LottoNL kan niet meer altijd absolute toprenner inzetten'

LottoNL kan niet meer altijd absolute toprenner inzetten'


Team LottoNL-Jumbo zal het komend wielerjaar vaker een ploeg met jonge talenten en avonturiers moeten opstellen dan bij Team Belkin het geval was.

"We zijn in budget omlaag gegaan en dat betekent een andere realiteit", legt ploegleider Merijn Zeeman uit aan NU.nl.

"We zijn heel tevreden met de continuïteit die we nu hebben, maar kunnen niet meer al onze toppers vasthouden."

Grote namen als Bauke Mollema en Lars Boom gaan in buitenlandse dienst rijden en daar haalde LottoNL jonge talenten voor terug die voor het eerst op het hoogste niveau actief zijn.

"Het is een ander project in zoverre dat dit een echt Nederlands team is dat jonge renners wil begeleiden naar de wereldtop."
Sterkhouders

De transitie betekent dat LottoNL vaker voor een andere tactiek zal moeten kiezen. "We hebben nog steeds een ploeg op topniveau, maar we kunnen nu niet meer iedere week een absolute kopman inzetten."

"Als Mollema en Boom er nog waren geweest, konden we voor ieder World Tour-evenement wel een absolute toprenner opstellen. Nu zal er een keer een grote ronde tussen zitten waarin we voor ontwikkeling gaan en ons op ritzeges richten."

Met Robert Gesink, Wilco Kelderman, Laurens ten Dam en Steven Kruijswijk heeft LottoNL vier renners die zich al bewezen hebben in de klassementen van de grote rondes.

"Dat zullen de sterkhouders moeten zijn samen met Moreno Hofland en Sep Vanmarcke, die zich zeer goed hebben ontwikkeld. Met jongens als Teunissen en Roosen gaan we de uitdaging aan om wereldtop te worden."
Leerzaam

Zeeman is vooral gelukkig dat de toekomst van de wielerploeg gewaarborgd is door de overeenkomsten met Lotto en Jumbo. "Er is dit jaar heel veel gebeurd. Het terugtrekken van Belkin als hoofdsponsor heeft veel onrust teweeg gebracht."

"Het heeft heel veel energie gekost om de ploeg bij elkaar te houden. Het was een leerzaam jaar wat dat betreft. Gelukkig geeft het maken van de plannen voor deze ploeg weer nieuwe energie."

Volgens Zeeman kan zijn team daarin profiteren van de samenwerking met de schaatsers van LottoNL. "Dat versterkt ons begeleidingsprogramma om jonge renners naar de top te begeleiden."

"Komend weekend is het NK afstanden en daar zullen wel wat mensen van ons bij zijn. De organisatie is geregeld en nu moeten we kijken en vooral moeite doen om elkaar sportief te helpen. Toch zal het programma dat we bieden aan onze sporters hetzelfde blijven zoals we twee jaar geleden hebben ingezet."

Het zou aan mij kunnen liggen, maar ik heb niet het gevoel dat Boom en Mollema in heel veel wedstrijden de absolute enige kopman waren dit jaar. De Ardense klassiekers, San Sebastian en de Tour de Benelux. Verder niet toch?

Met een Zeeman achter het stuur, weet niemand in welk avontuur hij verzeild zal raken. Het grootste gemis bij LottoNL is een top-begeleider. Karsten Kroon zou sowieso al een goede vervanger voor de emotioneel instabiele Zeeman zijn.

Karsten Kroon met zijn pseudo-wijsheden en gedramatiseerde verhalen?
Ach, waarom niet.

Mollema is wel een gemis, lijkt me. Die was al gauw kopman binnen de ploeg.

Logisch dat wanneer je flink aan kwaliteit inlevert je minder goed zal scoren.
Al zal een fitte Gesink een verbetering zijn t.o.v. dit jaar.

Maar weg zijn:
Mollema
Boom
Bos
Clement
Nordhaug

Terug:
Van Asbroeck
de Weert
Lindeman
Teunissen
Roos

Dan lever je flink in. Heel flink.

Rare jongens, die Prikkers.

Nog maar een jaar geleden was het veel vertelde verhaal dat Belkin te veel klassementstoppers had. Het zou goed zijn als één of twee van de toppers voor een andere ploeg zou kiezen.
En nu komen ze klassementstoppers te kort

Van mij had iedereen mogen blijven. Als je naar elke grote ronde twee renners wilt sturen die in staat zijn mee te doen voor een plaats in de toptien heb je die nodig. Zeker omdat de kans in deze sport groot is dat er af en toe één in de lappenmand ligt.

Ik denk niet dat iemand van de ploeg komende jaren een grote ronde gaat winnen. Zelfs podium zal bar moeilijk worden. Maar als ik in de grote rondes renners in de belangrijke etappes regelmatig mee zie gaan in de voorste groep ben ik dik tevreden. Dat zal dit jaar niet anders zijn dan voorgaande jaren.

Natuurlijk heeft de ploeg veel kwaliteit in moeten leveren. Maar de kern die overgebleven is heeft nog steeds veel kwaliteit.
Daar heb ik veel vertrouwen in.

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
>
> Maar weg zijn:
> Mollema
> Boom
> Bos
> Clement
> Nordhaug
>
> Terug:
> Van Asbroeck
> de Weert
> Lindeman
> Teunissen
> Roos
>
> Dan lever je flink in. Heel flink.


Wie is Roos? Ken ik niet.
Je zult Tomo Roosen bedoelen.
En ja, natuurlijk lever je in, maar is dat nou echt zo erg?
Van Asbroeck en De Weert zijn als gearriveerde renners (al is TvA nog jong) sowieso minder dan Mollema en Boom, maar ze zijn niet voor dezelfde rol aangetrokken.
Bert-Jan Lindeman is een prima aanwinst en Mike Teunissen en Timo Roosen zijn zeer talentvolle coureurs.
Ik vind het allemaal zo gek nog niet, maar tegen een te hoog verwachtingspatroon doe je natuurlijk niets.

En wie is Tomo Roosen dan precies?

Ik maak er later in het bericht al Timo van.

Oftewel: iedereen maakt weleens een foutje, zelfs Eindhovuh.

Ik zie het probleem niet zo ... Waar Boom goed uit de verf komt, komt Vanmarcke dat ook. Je levert dus in de breedte in, niet in de diepte. En met Gesink, Kelderman, Kruiswijk en Ten Dam kun je je lol in de grote ronden ook wel op. Kun je in elke grote ronde met een kopman en één schaduwkopman starten. Kruiswijk en Gesink in de Giro. Kelderman en Ten Dam in de Tour en andermaal Gesink met één van de andere drie in de Vuelta. Ik zeg maar wat.

Natuurlijk lever je in de breedte in, maar dat was onvermijdelijk. Je had m.i. pas een probleem als naast Mollema en Boom óók nog Vanmarcke en/of een (één) andere ronderenner was vertrokken. De vertrekkende (sub)toppers laten nu inderdaad een gat, maar dat kan mooi worden opgevuld door jong talent. Prima toch?

De i en de o zitten naast elkaar en zijn op mijn oude keyboard al helemaal weggetikt. Ik ga daar wel vaker mee de mist in.

Wat ik me afvraag is wie moet er voor de punten gaan zorgen. Heeft TLJ genoeg renners om voldoende punten te halen om verzekerd te zijn van deelname aan de World Tour?

Iwan Schreef:
-------------------------------------------------------
> Wat ik me afvraag is wie moet er voor de punten
> gaan zorgen. Heeft TLJ genoeg renners om voldoende
> punten te halen om verzekerd te zijn van deelname
> aan de World Tour?

Ach welja, als ik het goed heb gaan er 14 ploegen naar A-liga van de WorldTour, en er zijn zeker een stuk of 5 WT-teams die zowel qua potentiele puntenpakkers als in de breedte slechter zijn dan LoJumbo

Team Mumbo-Jumbo. Vooralsnog een Nederlandstalig team in de marge.

Belkin kon ook nooit een absolute toprenner inzetten omdat ze die niet hadden.

Dat was ook mijn eerste gedachte bij het zien van deze topic-titel.

Maar dat hangt uiteraard helemaal af van waar je de grens trekt.
Iemand die tot de beste 50 of 100 renners ter wereld behoort kun je, als je wilt, best een (relatieve) toprenner noemen.
Maar dat "absolute" gaat dan wel erg ver....

Het vertrek van Boom vind ik geen gemis ondanks dat hij regelmatig wint. Want Boom kreeg wel altijd het kopmanschap voor de kassei-klassiekers maar mist voor die rol de inhoud. Dat was geen gezonde situatie omdat je het kopmanschap dient te krijgen op basis van verdienste en niet op basis van vermeende verwachtingen. Het voortrekken van Boom en hem zomaar op gelijke hoogte plaatsen met Vanmarcke gaf wrijving binnen de ploeg. Nu Boom vertrekt kan gelukkig de eendracht terugkeren. Want nu bestaat er geen discussie meer over de rolverdeling natuurlijk (hoop ik) omdat Vanmarcke de absolute kopman zal zijn.

Ik begrijp het voortrekken van Boom overigens wel. Een Nederlandse ploeg wil natuurlijk ook graag een Nederlandse kopman hebben. Maar als die kopman de kwaliteiten daarvoor mist schiet je jezelf in eigen voet. Hopelijk trekt de ploegleiding hier lering uit en promoveert de ploegleiding niet opnieuw een renner (Lindeman, Teunissen) boven zijn stand.

Het zorgelijke is dus dat Belkin dacht dat ze in veel wedstrijden favoriet (?) waren en daar ook naar reden in de koers. Wat natuurlijk een utopie is, gezien de renners binnen de ploeg zou de focus op de kleinere rondjes en etappewinsten moeten liggen, mochten ze ergens met de handen in de lucht over de meet willen gaan. Dit geldt zowel voor Belkin als voor het huidige LottoJumbo.

In de Tour van 2015 zal LottoNL met drie, ja drie, (allemaal in de schaduw?)kopmannen rijden: Kelderman, Gesink en Ten Dam. Het lijkt me het zoveelste bewijs dat de begeleiding bij LottoNL niet gestoeld is op een topsportmentaliteit. De aanpak-Verhoeven is gebaseerd op het laissez-faire principe, wat zoveel betekent als geen keuze durven maken en de jongens tegen elkaar uitspelen. Deze passieloze houding knaagt aan het mythische (zelf)vertrouwen. Vooral in de Tour komt het aan op teamgeest, maar met deze benadering zaait men een drie-strijd, waar eendracht geboden is.

Als je niet over een renner van het type Froome, Contador of Quintana beschikt, maar wel over verschillende renners die in staat lijken in de toptien te rijden, lijkt het van tevoren aanwijzen van twee of drie kopmannen mij geen onlogische keuze. Temeer daar het eerste Tourdeel voor alle renners een strijd om te overleven zal zijn, en het toch de vraag is welke van die kopmannen op de eerste rustdag nog zonder grote schade is.
Na de Pyreneeën volgt het tweede moment om de balans op te maken.
Van teams als b.v. AG2R en Trek kun je m.i. waarschijnlijk een zelfde aanpak verwachten.

Dat betekent wèl dat die (schaduw-)kopmannen vanaf de eerste dag de nodige ondersteuning moeten krijgen.
En dat er zo nodig ook keuzes gemaakt moeten worden. Op de eerste rustdag, in de Pyreneeënritten, en in de slotweek. De renner die als sterkste komt bovendrijven zal, indien nodig, de volle steun van zijn teammaats moeten krijgen. Dat ben ik helemaal met je eens.

Ik kan me voorstellen dat het genoemde drietal deze Tour eendrachtig rijdt, en dat het niet uitdraait op een onderlinge strijd waar ze alle drie nadeel van hebben, maar op gezamenlijk strijden voor het team. Maar dat kan pas in de praktijk duidelijk worden.

Grappig dat het falen en asociaal rijden VanMarcke in het Volk en Enecotour op het bordje van Boom wordt gelegd door Sehnsucht....het zal mijn gekleurde kijk wel zijn


gr Ton DUK

Verschil met AG2R is dat zij wel twee en zes worden met een etappe overwinning van een derde binnen de ploeg. Daarbij winnen ze ook nog het ploegenklassement. Wat dus inhoud dat zij wel de renners en kwaliteiten hebben om voor een dergelijke aanpak te kiezen. Overigens presteert AG2R dit hele jaar uitzonderlijk goed over de gehele breedte van de ploeg dus om deze ploeg nu te vergelijken met Belkin/LottoJumbo sla je de plank toch wel mis.

Rabo/Blanco/Belkin heeft gewoon niet de renners die het verdienen om een dergelijk kopmanschap op te eisen, dus wijzen ze maar meerdere aan die het mogen 'proberen'. Ik kan mij de afgelopen jaren niet een Belkin (of hoe je de ploeg ook wilt benoemen) renner herinneren die meeging met beslissende demarrages van de toppers in de bergen. M.i. schalen niet alleen een hoop nederlanders onze zogenaamde klassementtoppers te hoog in maar doet de ploegleiding hier zelf ook gretig aan mee met druk, stress, falen en mislukte rondes tot gevolg. Als Rogers, Kadri, Navardauskas, Martin en Gallopin ritten kunnen winnen middels ontsnappingen dan moet een zogenaamde klassementtopper dat ook kunnen m.i.

Daar denk ik heel anders over.

Vóór de Tourstart had AG2R net als Belkin (en de meeste andere teams) geen renners die geacht werden op het podium te eindigen. Dat ze uiteindelijk zo goed presteerden was voor vrijwel iedereen verrassend, en niet in laatste plaats te danken aan het uitvallen van enkele favorieten voor het podium.
In de breedte is AG2R inderdaad sterk. Maar in grote lijnen is het m.i. toch een ploeg die in grote rondes geen echte favorieten heeft voor het podium, maar wel verschillende kandidaten voor de toptien. In die zin prima vergelijkbaar met een aantal andere teams, zoals o.a. Belkin (LottoNL).

Een grote ronde, en zeker de Tour, start elk jaar met 20 of meer renners die in principe een reële kans maken op een plaats in de toptien. Alleen al op grond van hun prestaties in het verleden. Daar horen de toppers van LottoNL gewoon bij. Punt.

Kun je zoveel punten neerzetten als je wilt en zeggen dat LottoNL er bij hoort. Maar er is een wezenlijk verschil in potentieel hebben en daadwerkelijk presteren. AG2R presteert dit seizoen, Belkin denkt/hoopt/wordt toegschreven veel potentie te hebben maar het blijken gewoon niet te mannen te zijn die het stokje overpakken als de grote kanonnen wegvallen. Maakt mij niet uit, ik zie ze graag als vrijbuiters in de grote rondes successen behalen!

Ook jij kunt me niet wijsmaken dat de klassementsrenners van de ploeg niets gepresteerd hebben.
Als je een klassering bij de eerste tien van een grote ronde niets vindt, houdt het natuurlijk op.

Dat is puur scorebord journalistiek. Het gaat mij erom dat de Belkin jongens zelden tot nooit de koers mee bepalen in een grote ronde, maar altijd in het tweede of derde groepje (achter)volgen. Persoonlijk vind ik een top tien plaats uiterst knap en een behoorlijke prestatie. Maar als deze behaald is door steeds er voortijdig af te moeten en in een achtervolgend groepje met sporadisch een camera er bij je koers te rijden dan heb ik mijn twijfels over de juiste doelen. Het is mij persoonlijk net iets te vaak net niet waardoor ik zelf zou kiezen voor een andere aanpak (op wellicht Kelderman na, maar ik verwacht van hem ook geen grootse groei meer). Gelukkig is meneer Zeeman het daar ook over eens, al heb ik mijn vraagtekens waarom hij daar nu pas achterkomt, want zoveel is er niet veranderd binnen de ploeg.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 31/10/2014 09:38 door GillesEmanuel.

Doorgaans zijn het alleen de echte klassementstoppers die de koers bepalen. En alles wat daarachter strijdt voor een positie in de toptien, doet daar slechts beperkt aan mee. Bij voorbeeld door af te haken zodra de overgebleven favorietengroep uiteen gereten wordt. En dan rijd je inderdaad vaak in het slot van een bergetappe buiten beeld.

Persoonlijk geniet ik ervan als ze lang kunnen aanklampen, en dan op de finish toch nog met weinig tijdverlies over de streep komen. Sinds Breukink begin jaren negentig heeft het heel lang geduurd tot Nederland weer over renners beschikte die dit konden. Ik waardeer het als mooie prestaties, jij geniet er kennelijk minder van. Een kwestie van smaak naar mijn mening, en niet van wie gelijk heeft.

Als Kruijswijk in komende Giro weer mee kan doen voor een plaats in de toptien ben ik dik tevreden. Hij lijkt eindelijk weer na de nodige operaties terug op zijn oude niveau.
Voor Gesink lijkt sinds eind vorig jaar het zelfde van toepassing. Ten Dam heeft ook aangetoond dat te kunnen. Ook Kelderman lijkt een renner die toptien in de Tour zal gaan halen. Mij lijkt het boeiend om te zien hoe hoog ze komen. En dat kan voor Gesink en Kelderman, als het erg meezit, ook een plaats in de topvijf zijn.
M.i. meer dan de moeite waard om daarvoor te gaan. En publicitair ook aantrekkelijk.

Louter eens dat het kweste van smaak is. Al genoot ik ook van Kelderman dit jaar en van Gesink in de Vuelta maar voorheen ook van Kruijswijk en consorten. Ik snap persoonlijk alleen niet dat heilige top10 rijden als je ook als een Majka, Pereiro Sio, Rolland, noem ze maar op, erin kan vliegen voor etappe winst en dan en passant een leuke klassering meepakken. In mijn optiek staren ze zich te dood op een mogelijk klassement want zonde is gezien de capaciteiten (al schieten die te kort voor echt serieuze klassementen). Ik hoop van harte dat Gesink en/of Kelderman top 5 kan rijden maar ik verwacht dat niet eigenlijk. Zijn simpel weg te veel betere renners voor die beperkte plekken.

Elk jaar zijn er een paar renners die succes hebben met vrijbuiten. Zoals afgelopen jaar Majka en Hesjedal.
Rolland, Fedrigo etc. hebben ook zo'n jaar gekend.
Daar staat een groot aantal sterke renners tegenover die ook met dat doel een grote ronde rijden maar er niet in slagen te winnen. Waarmee ik slechts aan wil geven dat ook op dat gebied de concurrentie best groot is, en de kans op succes klein.

Ik denk dat zowel Ten Dam als Kruijswijk behoorlijk goed zijn in het rijden van een regelmatige grote ronde, van begin tot eind, maar de capaciteiten van een specifieke vrijbuiter missen. Dan kunnen ze m.i. beter doen waar ze goed in zijn.

Van Gesink en Kelderman zou ik me, als ze goed in vorm zijn, een succesvolle vrijbuitersronde kunnen voorstellen. Maar dat ligt voor mijn gevoel niet in hun aard. Alleen al het idee om op veel dagen helemaal niet mee te doen aan de koers, gewoon alles te laten lopen en zelfs opzettelijk tijd verliezen, vloekt voor mijn gevoel met alles waar ze al die jaren hard voor gewerkt hebben.
Dat voel ik zelf ook zo aan.
Vandaar dat ik persoonlijk tevreden ben met de keuzes die ze maken.
En inderdaad, dat is louter een kwestie van smaak en persoonlijke voorkeur .