Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
Waarom begint de Giro in Israël?
Gepost door Cecchini
De motor achter de komst van de koers legt het uit
Dat de Ronde van Italië vrijdag begint in Jeruzalem is op z'n minst opmerkelijk. Israël staat niet bekend als een wielerland, eerder als een potentiële brandhaard. Onzin, zegt Sylvan Adams, de motor (ook financieel) achter de komst van de koers. Het wordt geweldig.
Door: Rob Gollin / Volkskrant
Sylvan Adams (59) moet wel erg veel van de fiets houden. De vastgoedmagnaat uit Montreal vestigde zich begin 2016 met zijn vrouw in een penthouse aan de boulevard van Tel Aviv en sindsdien lijkt de tweewieler volledig zijn leven te beheersen.
Een greep. De miljardair is de motor achter de aanleg van een netwerk van fietspaden dat de buitenwijken met het centrum moet verbinden. 'Tel Aviv moet het Amsterdam van het Midden-Oosten worden.' Volgende week gaat er een door hem neergezet velodroom open, de eerste in de regio.
Hij is mede-eigenaar van de Israël Cycling Academy, de eerste professionele wielerploeg van het land. Zelf bedrijft hij de sport nog behoorlijk fanatiek. In zijn leeftijdscategorie fietste hij een goedgevulde prijzenkast bijeen. Hij meet bij gelegenheid de krachten met trainende teamleden; volgens berichten valt het niet mee om hem af te schudden.
Maar deze dagen is de man met een achterover hellend grijs kapsel en een bril met actueel montuur die hij afwisselend op neus en voorhoofd plaatst, vooral degene die de Giro d'Italia naar Israël haalde. La Grande Partenza opent vrijdag met een tijdrit in Jeruzalem, met titelverdediger Tom Dumoulin en viervoudig Tour de France-winnaar Chris Froome als de prominentste deelnemers. Adams' team is ook toegelaten. Totale kosten: 27,6 miljoen euro. Er zullen meer dan zesduizend agenten en beveiligers op de been zijn.
Het was een opmerkelijke keuze. Nooit eerder verliet de Giro Europa. Israël is geen natie met een rijke wielergeschiedenis. Het is een verscheurd land. De laatste weken zijn de spanningen alleen maar toegenomen, met demonstraties van de Palestijnen bij de grens met de Gazastrook, waar wekelijks de rookwolken van brandende autobanden opstijgen en Israëlische ordediensten op de betogers schieten.
Het schamperen begon snel. Wat moest Giro-organisator RCS Sport daar eigenlijk? Geld zal wel de belangrijkste drijfveer zijn geweest. De verdediging dat sport en politiek niks met elkaar te maken hebben, kraakte meteen na de presentatie van het parcours in Milaan. De organisatie kreeg een tik op de vingers door het parcours van de openingstijdrit te situeren in West-Jeruzalem.
Op gezag van twee Israëlische ministers werd dat ijlings gewijzigd in Jeruzalem. 'Jeruzalem is één.' Kritiek was er op de samenwerking van de Giro met het bedrijf Comtec, verantwoordelijk voor de logistiek rond de wedstrijd. In strijd met internationale conventies is het ook actief in de kolonies in bezette gebieden.
Het is naast de liefde voor de fiets de liefde voor het land die Adams motiveert, zegt hij. Hij heeft er zijn vrouw, afkomstig uit Londen, leren kennen, toen ze als jonge twintigers vrijwilliger waren op een kibboets.
Enkele jaren geleden opperde hij, inmiddels schatrijk, de mogelijkheid van een terugkeer. Het voelde voor beiden als een logische stap. Hun zoon ontfermt zich nu over het bezit van honderden winkelcentra, kantoren, fabrieksgebouwen en huizen in Canada. Hij is de derde generatie. Grootvader Marcel, in Roemenië geboren als Abramovich en overlever van de Holocaust, was in de jaren vijftig in Canada begonnen met de opbouw van het onroerend-goedimperium.
Adams had nog een droom. Hij nodigde vorig jaar oktober paus Franciscus uit om de start bij te wonen. Een Giro die begint in Jeruzalem en eindigt in Rome - een fraaiere symboliek voor verbonden religies zou nauwelijks denkbaar zijn. De heilige vader bedankte voor de invitatie.
Adams houdt zich nu weer bezig met aardse zaken rond de Giro. Het contact verloopt via e-mail.
Waarom wilde u zo graag de Giro naar Israël halen?
'Voor mij als immigrant is het een gelegenheid mijn prachtige land aan honderden miljoenen wielerfans te laten zien, zoals ze de rest van de Giro naar Italië zullen kijken. Ik geloof dat de grote rondes daarom worden gehouden: bijzondere plekken laten zien, het toerisme promoten. Voor mij is het heel speciaal dat mijn ploeg, waarvan ik samen met mijn partner en vriend Ron Baron de eigenaar ben, deelneemt aan zo'n enorm evenement op eigen bodem, met daarin ook nog eens de eerste Israëlische renner die meedoet aan een grote ronde.'
Wat waren de motieven van de Giro-organisatie, denkt u?
'Voor de RCS is het een kans het merk van de race verder uit bouwen, dat geldt natuurlijk ook voor het fietsen zelf. Het is voor het eerst dat een grote ronde buiten Europa komt. Het wielrennen wint over de hele wereld aan populariteit. De start in Israël getuigt van toekomstig gericht denken. De fans moeten er blij mee zijn.'
Er is naar verluidt 10 miljard euro betaald.
'We zijn aan vertrouwelijkheid gebonden over bedragen in de overeenkomsten. Sorry.'
Wat waren de grootste problemen bij de organisatie?
'Toen we dit gekke idee van een vertrek in Israël suggereerden bij de RCS, dacht ik eerst dat ze niet geloofden dat we het echt meenden. Maar het is ons gelukt om Mauro Vegni, de baas van de Giro, ervan te overtuigen dat hij een bezoek moest brengen aan Israël. Toen hij zelf kon vaststellen dat in ons land een fietscultuur bestaat, dat er schitterende landschappen zijn en dat het een vrije, open en pluralistische en veilige samenleving is, kwamen de gesprekken echt op gang.'
Mensenrechtenorganisaties uit twintig landen hebben geprotesteerd. Ze zeggen dat het evenement dient als propaganda voor de staat Israël en toedekt dat er sprake is van illegale bezettingen en discriminatie van de Palestijnen. Wat vindt u van die beschuldigingen?
'Het is een sportevenement en het is bijna een cliché om te zeggen dat sport en politiek niks met elkaar te maken hebben. Maar nu u er toch naar vraagt: mijn nieuwe land wordt in de media vaak kwaadaardig afgeschilderd. Misschien dat de wielerliefhebbers nu het normale Israël kunnen waarnemen, zoals ik het dagelijks ervaar, een land waar burgers, van alle nationaliteiten en geloofsovertuigingen, met elkaar optrekken en gelijke rechten hebben.
'Ik zal een voorbeeld noemen: van de Arabische minderheid in Israël zijn er leden vertegenwoordigd in de Knesset, ons parlement, in onze rechtbanken, in de politie, in ons corps diplomatique, in de gezondheidszorg, in het onderwijs, in de zakenwereld - in het kort, in alle geledingen van de samenleving. Mijn ervaring is dat degenen die hier voor het eerst komen, aangenaam verrast zijn, alsof ze de vrijheid, de veiligheid, de diversiteit helemaal niet verwachtten.
'Die zogenaamde mensenrechtenorganisaties waar u het over heeft, focussen zich alleen op het enige democratische land in de regio, terwijl zich vreselijke zaken voltrekken buiten Israël en elders in de wereld. Ze hebben een politieke agenda. Hun drijfveren zijn partijdig en haatdragend. Ze zijn helemaal niet geïnteresseerd in het echte Israël, het land dat ik ken en liefheb. Ik verwacht dan ook niet dat ze er zullen zijn om de start van de Giro mee te maken.'
De werkelijkheid van nu is dat de spanningen bij de Gazastrook almaar toenemen, met vrijwel elke week talrijke doden en gewonden onder de Palestijnen. Dat werpt toch een schaduw over La Grande Partenza? Is uitstel overwogen?
'Ik geloof in de daadkracht en het normbesef van onze defensie om hier goed mee om te gaan. Dit is een vooropgezette poging van schandelijke politieke krachten om Israël te infiltreren en aanslagen te plegen op Israëliërs. Elk land heeft het recht om zijn grenzen en zijn burgers te beschermen. Nee, dit gehaaide steekspel heeft geen enkele invloed op de Giro. Als Hamas in Gaza in vrede en vooruitgang zou investeren, ongeacht nationaliteit en afkomst, zouden de mensen daar beter af zijn. Ik bid voor beter leiderschap voor de Palestijnen en voor vrede.'
Zijn de zorgen over de veiligheid terecht? Hoe kun je als organisatie garanderen dat er niks gebeurt langs het parcours? De laatste etappe is ruim 200 kilometer lang.
'Ik heb er de RCS al in een vroeg stadium naar gevraagd. Ik wilde er zeker van zijn dat veiligheid in een later stadium niet ineens een breekpunt zou kunnen vormen. Ze glimlachten en vertelden dat de Italiaanse chef van de politie had verzekerd dat de wedstrijd in Israël veiliger zou zijn dan in Italië. Het is overal een issue, nu de ziekte van het terrorisme elk deel van de wereld heeft geïnfecteerd. Israël is nogal goed in het omgaan met dit probleem, als gevolg van ongelukkige ervaringen in het verleden en de nabijheid van de bronnen van het terrorisme. Ik ben ervan overtuigd dat de politie, het leger en de luchtmacht onze veiligheid weten te waarborgen.'
Speelde veiligheid ook een rol in het besluit om de Palestijnse gebieden te mijden? Of waren er andere beweegredenen?
'Wij mijden helemaal geen andere gebieden of buren: dit is een project om Israël in de etalage te zetten, op touw gezet door een individu, ik. Toen de Giro in Nederland vertrok, passeerde de wedstrijd ook niet de grenzen met België of Duitsland. Maar als de Palestijnse Autoriteit er een gezamenlijk project van had willen maken, had ik er geen bezwaar tegen gemaakt. Dan hadden we misschien kunnen onderhandelen over een langer verblijf en de kosten kunnen delen... Misschien is het iets voor de volgende keer?'
Orthodoxe Joden zijn er niet gerust op dat de sabbat, de wekelijkse rustdag van vrijdag- tot zaterdagavond, gerespecteerd wordt.
'We hebben ze gegarandeerd dat de eerste etappe in Jeruzalem ruim voor zonsondergang eindigt. Dat levert geen enkel probleem op, het is mei, het is lang licht. Op zaterdag begint de wedstrijd in Haifa, waar een gemengde bevolking woont van Arabieren, Joden en andere nationaliteiten. Alles is open, net als in Tel Aviv, waar de race eindigt. Daar speelt het niet. Duizenden strandgangers zullen een spectaculaire sprint kunnen zien, de eindstreep ligt vlak bij de kust.'
Wat zou voor u het gewenste resultaat zijn, als het circus volgende week maandag weer is vertrokken?
'Wielrennen is de snelst groeiende sport in Israël. Ik hoop dat de Giro, samen met het nieuwe velodroom, zo'n boost geeft dat ouders die een sport moeten kiezen voor hun kinderen, overwegen een fiets voor ze te kopen. Dat een wielerploeg uit eigen land laat zien dat ook een Israëliër het hoogste niveau kan halen. En het zou mooi zijn als die honderden miljoenen fans dankzij de tv kunnen zien dat dit historisch belangrijke land, het centrum van de drie abrahamitische religies, een geweldige plek is om te komen fietsen.'
Wat vindt Dumoulin van de girostart in Israël?
Bij de teampresentatie in Berlijn, begin januari, zei Tom Dumoulin: 'Niemand weet hoe het precies zit tussen Israël en Palestina. Het speelt al decennia. Alleen een historicus kan er misschien iets over zeggen. Voor mij persoonlijk heeft sport niks met oorlog of politiek te maken. We vermaken mensen en ik sport omdat ik het leuk vind.' Over de veiligheid maakte hij zich geen al te grote zorgen. Hij vertrouwt op het oordeel van de autoriteiten.' Tegen De Telegraaf zei hij onlangs: 'Ik kan niet zeggen dat ik er banger voor ben dan dat ik de Champs-Elysées moet oprijden. In Parijs is de afgelopen jaren ook genoeg gebeurd.'
Wielrennen en fietsen in Israël
Wat stelt het wielrennen in Israël eigenlijk voor?
Bij de Israëlische wielerfederatie staan drieduizend licentiehouders ingeschreven. Het aantal groeit snel. Vier jaar geleden waren het er nog duizend. Toen technisch directeur Yarden Gazit zich 20 jaar geleden aanmeldde als coureur was hij nr. 118. Het gros van de leden, naar schatting 70 procent, doet mee aan mountainbikeraces. Daar zijn er jaarlijks acht van. Er zijn vier wegwedstrijden.
Zitten er profs bij?
Sinds 2014 is er één wielerploeg, de Israël Cycling Academy, met vijf professionals uit eigen land. Volgens Gazit is het voor renners uiterst lastig om zich buiten die ploeg in de kijker te rijden. Langdurig verblijf in het buitenland is noodzakelijk. Rotem Gafinovitz is het gelukt. Zij verdient haar brood bij het vrouwenteam rond Marianne Vos, Waowdeals. Sinds dit jaar is er ook een officiële mountainbikeploeg, Bikeway Racing, met twee Is-raëlische profs. Twee vrouwelijke mountainbikers rijden voor buitenlandse teams.
Wordt er überhaupt veel gefietst?
Volgens Gazit pakken elk weekeinde vele duizenden Israëliërs de fiets voor recreatieve doeleinden. Ook hierbij is de mountainbike het populairst. Er zijn de laatste jaren veel parcoursen bijgekomen, single tracks vooral.
Het gebruik van de fiets in woon-werkverkeer speelt zich vooral af in de buurt van Tel Aviv. Het neemt toe, mede door de aanleg van fietspaden. Het aantal in de verplaatsingen van forensen bedraagt intussen 10 procent. De hitte hoeft geen beletsel te vormen, beklemtoont Gazit. Wie op tijd vertrekt en tegen de avond terugkeert, heeft zelfs in de warmste maanden nergens last van.
Dat de Ronde van Italië vrijdag begint in Jeruzalem is op z'n minst opmerkelijk. Israël staat niet bekend als een wielerland, eerder als een potentiële brandhaard. Onzin, zegt Sylvan Adams, de motor (ook financieel) achter de komst van de koers. Het wordt geweldig.
Door: Rob Gollin / Volkskrant
Sylvan Adams (59) moet wel erg veel van de fiets houden. De vastgoedmagnaat uit Montreal vestigde zich begin 2016 met zijn vrouw in een penthouse aan de boulevard van Tel Aviv en sindsdien lijkt de tweewieler volledig zijn leven te beheersen.
Een greep. De miljardair is de motor achter de aanleg van een netwerk van fietspaden dat de buitenwijken met het centrum moet verbinden. 'Tel Aviv moet het Amsterdam van het Midden-Oosten worden.' Volgende week gaat er een door hem neergezet velodroom open, de eerste in de regio.
Hij is mede-eigenaar van de Israël Cycling Academy, de eerste professionele wielerploeg van het land. Zelf bedrijft hij de sport nog behoorlijk fanatiek. In zijn leeftijdscategorie fietste hij een goedgevulde prijzenkast bijeen. Hij meet bij gelegenheid de krachten met trainende teamleden; volgens berichten valt het niet mee om hem af te schudden.
Maar deze dagen is de man met een achterover hellend grijs kapsel en een bril met actueel montuur die hij afwisselend op neus en voorhoofd plaatst, vooral degene die de Giro d'Italia naar Israël haalde. La Grande Partenza opent vrijdag met een tijdrit in Jeruzalem, met titelverdediger Tom Dumoulin en viervoudig Tour de France-winnaar Chris Froome als de prominentste deelnemers. Adams' team is ook toegelaten. Totale kosten: 27,6 miljoen euro. Er zullen meer dan zesduizend agenten en beveiligers op de been zijn.
Het was een opmerkelijke keuze. Nooit eerder verliet de Giro Europa. Israël is geen natie met een rijke wielergeschiedenis. Het is een verscheurd land. De laatste weken zijn de spanningen alleen maar toegenomen, met demonstraties van de Palestijnen bij de grens met de Gazastrook, waar wekelijks de rookwolken van brandende autobanden opstijgen en Israëlische ordediensten op de betogers schieten.
Het schamperen begon snel. Wat moest Giro-organisator RCS Sport daar eigenlijk? Geld zal wel de belangrijkste drijfveer zijn geweest. De verdediging dat sport en politiek niks met elkaar te maken hebben, kraakte meteen na de presentatie van het parcours in Milaan. De organisatie kreeg een tik op de vingers door het parcours van de openingstijdrit te situeren in West-Jeruzalem.
Op gezag van twee Israëlische ministers werd dat ijlings gewijzigd in Jeruzalem. 'Jeruzalem is één.' Kritiek was er op de samenwerking van de Giro met het bedrijf Comtec, verantwoordelijk voor de logistiek rond de wedstrijd. In strijd met internationale conventies is het ook actief in de kolonies in bezette gebieden.
Het is naast de liefde voor de fiets de liefde voor het land die Adams motiveert, zegt hij. Hij heeft er zijn vrouw, afkomstig uit Londen, leren kennen, toen ze als jonge twintigers vrijwilliger waren op een kibboets.
Enkele jaren geleden opperde hij, inmiddels schatrijk, de mogelijkheid van een terugkeer. Het voelde voor beiden als een logische stap. Hun zoon ontfermt zich nu over het bezit van honderden winkelcentra, kantoren, fabrieksgebouwen en huizen in Canada. Hij is de derde generatie. Grootvader Marcel, in Roemenië geboren als Abramovich en overlever van de Holocaust, was in de jaren vijftig in Canada begonnen met de opbouw van het onroerend-goedimperium.
Adams had nog een droom. Hij nodigde vorig jaar oktober paus Franciscus uit om de start bij te wonen. Een Giro die begint in Jeruzalem en eindigt in Rome - een fraaiere symboliek voor verbonden religies zou nauwelijks denkbaar zijn. De heilige vader bedankte voor de invitatie.
Adams houdt zich nu weer bezig met aardse zaken rond de Giro. Het contact verloopt via e-mail.
Waarom wilde u zo graag de Giro naar Israël halen?
'Voor mij als immigrant is het een gelegenheid mijn prachtige land aan honderden miljoenen wielerfans te laten zien, zoals ze de rest van de Giro naar Italië zullen kijken. Ik geloof dat de grote rondes daarom worden gehouden: bijzondere plekken laten zien, het toerisme promoten. Voor mij is het heel speciaal dat mijn ploeg, waarvan ik samen met mijn partner en vriend Ron Baron de eigenaar ben, deelneemt aan zo'n enorm evenement op eigen bodem, met daarin ook nog eens de eerste Israëlische renner die meedoet aan een grote ronde.'
Wat waren de motieven van de Giro-organisatie, denkt u?
'Voor de RCS is het een kans het merk van de race verder uit bouwen, dat geldt natuurlijk ook voor het fietsen zelf. Het is voor het eerst dat een grote ronde buiten Europa komt. Het wielrennen wint over de hele wereld aan populariteit. De start in Israël getuigt van toekomstig gericht denken. De fans moeten er blij mee zijn.'
Er is naar verluidt 10 miljard euro betaald.
'We zijn aan vertrouwelijkheid gebonden over bedragen in de overeenkomsten. Sorry.'
Wat waren de grootste problemen bij de organisatie?
'Toen we dit gekke idee van een vertrek in Israël suggereerden bij de RCS, dacht ik eerst dat ze niet geloofden dat we het echt meenden. Maar het is ons gelukt om Mauro Vegni, de baas van de Giro, ervan te overtuigen dat hij een bezoek moest brengen aan Israël. Toen hij zelf kon vaststellen dat in ons land een fietscultuur bestaat, dat er schitterende landschappen zijn en dat het een vrije, open en pluralistische en veilige samenleving is, kwamen de gesprekken echt op gang.'
Mensenrechtenorganisaties uit twintig landen hebben geprotesteerd. Ze zeggen dat het evenement dient als propaganda voor de staat Israël en toedekt dat er sprake is van illegale bezettingen en discriminatie van de Palestijnen. Wat vindt u van die beschuldigingen?
'Het is een sportevenement en het is bijna een cliché om te zeggen dat sport en politiek niks met elkaar te maken hebben. Maar nu u er toch naar vraagt: mijn nieuwe land wordt in de media vaak kwaadaardig afgeschilderd. Misschien dat de wielerliefhebbers nu het normale Israël kunnen waarnemen, zoals ik het dagelijks ervaar, een land waar burgers, van alle nationaliteiten en geloofsovertuigingen, met elkaar optrekken en gelijke rechten hebben.
'Ik zal een voorbeeld noemen: van de Arabische minderheid in Israël zijn er leden vertegenwoordigd in de Knesset, ons parlement, in onze rechtbanken, in de politie, in ons corps diplomatique, in de gezondheidszorg, in het onderwijs, in de zakenwereld - in het kort, in alle geledingen van de samenleving. Mijn ervaring is dat degenen die hier voor het eerst komen, aangenaam verrast zijn, alsof ze de vrijheid, de veiligheid, de diversiteit helemaal niet verwachtten.
'Die zogenaamde mensenrechtenorganisaties waar u het over heeft, focussen zich alleen op het enige democratische land in de regio, terwijl zich vreselijke zaken voltrekken buiten Israël en elders in de wereld. Ze hebben een politieke agenda. Hun drijfveren zijn partijdig en haatdragend. Ze zijn helemaal niet geïnteresseerd in het echte Israël, het land dat ik ken en liefheb. Ik verwacht dan ook niet dat ze er zullen zijn om de start van de Giro mee te maken.'
De werkelijkheid van nu is dat de spanningen bij de Gazastrook almaar toenemen, met vrijwel elke week talrijke doden en gewonden onder de Palestijnen. Dat werpt toch een schaduw over La Grande Partenza? Is uitstel overwogen?
'Ik geloof in de daadkracht en het normbesef van onze defensie om hier goed mee om te gaan. Dit is een vooropgezette poging van schandelijke politieke krachten om Israël te infiltreren en aanslagen te plegen op Israëliërs. Elk land heeft het recht om zijn grenzen en zijn burgers te beschermen. Nee, dit gehaaide steekspel heeft geen enkele invloed op de Giro. Als Hamas in Gaza in vrede en vooruitgang zou investeren, ongeacht nationaliteit en afkomst, zouden de mensen daar beter af zijn. Ik bid voor beter leiderschap voor de Palestijnen en voor vrede.'
Zijn de zorgen over de veiligheid terecht? Hoe kun je als organisatie garanderen dat er niks gebeurt langs het parcours? De laatste etappe is ruim 200 kilometer lang.
'Ik heb er de RCS al in een vroeg stadium naar gevraagd. Ik wilde er zeker van zijn dat veiligheid in een later stadium niet ineens een breekpunt zou kunnen vormen. Ze glimlachten en vertelden dat de Italiaanse chef van de politie had verzekerd dat de wedstrijd in Israël veiliger zou zijn dan in Italië. Het is overal een issue, nu de ziekte van het terrorisme elk deel van de wereld heeft geïnfecteerd. Israël is nogal goed in het omgaan met dit probleem, als gevolg van ongelukkige ervaringen in het verleden en de nabijheid van de bronnen van het terrorisme. Ik ben ervan overtuigd dat de politie, het leger en de luchtmacht onze veiligheid weten te waarborgen.'
Speelde veiligheid ook een rol in het besluit om de Palestijnse gebieden te mijden? Of waren er andere beweegredenen?
'Wij mijden helemaal geen andere gebieden of buren: dit is een project om Israël in de etalage te zetten, op touw gezet door een individu, ik. Toen de Giro in Nederland vertrok, passeerde de wedstrijd ook niet de grenzen met België of Duitsland. Maar als de Palestijnse Autoriteit er een gezamenlijk project van had willen maken, had ik er geen bezwaar tegen gemaakt. Dan hadden we misschien kunnen onderhandelen over een langer verblijf en de kosten kunnen delen... Misschien is het iets voor de volgende keer?'
Orthodoxe Joden zijn er niet gerust op dat de sabbat, de wekelijkse rustdag van vrijdag- tot zaterdagavond, gerespecteerd wordt.
'We hebben ze gegarandeerd dat de eerste etappe in Jeruzalem ruim voor zonsondergang eindigt. Dat levert geen enkel probleem op, het is mei, het is lang licht. Op zaterdag begint de wedstrijd in Haifa, waar een gemengde bevolking woont van Arabieren, Joden en andere nationaliteiten. Alles is open, net als in Tel Aviv, waar de race eindigt. Daar speelt het niet. Duizenden strandgangers zullen een spectaculaire sprint kunnen zien, de eindstreep ligt vlak bij de kust.'
Wat zou voor u het gewenste resultaat zijn, als het circus volgende week maandag weer is vertrokken?
'Wielrennen is de snelst groeiende sport in Israël. Ik hoop dat de Giro, samen met het nieuwe velodroom, zo'n boost geeft dat ouders die een sport moeten kiezen voor hun kinderen, overwegen een fiets voor ze te kopen. Dat een wielerploeg uit eigen land laat zien dat ook een Israëliër het hoogste niveau kan halen. En het zou mooi zijn als die honderden miljoenen fans dankzij de tv kunnen zien dat dit historisch belangrijke land, het centrum van de drie abrahamitische religies, een geweldige plek is om te komen fietsen.'
Wat vindt Dumoulin van de girostart in Israël?
Bij de teampresentatie in Berlijn, begin januari, zei Tom Dumoulin: 'Niemand weet hoe het precies zit tussen Israël en Palestina. Het speelt al decennia. Alleen een historicus kan er misschien iets over zeggen. Voor mij persoonlijk heeft sport niks met oorlog of politiek te maken. We vermaken mensen en ik sport omdat ik het leuk vind.' Over de veiligheid maakte hij zich geen al te grote zorgen. Hij vertrouwt op het oordeel van de autoriteiten.' Tegen De Telegraaf zei hij onlangs: 'Ik kan niet zeggen dat ik er banger voor ben dan dat ik de Champs-Elysées moet oprijden. In Parijs is de afgelopen jaren ook genoeg gebeurd.'
Wielrennen en fietsen in Israël
Wat stelt het wielrennen in Israël eigenlijk voor?
Bij de Israëlische wielerfederatie staan drieduizend licentiehouders ingeschreven. Het aantal groeit snel. Vier jaar geleden waren het er nog duizend. Toen technisch directeur Yarden Gazit zich 20 jaar geleden aanmeldde als coureur was hij nr. 118. Het gros van de leden, naar schatting 70 procent, doet mee aan mountainbikeraces. Daar zijn er jaarlijks acht van. Er zijn vier wegwedstrijden.
Zitten er profs bij?
Sinds 2014 is er één wielerploeg, de Israël Cycling Academy, met vijf professionals uit eigen land. Volgens Gazit is het voor renners uiterst lastig om zich buiten die ploeg in de kijker te rijden. Langdurig verblijf in het buitenland is noodzakelijk. Rotem Gafinovitz is het gelukt. Zij verdient haar brood bij het vrouwenteam rond Marianne Vos, Waowdeals. Sinds dit jaar is er ook een officiële mountainbikeploeg, Bikeway Racing, met twee Is-raëlische profs. Twee vrouwelijke mountainbikers rijden voor buitenlandse teams.
Wordt er überhaupt veel gefietst?
Volgens Gazit pakken elk weekeinde vele duizenden Israëliërs de fiets voor recreatieve doeleinden. Ook hierbij is de mountainbike het populairst. Er zijn de laatste jaren veel parcoursen bijgekomen, single tracks vooral.
Het gebruik van de fiets in woon-werkverkeer speelt zich vooral af in de buurt van Tel Aviv. Het neemt toe, mede door de aanleg van fietspaden. Het aantal in de verplaatsingen van forensen bedraagt intussen 10 procent. De hitte hoeft geen beletsel te vormen, beklemtoont Gazit. Wie op tijd vertrekt en tegen de avond terugkeert, heeft zelfs in de warmste maanden nergens last van.
Tien miljard betaald ??? Daar kun je 2000 edities van de Giro meefinancieren. Je zult 10 miljoen bedoelen of praten we hier nog over Italiaanse Lires 
Thomas Dekker is in elk geval door de ballotagecommissie bij het AD gekomen. Er zal nu wel weer een dopingzaak onthuld worden. 
Het lijkt wel of ze van de Giro een verzoeningskruistocht willen maken: sport als grote heler van alle historische pijn
Door: Peter Winnen
Ook ik trok de wenkbrauwen op toen vorig najaar bekend werd dat La Grande Partenza van de Giro in Israël zou plaatsvinden. De proloog zou verreden worden in Jeruzalem. Jeruzalem! Toevallig had ik kort ervoor een lange documentaire bekeken over die stad. Mild gezegd, Jeruzalem is van oudsher de meest ontvlambare plek op de aardkloot. Met afstand.
Nu is wielrennen de meest ontvlambare sport op deze aardkloot, maar een relatie met Jeruzalem had ik niet eerder gelegd. Die is nu dus vanzelf tot stand gekomen.
Van Jeruzalem gaat het in 21 etappes naar Rome. Rome? Nog zo'n historische centrum dat diepe voren in de geschiedenis heeft getrokken, in goede en kwade zin. Van Jeruzalem naar Rome dus, het lijkt wel of de Giro-organisator RCS Sport er een soort van verzoeningskruistocht van wil maken: sport als grote heler van alle historische pijn.
Sport kun je overal voor inzetten, zowel voor het helen van pijn op micro- als op macroniveau. Het is de Haarlemmerolie van de wereld. Je gelooft erin of niet.
Van Jeruzalem naar Rome dus, het lijkt wel of de Giro-organisator er een soort van verzoeningskruistocht van wil maken: sport als grote heler van alle historische pijn
Onze Haarlemmerolie heet Tom Dumoulin. Gaat hij onze pijn opnieuw fiksen? Vorig jaar liet hij ons tot op de laatste dag in het ongewisse, met dank aan een ongelukkige poeppauze in de berm van de weg tijdens een wel heel cruciale bergrit. Het was niet de eerste keer dat zijn darmen hem in de steek lieten. Het probleem is onderzocht: minder appels en melk voortaan.
Tom racet binnenkort door Israël met minder lactose en fructose in zijn kanalen. In de plaats van appels komen er kiwi's, en die zijn volgens mij zat te vinden in het beloofde land.
In deze krant lees ik dat Tom niet gewetensbezwaard naar het tamelijk explosieve Israël afreist. 'Volgens mij heeft sport niks met oorlog of politiek te maken. Niemand weet hoe het precies zit tussen Israël en Palestina. Het speelt al decennia.' En toch heb ik het idee dat Tom Dumoulin precies weet hoe het zit tussen Israël en Palestina. En ik weet ook bijna zeker dat hij zich Israël door de strot geduwd voelt door RCS Sport.
Ooit, in 1980, werden de Olympische Spelen van Moskou me door de strot geduwd. Vooraf was er een heel gedoe geweest met boycots door verschillende landen als antwoord op de Russische inval in Afghanistan. Nederland reisde tenslotte toch af, halfslachtig: alleen de openingsceremonie werd geboycot.
Maar ik ben blij dat ik er geweest ben. Als willoos vehikel van propaganda en antipropaganda. Het maakt je vrij.
Door: Peter Winnen
Ook ik trok de wenkbrauwen op toen vorig najaar bekend werd dat La Grande Partenza van de Giro in Israël zou plaatsvinden. De proloog zou verreden worden in Jeruzalem. Jeruzalem! Toevallig had ik kort ervoor een lange documentaire bekeken over die stad. Mild gezegd, Jeruzalem is van oudsher de meest ontvlambare plek op de aardkloot. Met afstand.
Nu is wielrennen de meest ontvlambare sport op deze aardkloot, maar een relatie met Jeruzalem had ik niet eerder gelegd. Die is nu dus vanzelf tot stand gekomen.
Van Jeruzalem gaat het in 21 etappes naar Rome. Rome? Nog zo'n historische centrum dat diepe voren in de geschiedenis heeft getrokken, in goede en kwade zin. Van Jeruzalem naar Rome dus, het lijkt wel of de Giro-organisator RCS Sport er een soort van verzoeningskruistocht van wil maken: sport als grote heler van alle historische pijn.
Sport kun je overal voor inzetten, zowel voor het helen van pijn op micro- als op macroniveau. Het is de Haarlemmerolie van de wereld. Je gelooft erin of niet.
Van Jeruzalem naar Rome dus, het lijkt wel of de Giro-organisator er een soort van verzoeningskruistocht van wil maken: sport als grote heler van alle historische pijn
Onze Haarlemmerolie heet Tom Dumoulin. Gaat hij onze pijn opnieuw fiksen? Vorig jaar liet hij ons tot op de laatste dag in het ongewisse, met dank aan een ongelukkige poeppauze in de berm van de weg tijdens een wel heel cruciale bergrit. Het was niet de eerste keer dat zijn darmen hem in de steek lieten. Het probleem is onderzocht: minder appels en melk voortaan.
Tom racet binnenkort door Israël met minder lactose en fructose in zijn kanalen. In de plaats van appels komen er kiwi's, en die zijn volgens mij zat te vinden in het beloofde land.
In deze krant lees ik dat Tom niet gewetensbezwaard naar het tamelijk explosieve Israël afreist. 'Volgens mij heeft sport niks met oorlog of politiek te maken. Niemand weet hoe het precies zit tussen Israël en Palestina. Het speelt al decennia.' En toch heb ik het idee dat Tom Dumoulin precies weet hoe het zit tussen Israël en Palestina. En ik weet ook bijna zeker dat hij zich Israël door de strot geduwd voelt door RCS Sport.
Ooit, in 1980, werden de Olympische Spelen van Moskou me door de strot geduwd. Vooraf was er een heel gedoe geweest met boycots door verschillende landen als antwoord op de Russische inval in Afghanistan. Nederland reisde tenslotte toch af, halfslachtig: alleen de openingsceremonie werd geboycot.
Maar ik ben blij dat ik er geweest ben. Als willoos vehikel van propaganda en antipropaganda. Het maakt je vrij.
Horsie is back Schreef:
-------------------------------------------------------
> Thomas Dekker is in elk geval door de
> ballotagecommissie bij het AD gekomen. Er zal nu
> wel weer een dopingzaak onthuld worden.
Froome shaked met de 1000 mg dosis Salbutamol van gelovige Thomas in een veel beter wielermilieu nog steeds na. Hij slaapt met een ligfiets om zijn energie kwijt te raken.
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/05/2018 13:01 door Horsie is back.
-------------------------------------------------------
> Thomas Dekker is in elk geval door de
> ballotagecommissie bij het AD gekomen. Er zal nu
> wel weer een dopingzaak onthuld worden.
Froome shaked met de 1000 mg dosis Salbutamol van gelovige Thomas in een veel beter wielermilieu nog steeds na. Hij slaapt met een ligfiets om zijn energie kwijt te raken.
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/05/2018 13:01 door Horsie is back.
Schept al weer mogelijkheden voor een volgende bij de beginnende tijdrit
Kruis over de kansen van.......
gr
Froome heeft de Giro achter de groene tafel alvast gewonnen, hij moet nog wel iedereen er afrijden.
Ook al zou Froome binnenkort veroordeeld worden, zijn eventuele Giro overwinning blijft dan bestaan. Afspraak Giro/UCI,
Ook al zou Froome binnenkort veroordeeld worden, zijn eventuele Giro overwinning blijft dan bestaan. Afspraak Giro/UCI,
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.