Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
Giro d'Italia - rustdag 1
Gepost door Blueprint
Met als aantekening: we hebben nog geen col gezien.
Misschien moet Roglic even contact opnemen met Kruijswijk
.
Misschien moet Roglic even contact opnemen met Kruijswijk
.
Hoe goed of slecht is de 3e week van Bauke Mollema? Wat de cijfers betreft moeten we het doen met onderstaande. Dat Mollema doorgaans wat verval kent als ie voor het klassement rijdt lijkt een feit. Om op basis van onderstaande gegevens te constateren dat Mollema er in de derde week altijd doorheen zakt vind ik (gevoelsmatig) te hard gesteld. Maar dat komt ongetwijfeld omdat ik fan ben van Mollema 
Grote Ronde stand na 14e etappe stand na laatste etappe
Giro 2010 18e op 14:21 12e op 19:41
Tour 2011 75e op 1:14:04 68e op 2:06:35
Vuelta 2011 3e op 0:36 4e op 2:03
Tour 2012 DNF DNF
Vuelta 2012 15e op 9:32 28e op 51:44
Tour 2013 2e op 2:28 6e op 11:42
Vuelta 2013 37e op 53:18 52e op 1:59:34
Tour 2014 7e op 8:33 10e op 21:15
Tour 2015 10e op 8:53 7e op 15:14
Tour 2016 2e op 1:47 11e op 13:13
Giro 2017 6e op 4:32 7e op 3:41
Tour 2017 25e op 41:25 17e op 37:47
Tour 2018 26e op 39:05 26e op 1:06:33
Vuelta 2018 33e op23:50 30e op 1:17:39
Edit: de opmaak van m'n bericht is een drama, maar hopelijk is het toch te lezen.
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 20/05/2019 17:38 door Tjappie2.
Grote Ronde stand na 14e etappe stand na laatste etappe
Giro 2010 18e op 14:21 12e op 19:41
Tour 2011 75e op 1:14:04 68e op 2:06:35
Vuelta 2011 3e op 0:36 4e op 2:03
Tour 2012 DNF DNF
Vuelta 2012 15e op 9:32 28e op 51:44
Tour 2013 2e op 2:28 6e op 11:42
Vuelta 2013 37e op 53:18 52e op 1:59:34
Tour 2014 7e op 8:33 10e op 21:15
Tour 2015 10e op 8:53 7e op 15:14
Tour 2016 2e op 1:47 11e op 13:13
Giro 2017 6e op 4:32 7e op 3:41
Tour 2017 25e op 41:25 17e op 37:47
Tour 2018 26e op 39:05 26e op 1:06:33
Vuelta 2018 33e op23:50 30e op 1:17:39
Edit: de opmaak van m'n bericht is een drama, maar hopelijk is het toch te lezen.
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 20/05/2019 17:38 door Tjappie2.
Terechte nuance. Dus wat valt hier objectief over te zeggen? (nogmaals, ik ben te veel fan om toe te geven dat de derde week van Mollema -misschien wel - zwak is )
)
Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Terechte nuance. Dus wat valt hier objectief over
> te zeggen? (nogmaals, ik ben te veel fan om toe te
> geven dat de derde week van Mollema -misschien wel
> - zwak is )
Objectief (en anderszins) gezien gaat Bauke op 2 juni zijn eerste grote ronde pakken.
-------------------------------------------------------
> Terechte nuance. Dus wat valt hier objectief over
> te zeggen? (nogmaals, ik ben te veel fan om toe te
> geven dat de derde week van Mollema -misschien wel
> - zwak is
)
Objectief (en anderszins) gezien gaat Bauke op 2 juni zijn eerste grote ronde pakken.
Hevig geëmotioneerde Mollema gaat KAPOT in interview
Gisteren werd Bauke Mollema schitterend derde in de lange tijdrit in de Giro d’Italia. Nu is Mollema, die na jaren van tegenslag en mindere resultaten in populariteit inmiddels definitief overvleugeld leek door renners als Tom Dumoulin, Steven Kruijswijk en Mathieu van der Poel, plots de Nederlandse hoop in Italië. Eindelijk weer.
Na afloop van de uitputtende rit reed hij zo in de armen van de verslaggever van HP/De Tijd Frank Heinen). Wat er toen gebeurde, zal je verbazen.
Bauke, je wordt hier derde in een loodzware tijdrit. Je bent de enige die enigszins bij Roglic weet te blijven. Je hebt je zelf compleet binnenstebuiten gekeerd, het was koud, het was nat, het was loodzwaar, hier werden de mannen van de jongens gescheiden, het kaf van het koren, het brood van de korstjes, de Duncans van de Madonna’s. Je ligt op koers voor het podium, voor misschien wel het roze, wie weet, je lijkt beter in vorm dan ooit, alles lijkt hier samen te komen, plotseling maar ook weer verwacht. Hoe vind je zelf hoe het ging?
‘Joah, wel goed, denk ik. Lekker. Prima.’
Je komt natuurlijk uit Zuidhorn, we kennen het verhaal: elke dag kilometers lang naar school, dag in dag uit afzien, een boekentas van veertig kilo op je rug, stoempen, alles geven, als een gebruikt servetje op school aankomen, dat is wat je gemaakt heeft tot wie je bent, dat heeft je gehard, dat weten we. Denk je dat je daar vandaag ook voordeel mee hebt gehad? Het was Gronings weer, het was geven, het was gaan, het was de dood of de gladiolen, het was erop of eronder, alles zat erin en dan is daar opeens Bauke Mollema.
‘Joah, misschien. Kweenie. Het was wel lastig inderdaad.’
En dan moet dat voor jou toch ook een enorme opluchting zijn. Een genoegdoening! Gerechtigheid! Jij, die zo werd geprezen toen je net opkwam, jij, waar alle Nederlandse wielerfans hun hoop op hadden gevestigd, jij, de nieuwe Hollandse hoop – en dan komt er opeens zo’n jongen uit Limburg die je rechts passeert. Dat moet hebben gestoken, dat moet pijn hebben gedaan, daar moet je van hebben gebaald, je moet de kolere in hebben gehad, je moet hebben gedacht: mijn moment komt nog, ik ben nog niet afgeschreven, ik ben potverdomme Bauke Mollema. En dát heb je vandaag hier op de weg uitgesmeerd, denk ik. Dat heb je de wereld getoond, dat er meer is dan Dumoulin en Van de Poel en Kruijswijk en Groenewegen en Teunissen en Terpstra alleen. Dit was een tijdrit op frustratie, vat ik dat goed samen?
‘Mwoah, niet echt. Ik had wel een goed gevoel, dat wel. Denk dat het een stukje voorbereiding is, stukje vorm, stukje geluk ook, joah.’
En dan sta je daar nu opeens, achter Roglic die onaantastbaar lijkt, kopman van jouw oude ploeg. Zit daar dan nog een stukje melancholie, dat je zegt: ja, verdorie, ik had de kopman van die ploeg kunnen zijn, met allemaal Nederlands sprekende jongens, kapitein van het Hollandse vlaggenschip, in plaats van de eerste stuurman van een koffiesloepje?
‘Eigenlijk niet, nee. Ik vind het leuk voor die jongens, ik vind het mooi om te rijden tegen nieuwe tegenstanders, maar verder… Neuh.’
Zijn er de afgelopen jaren momenten geweest dat je je hebt zitten verbijten? Dat je dacht: ja maar, ik ben er ook nog? Dat je jezelf bij elkaar moest rapen? Jij moet ook de mensen hebben gehoord die zeiden dat je beter zou kunnen gaan knechten voor Dumoulin, jij moet ook hebben gemerkt dat de aandacht langzaam verschoof.
‘Goh tja… Hmmm… Neuh, ik vond het vooral hartstikke mooi, eigenlijk. Ja. Heel bijzonder. Ik reed zelf dan wat minder, en nu weer wat beter. Ja, dat wel. Ach. Het is ook maar wielrennen natuurlijk, hè?’
Ja, ga je meer relativeren als alles tegenzit?
‘Goh, ik reed iets minder, maar wel een Touretappe gewonnen, lekker gekoerst… Bovendien weet ik niet of nóg meer relativeren menselijk mogelijk is.’
Maar toch als oud vuil langs de kant van de weg gezet door ons, door wielerminnend Nederland. Worden andere dingen dan automatisch belangrijker? Word je blik breder? Ben je een gelouterd mens nu? Een rijker persoon, na alles wat je is overkomen?
‘Och, “overkomen”… Kweenie of dat echt…’
En nu begint het grote dromen natuurlijk, dat begrijp je. Het zweven. Nederland kleurt nu roze, want zo zijn we ook wel weer. Eigenlijk moeten we alleen Roglic nog uit de weg hebben en dan is het zover. Hoe moeilijk is het voor jou om niet te gaan zweven, om je op jezelf te blijven concentreren en gewoon te blijven doen waar jij goed in bent?
‘Pfffff, niet supermoeilijk, denk ik.’
Gaan we nog twee hele mooie weken met jou beleven, Bauke? Spreken we dat af?
‘Ik ga mijn best doen.’
En dat was een euforische Bauke Mollema vanaf een roze wolk ergens in Italië. We kunnen alleen maar hopen dat hij zijn hoofd erbij houdt deze weken, want dan staat er ons nog een hoop moois te wachten!
‘Pardon, mag ik nog even in snikken uitbarsten om de zege van Duncan? Zo TE GEK! 44 jaar! Ding-a-dong, al die nachten!’
Helaas man, de column is vol. Volgende keer ben je de eerste.
Gisteren werd Bauke Mollema schitterend derde in de lange tijdrit in de Giro d’Italia. Nu is Mollema, die na jaren van tegenslag en mindere resultaten in populariteit inmiddels definitief overvleugeld leek door renners als Tom Dumoulin, Steven Kruijswijk en Mathieu van der Poel, plots de Nederlandse hoop in Italië. Eindelijk weer.
Na afloop van de uitputtende rit reed hij zo in de armen van de verslaggever van HP/De Tijd Frank Heinen). Wat er toen gebeurde, zal je verbazen.
Bauke, je wordt hier derde in een loodzware tijdrit. Je bent de enige die enigszins bij Roglic weet te blijven. Je hebt je zelf compleet binnenstebuiten gekeerd, het was koud, het was nat, het was loodzwaar, hier werden de mannen van de jongens gescheiden, het kaf van het koren, het brood van de korstjes, de Duncans van de Madonna’s. Je ligt op koers voor het podium, voor misschien wel het roze, wie weet, je lijkt beter in vorm dan ooit, alles lijkt hier samen te komen, plotseling maar ook weer verwacht. Hoe vind je zelf hoe het ging?
‘Joah, wel goed, denk ik. Lekker. Prima.’
Je komt natuurlijk uit Zuidhorn, we kennen het verhaal: elke dag kilometers lang naar school, dag in dag uit afzien, een boekentas van veertig kilo op je rug, stoempen, alles geven, als een gebruikt servetje op school aankomen, dat is wat je gemaakt heeft tot wie je bent, dat heeft je gehard, dat weten we. Denk je dat je daar vandaag ook voordeel mee hebt gehad? Het was Gronings weer, het was geven, het was gaan, het was de dood of de gladiolen, het was erop of eronder, alles zat erin en dan is daar opeens Bauke Mollema.
‘Joah, misschien. Kweenie. Het was wel lastig inderdaad.’
En dan moet dat voor jou toch ook een enorme opluchting zijn. Een genoegdoening! Gerechtigheid! Jij, die zo werd geprezen toen je net opkwam, jij, waar alle Nederlandse wielerfans hun hoop op hadden gevestigd, jij, de nieuwe Hollandse hoop – en dan komt er opeens zo’n jongen uit Limburg die je rechts passeert. Dat moet hebben gestoken, dat moet pijn hebben gedaan, daar moet je van hebben gebaald, je moet de kolere in hebben gehad, je moet hebben gedacht: mijn moment komt nog, ik ben nog niet afgeschreven, ik ben potverdomme Bauke Mollema. En dát heb je vandaag hier op de weg uitgesmeerd, denk ik. Dat heb je de wereld getoond, dat er meer is dan Dumoulin en Van de Poel en Kruijswijk en Groenewegen en Teunissen en Terpstra alleen. Dit was een tijdrit op frustratie, vat ik dat goed samen?
‘Mwoah, niet echt. Ik had wel een goed gevoel, dat wel. Denk dat het een stukje voorbereiding is, stukje vorm, stukje geluk ook, joah.’
En dan sta je daar nu opeens, achter Roglic die onaantastbaar lijkt, kopman van jouw oude ploeg. Zit daar dan nog een stukje melancholie, dat je zegt: ja, verdorie, ik had de kopman van die ploeg kunnen zijn, met allemaal Nederlands sprekende jongens, kapitein van het Hollandse vlaggenschip, in plaats van de eerste stuurman van een koffiesloepje?
‘Eigenlijk niet, nee. Ik vind het leuk voor die jongens, ik vind het mooi om te rijden tegen nieuwe tegenstanders, maar verder… Neuh.’
Zijn er de afgelopen jaren momenten geweest dat je je hebt zitten verbijten? Dat je dacht: ja maar, ik ben er ook nog? Dat je jezelf bij elkaar moest rapen? Jij moet ook de mensen hebben gehoord die zeiden dat je beter zou kunnen gaan knechten voor Dumoulin, jij moet ook hebben gemerkt dat de aandacht langzaam verschoof.
‘Goh tja… Hmmm… Neuh, ik vond het vooral hartstikke mooi, eigenlijk. Ja. Heel bijzonder. Ik reed zelf dan wat minder, en nu weer wat beter. Ja, dat wel. Ach. Het is ook maar wielrennen natuurlijk, hè?’
Ja, ga je meer relativeren als alles tegenzit?
‘Goh, ik reed iets minder, maar wel een Touretappe gewonnen, lekker gekoerst… Bovendien weet ik niet of nóg meer relativeren menselijk mogelijk is.’
Maar toch als oud vuil langs de kant van de weg gezet door ons, door wielerminnend Nederland. Worden andere dingen dan automatisch belangrijker? Word je blik breder? Ben je een gelouterd mens nu? Een rijker persoon, na alles wat je is overkomen?
‘Och, “overkomen”… Kweenie of dat echt…’
En nu begint het grote dromen natuurlijk, dat begrijp je. Het zweven. Nederland kleurt nu roze, want zo zijn we ook wel weer. Eigenlijk moeten we alleen Roglic nog uit de weg hebben en dan is het zover. Hoe moeilijk is het voor jou om niet te gaan zweven, om je op jezelf te blijven concentreren en gewoon te blijven doen waar jij goed in bent?
‘Pfffff, niet supermoeilijk, denk ik.’
Gaan we nog twee hele mooie weken met jou beleven, Bauke? Spreken we dat af?
‘Ik ga mijn best doen.’
En dat was een euforische Bauke Mollema vanaf een roze wolk ergens in Italië. We kunnen alleen maar hopen dat hij zijn hoofd erbij houdt deze weken, want dan staat er ons nog een hoop moois te wachten!
‘Pardon, mag ik nog even in snikken uitbarsten om de zege van Duncan? Zo TE GEK! 44 jaar! Ding-a-dong, al die nachten!’
Helaas man, de column is vol. Volgende keer ben je de eerste.
opoeepo Schreef:
-------------------------------------------------------
> Tjappie2 Schreef:
> --------------------------------------------------
> -----
> > Terechte nuance. Dus wat valt hier objectief over te zeggen? (nogmaals, ik ben te veel fan om toe te geven dat de derde week van Mollema -misschien
> wel - zwak is )
>
>
> Objectief (en anderszins) gezien gaat Bauke op 2 juni zijn eerste grote ronde pakken.
Bauke verbetert maar twee van de zeven keer zijn klassering. Dus...
Je kunt het ook zo zien. In de zogenaamde derde week komen de usual suspects pas uit hun hok. Dan is het toch logisch, dat degenen, die dan zo hoog mogelijk staan ineens wat staanplaatsen moeten gaan inleveren. Tenzij ze natuurlijk zelf een usual suspect zijn. Mogen we Bauke nu dan ook zo gaan noemen?
Horsie is zeker ook wel fan en signaleerde gisteren als eerste hoe goed hij bezig was.
-------------------------------------------------------
> Tjappie2 Schreef:
> --------------------------------------------------
> -----
> > Terechte nuance. Dus wat valt hier objectief over te zeggen? (nogmaals, ik ben te veel fan om toe te geven dat de derde week van Mollema -misschien
> wel - zwak is
)
>
>
> Objectief (en anderszins) gezien gaat Bauke op 2 juni zijn eerste grote ronde pakken.
Bauke verbetert maar twee van de zeven keer zijn klassering. Dus...
Je kunt het ook zo zien. In de zogenaamde derde week komen de usual suspects pas uit hun hok. Dan is het toch logisch, dat degenen, die dan zo hoog mogelijk staan ineens wat staanplaatsen moeten gaan inleveren. Tenzij ze natuurlijk zelf een usual suspect zijn. Mogen we Bauke nu dan ook zo gaan noemen?
Horsie is zeker ook wel fan en signaleerde gisteren als eerste hoe goed hij bezig was.
Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Droom lekker verder. Als er één is, die er in de
> derde week altijd doorzakt, is het wel Mollema. Ik
> hoop voor Bauke, maar zou het al een sensatie
> vinden als hij het podium haalt.
Ach , het Songfestival konden we ook nooit meer winnen en dan hebben we het nog niet over Ajax. Over twee weken weten we meer.
-------------------------------------------------------
> Droom lekker verder. Als er één is, die er in de
> derde week altijd doorzakt, is het wel Mollema. Ik
> hoop voor Bauke, maar zou het al een sensatie
> vinden als hij het podium haalt.
Ach , het Songfestival konden we ook nooit meer winnen en dan hebben we het nog niet over Ajax. Over twee weken weten we meer.
Ding-a-Dong
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.