Olympische wegwedstrijd vrouwen 2016

Nou, de dames dan maar.

Parcours is hetzelfde heb ik me laten vertellen, maar dan 141 km. Ze gaan één keer over de kasseiklim en één keer over de lange klim, de Vista Chinesa.

Start 17:15, finish 21:30 (?) (volgens wielrennen.blog, bij Sporza zeiden ze zelfde finishtijd als de mannenkoers).

Als Vos in de buurt kan blijven op die slotklim en een goede afdaling rijdt dan is ze op dat laatste stuk niet kansloos lijkt me. En anders kan ze altijd nog Van der Breggen aan Olympisch goud helpen.

Dus: Hup Anna. Hup Marianne.

Prognose:

1. Lizzie Armitstead
2. Anna van der Breggen
3. Elena Cecchini

Lizzie Armitstead is de favoriete, maar Marianne en Anna hebben absoluut medaillekansen.

benieuwd hoe Vos het gaat doen in Rio(ol)

Van schoolslag tussen bejaarden naar Olympische wegwedstrijd

Profiel Marianne Vos (29), olympisch kampioen

Hoe schuchter ze ook leek, op de fiets was Marianne Vos een onoverwinnelijke alleskunner. En toen brak ze. Hoofd en lichaam weigerden dienst. Dat ze zondag start in de olympische wegrace is een mirakeltje. Als schaduwkopvrouw, dat wel.

Door: Lisette van der Geest /Volkskrant


Een onzeker, schuchter meisje uit Babyloniënbroek van 7 jaar stapte ooit op een fiets. Geel stuurlint, spillebeentjes, de blik in haar ogen vastberaden richting finish. Marianne Vos deed vroeger van alles: turnen, voetballen, hardlopen, schaatsen, skeeleren en 'weet ik veel wat nog meer', maar de beslissing om op die racefiets te stappen was de beste die ze ooit kon maken. Het bleek de enige manier waarop ze zich echt kon uiten.

Het Nederlandse wielrennen bij de vrouwen kent twee onbetwiste boegbeelden: Marianne Vos en Leontien van Moorsel. Beiden regen in meerdere wielerdisciplines de prijzen aaneen. Al houdt de gelijkenis bij hun erelijst op.

Van Moorsel is de diva die houdt van de aandacht, Vos kreeg de publiciteit er nu eenmaal bij, toen ze als 19-jarige outsider wereldkampioene op de weg werd in 2006. 'Vanaf toen werd ik een merk, met allerlei verplichtingen in de media en op tv. Ik heb er nooit op zitten wachten. Ik hield gewoon van fietsen', zei ze jaren later in de Volkskrant.

Lange tijd was ze Marianne de wielrenster, de veelvraat, de onoverwinnelijke alleskunner en Marianne de bedeesde scholiere. Die zichzelf bepaald niet woest aantrekkelijk vond, haar stem niet kon aanhoren en zichzelf al helemaal niet wilde terugzien op tv.

Ze heeft een gecompliceerd karakter, zegt ze. Dominant en eigenwijs, met obsessieve trekjes. Bij pijn in de benen kun je beter hard doortrappen, dan is het gevoel eerder voorbij. Beestenweer maakt haar niets uit. Maar als ze verliest, dan kan ze prullenbakken in elkaar slaan.

Altijd meedoen om de overwinning, zelfs wanneer je eigenlijk niet fit genoeg bent. Totdat blijkt dat ook Vos haar grenzen heeft en ze de zwaarste periode uit haar carrière doormaakt. Het enige voordeel van al dat thuis zitten: de wielrenster en de mens Vos komen dichter bij elkaar. Ze leert de persoon die ze is beter te accepteren.

Schaduwkopvrouw. Dat is haar rol in Rio. De twaalfvoudig wereldkampioene gaat op voor haar derde Spelen en toch is ze op een gebied onervaren: van onbetwiste favoriet bij de twee vorige Spelen vervult ze nu de rol van outsider. Kopvrouw is ploeggenote Anna van der Breggen, die al jarenlang de opvolger van Vos wordt genoemd

Vos is al blij dat ze is geselecteerd voor de wegwedstrijd van zondag. Heel lang dacht ze in Rio niks te zoeken te hebben. 'Nu hoop ik echt van meerwaarde te zijn voor de ploeg', zei ze in het AD. Ook al had ze de krant een half jaar eerder laten weten niet naar de Spelen te gaan voor het meedoen. 'Niet nu ik al twee keer op het olympische podium heb gestaan.' Vos weet ook: het zijn lang niet altijd de favorieten die de wedstrijd winnen.


Olympische kampioene in Peking op de baan


In Peking kreeg ze op de baan nog de kans om haar mislukte wegrace goed te maken, in Londen reed ze ook de tijdrit. Maar in Rio is de wegwedstrijd haar enige kans. Wat Vos betreft had het parcours makkelijker mogen zijn. Ze is fit, zegt ze, maar in het verleden was ze beter voorbereid op zware omstandigheden dan nu. Het is niet anders.

Wel weet ze sinds mei weer wat winnen is. 29 is Vos nu, ze heeft nog een carrière voor zich. Genoeg tijd ook om Van Moorsel in te halen, nog altijd de succesvolste Nederlandse wielrenster. Zij heeft twee olympische medailles meer, maar begon pas met winnen op haar 30ste.

Ze zou de modder in, met een mountainbike naar een nieuw olympisch doel in Rio de Janeiro. In 2008 won Vos goud op de baan in Peking, vier jaar later in Londen werd ze olympisch kampioen op de weg. Nu was het tijd voor een poging om de weg te combineren met mountainbikesucces.

Maar Vos sneuvelde in de aanloop. Het is een keer op. Zelfs bij haar, de vrouw bij wie altijd alles met speels gemak leek te gaan.

Sinds de zomer van 2013 kampte ze met een opeenstapeling van klachten. Een hamstringblessure, chronische pijn aan haar onderrug - een familiekwaal - en een gebroken rib. Bij nader inzien voortekenen voor de zware diagnose twee jaar later: overreaching. Een combinatie van overtraining en overspannenheid.

'Ik heb mijn lijf heel lang uitgewoond', zei ze begin dit jaar tegen het AD. Haar mountainbikeplannen waren van de baan, Vos zat voor onbepaalde tijd langs de kant. Zelfs een plaats in de selectie voor de wegwedstrijd in Rio werd een vraagteken.

Maandenlang werd ze wakker met het gevoel dat een trein over haar heen was gereden. Ze ging zwemmen. De schoolslag tussen bejaarden, dat mocht wel. Fietsen deed Vos alleen nog naar de bakker.

Wielerwedstrijden zag ze op televisie. Ze wil niets missen, al is het verdriet om haar afwezigheid nog zo groot. Tien maanden stond ze langs de kant. Zes bracht ze er door in volledige rust. En ondertussen wist ze: dan kun je nog zoveel talent hebben, er zijn grenzen. De twijfel nam toe, soms met slapeloze nachten tot gevolg.

Het ergste van die periode: 'Ik had op één ding altijd kunnen bouwen en dat was mijn lijf', zei ze in januari tegen NRC. Dat vertrouwen was weg en of ze volledig zou herstellen, kon niemand haar vertellen.

Lizzie zal goed geprepareerd aan de start staan.

Anna en Marianne hopelijk ook. Ik zie dat wat breder dan jij vermoed ik

Goed prepareren hoort erbij. Maar voor sommigen ligt die grens wat anders. En Lizzie, tja voor mij is ze besmet, kan ik niet meer van genieten.

Lizzie Armitstead and her gang of apologists are blaming everyone but her... gold in Rio would send Olympic sport further down road to Hell

Lees verder ...

Een reactie van een lezer kan op de bovenste plank bij het label humor:

Don't panic, she has a track record here - she will most likely fail to turn up for the event!

het lastigste voor het einde..... word normaal gezien een mooie finale.

Besmet...toch niet door Philip Deignan? ;-)
Maar zonder gekheid, die 2 gemiste controles spreken niet in haar voordeel, maar is geen bewijs van zonde. Ze is wel een toprenster, dus ik ga maar uit van natuurlijke klasse bij Lizzie.

Cyclad Schreef:
-------------------------------------------------------
> Besmet...toch niet door Philip Deignan? ;-)
> Maar zonder gekheid, die 2 gemiste controles
> spreken niet in haar voordeel, maar is geen bewijs
> van zonde. Ze is wel een toprenster, dus ik ga
> maar uit van natuurlijke klasse bij Lizzie.


3

Laat ik scherper zijn: 3 gemist, maar één buiten haar schuld. Die streep ik weg, resteren 2 gemiste controles en daarom geen strafbare overtreding.
Maar goed, die discussie is al eens gedaan.

Go, Thin Lizzy!

Het zou wat zijn als Armitstead hier wint. Dan ziet het wielrennen er weer smeriger uit dan de atletiek. Wielrennen was, bij het grote publiek, net van het imago van smerigste sport af. Goed gedaan Vlaanderen en Groot-Brittanie!

Kent iemand een stream die niet geo-restricted is en bij het wielrennen blijft?

Hier, in het kader rechts. Even naar beneden scrollen. [nos.nl]

Thanks, maar die mag ik niet bekijken omdat ik in het buitenland ben.

Oh kut. Welk land zit je?

[www.bvls2016.sc] (stream 7) werkt ook niet?

Of [www.procyclinglive.com] ?

Wees blij. Kan je iets leuks gaan doen.

Ik heb toevallig mijn Bad Reputation shirt aan.

Dank je! Stream 7 doet het. Procyclinglive had alleen een link naar ned 1, maar het was ook niet erg om de hockeyvrouwen drie keer te zien scoren.

Vier keer zelfs.

Het is hier al donker en koud, dus wielrennen kijken is geen straf.

Lekker, zonder commentaar naar vrouwenwielrennen kijken op Nos,nl. Zo rustgevend, pure meditatie op de zondagavond.

Hup Gesink. Of doet ze niet mee vandaag?

oh.. M. Ducrot aan het werk ?

M Vos als waterdraagster....
gr

En nu in de kopgroep.

Kopgroep van vier met twee Nederlandse dames.

Van Vleuten echt heel heel sterk voorlopig.
Wordt nog een mooi slot.

Spannend

Nog 12,5 km. Van Vleuten goed bezig.

Kutval
Goud weg



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2016 20:52 door Frederik D..

TYFUS

abbot leidt

SHIT

Aiaiai, ik vrees ervoor.

Godver, dat zag er slecht uit! Leek wel een gebroken nek.

Tering wat een klap. Wat zielig. Ze bleef erg lang liggen..

drie achtervolgers met van breggen.

Tweede dag op rij dat valpartijen de finale verpesten. Ben niet zo enthousiast over dit parcours als vele anderen.

Pffff, wat een drama. Wat een nare val, en dat met dikke kans op goud ...

Onheilspellend dat er geen beeld van Van Vleuten komt. Hopen dat het de deceptie was die maakte dat ze bleef liggen.

Ja, zonde. En wellicht toch een rotparcours.

Heisenberg Schreef:
-------------------------------------------------------
> Tweede dag op rij dat valpartijen de finale
> verpesten. Ben niet zo enthousiast over dit
> parcours als vele anderen.

De renners bepalen zelf het risico.

Valt Abbott nog stil?

nog 400 m

Van de Breggen

Prachtig. Wat een wedstrijd.

WAT HEB IK ZITTEN KIJKEN????

Yesss, mooie prestatie!

En toch zijn m'n gedachten nu bij van Vleuten. Zag er heel akelig uit...

België-Nederland, 1-1

Van Vleuten schijnt OK.
Bericht van Dijkstra via broer van Erik Dekker.
Ze schijnt aanspreekbaar te zijn.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2016 21:14 door Frederik D..

Proficat met de gouden medaille.
Onverwacht nadat andermaal een val een Nederlandse triomf in de weg bleek te staan.

Nu dacht ik gister alles gezien te hebben..............
HUP HOL !
gr

Gewoon voutfrij gereden. Prachtig. Heel jammer voor Annemiek anders was zij kampioen geworden.. Beterschap.

Alles behalve rustgevend. Zelden zo gevoeld.

Wat een "mooi " drama ,er zit wel alles in deze wegwedstrijd . Het nieuws dat van Vleuten bij bewust zijn is wel alles overtreffend geruststellend.
Maar wat is het Van der Breggen gegund,je zou het maar zijn Olympisch kampioene . Wat hebben de Nederlandse dames voor elkaar door het stof gegaan,het is een beetje een overwinning van alle 4.

Maurits Hendriks was toch wat voorzichtiger dan het bericht 'okee' van Broer Dekker. De kreten zijn 'bij', 'aanspreekbaar' en 'in ambulance'. Ik zou graag horen dat ze haar tenen kan bewegen. daar vrees ik voor, met die klap op rug en nek. En dat stilliggen.

Dat gevoel heb ik ook.

'Soms moet je ook tegen je ploeggenoten hard zijn'

Interview met Anna van der Breggen, winnares Waalse Pijl

Tijdens de Olympische Spelen in Rio won Anna van der Breggen goud. Een jaar geleden gaf ze een interview aan de Volkskrant. Lees het hieronder terug.

Ze wordt in één adem genoemd met Marianne Vos, maar Anna van der Breggen doet het liever op haar manier. 'Ik wil ontspannen kunnen rijden, dat heb ik nodig om het vol te houden.'

Door: Lisette van der Geest / Volkskrant 

Al jaren wordt ze de opvolgster van Marianne Vos genoemd. Onzin, vindt wielrenster Anna van der Breggen. Ja, ze rijden beiden bij Rabobank-Liv, maar Vos is uniek, bijzonder, zegt de vrouw die woensdag de Waalse Pijl won. 'En volgens mij is er daar maar één van.' Bovendien: ze is totaal anders.

Waarschijnlijk komt het door het WK in 2013, denkt Van der Breggen. Ze hielp Vos naar de winst en eindigde zelf nog als vierde. Of misschien komt het door de Europese titel die ze een jaar eerder won bij het tijdrijden.

Wat moet je ermee, met dergelijke opmerkingen? De 25-jarige Van der Breggen haalt haar schouders op. Ze zou het niet weten. Van der Breggen zit in haar ouderlijk huis, een woonboerderij langs de weg van Zwolle naar Hasselt waar ze opgroeide. De lange, donkerblonde haren los, blauwe ogen in een rond gezicht. Ook qua uiterlijk lijkt ze niet op Vos.

Net als Vos begon ze al op jonge leeftijd met fietsen. Als 7-jarig meisje werd ze aangestoken door haar oudste broer. Wel zo efficiënt: als kleding hem te klein was, verhuisde die naar de kledingkast van zijn zusje.

Maar denk niet dat in huize Van der Breggen alles al vroeg om fietsen draaide. Juist niet. 'Mijn moeder had vaak zoiets van: dat gefiets altijd, doe maar wat rustiger. Ze was geen wielerfan', zegt Van der Breggen. Er ging veel tijd in zitten - Van der Breggen komt uit een zevenkoppig gezin - de anderen verdienden ook aandacht. Van der Breggen: 'En dan ook nog al die was.'

Dat veranderde een paar jaar geleden. 'Toen ik echt op hoog niveau ging fietsen, raakte mijn moeder steeds meer betrokken. Nu vindt ze het heel leuk.' Dus staat er een camper naast het huis en wordt een vakantie regelmatig gecombineerd met een bezoek aan een wielerwedstrijd.

Gretig


Ambulancepersoneel helpt Anna van der Breggen op een brancard, september 2014. © ANP

Na de ploegentijdrit bij de WK in september vorig jaar kreeg Van der Breggen extra bekendheid. Aan een zware val, veroorzaakt door een teamgenote, hield ze een bekkenbreuk over. Nooit eerder brak ze iets. 'Zelfs geen sleutelbeen. Dus in feite ben ik nog steeds geen echte wielrenner', zegt Van der Breggen.

Destijds lag ze op de grond en lukte het met geen mogelijkheid op te staan. Het schoot onmiddellijk door haar hoofd: ik kan de wegwedstrijd deze week wel vergeten. Ze was een van de kanshebsters, Marianne Vos noemde haar vooraf nog als favoriete voor de titel. 'Dat heb ik nooit kunnen laten zien. Als je op de grond ligt, denk je niet aan gevolgen op de langere termijn. Ik was alleen maar bezig met de WK', herinnert Van der Breggen zich.

De beelden keek ze uit nieuwsgierigheid al vrij snel terug. 'Dan zie je al lang van tevoren dat het misgaat. Op de fiets denk je nog alles te kunnen ontwijken.'


Anna van der Breggen juicht op het moment dat ze de finish over rijdt van de Waalse Pijl.

Het advies om twee weken plat te liggen sloeg ze in de wind. 'Na een paar dagen probeerde ik alweer stiekem een beetje te gaan zitten. Mijn ouders zeiden: wacht nou gewoon, doe nou rustig. Maar ik had geen pijn en wilde gewoon uit bed!'

Ondanks haar achterstand won ze in februari meteen de openingsklassieker, de Omloop Het Nieuwsblad. 'Ik begon later, maar was ook gretig.' Wielrennen is haar werk, haar leven, maar in het leven van Van der Breggen draait het niet alleen om winnen. Ook daarin verschilt ze van Vos.

Van der Breggen: 'Als een parcours mij minder ligt, start ik net zo makkelijk met de intentie een ploeggenoot te helpen. Als ik vervolgens honderdste word, kan ik daar prima mee leven. Tenzij ik ergens vooraf mijn zinnen op heb gezet.'

Zou de instelling van Vos haar niet verder brengen? Van der Breggen is even stil, weifelt wat en zegt dan: 'Lijkt me moeilijk, dan moet je altijd top zijn. Dat geeft heel veel druk. Ik haal uiteindelijk het meeste plezier uit het fietsen zelf. Ik wil ontspannen kunnen rijden, dat heb ik nodig om het vol te kunnen houden.'

Wat ze wel gemeen heeft met Vos is haar geloof. Beiden zijn christelijk. Met het verschil dat wanneer Vos bij de ploeg is, er even stilte wordt gehouden om te bidden tijdens het eten. Van der Breggen lacht en zegt: 'Op trainingskamp en bij wedstrijden heb ik honger. Als het eten dan klaarstaat, denk ik niet aan God, maar aan het eten. Bidden doe ik dan liever 's avonds.'

Eigenwijs
Van der Breggen is eigenwijs. Ze kan ervoor kiezen in de winter een schaatstraining te doen in plaats van een fietstraining in de regen. 'Als ik daar op dat moment meer plezier uit haal, is dat toch beter? Ik geloof erin dat je harder rijdt als je lekker in je vel zit.' Met regelmaat neemt ze gezelschapsspelletjes mee naar een trainingskamp.

Ze is een sociale topsporter, met genadeloze trekjes. Dat moet wel. 'Als ik voel dat ik goed ben, terwijl ik weet dat mijn ploeggenoten dat ook zijn, denk ik: deze is voor mij. Soms moet je hard zijn.'

Een van de wedstrijden waarop ze de komende jaren haar zinnen heeft gezet, is de olympische wegrace in 2016. Het vermoedelijke parcours in Rio de Janeiro is haar op het lijf geschreven. Voor Van der Breggen geldt: hoe zwaarder, hoe beter. 'Ze zeggen altijd: rond je 26ste ben je fysiek op je top. Dat komt goed uit.'

De volgende wereldtitel wordt in september vergeven in het Amerikaanse Richmond. De regenboogtrui staat hoog op haar verlanglijstje. 'Ik heb de WK nu op die manier gemist, dus ik wil graag dat het een keer wél gaat zoals ik heb gepland.'

Dat ook meteen iets met haar rugwervel of nek. Hoop dat ze inderdaad zo oké is als ze zeggen. Maar als ze problemen hadden geconstateerd was er niet zo laconiek gezegd dat het naar omstandigheden goed gaat lijkt me.

Tijdens het vallen en voordat ze zo naar lag, dacht ik wel meteen aan Kruijswijk.

In het Holland Heineken House zou men uit respect alle 4 vrouwen moeten huldigen. Zelden vertoond zo een sterke race en iedereen deed haar werk perfect.

Naar omstandigheden goed betekent soms gewoon dat er geen levensgevaar is. Dat geloof ik wel. De festiviteiten zijn zeer ingehouden. Aan alles kon je zien dat Hendriks heel serieus was. Hij mijdt kennelijk ook een interview.

'Okee' wordt nu wereldwijd herhaald, maar dat was volgens mij de opmerking van slechts 1 persoon. Die geen arts is. En van wie we niet weten wat hij precies zag. Als je eerst vreest dat iemand iets misschien niet overleeft of haar nek breekt, dan ben je allang blij als je die persoon ziet communiceren. Dan floept okee er zo uit.

Ik blijf wachten op het bericht dat ze alles kan bewegen. Het zal ook wel goed zitten, maar zeker ben ik daar nog niet van.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2016 21:58 door Andere Peter.

O shit, excuus. Ik plaatste een geruststellende foto, maar die blijkt uit 2015 te zijn. Wat suf van mij op Wielerupdate te geloven.



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2016 22:06 door Andere Peter.

Die sponsor van dat huis zou eerst uit respect hun Tweet maar eens moeten verwijderen mbt het goud (in de trant van niet om de nek, maar voor in de hand)

Cup a Soup daar kikker je van op.

Oude foto...schandalig dat dit zo al circuleert...
gr

Ik zag het even later ook ja. Ik nam hem over van Wielerupdate. Zij plaatsten die oude foto van een lachende Van Vleuten in een ziekenhuis, met enkel als onderschrift dat ze bij kennis is. Door het actuele nieuws te koppelen aan de oude foto werd gesuggereerd dat die foto van nu zou zijn, maar dat zeiden ze niet.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2016 22:14 door Andere Peter.

Gaat het om de foto die op de Facebook pagina van de KNWU zou staan?

Boardman bekritiseert wielerparcours

Chris Boardman, Brit en voormalig olympisch baanwielrenkampioen, reageert bij de BBC op de crash van Van Vleuten. Hij bekritiseert de ontwerpers van het parcours en vindt de afdaling aan het einde van de wegwedstrijd veel te onveilig.

'Ik wacht eigenlijk gewoon op nieuws, het is erg moeilijk je te concentreren als je net zo'n crash hebt gezien. Ik ben boos, want ik bedacht me al eerder dat als iemand hier crasht hij of zij niet meer zou opstaan. Dit had niets te maken met een technische afdaling, dit was gewoon gevaarlijk. De mensen die het parcours hebben ontworpen moet dit ook hebben gezien, en ze hebben het gewoon zo gelaten.'

Het was deze foto. Met nadruk dus een oude foto.

Dank. Die zag ik ook op twitter voorbij komen, maar leek me al raar dat ze omgekleed en al aan het eten is.

Van AP had ik toch wel wat meer scherpte verwacht hoor, het T-shirt zegt inderdaad al voldoende.

Hopelijk snel echt nieuws vanuit TeamNL

Je hebt gelijk. Mea culpa. Ik zat mijn zorgen te uiten en te beargumenteren en direct daarna zag ik dat suffe bericht met die foto waaruit iedereen concludeerde dat die van nu zou zijn. Als balans tegen mijn eigen zorgen was ik kennelijk te gretig voor goed nieuws. Ik kende die foto niet en ik was zo dom om niet stil te staan bij de mogelijkheid dat zo'n site op dit moment een oude foto van Van Vleuten zou plaatsen bij een bericht met louter actueel nieuws.

Zoals ik gisteren ook al na de mannenkoers schreef, het gevaar zit niet in de afdaling an sich: die is technisch maar te doen. Het gevaar zit in die "stoepranden" langs de hele afdaling. Er is geen correctie en uitwijking meer mogelijk als men maar eventje de rand van weg raakt of lichtjes overschrijdt - het is meteen een keiharde klap tegen de grond. Zelfs met een smalle grasberm of alleen die vangnetten tussen de bomen zou het lang niet zo gevaarlijk zijn. De kans op vallen is dan sowieso iets kleiner en als men toch valt is het risico op ernstige blessures kleiner.

Hoe men die weg in de praktijk daarop had moeten aanpassen weet ik (ook) niet. Overal die stoepranden weghalen of die randen en daar langlopende goot bedekken met matten of iets dergelijks [zoals o.a. bij schaatsbanen] is niet realistisch.

Slingerwegje geflankeerd door diepe geulen en hoge randen.
Ik word ook niet vrolijk van zulke taferelen, zowel gisteren als vandaag.

Bedankt, kerel.
Ik weet nu precies hoe jij je gisteravond voelde. Ik kan zo jouw post van gisteren kopiëren.

Maar wat een koers, wat een drama. De koersen van gisteren en vandaag waren wel een echt schouwspel. Te veel valpartijen, maar verder een geweldige wedstrijd op een schitterend parkoers.
Van Vleuten voor mij sportvrouw van het jaar. Van mij mag het zonder Olympisch goud.

De fout van wielerupdate is uiteraard groter, die foto doet anders suggereren, maar de oplettende kijker mocht wel veronderstellen dat dit niet actueel is.

Mea culpa van jouw kant lijkt me wat overtrokken, fouten maken is menselijk dus kunnen zelfs jou overkomen

Volgens NOS.nl heeft Hendriks gezegd dat het 'naar omstandigheden goed is' met Van Vleuten en 'niet zorgelijk'. Dus dan ga ik er vanuit dat er geen nare dingen met de nek zijn.

Eens, Slimmerd. Ik vond het vooral ook opmerkelijk dat mensen de foto twitteren en daarbij schrijven: "Ik zie zojuist op de fb van de KNWU".

Met deze redenering kan je ook een bocht op 100 meter bij een massasprint goedkeuren.

Tuurlijk. Maar dan moet je het wel toegeven. Te snel geplaatst vooral ook (om 21:57 uur plaats ik mijn zorgen en om 21:59 uur zet ik dat fotobericht door zonder er goed naar te kijken). Overigens schets ik ook de verzachtende omstandigheden voor mezelf



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2016 23:41 door Andere Peter.

Hersenschudding en scheurtjes in wervelkolom. Ze ligt wel nog 24 uur op intensive care.

Bron: NOS.nl

[nos.nl]

''Annemiek van Vleuten, die op 10 km van de finish in de olympische wegwedstrijd zwaar ten val kwam, heeft een zware hersenschudding en drie kleine fractuurtjes in haar lumbale wervelkolom opgelopen. Ze moet nog 24 uur op de intensive care blijven.

Chef de mission Maurits Hendriks is samen met de artsen Cees-Rein van den Hoogenband en Robert Kempers bij haar. Ze is bij bewustzijn, praat en oogt helder.
Van Vleuten reed in Rio aan de leiding toen ze in een afdaling naar de finish, met nog 10 km verwijderd van olympisch goud, hard onderuit ging in een bocht.

Hendriks liet de latere winnares Anna van der Breggen direct na de finish al weten dat de toestand van Van Vleuten niet zorgelijk was. Van Vleuten is voor nader onderzoek per ambulance naar een ziekenhuis in Rio overgebracht.''



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2016 23:34 door Andere Peter.

Dit was toch wel het beste waar we op konden hopen, denk ik.

Waarschijnlijk wel. Ze maakte een rotklap. Bah. Hopen dat ze voorspoedig herstelt. En van mij mag ze ook sportvrouw van het jaar worden. In elk geval de wielrenster van het jaar van dit prikbord.

Ik had een Pozzovivo (Giro 2015) gevoel, vreesde even het allerergste en had toen vd Breggen het goud won ook geen heel euforisch gevoel.
Gelukkig valt het al bij al relatief nog mee, al klinkt dat met die wervelkolom ook niet heel prettig.


Mooi parcours, maar die afdaling kon echt niet. Vooral die stoepranden inderdaad (daar heeft ze denk ik ook die breukjes aan te danken).

Dat de sterkste in koers dit moet overkomen. Ze hadden haar nooit meer teruggezien als ze heelhuids beneden was gekomen.

De spannendste vrouwenkoers ooit wat mij betreft.

Wat mij betreft hebben we daar over in dit topic en niet over het eindeloze mea culpa geneuzel van Petrus.

Vooruit.

Maar er is eindelijk echt (positief) nieuws, dus ik ga slapen.

[www.volkskrant.nl]

Van Vleuten moet sowieso nog 24 uur op de intensive care blijven. Uit het onderzoek bleek verder dat geen sprake is van functieverlies, het lichaam van Van Vleuten reageerde goed op de tests.Cees Rein van den Hoogenband, arts van het Nederlandse team, was ook in het ziekenhuis. 'Er is een volledige CT-scan gemaakt. Daar zijn geen verdere bijzonderheden uit naar voren gekomen. Ze is volledig bij kennis en reageert adequaat.'

dat was echt een erge val. Gelukkig dat het niet nog erger is en ze er relatief goed vanaf komt na de eerste vaststellingen.
...was dat toevallig niet die plaats waar Thomas lag, of wat later op enkele meters van waar Henao en Nibali lagen?

als je de beelden herbekijkt van die afdalingen, merk je ook dat er daar voor bochten een soort verzakkingen zijn.
door de sneheid en het hier toch behoorlijk technisch bochtenwerk met weinig langere rechte stukken dan 50m, maakt dat het allemaal nog risicovoller.
Het leek me dat ze een beetje de foute lijn had maar ook net door zo'n verzakking ging en ze werd verrast - zoals anderen haar al voorgingen - , en dan is corrigeren zeer zeer moeilijk.

zo'n verzakking net voor een bocht verrast ook vaak, want als renner in afdaling valt dat niet op, tot de moment je daardoor rijd en dan lijkt het alsof je meer snelheid krijgt terwijl je net wil of gaat remmen.
de reflex is nog harder in de rem gaan, en kan het soms nog erger maken.
de boordstenen waren ook hoog, en dat was zeer zeker een extra groot risico op breuken.

Laten we hopen dat ze goed herstelt zonder complicaties.
anyway : NL dames hebben het goed gedaan. en volgend jaar staat Vos er wel weer helemaal.

Idd de plek van Thomas...

Wat was verdriet en vreugde gisteren dichtbij elkaar zeg!

Ze sneed de bocht verkeerd aan. Ging nu van binnen naar binnen. Dat kan goed gaan als de snelheid maar laag genoeg is. Helaas voor haar was het remmen geblazen en was het exit. Wellicht had ze de bocht wel kunnen houden als de bocht van buiten naar binnen had aangesneden. Kan iedereen wel beginnen over hoge stoepranden, maar dat is secundair. Overigens reed die Amerikaanse helemaal beroerd naar beneden. Heeft haar ook een gouden plak gekost. Froome reed overigens ook als een krant naar beneden.

Of dat de valpartijen invloed hadden op de koers, dat absoluut. Idem bij de heren wedstrijd. Bij de heren had Nibali hoe dan ook gewonnen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/08/2016 08:30 door Jacco Banaan.

Tuurlijk zijn de stoepranden secundair als het gaat om de oorzaak van het vallen - men moet primair gewoon goed sturen en snelheid inschatten. Maar t.a.v. de gevolgen van de valpartijen waren die dingen primair. Zelden zo veel blessures t.o.v. het aantal valpartijen gezien - niet alle gevallenen hadden breuken maar het komt in de buurt.

NB, detail: "Bij de heren had Nibali hoe dan ook gewonnen" klopt semantisch uiteraard niet, want hij heeft niet gewonnen. Als ze niet gevallen waren dan had hij het met Henao om het goud uitgevochten, dat is idd wel redelijk om van uit te gaan.

Bij de heren had Henao zeer waarschijnlijk gewonnen, aangezien die beter sprint dan Nibali.

En die stoepranden konden wat mij betreft echt niet. Punt is dat daardoor de consquenties van een valpartij veel erger worden. Natuurlijk heeft het ook met risico s nemen te maken, maar van Vleuten ging op zich niet eens zo hard; alleen door die stoeprand klapt ze zo hard tegen de grond. Anders reed ze gewoon de berm in. Ik dacht bij de mannen wedstrijd nog dat we blij mochten zijn dat het niet regende en precies dat gebeurde helaas bij de vrouwen. Ze hadden de finish gewoon op die top van die heuvel moeten leggen, of hem andersom beklimmen; dan was de afdaling in ieder geval minder steil geweest.

Edit: ik heb zojuist naar de herhaling van de val gekeken, en je ziet inderdaad dat ze de bocht verkeerd aansnijdt, vervolgens weg slipt en daarna zo hard probeert bij te remmen dat haar voorwiel blokkeert en ze over de kop vliegt. Het gekke is dus dat ze niet tegen de stoeprand reed, maar 1 a 2 meter daarvoor al van haar fiets vloog en daarna op de stoeprand belandde. Misschien remde ze zo hard omdat ze per se die stoeprand wilde vermijden, maar uiteindelijk werd de val daardoor nog erger. Overigens hing op dat punt geen vangnet, terwijl er wel meteen bomen achter stonden. Vreemd, want een val tegen die bomen was ook heftig geweest.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/08/2016 09:03 door Miquel1983.

Hier de beelden van de val van Van Vleuten uit een andere hoek. Akelige beelden, dus viewer discretion is advised, of zoiets. Lijkt erop dat ze inderdaad een tijdje buiten bewustzijn is geweest. Dat dacht ik gisteren al te zien toen de achteropkomende vrouwen haar passeerden.

[www.dumpert.nl]

Ron Meijers Schreef:
-------------------------------------------------------
Klopt inderdaad. Buiten bewustzijn tot het moment op de brandcard, daar kwam ze weer bij. Het handelen van de omstanders en motars verdiend wel een pluim. Niemand die aan dr begint te trekken of haar omdraai, maar wachten op de medische staf.

Ook fijn dat de camera gewoon doorreed en niet nodeloos lang bleef filmen (a la Giro..)

Zou Van Vleuten de bocht anders aangesneden hebben als die motor er niet zo kort bij reed?

Op het moment van de val lijkt de voorsprong op Abott wel 0.20 te zijn. Op het groepje Van der Breggen is het zelfs meer dan een minuut.

Het blijft eeuwig zonde dat het zo vlak voor het einde van de afdaling fout ging. Gelukkig lijkt ze er fysiek beter aan toe dan dat ze erbij ligt.

Bij het zien van deze beelden ... vertellen mijn tranen het hele verhaal ... de tijd voor eeuwig stilgezet op een moorddadige betonnen rand. Heel veel later raap ik mezelf bij elkaar en zegt mijn verstand dat alles toch nog goed kan/zal komen.

Maar vooral.

Dit had nooit mogen gebeuren, heren van de IOC en van de UCI !!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/08/2016 10:59 door Bromertà.

Hadschieff Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zou Van Vleuten de bocht anders aangesneden hebben
> als die motor er niet zo kort bij reed?
>

Die gedachte had ik dus ook....
De TVmotor kon lang niet voorbij Abbot...en eigenlijk bij de 1e shot Van Vleuten ging het fout......
Misschien ff de concentratie kwijt door komst motor en-of meer druk van achter voelend.....ach,tis allemaal achteraf
gr

Goede vraag. De bocht die ze miste was precies het eerste beeld dat we weer van haar kregen. Abbott verloor bij elke bocht enkele meters en de motor bleef daar achter. Wat we daarvoor zagen waren geen overdreven risico's van Van Vleuten. Ze daalde goed en Abbott daalde matig.

De timing van de slechte bocht precies na het aansluiten van die motor was in elk geval opmerkelijk. Kennelijk was het net de laatste lastige bocht juist na een rechter stuk waarin de motor Abbott voorbij kon. Alsof de betovering werd verbroken. Alsof ze die laatste bocht vergat. Alsof ze daalde in een 'zone' en zich door het aansluiten van die motor plots bewust werd: verdorie, ik heb dus een gat dat ik kan houden, ik ben na deze bocht beneden, het mag niet meer mis gaan.

In een koers met oortjes was deze valpartij te voorkomen geweest. Dan had van Vleuten geweten dat Abbott en het achtervolgende groepje ver genoeg achter lagen. Dan had ze zich niet opgejaagd gevoeld en had ze minder risico's kunnen pakken.

Ze lijkt zeker even out. Na een minuutje zie je haar onderbeen bewegen, misschien in een reflex of spasme. Lijkt dan te besluiten niet verder te bewegen, misschien omdat het veel pijn doet in die rug. Dat kan ook de reden zijn dat ze alsmaar niet beweegt. Het zware ademen geeft wel een goed gevoel.

Goed werk van de mensen die erbij komen. Niet zomaar aan zo iemand gaan zitten. Eerst de plek goed markeren zodat er niet nog meer vallen. En als je haar gaat oppakken dan vooral de nek stabiliseren. Al is de houding hier zo scheef dat ze haar onmogelijk risicoloos in een brancard en nekkraag hebben kunnen hijsen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/08/2016 10:35 door Andere Peter.

Het is door het tegenlicht lastig te zien maar het lijkt alsof ze tegelijk met die motor uit de vorige bocht komt. Als dat zo zou zijn, is ze als het ware de binnenbocht in 'gedwongen'. In elk geval lijkt de motor er te dicht op te zitten.

Ik zou dit trouwens niet eens een stoeprand durven noemen. Het is een hoge betonnen rand en nog flink smal van boven ook nog. Lijkt meer op een betonnen vangrail. Houdt auto s natuurlijk tegen wanneer ze de bocht uit dreigen te vliegen, maar voor fietsers is het een zeer lelijk ding.

De theorie van de motor kan ik wel begrijpen. Maar goed, van Vleuten probeerde zelf ook voorsprong te nemen in de afdaling. Ze had op safe kunnen spelen en samen met Abbott voorzichtig naar beneden gaan.

Je kunt het ook omdraaien, als je via je oortjes te horen krijgt, dat je slechts 20 sec achter ligt, neem je misschien risico's in de afdaling om het gat te dichten.

Dat kan soms vast. Maar hier niet. Abbott heeft al die tijd visueel kunnen vaststellen dat het gat bij elke bocht enkele meters groeide. Ze kon dus heel goed inschatten hoe het gat inmiddels was geëvolueerd. Dat zegt haar meer over de te overbruggen afstand dan een secondengreep uit de lucht, waarvan je je altijd maar moet afvragen wat het meetpunt was, of er afwijkingen in de GPS (motoren voor of achter de renner) zitten, etc.

"Ik lig nu in het ziekenhuis met enkele verwondingen en botbreuken, maar dat zal allemaal wel goedkomen", laat ze weten. "Ik ben vooral superteleurgesteld na de beste wedstrijd uit mijn loopbaan."

Aldus van Vleuten op Twitter. In ieder geval geruststellend dat de verwondingen mee blijken te vallen, in ieder geval niet zo erg als gevreesd werd.

Ron Meijers Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hier de beelden van de val van Van Vleuten uit een
> andere hoek. Akelige beelden, dus viewer
> discretion is advised, of zoiets. Lijkt erop
> dat ze inderdaad een tijdje buiten bewustzijn is
> geweest. Dat dacht ik gisteren al te zien toen de
> achteropkomende vrouwen haar passeerden.
>
> [www.dumpert.nl]
> al_van_vleuten_vanuit_andere_hoek.html

Heftige beelden inderdaad, maar gelukkig zie je hier wel dat ze na haar salto niet op de stoeprand neer komt, maar gelukkig eerst op haar rug en acherhoofd op het asfalt en daarna doorrolt op die rand. Godzijdank, want wanneer ze met haar rug meteen op die rand was uitgekomen, had het nog veel erger kunnen zijn.

Wil je niet zo emotioneel reageren. Ben je je autistische trekken vergeten?

Muil houden, ik zit mijn tandenstokers te tellen.

Linkebal Schreef:
-------------------------------------------------------
> In een koers met oortjes was deze valpartij te
> voorkomen geweest. Dan had van Vleuten geweten dat
> Abbott en het achtervolgende groepje ver genoeg
> achter lagen. Dan had ze zich niet opgejaagd
> gevoeld en had ze minder risico's kunnen pakken.


denk dat dit weinig ermee te maken heeft. De adrenaline die je hebt op zo'n moment, je ruikt zowat de zege.... is vaak al genoeg.
oortjes of geen oortjes, in deze fase op dit terrein maakt dat weinig tot geen verschil meer.
of toch.. oortjes zouden het nog erger maken op dit moment, omdat ze constant je doof zitten te schreeuwen en dat stoort absoluut je concentratie in afdalingen.

het is vooral het bochtige karakter, met zeer korte tussenstukken en snelle opvolgingen van bochten dat het al wat onwennig aanvoelt,...
hier in Europa komen we dat niet vaak tegen. Toch niet op deze manier.
Ook lichte verzakkingen voor of in een bocht, verhogen de kans op crashes. En dit kwam vaak voor in de afdalingen.
Ook de plaats waar zij de bocht aansneed. Vermoedelijk werd ze kompleet en haar reflex het helemaal overnam, en vol in de rem...
In die fractie kan je dat niet stoppen, kans is dat als ze gewoon remde en corrigeerde, er misschien geen erge val had geweest.

Op de uitgezonden beelden zag je ook dat ze nogal ver inwaarts een lijn kiest voor de aanvang van de bocht....adrenaline en de stress, en de soms donkere plekken door de begroeining kunnen beoordelingen ongewild beinvloeden.
Heeft de vorige boch ervoor gezorgd dat ze een afwijkende lijn koos voor de bocht te nemen ? de tussenstukken waren ook zeer kort.
bijkomend probleem is dat je zulke kleine verzakkingen niet of nauwelijks opvallen tijdens het afdalen, en altijd onwennig gaan aanvoelen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/08/2016 14:54 door cyclingfreakske.

de hoge stoepranden zijn er eerder uit voorzorg van regenval.
die kan daar heel extreem zijn, grote hoeveelheden in korte tijd.
Fietsers zal je daar amper tegenkomen, het verkeer is er moordend (letterlijk) en de bendes zijn daar aan de stadsrand de baas.. maw , je kan er best met de wagen passeren, niet te voet en niet met de fiets.

Dat die stoepranden en goten daar voor het dagelijkse verkeer nodig zijn bestrijdt niemand. Je ziet zo ook in Europa wel. Ik reed geregeld een paar afdalingen in de Luxemburgse Ardennen waar je ook dat soort dingen hebt. Niet zo lekker gevoel als er auto's dicht langs komen of uit tegengestelde richting komen en wat heel erg midden op de weg rijden.

Die dingen zijn goed voor autoverkeer - ze zijn alleen erg onhandig voor wielerkoersen. Ze hadden dat moeten voorzien en er iets op moeten verzinnen vind ik, desnoods op de gevaarlijkste punten afscherm met matten/zachte boarding (zoals op schaatsbanen). Al is dat uiteraard niet over de hele afdaling te doen, maar alleen de gevaarlijkste punten en dan alleen aan die zijde van de weg waar het risico bestaat dat men de bocht niet houdt. 4, 5 plekken waren waarschijnlijk voldoende geweest om het ergste te voorkomen.

Jammer voor Van Vleuten dat het zo moet eindigen. Gelukkig is het niet zo ernstig als dat het leek, al zijn haar huidige kwetsuren zeker niet te onderschatten. Hopelijk herstelt ze volledig.

Het is lastig te zien in het filmpje op Dumpert waar Ron Meijers een link van geeft maar het lijkt inderdaad erop dat de ideale lijn niet meer haalbaar is door de motor.

Ik vind het onzin om te zeggen dat dit parcours niet had gekund. De weg lijkt me in orde, ik zie geen trambaan, verkeersremmer of wat dan ook. Als dit al niet meer kan naast de weg dan kan je geen enkele rit meer in het hooggebergte organiseren, een ravijn is nog altijd gevaarlijker dan een geul met stoeprand.

Al met al is het toch een fout van haarzelf denk ik, te hard en/of een verkeerde bocht gereden en/of teveel met de voor rem geremd tijdens de bocht. Ik volg het vrouwenwielrennen niet zo maar ik weet wel dat tijdens het WK-ploegentijdrit in 2014 in Ponferrada de hele Rabo-Liv ploeg op de grond lag omdat Van Vleuten een stoeprandje raakte. Mijn vraag is dus aan de personen die het vrouwenwielrennen wel volgen: zijn dit twee incidenten of staat Van Vleuten bekend om haar slechte of risicovolle rijden?

Jij komt ook overal hè ?

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Jij komt ook overal hè ?


Maar niet over de stadsrand. Oppassen daar.

Nibali en Alaphilippe staan in ieder geval niet bekend als mannen die slecht kunnen sturen, integendeel. En het zijn niet de enigen die zijn gevallen natuurlijk. Je kan wel de schuld aan de renners geven, maar als er een afdaling met slecht te overziene bochten op het allesbeslissende punt ligt in de belangrijkste koers van de komende vier jaar (voor de vrouwen is dat zonder enige twijfel het geval), dan kan je natuurlijk verwachten dat men daar risico's gaat nemen. En bij risico's horen valpartijen.

Bij "te veel risico nemen" denk ik eerder aan een situatie dat je nét te hard een bocht doorgaat op een nat parcours. Bij van Vleuten was het gewoon een gigantische stuurfout. Om vervolgens ook nog veel te hard in d'r voorrem te knijpen.

Ja, op zich wel. Als ik niet bang zou zijn om voor seksist uitgemaakt te worden, zou ik er nu aan toevoegen dat vrouwen over het algemeen gewoon niet kunnen sturen. Maar goed, dat doe ik dus niet. Het punt blijft echter: met zo'n parcours ligt er veel druk op de renners tijdens de laatste afdaling. Dat leidt tot foutjes/fouten en alle gevolgen van dien.

Dat laatste is op zich waar. Ik verbaas me ook al jaren dat het in de afdaling van de Poggio telkens goed gaat.

Maarja, wat doe je er aan? Verplicht stellen dat het einde van de afdaling op een bepaalde afstand van de finish ligt ofzo, dat ze niet onder hoge druk de berg af moeten?

Lastig, maar op dit moment zou ik zeggen: niet meer finishen na zo'n afdaling als deze. Die van de Poggio vind ik anders, die is heel snel maar de bochten zijn redelijk in te schatten. Daarnaast is de afdaling zo bekend dat het peloton de bochten waarschijnlijk kan dromen, dat is een reden om hem niet te moeten schrappen.

De afweging zal sowieso iedere keer gemaakt moeten worden, maar voor mij was dit er iets over. Al had het misschien al genoeg gescheeld als de afdaling gewoon droog had gelegen, waarschijnlijk gaat cyclingf..... ons zo vertellen of regen te verwachten had kunnen zijn in Rio in augustus.

Na het zien van de val keek ik door een waas verder. Ik begreep niet dat er nog verder gereden werd, dat de uitzending nog doorging, dat de commentatoren bleven praten. Ik begon te huilen. Ik was verbaasd dat er bij de finish gejuicht werd. Ik was er zeker van dat er iets heel ergs gebeurd was. Geruststellende woorden van officials zeiden me niets, " the show must go on" en daardoor zijn alle middelen geoorloofd. Ik hoopte erop het dat ik ongelijk had. En gelukkig was dat ook zo.
Een smerige bocht die scherper werd en daardoor onmogelijk was te halen als hij van binnenuit werd aangestuurd. Een bocht waar waarschijnlijk in de voorbereiding voor was gewaarschuwd, maar in de adrenaline rush was die waarschuwing waarschijnlijk verdreven uit het brein.
Annemiek heeft laten zien dat ze de sterkste was. Niet "boven zichzelf uit gestegen" maar 100%, en dan beter dan de andere toppers die ook op 100% reden.
Een geweldige demonstratie waarvan ik hoop dat ze er goed gebruik van gaat maken.

Over Van Vleuten