Joop! Eindelijk weer kampioen

Gisteren bij Op1 zat Joop aan tafel nav de docu, Joop! Eindelijk weer kampioen, die maandag 20 juli as te zien rond 22.10 uur bij MAX op NPO 2. Zet het in je agenda!

Joop vond het prima als Tom na Jan en Joop de 3e nederlandse Tour winnaar zou worden. Nog een paar niet te versmaden weetjes: Andre van Duin zag Joop 2e worden in de CDA lijsttrekkersstrijd (gemeen!) en Joop die ad rem na een foto van een jeugdige en slanke heelhollandbakt bakker zegt "dat waren heel andere tijden". Die bakker bracht overigens nog wel wat wielerliefde in het gesprek dat in mijn ogen niet echt wilde vlotten.

Bij Joop krijg je wel heel erg de indruk, dat ie zijn wieler afterlife hoogst aangenaam is beginnen te vinden, maar verder geen idee te hebben hoe het zo ver heeft kunnen komen. Een echt ren- en werkpaard, dat zijn stal zo veel mogelijk meed. Nu blaast hij uit en geniet er meer van dan ooit. Zijn "Ze konnen me wel" is voor op de koelkast.

Fijn dat jij er zoiets positiefs van weet te maken. Ik heb zitten kijken en kreeg zoals vrijwel altijd bij een interview met Zoetemelk weer ernstige jeuk. De ongemakkelijkheid straalt ervan af, de vragen waren matig en de interactie met de andere gasten aan tafel was ook beroerd. Joop moet je met rust laten en niet laten praten.

Joop Zoetemelk moet je wel laten praten. Je moet alleen anders luisteren. Dat er geen mediaconsulent overheen is gegaan, is juist prettig. Als Joop aan het woord is dien je bij elke lettergreep te beseffen dat het hier gaat om Neerlands grootste renner ooit. De man die Merckx en Hinault partij gaf. Men kan niet overschatten hoe goed jj was.

Hij was zeker 's Neerlands grootste renner ooit (al waren Jan en Gerrie op andere vlakken (sprint, tijdrit, koers lezen) ook geen kleine jongens). Ik besef dat bij elke lettergreep, maar ik blijf het een beroerde prater vinden. Hem laten praten? Dan valt hij na vijf seconden voorgoed stil. Heeft zeker z'n charmes (authentiek!), maar boeien doet het niet of nauwelijks.
Anyway, voor wie de maker van de documentaire in levende lijve over haar werkstuk wil horen en samen met 19 anderen naar de docu wil kijken: [wielercafedoetinchem.nl] Krijg je mij er vermoedelijk gratis bij.

Hear hear

Ze moeten hem ook niet in een onnatuurlijke setting als een studio plaatsen. Joop moet je volgen bij zijn passies. Wilfried ging met hem jagen: prima portret. Ik denk dat hij het ook fijn vindt als je de video aanzet met koersen uit 1969-1987 en ik denk dat er dan een spraakwaterval aan (inderdaad authentieke) verhalen los kan komen.

Joop bungelde ooit bij een variant van Avro's Sterrenslag (ik schat eind jaren '70, topsporters uit allerlei sporten deden een soort tienkamp, ik meen dat Ties Kruyze won) aan de rekstok: hij kon zich met die dunne armpjes niet één keer oprekken. Voor mij werd hij alleen maar groter daardoor. Geen wonderlichaam, maar kantoornerdarmpjes. Kun je nagaan wat er aan macht in die benen zat. En wat er aan mentale kracht in dat hoofd zat.

Doe mij die kerel uit Nootdorp maar.

Joop is een ster in het broos overkomen. Ook die onzekerheid en dat schuchtere afgepaste minzame weet hij heel goed te tonen. Het is eigenlijk een wonder dat deze man ooit een peloton heeft overleefd. Wie moet er voor zijn plekje tussen de rest geknokt hebben? Een boef als Van der Velde hadden ze er voor nodig.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 16/07/2020 12:25 door veluweracer.

Onzin.

Van de Velde deed dat pas tegen het einde van die Tour en volgens mij alleen op de cols. Zoetemelk koos zijn eigen weg. Dat kon, omdat hij op alle terreinen tot de besten behoorde. Of beter: hij koos op kritische momenten het wiel van Hinault. Het meest pregnant was dat op de Champs Élysées in 1979, toen de heren er 3 minuten voor het peloton uit een Trofeo Baracchi van maakten. Hinault won de prestigieuze sprint-à-deux.

In 1980 had Joop uiteraard de beste ploeg, maar er werden meerdere doelen nagestreefd. Zeker zolang Hinault (tot de voet van de bergen) in koers was.

Ronde van Frankrijk 1980
1e etappe (a): Jan Raas
1e etappe (b; ploegentijdrit): TI-Raleigh
3e etappe: Henk Lubberding
7e etappe (a; ploegentijdrit): TI-Raleigh
7e etappe (b): Jan Raas
8e etappe: Bert Oosterbosch
9e etappe: Jan Raas
10e etappe: Cees Priem
11e etappe (tijdrit): Joop Zoetemelk
12e etappe: Gerrie Knetemann
20e etappe (tijdrit): Joop Zoetemelk
Eindklassement: Joop Zoetemelk

Dan had hij dus wel degelijk Hinault nodig om al het geweld te overleven.

Een prachtkarakter. onze Joop.

In Valkenburg bij het WK zag ik hem voor het eerst in levende lijve en ik besloot om hem te groeten en hem te herinneren aan zijn zege op Rooks in de Gold Race in '87 waarop hij minzaam glimlachte. Zoiets maakt dan een WK net iets completer voor me.

Het was een andere tijd. Veel minder geweld op het vlakke. Er reden in vlakke ritten geen treintjes ploeggenoten voortdurend samen. In 1980 startten 13 ploegen van 10 man in de Tour. Daarvan haalden er 85 Parijs. Raas en zijn maat Priem waren voor het het hooggebergte afgestapt. Raas zou voor Zoetemelk de ideale piloot zijn geweest, maar het is een anachronisme om zo te denken. Dat deed Raas echt niet. Pronk was in de PTR buiten tijd gereden. Naast Joop waren er maar 6 Raleighs over.

Zoetemelk had niemand nodig. Je aanname dat hij iets hulpeloos had in de koers, slaat helemaal nergens op. Ook bij Miko-Mercier moest hij het grotendeels alleen uitzoeken.

In de kasseienrit was ploegwerk wel heel belangrijk. Hinault viel aan met Kuiper, won 2 minuten, maar reed mede daardoor zijn knie de vernieling in. Maar in de reactie was dat normaal ploegwerk. En de ploegentijdritten waren lekker natuurlijk.

Zoals gewoonlijk begrijp je er geen kut van.

Begrijp ik niet. Leg het in begrijpelijke taal uit waarom AP het niet begrijpt. Zodat ik het dus ook begrijp.

Lees dit even. [www.ad.nl]
Quote” Wij reden Joop telkens naar voren, maar die zakte er elke keer doorheen.”

Zeven minuten.

Dat was zijn voorsprong op Kuiper. Met Raymond Martin (nooit een echte bedreiging) daar nog een stukje achter. Martin had in de eerste Pyreneënrit een paar minuten gekregen dankzij een geslaagde rit. aar die vlucht dankte hij aan zijn achterstand. Agostinho en De Muynck waren ook nooit bedreigingen.

Mijn enige punt is dat Veluweracer Zoetemelk veel te klein wegzet. Het is eigenlijk een wonder dat deze man ooit een peloton heeft overleefd. Wie moet er voor zijn plekje tussen de rest geknokt hebben? Een boef als Van der Velde hadden ze er voor nodig.

Wat de anderen deden was normaal ploegwerk, vanuit de sterkste ploeg. Natuurlijk was er waardevolle hulp. Dat betwist ik niet.

Maar Raas en Priem zouden de ideale piloten zijn geweest (het antwoord op de vraag van Veluweracer) en die stapten gewoon af omdat ze geen zin hadden in het hooggebergte. Terwijl Zoetemelk al in het geel stond er naast bergen nog veel vlak werk wachtte. En in de middelste week wonnen ze als ploeg doodleuk 7 etappes in 6 dagen. Raas ging zijn eigen kans. Oosterbosch, Priem en Knetemann maakten ontsnappingen af. De ploeg zat voortdurend in ontsnappingen.

En dat citaat tav dat er telkens doorheen zakken, dat slaat louter op die ene kasseienrit, waar Zoetemelk (met alle andere renners) 2 minuten verloor op Hinault/Kuiper. Dat was absoluut niet het beeld van die Tour. Maar dat klopt. Als ploeg met goede kasseienmannen hadden ze gehoopt met Zoetemelk een goede slag te slaan.en dat viel tegen omdat Hinault daar veel beter was. Het was vooral een foute taxatie van Post dat daar winstkansen zouden hebben gelegen. Lees mee in het wedstrijdverslaag hoezeer Raas, Priem, Oosterbosch, Van Vliet, Van de Velde meehielpen de lont in het kruidvat te steken, waar uiteindelijk Hinault van profiteerde. Zoetemelk kon niet met die aanval mee, maar het was ook een riskant plan, in een rit van dik 8 uren. In de finale rijdt Raas niet voor Zoetemelk, maar voor Van de Velde.

Het was één van de sterkste Tourploegen ooit, maar ze overspeelden hier hun hand schromelijk. De ironie is overigens dat vaak wordt aangenomen dat Hinault in deze rit zijn knie sloopte, waardoor uiteindelijk Zoetemelk toch de Tour won.

122 coureurs au départ.
Pluies persistantes, température froide, vent de face.

Tronçons de pavés du style Paris-Roubaix répartis entre la fin du parcours belge et le parcours français jusqu'à Gruson.

- Le peloton roule à faible allure dans des conditions météo déplorables. Cette allure n'est rythmée que par les sprints et les côtes. Le premier rush d'Hannut (km 31) est gagné par De Seaver. La côte de Jodoigne au km 49.5 est passée en tête par le maillot à pois Vandenbroucke précédant Van Calster, Maas et Jones. Ces quatre, rejoints par Delcroix, prennent... cent mètres et renoncent au km 51. Idem pour Legeay, Tackaert, Michel, Schipper et Van Vliet qui ne tiennent que deux kilomètres.A la côte de Ronquière au km 106.5 km, Van Calster passe en tête. Le retard du peloton est d'une demi-heure par rapport à l'horaire pessimiste.
- Aux approches du km 145, sur une route détrempée, deux chutes collectives se produisent. La première met à terre : Hoste, Lejaretta et René Martens. La seconde a pour victimes Mathis et Jean-Marie Michel. Tous peuvent rejoindre sans retard.
- Au km 150, Oosterbosch démarre. Il est pris en chasse par le peloton mais il remporte le troisième "rush". Hinault est victime d'une crevaison mais il revient, attendu par Villemiane et Bertin.
- Sur les premiers pavés, 8 coureurs se dégagent. Hinault, Kuiper, Van der Velde, Raas, Van Vliet, Pollentier, Verlinden et Delcroix. Un moment, Kuiper et Hinault prennent un léger avantage. Les autres reviennent, excepté Verlinden et Pollentier qui ont crevé. Hinault et Van der Velde percent aussi. Ce dernier est dépanné par Van Vliet. Kuiper attaque. Raas et Delcroix le rejoignent. Delcroix crève à son tour. Plus que deux hommes en tête. Hinault, Van der Velde et Delcroix passent à 27". Un peloton d'une quarantaine d'hommes est pointé à 58".
- Au km 214, Hinault, Van der Velde et Delcroix rejoignent Kuiper et Raas. 5 hommes en tête. Le premier peloton est à 35". Nouvelle crevaison de Van der Velde dépanné par Raas au km 217. Les trois à l'avant ont 1'12" d'avance sur le peloton qui a repris Raas et Van der Velde.
- Kuiper démarre au km 220. Il prend 10" d'avance puis 12" sur Hinault et Delcroix à 20 km de l'arrivée. A Chereng, Kuiper 20" devant Hinault, Delcroix, le peloton est à 2'10". Kuiper est rejoint par Hinault et Delcroix à 11 km de l'arrivée. Peu après, Delcroix est stoppé par une crevaison. Hinault déborde Kuiper dans les derniers mètres et remporte cette étape-galère qui restera dans l'histoire du Tour. Le peloton, réglé par Bertin devant Van Calster, est à 2'11". R. Pevenage conserve son maillot jaune.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/07/2020 02:26 door Andere Peter.

Die vraag die ik mezelf stelde ontstond uit het beeld wat ik van Joop heb. En dat is een zenuwachtige, onzekere angstige man. Zo ontzettend anders van karakter dan bijvoorbeeld Jeetje J. Ik heb niet geprobeerd Joop te devalueren. Het maakt het voor mij des te meer bijzonder dat hij dus werkelijk ooit een coureur van formaat is geweest.

Leon Schreef:
-------------------------------------------------------
> Fijn dat jij er zoiets positiefs van weet te
> maken. Ik heb zitten kijken en kreeg zoals vrijwel
> altijd bij een interview met Zoetemelk weer
> ernstige jeuk. De ongemakkelijkheid straalt ervan
> af, de vragen waren matig en de interactie met de
> andere gasten aan tafel was ook beroerd. Joop moet
> je met rust laten en niet laten praten.

We hebben er al een die niet meer spreekt. Tegen niemand niet. Over niets.

Joop was een kalme en een taaie.

Okee.

Hij stond tijdens zijn carrière al bekend als de anti-held. En dat werd dan heel liefdevol en bewonderend uitgesproken. Op zijn Nederlands. Zo lekker gewoon gebleven.

De uitzending van Studio Sport gisteren over de tour van '80 gaf mij (de loopbaan van Joop niet bewust meegemaakt hebbend) een mooi beeld van hem, in zoverre ik dat nog niet had. Zeker geen natuurlijk leider, of iemand met veel charisma. Maar ook geen lulletje rozenwater. Tactisch sterk, snapte het spelletje prima, lag goed in het peloton, was strijdlustig (het beeld van wieltjesplakker werd door Hinault ontkracht, al kan dat ook beleefdheid zijn geweest) en gewoon een heel sterke renner. Juist succesvol in grote rondes door zijn nuchterheid. Daarin is hij natuurlijk verre van uniek. Groterondewinnaars zijn best vaak bijzonder introverte, behoorlijk saaie personen die zelden of nooit op uitspattingen zijn te betrappen (Froome, Indurain, Quintana, Evans). Geen toeval, want regelmaat en stabiliteit zijn belangrijke eigenschappen als je een grote ronde wilt winnen. Daar tegenover staat een andere groep, de alfa-apen op de rots, de geboren winnaars, die alles en iedereen naar hun hand zetten en op die manier elk toeval proberen uit te sluiten (Armstrong, Hinault).

Helemaal eens.

Het beeld van wieltjesplakker was sowieso onzin. Joop was wel vaak de laatste in het wiel van Merckx en Hinault. Tsja. Dat verdient een positiever etiket (zoals Hinault wijst op zijn strijdvaardigheid).

Je maakt een mooie vergelijking tav dat introverte. Klopt helemaal. Is in dat opzicht niet uniek. Voor extraverte Nederlanders is dat wel extra bijzonder.

Ach nu maak je een karikatuur van de Nederlander.
Nederlandse klassementsmannen zijn vaak net zo introvert. Breukink, Gesink, Mollema bijvoorbeeld. (Kuiper, Winnen en dergelijke heb ik niet bewust meegemaakt.)

Intelligent wieltje plakken is beter dan dommelijk aanvalluh.

Kuiper was aanvallender. Maar misschien juist daarom geen echte winnaar in een grote ronde. Wel goed voor eendagswedstrijden. Zijn overwinning in PR was bijvoorbeeld prachtig. Zo ook in MSR tegen NB Teun van Vleut, die toen tamelijk nieuw was. En zo introvert was Kuiper nou ook weer niet. Wel zeer beminnelijk in zijn verbale uitingen.

Ik merk dat ik toch iets meer heb met de oude garde. Op de één of andere wijze meer echte karakters. Maar waarschijnlijk ben ik zelf al een ouwe zak geworden met toch wel bizarre nostalgie en te weinig oog voor de prachtkarakters van de huidige wielrenners. Al heb ik een zwak voor Mollema. Geen supertalent maar wel iemand die zijn vak zeer serieus neemt en verre van een kletsmajoor is.

Kuiper lijkt mij van karakter nog de meest introverte. Wat niet wegneemt dat hij wel heeft geleerd zich te presenteren. De anderen die je noemt zijn zeker niet extravert, maar om ze introvert te noemen? Kalm, voorzichtig en rationeel, dat is meer de gemene deler. Toch iets anders dan Zoetemelk, die in een Tour 2x zoveel tijd in bed doorbracht als op de fiets.

Mollema introvert? Omdat hij wel eens een boek leest? Buiten Nederland gaat niemand Mollema introvert noemen.
Breukink is bedachtzaam, maar wordt een echt introvert type tv-commentator en ploegleider?
Gesink vind ik ook niet introvert. Komt op mij sociaal over.En een familieman.

Jan Janssen, Michael Boogerd, misschien Johan van de Velde zie ik zelfs als extravert. Tom Dumoulin ook zeker niet introvert.

Typisch weer dat als Joop weer eens op TV geweest is het halve land uit loopt om het asfalt te grasmaaien, maar je hier leest dat men beter naar Dhr. Lauwemelk had moeten luisteren.

Waar ik veluweracer kon volgen is dat het vandaag de dag niet meer is voor te stellen dat zo'n sociaal gehandicapt iemand het überhaupt tot groot renner schopt, laat staan het circus van de Tour weet te doorstaan. Zelfs de meest introverte coureurs zijn tegenwoordig vlotte babbelaars. Mollema, Kruijswijk, Froome of Evans. Kennelijk had Joop wel een enorme onverzettelijkheid en iets stoïcijns. Of was hij zelfs zo autistisch dat hij gewoon bleef fietsen. Het waren vooral andere tijden.

Wel een interessante these van Aloyisius Dasspeld in zijn onderschatte meesterwerk 'De Daadwerkelijk 10 Beste Renners Ooit'*, is dat Zoetemelk geen simpele boksbal was van twee van de grootste renners aller tijden (red. Hinault en Merckx), maar dat zij juist zo groot waren omdat ze het enkel het hoofd hoefden te bieden aan renners die bij hun geboorte al in de ring hingen. Jope-a-dope.

Pas eergisteren hoorde ik via een betrouwbare bron** dat de AIVD een Guantanamo Bay-achtige locatie heeft gecreëerd in een kelder op Schiermonnikoog en dat de laatste martelfase aldaar bestaat uit een 50-uur durende, deepfake uitzending met Joop Zoetemelk in Zomergasten.

* Enkele van de 10 renners in het boek zijn: Bart Voskamp, Michael Boogerd, Gianbattista Baronchelli, Enric Mas, Gerrit Glomser, Vytautas Kaupas, Mauricio Cipollini, Simon Clarke en Arvis Piziks.

** Servais Knaven

Die Aloyisius “the Dude” Dasspeld heeft er weinig kijk op als hij Eddy Bosberg en De Boemeltrein van Kasterlee niet noemt bij de allergrootsten.

Gisteren uit de mond van de documaakster gehoord: onze zachte tere Joop wou geen beelden gefilmd hebben van dat hij zo'n lief bambihertje in z'n tuin omlegde en zelf vilde. 'Dat begrijpen ze in Holland niet.'

Hmmm ja. Maar Joop heeft dat beeld ook al meerdere keren laten maken. In ieder geval met VRT (Louis de Pelsmaecker) en met Wilfred de Jong. Dan mag je oom wel gaan waken voor herhaling. En ik denk ook dat hij juist inschat, dat zo'n beeld in NL slechter kan vallen in dan in F.

Ja, maar dat (met De Jong in ieder geval) was veel meer into the wild. Dit deed hij gewoon vanaf z'n balkon. Geweer op de reling, zo'n tam hertje in de tuin in het vizier en poef.

Klopt. Met De Jong, dat deed denken aan een bergetappe, maar dan zonder publiek. Joop zocht duidelijk dat desolate landschap. Eén met de natuur.

Met Louis de Pelsmaecker wandelde hij door een vos in de buurt. Konijn werd geschoten en werd achterloos in de achterzak geplaatst. Nijntje werd die avond opgegeten.