Mooiste Tour ooit?

Naar aanleiding van de post van één of andere rare kwibus, die de keuze voor Vingegaard maakte in onderstaand topic kwam ik op deze vraag voor een apart topic:

Wat is de mooiste Tour ooit, die jullie gezien hebben/je kunnen herinneren?

Bij mij is dat de Tour van 2022 en wel om de de volgende redenen:
- het onverwachte aspect. Maar heel weinigen - ik althans niet - zouden van te voren, en vaak ook nog tijdens de Tour, hebben gedacht c.q. verwacht, dat Pogacar deze Tour zou verliezen;
- de manier waarop Jumbo Pogacar uiteindelijk de vernieling inreed;
- het feit, dat bijna alle etappes vanaf het begin het aankijken meer dan waard waren;
- het feit, dat bijna alle belangrijke etappes door de favorieten werden beslist.

De Tour van 1989 komt bij mij (nu) op de tweede plaats. Die was speciaal voor mij, omdat Fignon - waar ik toen een pest hekel aan had. Veel later niet meer overigens - in de laatste etappe (tijdrit van ik meen 20 km of zo) van mijn favoriet Lemond verloor en daardoor met het nog steeds kleinste verschil ooit de Tour verloor (acht seconden). Mede ook door de slimme keuze van Lemond voor een toenmalige noviteit, het ossenkop stuur op zijn tijdritfiets (Horsie kom er maar in voor wat duiding ).

Wat bijdroeg aan de epiek van het verhaal was natuurlijk ook, dat Lemond door een jachtongeluk zwaar gewond was geraakt en daardoor bij PDM weinig tot niets had kunnen presteren. Ook bij het nietige ADR leek daar van te voren nog weinig op getuige zijn anonieme klassering in de Giro vlak voor de Tour.

Extra speciaal was destijds voor mij, dat ik die laatste etappe op TV in de kantine van een Franse camping zag. Twee vrienden en ik gingen op het laatst helemaal uit ons dak voor het oog van de verbijsterde en inmiddels muisstille Fransen. Dat was echt een onvergetelijke ervaring.

Minus de nasleep (uiteraard): 2006

Hmm. Zonder de nasleep. Dat is toch een beetje alsof je vrijdagavond iets verkeerd eet, de rest van het weekend op het toilet doorbrengt en maandag tegen je collega's zegt dat je vrijdag zo lekker gegeten hebt.

Ik vond het vreselijk om te zien hoe ze (* Landis) zomaar 35 min gaven aan Pereiro in die hondeweer-etappe. En dan die stunt van Landis ''op whiskey''. De meesten hadden hiervan tijdens die Tour al een nare smaak in de mond. Armstrong was weggevallen en de rest bleek een peloton dwergen dat zocht naar een patron. Mensjow, Sastre, Evans, ze waren er nog niet aan toe. Rasmussen wierp zijn schaduw vooruit. Klöden was dat jaar de beste.

Dan nog liever Walkowiak.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 09/10/2022 18:51 door Andere Peter.

- 1996, jong en onbezonnen als kijker
- 2014, het pronkstuk van Nibali
- 2022

Over die Tour van 1989. Ik was in Frankrijk. Op fietsvakantie. En las pas op maandag in een Frans cafeetje in een Franse krant dat Lemond de Tour had gewonnen. Ik was toch wel verbaasd.

Maar de afgelopen Tour mocht er ook wel zijn. Al vond ik de Tour waarin Roglic werd geklopt ook zeer memorabel.

Ik kan niet goed kiezen.

En nu ik erover nadenk, vind ik de Tour waarin Rasmussen vertrok, ook zeer memorabel. Ik kwam van boven naar beneden en mijn vrouw zei: Weet je wat? Later of eerder kwam mijn vrouw naar beneden. Op koninginnendag. Weet je wat, zei ik. Ja, die aanslag in Apeldoorn.

U doelt op die futuroloog, die nooit verder kwam dan te duiden dat het wiel draait?
De uitnodiging aan mijn adres komt toch wel wat over als de een zegt Let's play Adam and Eve, terwijl de ander roept, je weet toch wel wat er de laatste keer van is gekomen.

Ik draaf al heel erg lang mee, maar ik herinner me vooral momenten.

1989,
1993 de TGV, die LA avant la lettre voorbijschoot,
1996 de hautaine Adelaar van Hernig in 1996 op de Hautacam,
1997 tovenaarsleerling Ulle, die (zeker op Arcalis) zijn grote leermeester onttoverde
1998 de Festina horloges
1999 de reeks van Farazeëer LA begint
der Ulle, die door LA in de proloog tijdrit onder de bus werd gegooid
der Ulle, als Gentleman Jim, wachtend op de gevallen LA (jaren avant la lettre), en daarvoor stank voor dank kreeg
de revanche van der Ulle later in een tijdrit
2005 het peloton dat als een TGV voortgedreven door de mistral door het landschap denderde
2006 al vernoemd door Wind mee
2009 the Fall of LA
2012 tovenaarsleerling Froome, die de baantovenaar spaarde
2013 Froome en the Rise of Oom Antoine als @@@
2020 de ontnuchterende kijk van het drietal na de slottijdrit op de geboorte van de mijnwerker
2022 TDF

Ongetwijfeld heb ik nog vele memorabele momenten gemist, o.a. de tragische dood van Fabio in 1995, alhoewel je ook kunt tegenwerpen, dat nu juist datgene gemist kon worden. Pantasaurus was meer op jacht in de Giro.

Horsie is back Schreef:
-------------------------------------------------------
> De uitnodiging aan mijn adres komt toch wel wat
> over als de een zegt Let's play Adam and Eve,
> terwijl de ander roept, je weet toch wel wat er de
> laatste keer van is gekomen.

Dat zie je toch verkeerd. Mijn uitnodiging was serieus bedoeld, namelijk dat ik denk te weten, dat jij met jouw kennis van deze materie vast wel weet, hoeveel voordeel dat ossenkopstuur Lemond destijds (bijna) precies heeft opgeleverd.


> Ongetwijfeld heb ik nog vele memorabele momenten
> gemist, o.a. de tragische dood van Fabio in 1995,
> alhoewel je ook kunt tegenwerpen, dat nu juist
> datgene gemist kon worden. Pantasaurus was meer op
> jacht in de Giro.

De vraag was: mooiste Tour ooit. Soms of zelfs vaak is dat zeker gelijk aan memorabel, maar soms ook niet, die Tour van Fabio Casertelli bijvoorbeeld, zoals je dus daarom al overbodig aangeeft..



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 09/10/2022 19:25 door El Chaba.

Moeilijk kiezen: 1986 - 1987 - 1989 - 1998 - 2003 - 2006 - 2022

Dat zie je niet goed, El Chaba. Het gaat er niet om of ik denk dat je dat serieus bedoelt. Het gaat er ook om of ik overal maar op wil reageren en vervolgens nooit meer iets terug hoor. Dus daarom maar weer eens de prank van stal gehaald en jij weet langzamerhand wel uit welke diepe bron ik put.

Ben de kwaaiste niet. In de eerste plaats, El Chaba, Greg Lemond had niets met een os, dus geen ossenkopstuur. Die werd volgens mij voor het eerst vanaf 1980 vooral in het Oostblok gebruikt. Maic Malchow reed als junior in 1980 al een sterk wereldrecord op de 1 km met staande start.

Dus Greg Lemond gebruikte de (reeds geruime tijd bestaande) noviteit uit de triathlonwereld, dus werd het heel toepasselijk ook heel lang een triathlonstuur genoemd. Je komt nog steeds Otto Normalburgers tegen, die zo'n attribuut op hun fiets hebben. Tegenwoordig spreekt men van aero bars of clip-on aero bars, en vaker heeft men het over een cock-pit voor het geheel, want vooral baanwielrennen is ook bijna F1, nietwaar? Deze onderdelen kunnen uiteraard het frontaal oppervlak van de renner behoorlijk versmallen, waardoor er tijdwinst geboekt kan worden door de geringere luchtweerstand. Evident blijft, echter, dat Greg Lemond zonder dat stuur, vooropgesteld alle andere variabelen waren hetzelfde gebleven, de TDF 1989 never nooit nie gewonnen zou hebben. Hoeveel het scheelt? Heb onvoldoende wiskundige bagage, maar daarentegen wel andere bagage. Reken maar snel op (veel) meer dan een halve minuut.

En dan mooiste Tour? Met jouw 2022 ben je snel klaar. 2020 was ongetwijfeld ook een mooie Tour, maar de aanblik van dat drietal en later die malle helm van Rogla vergalde alles. Dus ja. Was 2009 een mooie Tour vanwege de opstand van Alberto Contador en uiteindelijk de val van LA? Chargeer uiteraard, maar het boeit me niet zo.

Het overlijden van Fabio is zeer memorabel. Vreselijk, nog steeds als ik eraan terugdenk. Ik was ergens aan het klussen.

Heel iets anders waren de aanslagen op de Twin Towers. Hadden niets met de Tour te maken. Dus heel iets anders. Ik hoorde op de radio dat er een vliegtuig één van de Twin Towers was binnengevlogen. Zette toen de tv aan. Zag weldra een ander vliegtuig de andere toren binnenvliegen. Even stond mijn verstand stil. Maar zo'n tiental secondes later dacht ik: dit is geen ongeluk maar moedwil. Ik had toen een vriendinnetje dat in Manhattan werkte. Kon geen contact maken. Pas uren later was er contact. Ze moest uit Manhattan vertrekken. Met al haar collega's. Ze stond uren in de file. Op het toenmalig islamprikbord van de Startpagina werd er gejuicht. Ook memorabel.

Maar ik dwaal af.

Leuke vraag, dan ga ik toch wel voor de Tour de France denk ik

1980 natuurlijk!

De Tour van 1990.

Als 12 jarige niet heel bewust mee gekeken met mijn vader en oudere broer. Maar Erik Breukink op de Alp, jour sans op Luz en snotkop rond het Vassivière meer heeft toch indruk gemaakt, inclusief El Diablo natuurlijk die pas diep in de Tour moest buigen voor Lemond. Breukink die zonder het tijdsverlies op Luz Ardiden de Tour had gewonnen ipv zijn 3e plek. Dezelfde berg waarop de koning van de volgende 5 Tours definitief uit de schaduw van Delgado stapte. Met het boekje van Smeets heb ik daarna deze Tour nog vele malen herbeleefd (en mooier gemaakt waarschijnlijk).

De Tour de Langkawi kan zomaar de allermooiste ronde ooit worden als Padun wint en Dyball, Traeen, Rubio en Jorgensen niet in de top 25 AK belanden.

Groet

Alle tours eind jaren 70 begin jaren 80 vanwege Zoetemelk, die klote Hinault en dito Levitan, Jean Nelissen, ploeg Post, met Raas, geen beeld als het regende, Pelleboer, etc.

De tour van 1998. Die verontwaardigde en leugenachtige blik van Blijlevens die afstapt in Zwitserland doet mij nog steeds schateren.

OMG!! Ja, die was ik nota bene helemaal vergeten..
Uit jeugdsentiment staat die Tour zeker minstens op drie.

Ik weet ook nog, dat ik enorm schrok in één van die laatste bergetappes, toen Johan van der Veldeop kop sleurde en onverwachts ten val kwam en Joop meesleurde.

De Priem-ploeg.

Incl Radio Tour met T Koomen
Twas meer Tour luisteren dan kijken..
HUP de Amazing Stroopwafels
Gr

El Chaba Schreef:
-------------------------------------------------------
>
> Ik weet ook nog, dat ik enorm schrok in één van
> die laatste bergetappes, toen Johan van der
> Veldeop kop sleurde en onverwachts ten val kwam en
> Joop meesleurde.
Nu zegt mijn netvlies dat Johan dan weer niet viel ...
Gr

Is ook het enige juiste antwoord.

Een piraat in kleermakerzit op de weg, razzia's in rennershotels, beestachtige solo's, het directe ontsporen van de nieuwe heerser, Christophe Rinero, krokodillentranen, nog meer leugens, Rodolfo Massi.

Die Tour van dit jaar was op een kwartiertje om-en-om demarreren in een vallei geen reet aan.

1972 vond ik heel mooi. Als jochie met mijn grootouders op vakantie in de Alpen. Spijkers op de weg strooien. Opa die renners na schreeuwt: "Rijeuh voor je geld, geteisem!"

Mooie herinneringen.

1989 en 1996 om de voor de hand liggende redenen.

Alles van voor het tijdperk Indurain. Tegenwoordig is het grote ronden wielrennen toch minder mooi door de controle van de grote ploegen.

Eerste bewuste herinnering aan de Tour is de ondergang van Indurain ten nadele van Riis.

Mooie herinneren aan 1998 en 2003.
De inzinking van Roglic was prachtig en de Tour van dit jaar was dat uiteraard ook.

Slimmerd Schreef:
-------------------------------------------------------
> - 1996, jong en onbezonnen als kijker
Dit. De eerste Tour die ik integraal volgde.

En 1998 met de raid van Pantani op weg naar les Deux Alpes (ondertussen als 13-jarig jochie tussen hoop en vrees levend of de Tour überhaupt Parijs zou halen en daarom ook met de vraag of ik mijn helden in het echt zou kunnen zien in de afsluitende tijdrit waar ik langs de kant zou staan).

De post Armstrong Tours zijn mijn favoriet. Het was zo fijn om eens andere aan het toneel te zien dan Armstrong die Beloki en Ullrich er weer op bestelling afreed. Daarbij was er ook een breed scala aan favorieten met ook uiteenlopende winnaars (Sastre, Evans bv.). Wellicht niet de spannendste Tours omdat de nieuwe favorieten zich geen raad wisten met de nieuwe status, maar het was een verademing.

Qua spanning was het dit jaar en 2 jaar geleden ultiem. Ik genoot niet zo zeer van de tijdrit op La Planche des Belles Filles maar heel die Tour ontliepen Rogla en Pogi elkaar amper. Dit jaar was de Galibier etappe uniek, zelden zoiets gezien in het "moderne" wielrennen. Plus de geboorte van een nieuwe Groot Ronde winnaar Vini. De Tour van 2022 heeft denk ik ook het perspectief veranderd; je kan als niet favoriet toch winnen door de wedstrijd anders in te steken. We gaan hopelijk mooie wedstrijden tegemoet met Rev, Pogi, Vini, Ayuso, Rodriguez, Arensman en vele anderen.

Mooiste tourmoment voor mij persoonlijk was op de Joux Plane met m'n vader (vroeger ook bekend onder de naam Faustino) live Winnen en Van der Velde voor m'n neus voorbij zien komen met op een minuut of twee een grimmig kijkende Hinault in de achtervolging. Heb er wel eens verhaaltje over geschreven hier op het forum vlgs mij.

De Tour van 2022 was inderdaad prachtig. Mooi parcours, vrijwel dagelijks strijd en een mooie bijkomstigheid dat Jumbo dan eindelijk de hoofdprijs pakt als kroon op het werk van de afgelopen jaren. Toch is het vooral Pogacar die deze Tour onvergetelijk heeft gemaakt met zijn niet aflatende vechtlust.

Het is zoals met muziek. De Jaren des Onderscheids blijven je je hele leven lang bij. Voor mij ca 1976-1990

2022 - vanwege de Jumbo-aanval
2008 - Sastre in een Tour zonder topfavoriet met lang veel kanshebbers
1999 - Armstrong geeft het wielrennen weer een held. Dat was even nodig na 1998
1989 - Lemond/Fignon. Met Chaba vond ik het toen leuk dat Lemond won, maar daar denken we nu anders over. Ik zat in Blanes, óók met Fransen in de buurt
1987 - Roche/Delgado episch
1984 - dominante Fignon kan het ook als Hinault erbij is. Beste podium ooit? Met Fignon/Hinault/Lemond
1978/1979/1980 - vanwege de vele Nederlandse ritsuccessen. Daarbij moet worden aangetekend dat de NL ritsuccessen in 1980 opdroogden na Pau, toen Hinault afstapte. Pas toen ging het vizier van ploeg-Post vol op de gele trui
1976 - Van Impe, met voor het eerst het gevoel dat Zoetemelk zou kunnen winnen (ik was 7)

Vanuit de overlevering:

1975 - Merckx onttroond, maar dat nare verhaal van die stomp. Thévenet ook niet de fijnste opvolger wegens Frans
1971 - Ocaña tart en klopt Merckx maar valt
1969 - de eerste van Merckx
1968 - de verhalen van Janssen
1958 - Walkowiak als vergissing van de Groten
1949 - Coppi/Bartali
1947 - Robic pakt het geel in de vlakke slotetappe Caen - Parijs. De eerste Tour sinds 1939. De Tourgeschiedenis had hier kunnen stoppen
1924 - Ottavio Bottecchia, beste naam ooit, 3 jaar later mysterieus overleden
1914 - die Tour start op de dag van de moord op Franz Ferdinand. Het ligt eigenlijk al vast dat heel Europa in oorlog zal raken. Zes dagen na de finish in Parijs verklaarde Duitsland de oorlog aan Frankrijk. De slotetappe was Duinkerken - Parijs, door gebied waar het bloed de loopgraven zou overspoelen. Hoe zal dat geweest zijn? En veel van die mannen in het peloton stierven later in een ander peloton. In 1919 herstart de Tour en het peloton is in zulke slechte conditie dat slechts 11 man Parijs haalt.



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/10/2022 04:16 door Andere Peter.

En niet te vergeten "de vergeten Tour van 1987". Roche wordt gelost door Delgado. Roche echter ontbindt zijn Ierse duivels, komt bijna terug en komt bijna zelfs in het zog van Delgado. Roche moet meteen na zijn finish aan de beademing.

1987



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/10/2022 17:13 door Frederik D..

Johan maakte een onverwachte swieber en Joop kwam daardoor ten val.

Mooi overzicht geeft hier historisch angehaucht zijnde prikker AP, althans dat staat in mijn schriftje.

Denk toch, dat de mooiste tour geweest moet zijn, toen ze voor het eerst bergop niet meer hoefden af te stappen. Hoe lang is de derailleur in zwang?
Passende song is natuurlijk: Running up that Hill voor het laatst gedraaid voor Chris Froome. Running with the (Red) Devil was natuurlijk (kies maar) en Running on Empty werd voor het laatst deze tour nog gedraaid voor niemand minder dan Tadej Pogacar.

1989 - Lemond/Fignon. Met Chaba vond ik het toen leuk dat Lemond won, maar daar denken we nu anders over. Ik zat in Blanes, óók met Fransen in de buurt.

Kleine correctie van mijn kant wat dit betreft. Ook met de kennis van later over Fignon, zou ik nog steeds gehoopt hebben, dat Lemond zou hebben gewonnen, hoor.
Lemond was toen sowieso altijd al mijn favoriet en in die tijd had ik een hartgrondige hekel aan Fignon. Alleen al vanwege zijn 'Fransman zijn' en zijn slechte humeur in interviews op TV en in de krant. Hij had in de media ook niet voor niets (ook) de bijnaam Monsieur Citron.

Later is mijn mening over Fignon veel positiever geworden door onder meer zijn commentatorschap bij de Tour, zijn intelligente persoonlijkheid en zeker ook hoe knap en eerlijk hij omging met zijn ziekte (kanker). En omdat ik zelf ook een stukje ouder was natuurlijk en daardoor veel meer kennis en begrip kreeg van/over 'de mens 'Fignon.

Fignon was ook een veel aantrekkelijker renner dan LeMond, die vooral meereed en aanklampte. Fignon was een zeer aanvallende renner. Na zijn loopbaan vond ik LeMond ook een zuurpruim. Hij omschreef zich min of meer als de enige wielrenner die schoon reed.

In de Ronde van Frankrijk werden derailleurs voor het eerst toegestaan in 1937. Het Italiaanse bedrijf Campagnolo experimenteerde vanaf 1949 met een achterderailleur op basis van een vervormbaar parallellogram. Na veel prototypes, die alleen door coureurs gebruikt werden, komt in 1953 de productie van die derailleur, de "Gran Sport" , op gang en heeft onmiddellijk veel succes. Begin jaren zeventig komen Japanse firma's als Shimano en SunTour naar Europa.

Aldus wiki over het onderwerp derailleur.

De Tours ná Armstrong en vóór Wiggins/Froome waren het mooist die ik bewust heb meegemaakt.

Als Rasmussen niet uit die Tour was gegooid was dat de mooiste geweest, maar door die vieze bijsmaak ga ik denk ik voor de Tour waar Contador afrekende met de Schleckjes en vooral ploeggenoot Armstrong.

Frederik D. Schreef:
-------------------------------------------------------
> In de Ronde van Frankrijk werden derailleurs voor
> het eerst toegestaan in 1937. Het Italiaanse
> bedrijf Campagnolo experimenteerde vanaf 1949 met
> een achterderailleur op basis van een vervormbaar
> parallellogram. Na veel prototypes, die alleen
> door coureurs gebruikt werden, komt in 1953 de
> productie van die derailleur, de "Gran Sport" , op
> gang en heeft onmiddellijk veel succes. Begin
> jaren zeventig komen Japanse firma's als Shimano
> en SunTour naar Europa.
>
> Aldus wiki over het onderwerp derailleur.

Aardige geste om het te verduidelijken.

Voor mij ging het hier nu niet eens om factchecking (wist het wel), maar om te verbeelden hoe dat nu geweest moet zijn. Veel gemakkelijker de steile hellingen opklauteren en vooral de echt steile. Dan moet je toch wel mededogen kunnen hebben met Filippo Ganna als baanrenner, die het met één verzet een UUR lang moest doen. Edoch, op de baan fietsen is fundamenteel anders dan op de weg. Niks te freewheelen, wat (Sir) Chris Hoy in 2010 in Pruszków aan den lijve moest ondervinden toen hij een nobody met de naam Felix English, maar gewoon uit Ierland afkomstig, dacht te kunnen piepelen. Hij werd op de lijn geklopt.

De oervader van de aerodynamica, Chester Kyle vond lang geleden de Browning automatic transmission Bicycle uit, waarmee op de baan met een stilstaande start op de eerste halve ronde vrij veel winst geboekt zou kunnen worden. Gelukkig heeft deze noviteit nooit ingang gevonden.

Met Chester Kyle zijn we nu dus ook weer aangeland bij Greg Lemond.

Precies. De sympathie van velen lag in 1989 bij Lemond. Comeback na dat jachtongeluk. ADR-ploeg van José, vermoedelijk de kleinste profploeg die ooit de Tour win. Inventief met dat stuur. Vertegenwoordigde de Nieuwe Wereld. Fignon was Frans op een moment dat de Franse Ronde al 10x in jaar was gewonnen door Fransen. Lemond was al klein gehouden door Fransen (1985 en toch 1986). Fignon was onbenaderbaar. Fignon was de gedoodverfder winnaar wiens arrogantie werd afgestraft.

Later keerde het beeld. Misschien was medelijden met Fignons harde nederlaag meteen wel het keerpunt. Het zal je gebeuren zeg, in je eigen stad. En hij had toch eigenlijk ook een fraaie comeback gemaakt na blessureleed? Was hij niet altijd een prachtige aanvaller geweest? In zijn laatste jaren als renner werd Fignon favoriet. Het onbenaderbare werd intellectueel/studentikoos. Al ver voor zijn ziekte had hij de sympathie herwonnen.

Lemond werd daarentegen inderdaad steeds zuurder. Piepend over zijn opvolgers als een kind dat een speelgoedje moest afstaan.

Okee, ik vind nog steeds het spektakel Lemond-klopt-Fignon prachtig. Maar mochten ze in 2089 in de hemel een tijdritje rijden, dan juich ik voor Fignon.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/10/2022 04:18 door Andere Peter.

Toch gek die antipathie jegens Fignon. Heb ik nooit gehad. Wel een beetje jegens Lemond. Amerikanen, ik vind ze vaak gemaakt.

Als je poogt afstand te nemen van je eigen eerste reactie, dan komt Fignon/Lemond 1989 toch wel het vaakste terug in de persoonlijke herinneringen van 'onze' generatie. Het is toch het Moord-op-Kennedy-moment. Of het 911-moment. Iedereen weet nog precies waar hij was en wie erbij was. Is daar eigenlijk wel eens nooit Andere Tijden-achtige documentaire over gemaakt?

De andere wielermomenten waar ik dat extreem mee heb zijn Knetemann/Moser in 1978, Kuiper PR/1983 en Zoetemelk/WK1985. Maar ik besef dat dit geen mondiaal collectieve herinneringen zijn.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/10/2022 12:11 door Andere Peter.

Het was heel tijdelijk. Fignon nam het geweldig over van Hinault in 1983/1984. Maar in 1989 lag de sympathie van NL volgers wel degelijk het meest bij Lemond. Ik vind juist de golfbeweging interessant en passend bij een renner met een sterk eigen karakter.

Knetemann-Moser. Ik zat net na het WK in de trein met fiets en al vanuit Praag en een vriend van me zei ergens in de buurt van midden Duitsland tegen een reizende Italiaan: wij hebben het WK wielrennen en jullie het WK paus. Die nieuwe paus evenwel overleed zeer spoedig. Er rustte dus geen zegen op die zege. Op de heenreis naar Praag zagen we in Fulda allerlei vreemde vlaggen. Pas de volgende dag begrepen we dat er een paus dood was. Was Knetemann ook niet katholiek?

Doe mij '84 maar als mooiste Tour. In '83 kreeg Fignon het geel nog enigszins in de schoot geworpen. Geen Hinault aan de start en Pascal Simon viel uit met het geel om de schouders (waarvan één gebroken). In '84 kleineerde een oppermachtige Fignon op een spectaculaire manier de arrogante (hij wel) blaaskaak Hinault (die bovendien onze Joop van meerdere Tourzeges had afgehouden).

Ik zou daar aan toe willen voegen: de val van Casartelli en de reactie van Breukink (hier vaker gememoreerd). [www.youtube.com] Komt nog steeds keihard binnen.

Precies dat.

Dat weet ik ook nog, ja.
De eerste en laatste keer, dat ik toen voor Fignon was..

Het is een beetje hetzelfde als met McEnroe en Borg. Borg was indertijd ieders grote favoriet, ook die van mij, maar eigenlijk was McEnroe de kleurrijke mooiere tennisser. Er gingen verhalen dat ie met een visnet van 18 kilo in z'n racket speelde.
En als commentator nowadays een genot om naar te luisteren.

Koppizoektwachtwoord Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik zou daar aan toe willen voegen: de val van
> Casartelli en de reactie van Breukink (hier vaker
> gememoreerd).
> [www.youtube.com] Komt
> nog steeds keihard binnen.

Ik vraag me elke keer dat ik dat interview met Breukink zie af of die journalist zichzelf later heeft afgevraagd of hij die vraag op die manier had moeten stellen.

Ik vraag het me niet eens af. Toch, kwam door deze belachelijk vraag, wel een memorabel wielermoment.

Stiekem hoop ik elke keer dat Breukink geaggiteerd "WIE?!" antwoordt.

Of: "Euh nee, maar vond hem als linksbuiten bij Hellas Verona geen verkeerd spelertje. Zijn de hulpdiensten al onderweg naar Emile Schelvis?"

Wat doet die journalist verkeerd? Hij gaat er bij de start van het interview nog vanuit dat de renners er vanaf wisten. De toonzetting van Breukink geeft hem argwaan. Dáárom stelt hij die vraag: 'heb je gehoord van...'

Is er een goede manier om die vraag te stellen?

Het was pre-internet, pre-oortjes, in die zin prehistorie. Met zijn allen keurden wij de juichende Virenque af. Tot we wisten dat zij het niet wisten. Want ook hij wist het dus niet. Voor de volgers werd pas rond de finish duidelijk dat de renners het nog niet wisten.

Die race uitrijden was, zeker met de ogen van 2022 kijkend naar 1995, een gotspe. De renners zetten dat de dag erna recht, met misschien wel de zwaarste Touretappe ooit. En bloc. Met een insiprerende patron: Lance Armstrong.

Andere Peter Schreef:
-------------------------------------------------------
> Wat doet die journalist verkeerd? Hij gaat er bij
> de start van het interview nog vanuit dat de
> renners er vanaf wisten. De toonzetting van
> Breukink geeft hem argwaan. Dáárom stelt hij die
> vraag: 'heb je gehoord van...'

Ook voor de journalist is het "in the heat of the moment", dus daarvoor best begrip.

Dat hij er vanuit gaat dat de renners (in dit geval Breukink) er vanaf wisten gaat er bij mij niet in.
Het is namelijk het tijdperk zonder oortjes, Breukink komt letterlijk nét over de finish, en aan de reactie van Breukink kan je al (ik geef toe, met de kennis van nu is dat gemakkelijker) aanvoelen dat hij het nog niet weet. 'Die jongen van Motorola lag er heel slecht bij' is niet een logische reactie als je op de hoogte bent van het overlijden van diezelfde jongen van Motorola.

De vraag van de journalist was in mijn optiek in feite retorisch: d.m.v. een vraag stelt de journalist Breukink op de hoogte van nieuws dat hij op dat moment nog niet kent.

Hoe had de journalist het op dát moment beter kunnen doen? Dat weet ik niet. Het was natuurlijk een bizarre situatie.

Niks retorisch. Die journalist wist gewoon echt niet dat de renners het nog niet wisten. Zeker niet toen het interview begon. Gaandeweg begint het te dagen. En dan stelt hij de enige juiste vraag: naar de feiten. Ik snap dat dit door de ogen van 2022 onvoorstelbaar is, maar zo was het echt toen. Ik herinner mij die dag en zeker ook dit interview nog levendig. Ging toen al door merg en been. Het feit dat we als kijkers meer wisten dan de renners die bijna allemaal Casartelli hadden zien liggen, ging door merg en been.

Uiteraard was de communicatie in die tijd anders. Maar info van buiten het peloton kwam wel degelijk in het peloton en werd vlot verspreid. Gewoon, vanouds via de auto's etc.. Het ongeluk gebeurde al vroeg in de etappe. Als men had gewild dat de renners het zouden hebben geweten, dan hadden de renners het geweten. Oortjes waren niet het begin van communicatie, zij waren slechts een versnellend middel. Focus op de oortjes is hier een dwaalspoor. Iedereen nam totdat de eerste renners over de finish kwamen aan dat de (meeste) renners het wel zouden weten. Pas toen we Virenque uit zijn dak zagen gaan (kijk nog even die beelden terug voor het juiste, verschrikkelijke, gevoel) kregen we iets van: wat een lul die Virenque.... of... zou het misschien zo zijn dat hij het niet weet? En: ''Tourorganisatie, dit krijg je ervan als je zon wedstrijd voortzet''. Maar het was onvoorstelbaar dat de renners het uren lager nog niet zouden weten. Ook zonder oortjes.

Elke renner heeft verschillende keren water gehaald bij de auto op een moment dat in die auto al bekend was dat Casartelli was overleden. Het lijkt erop dat de ploegleiders elk individueel (of misschien na onderling overleg?) besloten om het hun renners niet tijdens de race te vertellen. Omdat het niks zou veranderen aan de situatie, omdat het die etappe voor de renners die het wisten alleen maar nog zwaarder zou maken. Maar dat wisten de journalisten niet totdat er renners over de finish kwamen. Deze journalist kwam daar achter tijdens het gesprek. Het was al diep tragisch en dan dan ook nog die bizarre omstandigheid dat de volgers meer weten dan de renners... Als journalist kun je dan niks anders doen dan de zakelijke vraag naar de feiten stellen: ''Weet jij dat...''

Het was voor het gevoel van de Youtube-kijker prettiger geweest indien George Clooney als Dr Ross naar voren was gestapt om volgens slecht-nieuws-richtlijnen te zeggen: Fabio heeft een harde klap op zijn hoofd gehad, hulp was direct ter plaatse, het was direct duidelijk dat het heel ernstig was, men heeft er alles aan gedaan om hem te stabiliseren, hij is naar het ziekenhuis vervoerd, wij hebben hem tot 4x toe gepoogd te reanimeren, maar het heeft niet mogen baten en Fabio is om XY:00 uur overleden. Maar de realiteit was nu eenmaal veel wranger dan ER ooit had kunnen verzinnen.



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 20/10/2022 14:16 door Andere Peter.

Ok boomer.

Kijk uit wat je zegt. Straks heb je een claim van 400 miljoen aan je broek hangen.

journalist deed niets verkeerd.