wordt gefluisterd dat Koen Bouwman een rit gaat winnen (je hebt het niet van mij).

Dat de mama van Vincenzo Nibali het jammer vindt dat haar zoon niet meedoet.

Dat haar andere zoon – Antonio – wel meedoet, maar ,,dat is niet hetzelfde.’’

Dat ik best een beetje medelijden heb met die arme Antonio.

Dat je in de finale van vrijwel elke etappe hartslag 200 haalt, zelfs als je in je afgeragde joggingbroek op de bank ligt.

Dat de roze trui de mooiste trui van allemaal is.

En dat er in één bergetappe in de Giro meer wordt aangevallen dan in de hele Tour de France bij elkaar.

En tenslotte dat Thijs een beetje onze Thijs is en dat ie best wel een beetje zijn best doet om ons te vermaken met zijn Giro-verhaaltjes.

En dat Wellens op basis van de slablaadjes van Galopin besluit dat extreme diëten niets voor hem zijn.

En dat er na één dag Wellens een week nietens volgt.

En, dat de po van zzovivo tussen z'n benen past.

En dat één week blijkbaar bestaat uit twee dagen.

Zardini DNS. Sleutelbeenbreuk

De rest van de ploeg gisteren bij aankomst

Wat een broederliefde bij Wilier-Triestina! Zouden ze ook een stuk minder moe zijn dan de rest van de renners?

De kopgroep: Markel Irizar (Trek), Davide Ballerini (Androni) en Maksim Belkov (Katusha).



Nog 105 km - De voorsprong van Irizar, Ballerini en Belkov liep eventjes terug, maar ligt nu weer rond de 3 minuten. Er gebeurt dus niet gek veel, gelukkig zijn er mooie beelden van de Calabrische kust. Tom Dumoulin en de andere favorieten zitten allemaal veilig opgeborgen in het peloton.

Bron NOS live blog

Saaie etappe, mooie beelden.

Ik kijk niet.

Is er nog een keer een reële kans op waaiers in één van die vlakke etappes?

Etappe 12 rijden ze langs de kust. wie weet

1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/05/2018 16:33 door rustdag.

De finish is iets voor tijdrijders? Keihard afdalen en je vaart gebruiken op het laatste vlakke deel? Beuken maar.

Bennett voor Viviani

Logische zege van S. Bennett

Werd Van Poppel hier niet onreglementair gehinderd?

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Logische zege van S. Bennett

Opvallend dat Viviani 5 a 10 meter voor de streep stopte met trappen. Lag op dat moment nog ietsjes voor op Bennett. Had het anders mogelijk nog gered. Of voelde hij dat Bennett er aan kwam en dat hij dan sowieso tekort zou komen?

Dat laatste, dat doet hij wel vaker.
Hij strijdt alleen voor de winst en niet voor een ereplaats, merkt hij dat hij niet meer kan winnen, dan stopt-ie ook meteen..

Best merkwaardig, in aanmerking nemende dat hij wel vaak zijn best doet om punten te scoren bij de tussensprints.

#DeRestOokWatGunnen

Sub Culture Schreef:
-------------------------------------------------------
> #DeRestOokWatGunnen

Ja, daar zijn ze bij QS meester in!

Dat is na rit twee al Over, niemand probeert hem ook maar iets in de weg te leggen

Wachtte D. van Poppel niet net te lang gisteren? Op Wielerflits gaf hij aan te vroeg te moeten aangaan, maar mijn inziens moet je ageren en niet reageren in 'prime position'.