Pat Lev laat zich uit over zijn werknemers

“Ik heb nooit labiele mensen in mijn ploeg gehad, maar wel ­speciallekes“, aldus Lefevere. “In de huidige ploeg heb je Rémi Cavagna. Hij is zeker geen nerveus type, want zijn hobby is vissen, maar hij gaat soms gebukt onder de stress. Sommigen zeggen dat Remco Evenepoel niet met de fiets kan rijden, maar Rémi durfde in het begin zelfs geen bidon aannemen of zijn handen omhoogsteken als hij won. Het zit tussen de oren.”

“Zo is Tim Declercq een superslimme kerel, maar hij verkrampt wanneer hij voor eigen succes mag rijden”, geeft hij een voorbeeld. “Last but not least heb je ook nog Sam Bennett. Voor mij is hij het toppunt van mentale zwakte. Weggaan bij BORA-hansgrohe en tegen iedereen zagen dat hij er gepest werd en zo bijna depressief en failliet was, maar veertien maanden later doodleuk retourneren. Het is hetzelfde als dames die na partnergeweld toch nog ­terugkeren naar huis.”

Over het vertrek van Bennett naar BORA-hansgrohe heeft Lefevere zich al eerder uitgesproken. Zo sprak de Ierse sprinter voor de Tour de France over knieproblemen, maar trok de ploegbaas dat in twijfel. “Ik kan niet bewijzen dat hij geen kniepijn heeft, maar ik begin wel meer en meer te denken dat het meer faalangst is dan alleen maar pijn”, zei Lefevere. Ook vond hij dat Bennett weinig respect toonde voor hem.

Aerts Schreef:
-------------------------------------------------------
> “Ik heb nooit labiele mensen in mijn ploeg gehad,

José Antonio Pecharroman?

" Het is hetzelfde als dames die na partnergeweld toch nog ­terugkeren naar huis.”

Na zo'n opmerking zakte mijn broek echt af. Voor zo'n man zou je toch niet moeten willen rijden.

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> " Het is hetzelfde als dames die na partnergeweld
> toch nog ­terugkeren naar huis.”
>
> Na zo'n opmerking zakte mijn broek echt af. Voor
> zo'n man zou je toch niet moeten willen rijden.


En toch. Een absolute meerderheid heeft altijd graag voor Lefevere gewerkt of gereden. Het succes van de ploeg en de bekende teamspirit spreken boekdelen.

Het is wat simpel gesteld inderdaad. Lefevere is natuurlijk een ouderwetse manager, maar ik snap zijn frustatie wel. Bennet heeft tot op heden nog geen enkel contact met hem gezocht en dat is natuurlijk ook not done.

De reden, die hij opgeeft, slaat nergens op. Het zou heel goed kunnen, dat er inmiddels andere ploegleiders, etc. zijn, die wel vertrouwen in hem hebben. Dat was destijds niet zo, want Ackermann kreeg op een gegeven moment de voorkeur als eerste sprinter en zeker voor de Tour en dat was de reden om naar Quick-Step te komen.

Maar zoals gezegd, ook Sam Bennet is niet helemaal zuiver. Hoogstwaarschijnlijk heeft Bora hem een stuk meer salaris geboden en zoals bij 80-90% van de mensen is dat uiteindelijk het belangrijkste.

In België vinden ze dit soort uitspraken uiteraard weer prima.

Als PL dames het huis uit slaat komen ze echt niet meer terug. Dames van stavast.

Ik vind de uitspraken van Lefevere over Bennett heel begrijpelijk en terecht als je de volgende context mee neemt.

De ploeg van Lefevere is al jarenlang succesvol in sprintzeges. Dat is hun handelsmerk.
In 2020 kwam Sam Bennett over van Bora naar de ploeg van Lefevere met een klagerig verhaal dat hij bij Bora als sprinter niet genoeg kansen kreeg. Hij mocht van Bora niet mee naar de Tour in 2019. Oorzaak was waarschijnlijk de subgroep rond Sagan, de renner die voor Bora publicitair het belangrijkst was.

Dankzij de DQS-ploeg, met renners als Declercq en Morkov die zorgen dat veel etappes op gewonnen massasprints uitdraaien, kon Bennett in de Tour 2020 4 etappes winnen en de groene trui.

Voorjaar 2021 was voor de ploeg DQS kritisch omdat de hoofdsponsor Deceunick liet weten dat het hun laatste jaar zou zijn. Lefevere moest op zoek naar nieuwe sponsors. Nieuwe sponsors worden aangetrokken op basis van successen uit het verleden.

Voor de Tourploeg rekende Lefevere weer op Bennett, maar de Ier kwam met vage klachten over zijn knie. Hij verscheen niet op afspraken en de ploegdokter kreeg niet de kans om de blessure te onderzoeken. Ook zijn zaakwaarnemer speelde schimmenspelletjes. Zonder Bennett zat DQS zonder zijn belangrijkste troef. Op het laatste moment diende zich Cavendish aan, die al lang op zijn retour leek maar toch enkele verrassende voorjaarssprints kon winnen. Dat die noodgreep heel succesvol bleek, vooral ook weer dankzij Leclercq en Morkov, zal het gedrag van Bennett in de ogen van Lefevere niet minder onprofessioneel hebben gemaakt. Dat hij notabene weer terug gaat naar Bora, heeft tot die "dames die na partnergeweld toch terugkeren naar huis"-vergelijking geleid.

Er zal zeker veel rancune meespelen in de woorden van Lefevere , maar voor profwielerploegen is het bestaan ook hard. Een rake klap kan nog lang nadreunen. Sprinters die het opvanghuis DQS verlaten hebben, hebben daarna meestal weinig meer gewonnen. Ze moeten namelijk weer tegen die supergemotiveerde zegetrein spurten.

Ja joh, renners die ook aan hun centjes denken, vergelijken met vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld en weer teruggaan naar de man, doet me denken aan wappies die WO2 erbij halen om de corona maatregelen te bekritiseren. Die Lefevere zou zich eens een beetje moeten inleven in die vrouwen die de tent zijn uitgeslagen. Walgelijk om die vergelijking te maken.

Ja joh, het topic begon over uitlatingen van Lefevere over werknemers. Maar al snel gaat de discussie niet over de inhoud, maar over de fijnzinnigheid van zijn vergelijking met vrouwen en huiselijk geweld. Elke smakeloze vergelijking lokt een ergere vergelijking uit. Cecchini bewijst hiermee de Wet van Godwin "as an on-line discussion grows longer, the probability of a comparison involving Nazis or Hitler approches 1".



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 03/08/2021 00:23 door Nomath.

En als je geen bidon aan kan nemen, ja, dan zit ie al gauw tussen je oren.

Ook over Al Capone hoorde je zelden achteraf werknemers klagen.

Oke dan.
Bora = criminele bende waar werknemers mishandeld worden.
Bennett = mentaal zwak en zielig figuur welke terug verlangt naar de hel van Bora.
Lefevere = moeder Teresa.
Een vreemd wereldbeeld wat de man heeft, maar dat was uiteraard al wat langer bekend.

Lange en correcte samenvatting van het standpunt dat Lefevere in de pers uiteengezet heeft, Nomath. Echter is er geen sprake van hoor en wederhoor. Bennett houdt zich op de vlakte. Of dat betekent dat het verhaal van Lefevere daarom hout snijdt weet ik niet, hij kan ook (vanwege zijn contract) zich op de vlakte houden. Er zou zomaar in kunnen staan dat het team in diskrediet brengen tot een boete leidt. In dat geval laat Bennett zich niet uit de tent lokken door geldwolf Lefevere en neemt hij alle klappen op de kin, zoals een 'mentaal zwak persoon' die klappen gewend is te incasseren.

Zo zwart-wit is het natuurlijk niet.
Bennet is werknemer en dat levert ook andere plichten op.
Hij heeft op geen enkele manier geprobeerd contact met Lefevere te zoeken om een goed gesprek te voeren en aan Lefevere te vertellen wat er nu precies aan de hand is. Dat mag een werkgever toch op zijn minst van een werknemer verlangen?
En dat is toch iets heel anders dan zich in de media op de vlakte houden vanwege zijn contract?

Ik weet het niet El Chaba, er is nooit wederhoor toegepast dus we hebben als volger geen afgewogen verhaal. Enkel de eenzijdige visie van Lefevere is in de pers gecommuniceerd en om er zo maar van uit te gaan dat hij de waarheid en het volledige verhaal vertelt lijkt mij ongegrond.
Je kan dan zeggen: Bennett, geef jouw visie, maar er zijn redenen dat hij dat niet doet. Omdat hij moreel schuldig is? Zou kunnen. Wat ook zou kunnen is dat Lefevere probeert om Bennett te provoceren zodat de Ier iets slechts terug zegt in de pers. Dan kan de uiteraard aanwezige clausule in het contract, om the wolfpack niet in diskrediet te brengen, geldelijk gecashed worden.

Maar wat als een paal boven water staat is dat de uitspraken van Lefevere niet zorgen voor een sfeer en gemoedstoestand waarin Bennett goed zal presteren in de 2e seizoenshelft. Lefevere is niet groter dan team DQS zou je zeggen.

Ook wel eens hoor, ik zeg ook niet dat Lefevere de onschuld zelve is. Zie daarvoor ook mijn eerdere reacties.

Maar het lijkt me heel sterk, dat Lefevere in de media roept, dat hij van alles heeft geprobeerd om contact te krijgen met Bennet, maar dat Bennet daar niet op heeft gereageerd en dat daar niets van waar is.
Bennet zou wel heel dom zijn als hij op dat verwijt niet had gereageerd, aangezien dat niets heeft te maken met modder gooien, wat eventueel niet zou mogen volgens zijn contract. Hij had best de pers kunnen berichten, dat 'de waarheid van Lefevere niet zijn waarheid is' of dat 'hij een andere mening heeft, maar daarover (nu nog) niet naar buiten wil en/of kan treden'. Geen enkel arbeidscontract kan een werknemer dergelijke uitspraken verbieden.

En neem van mij aan: Bennet rijdt de rest van het seizoen geen enkele wedstrijd meer voor Quick-Step. Tenzij Bennet alsnog het contact zoekt met lefevere om alles uit te praten, maar dat lijkt me heel sterk.

Een witte oude man mag dat zeggen toch? Of niet, Mart?

Of de enige echte VDB. Wat een bijzondere was dat, hij wordt gemist.

De kans dat Bennett met Levefere zou willen praten heeft Levefere natuurlijk zelf uit het raam gesmeten toen hij via de media met modder begon te gooien.

De kruimeldief van het wielerpeleton. In de laatste 20 jaar goed voor 1000 zeges in de koers waarvan slechts 973 sprintetappes. Een Fredo die zo graag een Michael wil zijn. Een ietwat megalomane doedelzak die denkt het wiel te hebben uitgevonden, doch slechts ventielen monteert (en vooral gretig demonteert met de morele evenwichtigheid van een rancuneuze sloerie wiens mannen buiten de deur blijven neuken).

Allez Lefevere! Ouwe reuringschopper. En Bennett mag volgend jaar met z'n benen proberen het spek en bonenboemeltje te laten ontsporen

En krabbelt terug. Hij zegt nu: er is echt iets aan de hand met de knie en die vergelijking had ik niet moeten maken.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2021 09:57 door Frederik D..

Terugkrabbelen kan je ook mooi doen.



“Sta mij toe om even terug te komen op mijn column van vorige week. Ik ben niet te groot om toe te geven dat ik me vergaloppeerd heb in mijn verklaringen over Sam Bennett. Mijn mening over hem blijft onveranderd, maar wat ik schreef over partnergeweld – in de context van zijn terugkeer naar Bora – was niet gepast. Mea culpa.”

“In de hele discussie rond Bennett kies ik voortaan mijn woorden zorgvuldiger en liever nog doe ik er het zwijgen toe. Uit een recente scan blijkt dat hij een operatie aan de knie nodig heeft, met een revalidatie van drie tot vier maanden. Hij zal dus niet meer koersen voor onze ploeg.”

“Mijn column wijd ik deze week aan mijn goede collega en generatiegenoot Marc Sergeant. Iemand die zich nooit op verbale uitschuivers heeft laten betrappen en die in alle opzichten mijn absolute tegenpool is. Dat bedoel ik oprecht als compliment. Marc geniet mijn grootste respect en waardering.”

“Ik wil me niet uitspreken over zijn aanstaande vertrek bij Lotto-Soudal, daarvoor ken ik de interne keuken onvoldoende. Maar dat Marc (en Herman Frison) vakmensen zijn, staat buiten kijf. Ik mag zeggen dat ik Marc heb gelanceerd als ploegleider. In 1999 werkte hij als juniorencoach voor de Belgische bond toen ik hem aan boord haalde bij de Mapei-ploeg.”

“Vandaag is het grappig om daarop terug te kijken, maar onze karakters botsten bijna onmiddellijk. In zijn eerste seizoen zaten Marc en ik samen in de eerste volgwagen in Parijs-Roubaix. Ik had die beslissing genomen en daarmee veel Italianen in hun eer gekrenkt. Die vonden het niet kunnen dat twee Belgen de sportieve leiding hadden in een Italiaanse ploeg.”

“Tot mijn grote verbazing wilde Marc niet aan het stuur zitten. Hij had schrik om het motorblok kapot te rijden of wat dan ook. Ik heb hem verplicht om het toch te doen, maar de hele dag heb ik in de passagiersstoel naast hem mijn kas opgevreten. Mijn criticasters op Twitter zullen het niet geloven, maar ik was toen nog veel onstuimiger dan vandaag. Mijn stijl in koers was oorlog maken met de jury, roepen en tieren, verbaal afdwingen dat ik naar voor mocht rijden. En ineens zat ik met een brave gentleman naast mij die beleefd zijn beurt afwachtte. Ik kende dat niet en kon daar totaal niet mee overweg.”

“Johan Museeuw won dat jaar en dat had een groot feest moeten zijn, maar ik moest in die eerste ogenblikken op de piste bekomen van mijn ervaringen onderweg. Ik was letterlijk fysiek onwel omdat ik me zo had zitten frustreren in brave Marc.”

“In geen tijd heeft hij mij evenwel overtuigd van zijn kwaliteiten. In die mate dat ik hem gevraagd heb om mij bij Domo-Farm Frites te vervangen toen ik in 2001 pancreaskanker kreeg. Marc heeft dat prima gedaan, in moeilijke omstandigheden. Museeuw had net zijn motorongeval gehad. De nieuwe wereldkampioen Romans Vainsteins – onze grote transfer dat jaar – was met tien kilo overgewicht aangekomen op het eerste trainingskamp.”

“De zachtaardigheid van Marc die mij destijds in Parijs-Roubaix zo frustreerde, is vandaag omgeslagen in bewondering. Ik waardeer de sms’jes met felicitaties die hij zonder uitzondering stuurt als onze ploeg wint. Zelfs in de voorbije Tour, waar Lotto-Soudal zoveel miserie had. Marc is fijnbesnaarder dan ik ben. Mensen noemen mij soms een wijnkenner, maar ik heb niet de helft van de kennis die Marc heeft. Het is wel het grootste raakpunt tussen ons beide: een grote interesse in gastronomie.”

“In het wielrennen heeft niemand het eeuwige leven. Het is onvermijdelijk dat ik in mijn rol als CEO ooit ook afscheid moet nemen van mensen die binnen mijn ploeg een enorme staat van dienst hebben. Als het zover is, zal ik dat doen met de nodige égards. Een monument als Marc Sergeant had die deze week ook verdiend.”

Toch een mooi eerbetoon aan Marc, de gentleman.

Maar vanzelfsprekend wel zijn eigen verdienste.

Hoezo mooi?
Zijn mening over Bennett blijft onveranderd (terwijl hij wel degelijk een blessure heeft).
Alleen de vergelijking met partnergeweld trekt hij terug. De rest niet.