Australische sportevenementen nu ook bedreigd door bosbranden

Door Iwan Tol/Volkskrant



Met de Australian Open (tennis) en de Tour Down Under (wielrennen) staan volgende week twee grote sportevenementen in Australië op het programma. Maar de vraag wordt steeds prangender of die wel door kunnen gaan vanwege de bosbranden die het land teisteren. Dinsdag viel tijdens het kwalificatietoernooi van de Australian Open het eerste ‘sportslachtoffer’.

Vanwege de slechte luchtkwaliteit in Melbourne kreeg de Sloveense Dalila Jakupovic zoveel problemen met ademhalen dat ze haar partij tegen de Zwitserse Stefanie Vögele moest staken. ‘Ik was bang dat ik in zou storten, want ik kon niet meer lopen’, verklaarde Jakupovic nadat ze zichtbaar aangeslagen de baan had verlaten. ‘Het was niet gezond om vandaag te spelen.’

De organisatie van het toernooi liet weten de situatie in samenspraak met medische specialisten en meteorologen continue te monitoren. Er werd dinsdag onder meer besloten om trainingen te schrappen en kwalificatiewedstrijden uit te stellen, maar dat kon niet voorkomen dat Jakupovic moest opgeven. De Nederlandse Richèl Hogenkamp sprak na haar partij over ‘trekkende ogen’.

Maandag begint in Melbourne het hoofdtoernooi. Intussen neemt de druk op de organisatie om maatregelen te nemen steeds meer toe. ‘Waarom moeten we wachten totdat er iets slechts gebeurt, voordat we tot actie overgaan’, vroeg toptienspeelster Elina Svitolina zich af op social media. De Belgische Kirsten Flipkens stelde: Tennis is maar een spel. Gezondheid gaat altijd voor.’ Vorige week uitte Novak Djokovic ook al zijn zorgen. ‘Als de omstandigheden de gezondheid van de spelers bedreigen, dan vind ik dat uitstel zeker overwogen moet worden.’

Australië is sinds november in de greep van bosbranden. De rook legt een deken van smog over grote delen van het land. De branden hebben 28 doden geëist en duizenden huizen zijn verwoest. Inwoners van Melbourne wordt geadviseerd binnen te blijven vanwege de slechte luchtkwaliteit.

Wielrenner Koen de Kort bereidt zich in Australië voor op de Tour Down Under, die aanstaande dinsdag begint rond Adelaide. Ook in gebieden rond die stad, 800 kilometer ten westen van Melbourne, hebben branden gewoed. Eén van de zwaarst getroffen gebieden is Kangaroo Island, een eiland voor de kust van Adelaide.

De Kort, getrouwd met een Australische, bereidt zich op de Australische ronde voor in Melbourne, waar hij familie heeft wonen. Ook hij heeft tijdens trainingen last van de ‘bosbrandlucht’. ‘Gevaarlijk is het niet, want de branden woeden 200 kilometer hier vandaan. Maar ongezond is het wel. De rooklucht slaat op je longen.’

De Tour Down Under voert in Adelaide door zwartgeblakerde gebieden. Een brandweerwagen zal net als voorgaande jaren achter het peloton rijden om in geval van nood te kunnen ingrijpen. De Kort: ‘Er rijden heel veel auto’s en motoren mee in de karavaan. Er hoeft er maar eentje in brand te vliegen en je hebt een megaramp. Dat wil de organisatie niet op zijn geweten hebben.’

De renner van Trek-Segafredo heeft vrienden die vanwege de bosbranden geëvacueerd moesten worden. ‘Ze werden door de brandweer opgehaald en konden nog snel hun meest waardevolle spullen bij elkaar grijpen, waarna ze weg moesten. Sommigen hadden geluk, hun huis stond er nog. Andere vrienden hadden minder geluk. Hun huis is weg. Voor hen is het een zware, lastige tijd.’

Het werpt ook de vraag op of het wel moreel verantwoord is om sportwedstrijden te houden in een land dat zucht onder het natuurgeweld. ‘Ik denk dat het juíst goed is om te fietsen’, meent De Kort. ‘Tenzij de luchtkwaliteit zo slecht is dat sporten ongezond wordt. Maar anders is het voor iedereen in Australië beter is als de Tour Down Under doorgaat. Het is een ultieme manier om aandacht te genereren voor het probleem. We zullen fietsen door gedeeltes die echt afgebrand zijn. Dat maakt veel meer indruk dan te zeggen: het is zo erg voor die mensen, we rijden niet meer.’

Net als bij de Australian Open heeft de organisatie van de Tour Down Under verklaard de situatie nauw in de gaten te houden. Volgens De Kort zullen renners en organisatie geld inzamelen voor de slachtoffers. Zelf is hij van plan om voor elke renner die hij tijdens de etappes achter zich houdt 2 Australische dollar (1,25 euro) te doneren. ‘De beelden die je op tv ziet, ook van de dode dieren, gaan door merg en been. Dit is het minste wat we kunnen doen.’

Het TDU parcours heeft anderhalve maand terug met branden te kampen gehad, maar op dit moment is het dreigingsniveau laag (tot nihil?). Zeker met de huidige temperaturen en waarschijnlijke regen volgende week.

En dan wat lukraak een Nederlandse renner als 'lokale' dreigings-autoriteit interviewen, terwijl hij 800 km verderop in de brandlucht aan het trainen is (omdat het niet gevaarlijk is, maar wel ongezond).

COLUMN PETER WINNEN
Een brandweerwagen in de Tour Down Under

13 januari 2020
Ik moest er eerst erg om lachen, om de woorden van Koen de Kort. Hij zei: ‘Ik weet van andere jaren dat er altijd een brandweerwagen achter het peloton aanrijdt, voor als er iets gebeurt’. Dat wist ik dus niet. Een wielerkoers associeer je niet direct met brandgevaar. Maar in Australië schijnt een brandweerwagen achter het peloton de gewoonste zaak van de wereld te zijn.

(advertentie zonnebrandcrème)

De vraag is natuurlijk of de brandweerwagen voor of achter de bezemwagen rijdt. Misschien ís de brandweerwagen wel de bezemwagen.

Koen de Kort is een gewaardeerde knecht in team Trek-Segafredo. Omdat Koen sinds jaren zijn seizoen voorbereid in het klimaatvriendelijke Australië – zijn echtgenote komt er vandaan – werd hij door de NOS gepolst over de situatie ter plekke. Over het vuur dus dat maar niet wil doven.

Koen ziet het somber in: ‘De zomer moet nog beginnen’.

Australië brandt zoals het nog nooit gebrand heeft. Hadden bosbranden voordien een min of meer ecologische functie, nu trekt het vuur elke intellectuele rechtvaardiging leeg. Het vuur kun je dat niet kwalijk nemen. Vuur is in essentie altijd oprecht.

Ik lees dat de Australische premier Morrison, een om economische redenen persistent klimaatontkenner, het toch niet onmogelijk acht dat het alomtegenwoordige vuur iets te maken zou kunnen hebben met een klimaatoprisping.

Als het vuur maar lang genoeg brandt ontwaakt zelfs een premier uit zijn ideëel somnambulisme. Althans voor de bühne.

Australië is in nood. Vooral onschuldige dieren worden geroosterd. De rest is verzekeringswerk.

Het verbaasde me geenszins dat vanuit de sportwereld talloze initiatieven werden ontplooid om de nood te ledigen. Die en die tennisser schonk een luttel bedrag per ace, die en die loper een paar cent voor elke aflegde pas. En dat terwijl een welvarend land als Australië de nood uit een uitpuilende schatkist zomaar kan opvangen.

Sporters zijn erg begaan met het gastland waarin ze opereren. In een filmpje op YouTube zag ik hoe tennisster Nadal vanuit een helikopter een paar prachtige stranden inspecteerde in de aanloop naar de ATP Cup. Het waren van die stranden waarop elke sterveling zich wou willen neervlijen.

Het onschuldige en jolige filmpje had iets aanmatigends: pas wanneer je zo groot bent als Nadal hoef je niet meer op dat stomvervelende strand te gaan liggen om het ten volle te kunnen waarderen. Kortom, het gezichtspunt van Nadal was een gezichtspunt dat niemand anders kon hebben, maar dat de perspectief opende voor iedereen die hoop had.

In het filmpje presenteerde Nadal zich vooral als de keizer zonder kleren.

Terug naar Koen de Kort. Binnenkort gaat hij het wielerseizoen openen in de Tour Down Under. Zoals hij het gewend is zal een brandweerwagen hem vergezellen. Maak er maar twee van, zou ik willen voorstellen

(Vollskrant)

-
Ik lees ze tegenwoordig nooit meer, die columns van Winnen, bedankt voor het plaatsen S op s, maar nu ik dit lees: ik vind het fucking knap hoe Peter Winnen korte stukjes schrijft. Soort Carmiggelt-Campert-mix. Op tv vindikkum ook altijd tof.

Dat die gast ooit zelfs echt profrenner is geweest zou je bijna vergeten. En dan wassie godverdomme nog steengoed ook.

Dussuh, als je nog meer Winnen-columns paraat hebt, plemp maar neer. Overmorgen naar Catania en de laptop gaat mee.

#dikkeciao

Praat normaal en die columns van Winnen.. tja, kinderhand is gauw gevuld in Nederland.


Verras me maar met die kinderhanden in een zuidelijker context.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/01/2020 18:53 door Sub Culture.

'...ideëel somnambulisme', kon dat nou niet anders? Verder geen klachten.
Epische foto van die kangoeroemilf trouwens.
Hier meer Winnencolumns.

Winnen is goed op de hoogte. De Muur van Kigali is ideaal voor MVDP.

PETER WINNEN
Als Mathieu er zin in heeft, kan hij de eerste wereldkampioen worden op Afrikaanse bodem16 september 2019

‘Mijn vorm groeit met de dag’, zei Mathieu van der Poel vorige week – de Tour of Britain was nog aan de gang. Dat de vorm groeiende was bleek al uit een paar etappezeges, en uit het feit dat hij uitzicht bleef houden op eindwinst. De vorm groeide zozeer dat hij de ronde maar naar zich toetrok.

Toch is het vreemd Mathieu van der Poel te horen spreken over een groeiende vorm. Want wanneer is de wizard eigenlijk uit vorm? In lente, zomer, herfst, winter, en op elk door de benen aangedreven vehikel is hij de te kloppen man. Sterker nog, als hij over twee weken als enige het wereldkampioenschap wielrennen op de weg in Yorkshire zou moeten betwisten op een vélocipède, is hij nog gevaarlijk.

Ik zie niet wie Mathieu gaat vloeren in Harrogate. Hooguit de vedette ‘pech’.

Hij liet zich ook nog ontvallen dat een regenboogtrui in het wegwielrennen hem meer zegt dan een olympische titel op de mountainbike. Wat uiteraard niet wil zeggen dat hij volgend jaar in Tokio de gouden plak op dat onderdeel gaat doneren aan een ander.

Vermits Mathieu zich niet verveelt, en zich niet volledig stort op uitdagender hobby’s als bijvoorbeeld de speleologie, is hij ook de topfavoriet voor het WK wielrennen in Zwitserland (2020), België (2021), Australië (2022), Schotland (1923) – tegen die tijd niet meer behorend tot het Verenigd Koninkrijk, en opnieuw Zwitserland (2024).

Als Mathieu er daarna nog zin in heeft zou hij de eerste wereldkampioen kunnen worden op Afrikaanse bodem. Twee landen schijnen nog in de race te zijn voor de organisatie van het WK van 2025: Marokko en Rwanda. De Internationale Wielerunie (UCI) verspreid het geloof liefst wereldwijd.

Terwijl Mathieu In Engeland de pedalen poëtisch beroerde, twitterde UCI-voorzitter Lappartient een kleine maar fraaie fotoreportage de wereld in. Een delegatie uit Rwanda bracht haar bid uit; zonneschijn op alle tanden.

Rwanda? zegt u. Rwanda is toch het land dat zichzelf ophief in de jaren negentig met machetes in een koorts van etnische zuivering terwijl niemand wist wat ‘zuiver’ was?

Jawel, Rwanda bracht een bid uit, en ze maken een goede kans.

Geïnjecteerd met het wielervirus door een paar Amerikanen ontwikkelde de natie die opnieuw uitgevonden moest worden zich in de wederopbouw ook nog eens tot een wielerland. De Ronde van Rwanda – ‘het land van de duizend hellingen’ – is intussen een koers van statuur, fotogenieker dan de Giro of de Vuelta. De koers brengt de massa’s langs de kant verlichting en verpozing.

Het heet in Rwanda dat de koers het verleden moet verzachten dan wel transformeren. Daarom gun ik de Rwandezen in 2025 een missionaris als wereldkampioen die niks anders kent dan het vrolijke spel met de pedalen.

Koppizoektwachtwoord Schreef:
-------------------------------------------------------
>
> '...ideëel somnambulisme', kon dat nou niet
> anders? Verder geen klachten.
> Epische foto van die kangoeroemilf trouwens.
> [url=https://www.volkskrant.nl/columns/Peter-Winne
> n]Hier[/url] meer Winnencolumns.

Een kangoeroemilf is dat een nieuw ontdekte soort? Verder geen klachten.

Zag gisteren een arts vertellen dat sporten in die lucht niet kwaad kan tenzij je last hebt van astma en andere luchtwegaandoeningen...
Gelukkig rijden die dan weer niet rond in het peloton...
gr

ton duk Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zag gisteren een arts vertellen dat sporten in die
> lucht niet kwaad kan tenzij je last hebt van astma
> en andere luchtwegaandoeningen...
> Gelukkig rijden die dan weer niet rond in het
> peloton...
> gr

De meest bekende vertegenwoordiger van die groep twitterde al heel olijk Back at It.

Chloe Hosking heeft alvast de eerste etappe van de Santos Tour Down Under Uphill gewonnen.
Annemiek van Vleuten heeft sinds de Kerst al weer bijna een Tour de Vleuten, 2636km in 18 Strava etappe's achter de rug. She's one of the boy's, ziet Horsie wel eens voorbijkomen. Hopelijk blijft ze the opposite sex trouw. Onwillekeurig wordt gedacht, houdt de lies het wel. PFP (Où est Walnoot?) heeft de operatie al weer gehad en waarschijnlijk vandaag Marianne Vos ook al. Hals- und Beinbruch gewünscht, zeggen de Oosterburen. Kom uit die vijver, zeggen de Zuiderburen en de Lage Landers zeggen al zestig jaar Kom van dat dak af.