(bron: NOS / [
nos.nl] )
Bijzonder verhaal wat ik nog niet ben tegengekomen hier. Toch leuk om even te delen!
---
Met nog twee etappes te gaan in de Tour de France stond Primoz Roglic op de derde plaats in het klassement. En zijn specialiteit moest nog komen: de tijdrit. Toch haalde hij het podium niet in Parijs. Wat blijkt? Er zat hem een steentje dwars.
"Ik wil niet zeggen dat ik daardoor die tijdrit niet gewonnen heb, maar het was niet echt comfortabel. Nu is het beter." Roglic werd nog altijd achtste in de door Tom Dumoulin gewonnen slottijdrit, maar hij moest ruim een minuut toegeven op Chris Froome en zakte naar de vierde plaats.
Hoe de steen erin kwam? Een valpartij op trainingskamp in Spanje, nog vóór de Tour. De Sloveen van Lotto-Jumbo belandde in grint. Hij dacht niets over te hebben gehouden aan de val en kon ook zonder problemen opstappen in de Tour. Maar hij had wel moeite om zijn normale tijdrithouding aan te nemen.
'Aardig groot steentje'
"We wisten niet dat er nog een steen in mijn elleboog zat. Maar het deed steeds pijn op mijn tijdritfiets. Ik dacht: er zit nog wat in. Dus ik vroeg mijn dokter na de Tour om het nog een keer open te maken en toen vonden we een aardig groot steentje in mijn elleboog. Dat is het enige steentje dat alle bergpassen van Frankrijk gezien heeft."
De ingreep om de steen te verwijderen, zorgde er ook voor dat hij niet optimaal kon trainen voor de tijdrit op het WK. Hij zegde dan ook af voor dat onderdeel. Maar Roglic heeft zijn zinnen ook vooral gezet op de wegwedstrijd. Met de steile klim in de slotronde is het parcours op zijn lijf geschreven.
De voormalig schansspringer ging in mei al een kijkje nemen in Innsbruck en omgeving. Hij bezocht daarbij ook de olympische skischans, onderdeel van de sport die hij voorheen beoefende, maar hij reed ook alvast de slotklim van het WK-parcours op. "Die klim is echt heel erg steil. Het is een grote uitdaging. Ik ben nog nooit zo'n steile beklimming opgereden. Het is eigenlijk crazy."
Een 'crazy' klim
De Höll, zoals de klim wordt genoemd, is drie kilometer lang met een gemiddelde stijgingsgraad van bijna twaalf procent, met een piek van 28 procent. De renners hoeven er maar één keer op, maar als ze boven zijn rest er nog slechts negen kilometer tot de finish. Een ideale klim voor Roglic om het verschil te maken in de finale. "We zien wel. Ik kom er nog steeds achter wat ik wel of niet kan. Als ik er nog bij zit en ik voel me goed, dan..."
Zijn zeven ploeggenoten rijden zondag maar met één taak: Roglic ondersteunen. "Hij is onze absolute kopman", stelt Matej Mohoric, die dit najaar zelf indruk maakte door de BinckBank Tour en de Ronde van Duitsland op zijn naam te schrijven.
Toch cijfert Mohoric zich weg voor Roglic. "Ik heb nog een paar jaar om wereldkampioen te worden", vervolgt Mohoric. "Volgend jaar lijkt me realistischer. In Yorkshire wordt het meer een klassieker, met zware maar niet al te lange beklimmingen. Dat is mij op het lijf geschreven", aldus de 23-jarige Sloveen die bij de junioren én de beloften al de wereldtitel greep. Naast Mohoric krijgt Roglic ook de steun van renners als Simon Spilak, Grega Bole en Jan Polanc.
Ironie met tekst blijft lastig.