Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
Dumoulin al vroeg in vorm
Gepost door Cecchini
Ook zonder pedalen kan Tom Dumoulin uit de voeten
Tussen de strakke gezichten van de deelnemers bij de Groene Loper Run in Maastricht lacht één man. Het is Tom Dumoulin. Zonder fiets, welteverstaan. Hij ziet eruit als een gewone recreant met een groen shirt met korte mouwen, strakke zwarte broek, hoge sokken en hardloopschoenen zonder carbon.
door Eline van Suchtelen /Volkskrant
Links in het groen doet wielrenner Tom Dumoulin mee aan de Groene Loper Run in Maastricht. Hij zal later als tweede finishen.Beeld Johannes Timmermans
De 31-jarige wielrenner baarde zondag opzien door als tweede over de finish te komen bij een hardloopwedstrijd over 10 kilometer in zijn geboorteplaats Maastricht. Hij deed dat niet onverdienstelijk. Dumoulin haalde een gemiddelde snelheid van 18,3 kilometer per uur en finishte als tweede in 32.38.
Zijn prestatie wekte de aandacht van onder anderen Michel Butter, de marathonloper die richting zijn atletenpensioen juist veel op de fiets is gaan zitten. Butter grapte dat hij hoopte dat Dumoulin niet net als hij mee zou doen aan de dubbel in Egmond met de strandrace op zaterdag en de halve marathon op zondag.
Langer fit
De marathonloper verlengde zijn carrière door alternatieve trainingen toe te voegen op de fiets. Hij kon op die manier meer uren maken waarin hij zijn hart en longen trainde, zonder het risico op hardloopblessures. Harder ging Butter niet lopen van het fietsen, maar hij bleef wel langer fit.
Werkt het ook omgekeerd? Hebben wielrenners iets aan hardlooptrainingen? Mathieu Heijboer, de trainer van Dumoulin bij Jumbo-Visma, denkt van wel. Heijboer zegt dat hardlopen goed is voor de botstructuur. Sommige wielrenners hebben last van broze botten doordat ze, door alle uren op de fiets, nog maar weinig aan de harde klappen gewend zijn. ‘Er is bijna geen impactbelasting bij fietsen. Dat vergroot de kans op breuken. Lopen kan om die reden een goede aanvulling zijn om ook sterkere botten te krijgen.’
Heijboer raadt renners aan om af en toe een rondje hard te lopen, mits ze daar een beetje ervaring in hebben. ‘Anders is de kans op blessures te groot. De meesten lopen net als Tom zeker twee, drie keer per week een uur hard.’
Aangeboren talent
Het verbaast Heijboer niks dat Dumoulin goed kan lopen. ‘Hij zou in elke duursport goed zijn geworden vanwege zijn aangeboren talent. Dat is bij Tom geen geheim.’
Zijn collega’s kunnen er ook wat van. Wielrenner Adam Yates uit Engeland liep begin november de marathon van Barcelona onder de drie uur. Wout van Aert, ploeggenoot van Dumoulin, deed vorige maand mee aan de Antwerp 10 Miles. De Britse veldrijder Tom Pidcock baarde opzien door tijdens een training vijf kilometer in 13.25 te lopen, al had hij zelf een rondje uitgezet en het niet duidelijk is hoe nauwkeurig zijn metingen zijn.
Pidcock zou met die tijd slechts zeven seconden boven de snelste Europese tijd ooit gelopen hebben. Dat is een stuk indrukwekkender dan de 32.38 van Dumoulin op de 10 kilometer. Daarmee zou de wielrenner kunnen wedijveren met de beste Nederlandse vrouwen, maar bij de mannen maakt hij geen kans. Het Europese record op de 10 kilometer staat op 27.13.
Slanke onderbenen
Als Dumoulin serieus zou trainen, kan hij wel in de buurt komen van toptijden, denkt Guido Hartensveld, de oud-coach van Michel Butter. ‘Als je naar die slanke onderbenen van hem kijkt, verbaast het me niet dat hij goed kan lopen. Als je hem serieuze wedstrijdschoenen geeft, gaat hij zo een minuut harder. Hij liep op van die dikke klompen, geen carbonschoenen. En nog met een big smile ook, alsof het geen moeite kostte. Als Dumoulin het serieus aanpakt, loopt hij in no time onder de 30 minuten.’
Het is de vraag hoe de benen van Dumoulin er nu aan toe zijn. Toen Lance Armstrong in 2006 een marathon net onder de drie uur liep, geholpen door een team van hazen, zei hij dat hij zich in twintig jaar professionele sport, van de zwaarste dagen in de Tour tot triatlons, nog nooit zo vermoeid had gevoeld. De pijn was haast ondraaglijk.
‘Logisch’, zegt Hartensveld. ‘Hardlopen geeft een hogere belasting op de spieren en pezen. Ik weet ook niet of het een wielrenner echt helpt, behalve dat je je hartlongsysteem op een alternatieve manier traint. Je kunt er niet heel makkelijk vijf uur hardlopen naast doen. Daarvoor zijn de klappen die je op het asfalt maakt, te hard.’
Looptechniek
Fietstrainer Heijboer denkt dat het daarom makkelijker is om als hardloper te fietsen dan als wielrenner hard te lopen. ‘Met fietsen zit je vast in de pedalen. Het is een relatief eenvoudige beweging ten opzichte van hardlopen, waar je wel een bepaalde looptechniek voor nodig hebt. Dat kost tijd. En je spieren moeten eraan wennen.’
In dat opzicht zou Michel Butter een voordeel hebben mocht het er een keer van komen dat hij in beide disciplines tegen Dumoulin zou strijden in Egmond. Hoewel. Tijdens zijn eerste fietswedstrijd, de strandrace over 122 kilometer van Hoek van Holland naar Den Helder, was het nog flink wennen om uit de wind in de waaier van zijn concurrenten te blijven. Hij werd 54ste.
Tussen de strakke gezichten van de deelnemers bij de Groene Loper Run in Maastricht lacht één man. Het is Tom Dumoulin. Zonder fiets, welteverstaan. Hij ziet eruit als een gewone recreant met een groen shirt met korte mouwen, strakke zwarte broek, hoge sokken en hardloopschoenen zonder carbon.
door Eline van Suchtelen /Volkskrant
Links in het groen doet wielrenner Tom Dumoulin mee aan de Groene Loper Run in Maastricht. Hij zal later als tweede finishen.Beeld Johannes Timmermans
De 31-jarige wielrenner baarde zondag opzien door als tweede over de finish te komen bij een hardloopwedstrijd over 10 kilometer in zijn geboorteplaats Maastricht. Hij deed dat niet onverdienstelijk. Dumoulin haalde een gemiddelde snelheid van 18,3 kilometer per uur en finishte als tweede in 32.38.
Zijn prestatie wekte de aandacht van onder anderen Michel Butter, de marathonloper die richting zijn atletenpensioen juist veel op de fiets is gaan zitten. Butter grapte dat hij hoopte dat Dumoulin niet net als hij mee zou doen aan de dubbel in Egmond met de strandrace op zaterdag en de halve marathon op zondag.
Langer fit
De marathonloper verlengde zijn carrière door alternatieve trainingen toe te voegen op de fiets. Hij kon op die manier meer uren maken waarin hij zijn hart en longen trainde, zonder het risico op hardloopblessures. Harder ging Butter niet lopen van het fietsen, maar hij bleef wel langer fit.
Werkt het ook omgekeerd? Hebben wielrenners iets aan hardlooptrainingen? Mathieu Heijboer, de trainer van Dumoulin bij Jumbo-Visma, denkt van wel. Heijboer zegt dat hardlopen goed is voor de botstructuur. Sommige wielrenners hebben last van broze botten doordat ze, door alle uren op de fiets, nog maar weinig aan de harde klappen gewend zijn. ‘Er is bijna geen impactbelasting bij fietsen. Dat vergroot de kans op breuken. Lopen kan om die reden een goede aanvulling zijn om ook sterkere botten te krijgen.’
Heijboer raadt renners aan om af en toe een rondje hard te lopen, mits ze daar een beetje ervaring in hebben. ‘Anders is de kans op blessures te groot. De meesten lopen net als Tom zeker twee, drie keer per week een uur hard.’
Aangeboren talent
Het verbaast Heijboer niks dat Dumoulin goed kan lopen. ‘Hij zou in elke duursport goed zijn geworden vanwege zijn aangeboren talent. Dat is bij Tom geen geheim.’
Zijn collega’s kunnen er ook wat van. Wielrenner Adam Yates uit Engeland liep begin november de marathon van Barcelona onder de drie uur. Wout van Aert, ploeggenoot van Dumoulin, deed vorige maand mee aan de Antwerp 10 Miles. De Britse veldrijder Tom Pidcock baarde opzien door tijdens een training vijf kilometer in 13.25 te lopen, al had hij zelf een rondje uitgezet en het niet duidelijk is hoe nauwkeurig zijn metingen zijn.
Pidcock zou met die tijd slechts zeven seconden boven de snelste Europese tijd ooit gelopen hebben. Dat is een stuk indrukwekkender dan de 32.38 van Dumoulin op de 10 kilometer. Daarmee zou de wielrenner kunnen wedijveren met de beste Nederlandse vrouwen, maar bij de mannen maakt hij geen kans. Het Europese record op de 10 kilometer staat op 27.13.
Slanke onderbenen
Als Dumoulin serieus zou trainen, kan hij wel in de buurt komen van toptijden, denkt Guido Hartensveld, de oud-coach van Michel Butter. ‘Als je naar die slanke onderbenen van hem kijkt, verbaast het me niet dat hij goed kan lopen. Als je hem serieuze wedstrijdschoenen geeft, gaat hij zo een minuut harder. Hij liep op van die dikke klompen, geen carbonschoenen. En nog met een big smile ook, alsof het geen moeite kostte. Als Dumoulin het serieus aanpakt, loopt hij in no time onder de 30 minuten.’
Het is de vraag hoe de benen van Dumoulin er nu aan toe zijn. Toen Lance Armstrong in 2006 een marathon net onder de drie uur liep, geholpen door een team van hazen, zei hij dat hij zich in twintig jaar professionele sport, van de zwaarste dagen in de Tour tot triatlons, nog nooit zo vermoeid had gevoeld. De pijn was haast ondraaglijk.
‘Logisch’, zegt Hartensveld. ‘Hardlopen geeft een hogere belasting op de spieren en pezen. Ik weet ook niet of het een wielrenner echt helpt, behalve dat je je hartlongsysteem op een alternatieve manier traint. Je kunt er niet heel makkelijk vijf uur hardlopen naast doen. Daarvoor zijn de klappen die je op het asfalt maakt, te hard.’
Looptechniek
Fietstrainer Heijboer denkt dat het daarom makkelijker is om als hardloper te fietsen dan als wielrenner hard te lopen. ‘Met fietsen zit je vast in de pedalen. Het is een relatief eenvoudige beweging ten opzichte van hardlopen, waar je wel een bepaalde looptechniek voor nodig hebt. Dat kost tijd. En je spieren moeten eraan wennen.’
In dat opzicht zou Michel Butter een voordeel hebben mocht het er een keer van komen dat hij in beide disciplines tegen Dumoulin zou strijden in Egmond. Hoewel. Tijdens zijn eerste fietswedstrijd, de strandrace over 122 kilometer van Hoek van Holland naar Den Helder, was het nog flink wennen om uit de wind in de waaier van zijn concurrenten te blijven. Hij werd 54ste.
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.