Op Canvas vanavond om 21.15 Spul - De bubbel barst

Het is ten strengste verboden als topsporter aan het spul te gaan. Als je het toch doet, moet je liegen. Maar wat als de waarheid uiteindelijk aan het licht komt? Dan stort de wereld in. De Deen Michael Rasmussen moest de Tour de France verlaten op het moment dat hij hem bijna gewonnen had. Walter Mayer, de Oostenrijkse bondscoach langlaufen, reed uit pure wanhoop op een wegversperring van de politie in. De Russische dopingcontroleur Vitaly Stepanov werd verliefd op een atlete, Yulya Rusanova, gooide al zijn principes overboord, kreeg berouw en gaf zijn vriendin aan. Als de leugen is doorprikt, is niets meer als voorheen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 15/12/2015 15:53 door Cecchini.

weleens benieuwd of ze in het Rasmussen deel, De Rooij ook even vernoemen als organiserende leugenaar van de ploeg.

Vond dat Rasmussen het mechanisme en de logica achter dopinggebruik goed verwoordde. Het verschil in perceptie vooral tussen de topsporter zelf ('als topsporter ben je al vele "normale" grenzen gepasseerd voor je besluit doping te gaan nemen') en de buitenstaander die naar schone sport verlangt. Bleef alleen wel iets te veel in de slachtofferrol hangen vond ik, maar is wellicht ook makkelijk praten als je zelf nooit op de rand van een Tourzege hebt gestaan.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 16/12/2015 15:16 door sijbriskie.

sijbriskie Schreef:
-------------------------------------------------------
> Bleef alleen wel iets te veel in de
> slachtofferrol hangen vond ik, maar is wellicht
> ook makkelijk praten als je zelf nooit op de rand
> van een Tourzege hebt gestaan.

Vond eerder dat hij duidelijk aangaf dat wat hij zich al vanaf jonge leeftijd tot doel had gesteld (Tourwinst) hem op de drempel van het bereiken daarvan ontnomen was, en hij minstens zoveel tijd met het verwerken daarvan nodig heeft als het bijna bereiken. Verbitterd voor het leven.

Eens hoor. Maar dat is toch niet in strijd met wat ik daarover schrijf?

de perceptie over de topsporter is perfect verwoord door hem.

in de slachtofferrol blijven steken.... eigenlijk ook niet, want hijzelf zegt - mocht hij betrapt zijn geweest en de ronde uitgezet, had hij zich daar zo bij neergelegd.
hij is niet eenmaal betrapt geweest, legde ook nog is de nadruk erop dat veel mensen in de ploeg perfect wisten waar hij zat en wat hij deed, dus ze wisten ook wat te doen met de whereabouts.
Gezien hij slechts 1x miste te Mexico (en in Italie zat op dat moment) word hem toch de onmiddelijke uitzetting onder druk van ASO toegewezen.

in het perspectief waar meerdere renners 1 tot 2x de controles hadden gemist en toch in de ronde zaten of elders dan opgegeven dat seizoen, en hem direct de start werd ontzegt, was het inderdaad een onrechtvaardige actie. Dat was al 3j lang de "men in black" periode waar talrijke renners logen over hun whereabouts.
Rasmussen deed eigenlijk hetzelfde.Met dat verschil dat de anderen mochten verder doen, ook al werden ze door anderen herkend
.
Ook Spijtig dat men niet het punt naar boven haalde waar Preuhome (ASO baas) enkele dagen ervoor al liet ontvallen dat hij Rasmussen liever niet zag als winnaar, wegens introvert, egocentricsh en te weinig uitstraling voor een Tour winnaar.
De Franse media schreef ook grimmig over hem toen, door de ASO baas in feite . Natuurlijk ook omdat Rasmussen niet zomaar naar ASO haar pijpen danste en eerst zijn eigen verzorging deed ipv de pr. Dat gaf bij de ASO baas en de Franse media veel wrijving.... grimmigheid in de krant en ook in de taal van ASO.

De druk werd door ASO maximaal benut op Rabobank... de keuze was : Rasmussen naar huis ondanks gebrek aan bewijs en enkel een bewering, of de ploeg werd uitgesloten en de volgende jaren uit de Tour geweerd.
De Rooij koos, redde later zijn eigen vege lijf door tal van leugens te vertellen en alles op Rasmussen te schuiven. Nochtans was hijzelf wel mooi de mede-architect in dat verhaal.... en goed wist dat er meer renners in het team aan het spul zaten (wellicht georganiseerd door mensen van de ploeg op dat moment)

Kan allemaal waar zijn hoor, of grotendeels. Maar wat ik bedoel met slachtofferrol is het feit dat hij willens en wetens doping heeft gebruikt, dat later ook heeft toegegeven en dat hij vanwege dat dopinggebruik valse whereabouts doorgaf die hem fataal werden. Dan kun je ook zeggen: ik heb gegokt en verloren. Ik heb willens en wetens de regels overtreden en moet nu dus op de blaren zitten. In plaats van te blijven wijzen op anderen die óók gebruikten, een ploegleiding die ervan afwist etcetera. Kan allemaal waar zijn, maar de hoofdverantwoordelijkheid voor zijn gebruik, zijn gelieg en de uiteindelijke consequenties daarvan ligt toch echt bij hemzelf.



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/12/2015 23:05 door sijbriskie.

zijn frustratie is dat anderen net hetzelfde deden, en de UCI zelfs schriftelijke bevestigingen hadden van derden waar ze rondreden terwijl de Whereabouts wel wat anders verklaarden.
ze hebben enkel suggestief gecommuniceerd en een waarschuwing gegeven, terwijl voor idem inbreuk Rasmussen hard aangepakt werd.
Vooral onder druk van ASO en De Rooij die zich voor het Rabo tribunaal moest verantwoorden.

Voor bekentenis werd hem veel beloofd door de UCI..en hij geloofde McQuad ook nog...... die vervolgens alles de vuilbak ingooide en Rasmussen als de ultieme fraudeur bestempelde. Persoonlijk vond ik een sanctie goed maar de strafmaatregel in totaliteit en de manier waarop was crapuleus.
En dan is zijn frustratie perfect te begrijpen, zelfs al heb je geknoeid.
Rasmussen wist ook al van het jaar ervoor dat ASO hem niet graag zag winnen in een rit, laat staan de Tour...omdat Preudomme hem niet mocht in de eerste plaats (toen was er nog lang geen sprake van het incident)