104th Giro d'Italia (2.UWT) Stage 19»Abbiategrasso›Alpe di Mera (Valsesia)(166km)

De 19e Giro-etappe brengt het peloton van Abbiategrasso naar Alpe di Mera. Een Alpenrit van 166 kilometer met aan het slot de steile klim naar Alpe di Mera. Dit is voor veel renners onbekend terrein: nog niet eerder finishte hier een etappe.



Oorspronkelijke zouden de renners onderweg de Mottarone beklimmen, maar na het ongeluk met de Mottarone-kabelbaan, dat afgelopen zondag veertien levens eiste, is die uit parcours geschrapt en vervangen door de klim naar Gignese.

Al verschillende keren begon er Abbiategrasso, een stadje op de Povlakte, een Giro-etappe. Zo ook vorig jaar. Toen wist Josef Cerný de etappe, die eindigde in Asti, te winnen. En in 2018 lag de finish van de rit die in Abbiategrasso begon bovenop de Prato Nevoso: een prooi voor Maximilian Schachmann.


Na de start zetten de renners koers naar Novara, waar Tim Merlier onlangs nog de 2e etappe op zijn naam schreef. Over vlakke en later vals plat oplopende wegen vervolgt de Girokaravaan naar de voet van het klimmetje naar Gignesse. Eigenlijk is dat ook niet meer dan een vals plat, al zit er 1 kilometer in die met een procent of zeven stijgt.


De coureurs dalen naar de oevers van het Lago Maggiore en over vlakke wegen vervolgen ze naar het Lago d’Orta. Even na Omegna snijden ze de Passo della Colma aan, een klim van 7,5 kilometer à 6,4%.


Na de afdaling volgen de coureurs de Sesia stroomopwaarts, tot aan Scopello. Daar wacht de slotklim. De Alpe di Mera staat gelijk aan 9,7 kilometer klauteren tegen 9%. Naarmate de klim vordert, gaat de weg steeds steiler omhoog. Vanaf kilometerpaal 5 is de gemiddelde stijging 10,4%. De winnaar heeft een primeur: nog nooit finishte een etappe van de Giro op de Alpe di Mera.




Bij de tweede tussensprint – 4,7 kilometer voor de voet van de slotklim – zijn er 3, 2 en 1 seconden te winnen, terwijl de eerste drie renners aan de finish 10, 6 en 4 bonificatieseconden krijgen.

De 19e etappe van de Giro start om 12.35 uur en de race finisht naar verwachting rond 17.15 uur.

1 Egan Bernal INEOS Grenadiers 77hr 10min 18sec
2 Damiano Caruso Bahrain Victorious @ 2min 21sec
3 Simon Yates Team BikeExchange 3:23
4 Aleksandr Vlasov Astana-Premier Tech 6:03
5 Hugh Carthy EF Education-Nippo 6:09
6 Romain Bardet Team DSM 6:31
7 Daniel Martinez INEOS Grenadiers 7:17
8 Joao Almeida Deceuninck-Quick Step 8:45
9 Tobias Foss Jumbo-Visma 9:18
10 Daniel Martin Israel Start-Up Nation 13:37
11 George Bennett Jumbo-Visma 19:08
12 Pello Bilbao Bahrain Victorious 27:30
13 Koen Bouwman Jumbo-Visma 27:43
14 Davide Formolo UAE Team Emirates 29:17
15 Attila Valter Groupama-FDJ 35:12
16 Lorenzo Fortunato Eolo-Kometa 38:31
17 Antonio Pedrero Movistar 38:37
18 Gorka Izagirre Astana-Premier Tech 41:13
19 Louis Vervaeke Alpecin-Fenix 42:01
20 Diego Ulissi UAE Team Emirates 44:26
21 Vincenzo Nibali Trek-Segafredo 45:12
22 Gianni Moscon INEOS Grenadiers 45:29
23 Tanel Kangert Team BikeExchange 46:45
24 Alberto Bettiol EF Education-Nippo 58:58
25 Mikel Nieve Team BikeExchange 59:07

Final 1988 Giro d’Italia General Classification:
1. Andy Hampsten (7-Eleven-Hoonved) 97 hours 18 minutes 56 seconds
2. Erik Breukink (Panasonic-Isostar) @ 1 minute 43 seconds
3. Urs Zimmermann (Carrera Jeans-Vagabond) @ 2 minutes 45 seconds
4. Flavio Giupponi (Del Tongo-Colnago) @ 6 minutes 56 seconds
5. Franco Chioccioli (Del Tongo-Colnago) @ 13 minutes 20 seconds

This takes us to the legendary 120-kilometer stage fourteen of the 1988 Giro d’Italia with its crossing of the Aprica, a trip partway up the Tonale and then a left turn up the south face of the Gavia pass with a final steep, technical descent into Bormio. The day was wet and cold. Until the start Torriani had been considering an alternate route because of the possibility of bad weather. It would end up being, in the words of La Gazzetta, “the day the big men cried.”
Over the first two climbs, the cold, wet riders stayed together. When they began ascending the Gavia with its patches of fifteen percent gradient (back then, only the Gavia’s switchback turns were paved), it began to snow and as the riders continued up the pass, it got ever colder. Johan Van der Velde, in just shorts and short sleeves, was first over the top. He was followed a few seconds later by Breukink, Hampsten and then by Chioccioli and Marco Giovannetti.




Breukink and Hampsten had dropped the Italians well before the summit and crested together. The conditions were appalling; the road was frozen and when the riders began the descent, their brakes wouldn’t work on the frozen rims. Some had their gears jammed up with ice. Van der Velde gave up, dismounted his bike, waited for warmer clothes to be brought from the team car and descended the steepest part of the pass on foot. He lost 47 minutes that day.
Hampsten and Breukink pressed on down the steep, icy descent and into Bormio where Breukink won the sprint and Hampsten donned the maglia rosa.

The new General Classification:
1. Andy Hampsten
2. Erik Breukink @ 15 seconds
3. Franco Chioccioli @ 3 minutes 54 seconds
4. Urs Zimmermann @ 4 minutes 25 seconds
5. Flavio Giupponi @ 4 minutes 55 seconds

Let’s look at some of the important riders and what happened to them on that harrowing descent. Chioccioli is still bitter about that day, saying he was only 40 seconds behind Hampsten when he reached the top, but he was wearing shorts and a short sleeve jersey. He was still the virtual maglia rosa, yet, incredibly, the team car was back with Giupponi; Chioccioli said he had to make it to Bormio with no hat or even warm gloves. Feeling abandoned by his team, Chioccioli’s morale was shattered and after the Gavia stage he stopped riding offensively for the rest of the Giro.



Breukink had to take both feet out of the pedals to balance his bike on the descent. Hampsten had been descending ahead of him and Breukink only saw him in the final kilometers of the stage. He closed the gap and seeing that Hampsten was at his limit, out-sprinted him for the stage win.

Most of the teams were unprepared for the terrible conditions, even though they knew the weather was going to be rough at the top of the Gavia. The directors may not have expected the dantesque conditions they met, but the slovenly way most of the directors took care of their riders was deplorable.
Mike Neel, Hampsten’s 7-Eleven team director, was ready with warm drinks and clothes to give the riders at the summit. Also, Neel had a 25-tooth rear sprocket mounted on Hampsten’s bike while the others were thrashing 23s. In many ways, Hampsten’s leadership in the Giro was one of preparation meeting opportunity. Even with Neel’s foresight, 7-Eleven rider Bob Roll went to the hospital with hypothermia. He recovered quickly and was on the starting line the next day.

Unfairly, many in the press and the peloton thought Hampsten’s position the result of good fortune rather than careful riding by a man who could climb as well as any in the world. The next day he got his first test as the new owner of the Pink Jersey. The fifteenth stage was originally scheduled to start in Bormio and go up the south face of the Stelvio with the finish at the Merano 2000 ski station.

It was snowing at the top of the Stelvio, so Torriani had the race start over the hill in Spondigna, just beyond the Stelvio descent. The riders faced a slightly downhill roll along the valley into Merano followed by a stiff climb to the ski station. Bernard went away at the base of the ascent with Urs Zimmermann for company until Zimmermann couldn’t take the Frenchman’s searing pace.

Alarmed by the growing gap, Hampsten chased, but only hard enough to keep Bernard in sight, managing to gain a little time on Breukink in the process.
Bad weather continued to harass the riders. Stage sixteen, to Innsbruck in Austria, went over several difficult passes in cold and snow. The riders stopped a couple of times, hoping that Torriani would cancel the stage. Not this Giro.

Breukink’s director Peter Post had his team ride hard, causing a split that left only Hampsten and Breukink of the highly placed riders in the front group. The chasers nearly caught the leaders and the day’s result was a few seconds added to the gap Hampsten and Breukink had on the rest of the contenders.

Hampsten had the same problem as many of the best pure climbers, questionable time trial skills. With a 40-kilometer individual test coming in the final stage, Hampsten had to pad his lead, otherwise he’d get run over by Breukink, a more complete rider.

He did get the bit of insurance he needed in stage eighteen, an 18-kilometer uphill time trial. Hampsten won the stage while Breukink was fifth, 64 seconds slower. Hampsten also pocketed the 20-second stage winner’s time bonus. Bernard, feeling that he had lost the Giro, abandoned, hoping for better in the Tour. He didn’t finish the Tour either.

The General Classification stood thus:
1. Andy Hampsten
2. Erik Breukink @ 1 minute 51 seconds
3. Franco Chioccioli @ 11 minutes 29 seconds
4. Marco Giovannetti @ 14 minutes 40 seconds
5. Pedro Delgado @ 14 minutes 51 seconds

It almost all came undone for Hampsten in stage nineteen. Zimmermann and Stefano Giuliani blasted away from the pack and carved out a large lead. The alarms went off in the peloton because Zimmermann, a racer not to be toyed with, was now the virtual maglia rosa and was cruising to victory. By the end of nearly three weeks of racing, Hampsten’s team was a wreck. Instead, Breukink’s Panasonic riders and the Del Tongo squad, looking after the interests of both Flavio Giupponi and Chioccioli, took up the chase. Giuliani and Zimmermann weren’t seen until the stage’s end, but the gap was narrowed enough to keep Hampsten at the top of the standings. Zimmermann was now second.

Now only the final stage’s 43-kilometer individual time trial stood between Hampsten and final victory. Bad weather had dogged the riders this year and the final stage was ridden in the rain. Breukink was tiring and came in fifth, beating Hampsten by only 23 seconds.

Hampsten’s victory was clear-cut. He not only won the General Classification, he took the Climbers’ prize and was third in the points. For the second year in a row, there were no Italians on the podium.



Bron: TE, WF, PCS, CN, Giroditalia, Bikeraceinfo

Wederom veel dank voor dit prachtige openingstopic!
Ook Erik Breukink was één van mijn helden destijds. Helaas had hij in elke grote ronde wel un jour sans.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/05/2021 23:31 door El Chaba.

Inderdaad. Al wéér een prachtig openingstopic !
1988 was wel een heel bijzonder jaar.

Breukink, vd Velde..Hopelijk ging uwes jeugdige adoratie later wel de grens over?

Ooit... GP Breukink in Bladel.meen ik. Liet ik me verleiden tot een sprint voor een handtekening van Breukink.... voor MA DUK natuurlijk
Gr



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/05/2021 22:43 door ton duk.

Jazeker.
Ook Giovanni Battaglin, Gianbatista Baronchelli, Christian Seznec, etc. waren mijn jeugdhelden. Als het maar klimmers waren.

Later toen ik ouder en wijzer werd, werd die chauvinistische instelling (nog) wat minder, omdat de sport zelf steeds belangrijker werd.

Helaas blijven sommige mensen heel hun leven vasthouden aan oude patronen. Simpelweg omdat ze het perceptievermogen missen om zich te ontwikkelen in hun latere leven. Niet erg hoor, het zij zo.

Mooi was die tijd. Toen hoorde je nog regelmatig een volmondige "vuile moffen" door de straten schallen, en meer zulks patriottistische proza.
Moet je kijken tot wat een nare bekrompen samenleving Nederland anno 2021 verworden is.

Ik volgde Breukink toen op de voorpagina van de krant, herinner ik me. Mijn vader was fan.

Bij Hoevelaken links af, El Chaba?

Waarom heb ik nog niemand horen vragen waar Martinez wel niet in het klassement zou hebben gestaan als ie niet had moeten knechten voor Bernal



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 27/05/2021 23:44 door Cecchini.

Je bedoelt, had hij - net als Froome de Tour in 2012 - deze Giro kunnen winnen?

Heeft in feite weinig geknecht. Maar woensdag had hij wsch wel 40 sec sneller gekund ja.

Quote

Johan Museeuw: "Evenepoel kan gaan crossen of op piste rijden, maar sturen zal altijd minpunt blijven”

GIRO De laatste Giro Di Remco. Evenepoel kwam gisteren ten val en stapte uit de Ronde van Italië. “Ik vrees dat dalen altijd zijn minpunt zal blijven”, aldus Johan Museeuw.

Redactie 27 mei 2021 Laatste update: 27-05-21, 14:05

“Ruim vier uur nadat Evenepoel over de streep bolde, kwam het nieuws dat hij uit de Giro stapte”, vertelt onze man in Italië Maxim Goethals. “Het is de juiste beslissing. De ploeg zal er zich genoeg over beraad hebben. Het heeft geen zin om hem nog drie dagen in de Giro te houden. Voor de slottijdrit misschien? Neen, want met z’n pijnlijke elleboog kan hij niet comfortabel in de tijdritbeugel zitten. Dit is een logische beslissing van Deceuninck-Quick.Step.”

Ook Johan Museeuw heeft begrip voor de beslissing. Hij richt zich tot Evenepoel. “Ik kan best begrijpen dat je deze Giro verlaat, Remco. Een Giro die iets minder was dan verwacht, maar je zat nog in een zware revalidatie. Zowel mentaal als fysiek. Laat het thuis nu allemaal even bezinken. Geniet even van de andere dingen van het leven en laat de fiets nu even hangen. Stap per stap zal het weer zoals voor die val worden, alleen heeft het nog wat meer tijd nodig dan we gedacht hadden.”

De voorbije weken toonden ook aan dat Evenepoel nog heel wat werkpunten heeft. “Zijn stuurmanskunsten, bijvoorbeeld. Die zou hij kunnen verbeteren door te veldrijden in de winter. Daar heeft hij een perfecte ploegmaat voor met Stybar. Met Keisse op de piste gaan trainen, is ook een optie. Maar ik blijf bij mijn mening: iemand die minder goed stuurt, is heel moeilijk bij te schaven. Ik vrees dat het dalen altijd een minpunt zal zijn.”

[www.hln.be]

Volgens Johan hebben de Belgen met Remco nu hun eigen Löwik/Gesink/Kelderman.

Martinez is de Poels van dienst dit jaar bij Sky/Ineos. 1e 2 weken anoniem meekoersen zonder al teveel kopwerk. Om in de 3e week beter te klimmen dan zijn kopman.

Löwik op het forum, woot woot!

Alleen stond Poels dan op minimaal één uur en heeft Martinez nog gewoon zicht op top-5

Al eerder gepost, maar toen tijdens de voorjaarsklassiekers.

90 anni maglia rosa

"Voor de liefhebber.

Mooie tentoonstellling waar je virtueel doorheen kunt. Fraai gedaan! Via pianta / map spring je makkelijk naar een volgend decennium.


[virtualtour.linelab.net]


Ciao "

Het prijzengeld dat de renners vandaag krijgen, gaat naar de slachtoffers en nabestaanden van de kabelbaanramp.

Ik dacht gewoon "ik gooi er eens een Almeidaatje in "

Op zich staat je punt, zeker in de Tour. In de Vuelta heeft Poels er wel op deze manier voorgestaan. Martinez heeft vooral veel in het wiel van Bernal gezeten. Misschien toch vanuit onzekerheid over Bernal zn rug en het uitvallen can Sivakov als extra reservepion. Dat Moscon de eerste twee weken top was helpt natuurlijk ook.

Koen Bouwman beste Nederlander in de Giro dankzij klimtraining in de winter
Robert Giebels/ Volkskrant

Koen Bouwman is naar de Ronde van Italië gestuurd om te knechten in de bergen. En dat pakt goed uit. Dankzij zijn werk staat hij 13de in het klassement.
Het klinkt niet eens als valse bescheidenheid, maar opmerkelijk is het wel als Koen Bouwman zegt: ‘Ik ben geen wereldtopper.’ De 27-jarige wielrenner, voor het zesde jaar in dienst van Jumbo-Visma, is de best geklasseerde Nederlander in de Ronde van Italië. Hij staat 13de en heeft in de laatste drie etappes, drie niet onrealistische kansen hoger te reiken als zondag in Milaan na een tijdrit de balans wordt opgemaakt.

‘Nee, wereldtoppers zijn voor mij renners zoals Egan Bernal, Mathieu van der Poel en Primoz Roglic’, zegt Bouwman na een douchebeurt en een behoorlijk ontspannen dag op de fiets. Hij zat in het peloton dat op wel zeer ruime achterstand binnenkwam in de etappe van donderdag naar Stradella. ‘Wel lang, maar het was goed weer en je kunt wat bijkletsen onderweg. Niks te klagen.’

Bouwman is een vaste waarde voor Jumbo-Visma, zonder de bekendheid van Nederlandse renners als Tom Dumoulin, Wilco Kelderman en Steven Kruijswijk. Hij is bezig met zijn zesde grote ronde en was doorgaans te vinden rond plek 40 van de eindrangschikking. In deze Giro is alles anders, omdat Bouwman en zijn ploeg een fundamentele keuze hebben gemaakt, die formidabel uitpakt.

Wintertraining
‘Ik heb me vanaf de winter in de training helemaal op het klimmen gefocust.’ Dat betaalt zich uit, want juist door zijn klimwerk staat Bouwman nu zo hoog in het klassement. Tot dit jaar had hij de makke van het multitalent: overal bovengemiddeld goed in zijn, maar nergens in uitblinken. Dat betekende dat Bouwman in een kleine of grote ronde zowel mee moest helpen om de sprinter te laten winnen, als in de bergen zijn kopman bij moest staan. ‘Dat is het verschil met vorig jaar: die dubbelrol heb ik niet meer. Deze Giro ben ik alleen meegenomen als knecht voor in de bergen.’

Klinkt toch raar voor een renner die zo hoog staat in de op de Tour na belangrijkste wielerwedstrijd die er bestaat: knecht. ‘Misschien, maar dat is mijn taak. Zo doe ik het al voor het zesde jaar bij deze ploeg: ik werk voor de kopman.’ Dat had George Bennett moeten zijn. De 31-jarige Nieuw-Zeelander achtte een top-5 klassering realistisch, totdat de Giro anders uitwees. Maar onverwacht bleek Jumbo-Visma een tweede troef te hebben, de Noor Tobias Foss (24). Hij staat nu 9de en Bennett ondanks alles 11de - met Bouwman drie renners in de top-13, dat doet geen ploeg Jumbo-Visma na.

De nieuwe pikorde betekent volgens Bouwman dat als Foss iets overkomt, een val, een lekke band, ‘ik en George zijn aangewezen om ons op te offeren voor Tobias’. Alles staat in het teken van een top-10-klassering van Foss, die een meer dan goede tijdrit in de benen heeft.

Paar kilo's lichter
Hetzelfde kan gezegd worden van Bouwman, of in elk geval: kon. Want door de keuze voor het klimmen zijn er enkele kilo’s af gegaan bij de man uit Ulft. ‘Ik ben nu wat lichter dan 60 kilo. Normaal gesproken gaat dat ten koste van de absolute power die je nodig hebt in een tijdrit, vooral als die vlak is zoals zondag. Maar het is kiezen of delen en ik ben blij dat ik voor het klimmen heb gekozen. Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar wat ik zondag nog in de benen heb.’

Maar eerst: klimmen. Vrijdag en zaterdag volgen bergritten met aankomst bergop. Zo’n laatste klim waarbij alles kan ontploffen na drie weken op het hoogste niveau fietsen. ‘Mijn beste week is de derde week’, zegt Bouwman maar vast. En zegt hij ook: ‘Ik zou een top-10 klassering blind inruilen voor een etappeoverwinning.’ Maar hij is een knecht die Foss moet bijstaan en dat laat zich heel lastig combineren met een ritwinst, tenzij ze met z’n tweeën op kop rijden in de laatste kilometers.

‘Beste Nederlander zegt weinig’
Voor Bouwmans klassement kan het bijstaan van Foss juist weer goed uitpakken. ‘Want als ik werk voor Tobias moet ik zorgen dat ik met hem zo lang mogelijk in de favorietengroep van de klassementsrenners zit. Dat is dan ook weer goed voor mijn eigen klassement. Mijn belang gaat nu heel goed samen met mijn taak.’

Dat hij de best geklasseerde Nederlander is in deze Giro, zegt Bouwman heel weinig. ‘We rijden hier niet met vijf klassementsrenners. Ook Bauke is dat niet, die wil een rit winnen.’ Bauke Mollema staat op een uur en een kwartier 29ste als op één na beste Nederlander. ‘Kijk’, legt Bouwman uit, ‘als ik in de Tour ‘beste Nederlander’ ben en Nederlandse topklimmers zoals Dumoulin, Kelderman, Kruijswijk en Wout Poels doen mee, ja dan zegt het veel meer dan in deze Giro.’

‘Beste Nederlander zegt weinig’

Beste quote!!

Foss staat redelijk gebeiteld rond de plekken 8 tm 10. Plek 7 is te ver weg en op 11 staat ie 10 minuten voor.
Dus waarom zouden Bouwman en Bennett bij hem moeten blijven? Laat in ieder geval één van hen mee in de aanval gaan, wie weet zit er nog een kansje op ritwinst in.

Die dertiende plek lijkt wel het hoogst haalbare. Zonder opgaves of kolossale inzinkingen van anderen
zit er niet meer in. En daar mag hij best trots op zijn.

DNS LAFAY, CEPEDA

Sagan heeft hem zo goed als binnen (als ie zich gedraagt en Milaan haalt), dus een kado van Specialized.

Ik snap niet waarom die top-10 van Foss zo belangrijk wordt geacht. Het zou supermooi meegenomen zijn voor die jonge Noor in zijn tweede grote ronde, maar om daar twee aanvallend ingesteld klimmers (met kansen op ritwinst) voor op te offeren? Ik zeg nee. Of zit hier voor Jumbo-Visma een bepaalde prestige aan die ik over het hoofd zie?

De beste Belg probeert dan weer om in de ontsnapping te zitten...
Gr

Toch niet....



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/05/2021 13:27 door Sinbad-the-Cyclist.

Alweer verkeerd.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/05/2021 13:29 door Sinbad-the-Cyclist.

Gisteren kwam ik er plots achter dat Roche meereed, eerder deze week was ik verbaasd over de presentie van TJ van Garderen. Zojuist nog maar eens de deelnemerslijst erbij gepakt om te zien of er nog meer onzichtbare bekenden meedoen en, ja hoor, ik kom zowaar de naam Großschartner tegen! Of spaart ook hij zich voor het slotweekend?

Nu is Visma een Noorse sponsor...
Gr

Keukeleire doet het ook wel lekker op die lijst

Grosschartner is een keer, eind eerste week, tegen het asfalt gegaan. Of het daaraan ligt weet ik niet. In Tour of the Alpes was hij nog prima in orde.

Kopgroep;

Aleotti
Hermans
Pasqualon
Warbasse
Christian
Venchiarutti

Riesebeek 32"
Zoccarato 1'30
Peloton 3'01

BikeExchange neemt het heft al in handen in het peloton

92km

Kopgroep
Peloton 3'20

Beetje apart dat de Volkskrant wel een foto plaatst van de bijna-ritzege van Bouwman maar er geen letter aan wijdt. Als je het artikel leest krijg je de indruk dat Bouwman de hele Giro het handje van Foss niet heeft mogen loslaten. Het mag zeker niet te weinig eendimensionaal worden voor de Volkskrant lezertjes? En

69km, 3'30

Keisse heeft zich op kop gezet in de afdaling en we zien wat breukjes in het peloton

Martinez was een van de gelosten, Ganna laat zich afzakken naar griep 2 om deze situatie recht te zetten

De boel is rechtgezet.


59km, 2'00

Slimmerd Schreef:
-------------------------------------------------------
> Martinez was een van de gelosten, Ganna laat zich
> afzakken naar griep 2 om deze situatie recht te
> zetten

zieke boel.

DNF Brambilla

41km, 1'25

Yates in de aanval, Carruso gaat er ook voor, Bernal heel moeizaam maar leeft nog.

Knap herstelt van Ineos, alleen Yates nog voorop, maar geen probleem.
Bouwman er nu af in elite groepje met 3,6 km te gaan.

Vlasov probeerde het maar Martinez herstelt de orde, Yates halve minuut ervoor.

Knap van die Colombiaanse Poels.
Gr

Martinez geeft af en Bernal geeft gas, met veel moeite komen Carruso en Almeida in het wiel. En Carruso er toch af.
Yates 19 seconde.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/05/2021 16:45 door Eindhovuh.

El Chaba Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik vraag het me af. Zelfs met het minder zware
> parcours denk ik dat het vanaf overmorgen klaar is
> met Bernal.

1. Yates
2. Almeida 11 seconde
3. Bernal 27
4. Carruso 32
5. Vlasov 32
6. Martin 42
7. Martinez 49
8. Bouwman samen met Foss op 1.25



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 28/05/2021 16:58 door Eindhovuh.

maar na vandaag toch wel weer een betere beste Nederlander...
Gr

Almeida was weer erg sterk, maar je kan ze nu eenmaal niet allemaal winnen.

Hals over kop aan de Pinot Grigio.

Samengevat, Yates wint een halve minuut op Bernal en staat nu op drie minuten van Bernal in het AK. Leuke aanval van Yates maar wellicht te weinig winst geboekt. Misschien morgen een herkansing voor Yates. Bernal had het moeilijk. Als Yates morgen ruim een minuut pakt en in de tijdrit twee minuten, ja dan ... Blijft misschien nog een beetje spannend. Bernal wint wel iets op de nummer twee in het AK. Zo te zien is nummer twee geen echte bedreiging. Tenzij morgen Bernal een beetje instort. De mannetjes van Jumbo deden het aardig maar het podium zit er echt niet in. Tenzij er acht uit de toptien uit de koers worden gehaald.

Incroyable! Insane! Qui? Simon Yates zit met zijn 450 Watt, 6.6w/kg over bijna een half uur op het niveau van tenminste één van de Slovenen. Roglic, Dumoulin, van Aert en Pogacar zelf (de cast van de befaamde TDF tijdrit) zullen vandaag ongetwijfeld met interesse naar de Giro met Simon Yates gekeken hebben of doen dit vandaag nog.

Na de supersnelle start (53 km/h in eerste uur) was het even te vrezen of ik op tijd terug zou zijn voor de finish van de bergetappe. 3,3 km was er nog te rijden en ik zag, dat Bernal ook weer terug was. Een acuut rugprobleem kunnen we nu wel gevoeglijk uitsluiten en Simon Yates maakt eindelijk zijn beloften waar.

Fijne samenvatting

Ik zit nog eens het klassement van de Witte trui te bekijken en daar staan 3 renners van 25 jaar in de top 10. De term jongere is wel heel erg aan inflatie onderhevig.

Niet zo kritisch. Maar sorry voor je, je hebt best wel gelijk. Maar dat blijft tussen ons.

Ja wel vreemd voor een winnaarstype

IN tijd is de wist van Yates niet veel, maar het is ook weer een tik voor de moraal. Zeker toen Almeida ook nog wegreed in de laatste km en Bernal opnieuw een beetje stil viel (verliest 18 seconden op Almeida in 1 km!). Dus voor Yates en voor de neutrale toeschouwer biedt dat toch aanknopingspunten. Het scenario van een finale inzinking lijkt nog altijd mogelijk. Overigens heb ik niks tegen Bernal, mooie coureur.

Zou ergens wel grappig zijn als hij nog jarenlang zo goed blijft en nooit iets wint.
Maar hij gaat weg bij Quick Step, dus dat is einde verhaal.

Er staat ook 5 jongeren in de top 10 en dat blijft zeer waarschijnlijk zo, is dat een record voor een grote ronde?

Geeft tegelijkertijd aan, dat de criteria toe zijn aan grondige aanpassing.

Welnee, gewoon een toevallige samenloop van omstandigheden en juist leuk als er meerdere gegadigden zijn.

Vorig jaar waren het er 3, in de Tour maar 2. Als je er een U23 klassement van maakt is de kans groot dat er maar één renner een enigszins serieus klassement rijdt of dat de witte trui naar een onzichtbare nummer 54 ofzo gaat.

De lichtgewichten Bernal en Yates zullen elkaar in de afsluitende tijdrit niet zoveel ontlopen, dus we houden dit toch maar even buiten de vergelijking.
169 seconden voor 40 km klimwerk, dus nauwelijks 4 seconden per kilometer. Moet te doen zijn toch voor één van beiden?
Maar dan moet Bernal ook nergens sneller rijden dan Yates of zelfs bijblijven, want dan wordt de taak weer moelijker.

Yates moet dus al heel vroeg de knuppel in het hoenderhok gooien, hij heeft misschien wel Chris Froome 2018 bestudeerd. Dezelfde afstand.
Nu houdt Bernal echter 20 km stand. Vervolgens moet Yates dan al 8 seconden per km terugwinnen.
Laten we echter ook eens wachten op de laatste klim van nauwelijks 8 km. Dan schiet de opdracht naar meer dan 20 seconden per km. Natuurlijk, als Bernal stil gaat staan voor 169 seconden dan wordt de taak voor Yates al gemakkelijker. Hij kan natuuurlijk een pact met Sagan sluiten. Die gaat er voor rijden. Wait A Minute, Alan! Dan moet Sagan natuurlijk eerst opgetakeld worden.

Die Bouwman, ijzersterk mannetje.
Volgens mij echt wel een tandje sterker dan het genre Tolhoek...

En zoals bijna altijd in de Giro zijn er in de laatste week toch weer verrassingen. Dat Bernal er eergisteren en vandaag toch ook wel een beetje doorheen zou zakken had ik in ieder geval niet verwacht.
De Giro, toch de mooiste ronde.

Na de Vuelta, zeker.

Zeker, ook vorig jaar was de Vuelta wederom de mooiste ronde.
Opvallend dat ‘we’ na drie dagen redelijk leuk koersen de eerste twee doodsaaie weken al vergeten zijn.

Bouwman is de zwager van Youri Havik. Die weer medailles gaat halen voor ons land op de OS. Moeder is een Stam. Dus baan genen ( kom er maar in, Horsie).

Wat wil ik eigenlijk zeggen?...Geen idee.

Bouwman is mijn dorpsgenoot, dat zegt ook al genoeg.

Clavan Schreef:
-------------------------------------------------------
> Bouwman is de zwager van Youri Havik. Die weer medailles gaat halen voor ons land op de OS.
> Moeder is een Stam. Dus baan genen ( kom er maar in, Horsie).

Als Amerikaan zou ik zeggen: "Thank you for having me".

Baangenen, Clavan? Het linksom kunnen rijden is natuurlijk essentieel.

Maar vraag Genie G. naar A Medal in the Olympics runs in the Family en je hebt meteen de vis uit die gigantische oceaan informatie te pakken.

Stam als in Cees Stam. De opa van Youri. Top stayer in de lage landen.

Het lijkt me dat Yates misschien wel probeert vroeg druk te zetten (met ploeg en ook zelf) maar dat hij niet 40 km gaat proberen weg te rijden. Zijn kracht zit hem juist in de korte versnellingen. Dus proberen Bernal gaandeweg het parcours uit te putten en dan proberen toe te slaan en hopen op de inzinking. Indien Bernal inzinkt, dan zie ik hem ook nog wel een minuut verliezen in de tijdrit. Dus Yates heeft vandaag 1,5 minuut nodig om een kans te maken.

De drie grote rondes zijn alledrie mooi op hun eigen wijze. Een beetje als drie mooie vrouwen (of desgewenst: mannen).

Even het profiel bekeken, maar misschien toch wel een mogelijkheid om op de voorlaatste klim al solo te gaan ja. Nieve vooruit sturen misschien? Yates en Bernal zijn allebei prima dalers, als het regent is Bernal daarin wel in het nadeel.

1 bruin baan van achteren en dan zo'n beetje in het midden.

Luijt Schreef:
-------------------------------------------------------
> 1 bruin baan van achteren en dan zo'n beetje in het midden.

"Nurse, get your pad, this boy's insane".