De Vuelta 2019, etappe 2

200 km van Benidorm naar Calpe.
Op 24 km van de finish zit een bergje van 2e categorie.
Welke sprinter kan overleven?



En de stand of iets wat daarvoor moet doorgaan:

1 MIGUEL ANGEL LOPEZ MORENO 21 ASTANA PRO TEAM 00h 14' 51'' - - -
2 DARIO CATALDO 23 ASTANA PRO TEAM 00h 14' 51'' - - -
3 JAKOB FUGLSANG 25 ASTANA PRO TEAM 00h 14' 51'' - - -
4 ION IZAGUIRRE INSAUSTI 27 ASTANA PRO TEAM 00h 14' 51'' - - -
5 LUIS LEÓN SANCHEZ 28 ASTANA PRO TEAM 00h 14' 51'' - - -
6 GORKA IZAGIRRE INSAUSTI 26 ASTANA PRO TEAM 00h 14' 51'' - - -
7 PHILIPPE GILBERT 61 DECEUNINCK - QUICK - STEP 00h 14' 53'' + 00h 00' 02'' - -
11 FABIO JAKOBSEN 65 DECEUNINCK - QUICK - STEP 00h 14' 53'' + 00h 00' 02'' - -
8 ZDENEK ŠTYBAR 68 DECEUNINCK - QUICK - STEP 00h 14' 53'' + 00h 00' 02'' - -
9 MAXIMILIANO ARIEL RICHEZE 67 DECEUNINCK - QUICK - STEP 00h 14' 53'' + 00h 00' 02'' - -
10 JAMES KNOX 66 DECEUNINCK - QUICK - STEP 00h 14' 53'' + 00h 00' 02'' - -

Geen één van de echte sprinters gaat dit overleven uiteraard

Klimmetje is 3km aan 9.5%, wel pittig maar wie gaat er op 25km van de streep hard op kop rijden en ook zorgen dat er daarna geen sprinters terug komen?

Leuke rit!

Mezgec? Degenkolb? En Gaviria en Bennett klimmen toch ook niet zo slecht, 't kan alle kanten op lijkt me.

Ook bekend als de Cumbre del Sol. Prachtoverwinning van Dumoulin.

DQS, gezien de gretigheid van Gilbert...

Mezgec reken ik dan niet tot de echte sprinters, die andere zouden me echt verbazen. Een Hagen zou ook mee moeten kunnen, maar of DDD de boel zou kunnen controleren weet ik dan weer niet.

Veelbelovende etappe, ben echt benieuwd wie straks de bloemen krijgt.

En wie de bloemen water geeft.

Wij ook, Sven.

Dankjewel voor het koosnaampje lieve Sub.

Colombia vierde in 1984 de eerste etappewinst in de Tour. Het was even wachten op betere tijden, maar 35 jaar later moeten we niet vreemd opkijken als ook de derde grote ronde van 2019 wordt gewonnen door een adelaar uit de Andes.

2 juni 1984, de Dauphiné Libéré. Francisco ‘zeg maar Pacho’ Rodríguez heeft die dag de rit naar Saint-Julien-en-Genevois gewonnen met een fenomenale inspanning – van begin tot einde voorop. Met nog twee dagen te gaan leidt de Colombiaanse amateur met meer dan drie minuten voorsprong op de in die tijd onbetwiste capo van het wielerpeloton, Bernard Hinault. Die avond krijgt Pacho bezoek van twee mannen.

“Een heel groot coureur en zijn ploegleider klopten op zijn deur en gingen naar binnen”, aldus een ooggetuige/masseur. “Kun je die arme boerenjongen iets verwijten, overdonderd als hij was?” Een dag later stapt Pacho Rodriguez af. Mysterieuze plotse kniepijn en wellicht veel Franse francs rijker. De paar Colombiaanse journalisten die hun amateurs over de grote plas zijn gevolgd, weten met hun tristesse geen blijf. Met een overwinning in de belangrijkste voorbereidingswedstrijd van de allerbelangrijkste wielerwedstrijd van de planeet hadden ze eindelijk goed nieuws kunnen brengen.

1984 is het begin van de meest gruwelijke periode in de geschiedenis van Colombia met moorden, kidnappingen en executies alom. De drugsbrigades, de rebellengroeperingen, een disfunctionele regering, het kwam allemaal bij elkaar met de moord op Rodrigo
Lara Bonilla. Die kersverse minster van Justitie had in maart van dat jaar samen met de Amerikanen in het Amazonegebied de drugsfabriek Tranquilandia ontmanteld en vernietigd. Pablo Escobar, de rijkste man op aarde, was zijn grootste productie-eenheid kwijt en riposteerde met een rondje 45mm-kogels dat dwars door zijn Mercedes de minister aan flarden schoot. Colombia had dat succesje in de nationale passie best kunnen gebruiken om de miserie wat te verzachten.

Kinderen van het volk
De voorlaatste dag van de Dauphiné stond een rit gepland naar Col de Rousset. Hinault trok al snel in de aanval, reed de eerste vier cols solo, maar kreeg op de laatste een klop van de hamer. Phil Anderson zou de rit winnen. Martín Ramírez, een andere Colombiaan die zestien seconden achter Hinault stond in het algemeen klassement, zag zijn kans schoon toen hij in de mist Hinault inhaalde en hem in de laatste kilometers loste in de eerste sneeuwstorm die hij ooit had gezien. Met nog een dubbele etappe voor de boeg had Ramírez 22 seconden voorsprong op Hinault.

In de ochtendrit in lijn reed Ramírez op het wiel van Hinault. “Hij probeerde mij te doen vallen door plots te remmen en af te wijken en zijn ploegmaats duwden mij alle kanten op. Ze scholden ons uit voor bedriegers en ik wist niet waarom.”

De tijdrit was een klim en een afdaling. Greg LeMond won die en Ramírez werd nooit meer bedreigd. Wat stond het er mooi: 1. Ramírez (Varta, Colombia), 2. Hinault (La Vie Claire, op 0:27), 3. LeMond (Renault-Elf, op 5:07). Hinault kon de nederlaag niet verkroppen en demonstreerde zijn afkeer voor de Colombiaanse invasie door op het podium een cokesnuiver te imiteren. Colombia kon het niet deren. Na de overwinning van Ramírez barstten spontaan volksfeesten los. Ook de officiële instanties probeerden de zeges te recupereren.

In het disfunctionele Colombia kwam rebellengroepering M19 als eerste met een perscommuniqué. “Deze exploten zijn geleverd door kinderen van het gewone Colombiaanse volk.” Waarop de president ook maar met een mededeling kwam en een decreet uitvaardigde: wielrennen zou voortaan een sport zijn met “een speciale betekenis” als promotor van Colombia. Ook dit jaar kwamen Colombiaanse promojongens en meisjes in de perszaal van de Tour-start in Brussel in opdracht van hun ambassade documentatie uitdelen, met de uitdrukkelijke vraag positief te berichten over hun land.

Fietszondag heilig
1984 zou het voorlopig mooiste Colombiaanse wielerjaar ooit worden, toen op 16 juli Luis ‘Lucho’ Herrera de latere Tour-winnaar Laurent Fignon het nakijken gaf op l’Alpe d’Huez en als eerste Colombiaan een Tour-etappe won. Na die Dauphiné waren Rodríguez en Ramírez in sneltempo prof geworden in Europa, maar Lucho Herrera bleef eeuwig trouw aan de staatsbedrijven Café de Colombia en Postobon.

Een jaar na l’Alpe d’Huez zou hij een centje bijverdienen door in combine met de Tour-winnaar Hinault te rijden – Hinault geel en hij de bolletjestrui. In 1987 won Herrera voor eigen rekening de Ronde van Spanje, de eerste grote ronde ooit voor een Colombiaan. Nairo Quintana won 27 jaar later de Giro en in 2016 de Vuelta. Alles verbleekt natuurlijk bij Egan Bernal, die dit jaar als eerst Colombiaan de Tour de France kon winnen. De teller staat nog op vier, maar loopt.

Colombia is het enige ontwikkelingsland dat een rol heeft gespeeld in het internationaal cyclisme. De vergelijking met Kenia en de passie aldaar voor hardlopen houdt steek, maar houdt ook ergens op. Atletiek is in Kenia gebruikt door de Engelse koloniale macht om de bevolking in de scholen discipline bij te brengen. In Colombia waren de Spanjaarden al lang weg toen fietsen in het begin van de 20ste eeuw een populair vervoermiddel werd en ergens halfweg de vorige eeuw een wedstrijdsport.

Op 5 januari 1951 werd in de hoofdstad Bogotá de eerste nationale wedstrijd gereden. Sindsdien is er een druk lokaal wedstrijdprogramma, wel uitsluitend in het westen of centrum van het land, daar waar heuvels en bergen zijn. Fietsen werd snel een nationaal tijdverdrijf, te vergelijken met koersen in Vlaanderen. De wielergekke Colombianen organiseerden in 1959 een triomfantelijke Colombiaanse doortocht van Fausto Coppi en Hugo Koblet en werden nog wielergekker. Rond die tijd begonnen verschillende steden met ciclovías, autoloze zondagen waarop de fiets de stad overneemt.

Zelfs op het toppunt van Escobars macht in en rond Medellín en tijdens de hoogdagen van het Cali-kartel waren de fietszondagen daar heilig. Escobar was trouwens een fan van wielrennen en liet een lokale velodroom bouwen. Zijn oudere broer Roberto was zelf een begenadigd wielrenner. Hij begon later een fietsenzaak die diende als witwasbedrijf voor de drugsinkomsten van broer en co., die ook een wielerploeg sponsorden. Heel wat lokale wielrenners werden handlangers van het kartel, zoals Gonzalo Marín, winnaar van de Baby Giro en later aanslagpleger namens Escobar, of Alfonso Flóres, winnaar van de Ronde van de Toekomst in 1980 en drugstrafikant.

Colombia, cocaína, café, ciclismo of de vier c’s. Wielrennen in Colombia is de passie van Vlaanderen opgeteld met de genen van de Keniase lopers. Wat Kenia en Colombia gemeen hebben, is het landschap (heuvels, bergen, hoogvlaktes) en vooral ijle lucht, met een lagere luchtdruk tot gevolg die ervoor zorgt dat de zuurstof minder makkelijk in de longblaasjes terechtkomt.

Combineer dat met een geaccidenteerd parcours als ideale trainingsomgeving en een bijna darwiniaans milieu om te presteren en je hebt een recept voor succes. Als een Colombiaan over drie weken ook de Vuelta a España wint – dé Vuelta is voor Colombianen de Vuelta a Colombia – is het succes compleet. Oké, Giro-winnaar Richard Carapaz die namens Movistar geacht werd op te treden, maar forfait moet geven na een val in een criterium in Nederland, is een Ecuadoraan. Zij het wel een die ook in de Andes is geboren en dan nog op amper 500 meter van de Colombiaanse grens.

De meeste Colombiaanse wielrenners zijn afkomstig van de departementen Antioquia en vooral Boyacá. Dat laatste departement en vooral zijn inwoners zien zichzelf als koppig, hardwerkend en onverzettelijk, de flandriens van de Andes. In Boyacá begon in 1819 de succesvolle ontvoogdingsstrijd tegen Spanje. Misschien dat ze hun onverzettelijkheid aan de geschiedenis te danken hebben, maar wellicht nog meer aan de geografie.

Op de occasionele Ecuadoraan en Argentijn na, die laatsten vaak laaglanders, komen de meeste Zuid-Amerikaanse topwielrenners uit de Colombiaanse Andes. De Andes is 7.000 kilometer lang en dus genoeg wielrenners te vinden. Alleen, Peruvianen rijden wel met de fiets, maar de hoogvlaktes en de cols zijn daar te hoog. Alles boven de 3.000 meter is te lastig om te presteren.

Col van 80 kilometer
Halfweg tussen Bogotá en Medellín ligt Mariquita. Daar begint de langste en zwaarste klim van Colombia, de Alto de Letras, 80 kilometer voor een stijging van 400 meter naar 3.600. Op papier een bescheiden 4 procent gemiddeld, maar doorgaans meer dan 6 procent en met het zwaarste stuk boven de 3.000 meter. Ideaal voor welke training dan ook. De Ontembare Zipa, Efraín Forero Triviño, de eerste winnaar van de Ronde van Colombia in 1951, trainde vaak in die bergketens, of Martín Emilio Rodríguez alias Cochise en tijdgenoot van Eddy Merckx. Zij en al hun volgelingen ontwikkelden hun uithouding op de lange klimmen in de steeds ijlere lucht tegen identieke fenotypes, die van de ideale klimmers.

De nieuwste generatie wielrenners combineert de genen en de passie met de wetenschap. Fernando Gaviria komt bijvoorbeeld uit de baanwerking. Egan Bernal is dan weer het prototype: klimmer, tijdrijder en handige chauffeur, maar lo mejor está por venir. Iván Sosa bijvoorbeeld, ook al bij Team Ineos in dienst.

Het beste moet nog komen, dat is niet gelogen. Dat geldt voor veel in Colombia en ook voor de sport. Nu het land beter functioneert dan ooit, zijn de resultaten verbeterd. Tussen 1980 en 2000 won Colombia vier olympische medailles. Op de laatste twee Spelen van Londen en Rio won het land telkens acht medailles, met als hoogtepunt 2016 toen drie keer goud werd gewonnen en wielrennen twee medailles mee naar huis nam.

De Colombiaanse waterval die het peloton zal overspoelen, zal die uit de jaren 80 overtreffen. In het huidige profpeloton rijden achttien Colombianen. Elf van hen zijn present in Torrevieja, waar de Vuelta vandaag van start gaat. Hoofdrolspelers en enkele kanshebbers onder de Colombianen in deze Vuelta zijn Nairo Quintana (Movistar en enige ex-winnaar aan de start), Esteban Chaves (Mitchelton- Scott), Rigoberto Urán, Daniel Martínez en Sergio Higuita (Education First) en Miguel Angel López (Astana en vorig jaar derde).



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25/08/2019 12:24 door Sub Culture.

Armee, Madrazo, Smit en Lastra lijken de kopgroep van de dag te gaan vormen

Ik zou ze klaarzetten voor een van de A's van Caja.

Als iemand vanmiddag nog wat te lezen zoekt: Routeboek Vuelta.

Heeft er al eens eerder een Colombiaan na rit 1 de leiderstrui in een grote ronde mogen aantrekken?

Nog maar een paar grote rondes geleden.

Staat er ook in waarom Jakobsen wordt voorgetrokken?

officiele stand Vuelta

Ten opzichte van wie?

Ik denk dat er wat water over de finishfoto viel.

Curzio Schreef:
-------------------------------------------------------
> Mezgec? Degenkolb? En Gaviria en Bennett klimmen
> toch ook niet zo slecht, 't kan alle kanten op
> lijkt me.

ik denk dat anno 2019 Bennett veel beter klimt dan Degenkolb. Gaviria lag serieus open na de TTT, die verwacht ik zeker niet.
Maar hoe dan ook, ik hoop op Gilbert, zag er gisteren ook uitstekend uit ...

Hij kwam als 5e van DQS over de streep, maar staat op de officiele website achter Gilbert geplaatst. Zie ook de stand in curzios openingsbericht hierboven.

Lekker koerske hoor!

Die Limburgse vlag is er uiteraard al afgewaaid.

Ja, die kijkt altijd wel hoe de vlag er bij hangt...

Wat een heerlijk slagveld meteen...

Geen Nederlander mee, toch leuk!

Sunweb gaat het rood pakken!

1. Quintana
2. Roche 5"
3. Roglic
4. Uran
5. Aru
6. Nieve 8"
7. Higuita 37"
8. Pogacar
9. Aranburu
10. Valverde



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25/08/2019 17:43 door Slimmerd.

Roche lijkt me leider

Precies zoals ik zei, het kan alle kanten op. Quintana dus.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25/08/2019 17:42 door Curzio.

Zonder te juichen.

Lekker voor Roglic. Lopez heeft minstens zoveel energie erin moeten steken vandaag maar wel 32 seconden terug ingelopen. Het waterballet daarmee weer geneutraliseerd.

Kelderman toch wel?

Inderdaad, Superman effe lekker in het pak gezet. Kruijswijk kan zich in het treintje gaan zetten, zoveel is duidelijk.

Ook een mooi gezicht hoe de jonge honden de oude vechthond Valverde voorbij sprinten naar de finish.

Eddy Veen Schreef:
-------------------------------------------------------
> Geen Nederlander mee, toch leuk!

Dit is toch wel een soort van contradictie welk ik niet graag lees..
HUP WILCO
gr

Kopmannen Ineos gezamenlijk 124e en 125e op bijna 10 minuten
Van Hart vind ik dit dan weer heel opvallend...
gr

Ik keek net naar hetzelfde. Poels weer gaan choken door het kopmanschap? Rare vogel blijft het.

De ploeg van Lopez ook onthutsend zwak, heeft Pyama er nog een verklaring voor?

Puike rit! Zo zagen we ze dit jaar in de Giro niet (kan ook aan mijn geheugen liggen).
Had wat meer van Carthy verwacht, deed hij een Van Poppeltje?

Leek me in dienst te rijden. Higuita gaf een goede indruk, net als Latour.

Lekker vrijbuiten in de tweede en derde week. Kan nog mooie dingen laten zien. Zonder echte voorbereiding een klassement denken te rijden, dat gaat niet meer anno nu.

Hart zal hierna toch geen vrije rol meer krijgen lijkt me, derde grote ronde op rij dat hij teleursteld.

Met 'mee' bedoelde ik de eerste zes. Wilco heeft het goed gedaan.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25/08/2019 18:38 door Eddy Veen.

Ion heeft lang het verschil beperkt gehouden en dat hij plots weg viel was raar en buiten beeld (wellicht maakte Lopez dezelfde fout als Pinot in de Tour door het in een poef dicht te willen rijden), maar wie had je daar naast Lopez en Izagirre nog verwacht? Fuglsang had gekund, net als Kruijswijk, Grossschartner, Mulhberger, Soler, Carthy of Martinez wel mee hadden kunnen/mogen zijn.

Volgens mij probeerde Izagirre nog mee te springen met die 6, maar kreeg net te laat ruimte. Uiteindelijk de eigen fout van Lopez om niet direct mee te gaan want Izagirre was daarvoor al eens weg (met Bennett en Higuita?).

Lekkere koers. Heerlijk onvoorspelbaar. Leve de Vuelta.

Moest Ion ook niet terugkeren na een lekke band op het moment dat het peloton op een lint ging? Het was een beetje onduidelijk, maar volgens mij heeft hij daar al een inspanning moeten doen. Verder was er geen team meer met meer dan 2 renners in de twee voorste groepen. Ook andere klimmersploegen, zoals Jumbo en EF, zaten maar met tweeen.

Inderdaad ja, zal teveel van het goede geweest zijn.

Als ik Bora was had ik trouwens niet meegedraaid en zeker niet met Formolo alleen.

Zo dat was nog eens een knal finale en dat al in etappe 2. Leuk voor Sunweb en Roche dat ze de leiderstrui pakken en Roglic zijn achterstand van gister alweer bijna teniet gedaan. Quintana met een a typische etappeoverwinning en het is hem gegund.

Uhmm er is maar 1 kopman. Heb je gezien hoe hard Valverde doortrok? En hoe lang en steil dat ding was? De kracht van Astana ligt bij lang en vals plat.

Mooiste ronde.

Poels valt me wel weer tegen zeg.
Maar dat zal aan mijn eigen verwachtingen liggen.

Poels is zo'n inconstante renner en misschien wil hij gewoon een rit winnen ipv 6e worden.

De constante Kruijswijk valt me dan meer tegen, maar misschien heeft zelfs hij nu na zijn podiumplek in de Tour eindelijk de gedachte dat af en toe iets (proberen te) winnen ook niet verkeerd is.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25/08/2019 21:41 door MarkV.

Kruiswijk voelde zich niet super en had veel last van z’n knie. Hij is gisteren toch hard de hekken in gefietst, aldus zijn ploeg.

Ik stel voor #MooisteRonde

Na z'n eerste tijdverlies in de Tour op La Planche werd er ach en wee geroepen, maar het kwam uiteindelijk toch nog redelijk goed. Niet dat ik dat nu verwacht, ik denk dat ie toch best vermoeid is van die Tour en de gevolgen. Nu dus die blessure, en de wetenschap dat Roglic er stukken beter voorstaat. Kruijs gaat knechten.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25/08/2019 22:32 door Koppizoektwachtwoord.

Kruijs gaat naar huis.

Poels rijdt nooit een hele ronde goed. Sowieso gaat Ineos het ploegenklassement niet winnen dit jaar. Medekopman Hart ook op bijna 10 minuten.