Stop met dat mietjesgedoe rond Tom Dumoulin

COLUMN - Stop met dat mietjesgedoe rond wielrenner Tom Dumoulin. Natuurlijk moet hij volgend jaar de Ronde van Frankrijk rijden. Dit jaar won hij die van Italië, dan ga je nu toch voor het allerhoogste, voor de Tour de France?
Dat daar überhaupt nog discussie over is. Is wielrennen een oudewijvensport geworden? Een metier van rekenaars en boekhouders?

Kennelijk. Ik lees dat Dumoulin volgend jaar misschien wel weer Italië rijdt. Die koers ligt hem goed en ze plannen daar lekker veel tijdritkilometers. Maar sinds wanneer zoekt een echte topper de gemakkelijkste weg? Als het een kwestie is van wikken en wegen, vraag dan advies aan McKinsey. Daar zijn ze goed in het managen van risico’s.

Rekenen
Topsport is tegenwoordig rekenen. Bij de kwalificatie van het Nederlands elftal voor het wereldkampioenschap had iedereen een telraam nodig voor de doelsaldo’s. En als Max Verstappen niet precies uitrekent wat de beste ronde is voor zijn bandenwissel, wordt het weer een zondag van de Formule Neen.

Dumoulin is uitgepoept in de Giro. Hij kan daar niet beter. Heeft de vurig begeerde honderdste editie gewonnen en is daarmee toegetreden tot de rijen van de onsterfelijken.

Rokend
In Italië leidde die honderdste, de centesimo, tot een half rek prachtige boeken. In een daarvan lees ik over de epische strijd tussen de Italiaanse grootheden Coppi en Bartali in de Giro van 1947. Hoe Bartali de avond voor de belangrijkste bergetappe tot één uur ’s nachts op de hotelgang bleef lopen kletsen, iedereen uit de slaap houdend, de ene na de andere sigaret rokend.


Gerard.Kessels De Limburger.

Cliffhanger?

QUOTE : Is wielrennen een oudewijvensport geworden


ja zo lijkt het wel van ja.
Als we in de toekomst weer zo lief op elkaar wachten zoals ze afgelopen jaren deden - en dit jaar weer beschamend mooi in beeld gebracht....
renners met hoog mietjesgedrag nl die wachten zijn een ziekte voor de sport, net als doping dat is. En stelt sponsors helemaal niet tevreden.
Het maakt het wielrennen tot oude wijvensport.
Het is erg dat tegenwoordig de vrouwen in het wielrennen meeedogenlozer zijn dan de mannen...........

Waarom zeg ik dit ??
:... omdat net een kleine(re) onverwachte tegenslag in de strijd het wielrennen mooier maakt en nieuwe kansen kan creeren....

Topicstarter vond een mooi plaatje en heeft daar een topic omheen bedacht...

Sinds wanneer schrijft Gerard Kessels over de koers? Zijn broer Jos Kessels heeft een betere pen en is tevens bekend als romanpersonage uit enkele boeken van PF Thomese

Sorry Tom, er is niets meer aan te doen.
Kessels heeft beslist dat je de Tour moet rijden.

Eh...wtf is Kessels



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/10/2017 10:49 door JW.

Tot de laatste alinea een coherent verhaal waar ik me wel in kan vinden. Waarom Coppi en Bartali hier moeten opdraven ontgaat me.

Beetje gechargeerd uiteraard en wel wat tegenin te brengen, maar in essentie eens.

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> Tot de laatste alinea een coherent verhaal waar ik
> me wel in kan vinden. Waarom Coppi en Bartali hier
> moeten opdraven ontgaat me.

De schrijver probeert, denk ik, aan te geven hoe er niet alleen ogenschijnlijk er toch een groot verschil in benadering van de topsport bestaat van tegenwoordig en vroeger. Be(rekenend) versus een soort joie de vivre mentaliteit. Alhoewel in 2007 dit samenviel. Rasmussen die de grammetjes berekende en Dekker, hafijn..

Heel vroeger reden veel toppers bijna alles en was het ook normaal, dat ze hiervoor ook gebruikmaakten van mother's little helper.
Andere tijden.

Ik krijg het idee dat er nog een stuk tekst ontbreekt.

En laat Dumoulin lekker zelf zijn programma samenstellen.

Wat banaal geformuleerd maar er zit wel iets in.

Opnieuw voor de Giro gaan en het hoogste - dat is de Tour nu eenmaal, leuk of niet - laten liggen daarvoor voelt toch wat "Been there, done that".

Met twee Giro-zeges op zak, kun je natuurlijk ook nog prima voor het Tourklassement gaan in 2019.
Anderzijds is angst voor het parcours geen teken van kracht, de meeste Tourwinnaars waren gewoon allround de beste.

Precies.
Welke tourwinnaar heeft nu echt de Tour gewonnen door het parcours de laatste jaren?

Ik kan me er weinig herinneren.
Schleck verloor de Tour in de tijdrit, maar het was volgens mij niet zo dat er toen bovenmatig veel tijdritkm's waren.
Als een renner met een goede tijdrit weer dat er nog een tijdrit komt beïnvloedt dat ook zijn rijden in de bergetappes daarvoor. Je kan nooit met zekerheid stellen hoe het anders zou lopen.

Bradley Wiggins - schoolvoorbeeld.

Al direct na presentatie van het parkoers toen werd meteen geroepen dat dit de uitgelezen kans was voor Wiggins om ooit het podium te halen. Wiggins en zijn entourage besefte zich dat blijkbaar ook en heeft zich beter dan ooit geheel zich op het rondewerk gezet en kon dus zelfs winnen.

Ik vraag me nog steeds af of er toen in 2011 geld van Sky e.a. naar ASO is gegaan om een voor Wiggins gunstig parkoers te regelen.

Eens.

Quatsch

Zoek nog even op wat Wiggins dat jaar allemaal nog meer won... Waren dat allemaal tijdritparcoursen?

Wiggins was een tijdrijder die won op een tijdrijdersparcours. Akkoord. Maar het gaat te ver om te zeggen dat hij daar door won. Wiggins won dat jaar zowat alle rondes waarin hij in startte. De Tour werd gewonnen door de beste ronderenner van dat moment in de beste ploeg.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/10/2017 01:27 door Andere Peter.

Dat was precies het gevolg van dat parkoers. Wiggins en zijn begeleiding begreep dat met bekend worden van het parkoers in 2011 (en wellicht wisten of vermoeden ze dat al heel lang voor de officiele bekendmaking) dat 2012 zijn grote kans was. Hij is toen alles gaan zetten om als de zo perfect mogelijke ronde renner in 2012 klaar te staan. Dat was al een proces langer in gang (o.a. Tour 2009, Dauphine 2011) maar brak toen definitief door op dat gebied en werd hij als ronde renner beter dan ooit, dat begon al af te tekenen in Vuelta 2011 (3de).

Tuurlijk kon Wiggins meer dan tijdrijden maar ook in zijn topjaar 2012 bleef het de basis van alles. Waar niets mis mee is, maar het blijkt wel uit de feiten:

zonder tijdritten:
- wint hij niet van Westra in Parijs Nice
- wint Wiggins niet de Dauphine maar wordt hij vijfde
- is Romandie slechts vier "massasprints"



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/10/2017 03:55 door Arsimo.

Wiggins kon winnen dankzij de dokter.

In 2011 was Wiggins ook al in grootse Tourvorm volgens mij.
Maar toen brak hij zijn sleutelbeen voordat het echte werk begon.

- had Westra mogelijk niet de ruimte gekregen om aan te vallen

Tuurlijk, maar dat maakt voor mijn punt niet uit. Wiggins won al die koersen dankzij zijn tijdrit. Niets mis mee trouwens.

Laten we eerlijk zijn, als onlangs bij de presentatie van de Tour parkoers voor 2018 een equivalent van 2012 was bekend gemaakt dan had Tom Dumoulin dezelfde avond nog een groot feest in het centrum van Maastricht georganiseerd waarbij iedereen zich gratis lam kon zuipen en was hij meteen de volgende dag zonder enige aarzeling of twijfel met 500% toewijding en focus volledig zich gaan voorbereiden op de Tour van 2018. En nu hangt dat nog..

Natuurlijk, maar wanneer je, zoals Froome, gewoon de sterkste bent, maakt het parcours niet zoveel uit.

Het wordt Dumoulin niet makkelijk gemaakt, in z'n keuze.

[twitter.com]

Klopt.

Alleen in 2011 was er 41 km individuele tijdrit en in 2012 maar liefst 101,4 kilometers!

Juist dat Wiggins in een stijgende lijn zat (was al vierde in Tour 2009 en was goed bezig in 2011, won de Dauphine - ook dankzij de tijdrit trouwens) en toen met dat ideale parkoers in 2012 zag hij zijn kans. En Sky ook trouwens die haar beroemde ambitie voor een Britse tourzege plots reeel zag worden. (Aan Froome voor Tour zeges had toen nog niemand gedacht)

Voor iemand als Froome niet inderdaad. Die is gewoon - ondanks dat het soms niet zo elegant oogt allemaal - de veelzijdigste en sterkste als het om grote rondewerk gaat.

Meeste van zijn concurrenten hebben bij voorkeur een parkoers dat hun sterke punten zo veel mogelijk uitbuit en zo min mogelijk hun mindere punten in de weg zit. Dat geldt (vooralsnog?) ook voor Dumoulin.


.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/10/2017 11:22 door Arsimo.

In 2012 deden Contador, Andy Schleck (en Rodriguez en Valverde) ook niet mee en mócht Froome niet winnen. Hij was al beter dan Wiggins in de Vuelta een jaar eerder ,dus ze hadden er best aan mogen denken.

Of Froome ook had kunnen winnen van Wiggins die Tour met 100 tijdritkilometers zullen we nooit weten, maar met veel minder tijdritkilometers en zonder de anderhalve minuut verlies in de eerste rit in lijn had het zeker wel gekund.
Maar wellicht hadden Valverde en Rodriguez wel mee gedaan bij minder tijdritkilometers en Wiggins totaal gesloopt bergop. Nu was er alleen Nibali die toch niet echt iets in had te brengen tegen de Sky tandem.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/10/2017 11:48 door El Mik.

Ik zeg hier en nu: Tom Dumoulin rijdt volgend jaar de Tour, geen enkel twijfel mogelijk.
(uiteraard afgezien van blessures, etc.)

Ik snap je wel en wat je zegt klopt ook wel. Maar Wiggins was niet zo'n gekke winnaar toen. Naast alle andere rondjes die hij dat jaar won is er nog iets. Hij had het geel al vóór de afsluitende tijdrit van 53 km. Op basis van proloog (6 km) en de eerste tijdrit van 41,5 km.

...dat dit de uitgelezen kans was voor Wiggins om ooit het podium te halen

Dat had hij 2009 al eens gedaan. Dat was het jaar van het toeleggen en de openbaring. Ongetwijfeld werden er na de bekendmaking van dat parcours nog wat puntjes op de i gezet.

Denketook.

In zekere zin zou ik het nog leuker hebben gevonden als Dumoulin zijn eerste Tourzegepoging zou doen op een parcours met nul tijdritkms.

Dat Wiggins podium had in 2009 werd pas na tour 2012 duidelijk. Hij was tot die administratieve handeling nog gewoon vierde.

Froome: Dumoulin will really push me

Tour and Vuelta winner hasn't counted out Giro d'Italia tilt

Chris Froome versus Tom Dumoulin: it’s a rivalry everyone’s getting excited about, including Froome himself. The Tour de France champion said on Saturday that, whether it’s at next year’s Tour or further down the line, he’s looking forward to a first proper face-off with the Dutchman.

Dumoulin, a natural time triallist, emerged as a possible Grand Tour winner at the 2015 Vuelta a España and he provided emphatic confirmation this year with overall victory at the Giro d’Italia. Froome collected a fourth Tour de France title in July with a minimum of fuss, but Dumoulin may well have positioned himself as the greatest threat to the Sky rider’s hegemony.

“He’s definitely part of the new generation of GC riders. He’s someone who I haven’t gone head-to-head with properly in the GC sense, so I definitely look forward to that challenge,” said Froome, speaking in Shanghai ahead of the China Criterium. “It’s good for me to have someone to really push me like that as well.

“It certainly wasn’t a surprise to me when he won the Giro. Before the race I actually had a bet with some of my friends that he would win, and he proved me right. I saw that coming. It’s been coming for some time now.”

Dumoulin would certainly bring a fresh challenge to Froome. After blowing the competition away on summit finishes en route to victory in 2013 and 2015, Froome has made precious few gains in the mountains in the last two years, instead using the time trials to comfortably pull away from competitors such as Romain Bardet.

Against the world time trial champion, however, that would no longer seem to be a viable approach, and with Dumoulin there’s the added complication – as he proved at the Giro against the likes of Nairo Quintana and Vincenzo Nibali – of him being a tough nut to crack on even the biggest mountains.

“He’s obviously very different to my other rivals,” said Froome. “He’s the strongest time triallist in the world and very confident on the climbs as well.

"He knows how to pace himself. I’d say out of the other GC riders, he’s the only one who really paces himself, even when there are the accelerations on the climbs. People see him get dropped but he’s not actually dropped, he’s just managing his pace. He’s the only other GC rider I’ve seen doing that, which I think is a big skill to have as well."

Giro d’Italia

It remains to be seen whether the much-anticipated showdown materialises next year, as both riders are awaiting the announcement of the 2018 Giro route in late November before confirming their race programmes.

The obvious next step for Dumoulin is to go to the Tour de France, but he insists he’ll choose the one with the most favourable route. Given that there are just 31km of individual time trialling in the 2018 Tour, he could well choose the Giro.

Froome himself still hasn’t ruled out targeting the Giro for the first time. He reiterated that his priority is to try to win a fifth Tour de France title but, after successfully pulling off the Tour-Vuelta double this year, he may be tempted to try and do what has eluded Nairo Quintana and Alberto Contador in recent years.

“As it stands, there should be no reason why I’m not going be targeting the Tour next year,” said Froome. “We haven’t yet seen the Giro parcours, but it’s a possibility – definitely.

“Certainly [I’d like to see] a few time trials – just a generally a good well-balanced route would be good to see. The Giro can always be hit and miss that time of year with the weather, so it depends also on how much of the race would be relatively further south with less chance of snow where the race would obviously run into problems. Obviously it’s starting in Jerusalem – that’s quite different. There are probably a few factors.”

One factor that Froome disregarded was the accumulation of Grand Tours, with a Giro-Tour double attempt making for four straight three-week races. Quintana recently cited his own run – which saw a podium at the 2016 Tour followed by victory at the Vuelta and a podium at the 2017 Giro – as a reason for his lacklustre showing at this year’s Tour.

“Obviously I’ve had a good break now, so I don’t necessarily see it as four in a row in that sense,” said Froome. “I haven’t kept going after the Vuelta, so I’m not too concerned about that. But obviously doing two Grand Tours in a row is tough already, and for the second one to be the Tour de France makes it even more challenging.”

Akkoord. Ik was eigenlijk die bizarre 3e plek van Armstrong vergeten. Een anachronisme.

Ik vind het niet zo gek dat je start waar je de meeste kans hebt. Commercieel gezien zal een podiumplaats in de Tour meer waard zijn dan een nieuwe Giro zege, maar sportief gezien kan ik me goed voorstellen dat je liever voor die overwinning gaat. Belangrijke factor lijkt mij ook het WK, met opnieuw een tijdrit op maat, en ook zeker titelkansen in de wegrit. Als hij het maximale uit zijn carrièrre wil halen, kan dat best eens de eerste cirkel in de agenda worden. Van daaruit kun je dan bekijken wel grote ronde of rondes daar het beste in passen.

Kansrekening is voor oplichters die een casino beginnen, sporters in de hoogste regionen moeten zich daar niet mee bezighouden. Ondertussen heeft kleine Tom die de grote jongens van Quintana tot Nibali zittend zonder wc-pot over de knie gelegd; ga d'er maar aanstaan, al laten zien dat zijn daden tot reusachtige proporties zijn uitgegroeid. Tijd dus om op het hoogste schavot te verschijnen. Een grote bank mag niet omvallen, maar een grote Tom toch wel? Al begrijpt iedereen ook dat twee tijdritten in de laatste week van de Giro heel verleidelijk is, maar da's dan toch de te gemakkelijk weg kiezen, niet dan? Ik wil het wel eens gaan meemaken om met zo'n 10 miljoen landgenoten aan de buis gekluisterd te zitten in de slotweek van de Tour.

In een Giro vol tijdritten kan hij alleen maar teleurstellen of aan de verwachting voldoen, er valt weinig te winnen.
Gewoon voor de Tour gaan dus, pakweg 6e worden in een Tour die Tom niet ligt is beter dan een tegenvallende 2e plek in een op zijn lijf geschreven Giro.

Froome is al een tijdje niet meer de sterkste. Dit jaar niet en vorig jaar ook niet. Zijn ploeg wel, veruit zelfs en daarom wint Froome.
Luijt en Nibali zitten op dit punt volledig op één lijn.

Dat zal Nibali goed doen.

Als je bedoelt dat Froome door zijn ploeg méér wordt verbeterd dan de concurrenten, dan zit daar wel iets in.

Als je bedoelt dat Froome in tijdritten en bergritten harder fietst dan de concurrentie doordat hij betere ploegmaten heeft dan vind ik dat heel erg niet.

Ook in de bergritten heeft hij toch vaak profijt van zijn sterke ploeg.
Niet voor niets wordt het soms spannender als hij geïsoleerd komt te zitten.

Tom wil de trui pas veroveren in de laatste tijdrit en kiest dus de ronde die daarvoor de beste mogelijkheden biedt.

Waarom ik met dit revolutionair idee kom?
Ik heb een video gezien, waarin de kijker werd voorgespiegeld, dat Tom Dumoulin had hij met een paar seconden voorsprong in de leiderstrui moeten starten hij wellicht door Quintana (dan in speedsuit) uit de keiderstrui was gereden.

Wie immer ohne gewähr

Goed gezegd.