P. Gilbert over doping

GILBERT BLIKT TERUG OP DOPINGTIJDPERK IN NIEUWE BOEK: ‘VERBAAL AANGEVALLEN DOOR VALVERDE EN VINOKOEROV’

Het dopingtijdperk ligt ondertussen ver achter ons, althans dat hopen we toch. Wie die tijden wel bewust heeft meegemaakt is Philippe Gilbert.

13 UUR GELEDEN DOOR JASPER VANDECASTEELE Wieler Revue

Philippe Gilbert bracht meteen na zijn afscheid als wielrenner een boek uit. Daarin vertelt hij over zijn loopbaan als wielrenner aan de hand van heel wat foto’s.

In zijn boek zijn een aantal opvallende passages te lezen. Zo blikt hij meermaals terug op de beruchte ‘Puerto-affaire’, een minder aangename periode uit de wielergeschiedenis.

Toen Gilbert aan de start stond van de Ronde van Frankrijk in 2006 werd de wielerwereld overvallen door een dopingschandaal. Gilbert en zijn ploeg FDJ vielen uit de lucht en hadden geen idee wat er allemaal gaande was. “Zakjes bloed, koelkasten, transfusies, ik wist helemaal niet waar dit over ging”, vertelt Gilbert. Renners als Ullrich en Basso werden uitgesloten van deelname en de sfeer in het peloton was vreselijk.

Het publiek gooide alle renners toen op één hoopje. Ook Gilbert kreeg de verwensingen naar het hoofd geslingerd. “Toen ik het vliegtuig nam en een truitje en pet van onze ploeg droeg, werd ik zomaar aangesproken door wildvreemden.”

Vooral zijn toenmalige ploegleider, Marc Madiot, kaartte het dopinggebruik van enkele grote renners toen openlijk in de pers aan. Dat maakte van FDJ een gehate ploeg binnen het peloton. Het ging zelfs zo ver dat renners van Quick Step, Rabobank, US Postal en T-Mobile allerlei beledigingen naar zijn hoofd slingerden. “Gasten als Valverde en Vinokoerov hebben me toen verbaal aangevallen”, vertelt hij.

Een pijnlijk detail in dit hele dopingschandaal is de Ronde van Frankrijk van 2008. Gilbert werd toen in de openingsetappe geklopt door Valverde en greep zo net naast het geel. Echter was Valverde één van de verdachten in de zaak Puerto. Een razende Marc Madiot vertelde de pers toen dat Valverde niets in de Tour te zoeken had en de gele trui van Gilbert gestolen had.

Die periode heeft een hele grote indruk nagelaten op Gilbert. “Het was een zware tijd die me ongetwijfeld enkele mooie overwinningen heeft gekost. Het rot zat erin, de sfeer was hatelijk, maar ik hield vol en hoopte op betere tijden.”

Staat er in het boek ook iets over de druïde Ibargurren in zijn wonderjaar?
Blijft lastig in een sport als deze dit soort mannen dat te horen zeggen.

Groet Boris

Brieske Schreef:
-------------------------------------------------------
> Staat er in het boek ook iets over de druïde
> Ibargurren in zijn wonderjaar?
> Blijft lastig in een sport als deze dit soort
> mannen dat te horen zeggen.
>
> Groet Boris

Hier een wielerprikbord discussie uit betere tijden

Zouden er renners zijn die met Gilbert in het peloton hebben gereden die twijfelen of de geperoxideerde Gilbert doping gebruikte in zijn Vansevenant-topjaren?
Ik denk dat ze niet twijfelen, maar het vrij zeker weten.
Verder eens met Boris.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 15/11/2022 07:14 door Eindhovuh.

Gilbert. Die reed net zo zuiver als Boonen. Maar daar moet je in Belgie niet mee aan komen.

COLUMN
PETER WINNEN

Als Philippe Gilbert nu langs de door hem aangelegde tuintjes fietst, vervullen die hem met trots



Vorige maand, op zijn veertigste, zwaaide Philippe Gilbert af als professioneel wielrenner. Lange carrière, vier van de vijf ‘monumenten’ gewonnen, pragmaticus en romanticus in één. Voor een Waal sprak hij uitstekend Vlaams, Nederlands dus. Dat had hij zichzelf geleerd door als kind veel naar de Vlaamse televisie te kijken. Maar wist hij als kind dan al dat hij later vele Vlaamse microfoons onder zijn neus zou krijgen? Dat niet, hij vond het Nederlands gewoon een boeiende taal. In zijn regio was er geen enkele sociale of economische noodzaak een andere taal dan Frans te spreken.

Ik zal ze gaan missen, de interviewtjes met Gilbert voor de Vlaamse televisie. De accentrijke accuraatheid van de autodidact deed mijn hart keer op keer smelten. Weinig woorden, veel muzikaliteit, nauwelijks betekenis.

Nog maar net coureur af of er is al een biografie uit. Nou ja, ‘al’. Tegenwoordig verschijnen er biografieën over sporters die nog maar net begonnen zijn. Het boek snelt de eeuwige roem vooruit, zelfs als die uitblijft. Zijn hele carrière lang was ik een groot fan van Philippe Gilbert. Hij had iets van een mijnwerker: niet lullen maar graven. Hij komt uit een vrij eenvoudig nest. Hij had tuinbouw gestudeerd en legde met zijn broer tuintjes aan. Als hij nu nog eens langs die tuintjes fietst, vervullen die hem met trots.

Het graven. De Grote Oorlog heeft hij nog meegemaakt. Hij refereert aan Operación Puerto waarin de Spaanse politie een groot netwerk blootlegde rondom de Madrileense gynaecoloog Eufemiano Fuentes, tevens hormonen en bloedtransfusietovenaar voor sportlieden, meest wielrenners. Dat hij toen dacht: wat heb ik nou toch aan mijn fiets hangen.

Dat geloof ik niet. Het peloton is een dorp, geheimen bestaan net zo min als sprookjes.Philippe Gilbert reed in die tijd voor de Franse ploeg FDJ. Ploegleider c.q. manager Marc Madiot sprak zich fel uit tegen het oever- en gewetenloze gemanipuleer van sportlichamen.

Philippe Gilbert zegt in het boek dat hij geïntimideerd werd door zijn vrienden. Renners van Quick Step, Rabobank, US Postal en T-Mobile slingerden allerlei beledigingen naar zijn hoofd. ‘Gasten als Valverde en Vinokoerov hebben me toen verbaal aangevallen’. Zo ging dat in die tijd. Wie niet tot de maffiose familie behoorde werd het leven bijzonder zuur gemaakt.

Een mooi onderwerp voor een documentaire, dunkt me. Is het niet op Netflix dan toch bij een andere aanbieder van even rigoureuze als vermakelijke content.
‘Het was een zware tijd die me ongetwijfeld enkele mooie overwinningen heeft gekost. Het rot zat erin, de sfeer was hatelijk, maar ik hield vol en hoopte op betere tijden.’ Aldus Gilbert.

Ik herinner me de foto’s van na de inval in het lab van de gynaecoloog. Een gros bloedzakken in de vriezer, pallets pillen in een morsig magazijn. Het leek op een veldhospitaal net achter een militaire frontlijn. Dat ik toen dacht: geen enkele sportconsument pikt dit nog.

Deze Gilbert was ook een pakhaas. Die lui uit de Ardennen zijn sowieso niet te vertrouwen.

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zouden er renners zijn die met Gilbert in het
> peloton hebben gereden die twijfelen of de
> geperoxideerde Gilbert doping gebruikte in zijn
> Vansevenant-topjaren?
> Ik denk dat ze niet twijfelen, maar het vrij zeker
> weten.
> Verder eens met Boris.


een beetje als VDP bedoel je?



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/11/2022 16:28 door Lobsen.

Geen idee? Zijn daar dezelfde geruchten over?

Bij Gilbert is het tijdsgewricht, Vansevenant en haarkleur toch uitgesprokener?

Zie hier:

[www.wielerflits.nl]

De pretindustrie maakt overal haar slachtoffers. Sneu.

Altijd sympathie gehad voor het Waaltje. Wil hem ook graag de benefit of the doubt geven maar weet ook dat dat hij de Oekraïense nationaliteit zou hebben gehad ik 100% zeker zou weten dat hij een pakhaas is/was.