Veneberg

Via de Twitter van José Been stuitte ik op dit artikel:
[twitter.com]

Als bondscoach is Veneberg eindelijk op zijn plek in de wielersport

'Wat ik nu doe, vind ik het allerleukst'

ARTIKELAls renner was Thorwald Veneberg een buitenbeentje. Als bondscoach, bij de WK wielrennen, voelt hij zich als een vis in het water. 'Deze jongens en meiden zijn veel socialer, veel opener.'

Door: Iwan Tol 17 september 2017, 19:36

Bij de Rabobankploeg gold Thorwald Veneberg als een buitenbeentje. Alternatief, vonden sommigen hem zelfs. Een anonieme wielrenner uit die periode merkte in 2012 op tegen de NOS: 'Ik denk dat meer dan 90 procent in mijn tijd aan de epo zat. Alleen een zonderling als Thorwald Veneberg niet. Die was heel erg op de natuur gericht.

Zijn eindscriptie van zijn studie bewegingswetenschappen ging over faalangst; niet bepaald het favoriete gespreksonderwerp aan tafel bij renners. En waar anderen bij het ontbijt twee flesjes sportdrank naar binnen werkten - dan had je genoeg koolhydraten binnen voor de hele dag, werd er gezegd - was Veneberg aan het experimenteren met gezond voedsel als chiazaad en lijnzaad. Een mecanicien noemt hem nog steeds 'De Postduif'. Veneberg doet hem na, inclusief Brabants accent. 'Die Veneberg eet zoveel zaden joh, dat is net een postduif.'

'Ach ja', verzucht hij even later. 'Het ouwe wielrennen.'

Veneberg (39), opgegroeid in het Noord-Hollandse Wormer als zoon van twee politieagenten, is vanaf begin dit jaar bondscoach bij de mannen en vrouwen. Op 1 januari wisselde hij van baan met Johan Lammerts. Lammerts werd technisch directeur, Veneberg bondscoach. Voor het eerst zal Veneberg in zijn nieuwe functie op een WK actief zijn, komende week in het Noorse Bergen. Eén van Venebergs voorgangers, Gerrie Knetemann, noemde het bondscoachschap ooit 'een ceremoniële functie'.

'Dat is misschien wel het grootste misverstand aan mijn baan', zegt Veneberg. 'Tijdens een forum op wielerflits.nl werd er eens drie kwartier gediscussieerd over wat ik dan het hele jaar zoal doe. Dan denk ik: jongens, bel gewoon even. Dan leg ik uit dat ik met allerlei projecten bezig ben, van het begeleiden van de vrouwen tot 23 jaar tot de voorbereiding op het WK in 2019 in Yorkshire. Ik verveel me niet.'

Veneberg, die als renner tweemaal meedeed aan de WK en beide keren de finish niet haalde, valt met zijn neus in de boter. Niet eerder had Nederland zoveel kans op goud. Dinsdag bij de tijdrit van de vrouwen behoren Annemiek van Vleuten en Ellen van Dijk tot de grote kanshebbers, een dag later is Tom Dumoulin favoriet bij de tijdrit voor de mannen. En met Marianne Vos, Anna van der Breggen en Van Vleuten beschikt Nederland in de wegwedstrijd voor de vrouwen over liefst drie troeven.

Joop Zoetemelk

Tenminste één wereldkampioen afleveren, is het uitgangspunt waarmee Veneberg naar Noorwegen is vertrokken. De laatste mannelijke wereldkampioen dateert uit 1985 (Joop Zoetemelk). Bij de vrouwen werd voor het laatst gewonnen in 2013, toen Marianne Vos en Ellen van Dijk (tijdrit) de regenboogtrui veroverden.

Voor goud moeten de voorwaarden optimaal zijn, weet Veneberg. Een goede sfeer in de ploeg, daar hamert hij op. Misschien ook wel vanwege zijn verleden. 'Ik wil dat mensen zich veilig voelen. In mijn tijd was dat niet zo. Ik heb me soms best eenzaam gevoeld. Dan dacht ik: waarom willen sommige jongens niet met mij op de kamer liggen? Na het boek van Thomas Dekker weet ik waarom. Iemand die op tijd naar bed ging was een beetje saai.'

Zijn cv als renner is bescheiden. In 2004 won Veneberg de profronde van Friesland, een jaar later de Scheldeprijs en hij droeg eens de bergtrui in de Giro d'Italia. Het grootste deel van zijn carrière reed hij zich leeg voor kopmannen als Michael Boogerd en Denis Mentsjov. Wrok vanwege hun dopingverleden koestert hij niet. 'Ik heb met plezier mijn werk gedaan. Je kunt ook moeilijk zeggen dat ze er niet alles voor deden.' Glimlachend: 'Eerder een beetje te veel, bleek achteraf.' Het enige wat hij zich nog weleens afvraagt is hoe ver hij zou zijn gekomen in deze tijd. 'Maar daarover kun je alleen speculeren.'

Als bondscoach stelt hij zich opnieuw dienstbaar op. 'Renners weten zelf wat goed voor ze is', zegt Veneberg. 'Het zijn professionals. Ik ondersteun ze waar het kan. 'Dienstbaar leiderschap' wordt dat in managementkringen genoemd: een combinatie tussen persoonlijke bescheidenheid en professionele wilskracht.

Hij verkende zelf het parcours in Bergen. Op de fiets. 'Want alleen dan kun je écht voelen hoe een weg loopt.' En kwam tot de conclusie dat de wegwedstrijd bij de mannen - twaalf ronden van in totaal 276 kilometer - het meeste weg heeft van een Vlaamse klassieker. Daarin heeft hij vooral aanvallers nodig.

Steven Kruijswijk

Voordat hij de selectie openbaarmaakte, belde Veneberg de meeste renners op: geselecteerden, maar ook niet-geselecteerden, zoals Lotto-Jumbo-kopman Steven Kruijswijk. 'Dan moet je toch tegen een bijna Giro-winnaar gaan vertellen dat hij niet meegaat. Dat vond ik best gek. Maar het is ook wat ik me realiseerde toen ik deze baan aannam: ik kan nooit iedereen tevreden houden.'

'Ik heb Steven mijn overwegingen uitgelegd. Ik vind dat hij thuishoort op een WK, maar niet dít WK. Als je focus op de Vuelta ligt, zou je in mijn optiek de explosiviteit voor een eendaagse wedstrijd als het WK kunnen missen. Ik weet niet of hij het met me eens was, maar hij begreep in elk geval mijn redenering.'

Wel selecteerde Veneberg Lars Boom, de renner van Lotto-Jumbo die op het NK teamafspraken aan zijn laars lapte door er in de laatste kilometer vandoor te gaan, daar waar zijn ploeg de sprint voorbereidde voor Dylan Groenewegen. Die actie kostte Lotto-Jumbo het Nederlands kampioenschap. Later in het jaar, toen Boom in de BinckBank Tour een etappe won, maakte hij een fuck off-gebaar naar de ploegleiding, die had besloten hem niet voor de Vuelta te selecteren.

'Een beetje emotie mag, graag zelfs', zegt Veneberg over het incident. 'Eerlijk gezegd vond ik het gebaar niet zo heel schokkend, maar in dit geval ging hij te ver. Dat heeft met voorbeeldfunctie te maken, normen en waarden. Hij is zelf ook vader. Ik zou hem als ploegleider achteraf alleen maar vragen: hoe zou je het vinden als jouw kinderen zo'n gebaar naar hun leraar maken? Vind je dat oké? Dan hoef je inhoudelijk niet eens meer verder te discussiëren. Volgens mij heeft Lars dat prima begrepen. Fouten maken mag, maar niet twee keer dezelfde.'

Werkt zijn aanpak ook bij types als Boom? Veneberg denkt van wel. 'Ik ken Lars al veel langer en denk een beetje te weten hoe hij in elkaar steekt. Een goed hart, maar wel iemand met het hart op de tong. Hij wil graag. Daarom heb ik hem ook geselecteerd: ik wil gasten die voor de winst gaan. Maar in het oranje rijd je wel als team. Dat is al jaren zo. Lars is daar geen uitzondering op en dat heeft hij de afgelopen WK's ook laten zien. Met deze weersomstandigheden en dit parcours zie ik een belangrijke rol voor hem weggelegd.'

De Nederlandse equipe bivakkeert tijdens het WK in Thon Hotel in Bergen, niet ver van het vliegveld. Veneberg heeft het hoogstpersoonlijk uitgezocht. 'Het moet voor renners niet voelen van: o ja, wéér een koers, wéér het zoveelste IBIS-hotel. Het eten heb ik zelf getest: prima. En goeie koffie hè. Heel belangrijk.'

En de sfeer? Daarmee zit het wel goed, denkt hij. 'Iedereen is heel betrokken op elkaar. Dat zie je ook goed terug op social media. Bij een bijzondere prestatie feliciteren ze elkaar. Vroeger waren mannen en vrouwen twee aparte werelden. Johan Lammerts vertelde me hoe dat ging, de eerste keer dat de vrouwen meegingen in de bus. Dat was, laten we zeggen, nog een beetje wennen. Maar dit is een heel andere generatie.'

'Deze jongens en meiden zijn veel socialer, veel opener. Topsport is een vak geworden. Ze zijn daardoor veel beter in staat hun grenzen aan te geven. Dat heeft voor een heel andere benadering gezorgd. Bovendien rijden ze minder met oogkleppen op. Met jongens als Bauke, Tom en Steven kun je het ook prima hebben over zaken buiten het wielrennen. De wielerwereld is voor hen niet de wereld, maar een wereld.'

Het is precies waarom hij zich, in tegenstelling tot zijn tijd bij Rabobank, nu wél op zijn plek voelt in het wielrennen. Zo heeft de tijd zijn werk gedaan. 'Ja', zegt Veneberg: 'Wat ik nu doe, vind ik het allerleukst.'

Ik heb het idee dat hij deze 'ceremoniële functie' op een prettige manier vervult. Hij stond altijd te boek als een zonderling maar hij was misschien wel de meest normale...

Is Thorwald zo uitzonderlijk zonderling dat zijn winst op Vaitkus in de Scheldeprijs ook geloofwaardig is ?
gr

Ik bedoel eigenlijk te zeggen dat hij niet alleen monomaan met de koers bezig was. Maar vooruit, we hebben allemaal wel eens een dag dat alles meezit.

Lijkt me goeie vent, ja.

Haha, mooi. Ja, dan noemen ze je zonderling.

Uitstekende nick voor een prikker trouwens. Mocht ik nog eens under cover willen gaan, dan kies ik voor Zonderling.

Ik ga voor Metling. Een normaal mens zoals ik dus kan niet zonder ling.

[www.youtube.com]

Ik denk niet dat jij lang incognito blijft.....

Goede contacten met de renners onderhouden, verstand van het vak hebben en jezelf weg kunnen cijferen.
Knetemann was er een kei in, Van Vliet bakte er helemaal niets van, en Veneberg heeft de draad weer goed opgepakt.
Geen garantie voor succes maar als er niet wordt gewonnen kan niemand de bondscoach de schuld geven.

Klinkt als een vriendelijke man inderdaad, maar klinkt ook als behoorlijk ongeschikt. Paar cursusjes management en psychologie wordt je nog geen geschikte leider. Ik zie hem al een Terpstra vragen, op 20km voor de meet: 'wat zou jij er nou zelf van vinden als je kinderen niet naar je zouden luisteren als je ze vertelde wat ze moesten doen?'

Heb er dus een hard hoofd in.

Die Torro staat sterk in z'n schoenen; stond ie al toen ze 'm bij Rabo er uit knikkerden. Zal wel familie van Berend zijn....

Andere Zonderling.

Past wel ja.

Tscheu La Ling!

Volgens mij is hij zeer geschikt voor deze functie, zowel hoe hij denkt over de zelfstandigheid van de renner, als de secure voorbereiding (parcours verkennen, daar op selecteren, hotel verkennen). Top!

Wat voor bondscoaches in het voetbal geldt, geldt a fortiori voor bondscoaches in het wielrennen:

ZE DOEN ER NIET TOE

Thanks! It means a lot