Afscheid Maarten Tjallingii

Vandaag rijdt Maarten zijn laatste koers. Hij levert ongetwijfeld zijn bijdrage om deze koers voor de ploeg te winnen. Ik volg hem sinds zijn etappewinst in Burkina Faso in 2001. Twee jaar later wist ie dat rondje zelfs te winnen. Na zich als mountainbiker niet geplaatst te hebben voor de OS volgde een carrière op de weg. Hij wist ondermeer de Ronde van België te winnen en Qinghai Lake in China (beiden voor Skil in 2006). Later werd deze sterke beer vooral knecht. Toch kwamen er nog mooie overwinningen (in World Ports Classic) en ereplaatsen (3e in Parijs Roubaix). De laatste jaren maakte hij er een traditie van om in Milan - San Remo in de vroege (en lange) vlucht te zitten.
Bedankt Maarten, het gaat je goed!

[www.cqranking.com]


Nog een mooie uitslag in de laatste tijdrit van de Tour in 2010:
1. SUI CANCELLARA Fabian SAX 1h00'56" 80
2. GER MARTIN Tony THR 17" 50
3. GER GRABSCH Bert THR 01'48" 35
4. LTU KONOVALOVAS Ignatas CTT 02'34" 25
5. USA ZABRISKIE David GRM 03'00" 15
6. NED MOERENHOUT Koos RAB 03'03" 10
7. BLR KIRYIENKA Vasil GCE 03'10" 5
8. NED TJALLINGII Maarten RAB 03'21" 3
9. GBR WIGGINS Bradley SKY 03'33" 2
10. GBR THOMAS Geraint SKY 03'38" 1
11. RUS MENCHOV Denis RAB 03'51"



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/06/2016 12:09 door lodjan.

Bedankt Maarten! Top prof en toffe gast! Arnhemse trots!

Bedankt Maarten oude Krijger ... #Respect



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/06/2016 13:43 door rustdag.

.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/06/2016 13:05 door El Chaba.

En dat ook nog op vaderdag. Wat een symboliek...

Ik kan me het gestuntel van De Cauwer met de naam Tjallingii tijdens die bewuste RvBelgie nog goed herinneren. Hij had het over Tjollinga, Tjallinga, Tjillingo en Tjallongo.
Bedankt Maarten voor je aanstekelijke enthousiasme.

Absoluut. Absoluut. Absoluut.

Tjalllingii is/was een modelprof, een voorbeeld voor velen. In de ploeg gaat men hem zeker missen.
Vraag me wel af of hij nog wordt vervangen? Of heeft LTJ al rekening gehouden met het stoppen van Tjallingii bij de formatie voor 2016?

Ik verwacht geen vervanging, wel stagiaires in augustus.

Het mooiste was nog het moment dat Jose de Cauwer volschoot toen Tjallingii de bergsprint won boven op de Posbank.

Is geen echte Ernummer

Beste vegetariër van het peloton!

Hey Maarten, bedankt voor ... voor... ja voor wat eigenlijk?
Rot toch op, Maarten!

Liefs,
Sub.

Af en toe wel het idee dat Tjallingii wat aan de zware kant was. Hij had als hij een paar kilo lichter was geweest meer uit zijn carrière kunnen halen. In vlees zitten veel vetten, die heeft hij dan in ieder geval niet binnengekregen, zijn in ieder geval niet de frikandellen van Rafael van der Vaart geweest, maar wat dan wél? Als knecht heeft Tjallingii het leuk gedaan, praatte altijd leuk voor de camera. Zal vast veel bidons voor de kopman hebben uitgedeeld. Heeft achteraf in het jaar bij Skil Shimano nog de beste uitslagen gereden. Zal volgend jaar wel als ploegleider aan de slag gaan, alleen de vraag of dat bij Lotto Jumbo zal zijn omdat daar die Engels net binnen is, alhoewel Engels ook niet de meest briljante tacticus ploegleider van het peloton is, die heeft nu al 2 rondes bij 2 verschillende werkgevers verknald.

Hey sub bedankt voor. Voor ja voor wat eigenlijk?
Rot toch op sub

Liefs
Nesoor

Cyclad Schreef:
-------------------------------------------------------
> Tjalllingii is/was een modelprof, een voorbeeld
> voor velen. In de ploeg gaat men hem zeker missen.
>
> Vraag me wel af of hij nog wordt vervangen? Of
> heeft LTJ al rekening gehouden met het stoppen van
> Tjallingii bij de formatie voor 2016?

Ik lees net op NU.NL:
Plugge: ik ben onaangenaam verrast door het plotseling stoppen van Tjallingii

gr

Linkebal Schreef:
-------------------------------------------------------
> Het mooiste was nog het moment dat Jose de Cauwer
> volschoot toen Tjallingii de bergsprint won boven
> op de Posbank.

en zijn overwinning in Ronde v Belgie toen ie gewoon 10 km lang een jagend peloton voorbleef (in mijn herinnering dan)
gr

Sympathieke renner die op sommige dagen erg sterk kon zijn.
Heeft relatief veel aandacht gekregen qua afscheid.

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Sympathieke renner die op sommige dagen erg sterk
> kon zijn.
> Heeft relatief veel aandacht gekregen qua
> afscheid.

Eens en mbt die aandacht...ook de mazzel van de Girostart in Nederland
gr

Ik schat in dat ie wel een leuke tijd heeft gehad. Volgens mij heeft ie lang in Verwegistan gekoerst; moet interessant geweest zijn.

Pas relatief laat in een reguliere WT ploeg terecht gekomen.

Ik kan mij voorstellen dat hij terugkijkend die eerste tijd het leukste vond.

Groet, Luijt, ook aan Sub

Sympathieke renner, vaak in de aanval gezien, voor iemand met zijn uitslagenlijst relatief veel in beeld geweest. Nooit te beroerd om te werken voor de ploeg. Hij zal zijn salaris altijd dik waard zijn geweest - kan ook niet anders eigenlijk anders ben je niet tot 38ste prof.

Wel heb ik het gevoel dat scorebordjournalistiek gezien er meer in Maarten Tjallingii zat dan er uitgekomen is. Maar of dat kwa rendement voor de ploeg en zijn werkgevers dan beter geweest zou zijn is maar de vraag.

Via een aparte manier in het metier gekomen maar als voorbeeldprof er uit gestapt. Ik zal hem wel missen volgend voorjaar als ik de tv voor Milaan-San Remo aanzet.

Was volgens mij wel weer dan 10km, wat een fraaie zege was dat (ook al was het slechts de ronde van België).

Maar vind het afscheid dat nu van hem wordt genomen wel een beetje overdreven. Het was een nuttige k echt, met bovendien nog wel een aardige babbel rondom de koers, maar heel veel meer nu ook weer niet natuurlijk.

Als Jan Barta dan maar in de kopgroep zit!

En Bono.

Al is Contador een goede tweede

DE ZEVEN RENNERS IN DE BORST VAN MAARTEN TJALLINGII

DOOR FRANK HEINEN

Alles stroomt. Ik kan daar niet altijd even goed tegen. Dingen verdwijnen, mensen worden oud, gaan dood of drijven uit je leven weg om er nooit meer in terug te keren. De dagen zijn opgebouwd uit ontelbaar veel laatste keren. Nooit zal ik nog knikkeren, en als ik het ooit toch nog doe, dan toch in elk geval niet met eenzelfde overgave als toen ik acht was en knikkeren qua belang voor niets hoefde onder te doen.

Daarom kan ik ook niet zo goed tegen stoppende sporters. De onomkeerbaarheid ervan bedroeft me. Het enige wat nog verdrietiger is dan stoppen, is terugkeren nadat je gestopt bent. Het afsluiten van een loopbaan dient met harde hand te gebeuren. Voor eens en voor altijd. Wie omziet, is verloren. Wie terugkeert ook. (En wie niet stopt ook. Uiteindelijk is iedereen altijd verloren).

Project ‘Tjallingii’
Marco van Basten dribbelde een rondje door San Siro, wuifde, liet iedereen huilen en verdween. Zo moet het. Zijn terugkeer, later, als trainer, was begrijpelijk, maar doodzonde.
Gisteren stopte Maarten Tjallingii met wielrennen. Niet gedwongen, door een blessure of zo, maar zorgvuldig gepland. In Nederland. Op het moment dat hij nog een van de beste Nederlandse wielrenners is.
Straks wordt hij 39. Het is mooi geweest.
Een van zijn ploegmaten noemde hem deze week ‘zeven renners ineen’. Vaak zijn dat soort uitspraken overdrachtelijk, een gebruikmaking van dichterlijke vrijheid om duidelijk te maken dat iemand altijd heeft gedaan wat-ie kon, dat hij heeft gewerkt als een os en gereden als een oude Volvo. Het aardige aan het geval Maarten Tjallingii – en dat kan ik nu wel bekendmaken, want hij fietst toch niet meer – is dat hij daadwerkelijk al die tijd zeven renners was. Een amalgaam van zeven coureurs was hij, in een dubieus, hoogst geheim en destijds nog door de Rabobank gefinancierd wetenschappelijk project (codenaam ‘Tjallingii’) waar geen journalist de onderzoeksgrage vingers ooit aan heeft durven branden. U dacht toch niet dat ‘tjallingii’ een echte naam was? Misschien is het wel zo aardig om de deelnemers aan dat experiment – zij rusten in vrede in Maartens brede borst – op deze plek nog even kort in het zonnetje te zetten.

Sjoerd Hagenouw, de trouwste knecht uit de geschiedenis van het Westlandse wielrennen.
Bart Gras, de nimmer versagende kasseienvreter uit Oss.
Cor ‘Tofuboy’ Meinema, de sympathieke machtsklimmer uit Bovenkarspel
Jacco Louwman, de mediagenieke intellectueel uit Amsterdam-Osdorp
Fred Brentjens, de mountainbikende klarinettist uit Eibergen
Jonas Geuyen, puntdichter te Roggel.
Fausto Coppi.
De morgen van eergisteren
Vanaf vandaag is Maarten Tjallingii geen wielrenner meer. Dat moet vreemd zijn. Het ene moment ben je het nog, dan is daar de finish en dat was het dan. Het hoofd weet: het is over, maar wat weet het hoofd er helemaal van? Alle overige delen van het rennerslijf gaan gewoon door. Die stoppen niet zomaar, op een junizondag. Wat Mulisch zei over de ziel, dat ie te paard gaat, dat had ie ook over het ijzeren lijf van de zeventrapsraket Maarten Tjallingii kunnen zeggen. Postuum, dan.
De koers gaat door, de Tour nadert en Maarten Tjallingii blijft achter. Ik ga ‘m missen. Hij schijnt allemaal te gekke toekomstplannen te hebben gemaakt, maar wat heb ik daaraan? Als het aan mij lag fietste hij eindeloos door. Als het aan mij lag, stopte niemand ooit, hield niets er ooit mee op, was de huid van mijn wijsvinger nog altijd geschaafd en gezwollen van het ziekelijk knikkeren.
‘Morgen weer een nieuwe dag,’ zei Maarten Tjallingii gisteren, na de koers. Zijn eerste woorden als ex-renner.
Ja, dat zal wel wezen. Maar voor nu houd ik even meer van de morgen van eergisteren.