103e Giro d'Italia 6e etappe Castrovillari › Matera (188k)

Vertrek 11.40 uur verwachte finish 16.30 uur





Matera


Algemeen Klassement
1 ALMEIDA João Deceuninck - Quick Step 17:06:23
2 BILBAO Pello Bahrain - McLaren 0:43
3 KELDERMAN Wilco Team Sunweb 0:48
4 VANHOUCKE Harm Lotto Soudal 0:59
5 NIBALI Vincenzo Trek - Segafredo 1:01
6 POZZOVIVO Domenico NTT Pro Cycling 1:05
7 FUGLSANG Jakob Astana Pro Team 1:19
8 KRUIJSWIJK Steven Team Jumbo-Visma 1:21
9 KONRAD Patrick BORA - hansgrohe 1:26
10 MAJKA Rafał BORA - hansgrohe 1:32




1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/10/2020 21:45 door Cecchini.

****** Matthews

Wederom bedankt voor je mooie opening.

Dat zei ik deze ochtend ook tegen mijn vriendin.

Grapje, ik heb helemaal geen vriendin.

Karsten zei vanmiddag al dat het zo'n prachtig plaatsje was.
Maar als ik die foto zie geloof ik hem helemaal.
Het lijkt een fantasieschilderij uit de Middeleeuwen.
Dat zó iets echt bestaat... ..

Sub Culture Schreef:
-------------------------------------------------------
> Dat zei ik deze ochtend ook tegen mijn vriendin.
>
> Grapje, ik heb helemaal geen vriendin.

De vraag die dan bij mij blijft hangen... tegen wie zei je het dan?

Zijn schaakvriend.

Tegen Cec. Ik hang niet onder Sub. Mocht die willen.

Gezicht op San Gimignano (Toscane) - Wim Schuhmacher:

Schilderij

Keek je wel in de goede opening?

Het stadje doet me denken aan een Spaans evenknietje: La Fresneda in de uitstekend te befietsen Matarraña, ook wel het Spaanse Toscane genoemd maar waar authenticiteit nog echt bestaat. Jet en Joost verwelkomen u graag op hun camping.

In Frankrijk, Spanje en Italië zijn er wel meer van dit soort heerlijke stadjes ja.
Voor mij toch wel een van de grootste gemissen van de Coronatijd, dat er weinig plannenmakerij is voor leuke trips.

Italië is nog geel, ik ben pas nog in Brindisi en Vieste geweest waar ze morgen en overmorgen finishen.

Zuid Italië :hartje:

Mooie foto. Hopelijk minder toeristisch dan Toscane.

Geen James Bond voor grottenstad Matera, maar Steven Kruijswijk


Na een zwaar jaar trekt Jarl van der Ploeg (Volkskrant) met de Giro nog één keer door het land waar hij vier jaar correspondent was. Op zoek naar veerkracht, zorgeloosheid en publiek dat niet klapt voor de zorg, maar voor snelle fietsers.

En alweer beneemt het uitzicht mij de adem, net als de allereerste keer dat ik Matera zag, misschien wel de mooiste, maar sowieso meest verbazingwekkende stad ter wereld omdat de prehistorie er niet eens zo gek lang geleden ophield, namelijk in de jaren vijftig.

Niemand had ooit van Matera gehoord, tot schrijver Carlo Levi zijn boek Christus kwam niet verder dan Eboli publiceerde. Daarin beschrijft hij een armoede die zo alom is dat de inwoners nog in dezelfde, al in de neolithische tijd uitgehouwen holen van kalksteen wonen. Hij zag gezinnen met tien kinderen die een grot deelden met hun kippen en ezels. Er was geen natuurlijk licht, geen ventilatie, geen stromend water. Er was alleen malaria, cholera, tyfus en honger.

Matera was 'zoals een schooljongen zich de hel van Dante zou voorstellen', schreef Levi. Er waren kinderen 'met verweerde gezichten van oude mannetjes, die eruitzagen als geraamten door de honger, hun hoofd krioelend van de luizen en onder de korsten. De meesten hadden een dik opgeblazen buik en een geel en mat gezicht van de malaria.'

Vanwege dat boek groeide Matera na de oorlog uit tot nationale schandvlek - een levende herinnering aan het verpauperde Italië dat nooit meer mocht terugkeren. Zelfs toen ruim 15 duizend bewoners in de jaren vijftig op kosten van de staat hun grotten mochten inruilen voor betonnen flatjes, bleef die schaamte intact. Wie in Matera was geboren, bleef daarover de rest van zijn leven zwijgen.

Dat veranderde pas heel recent, namelijk toen Matera werd uitverkozen om in 2019 de Europese hoofdstad van de Cultuur te worden. Nog diezelfde avond brak er een spontaan volksfeest uit want de 400 miljoen euro investeringen die bij die uitverkiezing hoorden, zouden de stad eindelijk van die vermaledijde armoede verlossen. Eindelijk zou het oude centrum worden opgeknapt, eindelijk zouden er toeristen komen, eindelijk kon de toekomst beginnen. 'De vreugde deed mij denken aan de dag dat Napoli Diego Maradona had gekocht', zei een bewoner tegen de lokale krant.

Grotten werden omgebouwd tot hotels, er werd een 5G-netwerk aangelegd en het werkgelegenheidscijfer steeg in vijf jaar tijd van 48 naar 52,7 procent, vertelt directeur Antonio Nicoletti van het lokale toerismebureau.

Na decennialang zaaien, moest 2020 het jaar van de oogst worden. Vanwege de uitverkiezing tot cultuurhoofdstad hadden 158 internationale kranten en tijdschriften - van The New York Times tot de Phnom Penh Post - verhalen geschreven over de stad en als klap op de vuurpijl besloot zelfs James Bond de eerste vijftien minuten van zijn nieuwe film volledig in Matera op te nemen. Tientallen miljoenen mensen zouden begin 2020 op groot scherm de stad van de duizend grotten kunnen bewonderen en als zelfs maar een fractie van hen een vliegticket zou boeken, zou het in 2020 eindelijk gedaan zijn met de armoede. De nationale schandvlek van Italië zou eindelijk glimmen.

Maar toen, maar toen, maar toen, toen kwam het coronavirus en annuleerden al die bezoekers hun reizen. Matera ging op slot en tot overmaat van ramp werd zelfs de première van James Bond tot nader orde uitgesteld. Het zou de allereerste keer zijn dat 007 daadwerkelijk de (plaatselijke) mensheid kon redden, maar het ging niet door.

Alles wat Matera daarom rest, is vandaag en morgen de Giro d'Italia. Geen James Bond, maar Steven Kruijswijk. Geen achtervolging met een Aston Martin, maar eentje te fiets.

Je zou daarin iets droevigs kunnen ontwaren, maar misschien passen Matera en de Giro juist bij elkaar, denk ik als ik 's avonds nog een keer door de kronkelsteegjes en langs de grotwoningen wandel. Want is wielrennen niet bij uitstek een sport van gestrande pogingen? Van de 176 renners verliezen er iedere dag 175, en toch lukt het bijna al die renners de dag erop gewoon weer aan de start te verschijnen, klaar om het nogmaals te proberen. En als ze die dag weer falen, dan is er altijd nog morgen, of de dag daarna, net zolang tot het wel een keertje lukt.

Mooi stuk!
Dat dit soort armoede tot voor kort in Europa voorkwam zijn velen alweer vergeten. Ook in Italië.
Viva il Giro

Best een interessant stuk, inderdaad, maar waaraan voorbijgegaan wordt is het feit dat Mel Gibson al voor een flinke toerismeboost zorgde door zijn The Passion of the Christ daar (deels) op te nemen. In 2004.

Eerder nam (mijn 'held') Pier Paolo Pasolini daar al Il Vangelo secondo Matteo deels op. In 1964.

Ik kreeg er een parkeerboete in 2006. Mooi stadje. Ik logeerde overigens ergens tussen Santeramo del Colle (op het plaatje in het openingstopic rechtsboven Matera, boven de 16-45) en Gioia del Colle, mooie 'witte plaatsen' als Ostuni, alwaar, en dat weten we allemaal, Freddy Maertens in mijn geboortejaar wereldkampioen werd.

Polignano al Mare is ook een merkwaardig stadje.

Dat boek van Carlo Levi geeft trouwens een mooi, treurig beeld van het arme Zuid-Italië in de jaren veertig, al had dat boek bij wijze van ook 50 of 100 jaar eerder geschreven kunnen worden.

(Wat gister betreft, Luijt: in Calabrië was ik nog nooit. Wel aan de twee 'overkanten' Sicilië (duhhh) en Puglia).

HUP koers!

Italië kan wel geel voor ons zijn, maar wij zijn bijna rood voor hen.

Vroeger toen ik nog jong was en een beetje sportief, heb ik half Europa doorgefietst, niet alleen om te fietsen maar ook om landschappen, stadjes en musea te zien. Met tentje en andere bagage. Praag, Boedapest, Rome, Frankfurt, Exeter, Alpen, Pyreneeën en hele delen van Frankrijk. Het viel mij op dat de autorijdende Italianen voorzichtiger met fietsers omgingen dan bijvoorbeeld Duitsers en vooral Fransen. De Italianen claxoneerden eventjes bescheiden en passeerden me rustig terwijl ze me de ruimte lieten. Vooral tijdens een klim. De Fransen kwamen onaangekondigd me keihard passeren en lieten me weinig ruimte. Nee, ik zag er met al mijn bagage niet uit als een toekomstige Coppi, zelfs niet als een Coppi op zijn retour. Maar ook Fransen waren soms mensen. Op een gegeven dag kwam ik verkleumd en verregend aan op een camping in de Vogezen. Het regende keihard. Stapte er een Fransman uit zijn tent de regen in en overhandigde mij een kop hete koffie.

Als ik Merijntje ruik, dan ruik ik hier bedwelmende cultuur, maar had je ooit Ladri di biciclette onder je vrienden daro?

Frederik D. Schreef:
-------------------------------------------------------
>
> De Fransen kwamen onaangekondigd me keihard passeren en lieten me weinig ruimte.

In 1967 meed je in het weekend toch wel de snelweg? Of gaat Horsie hier nu (te) ver in de tijd terug?

Dat is iets te vroeg. In 1967 huppelde ik nog achter een houten loopfietsje aan omdat ik nog niet wist dat ik erop kon klimmen.

Al weer gestart.
Te beginnen met 20 km omhoog.

.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/10/2020 12:09 door Slimmerd.

Gestart zonder Bookwalter, breuk in de onderrug doet hem afstappen

Teleurstellend begin.

Kopgroep van de dag
flag-it Mattia Bais (Androni Giocattoli-Sidermec)
flag-it Filippo Zana (Bardiani-CSF)
flag-au James Whelan (EF Pro Cycling)
flag-it Marco Frapporti (Vini Zabù-Brado-KTM)

Na weinig spervuur al snel weggereden.
DQS vindt het prima (de andere teams blijkbaar ook) en zo is de voorsprong al snel meer dan 6 min.

Best geplaatste man op bijna een uur, makkelijk te controleren kopgroep, dus voorlopig siesta voor het kijkvolk.

In het zuiden (Rome-Noord is ook zuiden, in ieder geval in De Sica's tijd) ben je uit armoede al snel geneigd/'gedwongen' tot stelen. Al zijn mijn Siciliaanse kennissen doorgaans eerlijke, harde werkers. Behalve eentje: mijn vriend Cristian, Il Catenese Napolitano, wisselt werk in de horeca af met drugs dealen en zit zo af en toe in de cel. In Napoli of in Catania. De grapjas.

In Lecce (mooie stad) werd trouwens ooit (2001?) de Hollandse herenfiets van mijn mattie jzkbl gestolen. Die gast is twee meter lang en die Italiaantjes daaro ongeveer 1,35, dus het moest wel een neger geweest zijn, want het stikte er van de lange Nigerianen en hoe heten die andere gasten ook alweer? Senegalezen. Yes.

Die laatsten vind je ook aardig wat in Catania: doorgaans lief volk dat, zij het meestal illegaal op straat, hard werkt voor een fucking hongerloontje. Ik breng ze doorgaans wat fruit en/of groente, want ik koop altijd kilo's abrikozen op de markt terwijl mijn wijf daar allergisch voor is (dat vergeet ik steeds) en ik nu ook weer niet dertig abrikozen per dag opeet. Meestal een stuk of twaalf tot vijftien. Daarnaast koop ik van die heerlijke megagrote 'lente-uien' (tonda musona, denk ik dat de naam van zo een ui is) per vijf bossen, dan zijn ze een euro en daar houd ik ook altijd wat van over.

Mijn wijf geeft ongeveer twintig sigaretten per dag weg, want die gekke Afrikanen en Sicilianen roken bijna allemaal.

De Bengaalse gemeenschap wordt in het algemeen ook gewaardeerd: die vind je zelfs aardig wat in legaal werk. Lieve, vrome moslims, net als de meeste Senegalezen. Ik kom ze bij het krieken van de dag wel eens tegen als ik de kroeg uitrol en zij naar de moskee gaan. Sommige mensen zijn bang voor grote groepen getinte mensen (en vinden Catania een shithole, waar ze ergens ook wel een punt hebben, maar goed wij houden van shitholes, net als Brendan Gleeson), maar ik groet ze 'gewoon' en zij groeten mij.

Met Roemeniërs, Chinezen en Ethiopiërs hebben de Catanesi doorgaans wat minder.

Wat een kutverhaal.

HUP koers!

Toch veel dank voor kutverhaal.

Roemenen, die stelen onze kunst uit de Kunsthal. Maar mijn schoondochter is een Roemeense en die steelt nog geen snoeptomaatje van me. Voor de rest ook nog een aardige meid. Maar ze houdt niet van fietsen. Haar dochter wel maar ja, die is nog jong. Ze, mijn kleindochter dus, is in eerste instantie Engelstalig opgevoed en denkt nog af en toe in het Engels. Eergister deelde ze me mede dat de kinderboekenweek over "de oude dagen" gaat. De oude dagen, the old days. Ze hoorde op school het woord "geschiedenis", vertaalde dat in "the old days" en dat vertaalde ze later weer in "de oude dagen". En haar navel noemde ze een half jaar eerder haar "buikknoopje", haar vertaling van "belly button". Net had ik nog een clou maar mijn vrouw vroeg wat aan me en nu ben ik de clou vergeten.

Mooi verhaal, ja, graag meer van dat de komende dagen..!

Maareh...

"Roemeniërs", seriously..?!?

Het kan niet altijd feest zijn, JW, zelfs niet in de Giro.
En wie weet, worden we later nog verwend.

WTF? :stupid:

Er stonden eerst nog Eritreeërs tussen, maar die zijn er eigenlijk niet zoveel, dus dat wilde ik veranderen in Roemenen... De drank hè...

Enniewee: ik ga mijn best doen kutverhalen te blijven schrijven, ik kan toch weinig anders en heb nauwelijks werk. Daarnogeensnaast woon ik alleen, tegenwoordig.

Sri Lankanen zijn er overigens het meest, iets meer dan Roemenen. Zie ik nu op fucking wiki. Die draaien doorgaans, telefoon/internet-, avond- en nachtwinkels.

HUP koers!

(Morgen dan, vrees ik).

Zeker.
En vooral met het parkoers dat ons in komende weken nog te wachten staat.

Bovendien: gelukkig lijkt Bora ook in deze Giro zijn koersopvatting van de voorbije Tour te bestendigen.
In de Tour slaagden ze erin om verschillende etappes in vlam te zetten.
Ook nu hebben ze zich op kop gezet, en brengen ze het peloton in rotvaart dichter bij de vluchters.
Nog 84 km, 6'50"

75km

5"25

Nog maar 4 minuten. Extreem spannend! De mannen van Sagan, kunnen zij dit gat nog dichten?

Dit is toch niet spannend? Redt BORA makkelijk.

60km

3"17

Ik heb nu even geen Bosatlas voor mij. Maar fietsen ze nu door Calabrië? De Ciro vind ik erg goed te doen

Vanuit Calabria naar Basilicata.

Cirò?

kLas eerst Giro.

Cirò vind je veel te weinig in Nederland. Was er vroeger dol op, weet niet of ik die wijn nu ook nog lekker vind.

Er is maar één Cirò, gek..
Cirò Di Marzio..!!
L'immortale inmiddels al gezien?

50km
2"10

Bora lijkt het tempo wat te laten zakken nu.

Laten we vooral hopen dat het parkoers de komende weken niet te ingrijpend moet veranderen

Dacht tussen Giro en Cirò, daar Clavan wel eens met mij over wijn babbelt, viel het kwartje later (accenten zijn heillig, gvd!), ook aan Ciro. Snappie?

Giro is een toffe koers.
Ciro is onze 'held.'
Cirò is een dorp.
En de naam van de wijn uit de omgeving ván dat dorp.

L'Immortale heb ik volgens mij zo stoned en bezopen bekeken dat ik nu even niet weet hoe het ging. Volgens mij wel ja.

34km, 2'10


Almeida ondertussen aangereden door McNulty, toen die eerste zijn radio aan het wisselen was.

Whelan solo op de klim van 3e categorie, Frapporti en Bais op 30", peloton 1'25

Nog 27km

Viviani inmiddels al gelost

17,5km, nog 8" voor Whelan

13.5 km, Whelan is gegrepen

Nee, geen reet aan.

Nog 2.7km, en dus even klimmen

Nog 2km, Fabbro maakt tempo

Aanval Nibali op 1km

1. Demare
2. Matthews
3. Felline
4. Molano
5. Cimolai
6. Vendrame
7. Honore
8. Sagan
9. Battaglin
10. Narvaez



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/10/2020 16:53 door Slimmerd.

Geen tegenstand voor Demare

Demare met 2 straten voorsprong

Dit is nog eens "niet op de foto".

Eigenlijk een etappe om gauw te vergeten. Afgezien dan van Matera, dat gelukkig ook in beeld kwam. Sprintetappes, bah. Maar mooie stadjes, prachtig. Maar hoe is het nou om zelf in zo'n stadje te wonen? Zie je dan nog wel de weerbarstige en eventueel door het weer barstende schoonheid ervan? Sprintetappes zijn wel spannend, niet in de zin van wie er nou gaat winnen want dat zal me een rotzorg zijn maar in de zin van wie er gaat vallen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/10/2020 17:14 door Frederik D..

Mij maakt het wel uit wie er wint. Best veel zelfs.

Ciro uit Gomorra?

Dat mag. Uiteraard. Ik ervaar sprintetappes in een grote ronde als een soort wedstrijdvervuiling. Ik wil de mannen van het algemeen klassement zien strijden, lijden, winnen en verliezen en zien rekenen. Maar waarom vind jij sprintetappes wel vermakelijk? Omdat er toch gestreden wordt voor de etappewinst?

Fijn dat het van jou "mag".

Een mooie sprint, prachtig! Zoals Van Aert en Ewan er een paar afleverden de afgelopen tour.
Ook het gegooi en gesmijt kan mij wel bekoren (maar dan zonder Fabio-afloop).
Sprinttreinen vs lieden die hun eigen weg banen; positioneren etc. etc.
Wat nakletsen met Theo Bos erbij. Ja, sprinten is ook leuk.

Ja. Ging om de wijnstreek. Niet veel te krijgen hier in Olland. Maar gelukkig zijn er in de buurt genoeg speciaal zaken.

Maar ken jij nog Theo Smit? Uit je hoofd. Niet opzoeken.

Haha, ik wel, vooral bekend als sprinter en volgens mij zelfs ooit een etappe in de Tour gewonnen?

Frederik D. Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik ervaar sprintetappes in een
> grote ronde als een soort wedstrijdvervuiling

Voor vandaag was het zo iets als: waar zitten Kelderman en Kruijswijk en verliezen ze geen tijd...
Als Groenewegen en Jakobsen mee hadden gedaan was het het zo'n 10 km met spanning op puntje van de bank... wie zit waar en dat 10 km lang...met uiteindelijk blij - of droefheid

gr

Twee etappes in de Tour van 1975 als ik het mij goed herinner. En ook nog eens twee etappes in de Vuelta, in 1976, die echter in die tijd nog niet zo heel veel voor stelde, net als de Amstel Gold Race trouwens. De Vuelta in het najaar was een gouden verbetering. Half populistisch Nederland, dat nooit wielrennen keek, verkeerde in een jubelstemming toen Theo Smit in 1975 twee ritten in de Tour won. Knap van Smit. Echt. Maar de Tour is het AK. De Giro ook. Welke Nederlander won de paarse trui in de Giro? En Merckx, hoe vaak won hij hem? Uit je hoofd.

Kruijswijk reed op het einde in derde positie en Nibali zelfs in eerste positie. Maar waarom? Ik denk om valpartijen voor te zijn, letterlijk voor te zijn. Alert rijden. Maar waar reed Kelderman?

Kelderman reed ook goed van voren. Die zat rond plek 30.

Even kalibreren dus. Zitten we al in de schaduw van Umbrië? Umbra, da's Latijn voor schaduw.

Thx. Attent van jou, alert van Kelderman.

Beste Maffia serie ooit. Op ‘71 na. Maar die gong over the Troubles....

Constant bij Oomen die eigenlijk altijd top30 rijdt in dit soort etappes
gr

Frederik D. Schreef:
-------------------------------------------------------
> Welke Nederlander won de
> paarse trui in de Giro?

Makkie hè

Mathieu Hermans in de Vuelta
Genieten van een gouwgenoot
gr

Demare goed terug uit de Coronabreak. Die zijn erelijst begint een hele serieuze te worden.

Denk toch dat we Bora dit voor het laatst hebben zien doen deze ronde.
Laat Demare het maar oplossen.

Die hadden allebei lekker bij Viviani of Gaviria gezeten

Werd hij ook niet de stier genoemd? El Torro?

Ja. Ik schat eind jaren 70.

Een goede vriend van mij weet alles over wielrennen en schaatsen. Zo heb Ik ooit (in een hotel aan de Weissensee) meegedaan aan een wielerkwis, waar deze jongen op de vraag wie de tour in 1965 won, riep: Ja, Gimondi natuurlijk, maar weet jij wie achtste werd, en daarna meteen het goede antwoord krijste.
Toen zijn we gestopt met de kwis. En sindsdien doe ik ook niet meer aan kwissen mee. En op jouw vraagjes ga ik al helemaal geen antwoord geven.

Johan van de Velde natuurlijk. Volgens mij zelfs meer dan één keer. Held..!

O nee, niet weer Latijns