Trofee Wynants prooi voor transseksueel Van Gogh

De Trofee Maarten Wynants in het Belgische Limburg is gewonnen door de Nederlandse Natalie van Gogh. De 40-jarige renster van Parkhotel Valkenburg werd geboren als man.
Van Gogh troefde in de wedstrijd van LottoNL-Jumbo-renner Wynants de Belgische Lotte Kopecky (Topsport Vlaanderen) af in een sprintje met twee. De Zweedse Sara Mustonen-Lichan (Team Liv-Plantur) mocht als derde op het podium.

In 2009 vertelde Van Gogh openlijk over hoe het is om als transseksueel deel uit te maken van het peloton. Hoe gaat ze bijvoorbeeld om met het geroddel achter haar rug? ,,Iedereen heeft recht op een eigen mening. Het is een privézaak, maar ik schaam me er niet voor. Ik snap dat mensen het opmerkelijk vinden, maar voor mij is het een normaal verhaal."

Bekende verschijning
Sporten deed ze aanvankelijk om na haar geslachtsoperatie gewicht te verliezen. ,,Eerst ben ik gaan lopen, maar dat vond ik niks. Daarna werd het mountainbiken en nu dus fietsen.'' Op de weg is ze uitgegroeid tot een bekende verschijning. Op internet wordt veel gediscussieerd over haar status. ,,Achter je rug wordt er van alles gezegd. Bijvoorbeeld dat ik veel meer testosteron in mijn lichaam zou hebben. Daar is absoluut geen sprake van. En het is ook helemaal niet zo dat ik vaak win.''

Bron: AD.

Ik dacht dat die discussie hier nog niet plaatsgevonden heeft.

Als ze veel gaat winnen, zal de discussie wel oplaaien en zullen de andere dames het niet accepteren?

Hier overigens het artikel uit 2009 toen ze Nederlands kampioene werd op de scratch: [www.ad.nl]



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 16/05/2015 21:56 door lodjan.

Ben een totale leek in de wereld van de transgenders, ik ken het enkel van verwarrde rukavonden na een nachtje uit.

Maar als je lichaam geen testosteron meer aanmaakt, valt het voordeel van een man te zijn dan niet weg?

Soit, sowieso erg knap hoe ze er schijnbaar allemaal makkelijk mee omgaat, moet allerminst makkelijk zijn.

Ik dacht eerst, dat ze bij de mannen had gewonnen. Kennelijk ingegeven door de vileine gedachte, dat het hier een echt mannenbolwerk is.

In bepaalde gevallen kan een transgender status (ingewikkelder overigens dan je zou denken) erg veel uitmaken voor de sportprestatie.
In de jaren 2008 en 2009 liepen twee hardlopende vrouwen op de 800m meestal van kop af het tartan uit de baan.
Eerst Pamelo Jelimo in 2008 en daarna op het WK 2009 in Berlijn Caster Semenya.

Ik herinner me nog de wedstrijd, waarin Jelimo weer dacht hetzelfde kunstje als altijd te kunnen doen en vanaf 300m begon hard op kop weg te rennen.
Doch na pakweg 600m zag je dat de energietank (hongerklop zouden we hier zeggen) bij haar totaal leeg liep en ze steeds langzamer begon te lopen en door iedereen werd ingehaald. Zoals toen al te vermoeden viel had ze kennelijk in alle stilte al een behandeling ondergaan. De trend van aanmerkelijk slechtere prestaties zette zich voort en ze verdween vrij vlot van het wereldtoneel. Met Semenya ging het min of meer hetzelfde, maar zij bleef toch nog langer in de sub-top. Ze loopt zelfs nog.

Dit was natuurlijk nog in onze moderne tijdrekening.

Moet opeens denken aan het prachtige sportboek 'het verwoeste leven van Foekje Dillema'.

bah

Event uit mn hoofd, weliswaar van de IAAF, maar leuk voor de context.
De IAAF heeft naar aanleiding van de affaire Caster Semenya nieuwe regels opgesteld, die op 1 mei 2011 van kracht zijn geworden. De regels hebben niet langer betrekking op het geslacht van de atlete, maar op testosteronwaarden. Atletes die wettelijk als vrouw leven, mogen geen testosteronwaarden hebben die vergelijkbaar zijn met mannen. Als dat wel het geval is, mogen ze geen profijt hebben van de hoge testosteronwaarden, doordat ze ongevoelig zijn voor mannelijke hormomen. Hyperandrogene vrouwen die wel gevoelig zijn voor testosteron, moeten een behandeling ondergaan, voordat ze weer mogen starten. De nieuwe regels zijn gepubliceerd op de website van de IAAF.

Column ploeggenoot Marijn de Vries: [pbs.twimg.com]