EINDEJAARSPOLL. Onze redacteurs hebben gestemd, dit zijn de 20 meest memorabele Belgische sportmomenten van de voorbije 20 jaar.

Quote

EINDEJAARSPOLL. Onze redacteurs hebben gestemd, dit zijn de 20 meest memorabele Belgische sportmomenten van de voorbije 20 jaar. En nu is het aan u!

Gisteren om 15:00 door Raf Hermans, Simon Fallon Kund




Het vermaledijde 2020 zit er bijna op, we tellen stilaan af naar 2021. Tijd om even terug te blikken op de voorbije 20 jaar, vonden we. We vroegen ons af, wat is nu het meeste memorabele Belgische sportmoment van de voorbije twee decennia? En dus zetten we onze sportredactie aan het werk. Zij stemden op hun favoriete momenten, met onderstaande top 20 (in chronologische volgorde) tot gevolg. En nu is het aan u. Welke Belgisch getint sportevenement staat voor eeuwig in uw geheugen gegrift?

U kan vanaf maandag 14 december tot en met zondag 20 december uw stem uitbrengen, onderaan dit artikel of via bovenstaande link. In de laatste week van het jaar brengen we u de top 5 in vijf grote verhalen. De nummer 1 van jullie, onze lezers, kan je ontdekken op vrijdag 1 januari 2021.

1. Anderlecht verslaat het grote Manchester United

Een trip down memory lane voor de Anderlecht-fans, die ongetwijfeld met weemoed terugdenken aan de gloriejaren van weleer. Onder trainer Aimé Antheunis beleefde paars-wit in 2000-2001 een droomseizoen in Europa, met Thomas Radzinski en Jan Koller als speerpunten. Kers op de taart was de 2-1-thuiszege tegen het grote Manchester United, nog zo’n topclub die in moeilijk vaarwater verkeert.

2. Kim Clijsters klopt Justine Henin in halve finale Roland Garros in 2001

De dag dat duidelijk werd dat België een gouden tennistoekomst tegenmoet ging. Op 7 juni 2001 staan Kim Clijsters - een dag voor haar 18e verjaardag – en de 19-jarige Justine Henin tegenover elkaar in de halve finale op Roland Garros. De Limburgse wint in drie sets na een straffe comeback en zou twee dagen later een epische finale spelen tegen Jennifer Capriati, die ze wel verloor na 12-10 in de derde en beslissende set.

3. Justine Henin klopt Kim Clijsters in finale Roland Garros in 2003

Was hun ontmoeting twee jaar eerder nog een eerste teken aan de wand, maakten de twee Belgische dames het in 2003 nog eens duidelijk: België zou het vrouwentennis de komende jaren gaan domineren. Henin nam deze keer revanche voor de nederlaag in 2001 en kroonde zich voor de eerste keer tot koningin van het Franse gravel.

4. Gouden Juju: Henin kroont zich tot olympisch kampioen in het tennis

2004 werd een jaar met ups en downs voor ‘Juju’. Ze startte met eindzeges in Sydney en op de Australian Open, waar ze Clijsters klopte, en was ook de beste in Dubai en Indian Wells. Maar dan gooide het cytomegalovirus roet in het eten. Roland Garros ging de mist in, Wimbledon liet ze schieten en zonder voorbereiding trok Henin naar Athene voor de Olympische Spelen. Daar verraste ze door prompt goud te pakken, de Franse Amélie Mauresmo was een maatje te klein in de finale. “Mijn mooiste zege ooit”, verklaarde Henin achteraf.

5. Tommeke Tommeke Tommeke, wat doe je nu? Boonen spurt zich naar de wereldtitel in Madrid

De woorden van Michel Wuyts zitten in ons geheugen gegrift. In 2005 trekt Tom Boonen als favoriet naar het WK in Madrid, nadat hij eerder op het seizoen onder meer de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix had gewonnen. De Belgen raken in de finale achterop, maar onder aanvoering van Peter Van Petegem en Nick Nuyens komt de groep met Boonen net voor het ingaan van de laatste rechte lijn vooraan aansluiten. In de sprint maakt ‘de Bom van Balen’ het vervolgens keizerlijk af.

6. Geen 3 zonder 4: in 2007 wint Justine Henin een vierde keer Roland Garros

In 2003 pakte ze haar eerste eindzege in Parijs, in 2005 begon Henin vervolgens aan een straffe reeks. De Waalse slaagde er namelijk in om drie jaar op rij het Franse grand slam-toernooi op haar naam te zetten. En hoe! In 2007 zette ze de kers op de taart door geen enkele set te verliezen, in de finale werd Ana Ivanovic met 6-2 en 6-1 weggeblazen. België boven!

7. Tia Hellebaut verrast met olympisch goud op het hoogspringen in 2008

Blanka Vlasic was in 2008 de topfavoriete, maar het zou geen Kroatisch feestje worden na het hoogspringen bij de vrouwen. Op de Olympische Spelen in Peking bleek ene Tia Hellebaut een tikkeltje sterker, en misschien vooral slimmer. Hellebaut ging met haar eerste poging over 2m05, terwijl Vlasic twee beurten nodig had. Op de volgende hoogte – 2m07 – paste Hellebaut vervolgens voor haar 2de poging, waardoor een vermoeide Vlasic meteen een derde en laatste keer moest springen. Het plannetje lukte, de Kroatische faalde en het goud was voor Tia.

8. De 4x100m-ploeg verovert zilver in Peking, later wordt dat zelfs goud

“De scheet van Hanna Mariën voor de race was een zegen”, zouden de dames van de estafetteploeg later zeggen. In Peking spurten ze – met slotloopster Kim Gevaert als uithangbord – onverwacht naar zilver op de 4x100m. Jaren later mogen ze hun zilveren plak inruilen voor een gouden exemplaar, want de Russen bleken gedopeerd te zijn.

9. Tom Boonen evenaart Roger De Vlaeminck met vierde zege in Parijs-Roubaix

Dat Tom Boonen een wereldtopper was, staat buiten kijf. Zo werd hij wereldkampioen, won hij 3 keer Gent-Wevelgem, 3 keer de Ronde en veroverde hij de groene trui in de Tour. Maar vooral: in 2012 zette hij voor de vierde keer in zijn carrière de felbegeerde kassei van Parijs-Roubaix in zijn prijzenkast, en dat na een indrukwekkende solo van 53 kilometer. Een vijfde kassei zou er helaas niet komen, in 2016 strandde hij in het wiel van de verrassende Hayman.

10. Frederik Van Lierde is in 2013 de beste op Ironman van Hawai

De zwaarste triatlon ter wereld was zeven jaar geleden een prooi voor Frederik Van Lierde. Zestien jaar na naamgenoot en trainer Luc Van Lierde was het voor de tweede keer in de geschiedenis dat een Belg het officieuze wereldkampioenschap won, en die unieke prestatie houdt nog steeds stand. Bovendien doorbrak Van Lierde – Frederik dus – een Australische hegemonie van zes zeges op een rij.

11. Gouden Greg: Van Avermaet brengt wielerminnend België in delirium met olympische titel in Rio

Een zware bergrit, dat leek niet meteen spek naar de bek van Greg Van Avermaet. Maar de Belgische kopman kende een superdag. Nochtans leek de Pool Rafal Majka op weg naar olympische glorie, met een bonus van 23 seconden op 8 kilometer van de meet. Van Avermaet kreeg echter hulp van Jakob Fuglsang en op slechts anderhalve kilometer van de meet haalde het duo de eenzame Majka bij. De spurt was vervolgens een kolfje naar de hand van Gouden Greg.

12. Pieter Timmers zwemt naar zilveren plak in Rio

Pieken op het juiste moment. Zo kan je het sportieve hoogtepunt van Pieter Timmers het beste samenvatten. De geboren Limburger zwom in de series van de Olympische Spelen in 2016 pas de negende tijd op de 100 meter vrije slag, in de halve finale klokte hij af op de zesde tijd. Met moeite naar de finale, zo leek het, maar daar ontbond hij plots zijn duivels. Timmers zette met 47’80 een nieuw Belgisch record neer, maar straffer nog: hij pakte zowaar olympisch zilver.

13. Queen Nafi: Thiam is ’s werelds meest complete atlete en pakt olympisch goud op zevenkamp

Een week voor haar 22e verjaardag gold Nafi Thiam als een outsider voor zevenkamp op de Olympische Spelen in Rio. Thiam won eerder nog geen groot internationaal toernooi bij de profs, maar steeg in de Braziliaanse miljoenenstad boven zichzelf uit. Dankzij een persoonlijk record op 5 van de 7 onderdelen en de hoogste sprong ooit in een meerkamp (1m98) veroverde ze zowaar het goud, met een Belgisch record en amper 35 punten meer dan titelverdedigster Jessica Ennis-Hill.

14. De perfecte counter: Rode Duivels kloppen Japan na geweldige comeback

9,94 seconden. Zolang duurde de perfecte counter die elke Belgische voetbalfan zich nog perfect voor de geest kan halen. Op het WK in Rusland ijken verlengingen tergen Japan onafwendbaar, nadat de Rode Duivels een 0-2 achterstand konden ophalen. Maar dan…. Met nog 31 seconden op de klok trapt Japan een corner, simpel geplukt door Courtois. De doelman handelt razendsnel en geeft mee met De Bruyne, die het halve veld oversteekt en op het gepast moment Meunier aanspeelt. Die zet in één tijd voor, Lukaku laat de bal slim lopen EN DAN IS ER CHADLIIIIII….!!

15. Rode Duivels zorgen voor volksfeest door Brazilië uit te schakelen op het WK voetbal

Door de spectaculaire zege tegen Japan krijgen de Rode Duivels in de kwartfinale hun droomaffiche tegen titelfavoriet Brazilië. En die droomaffiche krijgt ook een droomscenario. Al na 13 minuten dwingt Vincent Kompany zijn City-ploegmaat Fernandinho tot een owngoal. Op het halfuur schiet Kevin De Bruyne ons land vervolgens naar een delirium met de perfecte knal. In de tweede helft raakt Brazilië niet verder dan de aansluitingstreffe, in de slotfase onderscheidt Courtois zich met een spektakelsave op een trap van Neymar. De Rode Duivels naar de halve finale.

16. Rode Duivels zetten Engeland een tweede keer opzij en veroveren brons op het WK

Die halve finale tegen de latere wereldkampioen Frankrijk draait uit op een ontgoocheling, en dus is brons het hoogst haalbare. In de ‘kleine finale’ is opnieuw Engeland de tegenstander. De Rode Duivels laten zich niet verrassen en zetten de Engelsen een tweede keer in enkele weken opzij. Met de bronzen plak schrijven de troepen van Martinez geschiedenis. Het is het beste resultaat ooit op een WK voetbal voor ons land.

17. Belgian Cats plaatsen zich voor halve finale op WK basketbal na stunt tegen Frankrijk

Na een bronzen plak op het EK 2017 trokken de Belgian Cats vol vertrouwen naar hun allereerste WK ooit. Met reden, zo bleek. De Cats kroonden zich zowaar tot groepswinnaar door gastland Spanje te kloppen en bezorgden zich zo een kwartfinale tegen favoriet Frankrijk. Een zware dobber, zou je dan denken. Maar niets was minder waar. Met een verbluffende prestatie overklasten Meesseman en co. de Franse vrouwen, het werd maar liefst 86-65. Een straffe stunt, die tegen de VS in de halve finale helaas geen vervolg zou krijgen. In de strijd om het brons nam Spanje vervolgens wraak.

18. Nina Derwael lost hoge verwachtingen in en kroont zich in 2018 tot wereldkampioen aan de brug

De koningin van de brug met de ongelijke leggers, dat is niemand minder dan de Limburgse Nina Derwael. De gracieuze verschijning uit Sint-Truiden veroverde in 2017 en 2018 al Europees goud op haar favoriete onderdeel, ze was op haar 18e dan ook met recht en reden topfavoriet op het WK in 2018. En die favorietenstatus maakte ze met verve waar. Derwael turnde de perfecte oefening met een hoge moeilijkheidsgraad, met een score van 15.200 punten troefde ze zelfs de Amerikaanse superster Simone Biles af. In 2019 herhaalde Derwael haar kunstje nog eens.

19. België is een hockeyland! Red Lions kloppen Nederland in WK-finale in 2018

De gouden generatie van het mannelijke hockey leek even de generatie van net niet te worden. Zowel in 2013 als 2017 grepen ze net naast EK-goud, maar de grootste ontgoocheling was misschien nog de verloren olympische finale in Rio in 2016. Op het WK in 2018 was het dan eindelijk wél raak. De Red Lions speelden het verleden van zich af, zetten enkele toplanden opzij en namen in de finale de maat van eeuwige rivaal Nederland. Met enige moeite, want in de allesbepalende shoot-outs bogen ze een 0-2 achterstand om in een 3-2-zege.


20. Victor Campenaerts troeft Bradley Wiggins af en zet werelduurrecord op zijn naam

Twee maanden stage in Namibië, een minutieuze voorbereiding en een wielerpiste op ideale hoogte. Campenaerts liet niets aan het toeval om op 16 april 2019 het werelduurrecord aan te vallen in het Mexicaanse Aguascalientes. En zo bleek ook. Met 55.089 km werd hij de eerste renner ooit die de magisch grens van 55 kilometer overschreed, hij deed zo 2 rondes beter dan ene Sir Bradley Wiggins.

[www.nieuwsblad.be]

Quote

Is schaken sport?

Begin september ging er een golfje van ontzetting door de Nederlandse schaakwereld. De staatssecretaris van Financiën liet weten geen mogelijkheden te zien om de denksporten op dezelfde manier vrij te blijven stellen van betaling van BTW als de 'echte' sporten. Dit op grond van een uitspraak van het Europees Hof waarin was bepaald dat bridge geen sport is, omdat er slechts "een te verwaarlozen lichamelijke component" in zit. Dat ging dus om bridge, maar de consequentie is voor ons, schakers, hetzelfde: we moeten BTW gaan betalen.
Nu heb ik zelf een beroepsschakersleven lang BTW 'genoten', zoals mijn belastingadviseur het altijd noemde, dus ik schrok hier niet direct van, maar de extra administratieve rompslomp voor bestuurders die hier het gevolg van gaat zijn is uiteraard niet leuk en de dreiging van een gedwongen contributieverhoging voor KNSB-leden evenmin.
Toch lijkt het me dat de verontwaardiging over zowel de gerechtelijke uitspraak als de beslissing van de staatssecretaris (die ons nog een trap na gaf door het schaken uitdrukkelijk niet als "immaterieel cultureel erfgoed" te zien) niet zozeer voortkomt uit praktische bezwaren, maar uit gekrenktheid. Dus schaken zou géén sport zijn? Blijkbaar ervaren we verwijdering uit de sportwereld als een degradatie.
Maar is schaken sport? Tja, het is maar welke definities je hanteert. Juist daarom zal een rechter, die per definitie met definities werkt, uiteindelijk op ja of nee uitkomen. Maar verschraalt deze denkwijze de werkelijkheid niet, zoals ook een uitslag onder de notatie van een schitterende partij alle complexiteit, alle spanning en alle schoonheid van een confrontatie tussen twee creatieve geesten, tot een boekhoudkundige verdeling van het punt reduceert?
Laten we om te beginnen trots zijn. Schaken is méér dan sport, zoals het ook meer is dan immaterieel cultureel erfgoed. Laten we ook praktisch zijn. Als we ergens voor erkenning of subsidie terecht kunnen enkel door even het masker van sporter op te zetten, dan doen we dat natuurlijk. Hein Donner, een van de grootste boegbeelden niet alleen van onze sport, maar ook van ons immaterieel cultureel erfgoed, stelde zich al in 1976 op het standpunt dat "schaken ver boven de fysieke sporten verheven is, ook al is het voor de subsidie beter dat niet hardop te zeggen."
To be, yet not to be, that is the answer, om nog even een andere grootheid uit de literatuurgeschiedenis te parafraseren. Het zal de staatssecretaris niet op andere gedachten brengen, maar ons zelfrespect hoeft onder deze 'degradatie' echt niet te lijden.

Gepubliceerd in Schaakmagazine oktober 2020
.

[www.paulvandersterren.nl]