Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
75th La Vuelta ciclista a España 12 etappe La Pola Llavian 109,4 kma/Pola de Laviana > Alto de l'Angliru
Gepost door Cecchini
Vertrek 14.08 verwachte aankomst 17.15
Algemeen Klassement
1 PRIMOŽ ROGLIC 1 TEAM JUMBO - VISMA 45H 20' 31'' - B : 42'' -
2 RICHARD CARAPAZ 72 INEOS GRENADIERS 45H 20' 31'' - B : 16'' -
3 DANIEL MARTIN 181 ISRAEL START-UP NATION 45H 20' 56'' + 00H 00' 25'' B : 22'' -
4 HUGH JOHN CARTHY 102 EF PRO CYCLING 45H 21' 29'' + 00H 00' 58'' - -
5 ENRIC MAS 174 MOVISTAR TEAM 45H 22' 25'' + 00H 01' 54'' - -
6 MARC SOLER 177 MOVISTAR TEAM 45H 23' 15'' + 00H 02' 44'' B : 19'' -
7 FELIX GROSSSCHARTNER 63 BORA - HANSGROHE 45H 24' 02'' + 00H 03' 31'' B : 6'' -
8 ALEJANDRO VALVERDE 171 MOVISTAR TEAM 45H 24' 15'' + 00H 03' 44'' B : 5'' -
9 WOUTER POELS 111 BAHRAIN - MCLAREN 45H 24' 25'' + 00H 03' 54'' - -
10 MIKEL NIEVE 83 MITCHELTON - SCOTT 45H 25' 14'' + 00H 04' 43'' - -
Algemeen Klassement
1 PRIMOŽ ROGLIC 1 TEAM JUMBO - VISMA 45H 20' 31'' - B : 42'' -
2 RICHARD CARAPAZ 72 INEOS GRENADIERS 45H 20' 31'' - B : 16'' -
3 DANIEL MARTIN 181 ISRAEL START-UP NATION 45H 20' 56'' + 00H 00' 25'' B : 22'' -
4 HUGH JOHN CARTHY 102 EF PRO CYCLING 45H 21' 29'' + 00H 00' 58'' - -
5 ENRIC MAS 174 MOVISTAR TEAM 45H 22' 25'' + 00H 01' 54'' - -
6 MARC SOLER 177 MOVISTAR TEAM 45H 23' 15'' + 00H 02' 44'' B : 19'' -
7 FELIX GROSSSCHARTNER 63 BORA - HANSGROHE 45H 24' 02'' + 00H 03' 31'' B : 6'' -
8 ALEJANDRO VALVERDE 171 MOVISTAR TEAM 45H 24' 15'' + 00H 03' 44'' B : 5'' -
9 WOUTER POELS 111 BAHRAIN - MCLAREN 45H 24' 25'' + 00H 03' 54'' - -
10 MIKEL NIEVE 83 MITCHELTON - SCOTT 45H 25' 14'' + 00H 04' 43'' - -
Als Astana dit deed vond ik het verdacht 
Toen in de Giro de meesterhelper niet bij zijn kopman bleef, zat je je op te winden en nu in de Vuelta de meesterhelper wel bij zijn kopman bleef, zat je je ook op te winden? Of heb ik een incorrect beeld van je? 
Wielrennen is bovenal het zo soepel mogelijk in beweging houden van een vehikel met twee wielen en niet een schokschouderend proces als ware het een volgeladen kar met vierkante wielen voortgetrokken door een boerenpaard. De torque, dat is de kracht die uitgeoefend moet worden langs de traparm, doorgaans 172,5mm of 170mm, is cruciaal. De torque bereikt zijn hoogste waarde vanuit stilstand (kracht/snelheidsrelatie van AV Hill) en wordt geleidelijk aan veel minder naarmate men sneller gaat. Dit is ook bergop zo, maar met 100w kom je bergop bij 23% niet meer omhoog, want je valt gewoon om, ook al omdat vanwege het dode punt boven en beneden en deels ook in het opwaartse deel van de pedaalcyclus veel minder kracht kan worden gezet.
Om met 100w bij een beentempo van 60 toch deze berg met 23% op te kunnen klimmen moet je een weerstand overwinnen al dicht bij de waarden zittend, die sterke baanrenners e.d. bij de stilstaande start even kunnen volhouden. Maar ook bij 400w blijft de te overwinnen weerstand erg hoog, zodanig dat de beste renners alleen maar kunnen voortploeteren. De blik op oneindig en vooral zorgen, dat de tred gaande blijft. Daalt de snelheid te zeer dan kom je niet alleen niet meer vooruit, maar loop je het risico te zullen omvallen, omdat je de enorme weerstand niet meer aan kunt.
De Boston Dynamic Cycling Horses zullen ongetwijfeld wel zodanig kunnen worden ontworpen, dat ze moeilteloos met losse handen de Angliru omhoog gaan, maar de mens, neuhh. Wanneer door de manier van rijden de tijdspanne, dat de spieren ook nog van zuurstof kunnen worden voorzien, bovendien afneemt wordt het echt afzien. Extra gewicht van renner en fiets wordt een factor van betekenis.
Je kunt op een fiets best 300 km/h per uur rijden (mind you, een vrouw is nog steeds de snelste), maar dan alleen in aangepaste omstandigheden. Eerst met het vehikel dat niet meer zo veel op een racefiets lijkt je een tijd voort laten slepen totdat je een bepaalde snelheid gehaald hebt en dan met een gigantisch verzet (omgerekend over een normaal verzet, liefst 34 meter per pedaalomwenteling) even een minuutje inspannen met een geschat vermogen van 700w. Uiteraard zouden onze baanrenners nog veel sneller moeten kunnen, maar gelukkig zijn ze niet zo gek om het te proberen.
Het Wattbeest, dat ik bezit, heeft een zogenaamd magnetische inductie modus, waarbij de gegeven weerstand gelijk blijft en dus niet afneemt bij hogere snelheid. Als ik dus test in deze modus tekent het beest aan de hand van de geleverde krachten gedurende de 360 graden een tekening. Als een machine op het Wattbeest zou gaan trappen, dan komt er een perfecte tekening uit van een cirkel, aangezien op elk moment gedurende de pedaalcyclus precies dezelfde kracht wordt uitgeoefend. Maar us mortals kunnen dat niet, dus als de te overwinnen weerstand te groot wordt, ergo torque, dan is een soepele tred niet meer mogelijk en lijkt het er in de tekening dus op, dat je benen tijdens de beweging a.h.w. even "stilstaan".
Bij Ganna, ook wel een Wattbeest, zie je bijvoorbeeld ook al, dat hij in tijdritten buiten niet bepaald soepel trapt.
Bij hoge snelheden rijdt je in toenemende mate tegen een muur van luchtmoleculen op, todat je niet meer harder kunt en dat is vanuit stilstaande start al na tegen de 20 seconden, afhankelijk nog van of je in een rechte lijn zit of op een bepaald moment nog in een bocht op een wielerbaan. Maar dan heb je nog altijd de kinetische energie van de racefiets, die je ook zonder nog te trappen verder brengt. Bergop ook, maar dan in de andere richting. Je dondert als een rotsblok naar beneden!
Om met 100w bij een beentempo van 60 toch deze berg met 23% op te kunnen klimmen moet je een weerstand overwinnen al dicht bij de waarden zittend, die sterke baanrenners e.d. bij de stilstaande start even kunnen volhouden. Maar ook bij 400w blijft de te overwinnen weerstand erg hoog, zodanig dat de beste renners alleen maar kunnen voortploeteren. De blik op oneindig en vooral zorgen, dat de tred gaande blijft. Daalt de snelheid te zeer dan kom je niet alleen niet meer vooruit, maar loop je het risico te zullen omvallen, omdat je de enorme weerstand niet meer aan kunt.
De Boston Dynamic Cycling Horses zullen ongetwijfeld wel zodanig kunnen worden ontworpen, dat ze moeilteloos met losse handen de Angliru omhoog gaan, maar de mens, neuhh. Wanneer door de manier van rijden de tijdspanne, dat de spieren ook nog van zuurstof kunnen worden voorzien, bovendien afneemt wordt het echt afzien. Extra gewicht van renner en fiets wordt een factor van betekenis.
Je kunt op een fiets best 300 km/h per uur rijden (mind you, een vrouw is nog steeds de snelste), maar dan alleen in aangepaste omstandigheden. Eerst met het vehikel dat niet meer zo veel op een racefiets lijkt je een tijd voort laten slepen totdat je een bepaalde snelheid gehaald hebt en dan met een gigantisch verzet (omgerekend over een normaal verzet, liefst 34 meter per pedaalomwenteling) even een minuutje inspannen met een geschat vermogen van 700w. Uiteraard zouden onze baanrenners nog veel sneller moeten kunnen, maar gelukkig zijn ze niet zo gek om het te proberen.
Het Wattbeest, dat ik bezit, heeft een zogenaamd magnetische inductie modus, waarbij de gegeven weerstand gelijk blijft en dus niet afneemt bij hogere snelheid. Als ik dus test in deze modus tekent het beest aan de hand van de geleverde krachten gedurende de 360 graden een tekening. Als een machine op het Wattbeest zou gaan trappen, dan komt er een perfecte tekening uit van een cirkel, aangezien op elk moment gedurende de pedaalcyclus precies dezelfde kracht wordt uitgeoefend. Maar us mortals kunnen dat niet, dus als de te overwinnen weerstand te groot wordt, ergo torque, dan is een soepele tred niet meer mogelijk en lijkt het er in de tekening dus op, dat je benen tijdens de beweging a.h.w. even "stilstaan".
Bij Ganna, ook wel een Wattbeest, zie je bijvoorbeeld ook al, dat hij in tijdritten buiten niet bepaald soepel trapt.
Bij hoge snelheden rijdt je in toenemende mate tegen een muur van luchtmoleculen op, todat je niet meer harder kunt en dat is vanuit stilstaande start al na tegen de 20 seconden, afhankelijk nog van of je in een rechte lijn zit of op een bepaald moment nog in een bocht op een wielerbaan. Maar dan heb je nog altijd de kinetische energie van de racefiets, die je ook zonder nog te trappen verder brengt. Bergop ook, maar dan in de andere richting. Je dondert als een rotsblok naar beneden!
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.