Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
115th Il Lombardia (1.UWT) One day race»Como›Bergamo(239km)
Gepost door Clavan
2020:
1 FUGLSANG Jakob Astana 5hr 32min 54sec
2 BENNETT George Jumbo-Visma @ 31sec
3 VLASOV Aleksandr Astana 0:51
4 MOLLEMA Bauke Trek-Segafredo 1:19
5 CICCONE Giulio Trek-Segafredo 1:40
6 NIBALI Vincenzo Trek-Segafredo 3:31
7 SCHACHMANN Maximilian Bora-hansgrohe 4:31
8 ULISSI Diego UAE-Team Emirates 5:20
9 HERMANS Ben Israel Start-Up Nation 6:00
10 VAN DER POEL Mathieu Alpecin-Fenix 6:28
2021:
Voorbeschouwing Wielerflits
Startlijst ProCyclingStats
Na de augustuseditie van vorig jaar vindt de 'Koers van de Vallende Bladeren' weer als vertrouwd in het najaar plaats. De race van 239 kilometer voert van Como naar een uitdagende finale in Bergamo. Vrijwel al het klimwerk zit in de laatste 150 kilometer.
De laatste vier edities van Il Lombardia gingen van Bergamo naar Como, maar het is niet zo dat de renners nu die route in tegengestelde richting rijden. Integendeel. De enige klim die terugkomt is de Madonna del Ghisallo. En die wordt dit jaar niet, zoals meestal, vanuit Bellagio genomen. De vermaarde bestijging ligt al binnen de eerste 40 kilometer.
In 2016 ging de Ronde van Lombardije voor het laatst van Como naar Bergamo en dat leverde een overwinning op voor Esteban Chaves. De route is dit keer totaal anders, maar de finale is vrijwel identiek.
Zoals gezegd komen de coureurs al vroeg in de race over de Madonna del Ghisallo.
Na de afdaling fietsen ze kilometerslang langs het Comomeer en later het Meer van Garlate. Ze zijn al bijna in Bergamo als ze in Almenno San Bartolomeo weer noordwaarts gaan. En direct is het klauteren geblazen.
De klim naar Roncola is 9,4 kilometer lang en stijgt met een gemiddelde van 6,6%. Het begin en einde stelt niet veel voor, maar het middenstuk is behoorlijk steil – tussen de 8 en 10%. Eenmaal boven hebben de renners er meer dan 100 kilometer opzitten.
Direct vanuit de afdaling wacht een eenvoudiger klauterpartij. De weg naar Berbenno stijgt in 6,8 kilometer met een gemiddelde 4,6%. Lekker gelijkmatig ook.
Na de afdaling volgt het parcours het dal van de Brembo 10 kilometer stroomopwaarts en even na waterstadje San Pellegrino begint de langste klim van de dag. De Passo di Zambla is in totaal 24 kilometer lang, maar misschien is het beter om te zeggen dat die uit meerdere delen bestaat. Het eerste stuk klimt in 11 kilometer à 6,2% tot even voorbij het dorp Dossenna en na een afdaling gaat de weg weer 1,4 kilometer tegen ruim 7% omhoog. Een nagenoeg vlakke sectie voert vervolgens naar 2,5 kilometer dat tegen een gemiddelde stijging van 7% naar de pashoogte leidt.
Bovenop de Zamblapas is er nog 65 kilometer te gaan. De eerste 25 kunnen we al direct wegstrepen, want dat is vrijwel helemaal een duikvlucht naar de vallei van de Serio. De rivier gaat rechtstreeks naar Bergamo, maar de renners niet. Nog eenmaal worden ze de bergen ingejaagd. De Passo di Ganda is 9,2 kilometer en stijgt met een gemiddelde van 7,3%. De laatste 3,2 kilometer is met bijna 10% het steilst.
In 16 kilometer vliegen de coureurs weer terug naar de vallei. Het zou eenvoudig zijn om direct door te rijden naar de finish op de Viale Giovanni XXIII in Bergamo. Nou nee dus, zo makkelijk komen de renners er niet vanaf. Door een slinger bovenlangs de stad krijgen ze op 4,5 kilometer van de finish nog de Colle Aperto te verwerken, een helling van 1,6 kilometer à 7,9%. Via de nauwe Porta Garibali komen ze de oude stad binnen. In dat deel wordt het klimmetje nog eens extra lastig doordat het op afgeronde keitjes gaat. De weg stijgt nog even door en met nog ruim 3 kilometer te gaan begint de afdaling naar de streep.
Die is getrokken op de Viale Giovanni XXIII en vijf jaar geleden op een parallelstraat. Dat is het enige verschil met de finale van 2016. Destijds ging het tussen Esteban Chaves, Diego Rosa, Rigoberto Uran en Romain Bardet. De Fransman loste op het slotklimmetje en in de sprint behaalde Chaves de grootste overwinning uit zijn loopbaan.
De Ronde van Lombardije start om 10.20 uur en de race finisht naar verwachting rond 17.00 uur. In Parijs-Roubaix werden de renners niet gespaard door de weergoden, maar komende zaterdag blijft het wel droog. De temperatuur zal schommelen rond de zeventien graden Celsius en tussen de wolken door is er af en toe ruimte voor de zon. De wind waait zeer zwak vanuit het zuidwesten en zal verder geen rol van betekenis spelen. De Ronde van Lombardije is van bij de start live te volgen op Eurosport 1 en via de Eurosport Player.
Historie
"Race of the Falling Leaves" (la classica delle foglie morte). The route is on roads north of Milan that go around lakes Como and Lecco, the area Italians call the rosa camuna, the home to the neolithic inhabitants of Lombardy. It was originally called Milano-Milano and was changed to Giro di Lombardia in 1907. The race is organized and promoted by RCS Sport, the same group the puts on the Giro d'Italia and several other important Italian races. RCS Sport is owned by the same company that owns La Gazzetta dello Sport, the most important sports newspaper in Italy.
Fausto Coppi has the absolute record in the Giro di Lombardia, having won it 5 times.
Before the World Road Championships were moved from the end of summer to the fall, the Giro di Lombardia was sometimes called the "Autumn World Championships".
The route has changed over the years:
1905-1960: Milano to Milano
1961-1984: Milano to Como
1984-1989: Como to Milano (1985 Vigorelli Velodrome, 1986-89 Piazza Duomo)
1990-1994: Milano to Monza
1995-2001:Varese to Bergamo
2002: Cantù to Bergamo
2003: Como to Bergamo
2004-2006: Mendrisio (Switzerland) to Como
2007-2009: Varese to Como
2010: Milano to Como
2011: Milano to Lecco
2012-2013: Bergamo to Lecco
2014-2016: Como to Bergamo
2017-2020: Bergamo to Como
Giovanni Gerbi was de 1e winnaar in 1905
Phillipe Thys is de 1e belgische winnaar
Costante Girardengo (links) won deze race 3x. Alfredo Binda (rechts) won 4x
Coppi (op kop) is recordhouder met 5 overwinningen. Bartali (volgend) won 3 maal
Jo de Roo, de 1e nederlandse winnaar, in 1962 op de Sormano. Het jaar daarop won hij weer
'Jempi' Monsere (hier in 1970) won de editie van 1969 nadat Gerben Karstens werd betrapt op doping.
Hennie Kuiper (hier voor de start) won in 1981
Sean Kelly winnend in 1985 op de Vigorelli Velodrome en in 1991. Hij won ook nog in 1983
Rumsas (of z'n schoonmoeder) won in 2000 door Casagrande te verslaan
Gilber won in 2009 en 2010. In totaal wonnen 9 Belgen (of Walen) Gilbert, Merckx en de Vlaeminck wonnen 2x
Mollema in 2019. In totaal wonnen maar 3 nederlanders deze koers. Jo de Roo dus 2 maal
Bron: BRI, CN, WF, TE, PCS
1 FUGLSANG Jakob Astana 5hr 32min 54sec
2 BENNETT George Jumbo-Visma @ 31sec
3 VLASOV Aleksandr Astana 0:51
4 MOLLEMA Bauke Trek-Segafredo 1:19
5 CICCONE Giulio Trek-Segafredo 1:40
6 NIBALI Vincenzo Trek-Segafredo 3:31
7 SCHACHMANN Maximilian Bora-hansgrohe 4:31
8 ULISSI Diego UAE-Team Emirates 5:20
9 HERMANS Ben Israel Start-Up Nation 6:00
10 VAN DER POEL Mathieu Alpecin-Fenix 6:28
2021:
Voorbeschouwing Wielerflits
Startlijst ProCyclingStats
Na de augustuseditie van vorig jaar vindt de 'Koers van de Vallende Bladeren' weer als vertrouwd in het najaar plaats. De race van 239 kilometer voert van Como naar een uitdagende finale in Bergamo. Vrijwel al het klimwerk zit in de laatste 150 kilometer.
De laatste vier edities van Il Lombardia gingen van Bergamo naar Como, maar het is niet zo dat de renners nu die route in tegengestelde richting rijden. Integendeel. De enige klim die terugkomt is de Madonna del Ghisallo. En die wordt dit jaar niet, zoals meestal, vanuit Bellagio genomen. De vermaarde bestijging ligt al binnen de eerste 40 kilometer.
In 2016 ging de Ronde van Lombardije voor het laatst van Como naar Bergamo en dat leverde een overwinning op voor Esteban Chaves. De route is dit keer totaal anders, maar de finale is vrijwel identiek.
Zoals gezegd komen de coureurs al vroeg in de race over de Madonna del Ghisallo.
Na de afdaling fietsen ze kilometerslang langs het Comomeer en later het Meer van Garlate. Ze zijn al bijna in Bergamo als ze in Almenno San Bartolomeo weer noordwaarts gaan. En direct is het klauteren geblazen.
De klim naar Roncola is 9,4 kilometer lang en stijgt met een gemiddelde van 6,6%. Het begin en einde stelt niet veel voor, maar het middenstuk is behoorlijk steil – tussen de 8 en 10%. Eenmaal boven hebben de renners er meer dan 100 kilometer opzitten.
Direct vanuit de afdaling wacht een eenvoudiger klauterpartij. De weg naar Berbenno stijgt in 6,8 kilometer met een gemiddelde 4,6%. Lekker gelijkmatig ook.
Na de afdaling volgt het parcours het dal van de Brembo 10 kilometer stroomopwaarts en even na waterstadje San Pellegrino begint de langste klim van de dag. De Passo di Zambla is in totaal 24 kilometer lang, maar misschien is het beter om te zeggen dat die uit meerdere delen bestaat. Het eerste stuk klimt in 11 kilometer à 6,2% tot even voorbij het dorp Dossenna en na een afdaling gaat de weg weer 1,4 kilometer tegen ruim 7% omhoog. Een nagenoeg vlakke sectie voert vervolgens naar 2,5 kilometer dat tegen een gemiddelde stijging van 7% naar de pashoogte leidt.
Bovenop de Zamblapas is er nog 65 kilometer te gaan. De eerste 25 kunnen we al direct wegstrepen, want dat is vrijwel helemaal een duikvlucht naar de vallei van de Serio. De rivier gaat rechtstreeks naar Bergamo, maar de renners niet. Nog eenmaal worden ze de bergen ingejaagd. De Passo di Ganda is 9,2 kilometer en stijgt met een gemiddelde van 7,3%. De laatste 3,2 kilometer is met bijna 10% het steilst.
In 16 kilometer vliegen de coureurs weer terug naar de vallei. Het zou eenvoudig zijn om direct door te rijden naar de finish op de Viale Giovanni XXIII in Bergamo. Nou nee dus, zo makkelijk komen de renners er niet vanaf. Door een slinger bovenlangs de stad krijgen ze op 4,5 kilometer van de finish nog de Colle Aperto te verwerken, een helling van 1,6 kilometer à 7,9%. Via de nauwe Porta Garibali komen ze de oude stad binnen. In dat deel wordt het klimmetje nog eens extra lastig doordat het op afgeronde keitjes gaat. De weg stijgt nog even door en met nog ruim 3 kilometer te gaan begint de afdaling naar de streep.
Die is getrokken op de Viale Giovanni XXIII en vijf jaar geleden op een parallelstraat. Dat is het enige verschil met de finale van 2016. Destijds ging het tussen Esteban Chaves, Diego Rosa, Rigoberto Uran en Romain Bardet. De Fransman loste op het slotklimmetje en in de sprint behaalde Chaves de grootste overwinning uit zijn loopbaan.
De Ronde van Lombardije start om 10.20 uur en de race finisht naar verwachting rond 17.00 uur. In Parijs-Roubaix werden de renners niet gespaard door de weergoden, maar komende zaterdag blijft het wel droog. De temperatuur zal schommelen rond de zeventien graden Celsius en tussen de wolken door is er af en toe ruimte voor de zon. De wind waait zeer zwak vanuit het zuidwesten en zal verder geen rol van betekenis spelen. De Ronde van Lombardije is van bij de start live te volgen op Eurosport 1 en via de Eurosport Player.
Historie
"Race of the Falling Leaves" (la classica delle foglie morte). The route is on roads north of Milan that go around lakes Como and Lecco, the area Italians call the rosa camuna, the home to the neolithic inhabitants of Lombardy. It was originally called Milano-Milano and was changed to Giro di Lombardia in 1907. The race is organized and promoted by RCS Sport, the same group the puts on the Giro d'Italia and several other important Italian races. RCS Sport is owned by the same company that owns La Gazzetta dello Sport, the most important sports newspaper in Italy.
Fausto Coppi has the absolute record in the Giro di Lombardia, having won it 5 times.
Before the World Road Championships were moved from the end of summer to the fall, the Giro di Lombardia was sometimes called the "Autumn World Championships".
The route has changed over the years:
1905-1960: Milano to Milano
1961-1984: Milano to Como
1984-1989: Como to Milano (1985 Vigorelli Velodrome, 1986-89 Piazza Duomo)
1990-1994: Milano to Monza
1995-2001:Varese to Bergamo
2002: Cantù to Bergamo
2003: Como to Bergamo
2004-2006: Mendrisio (Switzerland) to Como
2007-2009: Varese to Como
2010: Milano to Como
2011: Milano to Lecco
2012-2013: Bergamo to Lecco
2014-2016: Como to Bergamo
2017-2020: Bergamo to Como
Giovanni Gerbi was de 1e winnaar in 1905
Phillipe Thys is de 1e belgische winnaar
Costante Girardengo (links) won deze race 3x. Alfredo Binda (rechts) won 4x
Coppi (op kop) is recordhouder met 5 overwinningen. Bartali (volgend) won 3 maal
Jo de Roo, de 1e nederlandse winnaar, in 1962 op de Sormano. Het jaar daarop won hij weer
'Jempi' Monsere (hier in 1970) won de editie van 1969 nadat Gerben Karstens werd betrapt op doping.
Hennie Kuiper (hier voor de start) won in 1981
Sean Kelly winnend in 1985 op de Vigorelli Velodrome en in 1991. Hij won ook nog in 1983
Rumsas (of z'n schoonmoeder) won in 2000 door Casagrande te verslaan
Gilber won in 2009 en 2010. In totaal wonnen 9 Belgen (of Walen) Gilbert, Merckx en de Vlaeminck wonnen 2x
Mollema in 2019. In totaal wonnen maar 3 nederlanders deze koers. Jo de Roo dus 2 maal
Bron: BRI, CN, WF, TE, PCS
"Remco, we rijden morgen in de eerste plaats voor Julian en als schaduwkopman voor Joao. Helder?"
Ik kijk alweer uit met welke 'onuidelijkheid' Evenepoel morgen bij het ontbijt op Peeters afstapt.
Hup prachtige koers! Al ben ik niet gecharmeerd van enkel 1 kleine helling in de laatste 32km. Van Aert had hier voor winst gereden(?)
Ik kijk alweer uit met welke 'onuidelijkheid' Evenepoel morgen bij het ontbijt op Peeters afstapt.
Hup prachtige koers! Al ben ik niet gecharmeerd van enkel 1 kleine helling in de laatste 32km. Van Aert had hier voor winst gereden(?)
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.