Tom Dumoulin stopt er (even?) mee

Hij heeft er even genoeg van.

Later meer.

Dumoulin stopt voor onbepaalde tijd met wielrennen: 'Mezelf beetje vergeten' - [nos.nl]



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/01/2021 13:33 door lodjan.

Haha met drie nagenoeg tegelijk gepost.

On-topic: de aankondiging van Jumbo-Visma op Twitter

Die zien we niet meer terug.

Ik ben altijd in hem blijven geloven, maar dit is wel een serieuze streep door de rekening. Benieuwd of hij dit nog als professioneel atleet te boven komt. Maar dat is eigenlijk ondergeschikt aan zijn psychologische gezondheid. Sterkte Tom!

Het verbaast me helemaal niet.

Niet echt een verrassing.

Vandaag op de Sporza website:

Tom Dumoulin stopt voor onbepaalde tijd met koersen en

Van Aert krijgt met Tom Dumoulin superknecht mee in de RvV.

Jumbo Visma met Roglic, Kruijswijk en Dumoulin naar Tour.

Take your pick.

Wuyts:’ Dumoulin wil niet knechten voor Wout en kiest ervoor om tijdelijk te stoppen’.

Ergens niet eens onverwacht.

Wanneer je het gevoel hebt dat je nooit meer de beste gaat zijn, of je eigen topniveau kan halen. Dan is het heel zwaar om het op te blijven brengen.
Daar gaat de enige Nederlandse kans op de tourzege sinds ik actief wielrennen volg. Zonde.

Je kan beter zelf het initiatief nemen en tijdje iets anders gaan doen dan met tegenzin gaan koersen, weinig presteren en derhalve afgebrand worden in de media. Verstandig.

Misschien verstandig, maar ik heb er weinig respect voor. De timing is ook niet erg handig. Met zijn salaris had Jumbo twee of drie andere renners kunnen halen / niet laten vertrekken.

Heel jammer voor de wielervolgers. Maar voor hem blijkbaar goed. Er is meer dan wielrennen, denkt Dumoulin wellicht.

Damn, wat jammer.

Ik heb al sinds zijn blessure het gevoel (hier ook meerdere maken geuit als het bv ging over kopmanschap Tour) dat hij gewoon moet genieten op de fiets. Zo is hij ook zo goed geworden. Die man vindt het koersen leuk, maar niet alle shit die erbij komt. Ik hoop dat het niet te laat is en dat het op die manier na een pauze nog altijd kan. Ik vermoed dat deze gedachte er ook achter zat toen het plan kwam om RVV te koersen. En stond er ook niet Strade Bianchi op de planning. Ik ben bang dat Jumbo hiervoor al in 2020 had moeten kiezen, maar dat verhield zich slecht met de Tourdoelstelling en de laptopinfo die maar bleef zeggen dat Dumoulin zo sterk zou zijn. Kijk naar de cijfers, doorgrond ze, gebruik ze, maar volg je gevoel.

Hiervoor is 'vind-ik-leuk' uitgevonden!!

Als Tom op de personeelslijst blijft staan dan mag TJV geen renner meer contracteren? Zitten ze eigenlijk al op het maximum?

Te intelligent om wielrenner te zijn?

En weer wordt WVA genaaid. Hoe moet die zich voelen op dit moment?



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/01/2021 14:42 door Remko.

Damn, ik vond dat VRT-beeld alsof de hele Tour om Van Aert zou draaien ook lachwekkend overdreven. Maar dat hier nu al Van Aert-reacties staan, is een onderstreping van Sub's vaststelling dat er ook Nederlands Calimerogedrag is.

Wat een onzin. Er wordt gewoon de draak gestolen met Wuyts vanwege zijn potsierlijke gedrag tijdens de Tour. Iets met humor..

Klopt. Ik ben er gek op.

Is dit een burn-out?

'Misschien over 2 maanden een andere afslag'. Dat is een termijn die zich in theorie nog wel verhoudt met een eventuele OS-doelstelling. Ook een termijn die erop duidt dat hij nog gewoon de 30e renner van de ploeg is (al zal er wel een afspraak zijn over tijdelijk stopzetten van salaris). daar werd over gespeculeerd hierboven

'Wat ik ga doen? nu ga ik praten, nadenken....' Lieverd, probeer van het leven te genieten. Al geef ik toe dat corona maakt dat dit slecht getimed is. Ik las dat Vanuatu corona-vrij is. En druk kennen ze daar ook niet. Begin effe met 4 weken vakantie.

In zekere zin is deze video de digitale versie van wat hij in de Tour deed. In die etappe met dat zinloze kopwerk. Het was zijn fysieke, bijna wanhopige boodschap aan de buitenwacht: ik ben geen tourzege-kandidaat. Haal mij van die lijstjes af.
Nu voelt hij het alweer. Heftiger. En hij zegt (ik parafraseer): 'op deze manier ben ik geen kandidaat om Tour of OS te winnen. Haal mij van die lijstjes af. De enige kans om het beste uit mijzelf te halen is als ik niet meer die enorme verwachtingen van de buitenwacht voel'



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/01/2021 15:08 door Andere Peter.

Dat schreef ik zo'n twee jaar geleden al. Dat het geen type was met oogkleppen om zich 100% op de sport te kunnen focussen, althans dat hij dat niet heel lang vol zou kunnen houden.

Tuurlijk. En een keertje is ook best leuk. Maar het toont ook de preoccupatie. Die humor werkt omdat het herkenbaar is. Het is herkenbaar omdat meer mensen zich eraan stoorden (ik ook).

[www.wielerflits.nl]

Twijfels. Een topsporter kan er niet zonder, want twijfels zijn de beste houvast om scherp te blijven. Alleen mogen de twijfels nooit de overhand nemen.

Gisteren heeft Tom Dumoulin besloten om voor onbepaalde tijd onbetaald verlof te nemen. Hij last een pauze in zijn carrière in, omdat hij zich al een jaar als wielrenner niet meer gelukkig voelt. Of hij ooit terugkeert in het peloton is nu de grote vraag.

Tom Dumoulin vecht eigenlijk sinds zijn overwinning in de Giro d’Italia in 2017 al tegen deze twijfels. Op het moment dat hij de mooiste zege uit zijn loopbaan boekte, was hij vanuit het sportieve aspect dolgelukkig. Hij zag echter ook zijn vertrouwde leven veranderen, doordat hij na die 28ste mei als kampioen door het leven moest. Zijn veranderde status was iets wat hij niet wilde en waarvoor hij nooit was gaan fietsen. De populariteit kon hem gestolen worden. Als mens maakte het ‘maglia rosa’ hem zelfs deels ongelukkig.

Sindsdien worstelt hij met de vraag of het wielrennen hem nog wel het gewenste plezier brengt. Hij houdt van het spelletje om mee te spelen voor de prijzen op het allerhoogste niveau, maar hij hekelt het verwachtingsniveau en de druk die hem wordt opgelegd voor welke wedstrijd dan ook. Daarbij is hij een denker, die sowieso vaker dan doeners met zichzelf worstelen.

De breuk met zijn toenmalige ploeg Team Sunweb heeft Dumoulin in 2018 en 2019 veel negatieve energie gekost. Waar hij blij moest zijn met bijvoorbeeld een tweede plaats in de Tour de France, overheersten op dat moment de frustraties dat de teamleiding geen enkel gehoor aan bepaalde wensen en zijn zienswijze gaf.

De slepende knieblessure na zijn val in de vierde rit van de Giro d’Italia naar Frascati in 2019 was natuurlijk de grootste voedingsbodem voor zijn twijfels. Uiteindelijk reed hij 420 dagen geen wedstrijd, waardoor hij de onzekerheid in zijn lichaam kroop.

Bij Team Jumbo Visma vond hij afgelopen jaar weer een ploeg waarin hij zich thuis voelde. Maar ook daar moest hij omgaan met zijn status. In het peloton is hij niet meer de wielrenner Tom Dumoulin, maar de kampioen Tom Dumoulin. Het frank en vrij koersen en het anoniem rond bewegen in de wielerwereld zit er voor hem niet meer in. Daarbij heeft hij een salaris dat ook een bepaald verwachtingspatroon schept.

Na een geslaagde rentree in de Tour de l’Ain bewees de Maastrichtenaar vorig jaar met een zevende plek in de Dauphiné weer langzamerhand naar zijn oude niveau te groeien. Twee weken later stond hij bij Le Grand Départ van de Tour de France in Nice dan ook aan de start als een van podiumkandidaten voor de buitenwereld, maar stiekem ook voor zichzelf. De zitvlakblessure (derde bal) die hij op dat moment al had, werd vervolgens een steeds grotere kwelgeest.

Die pijn, maar ook opnieuw de twijfels, zorgden voor een rigoureuze koerswijziging in de eerste Pyreneeënrit op de Col de Peyresourde. Dumoulin gooide het kopmanschap van zich af door als een knecht hard op kop te rijden voor Primoz Roglic. Het was eigenlijk een zinloze actie. Pas later in de NOS-documentaire ‘Code Geel’ werd duidelijk hoe diep Dumoulin die dag zat. In de bus barstte hij in tranen uit. Een pijnlijke confrontatie. Waarbij je je vanuit de ploeg de vraag moet stellen of alle ‘kleedkamer’-beelden wel naar buiten moeten komen?

Verlost van de zitvlakblessure reed de Maastrichtenaar een sterke slotweek in de Tour. De tweede plaats in de klimtijdrit naar La Planche des Belles Filles achter de ontketende Tadej Pogacar was een topprestatie. Al kwam op dat moment het enorme verschil van 1’21 waarmee de jonge Sloveen hem versloeg als een mokerslag aan. Hoe moest hij immers zo’n jong talent in de toekomst gaan verslaan?

Dankzij die tijdrit stelde hij een knappe zevende plaats in het eindklassement van de Tour veilig. Al was het wel vreemd dat hij daags na de klimtijdrit vanuit het niets in een interview met NOS-verslaggever Han Kock aangaf dat hij in het voorjaar serieus overwogen had om te stoppen met wielrennen. Waarom hij dit zelf naar buiten bracht was vreemd. Het leek alsof hij op dat moment al een signaal wilde afgeven.

Vervolgens koerste Dumoulin nog sterke finales op het WK in Imola en in Luik-Bastenaken-Luik, maar zorgde zijn snelle opgave na de zevende rit van de Vuelta a España voor een zure smaak voor de winterstop. De intensieve maanden na de Corona-stop hadden al zijn energie opgevreten.

Zelf erkende Dumoulin dat hij qua resultaten in 2020 meer had gehoopt. Het komende seizoen zou hij weer vol op de prestaties willen gaan. Richting de buitenwereld sprak hij ambities uit, terwijl veel zogenaamde kenners openlijk vraagtekens plaatsen of hij ooit wel terug op niveau zou terugkeren. Kon Dumoulin nog wel zijn topvorm van 2017/2018 halen? En was dat voldoende om de strijd aan te gaan met een nieuwe jonge generatie onder aanvoering van Tadej Pogacar, Egan Bernal en Remco Evenepoel?

Vragen waarop niemand een antwoord kan geven. Chris Froome antwoordde vorig jaar in een interview dat die jonge generatie hem juist inspireerde om nog harder dan voorheen te trainen om tegen hen te kunnen opboksen. Of de viervoudig Tourwinnaar ooit zijn niveau weer haalt valt te betwijfelen, maar je moet dat vertrouwen in jezelf wel behouden.

Het bijzondere talent waarmee Dumoulin de Giro in 2017 won en in 2018 tweede in zowel de Giro als de Tour werd, is niet verloren gegaan. Wielrennen is echter mentaal een ongekend zware sport. Om op het hoogste niveau af te zien moet je geest ongekend sterk zijn en kunnen de kleinste twijfels al het grootste vergif zijn.

In december 2019 zat ik bij hem aan de keukentafel over zijn verloren wielerseizoen te praten. Maandenlang was hij dat jaar door de knieblessure verplicht om afstand te nemen van het wielerwereldje. Die break ervoer hij niet als verkeerd. Het voelde alsof hij een soort pauze in zijn carrière kende.

“Voor het eerst in acht jaar tijd had ik de tijd en de ruimte om essentiële vragen te beantwoorden”, vertelde hij. “Hierdoor heb ik teruggevonden wat ik een beetje verloren had: het leuke in het fietsen. Het trainen, mezelf verbeteren, kleine dingetjes vinden om de concurrentie voor te zijn, dat zijn zaken waar ik echt van geniet. Twijfels mogen je nooit in de weg staan.”

Die twijfels hebben helaas weer de overhand genomen. Het is voor de wielersport te hopen dat Dumoulin zijn honger naar de koers in de komende periode opnieuw terugvindt. Hij is een parel voor de sport. Ik ben ervan overtuigd dat hij in goeden doen nog altijd in de grote rondes voor de podiumplaatsen kan strijden. Maar, daarvoor moeten de geest en het lichaam wel in balans zijn.

Voor Dumoulin zal dit besluit als een (tijdelijke) bevrijding voelen, voor de meeste wielerliefhebbers voelt het als de sportieve zelfmoord van een kampioen.

Ik moet ook een beetje aan Pinot denken. De druk hing ook als een molensteen om hem heen.

Voor de wel aandachtige lezer was het prima duidelijk wat je precies beoogde.

Ik begrijp prima wat je bedoelt, maar ik zie de connectie niet met Calimerogedrag.
Als het altijd dezelfde grappen zijn en het blijft maar voortduren, wordt het hoogstens flauw - in mijn ogen althans wel - maar Calimerogedrag?

Het is juist Wuyts die (steeds vaker) Calimerogedrag vertoont. Vroeger zelden of nooit, maar de laatste jaren is hij is hij echt steeds meer een persiflage van zichzelf geworden.
Echt jammer, want dat verziekt inmiddels teveel en te vaak mijn plezier om nog naar hem te luisteren.
Hup Kroon & Van Belleghem!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/01/2021 15:44 door El Chaba.

El Chaba Schreef:
-------------------------------------------------------
> [www.wielerflits.nl]
> -dumoulin-strijdt-al-jaren-met-zijn-twijfels/
>

> Tom Dumoulin vecht eigenlijk sinds zijn overwinning in de Giro d’Italia in 2017 al tegen deze twijfels.

In 2018 wist Tom Dumoulin zich nog, zo leek het althans, als de beruchte Baron uit zijn mentale moeras omhoog te hijsen, maar in 2019 ging het buiten eigen schuld op kniehoogte dan toch weer mis. En 2020 zou geen verbetering brengen. Te lang werd dit alles voor de buitenwacht toegeschreven aan (de gevolgen van) fysieke malheur alhoewel her en der wel eens iets doorsijpelde van mentale twijfels. En nu wil Tom Dumoulin weer zijn wittebroodsweken, terwijl tegenstanders, zoals ene Remco niet eens op de fiets zitten, zijn vrindje Wilco recent van de weg werd gereden, en die witte Afrikaan ons nog steeds wil doen geloven, dat hij zoals Klein Duimpje de weg heeft teruggevonden. Wielrennen op de Weg is een beroep van dwangarbeiders, die door de fans achter de dwanghekken naast bewondering ook aplomb oogsten. Heeft het boosaardige oog van die Slovenische ondergrondse dwangarbeider Pogey op die berg zoveel kracht uitgestraald: "Zo van hou jij maar op met fietsen!".

Maar zelfs Horsie heeft niet het laatste woord, want the Visions of Nomath are now all that remain.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/01/2021 17:47 door Horsie is back.

Wuyts suggereerde dat de recente Jumbo-docu wellicht een rol heeft gespeeld.

Wuyts neem ik in principe niet serieus (meer) als het om Jumbo-Visma gaat, maar het zou natuurlijk kunnen (geen idee).
Maar geloof jij die theorie? En zo ja, waarom?

Dat vind ik ook. Dat Wuyts er van overloopt. Dat de VRT-wielerverslaggeving er sowieso wel last van heeft. Dat er in B meer Calimerogedrag is dan in NL. Maar Sub heeft er terecht wel een fijntjes op gewezen dat het gedrag NL'ers ook niet vreemd is. Ik vind de geestige Van Aertreflex in ditm topic hier wel een voorbeeld van.

Amai amai, wat een K bericht om te vernemen. Zo'n schitterend coureur. T beste Tom.

Ik zie dat (in jouw voorbeeld) niet, maar wellicht hebben wij een iets andere definitie van Calimerogedrag?

Ik zie het hier op het prikbord wel eens, maar heel weinig.
Ik zie het bijvoorbeeld wel vaker bij Feyenoord supporters t.o.v. Ajax (wordt door iedereen bevoordeeld, de KNVB, de scheidsrechters, de journalisten, etc.). Of bij Nederlandse voetbalsupporters ten aanzien van Duitse voetbalclubs of het Duitse elfal.

In al deze genoemde voorbeelden is overigens sprake van klein ten aanzien van groot, toch een wezenlijk onderdeel van Calimerogedrag.
"Zij zijn groot en ik ben klein en dat is niet eerlijk, o nee"



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/01/2021 16:30 door El Chaba.

Eens, het gaat om een iets vrijere vorm van Calimerogedrag. Je achtergesteld voelen (wie er voor wie moet rijden, daar gaat het hier over). Lichtgeraaktheid, maar binnengekeerdheid, preoccupatie met je eigen protégé.

Had nooit bij Sunweb weg moeten gaan.

Doodzonde. Een verrassend moment zo net na de bekendmaking van de ploegplanning. Maar toch de dag die je wist dat komen zou, sinds hij z'n auto keerde op weg naar de hoogtestage. Het gedoe in de Tour, het Vueltaverlaten, de interviews; het was de kroniek van dit aangekondigde afscheid.
Te intelligent? Mwah, hij is niet de enige. Wielrenners zijn allang niet meer de dommekrachten zoals in de jaren '50-'80. Het gaat er meer om hoe je die hersencellen gebruikt. Mollema doet altijd al lekker z'n eigen ding, Gesink koos na vele jaren druk van het kopmanschap voor een carrièremove naar vrolijke rittenkaper en later de zichzelf wegcijferende superknecht. Dat is voor Dumoulin niet in Frage, daarvoor wordt hij nog teveel gezien als kandidaat groterondewinnaar en dat breekt hem nu op. Al met al heeft Jumbo jammergenoeg niet veel plezier aan Dumoulin kunnen beleven. Hup Tom!

En ook Gesink. Maar nam tijdig die andere afslag.
Weer een maandenlange adempauze maakt het (voor de zoveelste keer) terugkomen niet eenvoudiger. Ik zie het niet gebeuren, of hij moet zichzelf echt helemaal opnieuw uitvinden (bv wegblijven uit de grote rondes).

Het was aanvankelijk niet bij me opgekomen, maar ik kan me voorstellen dat het een rol heeft gespeeld. Tijdsbeloop past erbij in elk geval.

Net de verklaring van TD zelf bekeken. Hij heeft tijd nodig om na te denken. Ik vraag me dan toch af of hij dat niet beter gedurende de periode van meer dan een jaar die hij langs de kant heeft gestaan had kunnen doen.

Haha wat een slappe zak. Kittel achterna.

Ik denk dat het allemaal de schuld is van Lopez en Carapaz.

Remko Schreef:
-------------------------------------------------------
> Net de verklaring van TD zelf bekeken. Hij heeft
> tijd nodig om na te denken. Ik vraag me dan toch
> af of hij dat niet beter gedurende de periode van
> meer dan een jaar die hij langs de kant heeft
> gestaan had kunnen doen.


Toen kwam hij er niet uit.

VDB en Pantani namen de afslag helemaal niet. Dan is tijdig stoppen beter, hè?

Zeker. De kans stijgt, maar het is nog geen garantie voor een lang en gelukkig leven.

Jongens, mannen. Het was gewoon een kwinkslag mijnerzijds. In andere tijden had Piet Bambergen hiermee volle zalen getrokken.

Wat heeft Thomas Dekker hier nu weer mee te maken

Heisenberg Schreef:
-------------------------------------------------------
> Misschien verstandig, maar ik heb er weinig
> respect voor. De timing is ook niet erg handig.
> Met zijn salaris had Jumbo twee of drie andere
> renners kunnen halen / niet laten vertrekken.

Eens. Wel een heel slecht moment voor zo'n besluit.

Anderzijds, als je op de juiste momenten de juiste beslissingen kunt maken, hoef je zo'n besluit
als vandaag niet te nemen.

Ik denk dat als Tom Dumoulin een tijdje mee had gedraaid in het bedrijfsleven hij weer als een vrolijke speer op zijn fiets had gesprongen.
We leven helaas niet in luilekkerland.
Ik begrijp het wel - het is een krankzinnige wereld en de overgrote bulk doet ook maar wat, hoe groot hun pretenties ook mogen wezen.

Ik zou Tom adviseren om met LtD en TD de Migration Gravel Race te rijden in de Keniaanse Masaai Mara. Heerlijk de batterij opladen. Niets moet, lekker genieten.

[www.migrationgravelrace.com]

Er zijn 3 dingen die moeilijk zijn voor mensen om te zeggen:

I was wrong,
I need help,

en

Worcestershire sauce.

Je bedoelt woorsjesterjesjersaus?

Die laatste doet me terugdenken aan hoe ooit, lang geleden, bij Langs de Lijn de cricket- en rugbyuitslagen werden voorgelezen, het enige team dat juist werd uitgesproken was Kent

En dat doet mij terugdenken aan datzelfde ooit. Koos Postema las de uitslagen van de paardenkoersen voor (Henri Buitenzorg!) en op de achtergrond maakte Willem Ruis paardengeluiden. Geen gehinnik maar geblaas met flubberende lippen/wangen. Jongens waren het.

Zielig voor die jongen. Het afgelopen jaar hoorde je de twijfel er ook wel erg vaak doorheen klinken.
Sterkte Tom!

Nu Tom Dumoulin toch (even) stopt met wielrennen, kan hij zich ook net zo goed spiegelen aan de viervoeter met gogme, luisterend naar de naam Concuk.

Precies! Hij moet gewoon lekker voor Wanty de Ronde van Vlaanderen gaan rijden, klaar. Serieus.

José de Cauwer voorspelde het vier jaar geleden al live tijdens het commentaar op een of andere wedstrijd.

Een paar weken (maanden) gaan werken op zijn Bike Park en hopen, dat het plezier van al die gasten
weer op hem over slaat. Zo niet, dan voorgoed kappen met fietsen.

Jij bent zo af en toe best een genie.

:hartje:

Get into the groove

In het in 2015 verschenen boek Psychologie van het Wielrennen De verborgen Motor van Martijn Veltkamp komt Tom Dumoulin heel even ter sprake op bladzijde 55, waarin Iwan Spekenbrink in het rijtje rondetalenten (Giant 2013 ploeg) naast Daan Olivier, Warren Barguil, Tobias Ludvigsson, Lawson Craddock ook Tom Dumoulin vernoemt.'We" weten intussen, dat Tom Dumoulin van deze 5 renners toch echt wel het verst is gekomen en zoals de zaken er nu voorstaan wellicht nooit meer verder zal komen. Als hij twee maanden echt uit roulatie gaat heeft hij twee maanden nodig om weer op niveau te komen, een niveau, waarvan hij op zijn minst vermoedt, dat dit niet meer genoeg zal zijn voor het allerhoogste treetje op de OS, als die al doorgaan of het WK tijdrijden. Tom Dumoulin hoort dan kennelijk toch thuis in het rijtje lijdende kopmannen, maar ook in het rijtje van lijdende niet-kopmanmen en off the bike. It's lonely at the top is een bekende uitdrukking. Tom Dumoulin komt zeker over als een aimabele topwielrenner met grote successen, daarom voelen "we" allemaal met hem mee, niet alleen Luijt. Wilco Kelderman verging het in de publieke opinie langere tijd wat minder, maar misschien is het niet verstandig van mij in deze context hier iets over op te merken.

De verborgen motor heeft trouwens betrekking op de verborgen krachten van de neuronenmotor, ook wel hersenen genaamd. Aan de powermotor, het pompend hart, heeft het bij Tom Dumoulin ever since die raid op Oropa (wat ging die Britse commentator uit zijn dak) zelden ontbroken. Zijn "denkende" darmen lieten hem ook wel eens in de steek. Helaas kunnen verborgen krachten ook zelfdestructief zijn.

Als Horsie toch ook eens een nachtzoen mag geven, het advies To Ramona

I can see that your head has been twisted and fed with worthless foam from the mouth
I can tell you are torn between staying and returning
..
No one to defeat you
Except the thoughts of yourself feeling bad.

Een nachtzoen van een Horsie doet me toch enigzins denken aan een scene uit, ik meen, The Godfather.

Kilometervreter Schreef:
-------------------------------------------------------
> Een nachtzoen van een Horsie doet me toch enigzins
> denken aan een scene uit, ik meen, The Godfather.

Foei, ik refereer natuurlijk aan de EO.

Mooi nummer. Dankjewel, kloothommel.

Ik ga wandelen met Madonna in mijn hoofd.

De gruwel.

Zet hem 2 maanden achter de vuilniswagen om 5 uur in de ochtend, dan gaat hij wel weer met plezier op de fiets zitten, en beseffen dat hij heelveel geluk heeft met zijn aangeboren talent. Aansteller!!

Ah ja. Voor elk ingewikkeld probleem beslaat een simpele oplossing, en die is fout.

Doet me toch telkens terug komen bij een opmerking van Dumoulin (een seizoen of 2 geleden) over MvdP
Op zo'n manier wil ik ook koersen

Jammer, het waren mooie jaren,Tom
DANK JE
gr



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/01/2021 08:40 door ton duk.

Come on dr DRE... Dit is voor hem echt geen grapje hoor.

HUP Tom!

Ik meen dit ook Merijntje. Ik heb zelf een baan in het bedrijfsleven waar de druk ook erg hoog is door verschillende targets die behaald moeten worden. Ongetwijfeld zal de druk bij Tom stukken hoger zijn. Wat mij helpt is mezelf te spiegelen Met de eerder genoemde vuilnisman met 2 kinderen. Om maar niet te spreken over de mensen in (pak hem beet) de centraal Afrikaanse republiek. Deze mensen hebben niet de luxe om maar even tijdelijk met hun baan te stoppen omdat ze niet zo lekker in hin vel zitten. Ik denk dat Tom moet beseffen dat hij heel blij moet zijn met de baan, hersens en omgeving waarin hij zijn leven mag leven, en zich wat minder bezig moet houden met zijn 'luxe' problemen. Nogmaals.schouders er onder en niet zo aanstellen

Ik wist uiteraard dat je het niet uit domheid zei...

Blijft een feit dat de geest een raar ding is, wij kunnen niet in die van Tom kijken.

Ik heb serieus respect voor deze op het oog 'slappe' keuze, want die vergt fucking veel moed.

HUP die ar ie!

HUP Tom!

gr
Merijn
die net als wel meer mensen afgelopen jaar 75% van zijn inkomen verloren is, maar zich godverdomme, ondanks zijn eigenwijs- en eigenzinnigheid redelijk netjes aan de regels houdt (en overleeft)

Hup hup, we komen hier wel doorheen...

#kusjes!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/01/2021 09:34 door merijntje mortirolo.

Best leuk hoor! Alleen die uitlaatgassen van de steeds optrekkende vuilniswagen zouden wel eens slecht voor zijn longcapaciteit kunnen zijn.

Misschien heeft die vuilnisman wel meer plezier in zijn werk dan jij in het bedrijfsleven met je drukke baan en targets?
Voor Dumoulin zou ik willen adviseren: lever een deel van je salaris in, ga lekker Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix rijden en laat die hoogtestages op Tenerife en de Sierra Nevada maar aan Kruijswijk over.

Wellicht heeft hij zijn maandelijks loon stopgezet. Er wordt gesuggereerd dat hij wordt doorbetaald, maar Dumoulin is volgens mij zeker geen zakkenvuller. Juridisch kan Jumbo het salaris ook blokkeren, want hij is niet ziek maar weigert verder te fietsen. Dus een soort werkweigering.
Voor het overige zie ik hem los van plezierritjes op de fiets niet meer terugkeren in het peloton. Einde wielercarrière. Ik wens hem het beste; zeer genoten van zijn zeges en stijl van wielrennen. Tom bedankt !

:hartje:

Tom was / is geen profiteur. Hij had godverdomme wel spiwit. Toffe Tom is een topcoureur.

‘Welease Tom’

Ik lees net dat handbalster Broch na 2,5 jaar time-out het plezier weer teruggevonden heeft en weer op niveau speelt.

Wat een treurnis.

Vooreerst natuurlijk voor de renner en mens Tom Dumoulin die ik heel graag zag koersen, voor wie ik al vreesde dat het nooit meer goed zou komen.
Hoop dat hij op wat voor manier zijn geluk kan terug vinden.

Maar uiteraard ook voor dit fucking prikbord.
Ik vertoef hier nu al ruim 15 jaar op het prikbord en voorgaande varianten.
wat een triest allegaartje is dit verworden, debiele, oninteressante trolls mogen hier nog altijd de boel vervuilen.

Wannabe pseudo-intellectuelen met hun oninteressante culturele uitspattingen die niet boeien.

En tenslotte de Calimero's wiens vettige vingertjes welig tieren van frustratie.

Je zou denken dat de grote gemene deler hier de liefde voor de koers is.
Soit, dat lijkt de voorbije jaren aardig afgevlakt bij sommigen.

Ik praat graag over koers, maar de goesting om dat op dit medium nog te doen is me aardig ontnomen.

Beste wensen voor 2021 peepZ!

#zegetrein

Een mijner favoriete adequate omschrijvingen om het beste wielerteam van de afgelopen jaren middels een hippe hashtag te benoemen die, als het even kan, mensen enerveert.

Opdat ik het in 2021 73 keer mag bovenhalen!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/01/2021 14:23 door Sub Culture.

Grotendeels eens.
Enige (deels) verzachtende omstandigheid is, dat het komkommertijd is én dat de verveling wellicht toeslaat bij sommige prikkers wegens de lockdown en nu ook nog de avondklok.
Maar gestoorde trollen zoals U.A.B. en Kilometervreter mogen er van mij ook zonder pardon worden uitgeflikkerd.

Totaal oneens met dit debiele gejank van je, Sub. (Op je eerste drie zinnen na, die voel ik ook).

Wielerliefde is hier ALTIJD de gemene deler, anders waren we hier niet.

In dit 'schijtjaar' (half maart 2020 en verder and counting) is het, in mijn nederige narcistische oogjes juist fijn dat we het ook even over andere dingen kunnen hebben. Ik houd van Horsies Bob Dylan, ik houd van Clavans (nou okee, ik houd niet van Clavan. Stakker), ik houd van Frederiks stugheid, ik houd van jouw #zegetrein, zoals ik vroeger van Boris' Löwik hield.

Ik vind het ergens juist hartverwarmend dat er hier nog wat mensen aanwezig zijn om over wat dan ook te praten. Als wielrennen weer 'normaal' wordt, gaan wij ook weer normaal doen.

I love dit prikbord.

HUP Spaak en Anony!

HUP Tom!

HUP koers!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/01/2021 19:23 door merijntje mortirolo.

.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 24/01/2021 15:02 door El Chaba.

Heet ik Sub? Anders gezegd: verkeerde draadje?
Hup Sub!

Who gives a fuck waar dat staat, man? Jankmuil.

Ik praat toch tegen hem?

Jezus.

Jezus bestaat niet. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen..??

Zo stelt iedereen zich z'n eigen doelen in het leven.

Hup wij!

Ik praat ook wel eens tegen mijn goudvis in zijn kom. Maar al zegt die nooit iets terug, hij bestaat wel. Overigens zwemt die in zijn kommetje linksom. Ik heb hem dan ook gekocht in een linkse dierenwinkel, links van de supermarkt. Ik ging wel voor een blanke goudvis maar ze verkochten alleen zwarte goudvissen. Maar geen nood. Ook zwart is mooi, zeker bij dat groene nepplantje. De vorige goudvis sprong uit de kom. Wat, zei ik toen die op de grond lag, happen naar de baas ...

Goed plan

De mooist vormgegeven krant van de wereld (mijn woorden) pakt vandaag groots uit met als titel Tom Dumoulin Krant.
Mont Ventoux schrijver en VK columnist Bert Wagendorp schrijft: "Tom Dumoulin boekt zijn grootste zege: hij zet er een punt achter en gaat de hand uitlaten". Concurk is echter bezet. Daarna twee sportpagina's Het gewicht van de koers. Tom Dumoulin, De tobber blijft de renner in de wielen rijden. Tijdlijn in 13 etappe's. Nog 8 etappe's te gaan. Vervolgens schrijft Willem Vissers in zijn column: Kijk in de spiegel Tom. Zoek je geluk. probeer het te vinden. En Gidi Heesakkers zocht uit hoe (on)belangrijk het is om een doel te stellen. Herman schermman van der Zandt heeft zich voor dit jaar als doel gesteld meer dan 7.000 kilometer te fietsen. "Ik doe mezelf pijn, ik ben iets aan het bewijzen, ook aan anderen, ja".

Kortom, meer exposure voor Tom dan als hij de TDF had gewonnen.

Disclaimer: There is no success like Sisyphus, but Syfilis is no success at all.

Tom Dumoulin wint van zichzelf en gaat lekker met de hond wandelen



Door Bert Wagendorp

Zaterdagochtend kwam de NOS door met het volgende nieuwsalert: ‘Tom Dumoulin stopt voor onbepaalde tijd met wielrennen. De renner van Jumbo-Visma geeft aan dat hij “heel moeilijk weet hoe ik mijn weg moet vinden als Tom Dumoulin de wielrenner.” Later meer.’ Er kwam later inderdaad nog veel meer – waaronder een lang interview met Tom op de site van zijn ploeg – maar kernachtiger dan in het eerste bericht kon het niet worden geformuleerd: de mens Tom Dumoulin kan niet meer door één deur met de wielrenner met dezelfde naam. Hij was een gespleten persoonlijkheid geworden.

Dat klinkt tragisch, zeker voor iemand die nog maar dertig jaar oud is en die nog zeker vijf succesvolle jaren voor de boeg leek te hebben. Dumoulin won in 2017 de Giro, een jaar later eindigde hij als tweede in diezelfde ronde en in de Tour de France. Als er één Nederlandse wielrenner was die in staat moest worden geacht na Jan Janssen en Joop Zoetemelk eindelijk voor een derde Nederlandse Tourzege te zorgen, dan was het Tom Dumoulin.

Hierbij moet worden aangetekend dat Dumoulin gelukkig niet is overleden, maar alleen ‘voor onbepaalde tijd’ is gestopt met wielrennen. Voor de camera maakte hij de indruk van een zware last te zijn bevrijd. Hij ging voortaan lekker met de hond wandelen, en verder zou hij wel zien. De opgewekte toon waarop hij dat zei wekte niet de indruk dat we Dumoulin heel snel weer zullen terugzien in het peloton. Hij klonk meer als iemand die zich definitief had verzoend met een afscheid.

Talloos veel jonge sporters hebben maar één doel voor ogen: de wereld bestormen en kampioen worden. Meestal eindigt dat in een desillusie, de weg naar de top is lang en de ratrace genadeloos. Voor degenen die er wel in slagen hun droom te realiseren, is het ook niet altijd halleluja. Het is eenzaam aan de top en met de entree in het walhalla van de allerbesten komt de druk om er te blijven.

Dumoulin fietste rond met een hele supermarktketen op zijn schouders. Plus de loodzware hoop van gans de natie. Hij werd daarvoor riant betaald, Dumoulin hoeft de rest van zijn leven niet meer te werken. Maar kennelijk verzoende het geld hem niet met de weerzin. In de glamourwereld van de topsport is depressiviteit een veelvoorkomend verschijnsel – al horen we daar meestal weinig over.

Het zijn de bijzonder getalenteerde enkelingen die zich langdurig staande weten te houden; hun grootste talent is hun ongevoeligheid voor druk, kritiek, de hardheid van hun wereld en de Sturm und Drang van jonge hemelbestormers. De topsporter is niet te benijden. Hij of zij leeft in een claustrofobische wereld waarin zinloosheid is opgeklopt tot het enige zinvolle: wedstrijden, trainen, leven voor de sport. Een wereld ook waarin je bent wat je doet: op de pedalen staan, hardlopen, scoren – de rest van wat je tot mens maakt, is ballast.

Dumoulins besluit deed me denken aan dat van Klaas Dijkhoff, die recent ook besloot nieuwe wegen in te slaan en zichzelf bevrijdde: geen toekomstig premier van het land. Hij had er ook geen lol meer in.

Dan staat je, als je je die keuze kunt veroorloven, maar één ding te doen: kappen. Daarvoor is moed nodig; meer dan voor gewoon doorgaan. Je moet durven afzien van roem, glorie, geld en groot aanzien. Je moet nieuwe dromen bedenken.

De mens Dumoulin boekte zijn moeilijkste zege tot dusver: hij versloeg zichzelf en wie hij was: de wielrenner T. Dumoulin. Een hele prestatie, waarvoor hij nog éénmaal onze bewondering verdient. Daarna moeten we hem lekker met rust laten.

Top artikel van Bert Wagendorp, Niets aan toe te voegen..

Mooi is ook het een-tweetje tussen Vissers en Wagendorp. 'Laat hem met rust'.

Ik heb zelf weleens het idee dat deze twijfel aan het topsportbestaan in Zuid-Europese landen, met name Spanje, minder voorkomt. De Spaanse toppers van de afgelopen jaren hadden allemaal een stalen kop.

Nou,,,
José Maria Jimenez
Ivan Guttierez
Aitor Gonzalez

Zijn er drie, die me zo te binnen schieten

En Luis Ocana natuurlijk, maar dat is al wat langer geleden.

Oke.

Dus geen woord meer over Dumoulin. Totdat we hem zien als opvolger van Frank Lammers in de Jumbo-reclames. Jumbo, ook voor hondenvoer. Daarna zien we Dumoulin in De Slimste Mens. Welke Nederlander won ooit de Giro? En tenslotte wordt hij TV-wielerverslaggever.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 26/01/2021 12:53 door Frederik D..

De Avondetappe met Tom en Tara.

Frederik D. Schreef:
-------------------------------------------------------
> Dus geen woord meer over Dumoulin. Totdat we hem
> zien als opvolger van Frank Lammers in de
> Jumbo-reclames. Jumbo, ook voor hondenvoer. Daarna
> zien we Dumoulin in De Slimste Mens. Welke
> Nederlander won ooit de Giro? En tenslotte wordt
> hij TV-wielerverslaggever.

Tom Dumoulin beheerst vandaag weer het VK sportkatern: "Het is een midlifecrisis, maar dan voor topsporters". Tom kan nu in elk geval (deels virtueel) gaan wandelen met Michael Phelps, de albatros, Yvette Broch, de handbalster, Lonneke Sloetjes en Celeste Plak, de hoogvliegsters in het volleybal, Gregory van der Wiel, de voetballer, Koen Smet de hordelaar, Stefan Groothuis, de kiloschaatser en last but not least Elis Ligtee, wie haalt me in Rio, de baanwielrenster.

En Peter Winnen sluit zijn column af met de constatering, dat Tom het weliswaar nog niet weet, maar allang "zijn" maatschappelijke relevantie onder woorden heeft gebracht: je koerst voor kinderen, en vooruit, voor een handjevol beroepsgedeformeerden. Of hij hier meeleest is me niet bekend.

Gisteravond presteerde Wilfried de Jong het 750 woorden te verspillen voordat hij het antwoord gaf op de vraag wat Tom moet doen. Tom móét helemaal niks. Daarnaast had de NRC ook nog twee artikelen in verband met Tom's besluit.

Ergens in 1960 is de voltijdse professionele sportbeoefening begonnen. Goed in die tijd kon de doorsnee cardioloog geheel onwetend en niet door kennis gehinderd een Remco E. nog afkeuren voor profsport, maar de medische begeleiding kwam vooral vanuit het Oostblok gedirigeerd geleidelijk overal op gang. Met Graeme Obree, de Schotse musketeer op zijn wasmachinefiets, werd het aerodynamische tijdoerk in het wielrennen (Krienbühl was hem in het schaatsen al voorgegaan) definitief ingeluid. Het omgekeerde stuur, het zogenaamde Ossekopstuur had in het Oostblok natuurlijk al lang zijn intrede gedaan. Laurent Fignon, ook wars van alle aandacht buiten het pure wielrennen om, vergat in 1989 wel even zijn staart weg te moffelen en "verloor" daarmee de TDF.

Maar dit millenium worden de echte topsporters gaandeweg massaal en 24/7 gestalkt door Jan en Alleman. Je kunt ineens niet rustig meer naar de Jumbo, Lidl of Aldi, zonder wezenloos te worden aangestaard. Thijs Zonneveld met geweten hebben hoe de topsporter zich kan voelen als ineens een voorbijganger uitbraakt, dat Thijs in het echt nog lelijker is. Terwijl we zoals gisteren in Dit is M echt wel hebben kunnen zien, wat een schone jongeling het nog is.

Kortom, in goed Nederlands, das Umwelt (buiten het pure wielrennen, trainen en wedstridjen om) is voor topsporters, maar andere die meestal vrijwillig in de schijnwerpers staan, deels ook giftig geworden. Het brein krijgt dan plotsleing het idee, dat het nooit ophoudt. In het donker blijf je fabelwezens zien.

Ik kan me natuurlijk afvragen, waarom loop iik leeg, zoals elke rivier (nietwaar Frank B?), maar de oude wijze uil zou dan zeggen: Het is zoals het is!

Vraag me nu ineens af hoeveel prikkers de docu: "Wat hebben wij toch een kutkeeper (10 keer herhaald)" hebben gezien?
En gisteravond de deemoedige man, die de GOAT twaalf rondes wist te weerstaan, alhoewel hij daarna wel op de eerste hulp behandeld moest worden

Zwak stuk van Wagendorp die niets zegt, wat Dumoulin niet ook al zelf zei. Die column voegt dus niets toe. En ik heb Wagendorp hoog zitten hoor.

Liever zou ik zien dat kenners en columnisten zich dit soort vragen stellen:
- op welke wijze zou Dumoulin in de toekomst misschien wèl weer topsport kunnen bedrijven?
- is dit een burn-out (ik zeg: ja)?
- zou Dumoulin deze burn-out ook hebben gekregen als hij nooit ronderenner zou zijn geworden?
- gebeurt dit in het wielrennen baker dan pakweg bij het zwemmen? En zo ja, waarom dan?
- als we wat portretten van verschillende topsporters op een rij zetten die tot een vergelijkbare keuze kwamen, zien we dan een patroon?

En o ja. Er mag ook geschreven worden dat het fucking jammer is dat we een prachtrenner (een tijd) moeten missen.

Tom moet maar eens een gezin gaan stichten, geen betere afleiding denkbaar.

Andere Peter Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zwak stuk van Wagendorp die niets zegt, wat
> Dumoulin niet ook al zelf zei. Die column voegt
> dus niets toe. En ik heb Wagendorp hoog zitten
> hoor.
>
> Liever zou ik zien dat kenners en columnisten zich
> dit soort vragen stellen:
> - op welke wijze zou Dumoulin in de toekomst
> misschien wèl weer topsport kunnen bedrijven?
> - is dit een burn-out (ik zeg: ja)?
> - zou Dumoulin deze burn-out ook hebben gekregen
> als hij nooit ronderenner zou zijn geworden?
> - gebeurt dit in het wielrennen baker dan pakweg
> bij het zwemmen? En zo ja, waarom dan?
> - als we wat portretten van verschillende
> topsporters op een rij zetten die tot een
> vergelijkbare keuze kwamen, zien we dan een
> patroon?
>
> En o ja. Er mag ook geschreven worden dat het
> fucking jammer is dat we een prachtrenner (een
> tijd) moeten missen.

Is that all there is klinkt het al sinds 1969 in de ether. Als iemand terecht of onterecht vaker tot deze conclusie komt, dan wordt datgene, waarop je dit van toepassing verklaart moeilijk vol te houden. Topsport, de belangrijkste nevenzaak van deze wereld, maar voor sommigen in elk geval tijdelijk ook de hoofdzaak. De topsport is (niet alleen) in zijn uitwassen, bijvoorbeeld een 10-jarige sumo-worstelaar (KKH voor insiders) in opleiding, die elke dag 4000 calorieën door zijn strot moet zien te krijgen en echt spartaans moet trainen, een stevige dwingeland. De moderne topsport is steeds meer een totale manier van leven geworden, waarop alles uitsluitend rond de sportactiviteit is gecentreerd. Veel herhalingen en duizende keren de vraag moeten beantwoorden, wat ging er door je heen? Je bent ook net zo goed als je laatste hit of wedstrijd.

Maar in het geval van de Denker van het Wielerpeloton (hoop, dat er naast Bauke nog velen zullen zijn), hier wordt Tom bedoeld, moeten we ook de vraag durven stellen of Tom Dumoulin niet gewoon een predispositie heeft voor het ontwikkelen van zulke psychische en wellicht ook fysiologische aandoeningen.
Dan wordt het heel erg persoonlijk en hoeven we niet meteen de vraag te stellen of het moderne wielrennen als zodanig een verhoogd risico hierop heeft. Ik hoor Annemiek van Vleuten nooit klagen als die altijd maar weer in trainingen onderweg is, in haar uppie, maar ook vaker in teamverband als een Moviestar.

Als je twitter en de krant openslaat dan zie je steeds vaker hoevelen er in de amusementswereld onder de bolderkar terechtkomen. Dag en nacht opgescheept worden met je eigen en andermans (soms toren) hoge verwachtingen is niet niks. De nieuwe Bob heb ik nog nergens gezien, maar zelfs die gast viel in 1966 van zijn motorfiets en ging in rehab. Volgde toen al het advies van een hedendaagse prikker op, namelijk, sticht een gezin. De Never Ending Tour is nog bezig.

Tom hoeft uiteraard helemaal niks, maar omdat wij dit ook allemaal weten, is dit ook weer een belasting voor hem. Vicieuze cirkel. Maar als er misschien één advies op zijn plaats is, zoek uit waarheen je muze is verhuisd. Anders wacht even af of zij je weer vind. Ik hoop dat ze thuis al op hem wacht.

Probeer al dagen te achterhalen op welk tijdstip de Clash van de Titans gaat plaatsvinden. In het land van Hans en Grenchen, op ruim 400 meter hoogte in the Home of Cycling Timing. Ik lees, dat de giganten met elkaar in een bubbel opgescheept zijn, al die tijd hun scoreboardkaarten voor de borst moeten houden en zich moeten voorbereiden op 3 lousy 250m starts in laten we zeggen 106 minuten. Hup Roy, Nils en Theo.

Roll On John
Roll On Beethoven
Roll On Sisyphus

"Probeer al dagen te achterhalen op welk tijdstip de Clash van de Titans gaat plaatsvinden. In het land van Hans en Grenchen, op ruim 400 meter hoogte in the Home of Cycling Timing. Ik lees, dat de giganten met elkaar in een bubbel opgescheept zijn, al die tijd hun scoreboardkaarten voor de borst moeten houden en zich moeten voorbereiden op 3 lousy 250m starts in laten we zeggen 106 minuten. Hup Roy, Nils en Theo."

Doe je het weer!

Verder wel een goed stuk trouwens!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/01/2021 13:53 door El Chaba.

Ik ben het in ieder geval met 1 alinea eens van je bijdrage, te weten de tweede. En dat is al heel wat. De rest begrijp ik niet en/of is niet ter zake doende.

Om het nog gekker te maken: ik ben het grotendeels ook eens met de analyse van het stuk van Wagendorp, die AP te berde brengt.
De zoektocht naar patronen bij een vergelijking met andere topsporters mag wat mij betreft achterwege blijven, maar de vraag of een kans op een burn out bij ronderenners groter is dan bij ééndagscoureurs vind ik wel relevant. Antwoord is ja, dat lijkt me wel duidelijk. Zie bijvoorbeeld ook de gretigheid waarmee Gesink afscheid nam van het kopmanschap. Maar waarom?
Het zal wel iets te maken hebben met een heel jaar toewerken naar één piekmoment, dat dan drie weken moet voortduren. Ik kan mij voorstellen dat de druk die daarbij komt kijken een grotere is dan de druk die op de klasiekerrenners rust.
En wielrennen is in een aantal landen een hele grote sport, wat de toprenners toch al tot publieke figuren maakt. Dat is toch ook wel een verschilletje met kutsporten zoals zwemmen of hollen, lijkt me.

Dreigt een Dumoulin-scenario voor Evenepoel? "De druk is gigantisch"

Tom Dumoulin (30) kondigde afgelopen weekend aan dat hij zijn fiets (tijdelijk?) aan de kant laat staan. De Nederlander worstelt met de druk en hoge verwachtingen, iets waar ook Remco Evenepoel (21) dagelijks mee geconfronteerd wordt. In De Tribune ging het over de mogelijke parallel en potentiële valkuilen.

Tom Dumoulin had het in zijn afscheidsrede over de hoge verwachtingen van ploeg, sponsors en publiek, een patroon dat hij niet meer kon managen.

"En die verwachtingen zijn voor Remco Evenepoel in Vlaanderen nog een beetje groter dan wat Tom Dumoulin overkomen is", merkt Hans Vandeweghe (De Morgen) op.

"Daar gaat hij nu nog mee om, maar zijn blessure herstelt voorlopig niet. Iedereen verwacht dat hij de Giro wint, nu is de vraag of hij kan meedoen."

"De druk is gigantisch. Ik heb altijd een beetje gevreesd voor die druk op Remco, Eddy Evenepoel zoals Thijs (Zonneveld) altijd zegt. Iedereen denkt: dit is de nieuwe Eddy Merckx. Maar we zouden wel eens van een kale reis kunnen thuiskomen in België."

"Bij Evenepoel zie ik wat ik soms ook een beetje bij Thibau Nys zie: doe je niet al een beetje te veel, maak je je niet al een beetje te druk op voorhand? Pas er toch maar mee op."

"Evenepoel staat nu door zijn revalidatie met de beide voeten op de grond en het moet verschrikkelijk zijn dat iedereen kan fietsen en hij niet."

"Maar als die blessure in 6 maanden zo slecht genezen is, dan vraag ik me af of het de komende weken ineens zo veel beter zal gaan."

Ik heb altijd een beetje gevreesd voor de druk op Remco. Iedereen denkt: dit is de nieuwe Eddy Merckx. Maar we zouden wel eens van een kale reis kunnen thuiskomen.
Hans Vandeweghe

"Met open mond gekeken naar hoe Evenepoel na WK voor junioren in het journaal zat"

Ook onze noorderburen hebben al kennisgemaakt met de status van Remco Evenepoel.

"Nederland en ikzelf hebben met open mond gekeken naar hoe Evenepoel na zijn wereldtitel bij de junioren (2018) ontvangen werd. Hij zat live in het journaal", merkt Thijs Zonneveld (AD) op. "Dat kunnen wij ons niet voorstellen."

"Wij zijn in Nederland bijzonder idioot als het op sport aankomt, maar een juniorenwedstrijd in welke sport dan ook zo groot maken, ik geloof niet dat dat hier voorkomt."

"Ik denk dat beroemd zijn ontzettend lastig is. Het is veel zwaarder dan we denken. Je bent nergens anoniem."

"Het lijkt me ontzettend zwaar als je als 17- of 18-jarige al zo bekend bent en mensen zo veel van je verwachten, dat het eigenlijk alleen maar kan tegenvallen."

"Dat gevoel heb ik een beetje bij Evenepoel. Als hij 2e of 3e wordt in de Giro, dan denk ik dat het voor veel mensen nog tegenvalt ook. Daar ben ik een beetje bang voor."

Bron : Sporza

Link naar podcast

Allemaal waar natuurlijk, maar het hangt er helemaal vanaf hoe een sporter in elkaar zit. En van wat ik tot nu toe heb meegekregen van het karakter van Remco Evenepoel, geloof ik er echt helemaal niets van dat hij een denker én twijfelaar is à la Tom Dumoulin.

Denk inderdaad dat er vele valkuilen zijn voor Evenepoel, maar dat dit er juist geen is.

Ook wel (deels eens), maar wat betreft dat laatste: zwemmen (in bijvoorbeeld de VS en Australië) en atletiek (in wederom de VS en vele andere landen) is daar echt minstens zo groot als wielrennen dat is in Nederland.

Hoezo denkt 'iedereen', dat Evenepoel de Giro wint?

Thijs 'het is lekker warm vertoeven in de reet van Tom Dumoulin' Zonneveld, gaat even met het belerende vingertje wijzen omtrent massahysterie.
Thijs Z heeft zelf bijgedragen aan de druk die op Dumoulin rust omdat Thijs Z jarenlang geen tweet op de wereld kon loslaten zonder de naam Dumoulin daar 64 keer in te vermelden.

En dan nu op de barricades netjes gaan applaudisseren voor een verstandige beslissing.

Ik heb recent beelden gezien van Dumoulin op een marktplein ergens in een hol in Nederlands Limburg, duizenden mensen juichten hem toe.
Dat heb ik zelfs in de hoogdagen van Boonen niet gezien in Vlaendereuuh.

De aankomst van Evenepoel zat trouwens helemaal niet live in Het Journaal.
Dat er buitenproportioneel veel aandacht was voor 'maar' een wereldkampioen veldrijden bij de juniors is een feit, maar dat moet niet aangedikt worden met leugens.

Niet iedereen is een koude kannibaal.

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik ben het in ieder geval met 1 alinea eens van je
> bijdrage, te weten de tweede. En dat is al heel
> wat. De rest begrijp ik niet en/of is niet ter
> zake doende.
>
> Om het nog gekker te maken: ik ben het grotendeels
> ook eens met de analyse van het stuk van
> Wagendorp, die AP te berde brengt.
> De zoektocht naar patronen bij een vergelijking
> met andere topsporters mag wat mij betreft
> achterwege blijven, maar de vraag of een kans op
> een burn out bij ronderenners groter is dan bij
> ééndagscoureurs vind ik wel relevant. Antwoord
> is ja, dat lijkt me wel duidelijk. Zie
> bijvoorbeeld ook de gretigheid waarmee Gesink
> afscheid nam van het kopmanschap. Maar waarom?
> Het zal wel iets te maken hebben met een heel jaar
> toewerken naar één piekmoment, dat dan drie
> weken moet voortduren. Ik kan mij voorstellen dat
> de druk die daarbij komt kijken een grotere is dan
> de druk die op de klasiekerrenners rust.
> En wielrennen is in een aantal landen een hele
> grote sport, wat de toprenners toch al tot
> publieke figuren maakt. Dat is toch ook wel een
> verschilletje met kutsporten zoals zwemmen of
> hollen, lijkt me.

Kein Geloel in aller Ernst, U laat weer eens zien, dat U over uw bijdragen nogal eens wat dédain sprinkelt, handmatig of anderszins. Niets liever dan laten merken, iets niet te begrijpen (nooit bij zichzelf te rade gaan of dat ook aan hemzelf zou kunnen liggen) of ook ergens niet mee eens te zijn om het niet eens zijn voornamelijk. Een oud-renner (althans dat proef ik uit sommige uitweidingen), die op grond daarvan denkt veel zinnigs te kunnen debiteren. Dat is niet automatisch een gegeven.

Iemand, die zo'n laatste alinea kan schrijven hoef je nooit meer serieus te nemen, denk ik dan op zijn minst 3600 WUR seconden lang.

Disclaimer: Als je nu nog niet in de gaten hebt, dat ik hier niet primair schrijf om begrepen te worden, dan ben je nog onwetender dan dat ik al dacht.

Niet iedereen natuurlijk, maar wel veel, zeker in België.
Ik ook trouwens, afgezien van de vertraging in zijn herstel, dat maakt de zaken wel wat anders uiteraard.

El Chaba Schreef:
-------------------------------------------------------
> Allemaal waar natuurlijk, maar het hangt er
> helemaal vanaf hoe een sporter in elkaar zit. En
> van wat ik tot nu toe heb meegekregen van het
> karakter van Remco Evenepoel, geloof ik er echt
> helemaal niets van dat hij een denker én
> twijfelaar is à la Tom Dumoulin.

Tom Dumoulin tobt vooral met Tom Dumoulin.

Verder heb ik veel van Tom Dumoulin geleerd, hoe hij zich heeft ontwikkeld en van het pad dat hij koos. "Jammer, Wilco, je bent een held, maar de tekst van het prachtige interview is al naar de drukker, ik kan niks meer corrigeren", zegt Barbara. Hop en in galop naar de On-line boekenwinkel voor Helden 55, waarin ook een uitgebreid interview met Dylan Groenewegen is te lezen. Hilarisch en leerzaam: (na vele maanden): Ik ben vervolgens op een stadsfiets gaan rijden. Ik werd na een paar kilometer ingehaald door een oudere man (zijnde niet-Horsie, Clavan misschien? ) op een racefiets. Dat kon ik niet accepteren, waardoor ik er alles aan deed om hem eraf te rijden. Na dat ritje verlangde ik weer naar de racefiets.

Disclaimer: Ik heb alle drie wielrenners lief.

De druk voor een ronderenner lijkt mij veel negatiever geladen dan de druk voor een sprinter of eendagsrenner. Niet alleen is de boog het hele jaar gespannen (met een schuldgevoel bij elk grammetje suiker), het hele jaar kan ook nog eens helemaal stuk gaan door één onachtzaamheidje. Eendagsrenners krijgen veel meer kansen. Revanche volgende week. En dan is er ook nog eens het ietwat doorgeslagen ploegenspel, wat ook al leidt tot extra verantwoordelijkheid naar je ploeggenoten.

Dat verschil tussen negatief en positief geladen druk, doet mij denken aan het voetbal. Een strafschop moet erin, de druk is negatief geladen. Je bent de schlemiel als het mislukt. Een vrije trap mag er in. Je bent de held als het lukt.

Zo beschouwd lijkt een terugkeer als ronderenner nog een stuk onwaarschijnlijker dan een terugkeer als renner.

Lachwekkende navelstaarderij van Sporza. Alles maar projecteren op je eigen protégé.

Dumoulin en Evenepoel zullen beiden druk ervaren, maar daar houdt dan ook elke vergelijking op. Nog los van karakterologische verschillen: Evenepoel is piepjong en the only way is up. Staat nog aan het begin. Heeft nog geen tegenvallende prestaties meegemaakt. Dat kun je niet vergelijken met de loutering van Dumoulin. Diens burn-out hoort echt bij iemand die in de 2e helft van zijn carrière zit. Het is een midlifecrisis (midcareercrisis). Natúúrlijk heeft een 'adolescent' dat niet. Wat suf zeg.

Ik vraag mij af welke komkommertijdsuggesties het ter redactie niet gehaald hebben. Vermoedelijk zijn de onderstaande onderwerpen nipt afgewezen:
- moet Remco met voorrang gevaccineerd worden?
- geldt de avondklok ook voor Remco?
- als Remco het Capitool zou hebben bestormd, zou hij dan Pence of Pelosi gevonden hebben?
- dat gif dat die Navalny kreeg, daar zou Remco toch wel tegen bestand zijn?

Ja, en dus zijn er daar ook 'Dumoulingevallen', om het zo maar even oneerbiedig te noemen. Ook de misschien wel beste zwemmer ooit is net een gewoon mens: [www.indespiegel.nl].

De podcast over o.a. Tom Dumoulin beluisterd.

Tom Dumoulin was nooit de geboren ronderenner, maar werd getransformeerd van tijdrijder tot ronderenner. Brad Wiggins werd van een meervoudig gelouterd Olympisch kampioen op de baan na een drastische lichaamstransformatie (vermindering lichaamsgewicht van 10-15%) en zoals velen denken met medewerking van Mother's Little Helpers, uiteindelijk een TDF winnaar. Maar daarna slaakte ook Brad Wiggins de oerkreet: "Dit nooit meer". Ook Tom onderging die transformatie.

Tom Dumoulin, een denker en eeuwig twijfelaar, is er geleidelijk aan achtergekomen, dat vele anderen in trainingskampen wel bijna blindelings hun beroepseer hooghielden. Daar voelde hij zich in toenemende mate niet meer bij thuis, onderwijl nog altijd kampend met behooorlijke fysieke ongemakken, waarop hij schijnbaar moeiteloos zijn ongenoegens over het harde en vaak ook nog wel ondankbare profwielrennerbestaan kon projecteren.

Plezier in het leven, plezier in een profbestaan blijft essentieel, maar om op het allerhoogste fysieke niveau te kunnen blijven zul je het lichaam blijvend moeten pushen, Het lichaam gaat oh zo gemakkelijk en snel in de spaarstand (steady-state). Er is geen beter voorbeeld te verzinnen dan de werking van een hart, de ultieme "rekenaar". Volgens Thijs Zonneveld liep Tom Dumolin tijdens de laatste trainingskampen dan ook voornamelijk met lange tanden, "ik bin niet voor brune bone", al klinkt dit nu even cru.

En dan er ook nog achterkomen, dat de kleppers Rogla en Incredible Wout bergop niet meer zo gemakkelijk zijn bij te benen. Hebben we ooit een topsporter zoveel vertwijfeling zien uitstralen bij de aanblik van de eindtijd van de Sloveen Pogacar? Werd Tom Dumoulin ineens in een tijdmachine gezet om de SPRONG aller TIJDEN gade te slaan? Maar dat is veel te ver!!! Bij nader inzien bleek die ene sprong van Bob Beamon als gebeurtenis volstrekt uniek, maar de prestatie was na de analyse niet (meer) buitenaards.Tom Dumoulin was even de harde regel van het leven vergeten, dat in de tussentijd alles in de wereld om je heen gewoon doorgaat.

Voor de gasten leek een toekomst als ronderenner voor Tom Dumoulin nauwelijks meer begaanbaar, wel nog die van tijdrijder of eendaagse wedstrijden. Er werd zelfs nog een vergelijking getrokken met de stevige dip van ene Marianne Vos, die na een "sabattical" nog wel degelijk heel goed voor de dag kwam, maar daarvoor wel haar koerswijze moest veranderen. De ontluistering van het een paar jaar terug bergop snel moeten lossen was veelzeggend, want was het juist niet Vos, die in 2011 in de Giro Rosa toch echt (voor mij) wel even aan Ricco deed denken. Qia prestaties uiteraard. Destijds was het skinny Marianne. In de profwielrennerij komt er steeds meer aandacht voor het syndroom, neerkomend op vrij continu over te weinig energie te beschikken. Dat wil zeggen, je lichaam vraagt voortdurend meer energie dan er voorradig is. Gisteren noemde ik al het voorbeeld van de 10-jarige sumo-worstelaar, die liefst 4000 kilocalorieën per dag moest consumeren om zijn spartaans regime vol te kunnen houden.

Om op Marianne Vos terug te komen. Die is er kennelijk wel in geslaagd weg te komen van die eeuwige stress (vooral ook intern gericht) om altijd maar te moeten en te willen winnen. En die heeft echt toch wel wat meer gewonnen dan Tom Dumoulin. Nu rijdt ze bijna anoniem rond in het veldrijden.

En hoe zal het Tom Dumoulin vergaan?
Zien we hem ooit terug als co-commentatort, samen met Stef, "Dat kan toch niet" Of ze het dan hebben over Rogla, Pogey of Remco staat nog in de sterren.

Andere Peter Schreef:
------------------------------------------------------
> - dat gif dat die Navalny kreeg, daar zou Remco
> toch wel tegen bestand zijn?


Sterker. het zou de toch al minieme tegenstand op slag kansloos hebben gemaakt.

El Chaba Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ook wel (deels eens), maar wat betreft dat
> laatste: zwemmen (in bijvoorbeeld de VS en
> Australië) en atletiek (in wederom de VS en vele
> andere landen) is daar echt minstens zo groot als
> wielrennen dat is in Nederland.

Dat is wel heel stellig gesteld zo en ook nog eens niet waar. Zwemmen in de VS (ik spreek uit eigen ervaring) is echt een miniem sportje. Ja,qua absolute aantallen beoefenaars waarschijnlijk net zo groot als enkele landen in Europa, relatief gezien echter piepklein op colleges en andere competities. Geen droog brood in te verdienen ook. Tenzij je wereldtop bent en iets kunt krijgen via een sponsor. Voor atletiek geldt hetzelfde. Staat volledig in de schaduw van sporten als american football en honkbal. Geen stuiver in te verdienen ook, tenzij je wereldtop bent met een sponsorcontract. In Australie zijn twee sporten extreem groot, aussie rules en cricket, de rest hobbelt in de marge wat mee. Door de enorme grootte en lage bevolkingsdichtheid zijn nationale competies in het atletiek en het zwemmen niet bestaand. Er wordt wat op deelstaatniveau en op amateurbasis gedaan, amper mediacoverage en rijk worden is vrijwel onmogelijk met de minimale staatsvergoeding die uitgekeerd wordt (700 Aus Dollars op maandbasis als je Olympisch niveau hebt).

Conclusie: wielrennen in Nederland is echt vele malen groter, relatief gesproken, dan zwemmen en atletiek in de door jou genoemde landen.

Je eerste goede inhoudelijke reactie op the Chabz! Ga zo door.

Meneer El Chaba is, en ik oordeel op basis van zijn hatelijke priveberichten, geen prettig mens. Laat onverlet dat je nog wel "gewoon" met elkaar van mening kunt verschillen.

Die twee , Aussie Rules en Cricket, kun je zeker nog Rugby en Golf aan toevoegen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 29/01/2021 14:00 door Carlos Danger.

Klopt

En, nog vergeten, Hockey.

Quote
betuweracer
Behoorlijke knecht, die Dumoulin. Gaat zijn contract uitdienen en met staart tussen de benen de koers uit

13-09-2020

Ik zie ook alles fout, heeft niet eens z'n contract uitgediend.

Ook daar zit wat in. Het moet niet veel gekker worden.

Ja paard, het is me allemaal wat.
Nooit gaat die Luijt eens bij zichzelf te rade, ook niet als ie weer eens een keer iets niet begrijpt.
Je lijkt gvd m'n ex wel met je gejank.

Jij hebt best kijk op het geheel.

Een column van Mart Smeets waar Tom Dumoulin ook in voorkomt.

Quote

Blik in de spiegel

zaterdag 30 januari 2021 | AVROTROS | Mart Smeets

Draagt topsport sporen van de maatschappij waar het ingebed is? De sterkste wint, de best getrainde wint, de bestbetaalde moet wel beter zijn dan de amateur. Diegene die zichzelf wegcijfert stijgt in de pikorde, goede coaches praten weinig, maar doen precies datgene wat ze moeten doen, teambuilding is meer dan lachend op een teamfoto staan, topsport eist eerst nadenken en dan pas doen.

Deze week kwamen twee verhalen los van mannen uit de topsport die hun eigen bestaan met vraagtekens omringden. Een prima verhaal dat ik in De Volkskrant (Bart Vlietstra) las over de FC Twente belofte Jeroen van der Lely, ging over een jongen die ging twijfelen of hij wel in het harde profvoetbal paste met zijn manier van leven en doen. Hij dacht na en haakte af en woont nu tussen retro-meubelen in een Utrechtse studentenflat. Literatuurwetenschap in plaats van straftrainingen op maandagochtend.

Tom Dumoulin, de troetelbeer van de Nederlandse sport, ging naakt voor zijn spiegel staan en zei tegen zichzelf wat wil ik en wat kan ik? Was het maar zo dat anderen dat ook deden, dat iedereen op enig moment in haar of zijn leven die toch vrij essentiële vraag zou uitspreken en er dan naar zou gaan handelen.

Dat waren twee sport gerelateerde verhalen die, in ieder geval bij mij, flink aankwamen.

'Echte maatschappij'
Twee relatief jonge mensen die hun beroep in de sport vonden, maar die aan het bestaan binnen die sportwereld gingen twijfelen. Ze gingen op zelfonderzoek uit en namen hun beslissingen.

Vaak zie je in de sport en zeker in de topsport acties van enkelingen of groepen opduiken die uit de 'echte maatschappij' voortkomen of al als zodanig worden toegepast. Acties die tot succes kunnen leiden, mits goed uitgevoerd.

In het geval Van der Lely-Dumoulin mag een mens de gedachte laten postvatten: zou zoiets ook in de 'echte maatschappij' zinvol zijn; een omkering dus, de sport als voorbeeld.

Het schreeuwende antwoord luidt (uiteraard): "Ja, zeker!"

Stond als een huis
Afgelopen donderdagavond. Terwijl Ajax langs Willem II struikelde, keek ik naar twee televisie-uitzendingen die niet alleen indruk maakten, maar die zeker tot nadenken stemden. Nieuwsuur was boeiend en goed tot in de tweede macht en legde de zere vinger op de vaccinatie-problematiek die door ons land raast en waar je, als brave burger, doodstil of heel boos van wordt.

Hoe, zo vroeg je je als kijker af, kon er gebeuren wat er gebeurde? Hoe niet-capabel waren de mensen die in dezen besluiten namen (of niet?), hoe triest was het om dit belangrijke treurspel van onmachtige hooggeplaatste mensen ontleed te zien. Zonder een vleugje cynisme, maar met feiten die ertoe deden, was een programma in elkaar gezet dat stond als een huis.

De betrokkenen mogen deze uitzending nog wel drie keer terugzien om wellicht even voor een spiegel te gaan staan en de vraag te stellen: heb ik het goed gedaan? Wil ik dit? Komen deze gevolgen voort door mijn onkunde?

Onwaarschijnlijk amateurisme GGD
Even later, bij Jinek, zat de bevlogen journalist Daniël Verlaan van RTL aan. En hoe! Hij ontrafelde op knappe manier het onwaarschijnlijke amateurisme bij de GGD in Nederland. Het gedoe van knoeiers en het onvermogen van hoogbetaalde leidinggevers hun zaken gewoon voor elkaar te hebben, was stuitend om uitgevouwen te krijgen. Hoe het systeem zo kon falen, vroegen de aan tafel zittende gasten zich af.

Een dag later las ik dat Ellis Jeurissen, landelijk portefeuillehouder bron- en contactonderzoek aankondigde zo snel mogelijk te gaan stoppen met de gebruikte software. Hadden we die kreet niet eerder gehoord: zo snel mogelijk.

Wanorde, onrust en gepoedel
Als Tom Dumoulin erachter kwam in een etappe dat er een kopgroep vijf minuten van hem was weggereden, verloor hij de etappe, verloor hij zijn klassement en ging hij voor de spiegel staan.

Als Jeroen van de Lely zijn tegenstander liet lopen omdat hij niet nadacht, verloor zijn ploeg en dat gevoel knaagde aan de voetballer.

Ja, vele systemen blijken, in deze afschuwelijke rottijd waarin we leven, niet of in ieder geval niet goed te werken. Er wordt op vele vlakken in de toplagen van onze maatschappij gepoedeld en er heerst wanorde en onrust, er zijn rellen en vaak worden we omringd door twijfels; er wordt door de mensen die nu, waar dan ook, lijnen uit dienen te zetten in ons sociale en maatschappelijk leven bij voortduring gepoedeld.

We wijzen nu met een boze vinger naar de regering, naar de politiek in zijn algemeenheid en naar de ambtenaren die in hun stroperige bestaan van de ene naar de andere patstelling sudderen en voortdurend te laat of geheel foutief (ingegeven door het systeem) reageren.

Waar ik me rot om moet lachen? Dan komt er weer een minister of een staatssecretaris of een hoge ambtenaar uitleggen dat de eerste gedupeerden in het toeslagenbeleid "snel behandeld zullen worden…ze krijgen hun geld nu voor 1 mei…en ze hoeven niets af te dragen aan de schatkist."

Dat is om te gillen. Nog vóór 1 mei! Hemelse goedheid, hoe lang speelt dit drama al en waarom kan de organisatie die dit op moet lossen maar geen vaart maken in hun doen en laten. Van vandaag tot 1 mei is het 90 dagen. Is het mogelijk, vraag ik aan al die mensen die met dit weerzinwekkende dossier bezig zijn, in negentig dagen dit voor elkaar te krijgen?

Nette burger
Als Tom Dumoulin zich trainde om in de Giro d ’Italia op volle kracht te kunnen rijden, begon hij meteen, zette een plan neer, getrapt en al en als hij dat niet deed, verloor hij en kon hij slechts meewarig in de spiegel gaan kijken: hij had dan gefaald, hij had niet adequaat gereageerd.

Hoe doen al die betrokkenen bij deze 'affaire' dat? Het sleept en sleept en om nou weer die fraai geklede en mooi gecoiffeerde Alexandra van Huffelen te horen uitspreken dat er met man en macht gewerkt wordt de betalingen te regelen, kan toch niet meer.

Blik in de spiegel
Probeer als nette burger eens te laat je belastingformulier in te leveren…Boete!

Deze week stapte Adrie Koster op als trainer-coach bij Willem II. Een week eerder was er, dixit de Tilburgse voetbalregenten, nog geen sprake van een breuk.

Nu zit Koster thuis. Zijn ploeg functioneerde niet zoals het moest en dus kon de trainer vertrekken.

Gaat hij in de spiegel kijken? Doet het bestuur van de club dat? Of wellicht de betrokken spelers? En wat is de uitkomst?

Als je in de topsport niet goed genoeg bent, komt er een moment dat je vervangen zal worden; dat is een natuurlijke reactie die steeds weer en overal terugkomt.

'Ambtelijke brei'
Ik spreek uit ervaring. Lang geleden had ik een geriefelijke spelersplaats bij de topploeg in de basketbalwereld van Nederland. Toen kwam er een Amerikaanse speler, Bill More, en ik kon op de bank gaan zitten. Gelukkig had ik direct de goede spiegel te pakken en begreep dat. Hij was in alles beter, sneller, gehaaider, gemener en we zijn, als oude mannen nu, nog altijd goede vrienden. Dat laatste terzijde.

Als je in de topsport niet goed genoeg bent, als je de ploeg niet kan leiden als coach, als je fouten maakt, als je als speler of speelster tekort komt, als je de gestelde limiettijden niet haalt, dan verlies je en moet je in de spiegel gaan kijken. Wat wil je en wat kan je en hoe pak je je leven dan aan?

Nog één blik in de achteruitkijkspiegel dan. Weer bij Jinek. De rustige en toch aangedane directeur van Artis, de man met die fraaie voornaam, Rembrandt Sutorius, vertelde zijn verhaal. Ja, we willen allen onze leeuwen in ons Artis behouden. Hij schetste het beeld van besprekingen om de befaamde dierentuin weer financieel gezond te krijgen en noemde tussen neus en lippen de zin "maar die gesprekken zijn vastgelopen in de ambtelijke brei".

Hij had het over een proces dat al jarenlang aansleept.

Doe in Godsnaam de Ikea’s weer heel even open, zodat leidinggevenden in de ambtenarij, de GGD, de politiek, onze regering, sociale instellingen en een heleboel andere landgenoten die falen in de uitoefening van hun vak een spiegel kunnen kopen.

Als ze het wachtwoord 'Van der Lely-Dumoulin' aan de kassa zeggen, krijgen ze 21 procent korting.

[www.nporadio1.nl]