Het jaar van Mathieu

Voor wie het ontgaan is: [www.ad.nl]

Thanks, niks van meegekregen..

Bij de NOS zit Mathieu gewoon op een bankje te mijmeren over een witte broek.

Maar het beeld van het wielerjaar voor Horsie wordt toch de Koala, die op een racefiets klimt om aan de dorstklop te ontkomen. Ook weer bij de NOS.

-
Veel te voorbarig hinnikend staartbeest: het vooruitzicht op Rico versus Lorena gaat het beeld worden. Ook weer bij de NOS.

We weten nu toch maar mooi dat hij van tuinieren houdt en de voorkeur geeft aan kruien boven harken. Dat laatste neemt Adrie voor zijn rekening. Dat scheelt weer een betaalde tuinman.

Hij staat op 125 overwinningen in het veldrijden, Wout van Aert op 63. Als Mathieu morgen wint, is het twee op één.

Mathieu is ook een veel betere veldrijder dan Wout. Wout is een oersterke hardfietser, terwijl Mathieu speelt met zijn fiets en het parcours.

Zelfs hij ondervindt nu nadeel van zijn gedeeltelijke overstap naar de weg, niet zo erg als Boom en Stybar, maar toch.

#126

Ik was live getuige, het was koud, de zon hing laag en ik was omgeven door half beschonken Vlamingen en ander ongedierte.

Hashtag twaren gratis tickets

Ik heb nog nooit een veldrit live gezien, behalve dan 100 meter van mijn huis op de boulevard in Harderwijk. Nu heb ik het plan om 26 januari met mijn zoon naar Hoogerheide te gaan. Kun je daar gewoon bij de ingang kaartjes kopen?

Dat kan.(Is iets duurder)
Voorverkoop is in handen van Primera.

Heee wat leuk Eddy. Ik luister graag naar podcasts die over wielrennen gaan. En dan altijd wanneer ik ga trainen, hup podcast erbij heerlijk.
Bedankt voor deze tip. Fijne jaarwisseling en groet

Die steen stond voor speelsheid en plezier

Het is 25 maart 2019 en Mathieu van der Poel rijdt aan de linkerkant van het peloton over een weggetje in Oost-Vlaanderen, nog in volmaakte onwetendheid van wat hem later in dat voorjaar zal overkomen. Vierde in Gent-Wevelgem. Vierde in de Ronde van Vlaanderen, ondanks een val. Winst in Dwars door Vlaanderen en de Brabantse Pijl. De beste in de Amstel Gold Race, na een krankzinnige inhaalrace.

Hier maakt hij nog zijn debuut in Vlaamse streken, in Nokere Koerse. De afloop van die wedstrijd zou aanmerkelijk minder glorieus zijn. Hij smakt hard op de kasseien aan het begin van de Nokereberg, waar boven de finish ligt. Een achteropkomende renner rijdt vol op hem in. Een ambulance voert hem weg. Maar een dag later verkent hij alweer de lastige stroken van de Ronde van Vlaanderen, op aandringen van vader Adrie gewoon weer op de fiets.

Hij is vijftien kilometer voor Nokere makkelijk te herkennen, daar rechts in beeld, in zijn rood-wit-blauwe shirt van de Nederlandse kampioen. Een beetje afwachtend, lijkt het. Onderneemt iemand nog iets of zal hij het zelf maar weer eens doen?

Dan gebeurt het. Het is nauwelijks waarneembaar, je moet ervoor inzoomen en het beeld vertragen. Wat ook al niet helpt is dat hij er zelf niet prat op gaat. Geen triomfantelijk gebaar, niet eens een blik zijdelings naar andere renners op zoek naar bewondering: zagen jullie dat? Gebogen over het stuur blijft hij stoïcijns doortrappen.

Vanzelfsprekend is het allerminst. De snelheid van het peloton moet op z’n minst op veertig kilometer per uur liggen. Het weerhoudt hem er niet van het er toch maar op te wagen. Hij oefent er ook op tijdens trainingen. Het kan een verzetje zijn tijdens die ellenlange uren op de weg te midden van een grote groep, waarin bij hem de verveling nog wel eens wil toeslaan.

Pieuw! Met een boogje vliegt het steentje omhoog en belandt in een grindstrook naast de weg. Van der Poel ruimt met twee flitsende en naadloos in elkaar overlopende bewegingen het obstakel uit de weg. Hij tilt het voorwiel op en draait zijn stuur enkele centimeters naar rechts. Ták. Probeer het zelf maar eens.

Je kon na die dag in maart gerust zeggen: dit illustreert zijn speelsheid en het plezier. Hou dit vooral vast, Mathieu. Maar met de wijsheid achteraf, na die triomftocht in de lente, markeert de ‘pieuw’ ook het einde van een tijdperk. Van der Poel heeft intussen te maken met een personal coach, met zorgvuldig uitgestippelde programma’s, met strategieën, met data over vermogen, hartslag en trapfrequenties. Met het steentje mikte ‘Matje’ ook zijn jeugd in de berm.

Door Rob Gollin

wtf

-
Idd. Oftewel: wem.

kHeb sowieso een redelijke typhushekel aan sportjournalisten die over elke fucking sport een mening hebben en, nog erger, er dan vervolgens een quasi-lyrisch (als in stiekem-maar-toch-overduidelijk tussen de regels door vinden dat niemand die sport(er) zo goed doorgrondt als hij) artikel over schrijven.

Wat een fucking irritant schijtstuk. Bedankt voor het plaatsen, Cecchini.

Als je graag podcasts luistert over wielrennen dan heb ik nog een tip voor je: El Tarangu link naar npo1 podcast.

Over een dood gewaande rivaal van Lucien van Impe die kennelijk plotseling opduikt. Geen standaard wielrenpodcast, maar bijna een detective-achtige vertelling. Misschien vind je het wel bullshit. Maar dat weet je pas als je het luistert

Bij wielrennen lijkt dit altijd erger te zijn. Leent zich blijkbaar meer voor semi literair gedoe.

Heeft inderdaad alles te maken van het verhalende karakter dat zo inherent is aan wielrennen/een koers.

Probeer er een stukje over te schrijven en bij het teruglezen realiseer je je dat je in je ijver om Tim Krabbé te evenaren bezig bent elke kassei in Het Bos van een omschrijving te voorzien. Alsof het niet een toevallige steen is maar een levend ding. Dat maakt het ook zo moeilijk om echt goede wielerverhalen te schrijven. Er zijn maar zeer weinigen die dat kunnen. Peter Winnen kan dat, Krabbé, en verder zijn het er maar weinigen in het Nederlandse taalgebied.

Tjonge gewoon een simpel verhaaltje uit de VK van vandaag waar een aantal sportverslaggevers hun gedachten over het sportjaar van 2019 laten gaan, waaronder Rob Gollin. En direct breekt weer een storm uit met literaire kritiek uit de diepste krochten van onze wielerprik.

-

Quote
Tjappie2
Probeer er een stukje over te schrijven en bij het teruglezen realiseer je je dat je in je ijver om Tim Krabbé te evenaren bezig bent elke kassei in Het Bos van een omschrijving te voorzien

Precies. Deze knuppel doet dat ook:
-"Dan gebeurt het. Het is nauwelijks waarneembaar, je moet ervoor inzoomen en het beeld vertragen." (Maar ik, de grote Rob Gollin, zag het MOOI EVEN WEL hè?!)

-"Je kon na die dag in maart gerust zeggen: dit illustreert zijn speelsheid en het plezier." (Niet op je bek pleuren is geen kwestie van überstuurmanskunst, maar illustreert je speelsheid en plezier. Okee. Good to know.)

-"Maar met de wijsheid achteraf, na die triomftocht in de lente, markeert de ‘pieuw’ ook het einde van een tijdperk." (Wat een grootsheid, een tragedie, een meeslependheid er toch kan zitten in wat in de ogen van de 'gewone' toeschouwer niets voorstelt, of nog erger: door die ogen niet eens gezien wordt! Ik schrijf er een column over. En voorzie een wegschietend steentje ook meteen even van een prachtig literair woord).

ZZZZZZZ. Bo-ring.

Die laatste zin is zo hemeltergend, tenenkrommend, penisverschrompelend, plaatsvervangende schaamte opwekkend dat je bijna niet anders zou kunnen spreken dan met José (van Oboema): "Dood moet je. Dood. Nu. Ga toch eens dood, engerd!"

#cabarethè
#geenechtedoodsbedreiginghoor
#natuurlijkgajeJapanskokenalsjeeenmanzietdiegoedjudoënken

Nou, ik ga de kat van jaizkibel eten geven. Doei!

-
Is toch mooi dat dit zo divers ontvangen wordt? Althans, vooralsnog niet echt divers, maar toch.

Ik waardeer werkelijk waar oprecht dat jij dit soort dingen plaatst, zo blijf ik redelijk bij zonder zelf duizenden sites af te moeten struinen.

Ennuh: ik schiet de boodschapper niet neer, als ik dit een enorm KUTstuk vind, toch?

#kusjes

Waarom nou weer “uit de diepste krochten”?
Zo onnodig.

Als ik alle bijdrage van prikkers hier zou moeten becommentarieren en waarderen op de geleverde kwaliteit zou mijn leven één grote hel worden. Jij natuurlijk ook een fijne jaarwisseling, en ik weet natuurlijk ook wel dat je me niet dood wenst.

Groetjes aan Oboema nog

Je hoeft andere prikkers natuurlijk ook niet te becommentariëren, dat scheelt.

Ik geef alleen aan dat het schrijven van een echt goed stuk over wielrennen gewoon heel lastig is, dat herken je niet? Overigens moet ik naast Winnen en Krabbé ook Frank Heinen nog noemen als meester in het genre.

Thijzzzzzz

Je kan beter over fietsen lullen dan over je lul fietsen ... oh ja, ik ben hier nog helemaal niet. Ajuus

Kun je de bodem al zien?

Clavan Schreef:
-------------------------------------------------------
> Je kan beter over fietsen lullen dan over je lul
> fietsen ... oh ja, ik ben hier nog helemaal niet.
> Ajuus

Boven de wieg zong mama Clavan vast wel een lullaby.

Meester in het genre, hoor je jezelf, kerel?

Als ik ongeschoren met een geruit hemd, kei-breekbaar op een akoestische gitaar in kleermakerszit een of ander nummer kweel over een puist in de Vlaamse Ardennen zijn er genoeg pipo's die mij ook een meester gaan vinden.

Mag het iets kritischer, ja?

Ps: wie is Frank Heinen?

Ik zie lul en ik las in eerste instantie baby.
I'm in.

Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Je hoeft andere prikkers natuurlijk ook niet te
> becommentariëren, dat scheelt.
>
Je zou de opdracht maar krijgen het baanoevre van Horsie van commentaar te voorzien.

Mag ik je aanmanen iets minder hooi op de vork te nemen, hoeft echt niet, soms een heuse nachtmerrie om hier met jou te toeven.

(tzijn er vier)

Sub Culture Schreef:
-------------------------------------------------------
> Meester in het genre, hoor je jezelf, kerel?

Ja, ik hoor mezelf. Het is niet per se een prettig geluid.

>
> Als ik ongeschoren met een geruit hemd,
> kei-breekbaar op een akoestische gitaar in
> kleermakerszit een of ander nummer kweel over een
> puist in de Vlaamse Ardennen zijn er genoeg pipo's
> die mij ook een meester gaan vinden.

Ik opteer voor de Bosberg. En dan net zo kwelen als Edwig Van Hooydonck, s'il vous plait.


> Mag het iets kritischer, ja?

Zeker.

> Ps: wie is Frank Heinen?

Een software Engineer uit Aalten die bij Actemium Nederland werkt. Je kunt hem googlen.

'zeg, wat is het laatste wat jij opzocht op het internet in 2019, Sub'

'Een software engineer uit Aalten die bij Actemium NL werkt'

Mezelf kennende zal het transexual babysitters III zijn zo rond klokslag 12.

Different year, same shit.

Sub Culture Schreef:
-------------------------------------------------------
> Mag ik je aanmanen iets minder hooi op de vork te
> nemen, hoeft echt niet, soms een heuse nachtmerrie
> om hier met jou te toeven.
>
> (tzijn er vier)

Doe ik al, Sub. Iets minder hooi op de vork nemen. Bezig met taperen, totdat Oerend Hard weer het Normaal wordt, of denk je dat ik blijf trainen met de mond dichtgeplakt door jouw red tape. Dit is de laatste post van dit jaar. Volgend jaar is het Horsie 2.0 from the Netherlands.

Disclaimer: I'm from Holland, kan in 2020 echt niet meer.

Als Mathieu de Vuelta rijdt, mist hij vier wereldbekerwedstrijden MTB, acht mogelijke tot waarschijnlijke overwinningen. Dat is slecht voor zijn percentage

Niet als hij tien etappes wint.

10 op 21 is een slechter percentage dan 8 op 8

Al die rekenwonders hier. Daar kan zelfs Mathieu niet tegenop.

-