77thLa Vuelta ciclista a España(2.UWT) Stage 1 (TTT)»Utrecht›Utrecht(23.3km)

Startlijst
[www.procyclingstats.com]





Top 10 - 2021
1 ROGLIČ Primož Team Jumbo-Visma 83:55:29
2 MAS Enric Movistar Team 4:42
3 HAIG Jack Bahrain - Victorious 7:40
4 YATES Adam INEOS Grenadiers 9:06
5 MÄDER Gino Bahrain - Victorious 11:33
6 BERNAL Egan INEOS Grenadiers13:27
7 DE LA CRUZ David UAE Team Emirates 18:33
8 KUSS Sepp Team Jumbo-Visma 18:55
9 MARTIN Guillaume Cofidis 20:27
10 GROßSCHARTNER Felix BORA - hansgrohe 22:22








Juan Juanssen / Eerste Nederlandse winnaar Vuelta


Joop Zoetemelk 2e Nederlandse winnaar Vuelta

Vertrek eerste ploeg 18.30 / laatste ploeg 19.58
18.30 uur: Burgos-BH
18.34 uur: Intermarché-Wanty Gobert
18.38 uur: Israël-Premier Tech
18.42 uur: Groupama-FDJ
18.46 uur: Arkéa-Samsic
18.50 uur: Cofidis
18.54 uur: Euskaltel-Euskadi
18.58 uur: EF-EasyPost
19.02 uur: BikeExchange
19.06 uur: AG2R-Citroën
19.10 uur: Bahrain Victorious
19.14 uur: Lotto Soudal
19.18 uur: Alpecin-Deceuninck
19.22 uur: Équipo Kern Pharma
19.26 uur: Team DSM
19.30 uur: BORA-hansgrohe
19.34 uur: Team UAE
19.38 uur: Astana Qazaqstan
19.42 uur: Trek-Segafredo
19.46 uur: INEOS Grenadiers
19.50 uur: Quick-Step-Alpha Vinyl
19.54 uur: Movistar
19.58 uur: Jumbo-Visma



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 18/08/2022 21:57 door Cecchini.

Juan Janssen. Ik dacht even aan een grapje van de topicstarter, maar klaarblijkelijk kennen de Spanjaarden hem daadwerkelijk onder die naam.

Tja,daar denken ze ook dat Jeroen Bosch een Spanjaard was....
Gr



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 18/08/2022 22:28 door ton duk.

Dat terwijl hij, volgens mij, een Duitser was, en dus geen Nederlander (of Vlaming) zoals de algemene perceptie is. Geheel terzijde uiteraard.

Excuses, ik klets onzin, hij was van regulier Diets bloed



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 18/08/2022 22:42 door Wind mee.

El Bosco stierf een halve eeuw voor het begin van de Opstand, dus er is nog wel iets voor te zeggen dat hij 'Spaans' was.

Och, Juan Janssen. Dat is een eerbetoon. Het tekent de grootsheid van Janssen in de ogen van de Spanjaarden. Namen mogen wel degelijk vertaald worden. En het gebeurt vaak, juist met de allerbelangrijkste namen. Londen, Parijs, Rome, Venetië, Karel de Grote, Philips de Tweede, al die grote namen worden vertaald.

Alto de Amerongse coming up.

INEOS, Wolfpack of Jumbo? De Britten wel echt met een bezopen pack beesten. ALS de TTT op de laatste dag was met alle ploegen intact én 40 km. dan hadden ze sowieso gewonnen.

Wind mee Schreef:
-------------------------------------------------------
> Dat terwijl hij, volgens mij, een Duitser was, en
> dus geen Nederlander (of Vlaming) zoals de
> algemene perceptie is. Geheel terzijde uiteraard.

Zeg,grapjas .Een geboren en getogen Bosschenaar he
Huis v Bosch en het JBAC zijn een bezoek waard
Gr

Otro Pedro ook

Artikel van Bart Jungmann Vokskrant (al een keer eerder hier geplaatst

'Juan Juanssen' won de Vuelta van 1967 - toen de Ronde van Spanje nog bijzaak was

In het voorjaar van 1967 wint Jan Janssen de Ronde van Spanje. Een topprestatie die vijftig jaar geleden nauwelijks opvalt. De Vuelta geldt als bijzaak. Hoe anders is dat vandaag wanneer de ronde start in Utrecht.



Jan Janssen begint een anekdote als volgt: hij zet zijn bril af, leunt ietsjes voorover en dempt zijn stem, alsof een samenzwering in de maak is. Mikpunt is Kees Pellenaars, de roemruchte baas van de Nederlandse wielerploeg Televizier.

Hij heet in deze anekdote De Pel, een koosnaampje dat bij Janssen een scheldwoord wordt. Plaats van handeling is 'het Baskenlandgebeuren', zoals Jan Janssen de weerspannige provincie in het noordoosten van Spanje noemt. Tijdens de Vuelta van 1967 heeft afscheidingsbeweging ETA een tapijt van kraaienpootjes op het asfalt achtergelaten.

'We waren weg met een man of acht, allemaal renners van het klassement. Iedereen reed lek, zowel voor als achter. Ook de ploegleiders konden niet verder. Allemaal lekke banden. Nadat de kopgroep met reservefietsen weer op gang was, kwam De Pel langszij. Hij was als enige niet lek gereden, die rotzak.

'Hij draait zijn raampje open, stuk sigaar in zijn bek, en zegt tegen mij: als er straks nog wat gebeurt, regel ik het wel voor je. Alsof dat kan, een wiel krijgen van een andere ploeg. Dat mag helemaal niet. Enfin, alles gaat goed. Ik win die ronde, kom thuis en dinsdagmorgen half negen gaat de bel. De Pel voor de deur.

'Ik zeg tegen hem: zo Pel, je bent er vroeg bij. Koffie? We gaan in de keuken zitten en hij zegt: ik kom eens afrekenen. Ik zeg: waar heb jij het over? Hij zegt: als ik er niet voor je was geweest, had je alles kunnen verliezen. Ik zeg: vuile rat, kom je geld uit mijn zak kloppen? Wegwezen.'

Jan Janssen zet zijn bril weer op en is in één klap weer de bebrilde Nootdorper (zijn bijnaam) die precies een halve eeuw geleden als eerste Nederlander een driewekelijkse ronde won. 77 jaar is hij inmiddels. Nog altijd even tanig, nog altijd hartstochtelijk fietser.

We zitten in het kantoor van waaruit 'de jonge Jan' (zijn zoon) het fietsmerk met zijn naam hoog houdt. Cycling moments of a Dutch icon staat op een muur geschreven. Aan een andere wand hangen foto's van die momenten: winst op het WK in 1964, sprintzege in Parijs-Roubaix drie jaar later en natuurlijk de Tour de France van 1968.

Van de drie grote rondes geldt de Vuelta als de minst aansprekende. Onterecht, er zijn genoeg redenen om uit te kijken naar de volgende editie.

Bij nadere inspectie blijkt de Ronde van Spanje in deze eregalerij te ontbreken. 'Daar moeten we wel wat aan doen', mompelt Jan Janssen.

Met die overwinning, behaald op 14 mei 1967, bezegelde hij niet alleen zijn ontwikkeling van sprinter tot ronderenner. Het winnen van een grote ronde bleek bovendien een prestatie die slechts twee landgenoten sindsdien evenaarden: Joop Zoetemelk (Tour de France van 1980) en, Tom Dumoulin (Ronde van Italië).

Was die Vuelta een bevestiging die u nodig had om een jaar later de Tour te kunnen winnen?
'Nee, die bevestiging had ik een jaar eerder al gehad, in de Tour. Ik had de gele trui veroverd in de laatste week. Alles leek in kannen en kruiken. Maar in de zeventiende rit reed ik achterin het peloton, dezelfde fout die Dumoulin maakte in de Giro, die hij won.

'Het was een ritje van niks, van Briançon naar Turijn, colletje van de derde categorie. Op een gegeven komt Henk Nijdam, een vriend, naar me toe. Hij zegt: Lucien Aimar is weg. Ik zeg: je speelt met mijn voeten. Maar het was waar.

'Nou had ik in elk been één Aimar zitten, maar mijn ploeg was te zwak om het nog te kunnen herstellen. Très faible. En zo verloor ik dus die Tour. Bonje met Maurice de Muer, mijn ploegleider. Natuurlijk was het mijn fout, maar met zo'n ploeg ging ik niet verder. Dus kwam er versterking. Dat heeft me wel geholpen in de Ronde van Spanje het jaar daarop.'

Ging u als een favoriet van start?
'Ik had al enige furore gemaakt, jawel. Echte Tourrenners, en dat was ik inmiddels, werden goed betaald in Spanje. Juan Juanssen noemden ze me. De Vuelta werd in die tijd in het voorjaar verreden, april en mei. Maar jongens nog aan toe, wat was het heet. Dat woestijnachtige gebied. Die ellenlange wegen. Geen kip te zien.

'En dan moest je het dus de hele dag doen met vier bidons. Twee bij de start en twee onderweg. Ik had een trucje ontdekt met pruimenpitten. Als je daarop sabbelde, kwam er speeksel vrij. Daar had ik een zakje van meegenomen.

'Het was in de jaren zestig nog een armoedige boel in Spanje, zeker in vergelijking met ons. Hotels stelden niet veel voor, het eten evenmin. Ik hoor De Muer nog tekeer gaan. Overdag verloor je zesduizend calorieën als wielrenner. 's Avonds kwamen er amper tweeduizend bij.'

Wat was de status van de Ronde van Spanje?
'Zoals er nu wordt gesproken over de drie grote ronden, dat had je toen nog niet. Eerlijk gezegd was de Vuelta een koers die er aan bengelde. Je had de Tour, daarna een tijd niets en dan de Giro, maar die was vooral voor de Italianen zelf.

'Een behoorlijk deelnemersveld, dat wel, en een lastig rondje ook. Niet de echte cols, maar wel tot zo'n 1.200 meter en dan bleef het op en neer gaan. Wat je nog niet had, waren die geitenpaden met stijgingspercentages van 28 procent.'

Hoe verliep de wedstrijd?
'We begonnen in Vigo, net boven de grens met Portugal. Eerst een rit in lijn, daarna een tijdrit van 4 kilometer. Die win ik en sta meteen eerste in het klassement. Er stond op het parcours een boom, precies op een hoek. Ik zal niet zeggen dat ik de takken er af reed, maar ze bewogen wel. Zo scherp draaide ik die hoek. Dan weet je dat je goed bent.'

'Je had natuurlijk een hoop van die Spaanse springveren, jongens die de bergen opvlogen. Maar die konden we er op het vlakke af rijden. Dan ging je in de slag met buitenlandse ploegen om waaiers te vormen. Ze waren al kapot voordat we aan de bergen begonnen. Eigenlijk heb ik die hele Vuelta bovenin meegedraaid, maar Jean-Pierre Ducasse zat me dwars.'


Jan Janssen en zijn ploeggenoot Jean Pierre Ducasse, de nummers een en twee van de Ronde van Spanje. Beeld Angel Millan / EFE

'Een ploeggenoot, 22 jaar oud. Best een talent, maar twee jaar later op tragische wijze om het leven gekomen. Koolmonoxidevergiftiging in een hotelkamer. Jean-Pierrre was aan het eind van de eerste week omhoog geschoten dankzij een ontsnapping. Dat was lastig, want ik kon moeilijk mijn maat uit de gele trui rijden.

'Maar op de voorlaatste dag volgde nog een tijdrit. Er was geen tijd meer om het parcours op de fiets te verkennen, dus we gingen met de auto. Ik zie ons nog zo zitten. Wij tweeën achterin. De Muer aan het stuur, een mecanicien naast hem. Na 20 kilometer van draaien en keren begint Jean-Pierre te huilen. Oh merde. Hij zag het niet meer zitten. En ik dacht bij mezelf: dat is mijn kans.

'Eigenlijk ging het net als met Herman van Springel in de Tour de France een jaar later. Na drie weken gaat het niet meer alleen om hard fietsen. Dan moet je ook in je kop sterk zijn, zeker in een tijdrit. Ik kon dat, jawel. Als ik er moest staan, dan stond ik er ook.'

Na een bescheiden feestje zondagavond en de terugreis op maandag bleek het vaderland niet geïnteresseerd in zijn wielerheld. Geen huldiging, geen radio of televisie, niet eens een dagbladjournalist die de moeite nam zijn verhaal op te tekenen. 'Ik kwam thuis en het leven ging gewoon door.'

Alleen dat bezoekje van Pellenaars?
'Nooit mijn vriend geweest, De Pel.'

Burgos-BH start met zeven, want Penalver heeft positief getest op Corona en wordt niet meer vervangen (Langellotti vervangt al Madrazo die gisteren positief testte)

Morgen Bol voor de ‘bollen’ op de Amerongse berg?

Langelotti. Fijn weer eens een naam te zien in een grote ronde waarvan ik nog nooit gehoord had.

Julius van de Amerongse Berg.

betuweracer Schreef:
-------------------------------------------------------
> Langelotti. Fijn weer eens een naam te zien in een
> grote ronde waarvan ik nog nooit gehoord had.

De Ronde van Spanje bestaat al een tijdje hoor.

betuweracer Schreef:
-------------------------------------------------------
> Julius van de Amerongse Berg.


Jammer dat Thijs niet mee doet.

In de ploegentijdrit is het vanaf kilometer 0 alle hens aan dek

De Ronde van Spanje begint vrijdag in Utrecht met een ploegentijdrit over over 23,3 kilometer. Hoe rij je deze discipline? Hoofd performance Mathieu Heijboer van wielerploeg Jumbo-Visma legt uit.

Rob Gollin/Volkskrant

‘Het is bijna kunst.’ Waar menig profrenner gruwt van de discipline wegens het moeten doorstaan van ondraaglijke pijnen, zoekt hoofd performance Mathieu Heijboer van wielerploeg Jumbo-Visma naar woorden om zijn hartstochtelijke beleving van de ploegentijdrit te illustreren. ‘Het is surrealistisch, het is magisch, zo’n rij renners, allemaal in dezelfde kleding, allemaal in dezelfde houding, op hoge snelheid over de weg te zien zeilen.’

Vrijdag is het eindelijk weer eens zover, dit keer in de straten van Utrecht, 23,3 kilometer, met start en finish bij de Jaarbeurs, als de openingsetappe van de Vuelta. In de grote ronden staat het onderdeel maar weinig op het programma. De laatste keer was in 2019, ook in de Ronde van Spanje. Toen schoof de trein van Jumbo-Visma in kustplaats Torrevieja onderuit over een plas water, afkomstig uit een lekkend kinderbadje, honderden meters verderop. De Tour de France agendeerde de ploegentijdrit eerder dat jaar in Brussel. Jumbo-Visma was dit keer de sterkste.

Heijboer: ‘Het is moeilijk te zeggen waarom het weinig gebeurt. Misschien vinden organisaties dat de onderlinge verschillen te groot worden. Voor kleinere teams kan dat onrechtvaardig voelen. Zeker bij etappekoersen van een week is de impact groot.’

Het maakt zijn enthousiasme er niet minder op. ‘Er is geen onderdeel waarbij het hele team – renners, coaches, staf, mecaniciens – zo intensief is betrokken. Alles, álles moet kloppen.’ Heijboer vertelt over het kneden van een geoliede machine.

De voorbereiding
Ook zonder ploegentijdritten op de kalender besteedt Jumbo-Visma aandacht aan het specialisme. Op trainingskampen in de winter vertrekt er geregeld een groepje renners om in elkaars zog automatismen op te pikken. Het credo is om het tempo niet te laten zakken. Wie zich op gang moet trekken, verspeelt nodeloos energie. Er is aandacht voor de plek op de weg. Niet te dicht langs de kant, er moet ruimte zijn om zelf uit te sturen, zodat de anderen de bestaande lijn kunnen vasthouden. Mooi detail: alleen in de laatste positie een slok uit de bidon nemen. Zo voorkom je onverhoedse slingerbewegingen in de rij. Heijboer: ‘Het zijn vaste afspraken. Bij het beloftenteam werken we er al mee. Het voordeel is dat je nieuwkomers snel kunt inpassen.’

Voor het optreden in Utrecht is weinig getraind. De selectie kwam pas op het laatste moment rond, mede als gevolg van onzekerheid over de ernst van blessures. Dinsdag is nog gereden op de militaire vliegbasis Deelen. Voorafgaand aan de etappe zelf kunnen de acht wielrenners twee keer het parcours in Utrecht afleggen.


De wielerploeg van Jumbo-Visma oefent op de militaire vliegbasis Deelen.

De volgorde
Volgens de wetten van de aerodynamica zou het eenvoudig zijn: de langste rijdt voorop, gevolgd door een aflopend rijtje met steeds kleinere renners. In de praktijk is de puzzel veel ingewikkelder, zegt Heijboer. Niemand kan in z’n eentje zo lang de kar trekken. En als de grootste achteraan sluit, fietst hij in de luwte van de dreumes van het team. Tel uit je winst.

Heijboer: ‘Je kijkt naar specifieke kenmerken. Het zijn niet alleen zwaardere renners die hard kunnen fietsen. Je hebt ijzersterke tijdrijders die klein van stuk zijn, zoals Remco Evenepoel of Primoz Roglic. Wie daarachter rijdt en er nogal bovenuit steekt, moet zich echt even opofferen. Dat betekent korter rijden aan kop. Of neem iemand als Mike Teunissen. Die is behoorlijk explosief. Hij is in staat het tempo aan kop wat op te voeren, zonder zichzelf meteen op te branden. Dan is het mooi als er achter hem een echte tijdrijder zit die de net wat hogere snelheid dan voor langere tijd aankan. Tony Martin was daar een kei in. Ik denk dat Rohan Dennis dat ook kan, al wordt het voor hem de eerste keer bij ons.’

De kopbeurt
Heijboer: ‘Ik zal nooit iemand de opdracht geven: jij rijdt 30 seconden op kop. Je hebt te maken met telkens wisselende omstandigheden: de wind, het parcours, de prestaties van de anderen. Hou je het 10 seconden vol? Prima. 40? Des te beter. Er zijn er meestal maar twee of drie die de langere beurten aankunnen. Dat is heel belangrijk. Het geeft rust in de groep en tijd voor herstel.

‘Het gevaar is dat een renner zich belangrijker voelt dan de rest. Dat hij maar blijft geven, terwijl zijn snelheid aan het teruglopen is. Als het goed is, valt zoiets meteen op, zeker bij degene die er pal achter zit. Er wordt heel wat geschreeuwd in zo’n groep. Wegwezen, jij! We leggen altijd uit dat dit niks te maken heeft met gezagsverhoudingen. Iedereen rijdt volledig in functie van het hele team.’

De bochten
Degene die voorop rijdt, zal in de bocht altijd de ideale lijn kiezen. Passeren heeft geen zin. Het leidt tot het maken van meer meters en het verlies van samenhang in de groep achtervolgers. Vanuit de volgauto geeft de coach voortdurend aan wat de acht verderop te wachten staat. Nog 200 meter, scherpe bocht naar links. Zo kan de renner op kop tijdig de afweging maken om zich op het rechte stuk te laten aflossen of de draai toch nog maar even mee te nemen. Die verantwoordelijkheid laat Heijboer doorgaans volledig aan het team.

Het bochtige parcours in Utrecht leidt mogelijk tot een ander scenario. Heijboer: ‘Zeker vanaf 1,8 tot aan 3 kilometer is het draaien en keren, we weten ook nog niet precies hoe het zit met vluchtheuvels en middenbermen. Dat is te lang om één iemand het werk te laten doen. Het kan zijn dat we toch een verplichte wissel afspreken.’

Het materiaal
Er is geen ontkomen aan: ook de mindere tijdrijder die in etappekoersen het niet zo nauw neemt in de race tegen de klok omdat het voor hem weinig op het spel staat, moet nu tot in de puntjes verzorgd aan de start verschijnen. Sepp Kuss kon het zich in de laatste tijdrit van de Tour de France nog veroorloven om zonder overschoenen te vertrekken, in Utrecht is zoiets uitgesloten, verzekert Heijboer. Waar mecaniciens toen elk boutje nog maar eens natrokken op de fietsen van geletruidrager Jonas Vingegaard en groenetruidrager Wout van Aert, verdienen nu alle acht fietsen een dergelijke behandeling. De coach: ‘Je bent zo sterk als je zwakste schakel.’

De strategie
Is het volle bak, vanaf het vertrek van het startpodium? Heijboer: ‘Het staat met koeienletters op de weg geschreven: vanaf kilometer 0 is het alle hens aan dek. Er is geen uitweg meer.’ In Brussel, in 2019, zag hij dat drie renners na 200 meter en een bocht al voluit moesten sprinten om de anderen bij te benen. Hij keek tevreden vanuit de auto toe. ‘Een vlekkeloze uitvoering is ook niet goed. Dit bewees dat de ploeg meteen op de limiet zat. Lossen en alleen over de finish komen, hoort erbij. Het is juist geen goed teken als je tot op het laatst met z’n achten samen blijft .’

De weerzin van veel renners tegen het onderdeel is hem bekend. ‘Het blijft vreselijk afzien. Maar aan de andere kant: als je dat niet kunt opbrengen, heb je de verkeerde sport gekozen.’ Hij wijst liever op de prijs die de winnende ploeg te wachten staat. Niet eens zozeer het geld. Tijdwinst voor Roglic zou mooi zijn. Maar vooral dit telt: de versterking van de teamgeest. ‘Het is de ervaring dat je dit samen hebt klaargespeeld. Die euforie laat zich in het wielrennen met niets vergelijken.’

Mooie verhalen. Is er weleens iemand positief geweest over Kees Pellenaars?

Geloof dat we (Ger en ik)13 Nederlandse starters hebben in Utrecht ,na het jammerlijke uitvallen Riesebeek

Giro (3),TdF (2)...Ik ben deze Vuelta al blij met 1 etappe-overwinning

Giro (18),TdF (24)..nu hoop ik toch top 10/15 met Kelderman ,Oomen en Arensman
Gr



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/08/2022 14:20 door ton duk.

Zijn lokale sigarenhandelaar.

Hoogte 69 meter. Vast niet toevallig.

Van Bike-exchange kunnen we toch ook wel wat verwachten of niet?

Schakel in en he, he, weer dat vertrouwde stemgeluid van prof Piekhaar op een racefiets. Vanmiddag helemaal na verloop van het uur tureluurs geworden van een murmelende Tipper, die Incredible Dan naar het eind van het uur begeleidde. Een nerd met een microfoon die een nerd op een racefiets begeleidt: je moet dat niet willen. Dan toch nog liever Roxane en Danny.

Coming home. Kent U die uitdrukking. Het voetbal zou dat recent ook al zijn overkomen. Maar nu is het toch echt. De fiets keert terug naar de geboortestad van het fietsen. De Ollander, die per hoofd zoveel kilometers per dag op de fiets rijdt, dat geëxtrapoleerd over de hele aardbol een kwart van de CO2 uitstoot daarmee zou worden afgevangen.

Kelderman van de zomer verhuisd naar de eerste verdieping. Nog wel the middle child tussen Hindley en Higuita. Dat kan veranderen.

Een tijdrit zonder tijd aan de meet...

De Gees in het rood! Olé

Weergaloos verdiend
Gr

De eerste maal voor Gesink dat hij de leiderstrui draagt in een UWT-koers? California won hij, maar dat was toen, volgens mij, nog geen WT.

Evenepoel beloofde beterschap en wilde als bewijs daarvan vandaag niet als eerste over de finish komen. Maar wat schetst onze verbazing, hij sprintte weg bij zijn ploeggenoten, en kwam met voorsprong over de lijn. Zoals Rik van Looy al zei, het is een blazer.

Ik blijf Utrecht een lelijke stad vinden. Ik denk niet dat de gemiddelde Europeaan na deze dag van City Marketing een lang weekend Utrecht zal boeken. Tijdritten zonder tijdwaarneming ook weinig aan.

En heeft Gesink eindelijk zijn moment of glory sluiten alle tv stations en kunnen we zijn huldiging niet zien.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/08/2022 21:01 door Cecchini.

Zwitserland?

Past wel een beetje bij hem.
Hij heeft een goede kans om de trui nog te dragen in Spanje, de eerste sprinter(Groves) staat al op
flink wat boni´s achterstand.

Goddomme, als er toch één renner in het peloton is die ik dit gun is het Robert wel. Wat heeft die gast veel meegemaakt in z’n carrière, en toch steeds maar weer doorgezet. Menig ander zou z’n fiets bij minder ellende allang aan de wilgen gehangen hebben.
Ben toevallig op vakantie in de Achterhoek. Heb niet kunnen kijken, maar toen ik rond half 9 een enorm gejuich uit de richting van Varsseveld hoorde komen wist ik dat het goed was.

Ik verwacht Teunissen of Affini in de leiderstrui. Die zullen toch wel iets beter zijn in de daguitslag morgen.

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik blijf Utrecht een lelijke stad vinden.
Met een domme toren ook nog, wel een mooi Castillo.

> Tijdritten zonder tijdwaarneming ook weinig aan.
Wat dacht je van een (geslaagde) WUR poging en niet aan de indruk kunnen ontsnappen dat dit met opzet was?

> En heeft Gesink eindelijk zijn moment of glory sluiten alle tv stations en kunnen we zijn huldiging niet zien.
Wel gezien op de stream.

Klopt, 2010, een paar dagen

Parijs Nice 2008 al

Precies dit REV. Zeg dan niks.

Tsja, dit was dus ook de laatste keer dat ik een boude stelling drop

Teamorder voor de komende dagen: Achter Robert finishen.

Gelukkig dan maar voor Remco dat hij een Belg is en geen Duitser, scheelt een hoop tandenpoetsen

Was niet zó boud. TdS was toen geen UWT-koers (vlg..PCS)

Tennissen zal toch wel uitgespeeld worden in de massasprints? Zoveel goede sprinters zijn er niet, dus hij is zeker niet kansloos als ie goed gebracht wordt.

Ik verwacht hem morgen in het rood

Enkele dagen terug al de hoop uitgesproken dat Jumbo dit zou doen... fantastisch, zo verdiend! En publicitair natuurlijk ook een goede zet!

Mooie etappe gezien, en wat een berg publiek!

Je had ook ter plekke kunnen gaan kijken Cech (en eerst de fraaie binnenstad bewonderen, maar daar kun je geen wielrenners doorjagen).
Gesink stond prachtig te glunderen, al duurde het inderdaad te lang voor het zover was. Het geluid van de speaker kwam daarbij niet verder dan een meter of tien (misschien maar goed ook, die bij de start was wel erg enthousiast). Verder geen klachten.

Deze Achterhoeker stond aan de meet en moest warempel een traantje wegwrijven.
Vakantietip voor Spaak: de DRU in Ulft.

Had het niet zo serieus gevolgd, maar zag intussen, dat Chris Froome al op 2:22 staat. Hij kon zijn Posse dus niet bijhouden.

Eens met Koppi.

Cecchini zit er weer eens veel te zuur in.

Utrecht doet zoiets voor de 3e keer en kijkt met enorme tevredenheid terug op de eerste twee keer. Dat zal ook met de 3e keer gebeuren. En vóór 2030 kandideert Utrecht zich ongetwijfeld voor een 4e rondepassage. Zelden werden overheidscentjes beter besteed. Het twee tot drievoudige komt terug in de regio. En het valt mij iedere keer weer op hoezeer zo'n Rondestart echt leidt tot een publiek wat een dwarsdoorsnede is van de bevolking. Zo makkelijk bereikbaar voor de hele stad.

De Tour passeerde (geneutraliseerd) Dom, Oude Gracht en historisch centrum. Vuelta had duidelijk ingezet op het best mogelijke parcours langs zoveel mogelijk plaatsen waar dit voor publiek goed zichtbaar zou zijn. Dat slaagde: het publiek zorgde voor de Utrechtse visitekaart.

De mooiste stukjes Utrecht komen inderdaad niet in beeld. Wel kastelen uit de omgeving gezien. Castillo De Haar zal tevreden zijn. Maar het is te simplistisch om te denken dat die historische plaatjes doorslaggevend zouden zijn voor een positief bezoekerseffect. Het zit wat slimmer in elkaar. Om je een beeld te vormen kun je het beste buitenlandse verslaggeving volgen. Die waren heel tevreden. Utrecht manifesteerde zich opnieuw als fietsstad die het historische aan het moderne koppelt. En waar je een groot evenement voor een breed publiek perfect kunt organiseren.

Net nog even gezien op Eurosport. Volgens mij deed hij in één aflossing de laatste 1500 meter. Evenepoel was gewoon heel erg goed en kon zich niet inhouden. Het had hooguit één seconde gescheeld als hij had ingehouden om die andere mannen in zijn wiel te houden.

En nu op naar de Overvecht Olympics 2040.

Teunissen hoeft niet eens boniseconden te sprokkelen. Hij moet 8 plaatsen voor Gesink eindigen, 7 voor Roglic etc. Dus ja, rood voor de vertrekker Teunissen is zeer reeel.
Overigens waren de interviews op Eurosport met Gesink, Arensman en Teunissen een verademing. Deze coureurs drukken zich uitstekend uit in het Engels.

Oomen affini, Roglic en Oomen schrijf ik op.voorhand niet af voor rood na vandaag

Teunissen had al eens geel (en vertrekt dus), Roglic heeft en krijgt er nog genoeg en ook Affini z'n truitje komt vast nog wel eens.
Doe dan maar een Oomen. Ook voor hem een mooi eerbetoon, in het rood door zijn door Brabant. (Al hou ik eigenlijk liever Gesink nog een tijdje in het rood, maar dat wordt met een mee sprintende Teunissen sowieso lastig.)

Dat ze Overvecht en Kanaleneiland gewoon aandoen vind ik juist prima. Ik denk dat Madrid en Sevilla wel ergere achterstandswijken kennen.

Dat geel van Teunissen was geen cadeautje zoals bij Gesink gisteren, Teunissen heeft gewoon de eerste massasprint gewonnen.

Robert Gesink is ook internationaal een prima uithangbord, ja. Met een mooi Vuelta-verleden ook, natuurlijk.

Toch niemand die zegt dat dat een cadeau is geweest.

En boerenzoon Gesink zal de boerenprotesten vandaag in toom weten te houden.

Nee, maar de post suggereerde wie van TJV de trui vandaag zou moeten krijgen (als ze hem onderling zouden kunnen verdelen) en sloot daarbij Teunissen uit alsof hij al een cadeautje gehad had, maar dat ontkrachtte ik dus

Leuk dat Gesink rood in de schoot geworpen kreeg, maar de ophef daarover is toch volstrekte onzin? En die overdreven blijdschap al helemaal. Gesink's topklasseringen in het AK van een aantal grote ronden, daar mag ie met het recht trots op zijn.
Dat rood van gisteren is niet meer dan geinig.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 20/08/2022 16:32 door Luijt.

Luijt is niet bepaald van de wielerromantiek

Leuk is dat. Doen alsof er veel ophef is. En je daar tegen keren. Helemaal niemand heeft dit gezien als eer dan geinig.

Gelukkig maar AP! Dank voor de terechtwijzing ook!
Hier in Italië kreeg ik de indruk dat bijvoorbeeld Gesink zelf het als een soort godsgeschenk ziet! Zo blij dat ik er weer naast zit en dat jij me daar op wijst.

Voor degenen onder u die ook echt zelf fietsen kan ik de Monte Beiguia van harte aanbevelen! Prachtig!

Vrij bizar, die indruk. Als er nu iemand onderkoeld en nederig reageerde dan was het Gesink zelf wel.

Hij stond beschaafd en professioneel de pers te woord voor al die nietszeggende interviewtjes. Maar vooral ook heel nederig en dankbaar. Voortdurend roepend dat anderen veel beter waren.

/



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 21/08/2022 01:27 door Wind mee.

Het kan je toch nog nauwelijks nog verbazen dat mijn indruk altijd een andere is dan de jouwe? Die van jou is altijd beter natuurlijk.

Probeer eens uit te gaan van feiten en waarnemingen. En trek daarna conclusies. Wat jij doet is vaak (zoals hier) het omgekeerde. Je begint met een mening en die projecteer je op een flard info die voorbijzoeft.

Dat is het! Het lek is boven

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> Het kan je toch nog nauwelijks nog verbazen dat
> mijn indruk altijd een andere is dan de jouwe? Die
> van jou is bijna altijd beter natuurlijk.

Nou doe je jezelf toch iets tekort..