Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
Voor al uw rustdag beslommeringen
Gepost door lodjan
In de Giro had het voor Dumoulin moeten gebeuren, maar het liep uit op een debacle. Hoe nu verder?
De Ronde van Italië, voor Tom Dumoulin het hoofddoel voor het seizoen en de eerste grote ronde die hij na zijn opmerkelijke sabbatical van vorig jaar reed, is voor de 31-jarige oud-Giro-winnaar op een debacle uitgelopen. Wat betekent dat voor het vervolg van zijn wielercarrière?
Robert Giebels/ Volkskrant
Een kilometer of veertig nadat Tom Dumoulin bij de start van etappe 14 in de Giro had gezegd zich prima te voelen, zich verlost verklaarde van eerdere rugklachten die hij dinsdag opliep bij het aankleden, beloofde dat hij deze zaterdag zou proberen vooraan te rijden en opperde dat in wielrennen de kansen zomaar ten goede kunnen keren, stapte hij af. ‘Geen kracht meer’, zei hij over de radio van de ploeg.
In de Giro had het moeten gebeuren voor de Limburger, zoveel had de ploegleiding van Jumbo-Visma hem wel duidelijk gemaakt. De onderhandelingen over verlenging van Dumoulins eind dit jaar aflopende contract, zouden beginnen na deze Ronde van Italië, waarin Dumoulin in Hongarije startte als medekopman naast de jonge Noor Tobias Foss. Niet geheel zeker van deze duobaan, bombardeerde de ploegleiding ook nog Sam Oomen, de voormalige adjudant van Dumoulin, tot derde (!) kopman.
Klassementsambities al vrij snel gesneuveld
De Giro begon matig voor de man die dezelfde ronde vijf jaar eerder won. In de tweede etappe, een tijdrit, werd hij nog wel derde, maar in de vierde etappe naar de Etna en definitief in de tweede bergrit naar de Blockhaus, sneuvelden zijn klassementsambities. Dumoulin was ronderenner-af. Dat deel, het deel met het grootste prijskaartje, kon worden geschrapt uit de contractbesprekingen met Jumbo-Visma.
Maar wie weet, zei Dumoulin een uur voordat hij afstapte, kan ik toch nog van nut zijn voor de ploeg met een ritzege. Bijvoorbeeld vandaag. Of beter nog: de slottijdrit in Verona. Want welke pieken en dalen zijn carrière ook heeft gekend, Dumoulin had altijd zijn uitstekende tijdrit om op terug te vallen. Getuige ook zijn zilveren olympische medaille vorig jaar in Tokio, na een carrièrepauze van vier maanden.
Maar een wielerploeg heeft commercieel niet zoveel aan olympisch succes van een renner, laat staan een tijdrijder. Olympisch kampioen op de weg Richard Carapaz, die zaterdag de rozeleiderstrui in de Giro overnam van Juan Pedro López, draagt een helm met gouden accenten en dat is het wel zo’n beetje. Bovendien neemt voor het algemeen klassement het belang van de tijdrit af in grote en kleine rittenkoersen.
Ontbrekende klassiekerzeges
Het is de vraag of Jumbo-Visma in Tom Dumoulin een renner ziet die in grote ronden etappes kan winnen, of, voor of na Giro, Tour en Vuelta, eendaagse koersen naar zich toe kan trekken. De renner staat op 22 overwinningen. Voor het overgrote deel zijn dat tijdritten, maar er zitten ook gewonnen zogenoemde etappes-in-lijn bij: Dumoulin won er in elke grote ronde één. Klassiekerzeges ontbreken op zijn palmares; hij reed 19 keer een zogenoemd monument, met een elfde plek in Milaan-Sanremo van 2019 als beste resultaat. Vijf keer haalde hij het einde niet.
Jumbo-Visma versterkt zich mogelijk met Dylan van Baarle. De 30-jarige winnaar van Parijs-Roubaix zou de Nederlandse ploeg aan meer succes in de klassiekers moeten helpen en is in het verleden een waardevolle meesterknecht geweest in grote ronden. Jumbo-Visma beschikt ook sinds dit jaar met de Australiër Rohan Dennis over een renner die kan uitblinken in tijdritten én die bij zijn vorige ploeg heeft bewezen zijn kopmannen aan rondesucces te kunnen helpen.
Nog lang niet uitgefietst
Dumoulin is in Nederland als een van de meest succesvolle renners ooit, onmiskenbaar een blikvanger voor Jumbo-Visma. De druk die daarbij komt kijken deed de renner besluiten een pauze te nemen om een antwoord te krijgen op de vraag of hij nog wel van wielrennen hield. Bij zijn terugkeer sprak hij een onvoorwaardelijke liefde voor de fiets en het vak uit. Hij vond zichzelf nog lang niet uitgefietst.
Mogelijk stellen hij en Jumbo-Visma vast dat die liefde beter gedijt bij een ploeg met minder grote ambities en, als gevolg daarvan, minder druk, minder toestanden eromheen die weinig met wielrennen te maken hebben. Het zal ook minder salaris betekenen met als bonus voor Dumoulin: minder verwachtingen. De eisen die aan hem worden gesteld komen dan voornamelijk van hemzelf.
Maar eerst zal de renner erachter moeten komen waarom zijn Giro mislukte. Dumoulin zei tegen de NOS totaal geen idee te hebben wat er met hem loos is. ‘Mijn lijf is echt op. Ik kan geen kracht meer op de pedalen zetten zonder dat het overal pijn doet.’ En nu? ‘Naar huis en dit verwerken.’
De Ronde van Italië, voor Tom Dumoulin het hoofddoel voor het seizoen en de eerste grote ronde die hij na zijn opmerkelijke sabbatical van vorig jaar reed, is voor de 31-jarige oud-Giro-winnaar op een debacle uitgelopen. Wat betekent dat voor het vervolg van zijn wielercarrière?
Robert Giebels/ Volkskrant
Een kilometer of veertig nadat Tom Dumoulin bij de start van etappe 14 in de Giro had gezegd zich prima te voelen, zich verlost verklaarde van eerdere rugklachten die hij dinsdag opliep bij het aankleden, beloofde dat hij deze zaterdag zou proberen vooraan te rijden en opperde dat in wielrennen de kansen zomaar ten goede kunnen keren, stapte hij af. ‘Geen kracht meer’, zei hij over de radio van de ploeg.
In de Giro had het moeten gebeuren voor de Limburger, zoveel had de ploegleiding van Jumbo-Visma hem wel duidelijk gemaakt. De onderhandelingen over verlenging van Dumoulins eind dit jaar aflopende contract, zouden beginnen na deze Ronde van Italië, waarin Dumoulin in Hongarije startte als medekopman naast de jonge Noor Tobias Foss. Niet geheel zeker van deze duobaan, bombardeerde de ploegleiding ook nog Sam Oomen, de voormalige adjudant van Dumoulin, tot derde (!) kopman.
Klassementsambities al vrij snel gesneuveld
De Giro begon matig voor de man die dezelfde ronde vijf jaar eerder won. In de tweede etappe, een tijdrit, werd hij nog wel derde, maar in de vierde etappe naar de Etna en definitief in de tweede bergrit naar de Blockhaus, sneuvelden zijn klassementsambities. Dumoulin was ronderenner-af. Dat deel, het deel met het grootste prijskaartje, kon worden geschrapt uit de contractbesprekingen met Jumbo-Visma.
Maar wie weet, zei Dumoulin een uur voordat hij afstapte, kan ik toch nog van nut zijn voor de ploeg met een ritzege. Bijvoorbeeld vandaag. Of beter nog: de slottijdrit in Verona. Want welke pieken en dalen zijn carrière ook heeft gekend, Dumoulin had altijd zijn uitstekende tijdrit om op terug te vallen. Getuige ook zijn zilveren olympische medaille vorig jaar in Tokio, na een carrièrepauze van vier maanden.
Maar een wielerploeg heeft commercieel niet zoveel aan olympisch succes van een renner, laat staan een tijdrijder. Olympisch kampioen op de weg Richard Carapaz, die zaterdag de rozeleiderstrui in de Giro overnam van Juan Pedro López, draagt een helm met gouden accenten en dat is het wel zo’n beetje. Bovendien neemt voor het algemeen klassement het belang van de tijdrit af in grote en kleine rittenkoersen.
Ontbrekende klassiekerzeges
Het is de vraag of Jumbo-Visma in Tom Dumoulin een renner ziet die in grote ronden etappes kan winnen, of, voor of na Giro, Tour en Vuelta, eendaagse koersen naar zich toe kan trekken. De renner staat op 22 overwinningen. Voor het overgrote deel zijn dat tijdritten, maar er zitten ook gewonnen zogenoemde etappes-in-lijn bij: Dumoulin won er in elke grote ronde één. Klassiekerzeges ontbreken op zijn palmares; hij reed 19 keer een zogenoemd monument, met een elfde plek in Milaan-Sanremo van 2019 als beste resultaat. Vijf keer haalde hij het einde niet.
Jumbo-Visma versterkt zich mogelijk met Dylan van Baarle. De 30-jarige winnaar van Parijs-Roubaix zou de Nederlandse ploeg aan meer succes in de klassiekers moeten helpen en is in het verleden een waardevolle meesterknecht geweest in grote ronden. Jumbo-Visma beschikt ook sinds dit jaar met de Australiër Rohan Dennis over een renner die kan uitblinken in tijdritten én die bij zijn vorige ploeg heeft bewezen zijn kopmannen aan rondesucces te kunnen helpen.
Nog lang niet uitgefietst
Dumoulin is in Nederland als een van de meest succesvolle renners ooit, onmiskenbaar een blikvanger voor Jumbo-Visma. De druk die daarbij komt kijken deed de renner besluiten een pauze te nemen om een antwoord te krijgen op de vraag of hij nog wel van wielrennen hield. Bij zijn terugkeer sprak hij een onvoorwaardelijke liefde voor de fiets en het vak uit. Hij vond zichzelf nog lang niet uitgefietst.
Mogelijk stellen hij en Jumbo-Visma vast dat die liefde beter gedijt bij een ploeg met minder grote ambities en, als gevolg daarvan, minder druk, minder toestanden eromheen die weinig met wielrennen te maken hebben. Het zal ook minder salaris betekenen met als bonus voor Dumoulin: minder verwachtingen. De eisen die aan hem worden gesteld komen dan voornamelijk van hemzelf.
Maar eerst zal de renner erachter moeten komen waarom zijn Giro mislukte. Dumoulin zei tegen de NOS totaal geen idee te hebben wat er met hem loos is. ‘Mijn lijf is echt op. Ik kan geen kracht meer op de pedalen zetten zonder dat het overal pijn doet.’ En nu? ‘Naar huis en dit verwerken.’
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.