Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
101st Giro d'Italia (2.UWT) 4e etappe
Gepost door Cecchini
Stage 4 » Catania › Caltagirone (198k)
Parcours -bron wielerflits
De vierde etappe in de Ronde van Italië is er eentje voor de renners met een machtige punch in hun benen. Vanuit Catania rijdt het peloton 191 kilometer door Sicilië om vervolgens op een steile muur in Caltagirone te eindigen. Twee klimmetjes van vierde categorie krijgen de renners voor de kiezen. Toch zal bij de gemiddelde sprinter het zweet uitbreken bij het zien van het rondeboek; de hele dag rijdt het peloton des Siciliaans op en af.
Om 12.25 uur wordt het startschot gegeven onder de rook van de Etna, in Catania. Catania is met meer dan driehonderdduizend inwoners de op één na grootste stad van Sicilië. Het staat bekend om haar barokke historie en gebouwen die van lavasteen zijn gemaakt. Na een aantal kilometers langs de kust gereden te hebben, zal het peloton het heuvelachtige binnenland in duiken.
De eerste klim is de Pietre Calde, die het peloton na bijna tachtig kilometer wedstrijd naar een hoogte van bijna 800 meter brengt. Vizzini is de laatste gecategoriseerde heuvel van de dag, op veertig kilometer van de meet. Daarna houdt het zeker nog niet op; in de laatste tien kilometer overbruggen de renners nog vierhonderd hoogtemeters. Menig renner zal in de laatste kilometer ondervinden waarom Caltagirone in de Middeleeuwen ‘de Koningin der Bergen’ werd genoemd. Daar wacht de coureurs namelijk een strook van dertien procent. Menig Ardennenspecialist zal dan ook reikhalzend naar deze dag uitkijken. Na de tijdrit zullen hier de volgende verschillen gemaakt gaan worden. De aankomst wordt om ongeveer 17.15 verwacht.
Caltagirone
Algemeen Klassement
1 - Dennis Rohan BMC Racing Team 20 9:05:30
2 - Dumoulin Tom Team Sunweb 0:01
3 - Gonçalves José Team Katusha - Alpecin 0:13
4 - Dowsett Alex Team Katusha - Alpecin 0:17
5 - Bilbao Pello Astana Pro Team 0:19
6 - Yates Simon Mitchelton-Scott 0:21
7 - Schachmann Maximilian Quick-Step Floors 0:22
8 - Martin Tony Team Katusha - Alpecin 0:28
9 - Pozzovivo Domenico Bahrain Merida Pro Cycling Team ,,
10 - Betancur Carlos Movistar Team 0:29
Parcours -bron wielerflits
De vierde etappe in de Ronde van Italië is er eentje voor de renners met een machtige punch in hun benen. Vanuit Catania rijdt het peloton 191 kilometer door Sicilië om vervolgens op een steile muur in Caltagirone te eindigen. Twee klimmetjes van vierde categorie krijgen de renners voor de kiezen. Toch zal bij de gemiddelde sprinter het zweet uitbreken bij het zien van het rondeboek; de hele dag rijdt het peloton des Siciliaans op en af.
Om 12.25 uur wordt het startschot gegeven onder de rook van de Etna, in Catania. Catania is met meer dan driehonderdduizend inwoners de op één na grootste stad van Sicilië. Het staat bekend om haar barokke historie en gebouwen die van lavasteen zijn gemaakt. Na een aantal kilometers langs de kust gereden te hebben, zal het peloton het heuvelachtige binnenland in duiken.
De eerste klim is de Pietre Calde, die het peloton na bijna tachtig kilometer wedstrijd naar een hoogte van bijna 800 meter brengt. Vizzini is de laatste gecategoriseerde heuvel van de dag, op veertig kilometer van de meet. Daarna houdt het zeker nog niet op; in de laatste tien kilometer overbruggen de renners nog vierhonderd hoogtemeters. Menig renner zal in de laatste kilometer ondervinden waarom Caltagirone in de Middeleeuwen ‘de Koningin der Bergen’ werd genoemd. Daar wacht de coureurs namelijk een strook van dertien procent. Menig Ardennenspecialist zal dan ook reikhalzend naar deze dag uitkijken. Na de tijdrit zullen hier de volgende verschillen gemaakt gaan worden. De aankomst wordt om ongeveer 17.15 verwacht.
Caltagirone
Algemeen Klassement
1 - Dennis Rohan BMC Racing Team 20 9:05:30
2 - Dumoulin Tom Team Sunweb 0:01
3 - Gonçalves José Team Katusha - Alpecin 0:13
4 - Dowsett Alex Team Katusha - Alpecin 0:17
5 - Bilbao Pello Astana Pro Team 0:19
6 - Yates Simon Mitchelton-Scott 0:21
7 - Schachmann Maximilian Quick-Step Floors 0:22
8 - Martin Tony Team Katusha - Alpecin 0:28
9 - Pozzovivo Domenico Bahrain Merida Pro Cycling Team ,,
10 - Betancur Carlos Movistar Team 0:29
Gibi Baronchelli
Het heroische duel tussen Laurent Fignon en Greg Lemond in de Tour de France van 1989 waarin de Amerikaan de studentikoze Parijzenaar met slechts 8 seconden in zijn voordeel beslechtte is een ijkpunt in de geschiedenis van de wielersport, maar misschien wordt daarmee te gemakkelijk voorbijgekeken aan de Giro van 1974 waarin het verschil tussen nummer 1 (Eddy) en 2 (Gibi) slechts 12 tellen bedroeg. In Het is Koers werd hierover een mooi artikel geschreven
De twaalf seconden van Gibi Baronchelli
Filip Osselaer| / Het is Koers
Al snel noemden ze hem Gibi.
Een koosnaampje voor een grote belofte. Want een grote belofte, dat was Gianbattista Baronchelli, toen hij in 1974 prof werd bij Scic.
Scic: u kent de truitjes? Juist. Zwart-wit, met in het midden op de borst gewoon het woord ‘Scic’. Mooi, sober. Op-en-top Italiaans design. Het was ook zo’n echt typisch Italiaanse ploeg. Ze vonden dat bij Scic zelf ook wel: “Scic has always been italian, also in its soul” staat nu nog op de website. Een ploeg met Franco Bitossi, Enrico Paolini, Walter Riccomi, Wladimiro Panizza, dat type renners. Wat voor merk was Scic eigenlijk? Keukens? Zou dat kunnen?
Maar Gibi, dus. Gianbattista werd geboren in Ceresara, in Lombardije, op 6 september 1953. Hij had een oudere broer, Gaetano. Die werd ook prof – bij Scic, natuurlijk -, maar hij was een heel pak minder dan zijn broertje. Dat gebeurt in de beste families.
Gibi kon een stukje fietsen. In 1973 won hij de Baby Giro en de Ronde van de Toekomst, de kleine Tour. Dan wacht je een grote toekomst.
Een jaar later, in 1974, zou hij in zijn eerste profjaar starten in de echte Giro. Merckx, Fuente, Gimondi, Battaglin, Moser: dat waren de tegenstanders. Geen kleine jongens. Maar Gibi deed het goed. Eddy Merckx – die uiteindelijk toch wel weer zou winnen – had het moeilijk, dat jaar. Klimgeit Fuente reed dagenlang in het roze, daarna nam Merckx over, tot het einde in Milaan. Maar de jonge Baronchelli bleef maar aanklampen. Hij strandde op nauwelijks 12 seconden. Waar verlies je dat eigenlijk? Twaalf seconden? Want twaalf seconden: dat is weinig.
Dichter bij de eindwinst in de Giro zal Gianbattista Baronchelli nooit meer komen. Hij reed een indrukwekkend palmares bijeen in de Ronde van Italië: een jaar later werd hij tiende, daarna volgden een vijfde, derde, vijfde, tiende, vijfde, zestiende en zesde plaats. In 1986 gaf hij op, dat deed hij een jaar later opnieuw.
Nog één keer was het écht bijna raak. In 1978 kwam hij net geen minuut te kort voor de eindzege. Wéér was er een Belg – net als in 1974 – een tikkeltje beter. Johan De Muynck won met 59 seconden voorsprong.
Gibi werd nooit een groot renner buiten Italië. Hij probeerde het twee keer in de Tour, in 1976 en 1979. Hij gaf telkens op. Hij probeerde het één keer in de Ronde van Spanje, in 1985. Hij gaf op.Maar in Italië leefde hij op. Baronchelli won twee keer de Ronde van Lombardije, de Ronde van Piëmont, van de Apennijnen, van Romagna, van Lazio en Toscane, de Reggio Calabria. Hij won de Trofeo Laigueglia, de Coppa Sabatini, de Coppa Placci.
En, goed, dat ook: de Ronde van het Baskenland en Rund um den Henninger Turm.
Uitzonderingen bevestigen de regel.
Het heroische duel tussen Laurent Fignon en Greg Lemond in de Tour de France van 1989 waarin de Amerikaan de studentikoze Parijzenaar met slechts 8 seconden in zijn voordeel beslechtte is een ijkpunt in de geschiedenis van de wielersport, maar misschien wordt daarmee te gemakkelijk voorbijgekeken aan de Giro van 1974 waarin het verschil tussen nummer 1 (Eddy) en 2 (Gibi) slechts 12 tellen bedroeg. In Het is Koers werd hierover een mooi artikel geschreven
De twaalf seconden van Gibi Baronchelli
Filip Osselaer| / Het is Koers
Al snel noemden ze hem Gibi.
Een koosnaampje voor een grote belofte. Want een grote belofte, dat was Gianbattista Baronchelli, toen hij in 1974 prof werd bij Scic.
Scic: u kent de truitjes? Juist. Zwart-wit, met in het midden op de borst gewoon het woord ‘Scic’. Mooi, sober. Op-en-top Italiaans design. Het was ook zo’n echt typisch Italiaanse ploeg. Ze vonden dat bij Scic zelf ook wel: “Scic has always been italian, also in its soul” staat nu nog op de website. Een ploeg met Franco Bitossi, Enrico Paolini, Walter Riccomi, Wladimiro Panizza, dat type renners. Wat voor merk was Scic eigenlijk? Keukens? Zou dat kunnen?
Maar Gibi, dus. Gianbattista werd geboren in Ceresara, in Lombardije, op 6 september 1953. Hij had een oudere broer, Gaetano. Die werd ook prof – bij Scic, natuurlijk -, maar hij was een heel pak minder dan zijn broertje. Dat gebeurt in de beste families.
Gibi kon een stukje fietsen. In 1973 won hij de Baby Giro en de Ronde van de Toekomst, de kleine Tour. Dan wacht je een grote toekomst.
Een jaar later, in 1974, zou hij in zijn eerste profjaar starten in de echte Giro. Merckx, Fuente, Gimondi, Battaglin, Moser: dat waren de tegenstanders. Geen kleine jongens. Maar Gibi deed het goed. Eddy Merckx – die uiteindelijk toch wel weer zou winnen – had het moeilijk, dat jaar. Klimgeit Fuente reed dagenlang in het roze, daarna nam Merckx over, tot het einde in Milaan. Maar de jonge Baronchelli bleef maar aanklampen. Hij strandde op nauwelijks 12 seconden. Waar verlies je dat eigenlijk? Twaalf seconden? Want twaalf seconden: dat is weinig.
Dichter bij de eindwinst in de Giro zal Gianbattista Baronchelli nooit meer komen. Hij reed een indrukwekkend palmares bijeen in de Ronde van Italië: een jaar later werd hij tiende, daarna volgden een vijfde, derde, vijfde, tiende, vijfde, zestiende en zesde plaats. In 1986 gaf hij op, dat deed hij een jaar later opnieuw.
Nog één keer was het écht bijna raak. In 1978 kwam hij net geen minuut te kort voor de eindzege. Wéér was er een Belg – net als in 1974 – een tikkeltje beter. Johan De Muynck won met 59 seconden voorsprong.
Gibi werd nooit een groot renner buiten Italië. Hij probeerde het twee keer in de Tour, in 1976 en 1979. Hij gaf telkens op. Hij probeerde het één keer in de Ronde van Spanje, in 1985. Hij gaf op.Maar in Italië leefde hij op. Baronchelli won twee keer de Ronde van Lombardije, de Ronde van Piëmont, van de Apennijnen, van Romagna, van Lazio en Toscane, de Reggio Calabria. Hij won de Trofeo Laigueglia, de Coppa Sabatini, de Coppa Placci.
En, goed, dat ook: de Ronde van het Baskenland en Rund um den Henninger Turm.
Uitzonderingen bevestigen de regel.
Hier alsnog het schitterende You Tube filmpje
[www.youtube.com]
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/05/2018 21:13 door Cecchini.
[www.youtube.com]
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/05/2018 21:13 door Cecchini.
De Giro is thuis! Fijn
Toen hij Quebec won was de stelling 'vroeger was hij beter' trouwens ook al levend.
Dit is al zo lang. Het is jammer maar het is er nooit uitgekomen.
Ik hoop dat hij over drie maanden kan zeggen dat hij in elke grote ronde 1 etappe heeft gewonnen
Dit is al zo lang. Het is jammer maar het is er nooit uitgekomen.
Ik hoop dat hij over drie maanden kan zeggen dat hij in elke grote ronde 1 etappe heeft gewonnen
Ik denk dat er een heleboel renners zijn die met z'n erelijst zouden willen ruilen. Met z'n portie pech waarschijnlijk niet.
Cyclad Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik ben dat helemaal met je eens.
> Wellens was sowieso de sterkste, maar ook op
> voorhand op deze aankomst wel de favoriet. Knap
> gedaan.
> Zijn er nog prikkers die ontkennen dat Wellens een
> wereldtopper is?
Nee absoluut niet.
-------------------------------------------------------
> Ik ben dat helemaal met je eens.
> Wellens was sowieso de sterkste, maar ook op
> voorhand op deze aankomst wel de favoriet. Knap
> gedaan.
> Zijn er nog prikkers die ontkennen dat Wellens een
> wereldtopper is?
Nee absoluut niet.
Poels heeft Froome in de steek gelaten
, waarop Oomen hem naar de streep heeft geloodst
, waarop Oomen hem naar de streep heeft geloodst
Laurens Ten Dam zette deze kop voor z'n dagrit op Strava vandaag:
Sicily is nice. made me think about the hills at San Luis Batista at one point! Sweet memories of Santa Cruz
207.85km Distance 5:43:14 Moving Time 3,862m Elevation 272W Weighted Avg Power 4,614kJ Total Work
Avg Max Speed 36.3km/h 82.1km/h Elapsed Time 5:49:14 Sigma Rox 11.0 Bike: Giant tcr di2
Vooraf hadden we dit:
Eindelijk ! Het beloofde wielerland. Bella Italia.
De nazit gaf:
"Dumoulin doet goede zaken."
“Het gekke eiland Sicilië.”
Dan toch nog wat indrukwekkend cijferwerk:
Bataglin 66kg 631w 1’38” P = 9,56 w/kg
Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zeker interessant!
>
> Het verschil tussen z'n PR op de 1500 meter
> outdoor en de 1500 indoor is wel vrij opvallend
> vind ik. Zeker als je mile en de 800 meter erbij
> pakt.
>
> Aan de andere kant kan de conclusie natuurlijk ook
> zijn dat Woods tussen januari 2004 en juli 2005
> (misschien wel door een andere trainingsopbouw)
> spectaculair verbeterde.
>
> Edit: ik zie dat "progression" ook wordt
> weergegeven. Een flinke hap van z'n tijden af in
> die periode.
Er zijn maar twee conclusies mogelijk.
Atletiek was zijn jeugdzonde en hij was in topsporttermen bijzonder matig en op geen enkele wijze vergelijkbaar met zijn huidige status als wielrenner.
Dadelijk wordt Joop alsnog tot verdienstelijk turner gepromoveerd.
-------------------------------------------------------
> Zeker interessant!
>
> Het verschil tussen z'n PR op de 1500 meter
> outdoor en de 1500 indoor is wel vrij opvallend
> vind ik. Zeker als je mile en de 800 meter erbij
> pakt.
>
> Aan de andere kant kan de conclusie natuurlijk ook
> zijn dat Woods tussen januari 2004 en juli 2005
> (misschien wel door een andere trainingsopbouw)
> spectaculair verbeterde.
>
> Edit: ik zie dat "progression" ook wordt
> weergegeven. Een flinke hap van z'n tijden af in
> die periode.
Er zijn maar twee conclusies mogelijk.
Atletiek was zijn jeugdzonde en hij was in topsporttermen bijzonder matig en op geen enkele wijze vergelijkbaar met zijn huidige status als wielrenner.
Dadelijk wordt Joop alsnog tot verdienstelijk turner gepromoveerd.
Was die niet ooit rodelaar? 
Tjappie2 Schreef:
-------------------------------------------------------
> Tuurlijk is een vergelijking met de absolute
> wereldtop atletiek hier niet aan de orde.
> Maar Woods was aan de andere kant wel even wat
> meer dan een goedwillende amateur.
Tuurliijk wel. Woods had een redelijk lange (1500m) carrière en ik weet ook niet waarom hij ermee stopte om geleidelijk aan als berggeit in het wielrennen verzeild te raken. Maar er bestaat ook zoiets als cross-referentie. Topsporters kunnen per definitie in vele sporten redelijk tot heel goed presteren mits ze daarvoor tijd en gelegenheid en dito interesse hebben. In dit geval is zelfs sprake van een totale scheiding.
Kijk als er een kleine 10.000 atleten op de 1500m ooit sneller zijn geweest dan de beste tijd van Woods, we hebben het maar niet over de tienduizenden bij de andere seizoenstijden, dan is Woods voor mij een welwillende amateur, wat natuurlijk nog steeds iets anders is dan de trimmer van 4 hoog achter.
Dat vind ik het allermooiste van topsport, de meedogenloosheid zonder erg, althans dat hoort zo.
Als het om de verkiezing van de alleraardugste prikker gaat komen er andere criteria in zicht. Horsie maakt een superieure kans.
-------------------------------------------------------
> Tuurlijk is een vergelijking met de absolute
> wereldtop atletiek hier niet aan de orde.
> Maar Woods was aan de andere kant wel even wat
> meer dan een goedwillende amateur.
Tuurliijk wel. Woods had een redelijk lange (1500m) carrière en ik weet ook niet waarom hij ermee stopte om geleidelijk aan als berggeit in het wielrennen verzeild te raken. Maar er bestaat ook zoiets als cross-referentie. Topsporters kunnen per definitie in vele sporten redelijk tot heel goed presteren mits ze daarvoor tijd en gelegenheid en dito interesse hebben. In dit geval is zelfs sprake van een totale scheiding.
Kijk als er een kleine 10.000 atleten op de 1500m ooit sneller zijn geweest dan de beste tijd van Woods, we hebben het maar niet over de tienduizenden bij de andere seizoenstijden, dan is Woods voor mij een welwillende amateur, wat natuurlijk nog steeds iets anders is dan de trimmer van 4 hoog achter.
Dat vind ik het allermooiste van topsport, de meedogenloosheid zonder erg, althans dat hoort zo.
Als het om de verkiezing van de alleraardugste prikker gaat komen er andere criteria in zicht. Horsie maakt een superieure kans.
Bromertà Schreef:
-------------------------------------------------------
> Uhh, da's wél aan de orde. Ik daag iedereen uit
> om een atletiek prestatie van een profwielrenner
> op tafel te leggen die beter doet dan het 3000m
> record van Michael Woods; 92% van het huidige
> wereldrecord !!
>
> En ja, dit nummer heeft alles te maken met de
> VO2max.
Dat is helemaal niet aan de orde. Michael Woods begon als atleet, niet als wielrenner.
Moeten we de tiener hardloop prestaties van Lance ook al op gaan graven of nog beter die van Horsie als sprinter, middenafstand loper, marathonloper (meteen als beloning platvoeten), kogelstoter, discuswerper, polsstokhoogspringer (mijn neef was hierin wel beter). Alleen het hamerslingeren liet ik aan anderen over.
Cross-referentie: Wie herinnert zich niet die legendarische TDF renner EH en vooral wie kraaide er toch dat Heiden's record eeuwig in de boeken zou blijven staan, terwijl vele jaren later (ik weet het ik trek het elastiek stuk) een skinny shy woman met gebrekkige kennis van het Engels ongeveer net zo'n tijd reed.
Tussen bergbeklimmen en dartje gooien bestaat denk ik geen al te hoge correlatie. Een bergbeklimmer staat niet dicht genoeg bij het bord.
-------------------------------------------------------
> Uhh, da's wél aan de orde. Ik daag iedereen uit
> om een atletiek prestatie van een profwielrenner
> op tafel te leggen die beter doet dan het 3000m
> record van Michael Woods; 92% van het huidige
> wereldrecord !!
>
> En ja, dit nummer heeft alles te maken met de
> VO2max.
Dat is helemaal niet aan de orde. Michael Woods begon als atleet, niet als wielrenner.
Moeten we de tiener hardloop prestaties van Lance ook al op gaan graven of nog beter die van Horsie als sprinter, middenafstand loper, marathonloper (meteen als beloning platvoeten), kogelstoter, discuswerper, polsstokhoogspringer (mijn neef was hierin wel beter). Alleen het hamerslingeren liet ik aan anderen over.
Cross-referentie: Wie herinnert zich niet die legendarische TDF renner EH en vooral wie kraaide er toch dat Heiden's record eeuwig in de boeken zou blijven staan, terwijl vele jaren later (ik weet het ik trek het elastiek stuk) een skinny shy woman met gebrekkige kennis van het Engels ongeveer net zo'n tijd reed.
Tussen bergbeklimmen en dartje gooien bestaat denk ik geen al te hoge correlatie. Een bergbeklimmer staat niet dicht genoeg bij het bord.
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.