Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
105th Giro d'Italia (2.UWT) Stage 16»Salò›Aprica(202km)
Gepost door Clavan
No other riders in sight as Giulio Ciccone wins stage fifteen. RCS Sport photo
Fifth-place Martijn Tusveld
Stage 16»Salò›Aprica(202km)
[TE/WF] De 16e etappe van de Giro d'Italia is meer dan veelbelovend. Na drie grote beklimmingen dalen de renners naar een licht oplopend slotakkoord. Het parcours tussen Salò en Aprica is 202 kilometer lang en bevat 5,250 hoogtemeters.
Zeven edities geleden finishte de Giro voor het laatst in Aprica. Destijds won Mikel Landa de rit solo, terwijl Steven Kruijswijk en Alberto Contador 38 seconden later als tweede en derde finishten.
On the second Aprica ascent: Mikel Landa is dropping the hammer on Alberto Contador and Steven Kruijswijk.
Het parcours was die dag alleen wel totaal anders. Destijds fungeerde Aprica als slotklim, terwijl de race nu eindigt met een technische afdaling vanaf de Passo di Santa Cristina.
De renners klikken in Salò in hun pedalen, een plaatsje aan het Gardameer. Ze rijden langs het Idromeer en even later begint met de Goletto di Cadino een klim van bijna 20 kilometer. Vanaf de top op 1.938 meter daalt de Giro naar Capo di Ponte en volgt de Oglio een tijdje stroomopwaarts.
In Edolo begint de Passo del Mortirolo zo zoetjes aan, maar pas in Monno start de klim officieel. Deze zijde van de pas staat bekend als de makkelijke kant, al betekent dat nog altijd 12,6 kilometer buffelen tegen 7,6%.
Na de afdaling naar Mazzo en een sectie door de vallei van de Adda snijden de renners de korte klim naar Teglio aan. Ze doorkruisen het dorpje en duiken terug naar de vallei om aan de overkant van de Adda de Passo di Santa Christina op te rijden. Dat is een klim op een extreem smalle weg. In totaal goed voor 13,5 kilometer à 8%, terwijl de laatste 5 kilometer constant met een procent of tien stijgt.
De afdaling is al even smal als de beklimming, tot de renners in San Pietro weer op de hoofdweg komen. Het slotstuk naar Aprica is relatief eenvoudig. De laatste 2 kilometer stijgen tegen bescheiden stijgingspercentages naar de finish.
De 16e etappe van de Ronde van Italië start om 11.00 uur en de race finisht naar verwachting rond 17.10 uur.
De renners hadden de voorbije weken weinig te klagen over het weer, maar in de slotweek zijn de weergoden de renners een stuk minder gunstig gezind. De kans op (flinke) regenbuien is namelijk behoorlijk groot. In startplaats Salò is het een graad of 25, in finishplaats Aprica is het met 16 graden een stuk koeler. Op de verscheidene bergtoppen is het een graad of tien. Er is verder een kleine kans op een onweersbui gedurende de rit, aldus Weeronline.
Dinsdag is Eurosport er vanaf 10.50 uur live bij.
GC after stage 15:
GC leader: Richard Carapaz (INEOS Grenadiers)
Mountains classification leader: Koen Bouwman (Jumbo-Visma)
Points classification leader: Arnaud Démare (Groupama-FDJ)
Best young rider: Joao Almeida (UAE Team Emirates)
Team classification leader: Bora-hansgrohe
2,560.1 kilometers raced so far at an average speed of 40.564 km/hr
1 Richard Carapaz INEOS Grenadiers 63hr 6min 57sec
2 Jai Hindley BORA-hansgrohe @ 7sec
3 Joao Almeida UAE Team Emirates 0:30
4 Mikel Landa Bahrain Victorious 0:59
5 Domenico Pozzovivo Intermarché-Wanty-Gobert 1:01
6 Pello Bilbao Bahrain Victorious 1:52
7 Emanuel Buchmann BORA-hansgrohe 1:58
8 Vincenzo Nibali Astana Qazaqstan 2:58
9 Juan Pedro Lopez Trek-Segafredo 4:04
10 Guillaume Martin Cofidis 8:02
11 Alejandro Valverde Movistar 9:06
12 Jan Hirt Intermarché-Wanty-Gobert 9:16
13 Wilco Kelderman BORA-hansgrohe 10:34
14 Lucas Hamilton BikeExchange-Jayco 11:28
15 Thymen Arensman Team DSM 11:47
16 Giulio Ciccone Trek-Segafredo 15:33
17 Santiago Buitrago Bahrain Victorious 16:20
18 Hugh Carthy EF Education-EasyPost 16:39
19 Lorenzo Fortunato EOLO-Kometa 16:46
20 Bauke Mollema Trek-Segafredo 17:36
21 Simon Yates BikeExchange-Jayco 18:44
22 Sam Oomen Jumbo-Visma 20:43
28 Koen Bouwman Jumbo-Visma 43:37
29 Richie Porte INEOS Grenadiers 48:06
33 Diego Ulissi UAE Team Emirates 57:27
34 Mauri Vansevenant Quick-Step Alpha Vinyl 59:07
35 Gijs Leemreize Jumbo-Visma 1:02:43.
In 1991 finishte de 15 etappe ook in Apricia. Toen gingen ze ook over de Mortirolo en Santa Cristina.
Stage 15, Morbegno - Aprica, 132 km
Major ascents: Mortirolo, Santa Cristina
Franco Chioccioli: 4hr 1min 53sec
Jean-François Bernard @ 32sec
Eric Boyer s.t.
Zenon Jaskula @ 46sec
Claudio Chiappucci s.t.
Marino Lejarreta @ 48sec
Gianni Bugno s.t.
Massimiliano Lelli @ 50sec
Leonardo Sierra @ 58sec
Nelson Rodriguez s.t.
Franco Chioccioli wins in Aprica
Ook in 1994 finishte de koers in Apricia en ging de rit over o.a. de Mortirolo en Santa Cristina
On the Mortirolo a small group of Berzin, Pantani and de las Cuevas formed behind Vona and a few other adventurers. And then Pantani was gone. Berzin tried to stay with him but soon realized the folly of his move.
Pantani flew by all the breakaway riders who had been in front of him and crested the Mortirolo alone. Further back, Induráin dropped the others including Berzin and went off in search of Pantani. At the bottom of the Mortirolo, Induráin, with Nelson Rodriguez on his wheel, caught Pantani, but only because Pantani was told by his director to wait for help. Still further back Bugno had lost several minutes and was going to lose his third place.
Pantani’s ascent of the Mortirolo had been jaw-dropping. The previous speed record for the climb was Chioccioli’s 15.595 kilometers per hour in the 1991 Giro, considered one of the great rides in Giro history. Pantani smashed the record, going 16.954 kilometers per hour. Italy was transfixed; more than six million Italian television viewers watched Pantani ride away from the world’s finest living stage racer.
Induráin and Pantani formed a smooth-working duo with Rodriguez sitting on. As they went through Aprica for the first time, Berzin was two minutes back and Bugno over four. Next came the Santa Cristina ascent before the finish in Aprica.
On the Santa Cristina neither Induráin nor Rodriguez, both at the end of their tethers, could contain the surging Pantani. Off he went and soloed into Aprica almost three minutes ahead of Chiappucci, the first chaser. Induráin came in 3 minutes 30 seconds after Pantani with Berzin another half-minute later. Pantani had elevated himself to second place, revealing himself as the first pure climber in the peloton since Lucien van Impe and the best since Charly Gaul. Maybe the finest ever.
Marco Pantani wins in Aprica
Stage 15, Merano - Aprica, 188 km
Major ascents: Passo dello Stelvio, Passo del Mortirolo, Valico di Santa Cristina
Marco Pantani: 6hr 55min 58sec. 27.12 km/hr
Claudio Chiappucci @ 2min 52sec
Wladimir Belli @ 3min 27sec
Nelson Rodriguez s.t.
Miguel Indurain @ 3min 30sec
Evgeni Berzin @ 4min 6sec
Udo Bölts s.t.
Gianni Bugno @ 5min 50sec
Vladimir Poulnikov s.t.
Pavel Tonkov s.t.
Laudelino Cubino s.t.
Flavio Giupponi @ 6min 59sec
Roberto Conti s.t.
Andrew Hampsten @ 7min 2sec
Armand de las Cuevas s.t.
Pascal Richard @ 7min 51sec
Enrico Zaina @ 8min 7sec
Georg Totschnig @ 10min 3sec
Ivan Gotti s.t.
Andrea Chiurato @ 11min 24sec
De laatste rit die ik kan vinden over de Mortirolo en de Santa Cristina is in 1999. Deze rit is beroemd omdat Pantani voor de start uit de Giro werd gegooid wegens een Hematocriet waarde van 52
The next day’s stage—number twenty one—promised only more of the same for a peloton riding under Pantani’s tyranny. Leaving from Madonna di Campiglio, where stage twenty had ended, it was to be the tappone with the Tonale, Gavia, Mortirolo, Valico di Santa Cristina and a hilltop finish at Aprica. Surely Pantani, who had so far won four stages in the Giro, would again have his way with the other riders.
That morning in Madonna di Campiglio, Marco Pantani was awakened in his hotel room so that a blood test could be administered. His hematocrit of 52 percent resulted in his being ejected from the Giro. The effect of his squalificato was profound. The cycling world was stunned. Pantani partisans were sure that some sort of conspiracy was afoot to deny Italy’s most popular sportsman a second Giro victory. It was said that this was a giallo (yellow, an Italian idiom meaning something with dark conspiratorial undertones) case. It hit cycling fans far harder than the 1998 Festina scandal because of Pantani’s heroic image and the adoration the tifosi had for him. He had triumphed over what should have been a crippling accident and had stuck with and won the Tour de France in its deepest most troubling time. Distraught, the rest of the Mercatone Uno team packed and left the Giro as well.
Nearly all Italians expressed disbelief that Pantani would have taken any performance enhancing drugs. Almost to a man, racers lined up to express their support for the expelled rider and a belief in the cleanliness of his bloodstream. How many of them actually believed what they were saying is difficult to know, but I suspect damn few.
Pantani knew the night before that he was going to be subjected to a blood test in the morning. Like many pros of the era (two-thirds of the 1998 Festina squad owned battery-powered centrifuges so that they could “manage” their hematocrits) he had his own centrifuge and tested himself before going to sleep, satisfied with his 48.6 percent hematocrit. Riders who do not manipulate their blood have no need of a personal centrifuge.
Always trying to do damage to the drug testing programs, riders and managers cynically expressed criticism over the reliability of the hematocrit test. In fact Pantani’s blood was tested twice and after it was shown to have a high hematocrit, three more tests were performed in the presence of Pantani’s team doctor and team director Giuseppe Martinelli. Averaging the five tests gave a result of 53 percent. The rules, allowing for a margin of error, require that the average be reduced a point. Thus, Pantani’s 52 percent.
The doctors who had performed the tests on Pantani’s blood retested the samples when they returned to their hospital in Como. The Carabinieri later seized the samples and delivered them to yet another doctor for testing. The results remained unchanged. Later DNA tests were done to certify that the blood samples were indeed Pantani’s. They were.
Pantani was distraught. When told the news he smashed out a window in his hotel room. He then quietly returned home. After a few days he held a short press conference where he forcefully asserted his complete innocence. He said that on his way home he had a blood test performed and the hematocrit reading was 48 percent, dreadfully high, but legal.
To me the entire affair has a sense of mystery about it. We’ve seen there were standard procedures teams used to lower a rider’s hematocrit. The team knew Pantani was going to be tested in the morning. They even knew the time. Why wasn’t his hematocrit brought down before the test? The team doctor spent much of the evening and early morning before the test at a disco, which Pantani’s agent Manuela Ronchi thought strange given the importance of the coming stage. The test was administered a little after 7:30 in the morning, but the doctor, who so far has refused to discuss that day, didn’t show up until after nine (although in one statement, he said he delivered Pantani to the testers but didn’t stay while Pantani’s blood was extracted because he went to get another rider, Marco Velo). It has been asserted that without medical assistance Pantani couldn’t use the normal methods of achieving a short-term reduction in his hematocrit. Yet, on other teams, even the soigneurs knew how to put a bag of saline into a racer to get a temporary three-point reduction in a rider’s hematocrit. Willy Voet wrote it was part of pro cycling’s standard operating procedure and took about 20 minutes to do the job, which probably explains why Pantani was habitually late to his blood tests that require the rider to show up within ten minutes of being called. The conflicting accounts make it hard to understand exactly what happened that morning. But whether he didn’t think he needed help to cheat the tests, based on his previous evening’s hematocrit, or he just didn’t have a technician available, he was a goner.
Stage 21, Madonna di Campiglio - Aprica, 190 km
Marco Pantani was ejected from the Giro before the start of stage 21 after a blood test revealed he had a hematocrit over 50%
Major ascents: Passo del Tonale, Gavia, Passo del Mortirolo, Aprica, Valico di Santa Cristina
Robert Heras: 5hr 57min 7sec
Gilberto Simoni s.t.
Ivan Gotti s.t.
Paolo Savoldelli @ 4min 5sec
Laurent Jalabert @ 4min 45sec
Serguei Gontchar s.t.
Daniele De Paoli s.t.
Niklas Axelsson s.t.
Richard Virenque @ 6min 19sec
Oscar Mason @ 8min5sec
Bron: BRI, WF, TE
Inderdaad. Vanaf Bianzone is de Teglio 5.6 km lang. Over deze afstand overbrug je 466 hoogtemeters. Het gemiddelde stijgingspercentage van de klim is bijgevolg 8.3 %. Met een uitschieter naar 12,5%.
Zat in 2012 ook in het parcours. Toen wel gecategoriseerd :
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/05/2022 16:56 door Clavan.
Zat in 2012 ook in het parcours. Toen wel gecategoriseerd :
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 23/05/2022 16:56 door Clavan.
Positief voor de winstkansen vooraan, want ze reden rond als een stel ouwe slakken. Ben Swift hield het op z'n gemak kort. Nou is het wel Ben Swift, maar toch.
Yates vooral voerde geen drol uit, dus prima dat die ook een beetje aan het werk wordt gezet. Sowieso hoog tijd voor een Prijs van de Schande ('t wegsteken/profiteren). Bij een kopgroep die langer dan zoveel kilometer weg is bijhouden wie hoeveel kopwerk doet en degene die het minste heeft gedaan moet de dag er na in een trui rondrijden, met daarop groot een luis of zo.
Yates vooral voerde geen drol uit, dus prima dat die ook een beetje aan het werk wordt gezet. Sowieso hoog tijd voor een Prijs van de Schande ('t wegsteken/profiteren). Bij een kopgroep die langer dan zoveel kilometer weg is bijhouden wie hoeveel kopwerk doet en degene die het minste heeft gedaan moet de dag er na in een trui rondrijden, met daarop groot een luis of zo.
Hoe heeft Ciccone zich kunnen laten flikken / wie is dat gelukt en wil wel beelden van hoe vrolijk hij nu kijkt.
. Rijdt hij er op de Mortirolo zo naar toe?
. Rijdt hij er op de Mortirolo zo naar toe?
zie zojuist Poel zijn wheely van gisteren bergop. Daar refereer je aan of neem je gewoon het paardje een beetje in de zeik? 
De zwarte trui Schreef:
-------------------------------------------------------
> zie zojuist Poel zijn wheely van gisteren bergop. Daar refereer je aan of neem je gewoon het paardje een beetje in de zeik?
Take your pick, Frankie Boy
My loss will be your gain.
-------------------------------------------------------
>
zie zojuist Poel zijn wheely van gisteren bergop. Daar refereer je aan of neem je gewoon het paardje een beetje in de zeik?
Take your pick, Frankie Boy
My loss will be your gain.
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.