Steentjes gooien

In deze deprimerende tour neem ik u graag mee naar Midden Frankrijk eind zeventiger jaren.

We zitten met de hele familie in de berm langs een pas geasfalteerde weg die zo heet is dat de nieuwe steentjes niet aan het asfalt blijven kleven.

Eindeloos wachten op de karavaan. Voor het koersverloop zijn we afhankelijk van een oud Frans mannetje met transistor en zakdoek op zijn hoofd. Omdat de man geen tanden heeft en de transistor stoort zijn we toch onkundig van de whereabouts van het peloton.

Mijn moeder en zusje beseffen langzaam waarom mijn vader en ik zo nodig op vakantie naar midden Frankrijk wilden dit jaar. "Alweer in de buurt van die verrotte Tour de France".

In de koelbox van mijn moeder is al lang niets meer koud. Ik kan wel ruiken wat er allemaal in zit.

Mijn broertje van vier vindt ook dat het lang duurt; hij zit op het gras. Er wordt niet naar 'm omgekeken. Landerig gooit ie scherpe kiezelsteentjes op het wegdek, totdat de snerpende fluit van een oververhitte gendarme daar een eind aan maakt. Mijn broertje kijkt naar de laarzen van de agent die vlak voor 'm staat te schelden en te fluiten. Hij doet z'n handen tegen z'n oren. Mijn vader kan ook niet zo goed tegen de hitte. Hij wordt boos; hij scheldt de fluitist uit; in het Nederlands. Het gefluit van de Franse pet gaat gewoon door. Omstanders die zich ermee bemoeien. Mijn broertje jankt vanwege het tumult. Zalvende woorden van mijn moeder richting alle betrokken partijen die niet worden gehoord. De fluitist blaast de aftocht. Gêne gevolgd door trots.

Ha daar zijn ze dan toch. Eindelijk. De Michelin-man zie ik het eerst. Twee petjes en een bidon is de vangst. Eén petje is voor mijn broertje. Die stopt met janken.
Dan weer wachten en dan het peloton. Mooi geluid. "Volgens mij zag ik Zoetemelk pap!"

Terug naar de camping. Mooi was het, hè jongen? Ja.

Wat een kutstukje.

Geintje. Leuk.

Leuk stukje!

zoete melkpap

mijn bijdrage.

In eerste instantie moest ik terugdenken aan een valpartij waarbij ik nog na 2 dagen steentjes(split) uit mijn knie kon pulken.

In tweede instantie aan een keer toen m'n vader me meenam naar een ritje in Tour de France...

Wat uiteindelijk de Acht van Chaam bleek te zijn

Kijk, toch een moment uit de tijd dat diep ingekerfd in het geheugen een leven lang onaangetast blijft. Mooi, Luijt !

Als Cecchini het had geplaatst, had ik het natuurlijk afgebrand, maar nu het van Luijt blijkt te zijn vind ik het een heel leuk stukje..

Maar ik wacht even op het definitieve oordeel van enkele forumgenoten.

Omdat je er niet tegen kan:

- idee: 6.1
- uitvoering: 7.5
- lef om iets van jezelf te tonen: 8.3

Gewoon leuk!!

Heel goed Luijt. Heel leuk om te lezen.

Commentaar van Eva Jinek: schatTI-IG. Verzin zelf het Libelle-stemmetje erbij. Maar uh, best wel pruimbaar, hoor.

Best leuk te lezen, bij mij overheerste de verbazing echter: dacht dat Luijt reeds puber was tijdens de eerste Tour de France.

Leuk Luijt, een kusje op je ...

I have been to the desert on a horse with no name.. America.

Ik weet niet wat deprimerender is: deze Tour of ... Just kidding!

Wat mij blijft bekleven is de vraag "Wat zat\zit er dan toch in die koelbox"?

Volgens mij fungeert Luijt als figurant in dit filmpje

[www.youtube.com]

Extra ordinaire, dat weer wel. Lance en Der Ulle. Maar zag ik ook geen gezond hangbuikzwijntje langs de weg?

Dat tandeloze mannetje met transistor was niet Frans, dat was ik. Kan me nog goed herinneren, dat een jochie een bidon voor me
weggriste.

Nederlandse pindakaas, Nederlandse Goudse kaas en Nederlandse hagelslag. Buitenlands eten is zo .. buitenlands. Maar een goede huisvrouw is praktisch en koopt van te voren in tegen schappelijke prijzen. Eigenlijk is het een ode aan de moeder van L. Het had wat voeten in de aarde maar al met al heeft ze toch L. maar mooi gevoed en opgevoed en redelijk afgeleverd. Ik zeg maar zo, achter elke wielerfanaat staat een moeder.

Wat een kutvader: een beetje zijn wijf en kinderen meenemen naar een Touretappe.

Jaloers. De tour zag ik toen zwart-wit (als we niet 5 weken in Oostenrijk zaten).

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Volgens mij fungeert Luijt als figurant in dit
> filmpje
>
> [www.youtube.com]


Er is iets mis met me, ik heb me rot gelachen met dit filmpje

Briljant! Veel persoonlijker dan het zoveelste quasi intellectuele hoogdravende columnpje van zo'n over het paard getild ventje dat nauwelijks verstand van wielrennen heeft.
Btw, het was ook de tijd van mijn tourontmaagding. De finish in Saint Brieuc, 1979: Jos Jacobs won de massasprint voor Hinault, Raas, Kelly, Demeyer, Esclassan, Duclos-Lasalle, van Calster...Dat zijn de namen!

Begin je nou weer. Bedoel je Frank Heinen ? Wie zit hier nu voortdurend te zeiken.

Dat jij negatieve reacties over de inhoud van (door jou) geplaatste stukjes kennelijk nog steeds ziet als een persoonlijke aanval op jezelf zegt alles over jou.

Ik zie het helemaal niet als een persoonlijke aanval.

Ik wist wel dat dat antwoord van jou in het IS-topic bull shit was, zoals uit deze reactie maar weer eens blijkt.
Man, man, man, wat laat je je toch weer kennen..

En wat heb jij het toch allemaal erg getroffen met je zelf. We hebben het hier over een stukje van Luijt, dat eindelijk een leuke gezellige topic werd, maar moet Koppi zo nodig als afsluiting weer het hoogste woord hebben en een andere topic er bij halen. Die laat zich nou juist kennen. En als jij nou gewoon bezighoudt met het plaatsen van de etappe topic, wat je fantastisch doet, zijn wij (Cecchini en zijn talloze vrienden) al heel blij. Je Cecchini obsessie begint griezelige vormen aan te nemen. Al overwogen een EMDR training te ondergaan ?

Als afsluiting? Huh? Ik sloot niks af, ik was op dat moment toevallig de laatste, zoals er voor mij ook iemand de laatste was.
Ik bedoelde dat regeltje ietwat ironisch (gebaseerd op de kritieken die je hier wel eens ziet als iemand een column plaatst), ik had niemand voor ogen en Frank Heinen heeft veel verstand van wielrennen. Ik had er beter ' Geintje. Leuk.' bij kunnen zetten, dan was het duidelijker voor wie per wil blijven denken dat ik echt een zuurpruim ben. Ik ben een positivo in het kwadraat
Overigens, misschien kunnen er meer van dit soort petit tour histoires hier geplaatst worden, ter verbroedering van de sfeer. Ik zal ook 's gaan denken.
Fijne dag allemaal, mij kun je straks op de Posbank zien (vriendin wil gezellig samen gaan fietsen)
Sluit maar af Cecchini, van mij mag je hoor

Nee ji Koppi, jij moet afsluiten

Kzal jullie probleem wel oplossen.

En ze leefden nog lang en gelukkig....