Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
76th La Vuelta ciclista a España (2.UWT) Stage 20»Sanxenxo›Mos. Castro de Herville(202.2km)
Gepost door Clavan
Een 'mini Luik-Bastenaken-Luik,’ dat is het etiket dat de Vuelta-organisatie op de voorlaatste etappe plakt. De 202,2 kilometer lange rit serveert een stuk of tien beklimmingen en verreweg de zwaarste zitten in de tweede helft. De finish ligt op een onregelmatige klim van bijna 10 kilometer lang.
De beklimmingen in de eerste 100 kilometer stellen zo weinig voor dat ze geen categorisering hebben gekregen. Maar ze dragen natuurlijk bij aan de afmatting die aan het einde van de rit gaat doorwegen.
Het serieuze geklauter begint met de Alto de Vilachán, een klim van 6,5 kilometer à 5,4%, die na de afdaling direct wordt gevolgd door de Alto de Mabia. Een gelijkaardige opdracht, maar iets steiler: 5,7%.
Veel rust is de renners niet gegund. Na de afdaling richting de Atlantische Oceaan voert het kort over het vlakke, maar dan ligt het zwaarste brok alweer te wachten. Op de Alto de Mougás klimmen ze in 9,8 kilometer à 6,4% weer het binnenland in.
Na de afdaling en een volgende sectie op het vlakke verschijnt met de Alto de Prado een klim van 5,5 kilometer à 6,3%. Op de top krijgen de eerste drie renners 3, 2 en 1 bonificatieseconden. Er is dan nog ruim 25 kilometer te gaan.
Dat is grotendeels een afdaling naar de voet van Alto Castro de Herville, al gaat het tussendoor wel tweemaal kort heuvelop. De slotklim stijgt in 9,7 kilometer met 4,8% gemiddeld, maar dat zegt eigenlijk weinig. De vierde kilometer stijgt bijvoorbeeld met dubbele cijfers en even later gaat het weer bergaf. In de laatste paar honderd meter loopt de weg weer met bijna 10% op.
En ja, je kunt inderdaad beweren dat de 20e etappe van de Vuelta een ‘mini Luik-Bastenaken-Luik’ is. Maar misschien is de vergelijking met de Ronde van Lombardije ook wel op zijn plaats.
Mos is ook de geboortegrond van de minst verwachte grote ronde-winnaar na de eeuwwisseling: Óscar Pereiro, die na de dopingschorsing van Floyd Landis de Tour de France van 2006 kreeg toebedeeld.
Landis rides the professional peloton off his wheel as he begins an epic solo quest that brings to mind Charly Gaul's 1958 race through the Chartreuse Mountains or Coppi's epic 1952 stage 11 ride.
De eerste drie renners aan de meet krijgen 10, 6 en 4 bonificatieseconden. Bovendien zijn er, zoals gezegd, 3, 2 en 1 seconden te verdienen op de Alto de Prado.
De 20e etappe van de Vuelta start om 11.47 uur en de race finisht naar verwachting rond 17.30 uur.
Met een gemiddelde van twintig graden belooft het aangenaam koersweer te worden, zeker omdat het droog blijft tussen de start- en finishplaats. De wind waait matig tot zwak en zal geen rol van betekenis spelen.
De voorlaatste etappe is via de Eurosport Player te zien vanaf 14.30 uur. Eurosport 1 is er vanaf 15.15 uur ook bij, uiteraard met reclames tussendoor. Sporza schakelt in verband met de Benelux Tour later in om 15.30 uur. Ook de NOS is er in het weekend live bij vanaf 14.50 uur.
GC after stage 19:
GC leader: Primoz Roglic (Jumbo-Visma)
Mountains classification leader: Michael Storer (Team DSM)
Points classification leader: Fabio Jakobsen (Deceuninck-Quick Step)
Best young rider: Egan Bernal (INEOS Grenadiers)
Team classification leader: Bahrain Victorious
1 PRIMOŽ ROGLIČ JUMBO-VISMA 77hr 49min 37sec
2 ENRIC MAS MOVISTAR @ 2min 30sec
3 MIGUEL ANGEL LOPEZ MOVISTAR 2' 53''
4 JACK HAIG BAHRAIN VICTORIOUS 4' 36''
5 EGAN ARLEY BERNAL INEOS GRENADIERS 4' 43''
6 ADAM YATES INEOS GRENADIERS 5' 44''
7 SEPP KUSS JUMBO-VISMA 6' 02''
8 GINO MÄDER BAHRAIN VICTORIOUS 7' 48''
9 GUILLAUME MARTIN COFIDIS 8' 31''
10 DAVID DE LA CRUZ UAE TEAM EMIRATES 9' 24''
11 ODD CHRISTIAN EIKING INTERMARCHE-WANTY-GOBERT 13' 15''
12 FELIX GROSSSCHARTNER BORA-HANSGROHE 13' 35''
13 STEVEN KRUIJSWIJK JUMBO-VISMA 17' 55''
14 JUAN PEDRO LOPEZ TREK-SEGAFREDO 18' 03''
15 GEOFFREY BOUCHARD AG2R-CITROEN 36' 19''
16 RÉMY ROCHAS COFIDIS 39' 14''
17 CLÉMENT CHAMPOUSSIN AG2R-CITROEN 52' 15''
18 DAMIANO CARUSO BAHRAIN VICTORIOUS 55' 22''
19 SAM OOMEN JUMBO-VISMA 56' 56''
20 OSCAR CABEDO BURGOS-BH 58' 57''
Vuelta a España 1998
De 53e editie van de Ronde van Spanje werd verreden in 1998 en begon op 5 september en duurde tot 27 september.
De Spanjaard Abraham Olano werd de eindwinnaar van deze editie. Fabrizio Guidi won het puntenklassement en José María Jiménez werd de winnaar van het bergklassement.
Aantal ritten: 22
Totale afstand: 3774,0 km
Gemiddelde snelheid: 40,262 km/h
Olano rekent eindelijk af met zijn "net-niet" imago, kopte het dagblad Trouw op 28 september 1998[1] "Tot gisteren kleefde aan de 28-jarige Bask het imago van bovenmatig getalenteerd wielrenner, maar te wisselvallig om een grote ronde te winnen. Met zijn zege in de Ronde van Spanje treedt Olano echter alsnog toe tot het selecte groepje kampioenen in het wielergilde", aldus de krant.
Olano greep de leiderstrui na zijn zege in de individuele tijdrit over 39,5 kilometer op 13 september in Alcúdia. De wereldkampioen van 1995 versloeg zijn landgenoot Melchor Mauri met ruim één minuut verschil. José María Jiménez verspeelde zijn leiderstrui, hij verloor in de tijdrit op Mallorca ruim vier minuten. Lance Armstrong werd 4e in deze Vuelta maar werd later uit de einduitslag geschrapt wegens vriendschap met Mart Smeets
Er waren geen Belgische etappezeges in deze Ronde van Spanje
Jeroen Blijlevens won de 2e etappe in Cádiz en de 5e etappe in Murcia.
Abraham Olano Manzano (born 22 January 1970 in Anoeta, Gipuzkoa) is a Spanish retired professional road racing cyclist, who raced between 1992 and 2002. He won the World Road Championship in 1995, and the World Time Trial Championship in 1998, becoming the first and so far only male cyclist to win both.[1]
He also achieved distinction in Grand Tours: he won Vuelta a España in 1998 and was second in 1995, made it twice to the final podium at Giro d'Italia (third in 1996 and second in 2001), and placed three times in the top-ten at Tour de France, with the fourth place in 1997 as his personal best. In total he won six stages in the Vuelta and one in the Tour, all of them time trials.
In 1995, Olano won three stages in the Vuelta a España, finishing second in overall classification to Laurent Jalabert. Later in the year Olano was a vital part of a hugely successful Spanish team at the World Cycling Championship in Colombia. In the time trial, Olano took silver, finishing second to Miguel Indurain. In the Road race, the top two positions was reversed, with Olano taking the Championship and Indurain silver. The route for the road race was one of the hardest courses ever for a World Championship, and Olano showed his stamina by riding the last kilometer solo with a flat tyre.
In 1998, Olano won his only grand tour, the Vuelta a España, fighting off furious challenges from mountain specialistsFernando Escartin and Roberto Heras as well as fellow all-rounders Laurent Jalabert and Alex Zülle, all at the height of their careers. Despite the victory, Olano was reportedly not happy with the support from the Banesto team and management. Banestos own mountain specialist José Maria Jimenez took 4 stage wins, on several occasions leaving Olano alone on the climbs, and even taking the Yellow Jersey from his team captain. Olano won back the jersey on the second time trial, but the events and subsequent media speculation soured his relationship with Banesto, and he decided for a switch to the ONCE team for the following season.
Olano finished 1998 in style, winning the World Championship Time Trial in Valkenburg, ahead of compatriot Melcior Mauri. Olano is the only male rider of the modern era to win the world Championship in both the Road race (1995) and the time trial (1998).
In 1999, Olano was back to defend the Vuelta title. In the prologue, severe rains put the late starters (including most of the GC contenders) at a big disadvantage, but Olano nevertheless managed to take 2nd place. In the stage 7 time trial, Olano won with a clear margin to main challenger Jan Ullrich, taking the top spot on the GC and the Yellow Jersey. Olano defended his lead through several mountain stages, but a crash on the stage to Alto de Angliru cost him a broken rib, and he was eventually forced to abandon the race.
Bron: TE, WF, PCS, CN, BRI, Dewielersite, Wiki
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.