108th Tour de France (2.UWT) Stage 14»Carcassonne›Quillan(183.7km)

Vanuit Carcassonne vertrekt een grillige Touretappe naar Quillan, aan de voet van de Pyreneeën. Met 183,7 kilometer en heel wat klauterwerk, voor het laatst op 17 kilometer van de streep, is de onderneming een meer dan lastige overgangsrit.



Na een glooiende openingsfase – met daarin de Col de Bac: 3,1 kilometer à 5,3% – begint het klimmen serieuze vormen aan te nemen als de renners zo ongeveer halverwege zijn. De Col de Montségur klimt in 4,2 kilometer à 8,7% gemiddeld naar de top. Dat is meer dan pittig en ideaal voor een groep vrijbuiters om definitief weg te rijden, mocht dat eerder al niet gebeurd zijn.



De volgende opdracht is de Col de la Croix des Morts. Niet meteen een opbeurende naamgeving in het midden van de rit, maar met 6,8 kilometer aan 5,7% gemiddeld is deze beklimming moeilijk ‘dodelijk’ te noemen.


Na de verdeling van de bergpunten gaat het niet naar beneden. De route vervolgt 9 kilometer lang op een plateau en even na Espeze wordt een korte afdaling gevolgd door een nog kortere klim. De Côte de Galinagues klimt in 2,2 kilometer tegen 9% vanuit een groene kloof omhoog.


Even later – met nog 52 kilometer te gaan – duiken de renners naar het dal. Op de Col du Campérie – 3,3 kilometer à 4% – gaat het weer omhoog, waarna de beslissing waarschijnlijk valt op de Col de Saint-Louis, een bijtertje van 4,7 kilometer aan 7,4%. Dit is de plek waar aanvallers ongetwijfeld hun slag willen slaan.


Na de Saint Louis-pas is het nog 17 kilometer naar de finish in Quillan. Dat is grotendeels een afdaling.



De eerste drie renners aan de meet krijgen 10, 6 en 4 bonificatieseconden. Daarnaast zijn er op de Col de Saint-Louis 8, 5 en 2 seconden te winnen.

De 14e etappe van de Tour de France start om 12.25 uur en de race finisht naar verwachting rond 17.00 uur.
In startplaats Carcassonne is het zaterdag prima toeven. Volgens de laatste weersvoorspellingen schommelt het kwik rond het middaguur rond de 25 graden Celsius. Onderweg naar Quillan loopt de temperatuur op richting de dertig graden. Het blijft verder de hele dag droog en er staat een zwakke tot matige wind.

Via Eurosport 2 (vanaf 12.15 uur) en de Eurosport Player is de etappe in zijn geheel te zien. Sporza komt vanaf 13.40 uur met livebeelden van de etappe op Eén, terwijl de NOS vanaf 13.20 uur inschakelt op NPO1 met beelden van de koers.

GC after stage 13:

GC leader: Tadej Pogacar (UAE Team Emirates)
Mountains classification leader: Nairo Quintana (Arkea-Samsic)
Points classification leader: Mark Cavendish (Deceuninck-Quick Step)
Best young rider: Tadej Pogacar (UAE Team Emirates)
Team classification leader: Bahrain Victorious

2,216.1 kilometers raced so far at an average speed of 42.249 km/hr
1 TADEJ POGACAR UAE TEAM EMIRATES 52hr 27min 12sec
2 RIGOBERTO URAN EF EDUCATION-NIPPO @ 5min 18sec
3 JONAS VINGEGAARD JUMBO-VISMA 5' 32''
4 RICHARD CARAPAZ INEOS GRENADIERS 5' 33''
5 BEN O'CONNOR AG2R-CITROEN 5' 58''
6 WILCO KELDERMAN BORA-HANSGROHE 6' 16''
7 ALEXEY LUTSENKO ASTANA-PREMIER TECH 6' 30''
8 ENRIC MAS MOVISTAR 7' 11''
9 GUILLAUME MARTIN COFIDIS 9' 29''
10 PEIO BILBAO BAHRAIN VICTORIOUS 10' 28''
11 MATTIA CATTANEO DECEUNINCK-QUICK STEP 15' 35''
12 AURÉLIEN PARET PEINTRE AG2R-CITROEN 24' 44''
13 WOUT VAN AERT JUMBO-VISMA 25' 21''
14 JHOAN ESTEBAN CHAVES TEAM BIKEEXCHANGE 25' 53''
15 DAVID GAUDU GROUPAMA-FDJ 30' 51''
16 LOUIS MEINTJES INTERMARCHE-WANTY-GOBERT 32' 20''
17 SERGIO LUIS HENAO QHUBEKA-NEXTHASH 37' 28''
18 BAUKE MOLLEMA TREK-SEGAFREDO 39' 13''
19 WOUTER POELS BAHRAIN VICTORIOUS 42' 52''
20 DYLAN TEUNS BAHRAIN VICTORIOUS 43' 54''
21 RUBEN GUERREIRO EF EDUCATION-NIPPO 47' 37''
22 JONATHAN CASTROVIEJO INEOS GRENADIERS 51' 34''
23 JULIAN ALAPHILIPPE DECEUNINCK-QUICK STEP 52' 19''
24 ALEJANDRO VALVERDE MOVISTAR 54' 54''
25 SERGIO ANDRES HIGUITA EF EDUCATION-NIPPO 54' 59''

1980 Tour de France
67th edition: June 6 - July 20, 1980



In the last couple of years there had been some important realignments in the team rosters. Hennie Kuiper, second in the 1977 Tour and fourth in 1979, changed teams a couple of times. He had been with the very powerful TI-Raleigh team but Kuiper and team boss Peter Post's relentless, driving management style weren't a good mix. He moved to the DAF Trucks team and then in 1979, he switched to Peugeot. Peugeot team boss De Muer's successful management of Thévenet made Kuiper think that De Muer could turn him into a Tour winner as well.

Meanwhile, Joop Zoetemelk left his old team of Miko and moved to TI-Raleigh. Zoetemelk now had the strongest team and perhaps the most driven and demanding director in Peter Post to help him win the Tour. This was the 33-year old Zoetemelk's tenth attempt to win. He had 4 second places starting with his first entry in 1970 when he was runner up to Merckx. Zoetemelk had also come in fourth twice and fifth once. Like Poulidor and Gimondi, Zoetemelk was an excellent racer who had to contend with giants. His racing started with Merckx and continued with Thévenet and went through the Hinault era. Even though the 1980 route wasn't as mountainous as other editions, Post was pleased. This might seem counter-intuitive given that Zoetemelk was an excellent climber. Post figured that with his team of mostly big, strong Dutchmen, they could protect Zoetemelk for more of the race and he would spend less time isolated in the high mountains. Post takes credit for motivating Zoetemelk, convincing him that his record of high Tour placings and prestigious race wins meant he could actually win the Tour de France.

Bernard Hinault was planning on winning 3 Tours in a row, making him, at the young age of 25, the equal of Louison Bobet. That spring he had already won the Giro with a solid margin of 5 minutes, 43 seconds over Vladimiro Panizza. In addition to 3 sequential Tour wins he was hoping to add the rare Giro-Tour double and join Coppi, Anquetil and Merckx. This would be fine company indeed.

The weather during the first half of the Tour was terrible: cold, wet and rainy. This would have consequences for the peloton in a few short days.

The 1980 Tour started in Frankfurt, Germany. For the first time in his short Tour career, Hinault won the Prologue. He kept the lead until stage 1b, a 45.8-kilometer team time trial. The Raleighs almost always did well in this discipline and they delivered the goods this day, putting their Gerrie Knetemann at the top of the standings. Knetemann didn't get a chance to get too comfortable in his Yellow Jersey because in stage 2, Rudy Pevenage led in the winning 3-man break that included Yvon Bertin and Pierre Bazzo. The trio had extracted a 10-minute gap from the pack, giving the lead to Bertin, one of Hinault's domestiques, second place to Pevenage with Pierre Bazzo in third place. The next day Bertin finished in a small group of stragglers, 15 minutes down. Pevenage was now the Yellow Jersey.

Hinault won stage 4, the first individual time trial. It wasn't enough for Yellow, given the big advantage the stage 2 breakaways still had, but he could surely smell it.

Hinault riding to victory in the stage 4 time trial.

The General Classification after the time trial stood thus:

1. Rudi Pevenage
2. Pierre Bazzo @ 1 minute 4 seconds
3. Bernard Hinault @ 5 minutes 41 seconds
4. Gerrie Knetemann @ 6 minutes 58 seconds
5. Henk Lubberding @ 7 minutes 6 seconds
6. Joop Zoetemelk @ 7 minutes 11 seconds

The next day was ridden over the tough pavé of Northern France in terrible weather. It was 250 kilometers of what Hinault called "those swinish cobbles". Hinault hated this kind of racing even though his power and personal drive allowed him to excel in terrible conditions. He and Hennie Kuiper finished 2 minutes ahead of the field, putting him a bit closer to the lead, 3½ minutes behind Pevenage.

As the peloton continued to ride hard in the cold, wet weather, tendinitis started to appear in the peloton. It was said that over 50 riders were riding the race in real pain. Cynics thought the eruption of peloton-wide connective-tissue problems indicative of widespread steroid use. High steroid intake weakens tendons because it suppresses the body's ability to repair damaged tissues.

The next day, Hinault himself started to show the first symptoms of tendon problems in his knee (this in no way specifically impugns Hinault, who never failed a drug test). Stage 7a was a 65-kilometer team time trial. Raleigh won again. Ominously, Hinault could not take his pulls in the Renault pace line.

From here on, Hinault spent a lot of the time riding at the back of the peloton talking with the Tour doctor or with his team director, Cyrille Guimard. The press wrote reams about Hinault's knee, all done, in the words of Les Woodland, with the gravity normally reserved for dying kings.

Hinault took the Yellow Jersey from Pevenage in the stage 11 time trial. It was clear that Hinault was not riding at his best. Zoetemelk won the stage with Hinault coming in fifth, a rare show of weakness for the Badger. The day's top finishers:

1. Joop Zoetemelk
2. Hennie Kuiper @ 46 seconds
3. Joaquim Agostinho @ 1 minute 9 seconds
4. Bert Oosterbosch @ 1 minute 12 seconds
5. Bernard Hinault @ 1 minute 39 seconds

That yielded the following General Classification:

1. Bernard Hinault
2. Joop Zoetemelk @ 21 seconds
3. Rudy Pevenage @ 1 minute 29 seconds
4. Hennie Kuiper @ 1 minute 31 seconds
5. Pierre Bazzo @ 2 minutes 40 seconds

Zoetemelk says that at the time he was not aware of the very dire state of Hinault's knee. Later he recalled, "My Tour started badly. I was never really well. But everything hinged on the second week, after Bordeaux, where I won the time trial. Bernard Hinault had an off-day. Normally he was much stronger than me, but he had knee problems. I didn't know he was going to abandon…I said to myself, if I won the time trial, why can I not win in the mountains? Now I had my chance!"

The next day, the Tour stood poised at the foot of the Pyrenees with Hinault leading Zoetemelk by 21 seconds. Hinault said he would never quit the Tour in Yellow.

Yet, the pain was too much even for Hinault. At 10:30 PM on the evening before stage 13 Guimard interrupted the Tour directors' dinner to inform them that Hinault had to withdraw from the Tour. Hinault and Guimard knew that the next day's menu of the Aubisque, Tourmalet, Aspin and Peyresourde would be far too much for a limping man who was struggling on the flat stages. It was ironic that this was Guimard's duty. Guimard had to be lifted from his bicycle in tears in the 1972 Tour while in second place and holding the Green Jersey.

The lead was now the possession of Joop Zoetemelk. The first and only big Pyrenean day made it clear that Zoetemelk was not going to change his basic tactics. He continued to race not to win; instead he was riding not to lose. This negative, conservative approach had cost him dearly in years past. Now that he was in the lead and probably the strongest man with the strongest team in the Tour to ride for him, the Anquetil approach made sense. He let Miko rider Raymond Martin scamper away for a solo win (Martin was first over the 3 final climbs), but made sure dangerman Kuiper was kept close at hand. He came out of stage 13 with a 1 minute, 10 second lead over Kuiper. Zoetemelk, like Merckx before when he had inherited the lead from Ocaña, refused to wear the Yellow Jersey the first day he was in the lead.

After stage 13, the General Classification:

1. Joop Zoetemelk
2. Hennie Kuiper @ 1 minute 10 seconds
3. Raymond Martin @ 4 minutes 37 seconds
4. Johan De Muynck @ 6 minutes 53 seconds
5. Pierre Bazzo @ 7 minutes 10 seconds

Three days later the Tour moved to the Alps. Zoetemelk chose not to display his sparkling climbing skills, letting Belgian non-contender Jos Deschoenmaecker win stage 16 to Pra-Loup. His concern wasn't winning stages, it was not losing the Tour. 3 kilometers from the top of the Pra-Loup climb one of Zoetemelk's domestiques, Johan Vandevelde, had his gears slip, causing him to swerve and crash Zoetemelk.

Cut on both his thigh and arm, Zoetemelk remounted and continued racing up the mountain. He did more than limit the damage, distancing himself from Kuiper by another 16 seconds, increasing his lead to 1 minute, 34 seconds.

Stage 17, on the Galibier. Van Impe is in the center in the blue and white jersey. Kuiper is right behind him in the white Peugeot jersey and trailing in Yellow is Zoetemelk.

The next day, with the Galibier, Madeleine and Joux-Plane, Zoetemelk showed the effects of the previous day's crash, coming off early in the stage. He was protected and paced by his fellow Raleigh-riding Dutchmen who kept him in contention all day. Other riders who didn't have a chance for Yellow in Paris flew up the hills. Zoetemelk was content to finish thirteenth, but a half-minute ahead of Kuiper. By riding carefully and conservatively, he was slowly building his lead.

Stage 17: This is surely Johan de Muynck, who was first over the Galibier but finished 12th that day.

On the third Alpine day he again let non-contenders fly, but he showed that he had plenty of strength, finishing with Lucien van Impe. Kuiper was clearly weakening, finishing fourteenth, 2½ minutes behind Zoetemelk.

With the major climbing finished, Zoetemelk was in control:

1. Joop Zoetemelk
2. Raymond Martin @ 5 minutes 22 seconds
3. Hennie Kuiper @ 5 minutes 35 seconds
4. Johan De Muynck @ 8 minutes 27 seconds

That left the stage 20 individual time trial as the only serious obstacle to Zoetemelk's victory. Held in St. Etienne, the center of what was then a thriving French cycle industry, Zoetemelk won his second time trial of the 1980 Tour, giving him a near bullet-proof lead with only 2 stages to go. Kuiper's fourth place that day was good enough to put him back in second overall.

By the end of the Tour, Zoetemelk had hammered out a commanding lead, one for which there should be no apologies.

Final General Classification of the 1980 Tour de France:

1. Joop Zoetemelk (TI-Raleigh): 109 hours 19 minutes 14 seconds
2. Hennie Kuiper (Peugeot) @ 6 minutes 55 seconds
3. Raymond Martin (Miko-Mercier) @ 7 minutes 56 seconds
4. Johan De Muynck (Splendor) @ 12 minutes 24 seconds
5. Joaquim Agostinho (Puch) @ 15 minutes 37 seconds

Much has been made of the fact the Zoetemelk was an excellent racer, but not a patron, a leader, an alpha male. He did not have the commanding authority of Merckx, Hinault, or even his own teammate, Jan Raas. In that moment of inattention in stage 16 when Vandevelde caused Zoetemelk to crash, Zoetemelk was very nice and friendly about the whole episode and told Vandevelde not to worry, that these things happen. Marguerite Lazzell speculated that had Vandevelde crashed Hinault, the same generous sentiments would not have been expressed. Even after Zoetemelk took over the Tour lead, teammates Knetemann and Raas were the team's leaders, giving the riders their directions.

Zoetemelk has suffered a lot of criticism over his victory, saying that it was a gift because of Hinault's departure. Zoetemelk said it just about the best, "Surely winning the Tour is a question of health and robustness? If Hinault does not have that health and robustness and I have, that makes me a valid winner."

Hinault agreed, "There is no need for him to say that he won because I abandoned. That would take away from his victory. My problems were of my own making. It is always the absent rider who is at fault. I was absent and he took my place." Ah, the supreme, generous confidence of a born winner.

The Zoetemelk of 1980, like the post-Blois-crash Merckx, was not a racer at the peak of his powers. Jean-Paul Ollivier thinks Zoetemelk was at his best in 1974, before his Midi Libre crash and meningitis. His 1980 win at age 33 is a tribute to both his determination to return to the highest levels of competitive cycling and his persistence. He rode the Tour a total of 14 times, finishing every time. He ended up winning the Dutch and World Championships, the Vuelta, Paris–Nice, the Tour (and was second 6 times), the Tour of Romandie, Amstel Gold and a host of other important races. He was one of the finest racers to have ever turned a pedal.

Hinault recovered from his tendinitis soon enough to regain his form and win the World Road Championships that fall.

Joop Zoetemelk (born December 3, 1946), with apologies to Raymond Poulidor, is cycling's true "Eternal Second", having come second in the Tour de France six times, finally winning it in 1980. His full name is Hendrik Gerardus Joseph Zoetemelk.

He turned pro in 1970 and that same year he was second to Eddy Merckx in the Tour de France. He regularly wore the Tour's Yellow Jersey, but always seemed to lose it before the race made it to Paris. Many observers thought he lack sufficient drive to win the big race.

But as he acquired those second places, he won many of the world's most important races, including the Vuelta a España, Paris-Nice, Amstel Gold and the World Championship.

In 1980, "Joop Zoetemelk left his old team of Miko and moved to TI-Raleigh. Zoetemelk now had the strongest team and perhaps the most driven and demanding director in Peter Post to help him win the Tour. This was the 33-year old Zoetemelk's tenth attempt to win. He had four second places starting with his first entry in 1970 when he was runner up to Merckx. Zoetemelk had also come in fourth twice and fifth once. Like Poulidor and Gimondi, Zoetemelk was an excellent racer who had to contend with giants. His racing started with Merckx and continued with Thévenet and went through the Hinault era. Even though the 1980 route wasn't as mountainous as other editions, Post was pleased. This might seem counter-intuitive given that Zoetemelk was an excellent climber. Post figured that with his team of mostly big, strong Dutchmen, they could protect Zoetemelk for more of the race and he would spend less time isolated in the high mountains. Post takes credit for motivating Zoetemelk, convincing him that his record of high Tour placings and prestigious race wins meant he could actually win the Tour de France."

In that 1980 Tour, eventual five-time Tour winner Bernard Hinault looked to be headed to another Tour win, but an inflamed knee forced the Frenchman to abandon before the start of stage 13. At the end of stage 13 Zoetemelk was in yellow and remained the race leader all the way to Paris. He had finally won the Tour de France

But Zoetemelk was not done. He kept racing and in 1985 he won the World Road Championships when he was forty years old. I believe Zoetemelk remains the oldest man to win the World Pro Road Championship.

He finished the Tour 16 times. As of this writing in 2021, that remains the record.

Zoetemelk retired in 1987

Major victories and high placings:

1968: Olympic Team Time Trial Gold Medal
1969: Tour de l'Avenir
1970: 2nd place, Tour de France
1971: Dutch Road Champion, 2nd Tour de France, KOM Vuelta a España
1973: Dutch Road Champion, Tour du Haut Var, Tour de France Combination Classification
1974: Paris-Nice, Tour de Romandie, Setmana Catalana
1976: Flèche Wallone, 2nd Tour de France
1977: Paris-Tours
1978: Paris-Camembert, 2nd Tour de France
1979: Vuelta a España, Paris-Nice, Critérium International, Tour du Haut Var, Paris-Nice, 2nd Tour de France
1980: Tour de France, GP Pino Cerami
1981: GP Pino Cerami
1982: 2nd Tour de France
1983: Tour du Haut Var
1985: World Road Championship, Veenendaal - Veenendaal
1987: Amstel Gold Race


Zoetemelk in 1968. Eric Koch photo


1970 Tour de France, stage 10. Eddy Merckx leads Georges Pintens and Joop Zoetemelk in a break. Hidden behind Zoetemelk is Guerrino Tosello. Sirotti photo


1979 Tour de France: Bernard Hinault leads Zoetemelk on the Galibier.


1980 Tour de France, the one Zoetemelk won. From left: Robert Alban, Joop Zoetemelk in yellow with a bandaged arm & Hennie Kuiper


Zoetemelk is about to start the 1985 World Road Champions in Montello, Italy. Sirotti photo


Zoetemelk winning the 1985 World Road Championship. Greg Lemond was second, 3 seconds back


In his newly acquired rainbow jersey, Zoetemelk is in Como, Italy, and ready to start the1985 Giro di Lombardia. Sirotti photo


At the 2010 Tour de france team presentation ceremony. Here are Jan Janssen (1968 winner) and Joop Zoetemelk (1980). Note they are riding their Tour winning bikes. Janssen's packing Mafac centerpull brakes. Sirotti photo

Bron: BRI, TE, CN, WF, TE

Dit is mijn laatste voor deze Tour de France. Ik begeef mij morgen naar Piemonte om wat te slurpen ( Ja mijn vrouw gaat ook mee). Het idee om met een kabelbaan de bergen in te gaan en wat te downhillen heb ik laten varen. Dan maar gewoon op de dunne bandjes omhoog. Het was mij een waar genoegen.

Have fun, Clavan.

Bedankt voor je toffe openingen.

We zien je snel weer.

:kusjes:

( voor jou als trouwe volger een hashtagje erbij: )

#hartje

+1

Mooi eerbetoon van de Tour aan de heilige Louis middels het laatste bergje.

Merci Clavan voor het leesvoer.

Morgen gaan ze over de Pont du col de Saint Louis. Dat daar maakt de d9 vlak voor Quillan een lus over zichzelf. Heel fraai.

brug

Bedankt voor de openingen met prettig leesvoer.

Zat me vanochtend door de stukjes van Clavan weer eens in te lezen in Joop.
Wie kan mij adviseren over de boeken die zijn verschenen?
Joop Zoetemelk-Ongezien
of
Joop Zoetemelk-Een Open Boek
of allebei?
Vullen ze elkaar of is de overlap juist te groot?
Bij voorbaat dank voor de eventule antwoorden.

Cavendish natuurlijk wel een wielerliefhebber pur sang:

Cav prijst Vos

DNS Barguil
DNS Kragh Andersen

Zouden ze vandaag Cavendish buiten tijd kunnen rijden???

Al 34 opgaves, ik vraag me af wanneer er voor het laatst zoveel renners hebben opgegeven in de Tour, te weten dat er nog een dikke week koers rest.
Ja er was de Festina Tour natuurlijk, maar dat waren voornamelijk gedwongen om andere redenen.

Ik las van de week dat 2012 al 33 uitvallers had aan de start van etappe 12, de Tour van 2021 stond toen op 29.
De Tour van 2012 had wel 14 renners meer aan de start.

Maar nog slechts 149 renners over momenteel met nog een kleine week klimwerk voor de boeg en dan maandag nog een afdeling OS die zal afstappen (Nibali heeft dit al aangekondigd)



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2021 12:01 door Slimmerd.

De Clercq zal vandaag allicht ook wel opgeven, wordt nu al in moeilijkheden gemeld.

Als je van Zoetemelks overwinningen Pino Cerami en Veenendaal-Veenendaal plaatst, dan moet Tirreno-Adriatico daar natuurlijk tussen staan. Geeft vooral ook aan dat het WK in 1985 geen toevalstreffer voor een oude man was: hij was dat hele jaar goed.

Sbaragli
Chevalier en Turgis
Skujins en Rickaert

Het lijkt me dat de ritwinnaar nog in het peloton zit.

Andere Peter Schreef:
-------------------------------------------------------
>
> Geeft vooral ook aan dat het WK in 1985 geen
> toevalstreffer voor een oude man was:

Het blijft voor mij sowieso de mooiste demarrage ooit
Gr

Met oud-ploegmaat Kim Andersen die nalaat het gaatje te dichten. Laat het over aan Argentin of Lemond. Die het niet willen doen. Veldscholten en Van de Velde (een aardige sprinter) zaten pok nog in die kopgroep. Van de Velde vertelde ooit dat Joop die dagen nog ijzersterk was. Kon heel lang een hoog tempo rijden.

Zo! ff een lekkere demarage van Ide

Lekker ritje.

Peloton er bijna bij, Devenyns maakt de oversteek, groep weer op 50 mtr.

Cavendish keurig in het peloton. Bol en Bouhanni zouden, met drie anderen, wel ver zitten.

Wout pakt de puntjes

Woot woot!

Er lijkt nu een sterke groep weg, net achter Poels en Van der Woods. Ook de nr 9 in het klassement mee: G. Martin.

Als het een beetje meezit dan is de groep van de dag in de maak.

Poels, Woods

Cattaneo, Chaves, Higuita, Mollema, Meintjes, Konrad, Fraile op 25 sec

G Martin op 48 sec

Peloton op 1:26

+!
Temeer, daar je het eigenlijk nauwelijks een demarrage kon noemen.

Cattaneo bij Woods en Poels vooraan (hij zat er op de vorige top nog tussen).

Perfecte groepjes voor middengebergte. Bewezen ritttenkapers, Poels voor de begrtrui, een top-10-renner.

En nu gaan Rolland en Pacher ook nog wegspringen uit het peloton voor een chasse patate uit het boekje, op 2 minuten.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2021 15:05 door Andere Peter.

Poels, Woods, Cattaneo

Chaves, Higuita, Mollema, Meintjes, Konrad, Fraile, G Martin op 29 sec

Rolland, Pacher op 1:39

Madouas op 1:50

Peloton op 2:25

Col 2e cat op 73 km van de aankomst:

Woods, Poels, Cattaneo

Chaves, Higuita, Mollema, Meintjes, Konrad, Fraile, G Martin op 26 sec

Rolland, Pacher, Madouas, Gesbert op 1:45

Peloton op ca 3:00

Groep groene trui op ca 8:00



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2021 15:20 door Andere Peter.

Bergklassement nu:

50 Quintana
50 Woods
47 Poels
43 Van Aert
36 Mollema



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2021 15:19 door Andere Peter.

De voorste drie hebben de puntenbuit voorlopig binnen en laten zich bijhalen door de groep G.Martin/Mollema.

Woods, Poels, Cattaneo, Chaves, Higuita, Mollema, Meintjes, Konrad, Fraile, G Martin

Rolland, Pacher, Madouas, Gesbert op 1:08

Peloton op ca 2:39

Groep groene trui op 9:50

Achterstand groep Rolland naar 52 sec. Ze moeten het in deze fase doen.

Groep Rolland nu op 20 seconden.

Dit lijkt een mislukte chasse patate te worden...

Op 60 km van de aankomst veertien koplopers.

G Martin
Cattaneo
Chaves
Higuita
Mollema
Meintjes
Fraile
Woods
Konrad
Poels
Rolland
Pacher
Gesbert
Madouas

Peloton op 3 minuten

51 Woods
50 Quintana
49 Poels
43 Van Aert
36 Mollema

Leuke strijd en dito sprint v Poels
Gr

Mollema kiest in de afdaling het ruime sop.

Woods even daarvoor in z'n eentje onderuit geschoven. Wel weer aangesloten.

40km Mollemalen in de maak!

is best ver, zeg ik zenuwachtig
Gr

Met de nrs 9, 11, 14, 16, 18, 19, 25, 27 en 30 van het klassement in de groep van de dag, kun je toch wel stellen dat Van Aert (13) hier opzichtig de slag heeft gemist



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2021 16:10 door Andere Peter.

Ik ga me ook maar eens met de mannenkoers hier bezig houden. Want vanuit de Giro Donne komt helemaal geen bericht meer.

Zijn etappewinst in 2017 was vergelijkbaar: demarreren in een afdaling.

Moolman wint daar.

Voor Vollering2 en AvdB3. Max 2m lag Moolman voor. Totaal geen rechtstreekse verbindingen. Over een uur de eerste beelden met hoogtepunten.
Schande schande schande.

Moolman. Mollema.

A small step for.............

Education First in het peloton.

Nou, het kan een keer gebeuren he, dat Van der Breggen niet wint. Zou dat niet direct een schande noemen.

Mollema heeft 1'20 op de groep, met nog 20 km te gaan. Nu aanvallen vanuit de kopgroep.

(Moolman zit ook in sdworx, voor ‘t goede begrip)

Kunststukje weer in de maak door Bauke.

SD Worx doet herinneren aan Gewiss in 1994. Balletuitvoering tijdens een familieuitje. Anna van der Breggen zal trouwens wel proberen te sparen, terwijl één van haar grootste concurrenten achter Tom Dumoulin is aangegaan, Marianne Vos de handdoek heeft geworpen en Am I done het grote vraagteken blijft.

Het is echt weer fraai en we kunnen zeker niet spreken van een gestolen zege, kneiterhard voor gereden (al deze hele Tour)

Schitterend van Mollema! Echt heel knap.

Super zeg dit zeg!

"Hij wint niet zoveel", dixit Sporza. Maar goed, de man op de motor had het goed gezien toen hij 'de Nederlanders' aanwees als potentiele winnaar uit deze ijzersterke kopgroep.

Sporza dixit 'hij wint niet zoveel, maar wat hij wint is heel mooi'

Dat meervoud was wel overdreven natuurlijk, Poels vond dom sprinten van veel te ver op de eerste klimmetjes te belangrijk

Mooi, Mollema stijgt naar plek 17
Gr



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2021 17:28 door ton duk.

Klopt hoor. Wuyts en De Cauwer zijn altijd gecharmeerd van Mollema. Maar het leek me een uitspraak die niet meer past bij zijn carriere. Staat garant voor overwinningen.

Ronde van Lombardije, Classica San Sebastian, 2 tour etappes, vuelta etappe, etappe Zwitserland, etappe Polen en nog 15! andere overwinningen....

Voor iemand die zo boos was op een vermeende insinuatie van Clement vind ik deze Gewiss verwijzing best discutabel...

Voor de duidelijkheid, het Sporza commentaar is, in welke samenstelling dan ook, altijd de beste keuze. Maar onder het motto "je moet toch ergens over lullen", nog even dit moment:

Renaat interviewt Jakob Diemer Fuglsang en vraagt hem naar diens favorieten voor de OS. Fuglsang antwoordt prompt Pogacar en na enig nadenken voegt hij er Valverde aan toe. Renaat houdt de eer aan zichzelf en bedankt voor het interview. Vervolgens komt José de Cauwer met: "h'm, ik dacht dat hij Van Aert ging zeggen. Met die zege op de Ventoux enzo". Haha, schattig.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2021 18:07 door Curzio.

Alsof Fuglsang zo´n pre-start interview met Renaat serieus neemt.

Heeft iemand eigenlijk al eens hardop gezegd dat Roxane Knetemann zo langzamerhand een buitengewoon prettige, charmante, televisiegenieke verschijning is gewprden?

Nee

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Voor iemand die zo boos was op een vermeende
> insinuatie van Clement vind ik deze Gewiss
> verwijzing best discutabel...

Steeds hoor ik, dat Horsie is back zo ondoorgrondelijk kan schrijven, niet te volgen is en dan komt @Eindhovuh ineens langs, die wel even denkt te "weten", hoe ik het dan bedoel. Ik kijk graag naar the opposite sex riding on a bike en stel daarbij vast, dat er kennelijk veel minder doping voorkomt dan bij de mannen.

Dus waarde Eindhovuh, ik zie ineens alleen de overmacht van drie vrouwen van dezelfde ploeg en prompt komt de associatie binnen, Gewiss. En dan werp ik niet eens in de strijd, dat the Alien niet aanwezig was. Op PCS zie ik dat de rest nog niet binnen is, maar dat zal wel te maken hebben met de problemen, waarover @Marc het eerder al had.

Ik ben wel blij, dat je een trouwe lezer bent.

Ik lees bijna alles hier.
Zelf Mapei was minder in opspraak dan Gewiss.

Zo jammer dat charmante. Seksist.

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik lees bijna alles hier.
> Zelf Mapei was minder in opspraak dan Gewiss.

Je kunt overal iets in willen lezen en dat heb je nu gedaan. Maar ik denk echt niet, dat de Nederlandse wielervrouwen aan de dope zitten.
Ik hoef toch niet ook altijd tip-toe door de tulips te lopen.

Over Roxane: kan ‘t mis hebben, maar misschien ik toch wel eens?

Nee joh: Roxane is te gek. Sprankelend, enthousiast en ‘n fijne, levendige persoonlijkheid. Durft mensen die naast haar zitten tegen te spreken en komt geregeld onverwachts uit de hoek. Soms brengt ze haar kennis wat twijfelend, nog niet zo stellig, maar ze is echt wel goed ingevoerd.
En ik hoor heus wel die taalfoutjes. Die ze overigens zelf weer snel hardop vragend probeert te corrigeren. Ik vind ze niet erg. Ze wordt in ieder geval in alles steeds beter.
Van mij hoeft ze dan ook niet meer exclusief commentaar te geven bij de vrouwen. Al is het maar om Joris vaker op z’n falie te geven.
Maar misschien gaat men bij de nos ook die kant op want ze analyseert nu ook.


En verder: tja die ogen.
Die kunnen me nog weleens lichtjes emotioneren.
Je probeert niet aan hem te denken. En toch gebeurt het.

Reactie Mollema: [www.ad.nl]

komt geregeld onverwachts uit de hoe

Ze heeft soms bijdehante reacties die aan papa doen denken, ja. Ik heb het idee dat ze talent heeft voor dit werk.

Zit avondetappe te kijken. Die vergelijking met voetbal is zo onnozel, de dag dat een wielrenner zou kunnen winnen door zich te laten vallen zagen we meer valpartijen.

Ik kan er niet omheen: Bauke, mijn favoriete renner.

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Zit avondetappe te kijken. Die vergelijking met voetbal is zo onnozel, de dag dat een wielrenner zou kunnen winnen door zich te laten vallen zagen
> we meer valpartijen.

Stef Clement is wel uitgesproken: Eerst iemand toch wel een beetje het aureool omringen van oud en zuur om vervolgens een powermeterloze renner het etiket van eigen aardig of zelfs eigen gereid op te spelden. Je moet maar durven. Kan hem nu wel hebben.

De eeuwige vergelijking van voetbal met wielrennen. Voetbal op het allerhoogste niveau is zwaarder. We kunnen het natuurlijk gaan testen met een voetbalfinale op 21 achtereenvolgende dagen met misschien een paar "rustdagen", waarbij de bal alleen maar omhoog gehouden hoeft te worden.

Mooi op de fiets zitten is prachtig, zolang het maar hard gaat of Lelijk Mollemalend op de fiets zittend is prachtg, zolang je maar wint.

Ja, dat hebben al best veel mensen gezegd. Ook dat z'n goede commentator is. Ik hoop dat ze ook de verslaggeving van mannenkoersen gaat doen.

Heerlijke overwinning!!

Eddy Merckx heeft helemaal gelijk, dat de Cavendish alleen maar een sprintertje is, en die 6 km die Cavendish in de Tour op kop heeft gereden (berekening den Eddy) is nog veel te ruim berekend. Dat ie zijn record kwijt aan dat huilerige mannetje is heiligschennis. Verder geen woord meer aan vuil maken.

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Eddy Merckx heeft helemaal gelijk, dat de
> Cavendish alleen maar een sprintertje is, en die 6
> km die Cavendish in de Tour op kop heeft gereden
> (berekening den Eddy) is nog veel te ruim
> berekend. Dat ie zijn record kwijt aan dat
> huilerige mannetje is heiligschennis. Verder geen
> woord meer aan vuil maken.

Hij moet het record nog altijd delen, maar dat is immers niet de allerbeste karaktertrek van een kannibaal. Ik ga niet zeggen, dat je allemaal als Anna van der Breggen kunt zijn, maar een 76-jarig wielerfenomeen van zijn statuur zou toch wijzer moeten zijn.

Ik heb het idee dat de NOS jaarlijks 150 lootjes met namen uit het Nederlandee wieleruniversum in een muts propt en er dan een paar uit trekt.

Roxane is wel een klein lichtpuntje, zeker als ze wat werkt aan het minder beklemtonen van elk laatste woord in een zin (dialectontworteling?). Roy euh Curvers staat euh daar euh met die schermloze schermman euh wel heel euh verloren te euhwehoeren aan de euh streep. Overbodigheid kent aan de finish geen tijd. Lieve jongens verder. Naar Dione is het ook nog altijd matig loeren. Blij kuiken in een kabbelende sloot. Joris is echt een samenvattingenfiguur en Ducrot inmiddels een doofstom kopieerapparaat in zijn eigen clichémuseum. Clement een proclamerende dorpsprediker die enkel rendeert op 2 avonden talkshow per jaar.

Nu dus weer vaak naar de Belg, waar Wuyts met wisselende goesting dagelijks de hoofdrol speelt in het amusante hoorspel 'De Nadagen van een Frietfetisjist'. De Cauwer blijft vooralsnog de maatstaf, maar zijn dagen raken, murw geluld door de oververgulde óf klinischcynische Wuyts, ook langzaam geteld.

Het is wachten op nieuwe, sterke aanwas (al kan het ook aan mezelf liggen, dat 90% voor de meute is en die 10% extra inzicht het niet meer waard maakt heel aandachtig te luisteren).

Doe mij voorlopig maar Kroon. Die de koers niet zo serieus neemt en daar ook naar becommentariëert. Ook nog eens goed contrasterend met de (oorspronkelijk) bloedserieuze Belletje.

Redacteur: "wie zou waar over moeten vallen?"

Jij doet hier aan heiligschennis door zo nadrukkelijk die vergelijking aan te gaan. En Merckx doet aan zelfheligschennis als hij zich inderdaad liet meeslepen in een pleidooi voor zichzelf of het bagatelliseren van Cavendish. Wuyts was er ook al de hele week mee bezig. Hoe eens op zeg. Cav geeft alle eer aan Merckx.

Rembrandt is een topschilder. Maar als hij ooit badinerend deed over het werk van de huisschilder op de hoek, dan is Rembrandt gewon een lul de behanger. Terwijl Beethovens 7-jarige nichtje Für Elise speelt, vertelt Beethoven rond in het publiek dat ze er niks van kan, die hoer.

Helemaal niemand claimt dat Cavs prestaties gelijkwaardig zouden zijn aan die van Merck. Maar als men zo nodig wil aanstippen dat Merckx groter is dan Cavendish, dan wil ik best voor de vorm even advocaat van de duivel spelen. (Overigens kiezen slechts lafhartige losers in zelfverzonnen wielerdiscussies partij voor Merckx).

- Merckx had slechts tegenstand uit enkele landen; Cavendish klopt 34x de halve wereld
- In Merckx' tijd bestond het Tourpeloton uit maar ongeveer de helft van de deelnemers van tegenwoordig. Cav klopte steeds veel meer concurrenten
- Merckx had niet de beperkingen van controlepaspoortjes enzo en is dus minder te vertrouwen
- Merckx is op doping betrapt; volgens de huidge regels had hij niet mogen deelnemen aan de Tpur van 1969, dus die etappezeges miet je eigenlijk laten vallen in de vergelijking
- Ondanks Merckx' valsspelerij en geringe tegenstand verloor hij toch nog bijna tweederde van de koersen waaraan hij deelnam



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 11/07/2021 01:01 door Andere Peter.

Ha Cav is zuivere koffie, en zoals Freek de Jonge al ooit terecht zei, die Youp heeft veel in mijn mars.

Becoming Prikdude. Zou daarover een goede biografische film gemaakt kunnen worden? Wat een verrukkelijk relaas over de verslaglegging van wegwielrennen! Waar haalt hij het vandaan? Is de charme van deze prik echter niet dat je niemand kent behalve wellicht aan de vruchten van de schrijfboom? Evident is, dat Prikdude in een showroomdecor zijn eigen Tour de France speelt en tegelijkertijd alle rollen speelt. Extrabladet.

Andere Peter maakt er wel erg veel werk van. Mij viel op, dat Eddy Merckx maar 3 bergetappe's heeft gewonnen, wat op zich ook logisch is, want hij had nu eenmaal niet de statuur van de echte berggeiten, maar kon wel een uitzonderlijk uithoudingsvermogen uitspelen over langere duur. Zijn WUR ontdaan van alle emotie is ook echt niet het beste WUR ooit geworden, maar de manier, waarop hij dat record reed was dat wel.

Natuurlijk waren de 34 overwinningen van Eddy Merckx kwalitatief beter en gedifferentieerder, maar 34=34.
Het kannibaliseren van Mark Cavendish is wel het laatste waaraan hij zich zou moeten bezondigen.

Overigens heeft @Velofacts een interessante statistiek over de onderlinge wedstrijdresultaten tussen een behoorlijk aantal sprinters en Mark Cavendish met de beperking, dat ze allebei bij de eerste 15 moeten zijn geëindigd. Want voor je het weet wint anders Chris Froome regelmatig de sprint van Mark Cavendish, wat deze TDF ongetwijfeld al zal zijn gebeurd.

Merckx won 34 etappes en Cavendish 34 massasprints.

En Messi de Copa America.

Heerlijke zege van Mollema!

Steven de Jongh zei dat alleen Bauke het op deze manier kan. Bedoelde hij niet dat Bauke het alleen op deze manier kan?
Oh nee, hij kon ook Woods het bos in sturen.

Die Van Hummel die zichzelf nog steeds Hummeltje noemt. Ach ach.

Dronken op tv verschijnen doet de mens nooit goed

Juist ja, Karsten en Jeroen wat mij betreft het meest onderhoudend op dit moment.

Me dunkt dat ze een iets grotere poule van commentatoren zouden moeten aanhouden. Want in de variatie blijft het leuk. En na 10 jaar mag je wieberen. Of, wat ook leuk zou zijn, de commentatoren van de NOS, Sporza en Eurosport af en toe bij elkaar te plaatsen. Dijkstra met De Cauwer, kejje lache.

Toen Sub hier fluisterde dat Wuyts naar Eurosport kan, zag ik hem al naast Bobbie Traksel zitten....