De Kannibaal wijst opvolger aan

De Kannibaal wijst opvolger aan (of jinxt hem?).

WF

EDDY MERCKX: “VAAK GEHOORD OVER ‘DE NIEUWE MERCKX’, MAAR MET TADEJ POGAČAR ZIJN WIJ ER."

Eddy Merckx heeft de loftrompet gestoken voor Tadej Pogačar. De 23-jarige Sloveen won zaterdag de Ronde van Lombardije, nadat hij eerder dit jaar ook al met succes zijn titel in de Tour de France verdedigde én Luik-Bastenaken-Luik op zijn palmares zette. “Hij heeft geen zwakke plekken”, vertelt Merckx in een interview met TuttoBici.

De Belg is intussen 76 jaar oud en geldt als de beste wielrenner aller tijden. Merckx doet zijn verhaal tijdens een event van schoenensponsor DMT. Opvallend: naast de levende legende zit de rijzende ster zelf. “Ik heb vaak gehoord dat de nieuwe Merckx is opgestaan, zonder dat die renners aan de voorwaarden voldeden”, stelt de ancien. “Maar met Tadej denk ik dat we er deze keer echt zijn. Hij is pas net 23 jaar en hij heeft al twee keer de Tour de France gewonnen. Dat is echt ongelooflijk.”

“Ik begreep al dat hij iets speciaals had toen hij in zijn eerste jaar als prof drie etappes in de Vuelta a España had gewonnen”, gaat Merckx verder. “De laatste daarvan was met een solo van 37 kilometer, met de volledige Movistar-ploeg op zijn hielen. En dit jaar in de Tour reed hij in de Le Grand Bornand-rit de concurrentie de vernieling in, hij reed ze op minuten achterstand. Hij heeft de mentaliteit en kwaliteit van een groot kampioen. Die hebben geen zwakke plekken.”

Vele zeges in Tour, Vuelta en Giro
Daarom denkt Merckx ook dat Pogačar kan uitgroeien tot de beste renner van zijn generatie en mogelijk zijn opvolger. “Tadej staat pas aan het begin van zijn carrière. Ik denk dat hij het in sommige koersen beter kan dan ik kon. Hij is 23 jaar en heeft al dertig profzeges geboekt, allemaal op grootse wijze. Op mijn 24ste had ik de Tour nog niet gewonnen, hij heeft er al twee te pakken. We zullen zeker nog vele jaren genieten van de grote kampioen die hij is; het zal deze sport goed doen.”

Wel waarschuwt de Belg de jongeling. “Ik kan hem alleen maar zeggen dat hij met beide benen op de grond moet blijven staan. Want elk jaar begint hij van nul af aan en elk jaar zal hij moeten bewijzen dat hij de sterkste is. Maar dat weet hij heel goed. Hij heeft een geweldig team om zich heen dat hem veel kan helpen en alles tot in de puntjes regelt. Tadej is een complete coureur. Als hij blijft doen wat hij doet, zal hij veel vaker de Tour, Vuelta a España en Giro d’Italia winnen.”

Merckx, De Kannibaal
Velen zien Merckx als de grootste renner ooit. Zijn erelijst is eindeloos imposant en ongeëvenaard. De Kannibaal – zoals zijn bijnaam luidt – won in zijn carrière vijf keer de Tour, vijf keer de Giro en één keer de Vuelta. In de grote rondes was hij goed voor in totaal 64 etappezeges, waarvan hij er 34 in de Tour boekte. Dat record werd afgelopen zomer geëvenaard door Mark Cavendish. Merckx werd ook nog drie keer wereldkampioen en won niet minder dan negentien (!) monumenten.

Ik ben blij dat dit geen bericht van Lodjan over Afrika is.

Sorry Lodjan.

Ontopic heeft Merckx wellicht gelijk, al was zijn overmacht nog groter denk ik.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/10/2021 21:44 door Eindhovuh.

Moeilijk vergelijken. Ik zie Pogacar nog niet de Ronde en Roubaix winnen. Of de groene trui in de Tour.

Anderzijds waren het wel andere tijden, waarin je veel minder specialisatie had en iedereen gewoon vrijwel alle grote koersen reed.

En dan heb je nog de concurrentie die niet in beide tijdvakken hetzelfde was.

Ik denk nog steeds dat Evenepoel de nieuwe Merckx wordt.

Ik denk dat iedereen wel ziet dat als Merckx in deze tijd actief renner was geweest hij nooit zo'n palmares had opgebouwd.

Maar waar zou hij dan wel staan in het huidige wielrennen?
Meerdere GT's winnen? Ook monumenten? Met wie in het huidige wielrennen kun je hem vergelijk? Poga, Sagan, VanAert?

"Ze" moeten maar eens ophouden met dat geflirt over wie dan de zogenaamde opvolger van de Kannibaal (d'en Eddy) zou kunnen worden of zelfs al is. Dat is immers zijn zoon en niemand anders. Cut the crap. En als er dan toch iemand genoemd moet worden dan in de eerste plaats de in ongenade gevallen Texataurus, die iedereen zeven jaar aan één stuk kanabaliseerde.

De wielrenner Eddy Merckx kon toch echt niet in de schoenen staan van de tijdrijder Filippo Ganna (WUR kandidaat numéro uno), die zelfs op zee-niveau Victor Campenaerts met record en al zou kunnen gaan oppeuzelen. In het geniep heeft nij in Montichiari quasy nonchalant (het zal zeker wel pijn gedaan hebben) in een half uur al 115 ronden afgelegd (28750m=57,500km/h). Hij hoeft de tweede helft dan alleen maar te cruisen met 52,68 km/h. In Aguascalientes waar de recordpoging toch waarschijnlijk zal plaatshebben komt er dan nog voor het hele uur een bonus bij van ruim een kilometer.

Zoals Peter Winnen in zijn column weer mooi illustreerde: de tijdperken van Eddy Merckx en ook nog van Peter Winnen zelf, scheelden enorm van elkaar. Tadej Pogacar komt tin dit opzicht met zijn 60 wedstrijddagen (kwalitatief uiteraard wel heel hoogstaand) maar heel povertjes naar voren. En Nicolas Roche schaart zich nu dan ook in het rijtje van verweesde wielrenners, die het wielrennen op de weg niet meer zo leuk vinden, want niet alleen heel competitief maar ook met veel vallen en opstaan. In de tijd van de kannibalisatie namen de renners ook maar al te graag hun toevlucht tot Mother's Little Helpers, zoals dat toen ook in de popscene gang und gäbe was.

Eddy Merckx kon door een onzichtbare loden deur rijden, zoals hij bewees in de ijle lucht van Mexico-Stad. De doldrieste opening is nog steeds de allersnelste ooit tijdens een al dan niet geslaagde werelduurrecordpoging. "Ho nou", klonk het langs de wielerbaan.
Mathieu van der Poel komt qua mentaliteit daar wel dichtbij. Remco Wannabee Evenepoel komt dan als runner-up met zijn solo-excercities.

Die wordt het niet. Hij is het al. Evenepoel kreeg 'De Nieuwe Merckx' al 5x op rij (2017-2021). Het is een beeldje dat in België elk jaar wordt uitgereikt. De eerste winnaars waren Daniël Willems (1977) en Fpns de Wolf (1978). Het is een interessant lijstje namen. Al was het in het tijdperk Kurt Vandewouwer flink zoeken...

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik ben blij dat dit geen bericht van Lodjan over
> Afrika is.
>
> Sorry Lodjan.
>
> Ontopic heeft Merckx wellicht gelijk, al was zijn
> overmacht nog groter denk ik.

Overmacht van Merckx was natuurlijk ook een gevalletje "in het land der blinden is eenoog koning".

Dat lijkt me dan weer overdreven. Deze mannen stonden o.a. met hem op het podium in de grote rondes: Poulidor, Zoetemelk, Gimondi, Thevenet en Ocana.
In de klassiekers nam hij het o.a. op tegen de Vlaeminck, Godefroot, van Springel, Maertens, Moser, Kuiper en Jan Janssen.
Geen krabbers lijkt me.

Lijkt me een garantie dat je carrière uiteindelijk teleurstelt.