Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
Santos Tour Down Under (2.UWT), etappe 3
Gepost door El Chaba
Nou, je wordt weer hartelijk bedankt.
Had geen idee wat Santos eigenlijk was en dus maar even gegoogled. Helaas vertypte ik me en zocht ik op 'santons'. De vergissing had ik snel door maar toch moest ik even naar de plaatjes kijken die 'santons' opleverde.
Intrigerend autisten vakwerk. Kerststalpoppetjes, gemixt met Franse boeren figuurtjes. Santons. In Nederland beter bekend als de Poppetjes Die Voor Niemand Buigen:
Er blijken ook kakkende santons te zijn, typisch Catalaans en daar heten ze caganers (voor wie meer wil weten: WIKI ) :
Nadat ik me nog even via het op wikipedia gelinkte fenomeen gapers liet afleiden (Wiki) was ik toch benieuwd welke wielrenners er als caganer te vinden zouden zijn. Ogenschijnlijk hadden de Catalanen wel zo'n beetje elke beroemdheid schijtend afgebeeld. Maar tot op heden vind ik niks. Geen Joaquim Rodriguez, geen Poblet, Mauri of Florencio, Geen Armstrong of Pantani, Coppi of Merckx. Dit is het enige wat ik tot nu toe vond:
Maar gelukkig heb ik wel weer een uurtje van mijn leven gevuld en weet ik inmiddels ook dat Santos, hoewel ook een fietsenmerk, uit de olie en gas haar sponsorgelden wint. Daarover vannacht ongetwijfeld meer.
Nogmaals bedankt.
Had geen idee wat Santos eigenlijk was en dus maar even gegoogled. Helaas vertypte ik me en zocht ik op 'santons'. De vergissing had ik snel door maar toch moest ik even naar de plaatjes kijken die 'santons' opleverde.
Intrigerend autisten vakwerk. Kerststalpoppetjes, gemixt met Franse boeren figuurtjes. Santons. In Nederland beter bekend als de Poppetjes Die Voor Niemand Buigen:
Er blijken ook kakkende santons te zijn, typisch Catalaans en daar heten ze caganers (voor wie meer wil weten: WIKI ) :
Nadat ik me nog even via het op wikipedia gelinkte fenomeen gapers liet afleiden (Wiki) was ik toch benieuwd welke wielrenners er als caganer te vinden zouden zijn. Ogenschijnlijk hadden de Catalanen wel zo'n beetje elke beroemdheid schijtend afgebeeld. Maar tot op heden vind ik niks. Geen Joaquim Rodriguez, geen Poblet, Mauri of Florencio, Geen Armstrong of Pantani, Coppi of Merckx. Dit is het enige wat ik tot nu toe vond:
Maar gelukkig heb ik wel weer een uurtje van mijn leven gevuld en weet ik inmiddels ook dat Santos, hoewel ook een fietsenmerk, uit de olie en gas haar sponsorgelden wint. Daarover vannacht ongetwijfeld meer.
Nogmaals bedankt.
En we gaan bijna los voor rit drie in de TDU. Officieel Thomas Foods Stage 3. Thomas Foods is Australisch grootste 100% familiebedrijf in vleesproducten. Zo leveren ze aan MacDonalds vestigingen in heel Australië, maar ook in Jordanië, Zuid-Korea, Maleisië en Hong Kong. Mocht je dus ooit in Jordanië aan een Big Tasty zitten te lebberen, denk dan nog eens aan Jérémery Roy. De man die startte in etappe 3 van de Tour Down Under 2015, een etappe gesponsord door de mensen achter het stuk broekriem wat je op dat moment weg zal kauwen.
Hier staat o.a. ontsnappingskunstenaar uit rit 1, Belkov, als een blinde Pinokkio het handtekeningen bord te bekladden. Zoals u kunt zien is het rechter gedeelte nog vrijwel leeg, op nummer 173 na. Dat is het nummer van Timothy Roe, die dus vandaag is de kopgroep zal zitten.
2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 22/01/2015 06:06 door Skippy.
Hier staat o.a. ontsnappingskunstenaar uit rit 1, Belkov, als een blinde Pinokkio het handtekeningen bord te bekladden. Zoals u kunt zien is het rechter gedeelte nog vrijwel leeg, op nummer 173 na. Dat is het nummer van Timothy Roe, die dus vandaag is de kopgroep zal zitten.
2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 22/01/2015 06:06 door Skippy.
De koplopers van links naar rechts: Axel Domont, William Clarke, Calvin Watson en Lasse Norman Hansen
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 22/01/2015 03:05 door Skippy.
De Jeremy Roys in koers van rechts naar links (zonder On Board Camera): Jeremy Roy
De Jeremy Roys in koers van rechts naar links (met On Board Camera): Jeremy Roy
Dan toch nog maar even naar het lezersverzoek van Boris: Santos.
Bij Santos moet ik altijd aan mijn moeder denken, aangezien het de enige voetballer is geweest waar ik haar ooit een mening over hoorde hebben. Het betreft Márcio Santos. Ooit bij de kampioen van Europa, Ajax, aangetrokken om qua ervaring Frank Rijkaard te doen vergeten. Moederlief was via haar werk uitgenodigd voor een wedstrijd in de Arena. Ze zaten bij een van de rechter achterhoeken van het stadion, vlak op het veld. Santons (laten we staan, al kun je je af vragen waarom deze merkwaardige typfout er zo hardnekkig in zit) speelde die wedstrijd niet centraal maar rechtsachter, zodat mámá een hele helft lang getuige kon zijn van zijn furieuze arbeidsethos: "Wat een luie donder. Hij deed echt he-le-maal niets. Daar gaat Ajax de oorlog niet mee winnen. En maar dralen, drafje hier, drafje daar." Zo ging ze nog even door. Ze was diep verwonderd dat zo iemand in het profvoetbal kon rond lopen.
Dat het geen succes was wist ik me ook nog wel te herinneren maar wikipedia onderbouwt het beeld dat mijn moeder in mijn geheugen metselde zorgvuldig: De atletische Santos kon zijn draai echter niet vinden. Hij kon niet wennen aan de sfeer en het klimaat, en moest op sportief gebied concurreren met Frank de Boer. Zijn zelfvertrouwen daalde tot het nulpunt en de trotse Braziliaanse verdediger raakte mentaal diep in de put.
En toch was hij de eerste Zuid-Amerikaan bij Ajax, is hij in de nabijheid van Louis van Gaal geweest en nog belangrijker, staat hij maar mooi op een topshot:
Van zijn wiki ook nog deze opmerkelijke trivia: Gedurende zijn seizoen bij Fiorentina (1994), beloofde clubeigenaar Vittorio Cecchi Gori een diner voor hem te regelen met actrice Sharon Stone, als het hem zou lukken zes doelpunten te maken. Hij scoorde echter maar tweemaal, en één eigen doelpunt.
Hij zou in 2008 in de badplaats Balneário Camboriú eigenaar zijn geworden van een winkelcentrum. Zie hem daar zitten boven in een kantoortje. Achter hem, tussen de lamellen zichtbaar, het op slippers en in tanga's struinende strandvolk. Ergens tegen sluitingstijd trekt hij de DVD-hoes van Basic Instinct uit zijn lade. De film gaat aan op zijn kleine, boven in de hoek hangend tv'tje. Uit de andere la pakt hij een ijspriem. Als Sharon haar benen ontkruist zet hij het beeld stil, streelt een tijd zijn tepels met de ijspriem en laat zich dan wellustig gaan. De stoel schokt en het goedkope kantoortje trilt zachtjes mee. Zijn gouden medaille van het WK '94, zijn zilveren plak van de 1996 Champions League, de overal rond slingerende Top Shots en de ingelijste kerstkaart van Louis van Gaal uit 1995, allen deinen ze zachtjes mee op de node ode voor Sharon.
Niet eens zo krankzinnig dat Ajax dacht dat ze een nieuwe Rijkaard haalden...
N.B. (on topic) er gaan geluiden dan Márcio Santos een fervent wielerliefhebber is, maar dat kon Jéréméméry Roy vanochtend bij de start bevestigen noch ontkrachten...
2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 22/01/2015 05:08 door Skippy.
Bij Santos moet ik altijd aan mijn moeder denken, aangezien het de enige voetballer is geweest waar ik haar ooit een mening over hoorde hebben. Het betreft Márcio Santos. Ooit bij de kampioen van Europa, Ajax, aangetrokken om qua ervaring Frank Rijkaard te doen vergeten. Moederlief was via haar werk uitgenodigd voor een wedstrijd in de Arena. Ze zaten bij een van de rechter achterhoeken van het stadion, vlak op het veld. Santons (laten we staan, al kun je je af vragen waarom deze merkwaardige typfout er zo hardnekkig in zit) speelde die wedstrijd niet centraal maar rechtsachter, zodat mámá een hele helft lang getuige kon zijn van zijn furieuze arbeidsethos: "Wat een luie donder. Hij deed echt he-le-maal niets. Daar gaat Ajax de oorlog niet mee winnen. En maar dralen, drafje hier, drafje daar." Zo ging ze nog even door. Ze was diep verwonderd dat zo iemand in het profvoetbal kon rond lopen.
Dat het geen succes was wist ik me ook nog wel te herinneren maar wikipedia onderbouwt het beeld dat mijn moeder in mijn geheugen metselde zorgvuldig: De atletische Santos kon zijn draai echter niet vinden. Hij kon niet wennen aan de sfeer en het klimaat, en moest op sportief gebied concurreren met Frank de Boer. Zijn zelfvertrouwen daalde tot het nulpunt en de trotse Braziliaanse verdediger raakte mentaal diep in de put.
En toch was hij de eerste Zuid-Amerikaan bij Ajax, is hij in de nabijheid van Louis van Gaal geweest en nog belangrijker, staat hij maar mooi op een topshot:
Van zijn wiki ook nog deze opmerkelijke trivia: Gedurende zijn seizoen bij Fiorentina (1994), beloofde clubeigenaar Vittorio Cecchi Gori een diner voor hem te regelen met actrice Sharon Stone, als het hem zou lukken zes doelpunten te maken. Hij scoorde echter maar tweemaal, en één eigen doelpunt.
Hij zou in 2008 in de badplaats Balneário Camboriú eigenaar zijn geworden van een winkelcentrum. Zie hem daar zitten boven in een kantoortje. Achter hem, tussen de lamellen zichtbaar, het op slippers en in tanga's struinende strandvolk. Ergens tegen sluitingstijd trekt hij de DVD-hoes van Basic Instinct uit zijn lade. De film gaat aan op zijn kleine, boven in de hoek hangend tv'tje. Uit de andere la pakt hij een ijspriem. Als Sharon haar benen ontkruist zet hij het beeld stil, streelt een tijd zijn tepels met de ijspriem en laat zich dan wellustig gaan. De stoel schokt en het goedkope kantoortje trilt zachtjes mee. Zijn gouden medaille van het WK '94, zijn zilveren plak van de 1996 Champions League, de overal rond slingerende Top Shots en de ingelijste kerstkaart van Louis van Gaal uit 1995, allen deinen ze zachtjes mee op de node ode voor Sharon.
Niet eens zo krankzinnig dat Ajax dacht dat ze een nieuwe Rijkaard haalden...
N.B. (on topic) er gaan geluiden dan Márcio Santos een fervent wielerliefhebber is, maar dat kon Jéréméméry Roy vanochtend bij de start bevestigen noch ontkrachten...
2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 22/01/2015 05:08 door Skippy.
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.