7th Arctic Race of Norway (2.HC) - Sortland > Storheia summit (Melbu) (176,5km)

Vandaag aankomst bergop




Coquard gaf Van der Poel ietwat verrassend het nakijken gisteren

AK

1 VAN DER POEL Mathieu Corendon - Circus 7:16:09
2 LUTSENKO Alexey Astana Pro Team 0:09
3 HOELGAARD Markus Uno-X Norwegian Development Team ,,
4 PASQUALON Andrea Wanty - Gobert Cycling Team 0:11
5 LAPORTE Christophe Cofidis, Solutions Crédits 0:12
6 JANSEN Amund Grøndahl Team Jumbo-Visma 0:13
7 NEILANDS Krists Israel Cycling Academy ,,
8 CORT Magnus Astana Pro Team 0:14
9 WARLOP Jordi Sport Vlaanderen - Baloise 0:16
10 DECLERCQ Benjamin Sport Vlaanderen - Baloise ,,



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/08/2019 11:41 door Sub Culture.

De grote vraag is of de beste mountainbiker (=bergfietser) ter wereld eraan kan blijven hangen. Sparen tot de slotklim is het devies.

Vijf koplopers moeten nog 34km, 2'01 voorsprong.

De koplopers zijn o.a. Coquard, Van Poppel, Sbaragli

Blikra en Willems zijn de andere twee vooraan, Coquard is na de laatste tussensprint vooraan al weg.

Nog 25km, 1'29

VDP kan voorlopig niet eens Grondahl Jansen volgen op dit klimmetje....

Lutsenko, Houle, Barguil en Eiking gaan strijden om de rit

Calmejane, Slagter en Neilands keren terug in de laatste 500 meter



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/08/2019 17:47 door Slimmerd.

1. Eiking
2. Barguil 5"
3. Lutsenko 13"
4. Calmejane 17"
5. Neilands
6. Houle 23"



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/08/2019 17:56 door Slimmerd.

Barguil nieuwe leider, het wachten is op een zogenaamd fenomeen

Van der Poel over de finish op 1'23

Had echt gedacht dat hij mee zou spelen voor de zege.
In dit matige deelnemersveld, als mountainbiker op dit soort aankomst.

Dit is kennelijk toch wat anders. Hij is simpelweg te zwaar en misschien speelt het gebrek aan koersritme een marginale rol.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/08/2019 17:55 door Eddy Veen.

Misschien verwachten we ook wel (iets) te veel van VDP. Met name op basis van de AGR. Dat was uiteraard ongezien, geen twijfel over mogelijk, maar het wedstrijdverloop was toen ook wel van het kaliber "dit slaat nergens op".

Zonder die gekke aanval op 40 km had ik hem toen ook wel zien winnen, maar dan op een normalere manier.

We verwachten zeker te veel van VDP. Op dit soort klimmen van een kwartier of meer heeft hij nog bijna niets bewezen. Die zitten ook niet in een normaal XC mountainbikeparcours. Iedereen die in hem een mogelijk tourwinnaar ziet, draaft door.

Hij kan de RVV winnen, PR ook. Dit WK in Yorkshire ook. Ik sluit ook niet uit dat hij alle topsprinters kan kloppen in een massasprint als alles meezit. De groene trui winnen in de Tour kan ook. Wat een bizar potentieel...

Maar het echte klimwerk... Het lijkt me sterk. Langere tijdritten evenmin. Ook over LBL en WP twijfel ik. Hij is in mijn ogen eerder een type Sagan dan een type Alaphilippe.

Meneer 60% Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hij is in mijn ogen eerder een type
> Sagan dan een type Alaphilippe.

Eens.

De Ronde van Vlaanderen ook wel zonder die rare valpartij en achtervolging.

Maar toen gingen mensen roepen Tourwinnaar, dat is nergens op gebaseerd. Hij lijkt mij niet genoeg klimmer, zie ook vandaag.

LBL moet wel kunnen, dat kan Sagan ook. Alleen hebben zij dan al een zwaar (Vlaams) seizoen er op zitten, maar qua parcours kan het wel.
MSR ook niet vergeten.

Dumoulin was ook geen klimmer in zijn beginjaren, maar heeft besloten voor het rondenwerk te gaan. Van der Poel gaat dat denk ik niet doen, maar ik sluit niet uit dat hij het zou kunnen, als hij zich er op toelegt.

Hij was geen uitgesproken klimmer, maar werd in zijn eerste koers als prof gelijk 6e in de Ruta del Sol (13e in de bergrit, in een sterker veld dan hier in Noorwegen)

Van der Poel was ook wat ziekjes, zie zijn eigen twitter..

[www.telegraaf.nl]

VDP dus ziek geworden. Dat verklaart wel deze abnormaal slappe vertoning.

Erg mooie omgeving zeg.

Curzio Schreef:
-------------------------------------------------------
> Erg mooie omgeving zeg.

Een VAM berg, waarvan je zou verwachten, dat Thijs die neergelegd zou kunnen hebben. Alleen vergiste die gast zich in de plek.

Stijgingspercentage van 7% naar 13% rond 1,6 km voor de finish was er te veel aan. Achterstand loopt dan op van 12 seconden naar 37 seconden in ruim 1 kilometer en dan loopt de achterstand nog sneller op als het stijgingspercentage voor honderden meters 19% wordt. Uiteindelijk 82 seconden achterstand op de winnaar.
Ziek? Dan was ie niet over de finish gekomen. Niet okselfris, dat kan zeker. In het weg wielrennen is niet okselfris zijn de meest voorkomende lichamelijke toestand.
Maar ook zoals in de statistiek, zegt dit weer niks over Mathieu van der Poel. Feit is wel, dat ie 13 kg meer weegt dan Warren Barguil.

Koppenbergfobie.

Zou kunnen. Maar een lange klim heeft meer gemeen met een lange tijdrit dan met het werk waarin VDP uitblinkt, als je kijkt naar het soort inspanning. Niet alles heeft met gewicht te maken. VDP lijkt qua lichamelijke aanleg gezien te veel het explosieve type voor het langere klimwerk. Denk ik.

We kunnen denk ik een harde conclusie trekken: gisteren lukte het niet voor VDP.

Trek jij wel vaker harde conclusies?

Goh, meestal zoek ik eerst op wat Sven Nijs ervan vindt.

Meneer 60% Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zou kunnen. Maar een lange klim heeft meer gemeen
> met een lange tijdrit dan met het werk waarin VDP
> uitblinkt, als je kijkt naar het soort inspanning.
> Niet alles heeft met gewicht te maken. VDP lijkt
> qua lichamelijke aanleg gezien te veel het
> explosieve type voor het langere klimwerk. Denk ik.

Professor Dauwe (Klimmersverdriet voor intimi) legde Horsie eens uit hoezeer Bird of Paradise wel uitgeput moest raken als hij bij het ingaan van de bocht telkens hoge piekbelastingen tot wel 1000 W moest opvangen, terwijl anderzijds het gemiddelde vermogen helemaal niet zo hoog hoefde op te lopen.
Mathieu van der Poel heeft vrijwel zijn hele leven in het veldrijden met dergelijke inspanningen te maken gehad.
Korte intervallen dus met veel anaerobe inspanningen. Een veldrit wordt immers voortdurend "full gas" gereden.

In de buik van het peloton meerijden kan Opoe ook als ze de guts heeft. Dus Matje toch zeker ook wel.
In de zogenaamde kritische perioden, waarin veel wedstrijden worden "beslist" staat Matje ook heel goed zijn mannetje.
Bergop heb je daar op beperkte wijze voordeel van. Zodra het toch kilometers lang redelijk steil omhoog gaat moet ijlings overgeschakeld worden richting primaire aerobe energievoorziening. Bij langer bergop rijden veranderen de omstandigheden.
Gewicht van rijder en fiets worden ineens cruciaal. Bovendien wordt steady een hoog aeroob zuurstofopnamevermogen gevraagd.

Miguel Indurain had een onmogelijk hoog gewicht, d'en Eddy overigens ook, maar hij had in zijn tijd nog te maken met renners, die doorgaans hetzelfde gewicht hadden, of in elk geval niet te veel daar onder kwamen. Beiden compenseerden dit deels door een groter vermogen.
Gisteren pareerde Matje nog wel, maar spoedig daarna was het okselfris of niet riding on empty.

Qua hartslag is een cyclocross een uur vol gas. De getrapte wattages zijn echter vele malen grilliger dan bij een vlakke tijdrit of een lange klim. Dus een ander soort inspanning. Ik ken niet of nauwelijks voorbeelden van crossers die uitblinken in het langere klimwerk op de weg.