Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
De Muur over de nieuwe gouden Nederlandse wielergeneratie
Gepost door Cecchini
Mag ik een beetje reclame maken ?
Er zijn magere jaren, er zijn vette jaren en er zijn jaren waarvan je wilde dat ze er nooit waren geweest. In een treurig en troosteloos tijdperk, in een periode van grote droogte en schaamte, gekenmerkt door niet, nauwelijks of verdacht presteren, waren de dagen zonder voorbehoud op de vingers van een hand te tellen.
Het wachten was op het ‘Nieuwe Wielrennen’. Dat klonk zalvend, dagdromend, marketingachtig. Maar de onmiskenbare actualiteit is: er zit weer vet op ‘onze’ trappers. Het cynisme heeft plaatsgemaakt voor nieuwe hoop en betrokkenheid. Een renaissance met perspectief. Sport leeft van identificatie met sporters; een mooie koers komt pas echt tot leven als ‘onze’ Nederlanders mee voorop fietsen.
Waar die verlichting vandaan komt? Het is een combi: van geboorte, talent en begeleiders van goede wil. Naast de as bleek er ook vruchtbare lava te zijn, waarop een nieuwe generatie zich wonderwel thuis is beginnen te voelen. Op weg en baan, in klassiekers en grote ronden, bij mannen en vrouwen.
De Muur besloot zich te verdiepen in de meest volwassen, meest aansprekende discipline: de mannen op de weg. De redactie analyseert het toen, het nu, het straks en het waarom. Is er sprake van een Nieuwe Golf, verwant aan de grote TI Raleigh-jaren? Of is dat niet (meer) met elkaar te vergelijken? Wat leert de stamboom van Tom Dumoulin? Wat maakt Wilco Kelderman en Sam Oomen tot zo’n verwachtingsvolle tweeling?
Tegen de achtergrond van de roze Giro-getuigenis van Jarl van der Ploeg (hij was erbij, in Milaan) graaft Joost-Jan Kool naar het bijzondere aan de Iwan Spekenbrink-ploegen, van Skil tot Sunweb. Frank Heinen verklaart zijn Dumoulinisme, Mark de Bruijn filosofeert over hoe we ervoor zouden staan als ook de ongenaakbare veldflyer Mathieu van der Poel overstapte naar de weg en Peter Winnen mijmert met Wout Poels over keuzes en tussenbalans, inclusief een opmerkelijke finale. Winnen, dezelfde die in 1983 de derde Nederlandse Tourwinnaar had kunnen worden en die in dit nummer onder het reconstructiemes ligt van Wiep Idzenga.
En de Nederlandse wielervrouwen? Een succesvoller oranjegeneratie was er niet. In de vorige Muur praatte Nando Boers over het Beroep van Annemiek van Vleuten, dit keer over dat van Anna van der Breggen. Zoek de verschillen.
Een nieuwe Muur, om af te tellen naar het nieuwe seizoen.
Als alles wordt wat het lijkt, moet het beste nog komen!
Er zijn magere jaren, er zijn vette jaren en er zijn jaren waarvan je wilde dat ze er nooit waren geweest. In een treurig en troosteloos tijdperk, in een periode van grote droogte en schaamte, gekenmerkt door niet, nauwelijks of verdacht presteren, waren de dagen zonder voorbehoud op de vingers van een hand te tellen.
Het wachten was op het ‘Nieuwe Wielrennen’. Dat klonk zalvend, dagdromend, marketingachtig. Maar de onmiskenbare actualiteit is: er zit weer vet op ‘onze’ trappers. Het cynisme heeft plaatsgemaakt voor nieuwe hoop en betrokkenheid. Een renaissance met perspectief. Sport leeft van identificatie met sporters; een mooie koers komt pas echt tot leven als ‘onze’ Nederlanders mee voorop fietsen.
Waar die verlichting vandaan komt? Het is een combi: van geboorte, talent en begeleiders van goede wil. Naast de as bleek er ook vruchtbare lava te zijn, waarop een nieuwe generatie zich wonderwel thuis is beginnen te voelen. Op weg en baan, in klassiekers en grote ronden, bij mannen en vrouwen.
De Muur besloot zich te verdiepen in de meest volwassen, meest aansprekende discipline: de mannen op de weg. De redactie analyseert het toen, het nu, het straks en het waarom. Is er sprake van een Nieuwe Golf, verwant aan de grote TI Raleigh-jaren? Of is dat niet (meer) met elkaar te vergelijken? Wat leert de stamboom van Tom Dumoulin? Wat maakt Wilco Kelderman en Sam Oomen tot zo’n verwachtingsvolle tweeling?
Tegen de achtergrond van de roze Giro-getuigenis van Jarl van der Ploeg (hij was erbij, in Milaan) graaft Joost-Jan Kool naar het bijzondere aan de Iwan Spekenbrink-ploegen, van Skil tot Sunweb. Frank Heinen verklaart zijn Dumoulinisme, Mark de Bruijn filosofeert over hoe we ervoor zouden staan als ook de ongenaakbare veldflyer Mathieu van der Poel overstapte naar de weg en Peter Winnen mijmert met Wout Poels over keuzes en tussenbalans, inclusief een opmerkelijke finale. Winnen, dezelfde die in 1983 de derde Nederlandse Tourwinnaar had kunnen worden en die in dit nummer onder het reconstructiemes ligt van Wiep Idzenga.
En de Nederlandse wielervrouwen? Een succesvoller oranjegeneratie was er niet. In de vorige Muur praatte Nando Boers over het Beroep van Annemiek van Vleuten, dit keer over dat van Anna van der Breggen. Zoek de verschillen.
Een nieuwe Muur, om af te tellen naar het nieuwe seizoen.
Als alles wordt wat het lijkt, moet het beste nog komen!
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.