Berichtgeving over Amy Pieters

Met wat beelden en toelichting.

[nos.nl]

Soms zeggen beelden meer dan duizend woorden.

Primair zintuiglijke wezens die we zijn, kunnen we maar moeilijk overweg met de aanblik van een persoon, die we kennen en waavan nu dan het commandocenter ernstig beschadigd is. We zien namelijk niet alleen de psychische pijn in haar gezicht, maar ook haar en tegelijkertijd onze eigen onmacht. Daarom moet je al veel meer dan een fan zijn om dit beeld continu te kunnen verdragen.

Enkele jaren geleden werd de op dat moment 's werelds beste baanrenster Kristina Vogel (Pipimatz voor de echte fans) op een wielerbaan in voorbereiding op een acceleratie test vanachteren aangereden. Ze werd daarop in een rolstoel weggereden en kwam er met een dwarslaesie ook niet meer uit. Zij heeft haar persoonlijkheid als zodanig wel kunnen behouden en leidt sindsdien weliswaar een heel ander leven dan nog een paar jaar de bedoeling was, maar heeft haar leven dankzij haar wilskracht en tomeloze levenslust prima kunnen oppakken.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 21/06/2022 19:48 door Horsie is back.

Moedige, goede mensen. Moge Amy stapje voor stapje vooruit gaan.

Ik heb het filmpje niet bekeken. Ik ben van mening dat mensen hun privacy moeten koesteren en niet alles hoeven te delen. Maar ja, als ze zelf de openbaarheid zoeken ...

Ik zag de beelden vanochtend. Voelde me wat beschroomd om ze hier te plaatsen, maar denk toch dat het goed is dat je dat gedaan hebt Eqquipo.
Sterkte Amy! En ook veel sterkte voor je omgeving. Zo te zien word je omringd door lieve zorgzame mensen.

Frederik D. Schreef:
-----------------------------------------------------

> Ik heb het filmpje niet bekeken.

Voor mijn gevoel te confronterend, dus ik sla ook over
Fijn deze informatie over Pieters
Vr

Hup Amy en familie!

Hersenbeschadigingen en -ziekten zijn afschuwelijk, niet alleen vanwege de aandoening zelf maar ook om het onbegrip dat de patiënt vaak ervaart in de omgeving. Niet meteen "kwaadaardig" onbegrip (soms wel) maar meer omdat de omgeving een, op het oog, gezond iemand ziet en daarom niet kan inschatten welke ellende en verdriet de patient meemaakt. Wat dat betreft kun je, oneerbiedig gezegd, beter een been missen o.i.d. dan neurologisch iets mankeren.

Onbegrip kan ook "sympathiek" zijn. Wat ik bedoel, ik zou het te moeilijk vinden om bijvoorbeeld Amy Pieters te helpen, Ik heb alle sympathie voor haar. Maar ik ben te dom en te onbeholpen om een goede helper te zijn. Daarom vind ik het ontroerend om te zien hoe haar familie, dokters en andere zorgverleners zich om haar bekommeren. Ook de morele steun van vele prikkers is hartverwarmend. Hoe onbeholpen ook. Maar wij allen zijn soepeters met een vork. Om Merlijntje te parafraseren, hups, Amy.

Dat de wielerbond die revalidatiekosten niet betaald mag gerust schandalig genoemd worden. Nu maar een crowdfunding. Het zou misschien goed zijn om met heel veel profrenners(m+v) een fonds met maandelijkse inleg op te richten voor dit soort gevallen.