Rebellin koerst op bietensap en bonen

Rebellin koerst op bietensap en bonen

Kurt Cobain leefde nog. Ruud Lubbers was de minister-president van Nederland en niemand had zelfs nog maar gehoord van ene Lance Armstrong. In die periode, om precies te zijn in 1992, maakte Davide Rebellin zijn debuut als profwielrenner.

Ruim 23 jaar later koerst de Italiaan nog altijd. Hij staat zondag zelfs aan de start van de Amstel Gold Race. En hij is niet eens kansloos, getuige zijn vijfde plaats woensdag in de Brabantse Pijl.

"Hoe dat kan? Hij is een beetje gek", reageert zijn kamergenoot Stefan Schumacher. "Hij is anders. Hij leeft als een monnik. En hij is mentaal zó sterk."

Ze fietsen nu beiden voor de kleine Poolse ploeg CCC Sprandi Polkowice. Zowel Schumacher als Rebellin. Beiden wonnen ze in het verleden de Amstel Gold Race, maar beiden kregen later ook het predicaat 'dopingzondaar' achter hun naam. En beiden zaten ze een schorsing van twee jaar uit. Maar waar de één, Schumacher, in 2013 toegaf verboden middelen te hebben gebruikt, ontkent de ander tot op de dag van vandaag.

"Of ik doping heb gebruikt? Luister, daar geef ik geen antwoord op", komt er kalm uit de mond van Rebellin. Om er in één adem aan toe te voegen: "Ik leid een heel geregeld leven met veel opofferingen en training. Als je doping gebruikt hebt, dan is dat niet goed voor je. Dan boek je geen resultaten meer op je 43ste. Dan is je carrière al voorbij."

De sceptische buitenwacht fronst ondertussen wel de wenkbrauwen. Hoe kan deze Italiaan anders in oktober nog de zware Ronde van Emilië winnen? Rebellin kan weinig met de argwaan. Hij verwijst naar wetenschappers. "Fysiek kan het niet, om zo lang doping te gebruiken. Het zou je kapot maken."

Of ik doping heb gebruikt? Daar geef ik geen antwoord op.

Schumacher vult aan: "Als je veel bullshit gebruikt, ga je op een gegeven moment kapot. Dat is met veel renners gebeurd. Ze waren vijf, zes of misschien tien jaar aan de top, maar daarna waren ze weg."

Schumacher (33) kan het weten. Hij rijdt nu naar eigen zeggen schoon en knokte zich na zijn schorsing via kleine ploegen een beetje terug omhoog. Hij moest opstappen in wedstrijden in China, Algerije en Iran, won af en toe wel ("zestien UCI-zeges sinds mijn terugkeer", maar haalde tot nu toe niet het topniveau. "Doping helpt je slechts voor een kort moment. Je kan niet je hele carrière doping gebruiken en op 43-jarige leeftijd nog steeds goed zijn."
Geen vlees, geen vis

Schumacher zou het niet kunnen, zoals Rebellin leeft. Hoofdschuddend somt de Duitser het rijtje producten op waaraan Rebellin zich niet te goed doet: "Koffie, alcohol, coca-cola, suiker... Hij gebruikt het allemaal niet. Drinkt veel water en bietensap."

Rebellin is zelfs voor een groot deel vegetariër. "Ik heb producten met gluten uit mijn dieet gehaald. En ik probeer zoveel mogelijk vlees te vermijden. Thuis probeer ik heel vaak vegetarisch te eten. Geen vlees, geen vis. Bij wedstrijden is dat lastig. Daar hebben ze niet altijd vegetarische eiwitten, zoals bonen. Dan eet ik wat ze me voorzetten."

Het andere geheim van de Italiaan? Nachtrust. "Dat is heel belangrijk. Thuis ga ik 's avonds om negen uur of half tien naar bed. Dan slaap ik tot half acht, acht uur 's ochtends. Op die manier rust je uit en herstelt je lichaam goed."

Joop Zoetemelk zei het al: de Tour win je in bed. En diezelfde Zoetemelk is de oudste winnaar van de vorige 49 edities van de Gold Race. Hij won in 1987 op 40-jarige leeftijd.

Rebellin weet ondertussen nog niet of dit zijn laatste Gold Race is. "Zolang ik nog kan, blijf ik doorgaan. Misschien is dit mijn laatste Amstel, misschien is dit mijn laatste jaar. Maar ik weet het niet. Ik wil nog heel graag, ben nog heel erg enthousiast. En ik weet zeker dat ik nog geweldige resultaten kan boeken."

Naast dopingvragen, moet Rebellin tegenwoordig ook gerechtelijke vragen beantwoorden. Hij zou zich schuldig hebben gemaakt aan belastingontduiking. "Ja, er loopt momenteel een proces. Het vonnis wordt verwacht op 30 april. Ik heb er alle vertrouwen in dat het positief zal uitvallen voor mij. Ik heb aangetoond dat mijn leven in Monte Carlo gesitueerd is en dat ik niet in Italië woon."

Maar eerst stapt hij op in de Gold Race, die hij in 2004 won door Michael Boogerd te verslaan. Rebellin over die zege: "Het is misschien wel mijn mooiste zege. We werkten goed samen tot de Cauberg. Als je sprint met Boogerd om de overwinning, weet je dat je een goede kans hebt." Ploegmaat Schumacher, die toen net als Rebellin voor Gerolsteiner reed, won de Gold Race drie jaar later. Hij ontsnapte in de slotfase net na een rotonde. "Iedereen keek naar Boogerd om het gat dicht te rijden. Dat deed hij echter niet. Daardoor kon ik wegblijven."

Wie er zondag wint? Volgens Schumacher kan Rebellin zeker in de toptien rijden, maar beiden zijn het eens: "Matthews."

[nos.nl]



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/04/2015 12:35 door Ron Meijers.

'kamergenoot Stefan Schumacher'

Wielrennen blijft wielrennen, moet daar niet verplicht een glazen deur in of zo?

Er komt toch wat sleet op Rebellin, daar kan zelfs bietensap niets aan veranderen.

Hoog cult gehalte die Rebellin. Prachtig ook, hoe hij blijft ontkennen: een monument van het 'oude wielrennen' en de omerta. Ik hoop dat hij tot zijn 73e door blijft gaan. Met of zonder doping, dat maakt me niet uit.

Wat ik me afvraag, is het toeval of is er een verband dat velen van die geschorsten zo lang doorgaan, en dan vaak bij kleinere of zelfs hele kleine ploegjes? Zoveel mogelijk er nog uithalen - financieel en andersinds?

Voorbeelden:

Rebellin: 43, CCC
Mancebo: 39, Skydive Dubai Pro Cycling Team. Toch ook 10de in Leon
Sevilla: 38, EPM-UNE-Área Metropolitana
Vino: doorgegaan tot 39ste. En succesvol, wat je er verder ook van mag vinden

Het lijkt dat Thomas Dekker ook op dit punt een buitenbeentje is.

In de wil om verder te gaan dan de concurrentie op bepaalde gebieden ligt ook een bepaalde koersliefde besloten. Anderzijds is Voigt ook pas net gestopt en reed Horner dit jaar nog niet in de uitslagen.

Wellicht dat het (deels) gedwongen moeten acteren op een lager niveau, met een daar wel bijkomende ironisch grotere kans op een protagonistenbestaan in koers en bijhorende koersvreugde, er ook iets mee van doen heeft.

Er zijn er natuurlijk ook wel die op jonge leeftijd stoppen na betrapt te zijn, Bernard Kohl bijvoorbeeld en ook Roy Sentjes had nog wel even meegekund.

Okay. Dus of ze gaan heel lang door of ze stoppen meteen. Is dat het ongeveer? Behalve Dekker dan.

Goed punt.

Het zou best wel eens kunnen dat het feit dat de koers alles voor hen is zowel de reden is/was om aan de dope te gaan (om het maximale te bereiken) als na schorsing zo lang door te gaan (om alsnog het maximale te bereiken).

Waren Mancebo en Sevilla wel geschorst?

Mancebo was wel even op nonactief gesteld maar uiteindelijk inderdaad niet geschorst. Was gestopt maar stapte weer op (heb het moeten opgezoeken)

Sevilla is naar mijn weten wel geschorst geweest.

Volgens mij is (ook) Sevilla alleen verdachte geweest (Operacion Puerto) maar nooit geschorst (en ook nooit gestopt), waardoor hij daarna (2006) een soort persona non grata werd - net als Mancebo - en alleen nog voor kleine continentale ploegjes kon rijden.

Opgezocht: pas in 2010 werd hij echt betrapt (hydroxyethyl) waarna hij in september 2011slechts zes maanden schorsing kreeg die hij nooit heeft aangevochten (zo erg was dat vergrijp kennelijk niet).
Niet onlogisch ook, want in maart 2012 kon hij dientengevolge alweer op de fiets stappen.

Volgens mij hebben we dit eerder, zij het in een andere discussie, ook al deels aangesneden. Het is wel opmerkelijk, ja. Interessant ook wel. Jij gaf toen als reden aan geloof ik dat het wel eens vooral financieel kon zijn. Hoewel dit waar is, ben ik echter toch van mening dat wielrennen op dat niveau niet bepaald makkelijk is; het is echt wel een speciale manier van leven (waar Dekker toch moeite mee had). Daarbovenop het gegeven dat ze vaak bivakkeren in de minder glorieuze regionen van het profwielrennen, niet meer welkom bij de grote ploegen en vermoedelijk niet tegen de hoogste salarissen, doet mij toch sterk vermoeden dat het het bovenal vooral toch ook passie voor de sport is, zo niet (en misschien wel triester) zelfs het enige dat ze kennen (dus niet zozeer kunnen). Wielrennen is hun lust en hun leven, vaak al vanaf jongs af aan, en buiten dat wielerleven (en bijbehorende wereld) hebben ze mogelijk gewoon helemaal niets.

Rebellin gaf in een documentaire aan dat hij vroeger geobsedeerd was door die fiets. Tegenwoordig (na zijn schorsing dus) zou hij doorhebben dat er meer is in het leven. Althans dat zei hij, zijn ogen verraadden m.i. dat het toch nog steeds vooral om die fiets draait...



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 20/04/2015 20:13 door Goozzer.

Volgens mij gaat het hier in de regel om totaal verknochten die geen zin in teveel gezeik hebben.