Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
Tour de France 2019 (2.UWT), Etappe 1 Bruxelles > Brussel (194,5km)
Gepost door el:equipo
Licht oplopende finish.
Aankomst rond 17:00
Tour de France 2019 etappeschema:
1 za 6-7 Brussel – Brussel 194,5 vlak
2 zo 7-7 Brussel – Brussel 27,6 ploegentijdrit
3 ma 8-7 Binche – Épernay 215 heuvels
4 di 9-7 Reims – Nancy 213,5 vlak
5 wo 10-7 Saint-Dié-des-Vosges – Colmar 175,5 heuvels
6 do 11-7 Mulhouse – La Planche des Belles Filles 160,5 bergen
7 vr 12-7 Belfort – Chalon-sur-Saône 230 vlak
8 za 13-7 Mâcon – Saint-Étienne 200 heuvels
9 zo 14-7 Saint-Étienne – Brioude 170,5 heuvels
10 ma 15-7 Saint-Flour – Albi 217,5 vlak
di 16-7 rustdag
11 wo 17-7 Albi – Toulouse 167 vlak
12 do 18-7 Toulouse – Bagnères-de-Bigorre 209,5 bergen
13 vr 19-7 Pau – Pau 27,2 tijdrit
14 za 20-7 Tarbes – Tourmalet 117,5 bergen
15 zo 21-7 Limoux – Prat d’Albis 185 bergen
ma 22-7 rustdag
16 di 23-7 Nîmes – Nîmes 177 vlak
17 wo 24-7 Pont du Gard – Gap 200 vlak
18 do 25-7 Embrun – Valloire 208 bergen
19 vr 26-7 Saint-Jean-de-Maurienne – Tignes 126,5 bergen
20 za 27-7 Albertville – Val Thorens 130 bergen
21 zo 28-7 Rambouillet – Parijs 128 vlak
Deelnemers TOUR 2019
[www.procyclingstats.com]
Eindklassement Tour 2018
1 Thomas Geraint Team Sky 83:17:13
2 Dumoulin Tom Team Sunweb 1:51
3 Froome Chris Team Sky 2:24
4 Roglič Primož Team LottoNL-Jumbo 3:22
5 Kruijswijk Steven Team LottoNL-Jumbo 6:08
6 Bardet Romain AG2R La Mondiale 6:57
7 Landa Mikel Movistar Team 7:37
8 Martin Dan UAE-Team Emirates 9:05
9 Zakarin Ilnur Team Katusha Alpecin 12:37
10 Quintana Nairo Movistar Team 14:18
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 05/07/2019 21:59 door Cecchini.
Jacques Marinelli, alias de Parkiet, is de langstlevende geletruidrager
Door Peter Winnen
Het is fascinerend en vooral hypnotiserend om naar een YouTube-filmpje kijken waarop alleen maar een aantal parkieten te zien en te horen zijn. Ik betrapte mezelf erop dat toen het filmpje al meer dan twintig minuten draaide een besef van urgentie intrad: er moet ook nog een column komen voor de Volkskrant.
Ik beroerde de pauzetoets. Als deze column af is, druk ik snel weer op play. Ik heb dan nog een uur en drie kwartier aan parkieten-mindfullness tegoed.
Mijn vader hield vroeger parkieten in een volière. De snelheid waarmee het gevogelte zich voortplantte, was ongeëvenaard. Parkieten zijn ook zeer goede opvoeders. Ik was 8 en sloeg het allemaal gade. Dat de vogeltjes beter communiceerden dan mensen was me toen al duidelijk.
Ik kom op de parkiet omdat in een historisch artikeltje la Perruche (‘de Parkiet’) opdook als bijnaam voor de Franse wielrenner Jacques Marinelli, die als de langstlevende geletruidrager geïdentificeerd is.
Niet dat Jacques Marinelli in 1949 de Tour heeft gewonnen, maar gedurende zes dagen reed hij wel mooi in het geel.
Over die zes dagen zegt hij dat het zijn leven op zijn kop heeft gezet. Vergeleken met de kanonnen Bartali en Coppi was hij natuurlijk ‘maar een amateur’.
De gele trui uit die dagen haalt Marinelli graag boven. Het is er een met gaten. De mot heeft aardig toegeslagen. Maar o zo mooi het geborduurd insigne ‘HD’, de initialen van de totalitaire oprichter van de Tour, Henri Desgrange. En o zo mooi de knoopjes op de borstzakken waarin pillendoosjes en zakdoekjes discreet konden worden opgeborgen.
Jacques Marinelli is 93. Nog even en we kunnen op zoek naar de volgende langstlevende gele trui die er ook niet rijk van geworden is, maar evengoed een plaatsje in de geschiedenis heeft verworven. De bronzen plak in de Tour van 1949 was onverwacht voor Jacques Marinelli. Qua gestalte werd hij in die tijd vergeleken met een pygmee. Hij mat 1 meter 62, wat erg kort te noemen was. Hij leed erg onder die kwalificaties.
Toen hij het geel pakte, schreef de gerenommeerde sportkrant L’Équipe dat de parkiet een kanarie geworden was. Een kanarie heeft hij nooit willen zijn. Een kanarie heeft hij nooit kunnen zijn.
De pygmee werd een tamelijk succesvol zakenman toen hij stopte met koersen. En hij werd tot burgemeester van Melun gekozen – niet één, maar twee keer. Niet dat er in Frankrijk veel voor nodig is om tot burgemeester te worden verkozen, maar hij deed het.
Succesverhalen, wat zijn ze waard.
Door Peter Winnen
Het is fascinerend en vooral hypnotiserend om naar een YouTube-filmpje kijken waarop alleen maar een aantal parkieten te zien en te horen zijn. Ik betrapte mezelf erop dat toen het filmpje al meer dan twintig minuten draaide een besef van urgentie intrad: er moet ook nog een column komen voor de Volkskrant.
Ik beroerde de pauzetoets. Als deze column af is, druk ik snel weer op play. Ik heb dan nog een uur en drie kwartier aan parkieten-mindfullness tegoed.
Mijn vader hield vroeger parkieten in een volière. De snelheid waarmee het gevogelte zich voortplantte, was ongeëvenaard. Parkieten zijn ook zeer goede opvoeders. Ik was 8 en sloeg het allemaal gade. Dat de vogeltjes beter communiceerden dan mensen was me toen al duidelijk.
Ik kom op de parkiet omdat in een historisch artikeltje la Perruche (‘de Parkiet’) opdook als bijnaam voor de Franse wielrenner Jacques Marinelli, die als de langstlevende geletruidrager geïdentificeerd is.
Niet dat Jacques Marinelli in 1949 de Tour heeft gewonnen, maar gedurende zes dagen reed hij wel mooi in het geel.
Over die zes dagen zegt hij dat het zijn leven op zijn kop heeft gezet. Vergeleken met de kanonnen Bartali en Coppi was hij natuurlijk ‘maar een amateur’.
De gele trui uit die dagen haalt Marinelli graag boven. Het is er een met gaten. De mot heeft aardig toegeslagen. Maar o zo mooi het geborduurd insigne ‘HD’, de initialen van de totalitaire oprichter van de Tour, Henri Desgrange. En o zo mooi de knoopjes op de borstzakken waarin pillendoosjes en zakdoekjes discreet konden worden opgeborgen.
Jacques Marinelli is 93. Nog even en we kunnen op zoek naar de volgende langstlevende gele trui die er ook niet rijk van geworden is, maar evengoed een plaatsje in de geschiedenis heeft verworven. De bronzen plak in de Tour van 1949 was onverwacht voor Jacques Marinelli. Qua gestalte werd hij in die tijd vergeleken met een pygmee. Hij mat 1 meter 62, wat erg kort te noemen was. Hij leed erg onder die kwalificaties.
Toen hij het geel pakte, schreef de gerenommeerde sportkrant L’Équipe dat de parkiet een kanarie geworden was. Een kanarie heeft hij nooit willen zijn. Een kanarie heeft hij nooit kunnen zijn.
De pygmee werd een tamelijk succesvol zakenman toen hij stopte met koersen. En hij werd tot burgemeester van Melun gekozen – niet één, maar twee keer. Niet dat er in Frankrijk veel voor nodig is om tot burgemeester te worden verkozen, maar hij deed het.
Succesverhalen, wat zijn ze waard.
Daags voor de Tour wordt in de pers vaak uitgepakt met een smeuïg dopingverhaal. En wat was het dit jaar?
Degene, die voorbestemd leek voor de vijfde keer de TDF te winnen en nogal eens infringed was, verliet vandaag het ziekenhuis en zal dit jaar niet meer opstappen voor een wedstrijd. Bij een andere voorbestemde grootheid mochten we zonet in de bovenkamer kijken en wat was het opmerkelijkste in de ogen van Horsie.
Als Horsie (gedachtengang, let op!) met zo'n geblesseerde knie bij de Sunweb ploegarts zou zijn gekomen, dan was het gewoon cortisone geworden. Nu dus niet.
Opmerkelijk achteraf is wel de DL tijdritprestatie van Tom Dumoulin, want zijn linkerbeen/rechterbeen coördinatie (Polar View) was naar de knoppen.
De moraal van dit verhaal: Net zoals een topsporter, wiens successen gebaseerd zijn op vals spelen dit zal moeten blijven doen om het succes te continueren, zo moet ook een succesmachine als Sunweb, zelfs tegen beter weten in blijven proberen het noodlot te ontlopen.
Een normaal mens had de TDF namelijk meteen uit zijn hoofd gezet.
De documentaire van Power Nederland had een sterk slot, aan te bevelen voor Tjappie2. Zoals gauw de laatste regels van een thriller lezen.
Disclaimer: Het moet natuurlijk zijn: In de machinekamer.
Degene, die voorbestemd leek voor de vijfde keer de TDF te winnen en nogal eens infringed was, verliet vandaag het ziekenhuis en zal dit jaar niet meer opstappen voor een wedstrijd. Bij een andere voorbestemde grootheid mochten we zonet in de bovenkamer kijken en wat was het opmerkelijkste in de ogen van Horsie.
Als Horsie (gedachtengang, let op!) met zo'n geblesseerde knie bij de Sunweb ploegarts zou zijn gekomen, dan was het gewoon cortisone geworden. Nu dus niet.
Opmerkelijk achteraf is wel de DL tijdritprestatie van Tom Dumoulin, want zijn linkerbeen/rechterbeen coördinatie (Polar View) was naar de knoppen.
De moraal van dit verhaal: Net zoals een topsporter, wiens successen gebaseerd zijn op vals spelen dit zal moeten blijven doen om het succes te continueren, zo moet ook een succesmachine als Sunweb, zelfs tegen beter weten in blijven proberen het noodlot te ontlopen.
Een normaal mens had de TDF namelijk meteen uit zijn hoofd gezet.
De documentaire van Power Nederland had een sterk slot, aan te bevelen voor Tjappie2. Zoals gauw de laatste regels van een thriller lezen.
Disclaimer: Het moet natuurlijk zijn: In de machinekamer.
Goh toch nog Geel
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 06/07/2019 16:55 door rustdag.
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 06/07/2019 16:55 door rustdag.
FANTASTISCH !!!
gr
Schreeuwend en juichend voor de T.V.
#73
#73
Dat kijken van Sagan naar links..Who the fuck is that? 
Ik zeg nog gekscherend tegen mn schoonvader "en nu Teunissen winnen, dat zou een stunt zijn".
Doet ie het ook effe
Doet ie het ook effe
Ik volg het wielrennen al wat langer en ben het helemaal met je eens: we zijn de laatste jaren erg verwend 
De helikopterbeelden zijn toch wel magnifiek om deze overwinning terug te kijken...
Het opschuiven en alles op het goede moment (gevoel) ...met dank natuurlijk aan alles wat bij de rest "fout" gaat
Blijft ook de morning after GENIETEN
gr
Het opschuiven en alles op het goede moment (gevoel) ...met dank natuurlijk aan alles wat bij de rest "fout" gaat
Blijft ook de morning after GENIETEN
gr
Net voor het eerst de beelden terug gezien met Nederlands commentaar. Wat een idioten zijn dat toch. In 1e instantie geen idee wie er won. Hoelang gaat de NOS nog door met deze 2 muppets 
Je kunt de peloton sprint van morgen het beste vergelijken met de derde positie van een teamsprint op de baan. De eerste positie maar op 5%.
Dan kom je nog maar uit op 40% aerobe energievoorziening. De maximale inspanning ligt uiteraard wel ver boven de Vo2 max (hier meer dan 200 procent).
De vraag blijft natuurlijk wel: hoeveel zat er nog in de tank, anders moet je toch nog goeddeels overschakelen op de aerobe energievoorziening.
Dan kom je nog maar uit op 40% aerobe energievoorziening. De maximale inspanning ligt uiteraard wel ver boven de Vo2 max (hier meer dan 200 procent).
De vraag blijft natuurlijk wel: hoeveel zat er nog in de tank, anders moet je toch nog goeddeels overschakelen op de aerobe energievoorziening.
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.