Anony
21 juli 2019 13:49
|
Anony
21 juli 2019 13:49
|
Slimmerd
21 juli 2019 13:50
|
Anony
21 juli 2019 13:50
|
Sub Culture
21 juli 2019 14:03
|
Anony
21 juli 2019 14:05
|
El Chaba
21 juli 2019 16:02
|
Leon
21 juli 2019 23:15
|
opoeepo
21 juli 2019 23:58
|
D, Marrage
22 juli 2019 11:56
|
Quote
HNB
Onze man verkende het gedrocht dat kan beslissen over olympische wielermedailles: “Als de Muur van Hoei, maar dan véél langer”
Dé les van de test van de olympische wegrit? Dat de scherprechter voor de medailles van Tokio 2020 een gedrocht is genaamd Mikuni Pass. Al is er ook een sprankje hoop voor punchers die net iets weinig klimmer zijn om te overleven: er resten nadien nog 35 kilometer voor de finish op het Formule 1-circuit. “Maar het wordt kantje boord.”
“Putain.” In één gebald woord geeft Dimitri Peyskens aan Loïc Vliegen, net over de streep gekomen als respectievelijk zevende en vijfde, zijn gevoel na de wedstrijd weer. Ook Vliegen is onder de indruk: “Amai, wat een superzware koers.” Zo’n tweeënhalve minuut voor hen is Diego Ulissi als winnaar over de streep gekomen, twintig seconden voor landgenoot en Italiaans kampioen Davide Formolo.
Als de testrit van de olympische wegrit van gisteren een voorsmaakje was, dan zal de beruchte Mikuni Pass volgend jaar beslissen over olympische glorie in de wegrit. “Zo zwaar”, zegt ook winnaar Ulissi. “Ik ben er zeker van: hier valt de beslissing volgend jaar op de Olympische Spelen.”
Ter vergelijking even een uitstapje naar de Ronde van Frankrijk van afgelopen weekend. Daar deed het peloton onder meer de Col du Soulor en de Tourmalet aan. De Soulor is 11,9 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,8 procent en pieken tot 10 procent. De Tourmalet is 19 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,4 procent en pieken tot 11 procent.
De Mikuni Pass is 6,5 kilometer lang, met een gemiddelde stijgingsgraad van 10,4 procent en een maximale stijgingsgraad van 17,9 procent. Althans in theorie. In de praktijk is het onding nóg steiler. Ulissi, dit seizoen derde in de Waalse Pijl, bevestigt: “Dit was véél zwaarder dan de Waalse Pijl. Dit leek op een bepaald ogenblik wel de Muur van Hoei, sommige stukken liepen op tot 20, 22 procent. Maar alleen véél langer.” (lacht)
Nog zwaarder op Spelen
Kortom: geen kattenpis. Idyllisch is het berglandschap wel, met af en toe en glimp van Mount Fuji, pittoreske bossen, mistslierten die komen aanwaaien. Maar dat zal het peloton een rotzorg wezen. “Op die Mikuni ging Ulissi eerst”, vertelt Vliegen. “Ik ging nadien met Formolo in mijn wiel. Maar toen, na twintig minuten klimmen, kraakte ik. Compleet verzuurd, krampen…” Putain dus, dat gevoel.
En dit was nog maar een opwarmertje voor de Olympische Spelen. Gisteren reden de renners een verkorte versie van het parcours: 179 kilometer met 3.700 hoogtemeters. Tijdens Tokio 2020 wordt dat liefst 234 kilometer met 4.865 hoogtemeters en nog een bijkomende berg – zij het iets minder lastig –, de Fuji Sanroku, op de flanken van Mount Fuji.
De Belgen vaardigden voor het test_event een relatief jonge ploeg af: Vliegen, Peyskens, Steff Cras (9de), en Kobe Goossens en Lawrence Naesen, die beiden moesten opgeven. “Dat spel bleef maar duren”, zegt Naesen over de Mikuni. “Su-per-las-tig. Ik zal volgend jaar vanuit mijn sofa wel kijken hoe ze zich afbeulen en wie er wint.”
Vrijdag, na de verkenning van de heuvelzone, zei bondscoach Rik Verbrugghe al dat dit parcours voor klimmers en punchers is. “Bijvoorbeeld voor Dylan Teuns of een goede Remco Evenepoel. Tiesj Benoot en Tim Wellens kunnen op dit parcours ook uit de voeten. En we hebben nog kandidaten.”
Er rest volgend jaar trouwens nog een waterkans voor de net iets mindere klimgeiten: na de top van de Mikuni resten nog 35 kilometer tot de finish. Al is ook dat geen langgerekte afdaling, integendeel. Er volgt nog een uitloper. “Het zal kantje boord zijn”, voorspelt bondscoach Verbrugghe. “Maar diep in de finale zijn er nog een paar oplopende stukken net voor je het Formule 1-circuit binnenrijdt. Op die lange, golvende aanloop naar het circuit en op het golvende circuit zelf kun je vluchters mogelijk nog zien rijden en wat achterstand goedmaken.” En wat als een paar sterke mannen relatief vroeg in de koers weg raken? “Dat kan ook. Want met een ploeg van slechts vijf renners is het veel moeilijker om de koers te controleren tot voor die klim. Het kan een rare koers worden.”
De Spelen zullen voor de crème de la crème zijn”, pikt Naesen in. “Mannen als Julian Alaphilippe, maar ook Dylan Teuns, na wat die heeft laten zien in de Ronde van Frankrijk.” Ook Ulissi heeft zijn favorieten om olympisch kam_pioen Greg Van Avermaet op te volgen al met stip genoteerd. “De Mikuni Pass zal de doorslag geven, het zal zeer moeilijk zijn om in die resterende kilometers nog alles goed te maken. Italia heeft serieuze troeven: ik tip op Vincenzo Nibali en Fabio Aru.”