Dit is waarom het Nederlandse wielrennen zo glorieert

Het begint bij de dikkebandenrace: de opmars van Nederland als wielernatie is te verklaren uit de breedte van de wielersport in ons vlakke land. Maar de clubs kunnen nog wel wat aanwas gebruiken.

Rob Gollin / Volkskrant






De Nederlandse wielerliefhebber met chauvinistisch bloed in de aderen komt deze maanden behoorlijk aan zijn trekken. In uiteenlopende disciplines kleurt het herhaaldelijk oranje op de podia. Dat belooft wat: het is zelfs niet gewaagd nu al te veronderstellen dat volgend jaar op Olympische Spelen in Tokio de fiets het belangrijkste vehikel wordt voor het ophalen van eremetaal.

Ga maar na. Het wemelt regenboogkleuren op Nederlandse truien. Anna van der Breggen is wereldkampioen op de weg. Annemiek van Vleuten is wereldkampioen tijdrijden. Mathieu van der Poel is wereldkampioen veldrijden – geen olympische sport, maar hij heeft zijn zinnen gezet op winst in het mountainbiken; berg je dan maar. Begin vorig jaar was er de dominantie op de baan, in het Poolse Pruszkow, met titels voor Kirsten Wild en Amy Pieters, Matthijs Büchli, Jan-Willem van Schip, Harry Lavreysen en de teamsprinters. Op de WK BMX in Bakoe, Azerbeidzjan, regeerde Laura Smulders bij de vrouwen.

Ook als er geen wereldtitels te vergeven zijn, rijden Nederlanders voorop. De gongslag was de winst afgelopen zondag van Van der Poel in de Amstel Gold Race, met als opmaten de zeges in Dwars door Vlaanderen en de Brabantse Pijl. Dylan Groenewegen en Fabio Jakobsen bewezen dit voorjaar in verschillende races dat ze tot de sprintelite behoren. Van Vleuten won de Strade Bianche.

De honger is nog niet gestild. De verwachtingen zijn hooggespannen als Tom Dumoulin komende maand op jacht gaat naar zijn tweede roze trui in de Giro d’Italia en Steven Kruiswijk in de zomer mikt op de verbetering van zijn vijfde plek vorig jaar in de Tour de France. Bondscoach Koos Moerenhout zou Van der Poel graag in september actie zien komen op het WK in Yorkshire. Het parcours met vele steile klimmetjes is volgens hem geknipt voor de Kapellenaar. Op deze titel staat Nederland al wel lang droog, de zege van Joop Zoetemelk in Giavera del Montello dateert uit 1985.

Natuurlijk speelt het uitzonderlijke talent van een aantal renners een hoofdrol in het huidige Nederlandse overwicht, beaamt algemeen directeur Thorwald Veneberg van de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie. Maar het zijn volgens de voormalige bondscoach ook onderliggende structuren die de weg plaveien naar succes.

Nog geen grote ledenaanwas
Het fundament van de piramide wordt gevormd door een simpel gegeven: Nederland is fietsland. Al vanaf jonge leeftijd gaan kinderen over veilige en vlakke wegen naar school of sportclub. ‘Dat het ook leuk is om wedstrijdjes te rijden, ontdekken ze bijvoorbeeld als ze een keer meedoen aan een dikkebandenrace’, verklaart Veneberg. Dan is voor sommigen de stap naar het lidmaatschap van een club snel gemaakt; verspreid over het land zijn er zo’n 250. Er opent zich een waaier aan variaties: BMX, baan, crossen, mountainbiken, racen op de weg. Op regionale trainingscentra kunnen de talenten hun mogelijkheden gaan ontdekken. Veneberg wijst op het belang van een flexibele opstelling van de begeleiders. ‘Van de huidige generatie baanwielrenners komt een behoorlijk aantal van de BMX. Er wordt niet krampachtig geprobeerd die talenten voor het eigen specialisme te behouden of het succes te claimen.’

Waar voorheen het Rabobank Development Team de enige kweekvijver voor jonge wielrenners vormde – onder anderen Thomas Dekker, Robert Gesink, Bauke Mollema, Laurens ten Dam en Dumoulin reden er in hun jonge jaren – ontfermen nu meer teams zich over jong talent, zoals SEG Racing Academy, Metec-KTH en Sunweb. Nationale coaches selecteren uit die gelederen ook renners voor de Nations Cup, een competitie voor landenteams onder de 23 jaar. Ze rijden dan onder meer Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen en de Tour de l’Avenir. Veneberg: ‘En dan worden met opzet niet alleen de allersterksten opgesteld. Iedereen moet een kans krijgen om zich te ontwikkelen.’ Het is een les die ook is getrokken uit het soms als te scherp ervaren selectiebeleid van Rabobank. ‘Daar hebben ze zich misschien wat te veel gericht op de klimmers. Nu zie je dat ook sprinters en klassieke renners meedoen.

Vooral die eerste groep weet snel de aansluiting met de top te vinden, stelt Veneberg vast. ‘Kijk naar Dylan en Fabio. Sprinters moeten kort heel veel vermogen leveren. Dat is heel specifiek. Voor een verdeling over een hele wedstrijd heb je gewoon wat meer ervaring nodig. Dan duurt het langer voordat je de kloof met de besten weet te dichten.’

Garanties voor een vervolg op de vette jaren zijn er niet. De huidige successen leiden nog niet tot een grote ledenaanwas bij de clubs. Volgens Veneberg is het imago van het wielrennen als een tijdverdrijf voor grijzende en niet zelden dikbuikige witte mannen wel aan erosie onderhevig en winnen de BMX en de mountainbike aan populariteit onder jongeren. ‘Maar op wedstrijdniveau zien we het niet terug. Het is ook lastig om zoiets in te plannen tussen alle andere activiteiten.’ Zijn advies is het toch maar eens te proberen. ‘Ga maar eens naar een club die een afgesloten parcours heeft. Dan kun je eens ontdekken hoe leuk het is het tegen een ander op te nemen.’

Het beste dat de Nederlandse wielersport kon overkomen was het opdoeken van de Rabobankploeg.

Nederland gloreert volgens mij vooral vanwege de goede infrastructuur in de vorm van budget en een brede fietscultuur (letterlijk: fietspaden).

Een relatief grote poel om in te vissen.

Sub Culture Schreef:
-------------------------------------------------------
> Het beste dat de Nederlandse wielersport kon
> overkomen was het opdoeken van de Rabobankploeg.

U bedoelt uiteraard het opruimen van de banken, die aan de rand van het dopingmoeras Aus Aller Welt stonden.

Achteraf is 't makkelijk redeneren, maar je hebt gelijk Sub. Door 't verdwijnen van die zekere, gulle sponsor heeft Richard Plugge, die vanuit zijn journalistieke achtergrond samen met het restant van die oude ploeg de failliete inboedel van de Raboploeg heeft overgenomen, door schaarste anders moeten gaan denken. Het aandeel in het succes wat volgt is ook op het conto van de hier immer verguisde Zeeman te schrijven. De noodzakelijke creativiteit als gevolg van de armoede lijdt tot resultaten waardoor ook de sponsors weer toestromen.

Het is niet alleen de brede fietscultuur. Het is ook de flexibele opstelling. In de vrije samenleving is er veel ruimte voor getalenteerden om precies uit te vissen, wat er vooral zo goed bij iemand past. Ruimte om te kunnen switchen, de kruisbestuiving tussen verschillende vormen van wielrennen. Wat heb je trouwens als visser aan de vis, die een kilometer ver weg zwemt? De Amerikaanse atletiek heeft (en nog) altijd zo kunnen floreren door de aanhoudende impulsen vanuit de universiteiten, niet alleen vanwege de aanwezige kennis, maar ook door de nuttige combinatie van veel hoofdwerk met fysieke inspanningen als broodnodig tegenwerk. En kanalen graven deed men alleen noodgedwongen in de crisistijd.

>
> Waar voorheen het Rabobank Development Team de
> enige kweekvijver voor jonge wielrenners vormde
> – onder anderen Thomas Dekker, Robert Gesink,
> Bauke Mollema, Laurens ten Dam en Dumoulin reden
> er in hun jonge jaren – ontfermen nu meer teams
> zich over jong talent, zoals SEG Racing Academy,
> Metec-KTH en Sunweb.

Wat natuurlijk niet waar is. De renners van TVM destijds ( Blijlevens,Voskamp en Knaven als vb) hebben toen ook een alternatief traject gevolgd ( vVliet oa)
en dan hebben we het nog niet over Terpstra e.a. Er was Rabo , er was TVM en daarnaast 7 à 8 amateurteams die met de Nationale (Rabo) Selectie voor de doorstroming zorgden...soms meer en vaak minder gespeend van uitzonderlijke talenten

Dat de bondscoaches eenzijdig selecteerden is dan misschien wel weer waar maar dat gaf vaak de andere renners extra motivatie (en de "haat" tegen Rabo) om via een andere weg er toch te komen...

Nu is er ook de goede piramide met Jumbo, Sunweb , Roompot en een 5-tal "amateurteams"...…..en verder is het dus gewoon veel toeval, denk ik dan
gr

ps: Vrouwenwielrennen is natuurlijk vanuit den beginne al goed verzorgd in Nederland ...



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/04/2019 12:58 door ton duk.

In ieder geval eens met de voor Zeeman
Heeft en bij Skil en nu bij Jumbo de cultuur veranderd
gr

Bij circus Cor en Don schijnt een goede wielrenner te rijden, maar verder kent Horsie geen een-wiel-wielrenners van Anbelang, zoals bij onze Oosterburen, die wereldleiders zijn op het vlak van o.a. Radball.

Ik vrees dat het met de aanwas nooit meer goed gaat komen. Er worden minder kinderen geboren en uit allochtone kringen hoef je qua wielrennen helemaal niets te verwachten. Daar is het voetbal dat de klok slaat. Laten we maar genieten van de huidige generatie. Het zou best eens de laatste kans kunnen zijn. Al die nieuwe 'spectaculaire' sporten op de Olympische Spelen zijn mij een doorn in het oog, maar niet meer tegen te houden.

En er komt nog veel meer aan; afgelopen zaterdag bij de Omloop door het land van de Kleine Hein gingen er heel veel heel van die kleine Ollandertjes heel hard.
Er vielen er ook veel heel hard. Sommigen daarvan al in de neutralisatie. Het voordeel daarvan is dan weer dat ze nog even in de anonimiteit blijven. Gelukkig maar.

Nou er zijn veel Eritreese vluchtelingen in Nederland, en die hebben een voorliefde voor de wielersport. Dus Eddy niet zo somber.

Goede voornaam heeft ie ook al.

Nou, nog veel meer voor hardlopen hoor. Ik heb aardig wat Eritrese vluchtelingen onder mijn hoede gehad, maar geen van hen deed aan wielrennen. Aan hardlopen echter des temeer.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/04/2019 15:01 door El Chaba.

A
Tesfay Abraha
Daniel Abraham (wielrenner)
Meron Abraham
Elyas Afewerki
Million Amanuel
B
Natnael Berhane
D
Ferekalsi Debesay
Mekseb Debesay
E
Metkel Eyob
F
Yonas Fissahaye
G
Amanuel Gebreigzabhier
Awet Gebremedhin
Merhawi Goitom
H
Daniel Habtemichael
Awet Habtom
Mikiel Habtom
Yonatan Haile
K
Merhawi Kudus
M
Natnael Mebrahtom
Henok Mulubrhan
Saymon Musie
O
Tesfom Okubamariam
R
Meron Russom
S
Zemenfes Solomon
T
Daniel Teklehaimanot
Meron Teshome
Jani Tewelde
Abel Teweldemedhn
Amanuel Tsegay
Y
Dawit Yemane

Ja?
En wie van hen is wereldtop?

Bovendien, ik heb het over de Eritrese vluchtelingen in Nederland, dat zijn er iets meer 20.000. In Eritrea zelf wonen ruim 2.700.000 mensen, dus minder dan 1% woont in Nederland. Ik denk dat we daar dus niet veel van kunnen verwachten..



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/04/2019 15:08 door El Chaba.

Met de Nederlandse faciliteiten moet dat wel lukken, maar het is meer bedoeld om te zeggen, dat zoals Eddy terecht veronderstelt dat de gemiddelde allochtoon (Turk, Marokkaan, Syrier, Surinamer,Antilliaan) niets of weinig met wielrennen hebben (ik kom ze ook weinig tegen op mijn racefiets) en dat geldt niet voor de Eritreeers.

Dat is zonder meer waar.

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
>ik kom ze ook weinig tegen op
> mijn racefiets)

Goed slot, denk ik dan
gr

Heerlijke humor Ton. Dit kan zo de schouwburg in

Dan is dit lijstje nog verre van compleet, oa de Eritreër die Evenepoel vorig jaar klopte ontbreekt (en hij heeft dit jaar alweer enkele overwinningen bij de Elite achter zijn naam).

Er zijn wel meerdere Eritreërs in NL die ook hier koersen. Daniel Abraham (aardige kerel!) is daarvan het beste voorbeeld, maar hij staat niet alleen.

Een belangrijke motivatie voor een Eritreër om te slagen als wielrenner is het ontlopen van de dienstplicht. Dat is ook een reden om hier te komen. Maar als ze hier eenmaal zijn is de motivatie niet meer het ontlopen van de dienstplicht, maar het plezier en te trachten een inkomstenbron te hebben als wielrenner.

Briljant, Ton..!!