Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
De Nieuwe Roglic
Gepost door Cecchini
Door Peter Winnen
Toen in januari het bericht verscheen dat in Noord-Italië een auto was ingereden op een groep trainende wielrenners van Bora-hansgrohe – Wilco Kelderman liep bij dit ongeluk een wervelbreuk op – kwam ik in het rijtje licht gekwetsten de naam Anton Palzer tegen. Wie was dat, nooit van gehoord. Op het web spoorde ik hem op.
Anton ‘Toni’ Palzer bleek zijn rijbewijs nog te moeten halen. Geen wielerkoers gereden, niet bij de professionals, niet bij de jongerencategorieën. Maar de Duitser van reeds 28 is wél meervoudig World Cup-winnaar in het ski mountaineering. Wat dat voor tak van sport is moest ik ook opzoeken: het is bergop skiën, en als de helling te steil wordt draag je de ski’s op de rug. Afgedaald wordt er ook. Afgaande op de video’s concludeerde ik dat deze Toni Palzer in atletisch opzicht heel wat in zijn mars heeft – jongens, wat een gezwoeg!
Onlangs debuteerde hij in de allereerste koers van zijn leven, de vijfdaagse Ronde van Alpen, maar niet dan nadat hij de zilveren plak had veroverd in de World Cup ski mountaineering te Andorra. Zo van de sneeuw het asfalt op, hoe was hem dat bevallen? Nou, hij vond het al een succes dat hij had uitgereden. Je moet zo vaak per dag over de limiet. Nee, het was hem niet gelukt honderd procent van zijn vermogen over te brengen op de pedalen, maar daar wordt aan gewerkt. Palzer finishte als 47ste in het eindklassement, ik was onder de indruk.
Palzer kwam toevallig bij Bora-hansgrohe terecht. Hij zocht een coach voor zijn zomertrainingen en kwam via een vriend, de Oostenrijkse renner Pöstlberger, bij Bora-coach Helmut Dollinger terecht die weggeblazen werd door de fysiologische data: die moeten we hebben, rijbewijs of niet. De maximale zuurstofopnamecapaciteit van Toni, de zogeheten VO2max, is vastgesteld op 92ml/kg/min. Dat is dicht bij het menselijk uiterste. Toni zelf zegt het zo in een interview: ‘Meine Eltern haben mir eine aussergewöhnliche Pumpe geschenkt.’
Een buitengewone pomp maakt nog niet de wielrenner, dat weten zijn ploegbazen ook, maar de laatste jaren zijn meer zonderlingen succesvol uit een andere tak van sport overgeheveld. Vroeger in de DDR werd trouwens de sportieve jeugd eerst doorgemeten, bij de getallen zocht men dan de geschikte discipline. In Australië doet men het zo nog steeds.
Op YouTube is een korte documentaire te vinden over Toni Palzer, gemaakt is door de Bayerischer Rundfunk. Ik zie en hoor een jongen die in de Duitse Alpen opgroeide. Hij ademt sneeuw en natuur, het gebergte heeft hem nederig gemaakt. Zijn vader vindt de switch naar het wielrennen niks: asfalt is voor auto’s met hun nare uitlaatgassen; boven in het ijle is het beter toeven. Ik heb het gevoel dat de Pumpe van Toni het helemaal gaat maken.
[www.youtube.com]
Toen in januari het bericht verscheen dat in Noord-Italië een auto was ingereden op een groep trainende wielrenners van Bora-hansgrohe – Wilco Kelderman liep bij dit ongeluk een wervelbreuk op – kwam ik in het rijtje licht gekwetsten de naam Anton Palzer tegen. Wie was dat, nooit van gehoord. Op het web spoorde ik hem op.
Anton ‘Toni’ Palzer bleek zijn rijbewijs nog te moeten halen. Geen wielerkoers gereden, niet bij de professionals, niet bij de jongerencategorieën. Maar de Duitser van reeds 28 is wél meervoudig World Cup-winnaar in het ski mountaineering. Wat dat voor tak van sport is moest ik ook opzoeken: het is bergop skiën, en als de helling te steil wordt draag je de ski’s op de rug. Afgedaald wordt er ook. Afgaande op de video’s concludeerde ik dat deze Toni Palzer in atletisch opzicht heel wat in zijn mars heeft – jongens, wat een gezwoeg!
Onlangs debuteerde hij in de allereerste koers van zijn leven, de vijfdaagse Ronde van Alpen, maar niet dan nadat hij de zilveren plak had veroverd in de World Cup ski mountaineering te Andorra. Zo van de sneeuw het asfalt op, hoe was hem dat bevallen? Nou, hij vond het al een succes dat hij had uitgereden. Je moet zo vaak per dag over de limiet. Nee, het was hem niet gelukt honderd procent van zijn vermogen over te brengen op de pedalen, maar daar wordt aan gewerkt. Palzer finishte als 47ste in het eindklassement, ik was onder de indruk.
Palzer kwam toevallig bij Bora-hansgrohe terecht. Hij zocht een coach voor zijn zomertrainingen en kwam via een vriend, de Oostenrijkse renner Pöstlberger, bij Bora-coach Helmut Dollinger terecht die weggeblazen werd door de fysiologische data: die moeten we hebben, rijbewijs of niet. De maximale zuurstofopnamecapaciteit van Toni, de zogeheten VO2max, is vastgesteld op 92ml/kg/min. Dat is dicht bij het menselijk uiterste. Toni zelf zegt het zo in een interview: ‘Meine Eltern haben mir eine aussergewöhnliche Pumpe geschenkt.’
Een buitengewone pomp maakt nog niet de wielrenner, dat weten zijn ploegbazen ook, maar de laatste jaren zijn meer zonderlingen succesvol uit een andere tak van sport overgeheveld. Vroeger in de DDR werd trouwens de sportieve jeugd eerst doorgemeten, bij de getallen zocht men dan de geschikte discipline. In Australië doet men het zo nog steeds.
Op YouTube is een korte documentaire te vinden over Toni Palzer, gemaakt is door de Bayerischer Rundfunk. Ik zie en hoor een jongen die in de Duitse Alpen opgroeide. Hij ademt sneeuw en natuur, het gebergte heeft hem nederig gemaakt. Zijn vader vindt de switch naar het wielrennen niks: asfalt is voor auto’s met hun nare uitlaatgassen; boven in het ijle is het beter toeven. Ik heb het gevoel dat de Pumpe van Toni het helemaal gaat maken.
[www.youtube.com]
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.