Psychiater en topatleet: 'Dek doping niet toe met beroepsgeheim'

Ook al is het een reactie op het artikel met de dopingonthullingen van sportarts Peter Janssen verdient m.i. dit opiniestuk wel een aparte topic



Het toedienen van doping is geen medische handeling en valt daarom niet onder het beroepsgeheim.

Door: Thijs Feuth, longarts en topatleet, en Bram Bakker, psychiater en mentaal begeleider van topsporters / Ingezonden artikel in de Volkskrant

Het interview met sportarts Peter Janssen in de Volkskrant (Zaterdag, 9 september) veroorzaakte veel ophef. Dat een dokter vertelt welke wielrenners hij van doping heeft voorzien, resulteerde in geschokte reacties, zowel bij artsen als het algemene publiek. Janssen zou het beroepsgeheim hebben doorbroken, en dit werd hem onder meer op de sociale media meer aangerekend dan dat er afkeurend werd geoordeeld over de genoemde sporters.

Net als Janssen, die zich hierover uitliet in het interview, denken wij dat dopingpraktijken niet toegedekt moeten worden middels een aanspraak op het beroepsgeheim.

Het medisch beroepsgeheim is er om de vertrouwensband tussen arts en patiënt veilig te stellen. Een patiënt moet zeker weten dat zijn of haar medische zorgvraag honderd procent veilig is bij de arts om toegankelijkheid tot adequate medische zorg garant te stellen, ongeacht juridische implicaties. Wij vinden echter dat toediening van doping niet onder medisch handelen valt en dat toepassing van geheimhouding van doping meer kwaad doet dan goed.

De afgelopen decennia is de internationale topsport geteisterd door dopingschandalen van enorme omvang. Artsen speelden daar vaak een essentiële rol in vanwege hun expertise en toegang tot bevorderende middelen. Hoewel bewijs meestal voor het oprapen lag, liepen verschillende dopingzaken dood; juist bij de artsen die een spil vormden in de dopingnetwerken.

Zo werden bij dopingarts Eufemiano Fuentes honderd ingevroren bloedzakjes gevonden waarvan vrijwel vaststaat dat ze voor doping waren bedoeld. Omwille van het medisch beroepsgeheim was eventueel onderzoek naar de oorsprong van de bloedzakjes jarenlang onderwerp van ingewikkelde rechtszaken. Na definitieve toestemming om de zakjes te onderzoeken is uiteindelijk enkele maanden geleden besloten het onderzoek te staken.

Veel dopinggebruikers wezen naar elkaar. Omdat anderen gebruikten, was het normaal en ethisch verantwoord. In het wielrennen werd dopinggebruik de standaard, het hoorde erbij. Lang bleef het een publiek geheim, en het medisch beroepsgeheim was een belangrijk hulpmiddel dat de omerta, en daarmee het wijdverspreide dopinggebruik, in stand hield. Het medisch beroepsgeheim heeft op die manier niet alleen de topsport aangetast, maar ook dopinggebruikende sporters in gevaar gebracht. Dit heeft eraan bijgedragen dat meerdere mensen al op jonge leeftijd, soms tijdens hun sportcarrière, zijn overleden.

Zo werden bij dopingarts Eufemiano Fuentes honderd ingevroren bloedzakjes gevonden waarvan vrijwel vaststaat dat ze voor doping waren bedoeld. Omwille van het medisch beroepsgeheim was eventueel onderzoek naar de oorsprong van de bloedzakjes jarenlang onderwerp van ingewikkelde rechtszaken. Na definitieve toestemming om de zakjes te onderzoeken is uiteindelijk enkele maanden geleden besloten het onderzoek te staken.

Wij zijn van mening dat het toedienen van doping niet onder het medisch handelen valt. Het voorschrijven van medicijnen is voorbehouden aan artsen en het intraveneus toedienen van middelen is een medische ingreep. Maar dat wil nog niet zeggen dat het toedienen van doping als medisch handelen moet worden gezien. Als een sporter en een sportarts bewust besluiten doping toe te dienen, puur om sportieve prestaties te verbeteren, dus zonder dat er een medische indicatie voor bestaat, is er sprake van frauduleus en dus crimineel handelen. De arts handelt dan niet als arts, maar misbruikt zijn kennis, kunde en beroepsmatige voorrechten om redenen die niets met geneeskunde te maken hebben.

Doping valt daarom volgens ons buiten het domein van het medisch beroepsgeheim. Niet het spreken over, maar het toedienen van doping is onrechtmatig en schadelijk. Sportarts Janssen heeft met zijn bekentenis de topsport en de topsporters een dienst bewezen, in plaats van geschaad.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 13/09/2017 13:08 door Cecchini.

Eens! Overigens heb je een paar alinea's dubbel geplakt, Cecchini, leest niet super zo.

Heel goed dat je dit stuk hier plaatst, Cecchini. Heel veel morele vingers wezen naar de verrader, naar de verklikker, naar de man die dertig jaar later zonodig nog een maal onder de aandacht moest komen, onder het mom van "Van onze helden blijf je met je gore fikken af." Ook Zonneveld, die altijd aan de kant van de niet-gebruikers staat, kreeg er van langs.

Zonneveld, die langgelden al met een even briljant als eenvoudig voorstel kwam om de dikke vingers van de dodo's ( doping dokters ) in de dopingpap resoluut af te hakken door te opperen dat er geen arts gebonden aan ploegen de honneurs moesten waarnemen tijdens de Ronden, maar artsen in dienst van de WADA ! De WADA die een onafhankelijk orgaan zou moeten zijn, en niet onder het juk van 't IOC zou moeten vallen.

Uit alles blijkt dat de gecompliceerde kluwen van belangenverstrengelingen door onwil maar niet ontrafeld kan worden.

Deze oproep zal wel weer een ongehoorde kreet in een dorre woestijn blijken.

...

En verdomme, maak alle attesten openbaar.

Sorry, dank voor je terechte opmerking Walnoot. Inmiddels aangepast.

"Sportarts Janssen heeft met zijn bekentenis de topsport en de topsporters een dienst bewezen, in plaats van geschaad."

Correctie:

"Sportarts Janssen heeft met zijn bekentenis de topsport en de topsporters nu wellicht een dienst bewezen, na haar eerst zelf enorm te hebben geschaad."

Verder blijf ik het geconstrueerd vinden: er is een behandelrelatie tussen een arts en een niet-arts, waarbij het volgens mij niet echt ter zake doet of iemand werkelijk ziek is. Daarnaast kan je beter erop inzetten om artsen die zulke zaken faciliteren werkelijk te straffen, in plaats van ze als helden/klokkenluiders/oplossers van het dopingprobleem te willen inzetten. Dit soort artsen is het probleem. En als je dat inderdaad gaat straffen, dan denk ik dat de Janssens van deze wereld ook niet meer uit de school klappen, beroepsgeheim of niet.

Ben het met je betoog eens.
Tot de laatste zin, het openbaren van attesten vind ik indruisen tegen de bescherming van persoonsgegevens.
Stel dat een renner een bepaalde ziekte meedraagt, dan hoeft dat niet op straat wat mij betreft.

Ze zouden beter attesten gewoon af kunnen schaffen. Als je bepaalde medicijnen nodig hebt, mag je niet meedoen.

Als de discussie er om draait of de eed geschonden is, dan lijkt mij deze als geschonden zo gauw je je als arts bezig gaat houden met doping.

Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens.
Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.
Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen.
Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden.
Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving.
Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen.
Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk.
Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.
Dat beloof ik.

Slechte en vooral gevaarlijke ontwikkeling.

Als een arts zelf mag gaan bepalen wat wel of niet onder zijn beroepsgeheim valt dan speelt hij eigen rechter.

Ik ben tegen dopinggebruik maar een arts die moedwillig aan dat dopinggebruik heeft meegewerkt is de laatste die mag oordelen of hij zijn beroepsgeheim mag schenden. En ook andere artsen hebben er niet over te oordelen.

De wet bepaalt wanneer beroepgeheim niet (langer) van toepassing is. Niet de artsen zelf. Ze mogen input geven, maar het is aan de tweede kamer en de gerechtelijk macht om te bepalen waar de grenzen liggen.

Allemaal prima, en voorstelbaar. Maar in de kern een slecht onderbouwde en neergepende opinie natuurlijk. Alle aangehaalde 'argumenten' zouden (minstens) evengoed kunnen pleiten voor het laten vallen van dit soort praktijken onder het beroepsgeheim. In feite geeft men geen argumenten. Curzio merkt dan ook terecht op dat het vrij gekunsteld overkomt. De opsomming van Orakel bewijst dat m.i. alleen maar. 'Verantwoordelijkheid voor de samenleving' en 'misbruik medische kennis' kunnen op die wijze een 'opening' bieden, maar doen dat, op zichzelf, niet zonder meer. Nog daargelaten de rest van de eed, die voor die mogelijke opening meer dan voldoende planken biedt. In die zin volledig eens met Armand, dat het wel ernstig problematisch wordt als iedereen voor zichelf gaat lopen beredeneren wat onder het beroepsgeheim valt en wat niet - net hoe de wind waait, net hoe het uitkomt. Kan niet de bedoeling zijn...

De arts schendt wel zijn beroepsgeheim maar moet dat vooral doen, in het belang van de sport.

Ook oude verjaarde zaken moeten aan het licht komen.

Dat wij tig jaar naar zwaar gedrogeerde renners hebben geloerd dat is dan maar zo. Fijne jeugdherinneringen laat ik toch wel in stand.
Voor die enkeling die clean reed is het van groot belang dat de beerput volledig open gaat; daarmee is het van meer dan voldoende belang.
Daarnaast en bovendien is het van belang om weer verder te kunnen met de sport.

Sport is wel leuk en zo, maar bijzaak.

Een patient moet zijn arts kunnen vertrouwen. Alleen bij heel duidelijk afgebakende situatie mag een arts beroepsgeheim schenden - zoals bij zeer duidelijk vermoeden van kindermisbruik e.d.

Als we willen dat een arts ook doping of pogingen daartoe moet gaan melden dan moeten we eerst de wet veranderen. Van mij mag dat hoor.

Peter Janssen moet naar mijn mening voor het medisch tuchtcollege of rechtbank of iets dergelijks komen. Maar ja, die sensatiezoekende lafaard zit veilig in Thailand naar ik heb begrepen.

Hoho, het zijn over het algemeen de artsen die zelf opkomen voor het beroepsgeheim, terwijl er vanuit de politiek en vanuit de politie/veiligheidsdiensten maar al te graag aan getornd wordt.

Zelfregulatie.
Ik merk dat ik het helemaal zat word. Dat gezeik over doping!
Ik begin steeds meer te neigen naar zelfregulatie. Laat ze lekker......
Spuiten, slikken en aan het infuus. Een motortje? Doe maar!
Lekker na een snuifje coke met je kop in de wind aan de afdaling beginnen. Motortje aan en gaan! Eens ff kijken hoe ver hij komt.

Jullie weten toch ook wel dat er al 2700 jaar voor zijn geboorte al doping werd gebruikt, dus ruim 4700 jaar.
Dit valt niet uit te bannen. Het zit in de mens. Zoals ik de drang voel om minstens 1xpw. lekker te fietsen voelen andere een drang om ten koste van alles te willen winnen. Je hebt van die mensen. En als je met winnen ook nog wat kan verdienen



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 13/09/2017 18:59 door Poupoe.

Aan Poupoe

Bij sport horen regels. Eén van die regels is: geen doping gebruiken. Wie aantoonbaar deze regel schendt, wordt gestraft.

Ja Frederik D. ik snap je punt. Regels zijn regels!
Maar ik pleit er dus voor om die specifieke regels te schrappen.
De droom dat er ooit schoon gereden gaat worden heb ik al jaren geleden laten varen.

Daarnaast schijnt het rijden van een grote ronde met epo in het lijf gezonder te zijn dan zonder.

Poupoe Schreef:
-------------------------------------------------------
> Daarnaast schijnt het rijden van een grote ronde
> met epo in het lijf gezonder te zijn dan zonder.

Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.

Zoals de wonderdoener, wiens naam @Poupoe vergat te melden (het ontlokte bij mij een hilarische reactie, waarover ik hier nu niet zal uitweiden, dit is al erg genoeg)
al zo lang geleden zei: Wederom zeg ik U, het is gemakkelijker dat een kameel gaat door het oog van een naald dan dat ........

Ik zeg alhoewel het moeilijk is om een datumgrens te trekken (zie de discussie in de moeder aller sporten), de kans dat er in het verleden op de grens van het menselijk prestatievermogen (ook bekend als de stip op de horizon) er clean gepresteerd werd in wezen net zo groot is als in bovenstaande ontboezeming.

Dopinggebruik is niet alleen oneerlijk tegenover medestanders, alhoewel er heel vaak nog steeds een levelling field bestaat en ik ook geen illusies heb, dat met voorbehoud van een aantal uitzonderingen, de dopers ook de toppers in een cleane wereld zouden zijn, maar vooral oneerlijk voor degenen, die na hen komen, de youngsters, die beseffen alleen maar mee te kunnen doen als zij ook dopen.

Waar ik geen medelijden mee heb is de sportconsument, die brult dat de 100 m eindelijk eens in 9,5 seconden gelopen zou moeten worden of dat renner X nu eens eindelijk die grote ronde moet winnen of dat renner Y niet van het podium mag afduikelen.

Als Bram Bakker als psychiater nu zijn bevindingen over behandeling van Leontien als anorexia nervosa patiënt naar buiten zou hebben gebracht, zou ik ook oordelen, dat daarmee het medisch beroepsgeheim geschonden zou zijn. Dit als voorbeeld, want dit alles heeft niet plaatsgevonden.

Ik ken de doopceel van PJ niet, maar misschien zou ik eens zijn encyclopedisch bloedboek uitgebreid moeten lezen.
Ik vraag me af of zijn uitgebreide facilitering aan dopinggebruik ook niet voor een deel ingegeven zou kunnen zijn door het nobele streven daarmee "doden door dopinggebruik" te voorkomen. Hij startte tenslotte in de tijd, die nog altijd bekend staat als vrij vertaald "het wielerdodentijdperk", al herinner ik me ook vaag, dat hij in zijn boek van die mythische verhalen afstand deed.

En voor @Zienderogen: Aeolus was vandaag wel een beetje uit zijn hum nu al (13 september) door de kanaalratten uit zijn zomerslaap te zijn gehaald.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 13/09/2017 21:57 door Horsie is back.

Ik vind het niet zo laf. Maar goed de meningen kunnen verschillen

Hilarisch!!!! Whoehahaha

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hilarisch!!!! Whoehahaha

Turned on you toep
It was Rock-A-Day, Johnny singing
Tell your ma, tell your pa,
Our loves are gonna grow, ooh-wah, ooh-wah



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 13/09/2017 22:33 door Horsie is back.

"Het ontlokte mij een hilarische reactie"

Eens met Arsimo en Goozzer.

Als een sporter en een sportarts bewust besluiten doping toe te dienen, puur om sportieve prestaties te verbeteren, dus zonder dat er een medische indicatie voor bestaat, is er sprake van frauduleus en dus crimineel handelen. De arts handelt dan niet als arts, maar misbruikt zijn kennis, kunde en beroepsmatige voorrechten om redenen die niets met geneeskunde te maken hebben.

Of er sprake is van "frauduleus en dus crimineel handelen" wordt gelukkig bepaald door de wetgever en niet door de schrijvers van dit buitengewoon matige stukje.
En nee, ik ben niet tegen het opentrekken van de beerput, in casu wel tegen de manier waarop.

@horsie. Aeolus heeft de perfecte, niet te traceren, klimatologische doping in handen. Een zak vol wind te gebruiken als zetje in de rug of een felle tegenwind voor de tegenstanders.

Ook verbaal tiert Aeolus welig als de echte koersen bijna op zijn

Die dekselse Grieken toch.

Deed mij in eerste instantie denken aan de molen hier 200 meter verderop. [www.aeolus.nl]

Kijk uit bij die molen. Het moet een kruispunt in de buurt geweest zijn. Delftseveer? Een van de meest gruwelijke gebeurtenissen die het Vlaardingse ooit mocht optekenen? In de stijle van De stilte Van De Lammetjes.

"Na de moord stond R.Z. in verwarde toestand, terwijl hij allerlei bijbelteksten opzegde, het verkeer te regelen in zijn woonplaats. Hij had zich getooid in de huid van z'n moeder."

Over tragedie gesproken. Daar kunnen die ouwe Grieken nog eens een flinke punt aanzuigen, niet dan?

-
Even thuis nagevraagd: twas niet bij de molen, maar vooruit, je komt wel met een kek stukje Vlaardingse historie. (I love this shitty).

[www.moordzaken.com]

De wurger van Delft.

Link

Om het literair te maken, A Punt Moonen schreef een boekske: De wurger van Delft.

Nog een link

Als een arts zelf mag gaan bepalen wat wel of niet onder zijn beroepsgeheim valt dan speelt hij eigen rechter.

Sorry, maar dat is niet het standpunt van de schrijvers.

De kernvraag is volgens mij of de eed wel van toepassing is als er geen sprake is van medisch handelen. Uiteraard valt iets wat een arts privé doet niet onder die eed. Daaronder kun je je allerlei gradaties voorstellen. Ik vind het best goed om daar eens over na te denken. Is er een zieke of genezingsproces betrokken? Wordt de arts als arts betaald? Vindt het plaats in een medische praktijk?

Overigens ben ik geneigd om het wel als medisch handelen te zien als een afgestudeerde arts zich laat betalen als arts voor het toedienen van doping (in een medische praktijk).

De arts schendt wel zijn beroepsgeheim maar moet dat vooral doen, in het belang van de sport.

Waarom zou een arts het belang van de sport moeten dienen? Algemeen maatschappelijk belang, dat snap ik nog wel. Maar dat kan haaks op het sportbelang staan.

Zoals in een vorig topic al gezegd: ik vind het een interessante verdedigingslijn. Of het echt houdbaar is, is uiteindelijk aan de rechter. Kan een leuk proefprocesje zijn.

Ik neig er het meest naar om te zeggen dat in de zaak Van Moorsel het beroepsgeheim wel is geschonden. Geen zieke, geen genezing, maar wel een afgestudeerde arts in dienst als arts, werkend vanuit een medische praktijk.

Maar zou een arts náást zijn praktijk bijbeunen als ploegmasseur en daarbij in de teambus een bloedtransfusie toedienen, dan lijkt het mij al een stuk glibberiger. Niet alles wat een arts doet, valt onder beroepsgeheim.

Volgens is maar 1 echte reden om doping te bestrijden: dat is het idee, de illusie zo je wilt, dat beroepssport bedreven wordt obv eerlijkheid, en dat het allemaal moreel gedreven mensen zijn die met de Olympische gedachte elkaar bestrijden. Het is die illusie die verkocht wordt, waar mensen naar willen kijken. Maar het is de vraag of dat wel de werkelijkheid weergeeft.

Ik denk het niet. De "het doel heiligt de middelen" - mentaliteit zou binnen de populatie topsporters wel eens beter vertegenwoordigd kunnen zijn, dan bij gewone strevelingen. Anders kom je niet zo ver, anders zit je wel eens in een kroeg, of ga je liever iets me je vrienden doen, ipv uitgeput en met een enkel blikje tonijn als avondmaal naar bed. Het zijn monomane, deels zeer egocentrische, deels niets ontziende mensen. Doe alles voor je prestatie en de eer!

Het probleem lijkt mij van het betoog van Feuth en Bakker - dat sporters die willen doperen niet meer naar een arts zullen gaan. En meer risico zullen lopen. Tevens lijkt mij een pleidooi dat artsen het belang van de sport moeten dienen ook niet kies, want het belang van beroepssport is puur commercieel. Dan zeg je eigenlijk dat artsen zich primair moeten laten leiden door het belang van sponsoren en de rechthebbenden van uitzendingen. Dat gaat om "centjes" van grote marktpartijen. Die hebben al genoeg middelen om voor hun belang op te komen, lijkt me.

Columbus SLX Schreef:
-------------------------------------------------------
> Volgens is maar 1 echte reden om doping te
> bestrijden: dat is het idee, de illusie zo je
> wilt, dat beroepssport bedreven wordt obv
> eerlijkheid, en dat het allemaal moreel gedreven
> mensen zijn die met de Olympische gedachte elkaar
> bestrijden. Het is die illusie die verkocht wordt,
> waar mensen naar willen kijken. Maar het is de
> vraag of dat wel de werkelijkheid weergeeft.

Neen, ze zijn goed in het bedrijven van de tak van sport en niet goed op het gebied van morele gedrevenheid of een hang naar volmaakte eerlijkheid.
Net zo goed, dat dokteren ook niet per definitie gezonder zullen leven of dat filosofen per definitie betere mensen zullen zijn.

De illusie, die volgens mij veel meer bestreden mag worden, is, dat topprestaties valide zijn omdat ze als zodanig ook worden geregistreerd.
Er zijn mensen, die de "ontmaskering" van "La Légende Leontien, zoals cyclisme-dopage" de infringement kopte, ervaren als het ontnemen van een illusie.
De illusie dat in de topsport alles mit rechten Dingen zugeht.

> De "het doel heiligt de middelen" - mentaliteit zou binnen de populatie topsporters wel eens beter vertegenwoordigd kunnen
> zijn, dan bij gewone strevelingen (stervelingen toch wel bedoeld zeker?).

Dit kan gewoon als een zekerheid beschouwd worden, maar dit geldt ook voor popsterren, politici et cetera.
En mag Horsie dat zeggen, ook voor sommige prikkers of vice versa desnoods.

> Het zijn monomane, deels zeer egocentrische, deels niets ontziende mensen. Doe alles voor je prestatie en de eer!

Dat zal vaak gelden voor hun vakgebied, maar daarbuiten niet noodzakelijkerwijs. Hebt U ooit een beminnelijker atleet gezien dan Usain Bolt of nog beter Lance Armstrong, die voor een wedstrijd nog even een kliniek bezoekt ?

> Het probleem lijkt mij van het betoog van Feuth en Bakker - dat sporters die willen doperen niet meer
> naar een arts zullen gaan.

Ook een arts dient zich te onthouden van hand en span diensten voor sporten, die zich willen doperen.

Volksgezondheid lijkt mij ook een motief om doping te bestrijden.

Exact, wat is medisch handelen? Ik ben geneigd tot het trekken van diezelfde conclusie. Sterker nog, ik denk dat het heel lastig is om dat niet als medisch handelen te zien. Nog los van een bredere context, waarin een arts oprecht bezorgd kan zijn voor 'fatale' ongelukken mocht hij de sporter in kwestie niet adviseren/monitoren of van mening kan zijn dat een atleet gewoonweg medische zorg nodig heeft...

Toch zou het ook wat gekunsteld aandoen om dat dan onder de pet 'ploegmasseur' te schuiven. Minstens even verdedigbaar lijkt me dat hij die, toch medische, handeling juist doet vanuit zijn arts zijn. Al dan niet gepland, of, als hij er in een hypothetische situatie plots op zou stuiten, om ongelukken te voorkomen...

Zeker. Ik wil alleen maar schetsen dat er gradaties zijn. Je kunt enkele indicatoren afvinken. Voldoet de persoon aan al deze indicatoren dan gaat het beroepsgeheim zeker op. Voldoet de persoon aan geen van die indicatoren dan gaat beroepsgeheim bij doping mogelijk niet op. Dat vind ik ook wel het goede aan het stuk, dat het dwingt tot nadenken over het grijze gebied daartussen.

Wordt bepaald door de rechterlijke macht en die is niet de wetgever gelukkig.

Nee hoor, of bijvoorbeeld het verstrekken van doping strafbaar is of niet, wordt bepaald door de wetgever (het parlement) en dus niet de rechtelijke macht (en dat bedoelde ik).
Maar wellicht bedoelde jij dat de rechter bepaalt of het verstrekken van doping wel of niet valt onder het medisch beroepsgeheim valt en dat klopt natuurlijk.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 16/09/2017 13:18 door El Chaba.

Er staat nog een alinea twee keer.

Definitiekwestie: wat ik bedoelde is dat de rechterlijke macht bepaalt of er in strijd is gehandeld met de door de volksvertegenwoordiging (niet alleen het parlement) goedgekeurde wetten.

het motief van de schrijvers kan je als oke beschouwen, maar ze slaan de bal toch helemaal mis met te stellen dat een arts die doping toedient zich niet hoeft te houden aan beroepsgeheim.
om 2 duidelijke redenen :
- wat hij toedient is zowieso een medicijn !! en bovendien treed hij op als behandelend arts waardoor hij automatisch zich bind aan beroepsgeheim.

de vraag die verder ook gesteld mag worden ... wanneer is het doping en waanneer niet ???
je kan door een ziekte een ondoordacht medicijn krijgen om de kwaal te verhelpenn en bij een controle positief uitvallen. (out of competition. of kort erna in wedstrijd)
of door niet voorziene verbindingen door het lichaam met een medicijn waardoor je plots toch positief uitvalt.. (bv de pseudo-efedrine was zo'n situatie bij een aantal atleten in profmiddens en amateurcompetitie tot de jeugdreeksen toe.

een estetische vraag dringt zich ook op :
- dient de arts iets toe om de topatleet te beschermen tegen schade aan het lichaam, door de extreme vorm van de dicipline (duursporten zoals wielrennen, triatlon, marathonlopen)
rond bv epo is daar nog altijd de vraag door medici om dit in bepaalde situaties en zuiver ter bescherming van de atleet binnen de extreme omstandigheden te beschermen. Ditzelfde telt ook wanneer profrenners uit een grote ronde komen en de hormonale spiegels wel vaker uit balans zijn, en ze in feite 6-8 weken geen sport mogen doen.. Laat staan echt trainen en koersen.
dus stel jezelf de vraag wat er na zo'n ronde gebeurd om het herstel te bevorderen en ze laten door te gaan binnen afzienbare tijd.

Theoretisch gezien kan je het in vraag stellen...
in de praktijk is het helemaal niet zo zwart-wit dan de schrijvers denken en er diverse factoren meespelen die al dan niet tot een positief geval kunnen leiden.
het mag geen reden zijn om de arts te dwingen zijn beroepsgeheim te schaden en het dossier van de patient te grabbel te gooien.
zoja, is exact wat er dan gebeurd.... doping of niet.

(laat me duidelijk stellen dat misruiken zijn en waren, maar dan nog moet de patient beschermd worden tegen derden, omdat dossiers andere zaken bevatten)



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 18/09/2017 23:44 door cyclingfreakske.

"It is the environment, stupid!"

die is er al en is de verantwoordelijkheid van de overheid door regelgeving.
Toch kan ook hier geen inbreuk op het beroepsgeheim. Dan krijg je ook te maken met de wetgeving op privacy...
en dan word het een kluwen waar uiteindelijk een arts die uit de biecht klapt zelf slachtoffer. En word ook geroyeerd.
en er is wel een reden waarom bvJanssen uit de biecht klapt...niet omdat zijn geweten opspeelt omdat hij de boel zelf mee verziekte in de gekende periode.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/09/2017 14:46 door cyclingfreakske.