86th World Championships WE - Road Race (WC) One day race » Bradford › Harrogate (149.4k)

Voorbeschouwing WF:
Historie
Britse vrouwen die hard fietsen… Dikke kans dat u nu denkt aan hedendaagse toppers als de zusjes Barnes of de onvermijdelijke Elizabeth Deignan, die hoopt bij het WK in haar achtertuin de show te stelen. Laura Trott, Lucy Garner en de ons op zo’n tragische wijze ontvallen Sharon Laws zijn ook namen die u ook zonder al te grote kennis van het damespeloton kunt kennen. En wat te denken van historische grootheden als Nicole Cooke en Emma Pooley?

Maar laat de naam Beryl Burton vallen en de meeste mensen kijken je maar wat verdwaasd aan. En dat is onterecht, want zij is een van de grootste rensters aller tijden. Vijf keer won ze de wereldtitel op de individuele achtervolging en het WK op de weg was ook twee keer voor haar. Deze week kijkt ze van boven toe hoe het peloton over haar trainingswegen in haar geliefde Yorkshire knalt.

Voor een van haar meest legendarische verhalen over haar moeten we terug naar 17 september 1967. In de twaalf uur van Otley – een van de plaatsen die wordt aangedaan tijdens de wegrit – is ze op weg naar het wereldrecord over twaalf uur. Dat niet alleen, ze haalt ook nog eens een van de beste (mannelijke) tijdrijders van het land in. Wanneer Burton Mike McNamara passeert biedt ze hem een snoepje aan.

Ze stopte uiteindelijk 45 seconden te vroeg met haar tijdrit aangezien ze vond dat ze wel genoeg had gedaan. Het zou twee jaar duren voor een man haar wereldrecord (277 mijl, oftewel bijna 450 kilometer) af zou pakken. Deze en meer anekdotes over de bijna vergeten kampioen passeren tijdens de diverse uitzendingen van de wegrit voor vrouwen ongetwijfeld de revue.

Laatste tien winnaressen WK wegwedstrijd voor vrouwen
2018: Anna van der Breggen
2017: Chantal Blaak
2016: Amalie Dideriksen
2015: Elizabeth Deignan
2014: Pauline Ferrand-Prevot
2013: Marianne Vos
2012: Marianne Vos
2011: Giorgia Bronzini
2010: Giorgia Bronzini
2009: Tatiana Guderzo

Vorig jaar
Wat kun je doen in drie minuten en 42 seconden? Doorgaans kun je in die tijd een prima kop koffie zetten, een lichte lunch prepareren en het opschonen van je inbox moet in dat tijdsbestek ook kunnen. En zo zijn nog heel wat activiteiten te verzinnen. Op 29 september 2019 was Anna van der Breggen rond een uur of half vijf ’s middags al drie minuten en 42 seconden wereldkampioene toen de nummer twee over de streep kwam. Daarin deed ze bovenal een ding: genieten. En terecht.

Tot op die magische septemberdag was het vooral net-niet voor Van der Breggen op wereldkampioenschappen. In 2012 werd ze bij haar debuut gelijk vijfde. Ze reed een sterke wedstrijd en in Limburg loodste ze uiteindelijk Marianne Vos naar de titel. Een jaar later was ze wederom van goudwaarde voor Vos en zelf snelde ze naar een vierde plaats. Vanwege een vreselijke valpartij in de ploegentijdrit van Ponferrada kon ze in 2014 niet deelnemen aan de wegwedstrijd, maar een jaar later kwamen haar eerste medailles. In het Amerikaanse Richmond werd ze derde op de ploegentijdrit, kwam ze een paar tellen tekort voor goud op de tijdrit en ook in de wegrit was het net-niet. Achter Elizabeth Deignan (toen nog een Armitstead) sprintte ze naar het zilver.

En net-niet bleef voor AVDB het thema, alhoewel ze buiten de wereldkampioenschappen natuurlijk meer dan genoeg prijzen pakte. Ze grossierde in eremetaal, maar een regenboogtrui ontbrak nog in haar kledingkast. Tot de 29ste september van het jaar 2018. Op het klauterparcours rondom de Oostenrijkse stad Innsbruck snelde ze op ongenaakbare wijze naar de wereldtitel. Maar voor Van der Breggen haar duivels ontbond was er al een hoop gebeurd.

Sanabria Sanchez en Aurelo Nerlo en Lotta Lepistö kregen het in de openingsfase op hun heupen. Ze hadden geen illusie om vooruit te blijven, maar ze kleurden wel de koers in de openingsfase. Maar dat was niet het belangrijkste wat tijdens de eerste koersuren gebeurde. Dat was namelijk een valpartij op 95 kilometer van de meet, waarbij Ellen van Dijk en Annemiek van Vleuten betrokken waren. Allereerst leek de schade mee te vallen aangezien voor Van Vleuten, maar het tegendeel bleek waar. Wonderwel kwam de Gelderse nog over de finish als achtste, maar ze verliet Innsbruck met een kapotte knie.

Fast forward naar iets meer dan veertig kilometer voor de finish. Op de tweede van drie beklimmingen op weg naar het skioord Igls viel de beslissing dankzij een Hollandse drietrapsraket. Vanuit het peloton was het eerst Lucinda Brand die een poging waagde. Haar aanval werd overgenomen door, jawel, Annemiek van Vleuten. De daaropvolgende demarrage kwam op naam van Anna van der Breggen en deze aanval bleek de juiste.

Het was nog 42 kilometer tot de finish, hetgeen doorgaans niet een afstand is voor een solo, maar voor Van der Breggen was dat wel het geval. Ze reed in één ruk naar een groepje met Ellen van Dijk, Elena Pirrone, Coryn Rivera, Malgorzata Jasinska, Emilia Fahlin en de gevaarlijke Amanda Spratt toe. Laatstgenoemde kon nog heel even weerstand bieden, maar nog voor de top van de klim was Van der Breggen ook van de linke Australische af.

Voor Van der Breggen was het vervolgens een relatief simpel karwei: zonder brokken beneden komen, om nog één volledige omloop af te werken. En de geboren Hasseltse deed precies dat. Onverstoorbaar snelde ze met machtige pedaalslagen alsmaar verder weg van al haar concurrentes.

Parcours
Goed twintig kilometer rijden van het geboortehuis van Burton ligt de plek waar de rensters zich verzamelen om aan de wegrit te beginnen. Centenary Square, in het centrum van Bradford, is beslist niet de lelijkste startlocatie voor een koers. Vanaf het plein is het een dik kwartier rijden naar de plek waar met de vlag zal worden gezwaaid, Otley Road. Na zeven kilometer breekt het eerst kippenvelmoment aan voor Elizabeth Deignan. In Otley rijdt ze namelijk door haar geboorteplaats.

Het wordt sowieso een trip down memory lane voor de Britse topfavoriete. Zo passeert ze haar oude huis, haar oude school en de kerk waar ze het jawoord gaf aan de liefde van haar leven, Philip Deignan. Ze heeft iedere meter van het WK-parcours al meerdere malen gereden en zal bij wijze van spreken weten waar elke putdeksel ligt. Ze weet sowieso dat het na een kilometer of dertien voor het eerst serieus klimmen geblazen is. Norwood Edge is een eerste rothelling, een kilometer of dertig later doemt met de Lofthouse de zwaarste helling van de dag op.

De statistieken voor de heuvel in de Yorkshire Dales liegen er niet om. Het steile onding langs stenen muurtjes zou voor een favoriet met wonderbenen een uitgelezen plek kunnen zijn om de benen eens los te schudden. Het zal vermoedelijk niet de plek zijn waar je de koers gaat winnen, maar een onachtzame renster kan de koers er wel verliezen. Vanaf de top is het een kilometer of dertig in voornamelijk dalende lijn rijden naar Ripon, waar eerder deze week de tijdrit startte. Het is tevens de plek waar de rensters halverwege zullen zijn.


Eenmaal in Ripon begint het wegdek te golven en dat blijft het doen tot aan de meet. De karavaan passeert de ruïne van het cisterciënzer klooster Fountains Abbey, dat op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat, en via de nederzettingen Shaw Mill, Birstwith, Clapham Green en Hampstwaithe komen de rensters uiteindelijk uit op de A59. Deze weg voert de meute naar het centrum van Harrogate, waar nog drie (inmiddels bekende) omlopen op het programma staan.

Over het rondje is al genoeg gezegd en geschreven. Het is eigenlijk nergens vlak en het is voornamelijk in het tweede deel van de omloop best technisch. Na 150 kilometer ligt de finish in het kuurstadje ter hoogte van Victoria Avenue in een vals stijgende straat. De rensters hebben dan om en nabij de 2.400 hoogtemeters achter de kiezen. Een behoorlijk pittige beproeving dus!

Datum: Zaterdag 28 september
Traject: Bradford – Harrogate
Afstand: 150 kilometer

Start: 11.40 uur / 12.40 uur
Finish: 15.35-16.00 uur / 16.35-17.00 uur

Favorieten
Het zou een uitspraak van Gary Lineker kunnen zijn: “Vrouwenwielrennen is simpel. Een peloton vrouwen rijdt een wedstrijd en aan het einde wint een Nederlandse.” En inderdaad, een aanzienlijk deel van de grote koersen wordt deze dagen gewonnen door een dame uit de Lage Landen, maar dat wil niet zeggen dat het bij voorbaat al vaststaat dat de wereldtitel voor een van hen zal zijn.

Favoriet bij de meeste wedkantoren en bij het leeuwendeel van de volgers is Marianne Vos. En da’s niet alleen vanwege haar reputatie, maar vooral omdat ze dit jaar weer op ouderwetse wijze de overwinningen aaneen rijgt. Haar teller staat nu op negentien overwinningen in het wegseizoen en de twintigste zou zomaar eens de mooiste kunnen worden. In het klassieke voorjaar hield ze zich misschien nog wat in na een druk crossseizoen, toen zegevierde ze namelijk ‘slechts’ in de Trofeo Alfredo Binda, maar daarna ging het goed lopen. La Course, de Giro Rosa (vier ritten), de Ronde van Noorwegen (drie ritten en het klassement), de Ronde van de Ardèche (vijf etappes en het klassement) en zelfs de Tour de Yorkshire (rit- en eindzege). Vos kwam, Vos zag, Vos overwon.

Komt er na 2006, 2012 en 2013 een vierde wegtitel bij? Dan zou de Brabantse veelvraat op gelijke hoogte komen met de legendarische Yvonne Reynders. Het parcours zou in ieder geval geknipt voor haar moeten zijn. Met haar vinnigheid en haar intervalvermogen is Vos keer op keer in staat om de concurrentie pijn te doen op een van de oplopende stukken. Ook voor het technische werk hoeft ze niet bang te zijn. Daarnaast zullen maar weinig rensters haar kunnen kloppen als het uitdraait op een sprint naar de meet. Zeker als de koers al slopend is geweest.

Maar de Nederlandse ploeg heeft zoals gezegd meerdere ijzers in het vuur die het net zo goed zouden kunnen afmaken. Anna van der Breggen mag als titelverdedigster natuurlijk niet onbenoemd blijven. Niet alleen omdat ze de uittredend kampioene is en een waardig wereldkampioene is gebleken, maar vooral omdat ze op dit parcours ook haar ei goed kwijt zou moeten kunnen. Behoudens pech gaat de Koningin van de Waalse Pijl zeker een rol van betekenis spelen in de koers. Met haar heb je een geweldige ploeggenote die veel mogelijke problemen kan oplossen, of als bliksemafleider kan fungeren. Maar Van der Breggen is natuurlijk ook iemand die voor eigen succes kan gaan.

Ze heeft natuurlijk niet de pure explosie van Vos, dus ze zal de laatste meters waarschijnlijk in haar eentje willen afleggen. Misschien schudt de Hasseltse wel weer een fraai nummertje als in de Grote Prijs van Plouay uit haar benen. Daar was een verschroeiende versnelling genoeg om de concurrentie af te schudden, waarna ze de pedalen kon blijven geselen op weg naar de zege.

Annemiek van Vleuten beleefde afgelopen dinsdag niet de allerbeste dag uit haar carrière. Ze moest in de tijdrit haar meerdere erkennen in zowel Van der Breggen als de ongenaakbare Chloé Dygert Owen, waarmee ze na twee jaar afscheid moest nemen van haar geliefde regenboogtrui. Maar ze heeft nog een herkansing. In de wegwedstrijd zou ze immers ook gewoon kunnen winnen. Het zou niet alleen een fabuleuze manier om sportieve revanche te nemen op de wegrit van Innsbruck, het zou bovenal een bekroning zijn van alweer een prachtseizoen.

Een jaar geleden werd na haar kniebreuk door doemdenkers gevreesd voor het einde haar wielercarrière, maar Van Vleuten vocht zich weer terug uit het dal. De tweede koers na haar revalidatie, Strade Bianche, won ze met groot vertoon van macht. Ook het restant van haar voorjaar was puik, net als de de Giro Rosa waarin ze haar titel verdedigde. Of ze nu wereldkampioene wordt of niet, het jaar van Van Vleuten mag als ‘geslaagd’ worden omschreven.

Naast de Grote Drie heeft Nederland nog meer rensters die het kunnen afmaken. Sterker nog: eigenlijk zouden ze er allemaal toe in staat moeten zijn. Kijkt u dus niet raar op als een Lucinda Brand, Floortje Mackaij of Demi Vollering er met de regenboogtrui vandoor gaat. Als de koerssituatie het toelaat is alles mogelijk, zolang maar een Oranjevrouw de beste papieren heeft.

Mag Van Vleuten deze trui volgend jaar dragen tijdens wegkoersen? – foto: Cor Vos
Een traditioneel tweede sterk blok is Italië. Ga maar na: ex-wereldkampioene Tatiana Guderzo, Elisa Balsamo, Marta Cavalli, Elisa Longo Borghini en Soraya Paladin. Namen om u tegen te zeggen. Met name Longo Borghini (haar prestatie op de Team Relay was indrukwekkend) en Paladin (dit jaar definitief aangesloten bij de wereldtop) zouden in een zeer zware koers zeker boven moeten kunnen komen drijven. En dan hebben we de grootste WK-troef nog niet genoemd: Marta Bastianelli.

We noemen de Ronde van Drenthe, de Vårgårda Road Race en natuurlijk Vlaanderens Mooiste. Beastianelli, zoals velen de Italiaans kampioene na haar uitmuntende seizoen noemen, heeft niet alleen het fysieke vermogen, ze is tactisch ook nog heel sterk en dat bewees ze onder meer in die drie grote koersen. Vooral de wijze waarop ze dit jaar de Ronde van Drenthe naar haar hand zette mogen we uitgenast noemen. En aan het EK in Glasgow hoeven we de Nederlandse ploeg vermoedelijk ook niet meer te herinneren. Om maar te zeggen: met de rappe Bastianelli en haar landgenoten moet ernstig rekening worden gehouden.

In 1995, toen de wereldkampioenschappen werden verreden in en om de Colombiaanse stad Duitama, pakte Jeannie Longo als voorlopig enige vrouw in de geschiedenis de dubbel. Een paar dagen na winst op de tijdrit, zette ze ook de wegkoers naar haar hand. Er is daarna niemand geweest die haar dit kunstje na heeft kunnen doen. Na haar indrukwekkende nummer in de tijdrit is natuurlijk de grote vraag: what about Chloé Dygert Owen? Gaat ze opnieuw gehakt kunnen maken van de concurrentie? De oppositie zal er in ieder geval van doordrongen zijn dat ze haar geen meter ruimte moeten geven. Want als ze haar duivels weet te ontbinden…!

Dygert is niet de enige renster uit de Verenigde Staten die op dit parcours iets klaar zouden kunnen spelen. Coryn Rivera weet de laatste weken weer wat winnen is en ook Ruth Winder zal een rol van betekenis kunnen spelen. Voor haar zal het net als voor Deignan een soort thuiswedstrijd zijn, ze werd immers geboren in Keighley, een plaatsje op nog geen dertig kilometer van Harrogate. Rivera geven we de grootste kans, vooral ook omdat ze zoveel meer is dan enkel een one-trick pony op broekzakformaat. Naast dat ze hard kan sprinten, is ze niet bang om voor het offensief te kiezen. Het zijn eigenschappen die op dit parcours zeker van pas komen.

Hoe leuk ze het in Yorkshire vinden dat Winder in het graafschap ter aarde kwam, het is de fans uit de regio vooral te doen om Elizabeth Deignan. Ze zullen hun Lizzie de hele dag hartstochtelijk aanmoedigen in de hoop haar aan een tweede wereldtitel te helpen. Deignan heeft dit jaar in ieder geval net als Marta Bastianelli laten zien dat het krijgen van een kind niet het einde van je periode als toprenster hoeft te betekenen.

In het voorjaar maakte ze haar rentree en daar maakte ze gelijk mee de koers. In de Women’s Tour toonde ze dat ze nog grote koersen kan winnen en onlangs gaf ze in de Boels Ladies Tour eveneens beslist geen slechte indruk. Kortom: die Deignan gaat er staan. En anders kan het thuispubliek misschien nog rekenen op de zusjes Barnes en – waarom ook niet – Lizzy Banks, de tweede thuisrijdster in de ploeg.

Een traditionele kanshebster op het WK is Katarzyna ‘Kasia’ Niewiadoma. Dat op zich is al een prestatie, want de Poolse is ondanks dat ze al jaren aan de top staat nog altijd een jonge renster. De kans bestaat dat ze aankomende zondag als 25-jarige wakker wordt met het mooiste verjaardagscadeau om haar schouders: de felbegeerde regenboogtrui.

Vanuit het peloton zal Niewiadoma zonder twijfel heel wat felicitaties krijgen, maar cadeaus zullen er op de fiets zeker niet worden uitgedeeld. Daarvoor staat immers te veel op het spel. Ze heeft daarnaast ook geen cadeautjes nodig, want Kasia heeft meer dan genoeg kwaliteiten om het op eigen kracht af kunnen. Haar versnelling heuvelop wordt door velen gevreesd en als ze eenmaal een gat heeft op de rest, kan ze het volhouden tot aan de finish. Zelfs als een Van Vleuten alles geeft in de achtervolging. Op exact deze wijze won ze dit voorjaar de Amstel Gold Race. Kan ze in Harrogate nog eens zo’n straffe stoot uithalen? Ze gaat het in ieder geval proberen, zoveel is zeker.

Denemarken is het laatste land dat er in slaagde om de Nederlandse equipe te veslaan op het WK. Cecilie Uttrup Ludwig was in 2016 onderdeel van de Deense selectie en ze zag toen haar landgenote Amalie Dideriksen naar het goud snellen. Dideriksen wordt nu weer uitgespeeld als speerpunt, en dat is gezien haar reputatie op kampioenschappen geen slecht idee. Als het een sprint wordt behoort ze zeker tot de kanshebsters, al is de sprint heuvelop niet meteen haar grootste kwaliteit.

Maar het aanvalswerk zal van Uttrup Ludwig moeten komen. Als ze op een van de hellinkjes in de finale op de pedalen gaat staan en een grote grimas trekt, weten de televisiekijkers hoe laat het is. Net als bij Niewiadoma kun je bij haar donder op zeggen dat ze het gaat proberen op een van de lastige stroken. En dan kan de rest maar beter snel bij haar in het wiel zitten, want het zou niet de eerste keer dit jaar zijn dat de 24-jarige in volle finale het kaf van het koren scheidt.

Amanda Spratt is op de pure klimparcoursen het meest in haar element, ze zal dan ook reikhalzend uitkijken naar het parcours rond Martigny komend jaar, maar in Harrogate zou ze ook haar plan moeten kunnen trekken. De gedoodverfde favoriet is ze niet, maar ze behoort wel tot het clubje rensters dat de Nederlandse ploeg in ernstige verlegenheid kan brengen.

In het favorietenlijstje is nog maar plaats voor twee rensters, maar we zouden zo twintig rensters kunnen noemen die hier recht op zouden hebben. Zo stuurt Duitsland met Liane Lippert (zeer goed in de Women’s Tour), Lisa Klein (al het hele jaar op dreef), Franziska Koch (de jongste winnares ooit in de Women’s WorldTour) en Lisa Brennauer (behoeft zij nog uitleg?) enkele fraaie namen aan het vertrek. Frankrijk kan ook potten breken met bijvoorbeeld een Audrey Cordon-Ragot of Juliette Labous. De Luxemburgse Christine Majerus zou zeker een ster hebben verdiend, maar de winnares van de jongste Boels Ladies Tour geeft aan niet honderd procent fit te zijn. Dat spreekt niet in haar voordeel.

Verdere outsiders zijn Stine Borgli (Noorwegen), Alison Jackson (Canada), Ashleigh Moolman-Pasio (Zuid-Afrika), Alena Amialiusik (Wit-Rusland), Flavia Oliveira (Brazilië), Rasa Leleivytė (Litouwen) en Anastasiia Chursina (Rusland). De Cubaanse Arlenis Sierra en de beruchte Oezbeekse Olga Zabelinskaya schrijven we ook beter nog maar niet af. België hoopt op een goede prestatie van Sofie De Vuyst. De 32-jarige heeft zeer recent nog goede uitslagen laten zien, dus dat belooft ook zeker voor de wegrit. Misschien geeft het net getekende contract bij Mitchelton-Scott haar wel vleugels en stijgt ze in de titelstrijd boven zichzelf uit?

We moeten eerlijk zijn, de kans de De Vuyst de wegrit gaat winnen is niet groot. Maar ze heeft afgelopen seizoen wel in vele pittige koersen bewezen zeer goed vooraan mee te kunnen doen. Winst in de Brabantse Pijl, zevende in de GP Plouay en nog een hele trits ereplaatsen zijn adelbrieven die ze dit jaar kan voorleggen. Een perfecte ‘steen in de kikkerpoel’?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Marianne Vos
*** Elizabeth Deignan, Marta Bastianelli
** Katarzyna Niewiadoma, Anna van der Breggen, Annemiek van Vleuten
* Amanda Spratt, Cecilie Uttrup Ludwig, Coryn Rivera, Sofie De Vuyst

Ik heb hier echt zin in. Hopelijk komt Vos niet gevangen te zitten in de overmacht van de Nederlandse ploeg.

Laten we eerst die overmacht eens zien uit te spelen...……..en dat er geen 3e …. (zelfcensuur) mee aan de haal gaat
gr

Annemiek zou ook een mooie winnaar zijn. Wereldtitel op de weg is het enige dat nog ontbreekt op haar magistrale erelijst.

Euh....wat dacht je van Olympisch goud op de weg? Wat zou ik haar dat gunnen in Tokio!

Kan zijn, maar ik supporter echt specifiek voor levende legende Vos. Een Van der Breggen of Floortje Mackai met het goud, dat hoeft van mij niet zo in deze race.

Ok, Vos staat bij mij natuurlijk ook op 1
gr

Ik wil Van Vleuten als winnares WK. Met Vos heb ik niet zo veel.

Olympisch goud in de wegrit ook natuurlijk. Maar daar zijn maar zo weinig kansen op, dat ik haar dat vergeef als ze dat niet op haar palmares heeft.

Toch allemaal wel het verschil tussen een hele mooie en een magistrale erelijst....
gr

Uiteraard volledige support voor mijn leeftijd- en gemeentegenote. Hup Marianne!

Gelost worden na 1.5km, ook dat is het WK vrouwenwielrennen

Op Lofthouse zet Van Vleuten iedereen te kijk, voorlopig al driekwart minuut weggereden.

Eén mogelijk probleem, nog 104km

Wat een prachtige omgeving daar, die open stukken met de wind die vrij spel heeft, dat wordt een WK om duimen en vingers van af te likken.

Inderdaad, de zin voor morgen neemt alleen maar toe.

En hoe fijn dat de Belgen ook gewoon om 9.00 uur al beginnen met de uitzending

Sub Culture Schreef:
-------------------------------------------------------
> Wat een prachtige omgeving daar, die open stukken
> met de wind die vrij spel heeft, dat wordt een WK
> om duimen en vingers van af te likken.

Past U wel even op, Sub, snuit van te voren even Uw neus! Froommie zit nog maar net weer op de fiets.

Nog 90km

Van Vleuten
8 dames met o.a. vd Breggen op 50"
Peloton 2'30

Longo Borghini, Paladin, Dygert, Deignan, Kloppenburg, Spratt en Ludwig zijn de dames in de groep vd Breggen

Nederland rijdt Oranje in de prak.

Vos lijkt over.

Inderdaad, Nederland moet bijna zelf gaan rijden in het peloton

Net als het het WK tijdrijden bij de mannen is dat je 14 km/uur langzamer kan gaan dan de winnaar.

Nog 68km

Vleuten
Groep vd Breggen 53"
Peloton 2'35

Verloopt toch niet onaardig? Vd Breggen hoeft niets te doen.
Dat vos niet meekan, blijkt daaruit dat het toch zwaarder is dan gedacht qua klimwerk?(indachtig morgen)

1.28 nu voor van Vleuten

Die klim ver van de finish wel ja, maar die zit niet in de lokale omloop.

Vos zat gewoon de hele tijd mee. Toen Deignan in de uitloper van de klim de achtervolging op gang trok net toen de groepen leken samen te smelten, liet Vos het aan een Spaanse om het dicht te rijden maar die kon dat niet. Lijkt me een inschattingsfout maar niet zozeer niet meekunnen.

Gaat Miek er een solo van 100km van maken? Dat heeft zelfs Froome nog niet aangekund

Nog 49km

Van Vleuten
Groep vd Breggen 1'44
Peloton 3'07

Groepje achtervolgers rijdt vooral tegen elkaar

Schrijf maar op
1. Van Vleuten
2. Vos (demareert uit groepje zodra achterstand tov groep 1 minder dan 30 seconden is).
3. Vd Breggen

De winnaar zit vooraan.

Herbert Dijkstra over Van Vleuten: "ze zit prachtig op de fiets, een echte stilist".



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/09/2019 15:59 door Curzio.

Het lijkt erop dat vooral Deignan de inschattingsfout maakte door niet alle groepjes samen te laten vallen maar zelf een achtervolging op gang te brengen met Vd Breggen in het wiel en allerlei andere balast. Vos ging er mogelijk vanuit dat er getemporiseerd zou worden.

Hoe dan ook door de overmacht van de Nederlandse vrouwen weer een heel vreemd koersverloop. Van Vleuten grijpt de kans die er voor haar lag, de overige Nederlandsen hebben het vervolgens niet in eigen hand. Het is wel een heel eerlijke ploegentactiek. Als ze volledig voor Vos waren gegaan had die ook gewonnen. En als Van Vleuten alsnog stilvalt dan wint Vd Breggen.

Nou maar hopen dat er geen Italiaanse 2e wordt..

Waar Eekhoff van zijn overwinning werd bestolen omdat ie 100 kilometer reed, zal de UCI-maffia wel een regel vinden dat 100km solo verboden is...
gr

Zeer verkeerd gezien, dit nummer van Van Vleuten is echt ongekend

Ik pleit voor grotere ploegen bij de vrouwen.

Vos heeft al even in dit soort serieuze koersen niet gewonnen. En zat erbij en ging eraf, die zou niet winnen vandaag.
Fantastisch wat van Vleuten doet.

Qua koersverloop wel erg saai zo.

Deignan heeft tactisch geblunderd en zichzelf in de vernieling gereden.

VdBreggen nu terug bij Dygert, met hulp van Longoborghini. Die Dygert is wel heel sterk.

We naderen het punt, dat de virtuele tijdrit begint.

Er zijn geluiden, dat de vrouwen best veel langer kunnen rijden. Gebaseerd op de constatering, dat de vrouwen hun wedstrijden intensiever rijden dan de mannen.
Maar kijkend naar dit historische tafereel kan dat plan volgens Horsie nog maar beter even op de plank blijven liggen.
In haar tijd was Beryl Burton over een halve dag beter dan de Britse mannen. Met Annemiek zal dit natuurlijk niet dezelfde kant opgaan, maar dit is wel heel kras.

De usual suspects bij de mannen raken langzamerhand in paniek. Welke takketiek rendeert nu het best op dit glooiende diligence parkoers?
Heeft iemand al Alfred Hitchkock rond zien schuifelen?

Oneens. Ze ging makkelijk mee met de voorste groep op de klim. Het was in de uitloper toen er verschillende groepjes waren en er gedemarreerd werd dat ze niet meeging. Maar nee, ze zou niet winnen met deze ontketende Van Vleuten die de ruimte krijgt en het sterkte team achter zich heeft.

Dygert 34 km tijdrit nog?

Het wordt nu Van Vleuten vs Dygert.

ton duk Schreef:
-------------------------------------------------------
> Nou maar hopen dat er geen Italiaanse 2e wordt..
>
> Waar Eekhoff van zijn overwinning werd bestolen
> omdat ie 100 kilometer reed, zal de UCI-maffia wel
> een regel vinden dat 100km solo verboden is...
> gr

Hosie dacht een half uur terug al aan de sokken van Annemiek. Te hoog opgetrokken. Maar Remco Evenepoel deed dat in de tijdrit ook al, maar hij mocht door.

Nog 32km

Van Vleuten
Dygert 2'03

33 km met 2 minuten verschil. Als beiden dezelfde benen hebben als begin van de week dan kan het nog spannend worden. Maar denk dat Annemiek het makkelijk houdt. Lichaamstaal van Dygert nu ook niet meer zo overtuigend.

Nog 2 rondes (27,4km)

Van Vleuten
Dygert 1'49
Longo Borghini, Spratt en Vd Breggen 2'17
Deignan 3'00
Koppenburg, Ludwig en Paladin 3'58
Peloton 4'38



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/09/2019 16:22 door Slimmerd.

Curzio Schreef:
-------------------------------------------------------
> 33 km met 2 minuten verschil. Als beiden dezelfde
> benen hebben als begin van de week dan kan het nog
> spannend worden. Maar denk dat Annemiek het
> makkelijk houdt. Lichaamstaal van Dygert nu ook
> niet meer zo overtuigend.


Die rijdt met Onze Lieve Heer achterop, dat scheelt.

-
Jezus Kerristus, wie is die suffe doos op sporza?

Zou bijna (dus nooit niet) terugzappen naar Herbert Zeikstra.

-
Dat laatste klinkt geiler dan zij zou willen, denk ik zo.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/09/2019 16:28 door merijntje mortirolo.

De onzichtbare grenzen in topsport laten zich niet zomaar verdringen. Fris een tijdrit afraffelen is niet hetzelfde als dezelfde tijdrit afstand rijden als het hart al uren van te voren heeft moeten buffelen. Fascinerend.

Op Eurosport is Iris Slappendel prima te hebben

Horsie denkt nu al een halve dag iemand voorop te zien rijden, maar het is nu ruim 2 uur pas?

pauldob Schreef:
-------------------------------------------------------
> Op Eurosport is Iris Slappendel prima te hebben

Horsie luistert graag naar Roxy.

-
Wow, werkt Iris daar? Iris is lief, leuk en heel erg okee.

Eurosport is echter redelijk no go in mijn beleving, maar ik ga nu even luisteren/kijken. Als ik eurosport kan vinden...

Roxane is een stuk beter dan die Vlaamse co-commentator inderdaad, het niveau van het Belgische vrouwenwielrennen is ook in dit opzicht ondermaats.

Nog één ronde te gaan

Van Vleuten
Dygert 2'15
Van der Breggen en Spratt 2'24
Longo Borghini 2'54
Peloton 5'17



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/09/2019 16:45 door Slimmerd.

-
Vind het toch wat tegenvallen, iets te veel uhs en kromme zinnen als: een solo alleen rijden...

But I still love Iris.

HUP sporza!

Dygert gaat ingerekend worden. Maar ze schijnt een goed sprintje te hebben en van meerijden lijkt ze nog nooit gehoord te hebben, dus zou alsnog tweede kunnen worden.

Dygert bijgehaald en op de volgende oplopende strook lost ze meteen bij Spratt en Vd Breggen

Dygert er nu helemaal af. Let je op Matthieu?

Grootse prestatie maar wat is het saai daardoor.

Een parade van 104km kan ik niet saai noemen, ze heeft ook niks cadeau gehad.

Wat een nummer!

Alles beter dan Wuyts

Vd Breggen rijdt Spratt er af. 1-2'tje

Vd Breggen laat Spratt nu ook achter, de 1-2 is in de maak

Decennia geleden was Horsie de schrik van de ZHW want wachtte bussen en vrachtauto's op om bergop te stayeren. Maar toen moest er ineens een bijna Escher achtig fietspad langs komen en was de pret voorbij. Dit parkoers lijkt wel erg veel op de ZHW back and forth. In 1986 en 1988 zag Horsie daar nog Roxane's vader en Ome Joop ploeteren in de traditionele tijdrit van Groesbeek naar Nijmegen, in de Ronde van Nederland nog.

1. Van Vleuten
2. Van der Breggen 2'15
3. Spratt 2'28
4. Dygert 3'24
5. Longo Borghini 4'45
6. Vos 5'20
7. Bastianelli
8. Moolman
9. Brennauer
10. Rivera



5 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/09/2019 17:12 door Slimmerd.

Oudste WK ooit bij de vrouwen

Triple A: Annemiek, Anna en Amanda.

Eerste vijf komen solo binnen. Verschil tussen 1 en 5 is 4:45... En dat in prima weersomstandigheden. Vos wint het sprintje daarachter en zal het gevoel hebben dat ze niet aan koersen is toegekomen.

Eqquipo Schreef:
-------------------------------------------------------
> Grootse prestatie maar wat is het saai daardoor.

Tja, de ondragelijke lichtheid van het wegwielrennen.

-
Die wenkbrauwen kloppen niet.

Laatste kilometer was kippenvel.

Aai riellie ensjoj it to wear sjis sjersjie the nexsjt jier

Straf nummer hoor.

Dan maar DSQ...

Curzio Schreef:
-------------------------------------------------------
> Eerste vijf komen solo binnen. Verschil tussen 1
> en 5 is 4:45... En dat in prima
> weersomstandigheden. Vos wint het sprintje
> daarachter en zal het gevoel hebben dat ze niet
> aan koersen is toegekomen.

Het Brocken effect is op dergelijke omlopen toch beperkt, zodat de individuele krachten gemakkelijker om voorrang kunnen strijden.
Vrouw tegen Vrouw en dit dus urenlang achtereen. De tegenstandsters van Annemiek hebben toch te veel gratis weggegeven om later nog een kans te maken.
Daarom is het WUR ook het enige echte wielernummer. Kom er maar in, Luijt, Tjappie2 of is het nog moeilijk?

-
Poeh ja. Redelijk tenenkrommend, dat Engels. Beter dan dat van Tinus, dat dan weer wel.

Ik houd van Annemieke haar übergrinta, maar ik had haar (achteraf, hypothetisch) toch ook wel naar links geswipet.

Ach, VDB en Pantani, mijn grootste 'helden,' waren ook mongolen. Oh wacht, alle Belgen en Italianen zijn mongolen. Daarom houd ik van ze en (ik kop hem vast even in) voel ik me zo enorm verwant met ze.

Ho, ho. ik hou van Mongolië. Prachtland. Maar gelukkig zonder Italianen en Belgen. En Hollanders.

Ik hoef jouw verwantschap niet, mongooltje mortirolo.

Je wens is vervuld. Blijkbaar kan jij heel goed magisch wensdenken. Zou je vaker moeten proberen. Het geheim
Maar hoe nuchter is onze Annemiek? Zou onze heldin toch niet onverhoopt in allerlei nonsense geloven?

Gewoon elk jaar een aantal toprenners op een baan een tijdrit van een uur laten rijden. Of op de weg een tijdrit van ongeveer 55 km.

Wonderbaarlijke zege van Van Vleuten. Heel mooi dat ze de wereldtitel op haar palmares heeft.

Mag nu toch eens een keer hopen, dat ze sportvrouw van het jaar wordt. Gaat nergens over natuurlijk, maar toch



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/09/2019 19:22 door Cecchini.

Ze zei bij de NOS dat ze niet mee kon

Daar gaat Dafne Schippers over beslissen. Of heel, heel misschien Bertens als ze de WTA-Finals wint.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Daar gaat Dafne Schippers over beslissen. Of heel,
> heel misschien Bertens als ze de WTA-Finals wint.

Nee, Tjappie2. Dat is degene, die van 'Mag ik gaan?" tot "Ik wacht nog effe" evolueerde. Wat zijn wij toch lucky bastards, dat we sommige topsporters volwassen mogen zien worden. Sifan Hassan, die alleen maar concurrentie uit Afrika had, aldus de overigens heel competente commentator. Toen verscheen er een glimlach bij Horsie op het gezicht.

Horsie is back Schreef:
-------------------------------------------------------
> aldus de overigens heel competente
> commentator.

Ik hoop uit de grond van mn hart dat je niet op Leon Haan doelt.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Horsie is back Schreef:
> --------------------------------------------------
> -----
> > aldus de overigens heel competente
> > commentator.
>
> Ik hoop uit de grond van mn hart dat je niet op
> Leon Haan doelt.

Excusez-moi: .... ja

Dan kan ik - hoezeer me dat ook spijt - enkel constateren dat je de ballen verstand hebt van atletiek.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Dan kan ik - hoezeer me dat ook spijt - enkel
> constateren dat je de ballen verstand hebt van
> atletiek.

Horsie schreef wellicht zonder erbij na te denken iets op en dan komt Tjappie2 om de hoek vertellen, dat Horsie de ballen verstand heeft van atletiek.
Het was mijn allereerste liefde, schreef ooit een artikel, waarvoor nog 50 DM ontvangen. Volg het al een eeuwigheid, al kwam later het wielrennen als minnares.

Tjappie2 is wel een man van uitersten.

Horsie is back Schreef:
-------------------------------------------------------
> Tjappie2 is wel een man van uitersten.

Vandaar de 2 ook.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Horsie is back Schreef:
> --------------------------------------------------
> -----
> > Tjappie2 is wel een man van uitersten.
>
> Vandaar de 2 ook.

Op de schaal van 0 tot 1, hoe groot is jouw atletiek kennis dan? Just nosy.

Atletiek en degenen die daarover verslag doen hier niet terzake, herstel, ze doen niet terzake.

Mooi van Van Vleuten. Zo zie je maar, als je goeie bene heb, gewoon rije.

Daar gaat Daphne helemaal niet over beslissen. Daar gaan een aantal Jamaicaanse, Amerikaanse, en Britse sprinters over beslissen. Een plek in de finale zou ik al geslaagd vinden. Ze is het al jaren kwijt, maar ze is zelf de laatste die dat ziet. Ik zag vandaag nog haar start in de eerste ronde, en ze kwam als een oud wijf omhoog.

Eerlijk gezegd was ik Sifan vergeten, maar net als met die Chinese tafeltennispeelsters in Nederlandse dienst die wel eens een EK wonnen, heb ik het ook bij haar moeilijk een echt nationaal chauvinistisch gevoel te krijgen, zeker omdat ze de Nederlandse Taal niet of nauwelijks machtig is, en zelden in Nederland verblijft. Met Abdi Nageeye heb ik dat nou bijvoorbeeld weer helemaal niet, die zie ik als een Nederlandse topsporter, of als ik naar Mo Farah kijk, dan zie ik ook een echte Brit. Al die Ethiopiërs, Kenianen die voor Turkije of voor die oliestaatjes lopen, kan ik toch echt niet als Turk off Arabier zien. Laat ik vooropstellen dat ik Sifan een leuke meid vind, en ze niet is gekocht door de Nederlandse overheid, en dat ik hoop dat als ze meeloopt de race wint, maar dit soort medailles is " ons" komen aanwaaien (een paspoort Nederlander), maar zie ik niet als Nationaal product. Een nogal gevoelige mening, maar zo kijk ik er naar.

Maar los van deze discussie op glad ijs, is het toch van de gekke dat van der Vleuten na deze zelden vertoonde megaprestatie, en na wat ze allemaal al meer gewonnen heeft dit jaar, en na 2 zware valpartijen op een nog hoger nivo is teruggekomen, deze oeuvre prijs niet toekomt. Een geslaagde oefening op een balk is ook zeer te waarderen, maar dat blijft ook een zekere geluksfactor in zich herbergen, zeker als Biles het voor één keer wankelend lief afweten.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/09/2019 01:01 door Cecchini.

Maar Cecchini, Dafne als een oud wijf omhoog zien komen. De woorden .. ze is zelf de laatste die dat ziet .. zijn daarentegen wel weer erg scherp. Draw.
Dafne herstelde zich overigens goed op de 100m, maar op de 100m zit er normaliter echt geen medaille in. Niettemin is Horsie gezien het seizoen tot nu toe wel wat optimistischer geworden voor de 200m. Je kunt voor deze diva, die soms eerder geneigd is de schoenen weg te werpen in plaats van ze aan te houden, desondanks proberen wat meer respect te tonen.

Sifan blijft een fanatieke vrouw, maar bijna alle topsporters hebben dat in meerdere of mindere mate, dat heel veel respect verdient.
Horsie memoreerde al hoe ze evolueerde van een verslagen hoopje ellende “Mag ik gaan?“ tot wat ze nu is.
En dat ze niet van Nederlandse komaf is, soit.

En natuurlijk leverde van der Vleuten vandaag een historische prestatie, maar laten we niet meteen buiten onze oevers treden als we moeten oordelen over prestaties, die niet exact te beredeneren zijn. Het is niet dat we ineens alle grote wedstrijden gewonnen zullen zien worden door bijna van acquit te vertrekken.
Wielerwedstrijden hebben nu eenmaal een heel eigen dynamiek.

Opmerking over Sanne vind Horsie wel weer pijnlijk, net nu ze al enige tijd, zoals jij dat noemt, vrouwe Fortuna niet weet in te palmen.

Oke, dan zal ik zwijgen.

Prachtige prestatie natuurlijk. Maar ik vind het toch beangstigend eruit zien. Ze kan zo in mijn jongens onder 12 voetbalteam spelen. Ik hoop dat ze na haar carriere gewoon lekker gaat uitbollen en genieten van het leven en wat kilo's aankomt

Dit topic verdient 100 berichten.