Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
74th La Vuelta ciclista a España (2.UWT) Stage 13 » Bilbao › Los Machucos. Monumento Vaca Pasiega (166.4k)
Gepost door Clavan
Voorbeschouwing wielerflits:
Het etappeprofiel van de dertiende Vuelta-rit heeft meer wat weg van een omgekeerde zaag: het gaat continu op en af met beklimmingen van tweede en derde categorie. Het zwaartepunt volgt evenwel in de laatste zeven kilometer, met de steile Los Machucos.
Parcours
Het is niets voor de Vuelta a España, maar we hebben al een paar dagen geen aankomst bergop meer gehad. Na de individuele tijdrit in het zuiden van Frankrijk en etappes naar Urdax en Bilbao, finisht het peloton vrijdag op de flanken van de ontzettend steile Alto de Los Machucos. Wie de Alto de Arraiz (de scherprechter van de etappe van donderdag, red.) al zwaar vindt, zal steil achterover slaan bij het zien van Los Machucos, zoals de klim ook wel wordt genoemd.
Maar laten we beginnen bij het begin, in startplaats Bilbao, waar Philippe Gilbert donderdag een prestigieuze ritzege pakte. Het peloton koerst aanvankelijk over Baskische wegen, maar we trekken al snel richting het westen en de nabijgelegen regio Cantabrië. De eerste twintig kilometer van de twaalfde etappe zijn nog relatief vlak, maar dan begint het al voorzichtig te klimmen naar Traslaviña.
Enkele kilometers na de passage door Traslaviña zijn de eerste bergpunten te verdienen op de Alto de la Escrita (5,9 km aan 4%) van derde categorie. De Escrita is de eerste van in totaal zeven beklimmingen, en laat het nu toevallig ook de makkelijkste helling zijn die de renners krijgen voorgeschoteld. Na een relatief korte afdaling gaat het meteen weer omhoog naar de top van de Alto de Ubal (7,9 km aan 6%).
Na de Ubal is het even gedaan met klimmen, maar niet voor lang, want na 73 kilometer is het tijd voor de Collado del Asón (13 km aan 3,9%), gelegen in het wonderschone natuurpark Collados del Asón. De Asón moet het zeker niet hebben van zijn stijgingspercentages, het is wel de langste beklimming van deze etappe. Het peloton – of wat daar nog van over is – zal waarschijnlijk in blok naar boven rijden.
Nee, dan is het meer uitkijken naar de Puerto de Alisas (8,5 km aan 6%), die al vrij snel na de afdaling van de Collado del Asón opdoemt. Eenmaal boven op de Alisas is het nog zestig kilometer tot het vreselijke monster met de naam Los Machucos, dus is het maar de vraag of we hier spektakel te zien krijgen. Al helemaal omdat het een tijdje duurt vooraleer we beginnen aan de volgende beklimming.
Miguel Ángel López en Alberto Contador worden aangemoedigd tijdens Los Machucos – foto: Cor Vos
Na een vlakke tussenfase van zo’n twintig kilometer begint het wegdek weer zoetjesaan omhoog te lopen, maar pas op 35 kilometer van de meet zien de renners het bordje ‘comienza el puerto’, wat de inleiding is voor de Puerto de Fuente Las Varas (6,3 km aan 4,5%). De Puerto de Fuente Las Varas… Het is een schitterende naam, maar echt steil is de beklimming niet. Dat geldt ook voor de daaropvolgende Puerto de la Cruz de Usaño (4,2 km aan 4,7%).
Het is toch vooral wachten op de inleidende flanken van de slotklim. Na de Puerto de la Cruz de Usaño is het nog goed dertien kilometer tot de voet van Los Machucos, waar het allemaal moet gebeuren tussen de klassementsrenners. De Alto de Los Machucos (6,8 km aan 9,2%) werd twee jaar geleden ontdekt door de organisatie, die besloot een finish te organiseren op de top van dit Cantabrische monster.
Dat beviel blijkbaar zo goed, dat we twee jaar later alweer terugkomen voor een nieuwe finish op Los Machucos, een bijzonder onregelmatige maar loodzware beklimming. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen dat het een ideale col is voor de springveren, die de voorkeur geven aan hollen en stilstaan. Stroken van twintig procent worden regelmatig afgewisseld met vlakke en zelfs licht dalende stukken.
En toch zullen de verschillen groot zijn op de top van de 880 meter hoge Los Machucos, aangezien de renners ook drie kilometer moeten klimmen aan ruim 13%. Daar komt nog bij dat het wegdek op 2,5 kilometer van de finish drastisch verandert, van een gewone (maar niet al te beste) asfaltweg naar een soort betonplaat met geulen, die overdwars in het wegdek zijn gestoken om extra grip te verlenen aan naar boven tuffende auto’s.
Alberto Contador, dansend op de pedalen – foto: Cor Vos
Het is slechts van korte duur, maar het zorgt wel voor extra dynamiek. We zagen het twee jaar geleden, toen we een duel op het scherpst van de snede kregen tussen een dansende Alberto Contador en een krasselende Chris Froome. De Britse ronderenner piepte en kraakte, maar wist zijn rode leiderstrui te behouden, al had hij daar wel een heel sterke ploeg voor nodig.
De ritzege ging naar de Oostenrijker Stefan Denifl, die als vroege vluchter uit de greep wist te blijven van Contador. Inmiddels kennen we het geheim van de Oostenrijker… Hierdoor mag de inmiddels gestopte Spanjaard zich officieel de eerste winnaar noemen op Los Machucos. Wie treedt vrijdagmiddag in de voetsporen van de drievoudig Vuelta-winnaar?
Start: 12.58 uur in Bilbao
Finish: 17.20-17.51 uur op Los Machucos
Favorieten
Zoals reeds geschreven is de beklimming van Los Machucos er eentje voor de springveren, die de voorkeur geven aan hollen en stilstaan. Verwacht wordt dat de verschillen groot zijn op de top van deze 880 meter hoge slotklim. Net als twee jaar geleden, toen Chris Froome een zware dag kende. De concurrenten van Primož Roglič zullen handenwrijvend in het routeboek hebben gebladerd en de verloren tijd uit de individuele tijdrit goed willen maken.
Bij die vorige aankomst op Los Machucos was Miguel Ángel López derde, waarmee hij aantoonde dat hij een belangrijke kanshebber is op deze loodzware klim. De Colombiaan zag in de rit tegen de klok naar Pau zijn achterstand op de rode trui oplopen van zeventien seconden tot meer dan twee minuten, waardoor hij wel moet aanvallen. Gezien de tegenstand zal hij die achterstand niet in een keer van de tabellen vegen, maar in deze etappe liggen voldoende kansen om tijd goed te maken. Richting Bilbao plaatste hij al een speldenprik op de laatste klim, die uiteindelijk niets opleverde.
In de gelederen van Movistar gold Nairo Quintana aanvankelijk als leider, maar anderhalve week na de start in Torrevieja heeft Alejandro Valverde de rollen omgedraaid. De wereldkampioen staat tweede in het klassement en toonde in de etappes naar Javalambre, Mas de la Costa en Cortals d’Encamp al aan gewaagd te zijn aan rode trui Primož Roglič. Door de tijdrit is de achterstand van de Spanjaard opgelopen tot bijna twee minuten, waardoor ook hij zal moeten aanvallen.
Daarmee is de naam van Nairo Quintana ook meteen gevallen. Net als Valverde kan ook de Colombiaan hier winnen op Los Machucos. Het lichtgewicht van amper 59 kilogram wist al etappewinst te pakken in Calpe en moest op de klim naar Cortals d’Encamp, die onder erbarmelijke omstandigheden werd afgewerkt, alleen Tadej Pogačar voorlaten in de daguitslag. Daarmee steekt hij zichtbaar in goede vorm en in deze twaalfde etappe vindt hij, na zijn moeizame tijdrit, weer zijn terrein.
Primož Roglič heeft dankzij zijn formidabele optreden in de tijdrit een royale voorsprong op de drie bovengenoemde renners. Valverde en López volgen op om en nabij de twee minuten, voor Quintana is de achterstand al drie minuten. Daardoor hoeft de Sloveen van Jumbo-Visma niet per se de etappe te winnen, de tegenstand volgen is al voldoende. Maar als de dagwinst voor het oprapen ligt, zal hij iedere buitenkans met beide handen aangrijpen: dat weten we inmiddels van hem. Bekend is dat Rogla ook uitstekend uit de voeten kan op korte, steile aankomsten.
Na zijn ritwinst op Cortals d’Encamp en zijn hoge positie in het klassement kunnen we onmogelijk wegkijken van Tadej Pogačar. Roglič’ landgenoot is weliswaar pas 20 jaar oud en daarmee de benjamin van deze uitgave van de Vuelta a España, maar hij verbaast dagelijks de volgers van de Spaanse rittenkoers. Zijn aanzet die de sleutel bleek voor zijn etappezege, maakt hem opnieuw een kanshebber voor het dagsucces. Donderdag in Bilbao passeerde hij de finish naast Roglič. De twee landgenoten gaven elkaar een boks. Trekken ze de komende dagen samen op?
Daniel Felipe Martínez hangt al sinds de eerste dag rond de twintigste plaats in het klassement. Soms een paar plekken erboven, soms enkele eronder. Zijn ploeg EF Education First werd weliswaar geplaagd door vroege opgaves van onder anderen Rigoberto Urán, maar de jonge renner lijkt er niet door van de wijs te zijn geraakt. In Pau besloot hij de tijdrit namelijk op de tiende plaats. Zijn achterstand in het klassement is inmiddels voldoende om wat vrijheid te krijgen. Op weg naar Bilbao kwam hij op bijna tien minuten over de streep. Mogelijk heeft hij zich gespaard.
Tot slot willen we nog enkele renners aanstippen, die we in het klassement terugvinden tussen de tiende en 25ste plek. Dit zijn renners die ver genoeg staan in het klassement om niet als bedreiging te worden gezien door de favorieten voor de eindzege, maar wel graag de dagzege pakken of willen opschuiven in de ranking. Denk hierbij aan de springveren Esteban Chaves (Mitchelton-Scott) en Sergio Higuita (EF Education First) en aan Pierre Latour (AG2R La Mondiale) en Mikel Nieve (Mitchelton-Scott).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Miguel Ángel López
*** Nairo Quintana, Alejandro Valverde
** Primož Roglič, Tadej Pogačar, Daniel Felipe Martínez
* Esteban Chaves, Sergio Higuita, Pierre Latour, Mikel Nieve
1Primoz Roglic (Slo) Team Jumbo-Visma 44:52:08
2Alejandro Valverde (Spa) Movistar Team 0:01:52
3Miguel Angel Lopez (Col) Astana Pro Team 0:02:11
4Nairo Quintana (Col) Movistar Team 0:03:00
5Tadej Pogacar (Slo) UAE Team Emirates 0:03:05
6Carl Fredrik Hagen (Nor) Lotto Soudal 0:04:59
7Rafal Majka (Pol) Bora-Hansgrohe 0:05:42
8Nicolas Edet (Fra) Cofidis, Solutions Credits 0:05:49
9Dylan Teuns (Bel) Bahrain-Merida 0:06:07
10Wilco Kelderman (Ned) Team Sunweb 0:06:25
2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 06/09/2019 09:18 door Clavan.
Het etappeprofiel van de dertiende Vuelta-rit heeft meer wat weg van een omgekeerde zaag: het gaat continu op en af met beklimmingen van tweede en derde categorie. Het zwaartepunt volgt evenwel in de laatste zeven kilometer, met de steile Los Machucos.
Parcours
Het is niets voor de Vuelta a España, maar we hebben al een paar dagen geen aankomst bergop meer gehad. Na de individuele tijdrit in het zuiden van Frankrijk en etappes naar Urdax en Bilbao, finisht het peloton vrijdag op de flanken van de ontzettend steile Alto de Los Machucos. Wie de Alto de Arraiz (de scherprechter van de etappe van donderdag, red.) al zwaar vindt, zal steil achterover slaan bij het zien van Los Machucos, zoals de klim ook wel wordt genoemd.
Maar laten we beginnen bij het begin, in startplaats Bilbao, waar Philippe Gilbert donderdag een prestigieuze ritzege pakte. Het peloton koerst aanvankelijk over Baskische wegen, maar we trekken al snel richting het westen en de nabijgelegen regio Cantabrië. De eerste twintig kilometer van de twaalfde etappe zijn nog relatief vlak, maar dan begint het al voorzichtig te klimmen naar Traslaviña.
Enkele kilometers na de passage door Traslaviña zijn de eerste bergpunten te verdienen op de Alto de la Escrita (5,9 km aan 4%) van derde categorie. De Escrita is de eerste van in totaal zeven beklimmingen, en laat het nu toevallig ook de makkelijkste helling zijn die de renners krijgen voorgeschoteld. Na een relatief korte afdaling gaat het meteen weer omhoog naar de top van de Alto de Ubal (7,9 km aan 6%).
Na de Ubal is het even gedaan met klimmen, maar niet voor lang, want na 73 kilometer is het tijd voor de Collado del Asón (13 km aan 3,9%), gelegen in het wonderschone natuurpark Collados del Asón. De Asón moet het zeker niet hebben van zijn stijgingspercentages, het is wel de langste beklimming van deze etappe. Het peloton – of wat daar nog van over is – zal waarschijnlijk in blok naar boven rijden.
Nee, dan is het meer uitkijken naar de Puerto de Alisas (8,5 km aan 6%), die al vrij snel na de afdaling van de Collado del Asón opdoemt. Eenmaal boven op de Alisas is het nog zestig kilometer tot het vreselijke monster met de naam Los Machucos, dus is het maar de vraag of we hier spektakel te zien krijgen. Al helemaal omdat het een tijdje duurt vooraleer we beginnen aan de volgende beklimming.
Miguel Ángel López en Alberto Contador worden aangemoedigd tijdens Los Machucos – foto: Cor Vos
Na een vlakke tussenfase van zo’n twintig kilometer begint het wegdek weer zoetjesaan omhoog te lopen, maar pas op 35 kilometer van de meet zien de renners het bordje ‘comienza el puerto’, wat de inleiding is voor de Puerto de Fuente Las Varas (6,3 km aan 4,5%). De Puerto de Fuente Las Varas… Het is een schitterende naam, maar echt steil is de beklimming niet. Dat geldt ook voor de daaropvolgende Puerto de la Cruz de Usaño (4,2 km aan 4,7%).
Het is toch vooral wachten op de inleidende flanken van de slotklim. Na de Puerto de la Cruz de Usaño is het nog goed dertien kilometer tot de voet van Los Machucos, waar het allemaal moet gebeuren tussen de klassementsrenners. De Alto de Los Machucos (6,8 km aan 9,2%) werd twee jaar geleden ontdekt door de organisatie, die besloot een finish te organiseren op de top van dit Cantabrische monster.
Dat beviel blijkbaar zo goed, dat we twee jaar later alweer terugkomen voor een nieuwe finish op Los Machucos, een bijzonder onregelmatige maar loodzware beklimming. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen dat het een ideale col is voor de springveren, die de voorkeur geven aan hollen en stilstaan. Stroken van twintig procent worden regelmatig afgewisseld met vlakke en zelfs licht dalende stukken.
En toch zullen de verschillen groot zijn op de top van de 880 meter hoge Los Machucos, aangezien de renners ook drie kilometer moeten klimmen aan ruim 13%. Daar komt nog bij dat het wegdek op 2,5 kilometer van de finish drastisch verandert, van een gewone (maar niet al te beste) asfaltweg naar een soort betonplaat met geulen, die overdwars in het wegdek zijn gestoken om extra grip te verlenen aan naar boven tuffende auto’s.
Alberto Contador, dansend op de pedalen – foto: Cor Vos
Het is slechts van korte duur, maar het zorgt wel voor extra dynamiek. We zagen het twee jaar geleden, toen we een duel op het scherpst van de snede kregen tussen een dansende Alberto Contador en een krasselende Chris Froome. De Britse ronderenner piepte en kraakte, maar wist zijn rode leiderstrui te behouden, al had hij daar wel een heel sterke ploeg voor nodig.
De ritzege ging naar de Oostenrijker Stefan Denifl, die als vroege vluchter uit de greep wist te blijven van Contador. Inmiddels kennen we het geheim van de Oostenrijker… Hierdoor mag de inmiddels gestopte Spanjaard zich officieel de eerste winnaar noemen op Los Machucos. Wie treedt vrijdagmiddag in de voetsporen van de drievoudig Vuelta-winnaar?
Start: 12.58 uur in Bilbao
Finish: 17.20-17.51 uur op Los Machucos
Favorieten
Zoals reeds geschreven is de beklimming van Los Machucos er eentje voor de springveren, die de voorkeur geven aan hollen en stilstaan. Verwacht wordt dat de verschillen groot zijn op de top van deze 880 meter hoge slotklim. Net als twee jaar geleden, toen Chris Froome een zware dag kende. De concurrenten van Primož Roglič zullen handenwrijvend in het routeboek hebben gebladerd en de verloren tijd uit de individuele tijdrit goed willen maken.
Bij die vorige aankomst op Los Machucos was Miguel Ángel López derde, waarmee hij aantoonde dat hij een belangrijke kanshebber is op deze loodzware klim. De Colombiaan zag in de rit tegen de klok naar Pau zijn achterstand op de rode trui oplopen van zeventien seconden tot meer dan twee minuten, waardoor hij wel moet aanvallen. Gezien de tegenstand zal hij die achterstand niet in een keer van de tabellen vegen, maar in deze etappe liggen voldoende kansen om tijd goed te maken. Richting Bilbao plaatste hij al een speldenprik op de laatste klim, die uiteindelijk niets opleverde.
In de gelederen van Movistar gold Nairo Quintana aanvankelijk als leider, maar anderhalve week na de start in Torrevieja heeft Alejandro Valverde de rollen omgedraaid. De wereldkampioen staat tweede in het klassement en toonde in de etappes naar Javalambre, Mas de la Costa en Cortals d’Encamp al aan gewaagd te zijn aan rode trui Primož Roglič. Door de tijdrit is de achterstand van de Spanjaard opgelopen tot bijna twee minuten, waardoor ook hij zal moeten aanvallen.
Daarmee is de naam van Nairo Quintana ook meteen gevallen. Net als Valverde kan ook de Colombiaan hier winnen op Los Machucos. Het lichtgewicht van amper 59 kilogram wist al etappewinst te pakken in Calpe en moest op de klim naar Cortals d’Encamp, die onder erbarmelijke omstandigheden werd afgewerkt, alleen Tadej Pogačar voorlaten in de daguitslag. Daarmee steekt hij zichtbaar in goede vorm en in deze twaalfde etappe vindt hij, na zijn moeizame tijdrit, weer zijn terrein.
Primož Roglič heeft dankzij zijn formidabele optreden in de tijdrit een royale voorsprong op de drie bovengenoemde renners. Valverde en López volgen op om en nabij de twee minuten, voor Quintana is de achterstand al drie minuten. Daardoor hoeft de Sloveen van Jumbo-Visma niet per se de etappe te winnen, de tegenstand volgen is al voldoende. Maar als de dagwinst voor het oprapen ligt, zal hij iedere buitenkans met beide handen aangrijpen: dat weten we inmiddels van hem. Bekend is dat Rogla ook uitstekend uit de voeten kan op korte, steile aankomsten.
Na zijn ritwinst op Cortals d’Encamp en zijn hoge positie in het klassement kunnen we onmogelijk wegkijken van Tadej Pogačar. Roglič’ landgenoot is weliswaar pas 20 jaar oud en daarmee de benjamin van deze uitgave van de Vuelta a España, maar hij verbaast dagelijks de volgers van de Spaanse rittenkoers. Zijn aanzet die de sleutel bleek voor zijn etappezege, maakt hem opnieuw een kanshebber voor het dagsucces. Donderdag in Bilbao passeerde hij de finish naast Roglič. De twee landgenoten gaven elkaar een boks. Trekken ze de komende dagen samen op?
Daniel Felipe Martínez hangt al sinds de eerste dag rond de twintigste plaats in het klassement. Soms een paar plekken erboven, soms enkele eronder. Zijn ploeg EF Education First werd weliswaar geplaagd door vroege opgaves van onder anderen Rigoberto Urán, maar de jonge renner lijkt er niet door van de wijs te zijn geraakt. In Pau besloot hij de tijdrit namelijk op de tiende plaats. Zijn achterstand in het klassement is inmiddels voldoende om wat vrijheid te krijgen. Op weg naar Bilbao kwam hij op bijna tien minuten over de streep. Mogelijk heeft hij zich gespaard.
Tot slot willen we nog enkele renners aanstippen, die we in het klassement terugvinden tussen de tiende en 25ste plek. Dit zijn renners die ver genoeg staan in het klassement om niet als bedreiging te worden gezien door de favorieten voor de eindzege, maar wel graag de dagzege pakken of willen opschuiven in de ranking. Denk hierbij aan de springveren Esteban Chaves (Mitchelton-Scott) en Sergio Higuita (EF Education First) en aan Pierre Latour (AG2R La Mondiale) en Mikel Nieve (Mitchelton-Scott).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Miguel Ángel López
*** Nairo Quintana, Alejandro Valverde
** Primož Roglič, Tadej Pogačar, Daniel Felipe Martínez
* Esteban Chaves, Sergio Higuita, Pierre Latour, Mikel Nieve
1Primoz Roglic (Slo) Team Jumbo-Visma 44:52:08
2Alejandro Valverde (Spa) Movistar Team 0:01:52
3Miguel Angel Lopez (Col) Astana Pro Team 0:02:11
4Nairo Quintana (Col) Movistar Team 0:03:00
5Tadej Pogacar (Slo) UAE Team Emirates 0:03:05
6Carl Fredrik Hagen (Nor) Lotto Soudal 0:04:59
7Rafal Majka (Pol) Bora-Hansgrohe 0:05:42
8Nicolas Edet (Fra) Cofidis, Solutions Credits 0:05:49
9Dylan Teuns (Bel) Bahrain-Merida 0:06:07
10Wilco Kelderman (Ned) Team Sunweb 0:06:25
2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 06/09/2019 09:18 door Clavan.
Hehe 
. Die moet hebben gedacht: 'Hoe kan ik nu nog dommer rijden dan gisteren?'
. Die moet hebben gedacht: 'Hoe kan ik nu nog dommer rijden dan gisteren?'
Kwart voor vijf begint het pas echt. Dus ik kan nog van alles doen.
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.