The Cold Turkey voor wielrenners

Hulde aan alle sporters: dat er zo weinig stoppen zijn doorgeslagen - door Peter Winnen

Het is bijna een halve eeuw geleden dat een kennis van me een paar maanden moest brommen. Met de straf was hij het niet oneens, maar toen hij vrijkwam bestond zijn eerste actie eruit de kanarie van zijn moeder – hij woonde nog thuis – uit het kooitje te halen. Want nu wist hij hoe het vogeltje zich een leven lang gevoeld had. De kanarie is allang dood, natuurlijk. Wellicht heeft de vrijlating de dood versneld. Of die kennis van vroeger nog leeft weet ik niet, we verloren elkaar uit het oog. Toch moet ik de laatste weken veel aan hem denken. Eigenlijk nog meer aan zijn gevederde vriendje.

Op deze plaats merkte ik eerder op hoe verbazingwekkend gedwee onze topsporters zich in hun kooitjes laten opsluiten – gouden kooitjes voor sommigen. Begrip alom: eerst de volksgezondheid, dan pas de belangrijkste bijzaak ter wereld.Er zijn er bij die zich nog enigszins maatschappelijk relevant proberen te maken door het rondbrengen van boodschappen of het posten van educatieve filmpjes, anderen etaleren via diverse digitale kanalen op geforceerd grappige wijze de verveling. Het positivisme en de geëxalteerde betrokkenheid beginnen me op de zenuwen te werken. Het is deerniswekkend. Het kan beter, en vooral mooier.

Ik heb te doen met de topsporters. Opgesloten in hun lichamen worstelen ze met de cold turkey van de onthouding. De chemie in brein en spieren woekert voort; het sportieve equivalent van een methadonloket is er niet. Het is oppotten geblazen qua dadendrang.

Vandaag breng ik, hoewel ik het Wilhelmus niet heb meegezongen, hulde aan de koning – ik tik dit stukje op Koningsdag, en ik breng hulde aan alle sportmensen ter wereld. Dat er bij zo weinigen de stoppen nog niet zijn doorgeslagen getuigt van een haast bovenmenselijke zelfbeheersing.

Als ik naar het wielrennen kijk, van alle sporten de meest verslavingsgevoelige, ken ik maar een paar incidentjes. Wereldkampioen tijdrijden Rohan Dennis, toch al niet het meest stabiele genie, waagde zich in Spanje (complete lockdown) buiten in zijn auto en zette het fotografische bewijs daarvan op Instagram. De reacties hierop waren zo hevig dat hij zijn account sloot.

Het onderschrift bij de foto: Day 34 – cracked and left the house #covid 19 can suck my ass and so can #quarantine. Het was het woordje ‘cracked’ dat mij zo aangreep: de oprechtheid, de wanhoop van een Aussie die bij ons gerust in een auto op pad had mogen gaan. Op de fiets zelfs, in zijn eentje.

Philippe Gilbert ging in Monaco (complete lockdown) in zijn eentje een stukje trainen omdat hij de tredmolen in zijn hamsterkooi beu was. Hij werd gesnapt: honderd euro boete. Nadien putte hij zich uit in excuses alsof hij het voortbestaan van de planeet in gevaar had gebracht. Honderd euro, daarmee stapt de gemiddelde Monegask het casino niet binnen. Als het weer opengaat.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/04/2020 23:06 door Cecchini.

Leuk!

Peter Winnen is hier bezig een beetje de realiteit uit het oog aan het te verliezen. Volgens mij hebben, in willekeurige volgorde, o.a. Tom Dumoulin, Wout van Aert, Robert Gesink en last but not least Froome in hun lockdown pre-corona nooit hun stoppen door laten slaan.
Het waren meestal degenen, die nog op de fiets zaten, zoals o.a. De Adelaar van Hernig, die hun fiets achter de koninklijke rododendrons smeten.

De Fin gaat intussen rustig verder met zijn hobby van klimtijden analyseren.
Valt het oog weer op Riis, die in 1996 onaantastbaar was. Zijn Hautacam tijd wordt door de Fin gelijkgesteld aan een 36:28 Alp d'Huez tijd!



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/04/2020 00:17 door Horsie is back.

.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/04/2020 12:42 door Frederik D..

Frederik D. Schreef:
-------------------------------------------------------
> .

Mijn moeder zei altijd: "In andermans boeken is het duister lezen".

Horsie is nog lang niet jarig, maar wel dra. Hij heeft zichzelf al op 15 april jongstleden een cadeau gegeven, namelijk door definitief te stoppen met Mother's Little Helper: de Propranolletjes en Metropololletjes van wisselende intensiteit. Na langdurig gebruik schijnt het effect pas na circa 3 weken volledig te zijn uitgedoofd.
Gisteren met het warmere weer moest Horsie wel even slikken, want de hartslag ging nu toch wel weer significant omhoog.
Hiermee één lange experimenteerperiode achter de rug met 7 verschillende doseringen: van Zombie zwaar, via Zombie licht, Zombie verderlicht tot uiteindelijk de vrije ademhaling. Omdat mijn training primair anaeroob is heb ik er uiteindelijk ook niet zo veel van gemerkt, wel meer psychisch.

Lang gelden heb ik al de stelling verworpen, dat wij, mensdieren, in staat zouden kunnen zijn op subjectieve wijze te bepalen hoe prestatief we zijn.
Zo heeft Horsie zich wel honderd keer beter gevoeld wat uiteraard niet kan.

Wel blijkt proefondervindelijk en daarvoor hoef je geen sportmedicus te zijn, dat de effecten van Propranolletjes en Metropololletjes niet linear verlopen.
Het effect zit al direct in het begin van de dosering. Met een beetje fantasie zou je kunnen zeggen, dat er sprake was van een soort halfwaarde effect.
En daarmee was Horsie buitengewoon verguld.

Disclaimer: Wie immer ohne Gewähr

Ik slik niks. Nou ja, nog steeds voor het slapen gaan twee paracetamolletjes vanwege mijn gordelroos, waarvan ik langzaam herstel. Het herstel van gordelroos schijnt langzaam te gaan aldus mijn dokter. En ik had/heb mijn gordelroos niet op mijn buik maar op mijn hoofd. Afijn, we zullen maar zeggen dat ik toch gestaag herstel. Maar wat ik nu echt wil zeggen, is het volgende. Toen een paar maanden geleden mijn gordelroos losbrak, was ik echt zeer ziek. Nee, geen drama zoals bij het coronavirus maar toch, subjectief gesproken voelde ik me zeer ziek. Zo ziek dat niets me meer smaakte. Zelfs een sigaartje stond me tegen. En aldus ben ik nu bijna vier maanden zonder nicotine. Enerzijds bevalt het me goed. Anderzijds echter snak ik nog soms naar zo'n heerlijk sigaartje. Maar tot nu toe ben ik niet bezweken. Uh, wat is een goede film/serie op Netflix?

The Midnight Gospel is wel wat voor jou.

Nogal logisch Frederik D., dat zo'n heerlijk sigaartje niet smaakt als je zelf de sigaar bent.

Apropos Bètablokkers. Uiteraard heb ik het internet afgestruind naar studies die iets substantieel zeggen over de rem op het fysieke prestatievermogen. Nauwelijks iets gevonden wat voor mij de moeite waard leek. Maar ja, topsporters met hun wetenschappers gaan zo'n bestaand effect uiteraard niet gedetailleerd onderzoeken als het gebruik van deze middelen tijdens het beoefenen van de topsport niet gangbaar is. . Zelf heb ik nu echter een geweldig goed beeld en kan alleen zeggen, dat het relatief beduidend groter is dan ooit zelf gedacht en ook groter dan menig expert zal denken. En dan heb ik het uitsluitend over het bereik van maximale inspanningen op de racefiets met een duur van 0 tot 30 seconden, waarbij het anaerobe energiesysteem nog steeds zwaar de boventoon blijft voeren alhoewel het aerobe systeem niet te onderschatten valt, doordat de totale energiebehoefte het veelvoud vormt van de gemiddelde uur prestatie. Ook al is aeroob het aandeel niet veel meer dan 20-30%, de Wet van de Grote Getallen laat zich dan toch al gelden..

We kennen het fenomeen, dat zelfs Jeffrey Highlander richting de minuut relatief veel minder relatief vermogen kan opbrengen dan Wiggo & trawanten in het uur.

Disclaimer: U kunt zich voorstellen, dat Horsie daar erg mee verguld was.

Leg uit.

Veel woorden en veel pillen.
Mijn advies: Probeer te minderen!
Disclaimer: ik snap het verhaal niet, dus misschien toch gewoon blijven slikken!

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> Veel woorden en veel pillen.
> Mijn advies: Probeer te minderen!
> Disclaimer: ik snap het verhaal niet, dus
> misschien toch gewoon blijven slikken!

Minderen, Luijt? Die woorden of die pillen.
Kennelijk gaat alles er bij Luijt toch in als een preek in een ouderling.

Ik licht het voor jou speciaal nog een keer toe: zowel de woorden als de pillen! Minderen! Stoppen misschien nog beter.